Questions et réponses écrites Schriftelijke vragen en ... - de Kamer

QRVA 51 119 231232 - 5 - 2006ques, les dégâts que ce type d’attaque pourrait causerintéressent nombre d’états qui ont décidé de développerleurs capacités militaires dans ce domaine.La Chine a développé ses capacités en cyber-guerredepuis le début des années 90. L’Inde s’est dotée deplusieurs instituts militaires axés sur les «nouvellestechnologies de l’information et de la communication»,dont un tout spécialement dédié à la guerre del’information. La Corée du Nord aurait formé quelques500 cyberpirates. Le Pakistan et la Russie sontaussi susceptibles de mener des opérations de nuisancesur le réseau Internet.Les États-Unis ne sont pas en reste: en 1999, lePentagone révélait avoir utilisé une «arme spéciale»qui lui a permis de perturber le réseau électrique deplusieurs villes d’ex-Yougoslavie. En 2002, le présidentBush signait une directive «ordonnant au gouvernementaméricain de préparer des plans nationaux delutte électronique offensive contre des ennemis potentiels».En 2003, le secrétaire à la défense DonaldRumsfeld s’était donné comme objectif d’être à mêmede perturber ou détruire tous types de réseaux decommunication, mais aussi, et surtout, de «combattrel’internet», assimilé à un «système d’arme ennemi».En 2005, on apprenait ainsi l’existence du Joint FunctionalComponent Command for Network Warfare,une unité d’élite militaire composée de hackers censée,non seulement protéger les infrastructures vitalesaméricaines, mais aussi être à même d’attaquer cellesde leurs ennemis. En décembre 2005, l’US Air Forceajoutait la «domination du cyberespace» au nombrede ses missions.1. La Défense nationale a-t-elle pris en compte lamenace d’une cyber-guerre dans ses priorités stratégiques?2.a) Existe-t-il des coopérations avec des hautes écolesciviles afin de former des spécialistes?ringen blijft, maar toch hebben tal van landen oogvoor de schade die dat soort aanvallen zou kunnenveroorzaken en hebben zij beslist hun militaire afweerop dat vlak verder te ontwikkelen.China heeft zijn capaciteit op het stuk van decyberoorlog sinds het begin van de jaren 90 ontwikkeld.India heeft verscheidene militaire instituten opgerichtdie zich toespitsen op de «nieuwe informatie- encommunicatietechnologieën», waarvan er één zichspecifiek bezighoudt met de informatieoorlog. Noord-Korea zou circa 500 cyberpiraten hebben opgeleid.Tevens zouden ook Pakistan en Rusland mogelijkerwijsoperaties uitvoeren om het internet te verstoren.Ook de Verenigde Staten laten zich niet onbetuigd:in 1999 maakte het Pentagon bekend een «speciaalwapen» te hebben gebruikt om het elektriciteitsnet inverscheidene steden van het voormalige Joegoslavië teverstoren. In 2002 ondertekende president Bush eenrichtlijn waarin de Amerikaanse regering werd gelastnationale plannen voor de offensieve elektronischebestrijding van potentiële vijanden voor te bereiden. In2003 stelde defensieminister Donald Rumsfeld zich totdoel de nodige capaciteit te ontwikkelen om alle typesvan communicatienetwerken te kunnen verstoren ofvernietigen, maar ook en vooral «het internet tebestrijden», dat met een vijandelijk wapensysteemwerd gelijkgeschakeld. In 2005 vernamen we ook hetbestaan van de Joint Functional ComponentCommand for Network Warfare, een militaire eliteeenheiddie samengesteld is uit hackers die niet enkelgeacht wordt de Amerikaanse vitale infrastructuur tebeschermen, maar die ook die van hun vijanden moetkunnen aanvallen. In december 2005 voegde de US AirForce de «dominantie in cyberspace» toe aan haartakenpakket.1. Heeft Landsverdediging de dreiging van eencyberoorlog opgenomen in haar strategische prioriteiten?2.a) Bestaan er samenwerkingsverbanden met nietmilitairehogescholen teneinde specialisten op teleiden?b) Si non, est-ce envisageable? b) Zo neen, kan dat worden overwogen?3. Une politique commune de lutte contre la cyberguerreexiste-t-elle au niveau de l’OTAN?Réponse du ministre de la Défense du 25 avril 2006,à la question n o 372 de M me Colette Burgeon du23 mars 2006 (Fr.):L’honorable membre est prié de trouver ci-après laréponse à ses questions.La problématique de la cyber-guerre est née avec ladigitalisation de l’information et son stockage sursupport électronique, avec la mise en réseau des systè-3. Bestaat er binnen de NAVO een gemeenschappelijkbeleid voor de afweer tegen cyberaanvallen?Antwoord van de minister van Landsverdedigingvan 25 april 2006, op de vraag nr. 372 van mevrouwColette Burgeon van 23 maart 2006 (Fr.):Het geachte lid gelieve hierna het antwoord tewillen vinden op de door haar gestelde vragen.De problematiek van cyber-oorlog is tot stand gekomenmet de digitalisatie van de informatie en het stockerenvan die informatie op elektronische dragers, metCHAMBRE • 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006 KAMER • 4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE