Leibniz, Akademie-Ausgabe, Bd. I, 22 - Gottfried Wilhelm Leibniz ...

436 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1703 N. 257
notae, famae suae, et ostensurum publice quantas gazas, quot prisci aevi splendidas
relliquias possideat.
Eques Fountanus mecum hic fuit, et tu, vir illustris, magna pars colloquii nostri
fuisti; laudabatque summopere tuam, nec non praestantissimi Begeri humanitatem at-
5 que eruditionem. Perspexi juvenem illum Anglum animum succinctum habere praeclaris
donis, et peritum valde esse atque copiosum veterum nummorum. Vidit et examinavit exiguam
meam supellectilem, et fassus est ea contineri nonnullos raritatis eximiae nummos;
examinavimus etiam quinquaginta alios, qui Venetiis commodum ad me missi erant, et
cognovimus praecipuos, ut Othonis, Pescennii Nigri, aliosque malae notae esse, et Italos
10 mihi voluisse imponere. Simul ac eos recepi et vidi, scrupuli mihi injiciebantur continuo;
sed Anglus mihi artes detexit, monstravitque quam artificiose subdoli isti nundinatores
nummos fabricare possint.
Spero te gnaviter procedere in colligendis atque explicandis vocabulis Celticis, quod
opus non nisi doctum et elegans erit, quia nihil aliud a te proficisci solet vel potest;
15 et ego existimo omnes illos plurimum de Re Literaria mereri, qui non modo Graecas
et Romanas, verum etiam patrias antiquitates illustrant. Nosti Herodot. 4, 59. nomina
deorum et dearum, quos Scythae coluerunt, commemorare, et inter eos Apollinem ipsis
dictum esse ��������. Inscriptio apud me est inedita, quae num ad eum pertineat tui
erit arbitrii.
20 ��� � ������������
��� �������� ��
������� � �����
� � ������� � �����
��� � ��������
25 �����
Inventa illa est Romae, et scripta in lamina aerea; et in prima forte linea ���� est
idem quod ���� vel L u n a ; quicquid sit, ego hic plane Davus sum, nec puto epitheton
illud formatum esse ab ������ vel ����� sive ������; nisi tu, vir eximie, qui hunc nodum
3 Fountanus: A. Fountaine. 9 Othonis, Pescennii Nigri: Münzen aus der Regierungszeit des
M. Salvius Otho bzw. des C. Pescennius Niger mit deren Porträts. 18 ��������: Überliefert ist auch
eine Variante ���������, vgl. Herodot, ��������, 4, 59, ed. H. B. Rosén, Bd 1, Leipzig 1987, S. 384.
18 Inscriptio: vgl. Inscriptiones Italiae et Siciliae, hrsg. v. G. Kaibel, Berlin 1890, Nr. 114 ∗ (= Inscriptiones
graecae, Bd 14); unter den Inscriptiones falsae vel spuriae; wie die in N. 373 wiedergegebene
lateinische Inschrift mit demselben Provenienzhinweis ( ” Gudius ex Ligorio‘‘) auch in M. Gude, Antiquae
inscriptiones, 1731, hier S. 56, Nr. 2. 27 Davus sum: vgl. Terenz, Andria, 194.