Klik hier - Centre for Historical Research and Documentation on War

Studiedag voor jonge historici – Oorlog, herinnering en erfenis
Journée d’étude “jeunes historiens” – Guerres, héritages et mémoires
erkenning van de politieke gevangenen. De naoorlogse samenleving stond immers steeds
minder stil bij de offers die talrijke verzetslieden – dodelijke slachtoffers en overlevenden van
de concentratiekampen – tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden gebracht.
Het comité slaagde er niet in om de massale belangstelling van de jaren ’50, met als orgelpunt
het bezoek van koning Boudewijn in 1956 op het executieoord Oostakker, in de volgende
decennia te behouden. Er werd nog getracht om Rieme ook een Vlaamse identiteit te geven en
Oostakker een Europese, maar deze pogingen stierven een stille dood en de publieke interesse
voor de executieoorden bleef afnemen.
In het licht van deze laatste vaststelling is het interessant om de vraag te stellen of de leuze
van het Riemse executieoord, ’Semper fidelis’, nog steeds betekenis heeft. Het motto kreeg in
ieder geval een wrange nasmaak toen in 1998 het executieoord Rieme van de kaart verdween.
Toch is het zo dat het Herdenkingscomité, immer trouw, de herdenkingsplechtigheden is
blijven organiseren, ondanks financiële problemen, een dalende publieke interesse en zelfs
sabotage.
Niettegensta<strong>and</strong>e de negatieve evolutie van de laatste decennia is de toekomst voor het
geïntegreerde executieoord Oostakker-Rieme hoopvol. Meerdere instanties hebben recent
interesse geuit om te investeren in een betere publiekswerking voor de site. In het kader van
deze ontwikkelingen hoopt de schrijver dat deze masterscriptie naast een wetenschappelijke
ook een bescheiden maatschappelijke relevantie kan verwerven. Niet onbelangrijk op dat
laatste vlak was de publicatie van een populair-wetenschappelijk boek eind 2009 over de
oorlogsgeschiedenis van de beide executieoorden en de Duitse terechtstellingen in Oost- en
West-Vla<strong>and</strong>eren. Over de naoorlogse herdenkingspraktijk op de beide executieoorden werd
recent een artikel ingediend voor de ’Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis’.
61