Questions et réponses écrites Schriftelijke vragen en ... - de Kamer

QRVA 51 119 231072 - 5 - 2006CRIV 51 n o COM 787 du 13 décembre 2005, p. 8 à10), la loi doit être respectée.Je confirme que depuis 1999, soit depuis plus de7 ans, cette règle «des 45 jours» n’existe plus.Cette décision est justifiée par les nombreux abusconstatés en la matière, d’une part, et par le soucid’une application stricte et réciproque, à la fois enBelgique et en France, des dispositions réservées auxtravailleurs frontaliers. J’ai d’ailleurs prié les servicesde taxation belges de renforcer leur contrôle sur lerespect des modalités d’application de ce régime.La Belgique n’envisage donc aucunement de réintroduirela règle «des 45 jours». Le dernier régime frontalieravec la France entraîne, en effet, des abus de plusen plus nombreux. La réintroduction de la règle «des45 jours» ne ferait que faciliter et amplifier ces abus.En pratique, la réalité de l’exercice de l’activité dans lazone frontalière pendant les quelque 175 autres joursouvrés serait, en effet, incontrôlable.Par ailleurs, le régime frontalier, et a fortiori unrégime frontalier assorti de la règle «des 45 jours»,favorisent l’occupation de résidents de la France audétriment des chômeurs belges et du budget de laBelgique, et les nombreux, trop nombreux, déménagementsd’habitants du Royaume qui travaillent enBelgique et qui se domicilient en France rien que pourdes questions fiscales tout en continuant à travailler enBelgique.Il va par ailleurs de soi qu’une dérogation spécifiqueen faveur d’un secteur particulier d’activité seraitdiscriminatoire et n’est par conséquent en aucun casconcevable. Les rémunérations perçues par les travailleurssalariés du secteur de la construction, dont lefoyer d’habitation permanent se trouve en zone frontalièrefrançaise et qui exercent leur activité sur deschantiers situés tant à l’intérieur qu’en dehors de lazone frontalière belge, sont dès lors exclusivementimposables en Belgique conformément à l’article 11,§1 er , de la Convention franco-belge. Ces derniersdoivent s’acquitter de l’impôt en Belgique, à l’instar del’habitant du Royaume qui travaille en Belgique.J’en profite pour rappeler qu’on entend par «lieu detravail», le lieu effectif des prestations et pas le «lieude localisation du siège» de l’entreprise. Ne sont doncpas éligibles au régime fiscal des travailleurs frontaliers,les personnes qui, ayant leur foyer permanentdans la zone frontalière française, exercent occasionnellementleur activité hors de la zone frontalière belgeet ce, même si le siège social de l’entreprise belge quiles emploie est, situé dans la zone frontalière belgemondelinge vraag die volksvertegenwoordiger Deseynhieromtrent stelde (zie CRIV 51 nr. COM 787 van13 december 2005, blz. 8-10), moet de wet wordennageleefd.Ik bevestig nogmaals dat de «45-dagen-regeling» alsinds 1999, dit wil zeggen al meer dan 7 jaar, niet meerbestaat.Deze beslissing is gerechtvaardigd enerzijds door detalrijke misbruiken die op dit gebied zijn vastgesteld,en uit zorg, zowel in België als in Frankrijk, voor eenstrikte en wederkerige toepassing van de voor grensarbeidersbestemde bepalingen. Ik heb trouwens deBelgische taxatiediensten verzocht om hun controle opde naleving van de wijze van uitvoering van deze regelingte verhogen.België overweegt dus geenszins de «45-dagenregeling»opnieuw in te voeren. De laatste grensarbeidersregelingmet Frankrijk leidt inderdaad tot steedsmeer misbruiken. De herinvoering van de «45-dagenregeling»zou deze misbruiken alleen maar in de handwerken. In de praktijk zou de werkelijke uitoefeningvan de activiteit in de grensstreek gedurende de overige175 gewerkte dagen inderdaad niet-controleerbaarzijn.De grensarbeidersregeling, en a fortiori een grensarbeidersregelingdie gepaard gaat met de «45-dagenregeling»,bevorderen bovendien de tewerkstelling vaninwoners van Frankrijk ten nadele van de Belgischewerklozen en van de Belgische begroting, en detalrijke, veel te talrijke emigraties van Belgische inwonersdie in België werken en om louter fiscale redeneneen woonplaats in Frankrijk kiezen, maar in Belgiëblijven werken.Het spreekt overigens voor zich dat een specifiekeuitzondering in het voordeel van een bepaalde sectordiscriminerend zou zijn en bijgevolg in geen geval ontvankelijk.De bezoldigingen ontvangen door bezoldigdearbeiders uit de bouwsector, die hun duurzaamtehuis in de Franse grensstreek hebben en hun activiteitop bouwwerven zowel binnen als buiten de Belgischegrensstreek uitoefenen, zijn derhalve uitsluitendin België belastbaar overeenkomstig artikel 11, § 1,van het Belgisch-Frans verdrag. De laatstgenoemdenmoeten de belasting in België voldoen, zoals de rijksinwonerdie in België werkt.Ik wens in herinnering te brengen dat de effectieveplaats van de prestaties en niet de plaats waar de zetelvan de onderneming zich bevindt, als de «plaats vanarbeid» wordt beschouwd. Komen dus niet in aanmerkingvoor de belastingregeling van de grensarbeiders,de personen die hun duurzaam tehuis in de Fransegrensstreek hebben en occasioneel een activiteit buitende Belgische grensstreek uitoefenen, zelfs als demaatschappelijke zetel van de Belgische ondernemingCHAMBRE • 4e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2005 2006 KAMER • 4e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE