Questions et réponses écrites Schriftelijke vragen en ... - de Kamer

23084 QRVA 51 1192 - 5 - 2006l’établissement et la contestation de paternité ou dematernité d’une personne sont régis par le droit del’État dont elle a la nationalité au moment de la naissancede l’enfant.Dans certains cas, cette règle peut toutefoisentraîner des situations absurdes. Voici un exempleconcret: une femme belge épouse un homme de nationalitéturque avant l’entrée en vigueur de la loi et leconjoint disparaît sans laisser de traces immédiatementaprès le mariage. La procédure intentée pourfaire annuler le mariage, puisqu’il s’agit d’un mariagede complaisance, traîne.Au cours de la procédure, et toujours dans le cadredes anciennes règles de DIP (droit international privé),la femme accouche d’un enfant conçu avec un nouveaupartenaire. Puisqu’il ne s’agit pas de l’enfant duconjoint turc, une action en contestation de paternitéest intentée à l’égard de ce dernier, avec gain de cause.La femme belge accouche d’un autre enfant aprèsl’entrée en vigueur du nouveau code. Conformémentau nouvel article 62, il y a lieu d’appliquer la loiturque, laquelle prévoit toutefois que seul le père etl’enfant, et non la mère, peuvent intenter une action encontestation de paternité. La mère ne peut donccontester la paternité en Belgique. Si ce problème seracertes résolu par la nouvelle loi relative à la filiation,celle-ci n’est toutefois pas encore d’application.1. Cette situation qui empêche une mère belge decontester la paternité de son conjoint ne traduit-ellepas une lacune dans la législation?2. Dans l’affirmative, le Code de droit internationalprivé ne devrait-il pas être adapté ou le DPI prévoit-ilune solution à ces problèmes?Réponse de la vice-première ministre et ministre dela Justice du 26 avril 2006, à la question n o 846 deM me Martine Taelman du 24 novembre 2005 (N.):1 et 2. Cette situation ne traduit pas une lacunedans la législation. Le Code de droit internationalprivé (CODIP) doit pas non plus être adapté. Le droitinternational privé n’a pas pour fonction d’établir desrègles matérielles de droit international privé, c’est-àdiredes dispositions de caractère substantiel dont lecontenu est spécialement adapté au caractère internationalde la situation, mais de déterminer, sur la basedu facteur de rattachement défini dans le Code, ledroit applicable dans une situation déterminéecomportant un élément étranger.L’article 62, §1 er , alinéa 1 er , du CODIP prévoit quel’établissement et la contestation de paternité ou dematernité d’une personne sont régis par le droit del’État dont elle a la nationalité au moment de la nais-de vaststelling en de betwisting van het vaderschap ofmoederschap van een persoon worden beheerst doorhet recht van de Staat waarvan hij de nationaliteitheeft bij de geboorte van het kind.In bepaalde gevallen kan dit echter tot absurdesituaties leiden. Een concreet voorbeeld: een Belgischevrouw huwt voor de inwerkingtreding van de wet meteen man met de Turkse nationaliteit. Onmiddellijk nahet huwelijk verdwijnt de echtgenoot spoorloos. Erwordt een procedure gevoerd om het huwelijk nietig teverklaren omdat het een schijnhuwelijk betreft. Dezeprocedure sleept lang aan.Tijdens de procedure, en nog onder gelding van deoude IPR-regels (internationaal privaatrecht) krijgt devrouw een kind van een nieuwe partner. Omdat ditgeen kind is van de Turkse echtgenoot, wordt eenprocedure ingesteld tot ontkenning van het vaderschapvan de Turkse man. Dit wordt toegestaan.Na de inwerkingtreding van het nieuwe wetboekkrijgt de vrouw opnieuw een kind. Volgens het nieuweartikel 62 dient de Turkse wet te worden toegepast.Volgens deze Turkse wet kunnen echter enkel de vaderen het kind een vaderschapsbetwisting voeren en nietde moeder. De moeder kan dus in België het vaderschapniet betwisten. Dit probleem zal uiteraardworden opgelost door de nieuwe afstammingswet,maar die is momenteel nog niet van toepassing.1. Deze situatie waarbij een Belgische moeder, hetvaderschap van haar echtgenoot niet kan betwisten, isdit een lacune in de wetgeving?2. Zo ja, dient het Wetboek van internationaalprivaatrecht te worden aangepast of voorziet het IPReen oplossing voor deze problemen?Antwoord van de vice-eerste minister en ministervan Justitie van 26 april 2006, op de vraag nr. 846 vanmevrouw Martine Taelman van 24 november 2005(N.):1 en 2. Deze situatie vertaalt geen lacune in dewetgeving. Evenmin dient het Wetboek van InternationaalPrivaatrecht (WIPR) te worden aangepast. Defunctie van het internationaal privaatrecht bestaat erniet in materiële regels van internationaal privaatrecht,dat wil zeggen bepalingen van substantiële aard waarvande inhoud specifiek gericht is op het internationalekarakter van de aangelegenheid, voorop te stellen,maar wel om, op basis van de in het wetboek bepaaldeaanknopingsfactor, het toepasselijke recht in eenbepaalde situatie met een buitenlands element aan teduiden.Artikel 62, §1, eerste lid WIPR bepaalt dat de vaststellingen de betwisting van het vaderschap of moederschapvan een persoon beheerst worden door hetrecht van de Staat waarvan hij de nationaliteit heeft bijCHAMBRE • 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006 KAMER • 4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE