09.01.2015 Views

leprivilegiumfor01gnuoft

leprivilegiumfor01gnuoft

leprivilegiumfor01gnuoft

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

DEUXIÈME PARTIE 103<br />

contraire refuse nettement toute tradition en s'appuyant<br />

d'abord sur les textes, qui, en termes généraux, affirment lincompétence<br />

du tribunal séculierpour juger les clercs, ensuite<br />

et surtout sur cet argument précis que la dégradation est une<br />

peine et que en bonne justice un même crime ne saurait être<br />

puni deux fois. Et comme il n'est pas de bonne argumentation<br />

sans texte, saint Thomas l'Anglais se base sur ce passage<br />

du prophète Nahum : « Non judicabit Deus bis<br />

in idipsum » *. Sans doute Becket connaît bien les textes<br />

convictus, si adeo horrendum crimen fuerit, spoliabitur proprie dignitatis<br />

officio et dimittetur post hec, a seculari judice secunduin leges publicas<br />

puniendus ».<br />

1. « Reparti sunt quidam de clero diversorum criminum rei, ...Sed nec taies<br />

laicae justitiae deserendos venerandus antistes arbitratus est; quinimo eos a<br />

rege constanter requirebat, sub anathemate interdicens ne quis eos extra<br />

curiarn ecclesiaj judicare praesiimeret. Se autem paratum ut eos ad justitiam<br />

exhibeat et de eis secundum canones et décréta judicet. Tandem necessitate<br />

rationis compulsas rex consensit ut redderentur quidem archiepiscopo, ita<br />

tamen ut ipse eos meritis exigentibus exordinatos suis ministris condemnandos<br />

traderet. At vero archiepiscopus duplici modo non eos esse puniendos<br />

dicebat, sed sufflcere eis ad pœnam si exordinarentur; si autem postea in<br />

sceleribus deprehenderentur, tune ad se non pertinere quo eos judicio condemnare<br />

». Anonymus, I, Mat., IV, p. 39. « Haec considerans archiepiscopus<br />

clericos infâmes non nisi apud ecclesiasticum judicem permittebat conveniri ;<br />

ubi convicti propriœ dignitatis officio spoliarentur, non mutilarentur, quia<br />

« non judicat Deus bis in idipsum » vel ne forte duplici poena mulcti laicis<br />

infamibus conditione viderentur inferiores ; sed si post degradationem relaberentur<br />

in consimile flagitium, secundum publicas leges a saecuiari judice<br />

punirentur ». Will. Gant. 10, Mat., 1, p. 28. « Dicit enim Nahum propheta :<br />

« non judicabit Deus bis in idipsum. » Contra Deum itaque bis judicandos<br />

censuisse videri poterant si post degradationem ... pœnam mortis aut mutilationis<br />

infligi consensissent ». Anonymus II, Mat.. IV, 96. A Clarendon, en<br />

entendant la lecture du troisième article, Thomas s'écria : « Ecce quia, juxta<br />

funestum canonem hune, clerici tam in criminali causa ad seculare judicium<br />

pertrahuntur. ... Contra Domini in propheta mandatum, clerici bis judicabuntur<br />

in idipsum et duplex eorum consurget tribulatio ». Herb. de Bosham,<br />

III, 29, Materials, III, p. 281. On rencontre aussi chez les partisans de Becket<br />

cette notion singulière et sans nul doute étrangère aux commentateurs du<br />

Décret, que la traditio curise est une invention de Julien l'Apostat, affirmation<br />

basée évidemment sur la sixième constitution de Sirmond, G. Th. XVI,<br />

II, 47. Lettre d'Herbert de Bosham, Mat., V, p. 462. « Nam taceo insignem<br />

illum Apostatam Julianum ... qui .., clericis omnia privilégia subtraxit, leges<br />

pro eis positas solvit ipsoque curiae tradidit ».

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!