Schriftelijke vragen en antwoorden Questions et ... - de Kamer

QRVA 50 162 QRVA 50 162
BELGISCHE KAMER VAN
VOLKSVERTEGENWOORDIGERS
————
CHAMBRE DES REPRÉSENTANTS
DE BELGIQUE
————
Schriftelijke
vragen en
antwoorden
Questions
et réponses
écrites
31 - 03 - 2003
2653
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20744 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
AGALEV-ECOLO : Anders gaan leven / Écologistes (confédérés pour l’organisation de luttes originales)
CD&V : Christen-Democratisch & Vlaams
FN : Front National
MR : Mouvement Réformateur
PS : Parti socialiste
cdH : centre démocrate Humaniste
sp•a : socialistische partij anders
VLAAMS BLOK : Vlaams Blok
VLD : Vlaamse Liberalen en Democraten
VU&ID : Volksunie&ID21 (Integrale Democratie voor de 21e eeuw)
Afkortingen bij de nummering van de publicaties:
Abréviations dans la numérotation des publications:
DOC 50 0000/000: Parlementair document van de 50e zittingsperiode + het
nummer en het volgnummer
DOC 50 0000/000: Document parlementaire de la 50e
législature, suivi du n o et du n o consécutif
QRVA : Schriftelijke Vragen en Antwoorden QRVA : Questions et Réponses écrites
HA : Handelingen (Integraal Verslag) HA : Annales (Compte Rendu Intégral)
BV : Beknopt Verslag CRA : Compte rendu analytique
PLEN : Plenum PLEN : Séance plénière
COM : Commissievergadering COM : Réunion de commission
Officiële publicaties, uitgegeven door de Kamer van volksvertegenwoordigers
Bestellingen:
Natieplein 2 Place de la Nation 2
1008 Brussel 1008 Bruxelles
Tel.: 02/549 81 60 Tél.: 02/549 81 60
Fax: 02/549 82 74 Fax: 02/549 82 74
www.deKamer.be
e-mail: alg.zaken@deKamer.be
Publications officielles éditées par la Chambre des représentants
Commandes:
www.laChambre.be
e-mail: aff.generales@laChambre.be
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20745
31 - 03 - 2003
INHOUD
SOMMAIRE
II. Cumulatieve lijst van de vragen waarop nog niet geantwoord is binnen de door het reglement bepaalde termijn,
vanaf de buitengewone zitting 1999.
II. Liste cumulative des questions auxquelles il n’a pas été répondu dans le délai fixé par le règlement,
à partir de la session extraordinaire 1999. Blz./Page 20749
II. Nieuwe vragen waarop niet binnen de door het reglement bepaalde termijn geantwoord is.
(Art. 86 van het reglement van de Kamer).
II. Nouvelles questions auxquelles il n’a pas été répondu dans le délai fixé par le règlement.
(Art. 86 du règlement de la Chambre). Blz./Page 20759
Blz.
Pages
Eerste minister — Premier ministre
Vice-eerste minister
en minister van Werkgelegenheid —
Vice-eerste minister
en minister van Buitenlandse Zaken —
Vice-eerste minister
en minister van Begroting,
Maatschappelijke Integratie
en Sociale Economie —
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer 20759
Vice-premier ministre
et ministre de l’Emploi
Vice-premier ministre
et ministre des Affaires étrangères
Vice-premier ministre
et ministre du Budget, de l’Intégration sociale
et de l’Économie sociale
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
Minister van Binnenlandse Zaken 20761 Ministre de l’Intérieur
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen 20767
Minister van Ambtenarenzaken
en Modernisering van de openbare besturen —
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Ministre de la Fonction publique
et de la Modernisation de l’administration
Minister van Landsverdediging — Ministre de la Défense
Minister van Justitie — Ministre de la Justice
Minister van Financiën 20768 Ministre des Finances
Minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand 20769
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid 20770
Minister toegevoegd aan de
minister van Buitenlandse Zaken,
belast met Landbouw —
Minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu —
Staatssecretaris voor
Ontwikkelingssamenwerking —
Staatssecretaris voor Energie
en Duurzame Ontwikkeling —
Ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Ministre adjointe
au ministre des Affaires étrangères,
chargée de l’Agriculture
Ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement
Secrétaire d’État à la Coopération
au développement
Secrétaire d’État à l’Énergie
et au Développement durable
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20747
31 - 03 - 2003
III. Vragen van de leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers
en antwoorden van de ministers.
III. Questions posées par les membres de la Chambre des représentants
et réponses données par les ministres. Blz./Page 20775
Blz.
