Questions et réponses écrites Schriftelijke vragen en ... - de Kamer

31828 QRVA 51 16323 - 4 - 2007voiture, il peut justifier ses frais professionnels relatifsà ce déplacement en commun de deux manières:— soit, il apporte la preuve du paiement effectif (voirn o 6.3 de la circulaire administrative Ci.RH.241/555 223 du 8 avril 2004);— soit, les frais de déplacement relatifs au trajet entrele domicile et le lieu de travail sont, en applicationde l’article 66bis, CIR 1992, déterminés forfaitairementà 0,15 euro par kilomètre parcouru sansque la distance entre le domicile et le lieu de travailpuisse toutefois excéder 100 kilomètres.Lorsque les travailleurs effectuent à tour de rôle lesdéplacements domicile-lieu de travail au moyen deleur propre véhicule, ils devront établir une distinctionentre, d’une part, les frais professionnels inhérents auxdéplacements domicile-lieu de travail au moyen deleur propre véhicule (application éventuelle de l’article66, §§ 1 er et 4, CIR 1992) et, d’autre part, les fraisprofessionnels relatifs aux déplacements domicile-lieude travail effectués comme passager dans la voitured’un collègue (application éventuelle de l’article 66bis,CIR 1992).En outre, j’attire votre attention sur le fait quelorsqu’un travailleur revendique ses frais professionnelsréels et ne détermine donc pas ses frais professionnelsforfaitairement en application de l’article 51,CIR 1992, les indemnités octroyées par l’employeur enpaiement ou remboursement des frais de déplacementsdu domicile au lieu de travail, ne peuvent pas, sur piedde l’article 38, § 1 er , alinéa 1 er , 9 o , CIR 1992, êtreexonérées.7. La notion de «domicile-lieu de travail» est entreautre définie aux n os 7.1 à 7.4 de la circulaire administrativeCi.RH.241/555 223 du 8 avril 2004.zijn werkelijke beroepskosten met betrekking tot dezegezamenlijke verplaatsing op twee manieren bewijzen:— ofwel levert hij het bewijs van de daadwer kelijkebetaling (zie nr. 6.3 van de administratieve circulaireCi.RH.241/555 223 van 8 april 2004);— ofwel worden de beroepskosten met betrekking totde verplaatsing tussen de woonplaats en de plaatsvan tewerkstelling overeenkomstig artikel 66bis,WIB 1992, forfaitair bepaald op 0,15 euro per afgelegde kilometer zonder dat de in aanmer kinggenomen afstand tussen de woon plaats en deplaats van tewerkstelling hoger mag zijn dan100 kilometer.Wanneer de werknemers afwisselend met hun eigenpersonenwagen de woon-werkverplaatsingen afleggen,zullen zij dus een uitsplitsing moeten maken tussen,enerzijds, de beroepskosten met betrekking tot dewoon-werkverplaatsingen met de eigen wagen (eventueletoepassing van artikel 66, §§ 1 en 4, WIB 1992)en, anderzijds, de beroepskosten met betrekking tot dewoon-werkverplaatsingen, afgelegd als passagier in dewagen van de collega (eventuele toepassing van artikel66bis, WIB 1992).Voorts wordt er de aandacht op gevestigd datwanneer een werknemer zijn werkelijke beroepskostenbewijst en zijn beroepskosten dus niet forfaitair overeenkomstigartikel 51, WIB 1992, worden bepaald, devergoedingen die door de werkgever worden toegekendals terugbetaling of betaling van reiskosten vande woonplaats naar de plaats van tewerkstelling overeenkomstigartikel 38, § 1, eerste lid, 9 o , WIB 1992,niet kunnen worden vrijgesteld.7. Het begrip «woon-werkverplaatsing» wordtonder meer in de nrs. 7.1 tot 7.4 van de administratievecirculaire Ci.RH.241/ 555 223 van 8 april 2004 omschreven.DO 2006200709444 DO 2006200709444Question n o 1516 de M me Trees Pieters du 27 décembre2006 (N.) au vice-premier ministre et ministredes Finances:Article 90 de la loi du 6 juillet 1994. — Établissementet recouvrement des impôts directs et indirects. —Règles procédurales. — Nullité des taxations.L’article 90 de la loi du 6 juillet 1994 portant desdispositions fiscales prévoit que quel que soitl’exercice d’imposition, il doit être fait référence auxdispositions du Code des impôts sur les revenus 1992Vraag nr. 1516 van mevrouw Trees Pieters van27 december 2006 (N.) aan de vice-eersteministeren minister van Financiën:Artikel 90 van de wet van 6 juli 1994. — Vestiging eninvordering van directe en indirecte belastingen. —Procedurele voorschriften. — Nietigheid van debelastingaanslagen.Luidens artikel 90 van de wet van 6 juli 1994 houdendefiscale bepalingen moet ongeacht het aanslagjaarin welke akte of document ook inzake de inningen de invordering van de voorheffingen en belastingenCHAMBRE • 5e SESSION DE LA 51e LÉGISLATURE 2006 2007 KAMER • 5e ZITTING VAN DE 51e ZITTINGSPERIODE