Pages
Eerste minister — Premier ministre
Vice-eerste minister
en minister van Werkgelegenheid 20775
Vice-eerste minister
en minister van Buitenlandse Zaken —
Vice-eerste minister
en minister van Begroting,
Maatschappelijke Integratie
en Sociale Economie —
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer 20776
Vice-premier ministre
et ministre de l’Emploi
Vice-premier ministre
et ministre des Affaires étrangères
Vice-premier ministre
et ministre du Budget, de l’Intégration sociale
et de l’Économie sociale
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
Minister van Binnenlandse Zaken 20788 Ministre de l’Intérieur
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen 20823
Minister van Ambtenarenzaken
en Modernisering van de openbare besturen —
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Ministre de la Fonction publique
et de la Modernisation de l’administration
Minister van Landsverdediging — Ministre de la Défense
Minister van Justitie — Ministre de la Justice
Minister van Financiën 20854 Ministre des Finances
Minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand 20860
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid 20864
Minister toegevoegd aan de
minister van Buitenlandse Zaken,
belast met Landbouw —
Minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu 20888
Staatssecretaris voor
Ontwikkelingssamenwerking —
Staatssecretaris voor Energie
en Duurzame Ontwikkeling —
Ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Ministre adjointe
au ministre des Affaires étrangères,
chargée de l’Agriculture
Ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement
Secrétaire d’État à la Coopération
au développement
Secrétaire d’État à l’Énergie
et au Développement durable
Vragen gesteld aan de ministers-leden
van de Europese Raad van ministers via het adviescomité
voor Europese aangelegenheden —
In fine van het Bulletin is een zaakregister afgedrukt
Questions posées aux ministres-membres
du Conseil des ministres européen via le comité d’avis
chargé de questions européennes
Un sommaire par objet est reproduit in fine du Bulletin
IV. Inhoudsopgave volgens minister met vermelding van het onderwerp.
IV. Sommaire par ministre et mentionnant l’objet. Blz./Page 20905
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20749
31 - 03 - 2003
I. Cumulatieve lijst van de vragen waarop nog niet geantwoord is binnen de door het reglement bepaalde termijn,
vanaf de buitengewone zitting 1999. *
I. Liste cumulative des questions auxquelles il n’a pas été répondu dans le délai fixé par le règlement,
à partir de la session extraordinaire 1999. *
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
Vice-eerste minister
en minister van Werkgelegenheid
Vice-premier ministre
et ministre de l’Emploi
4- 4-2000 86 Francis Van den Eynde 3467
30- 5-2000 106 Yves Leterme 4359
19- 1-2001 168 M me Muriel Gerkens 7219
13- 2-2001 177 Guido Tastenhoye 7533
14- 2-2001 178 Jan Mortelmans 7533
29- 3-2001 191 Gerolf Annemans 8389
4-12-2001 305 Filip Anthuenis 12234
4-12-2001 306 Filip Anthuenis 12235
28-12-2001 313 Filip Anthuenis 12695
15- 2-2002 330 Servais Verherstraeten 14083
24- 4-2002 354 Karel Van Hoorebeke 15399
27- 6-2002 370 Yves Leterme 16541
24- 7-2002 373 Mw. Greta D’hondt 17219
3- 9-2002 377 Filip Anthuenis 17500
3- 9-2002 379 Filip Anthuenis 17500
27- 9-2002 384 Hubert Brouns 18171
30- 9-2002 385 André Frédéric 18172
19-11-2002 401 Mw. Els Van Weert 19043
6- 1-2003 404 Jean-Jacques Viseur 19803
14- 1-2003 410 Francis Van den Eynde 19943
17- 1-2003 412 Mw. Maggie De Block 20145
20- 1-2003 414 Mw. Maggie De Block 20146
21- 1-2003 415 Marcel Bartholomeeussen
20146
28- 1-2003 418 Filip Anthuenis 20315
28- 1-2003 419 Filip Anthuenis 20316
17- 2-2003 422 Mw. Maggie De Block 20639
Vice-eerste minister
en minister van Buitenlandse Zaken
Vice-premier ministre
et ministre des Affaires étrangères
23- 7-2001 166 M me Claudine Drion 10669
26- 4-2002 243 Mw. Leen Laenens 15539
4- 6-2002 248 Guy D’haeseleer 16023
27- 6-2002 257 Yves Leterme 16542
16- 7-2002 258 Francis Van den Eynde 16761
17- 7-2002 260 Vincent Decroly 16762
17- 7-2002 261 Francis Van den Eynde 16763
18- 7-2002 264 Dirk Van der Maelen 16879
18- 7-2002 265 Dirk Van der Maelen 16880
18- 7-2002 266 Mw. Leen Laenens 16880
18- 7-2002 267 Peter Vanhoutte 16881
18- 7-2002 268 Peter Vanhoutte 16882
18- 7-2002 269 Francis Van den Eynde 16883
18- 7-2002 271 Vincent Decroly 16886
19- 7-2002 272 Vincent Decroly 16888
19- 7-2002 274 Vincent Decroly 16891
26- 7-2002 275 Mw. Kristien Grauwels
17219
3- 9-2002 279 Vincent Decroly 17502
27- 9-2002 282 Hubert Brouns 18173
1-10-2002 284 Francis Van den Eynde 18174
18-10-2002 286 Gerolf Annemans 18591
18-10-2002 287 Gerolf Annemans 18592
18-10-2002 288 Gerolf Annemans 18592
18-10-2002 289 Gerolf Annemans 18592
18-10-2002 290 Gerolf Annemans 18593
18-10-2002 291 Gerolf Annemans 18593
18-10-2002 292 Gerolf Annemans 18593
18-10-2002 293 Gerolf Annemans 18594
21-10-2002 294 Gerolf Annemans 18594
21-10-2002 295 Gerolf Annemans 18595
21-10-2002 296 Gerolf Annemans 18595
21-10-2002 297 Gerolf Annemans 18596
5-11-2002 298 Gerolf Annemans 18836
12-11-2002 299 Guido Tastenhoye 18837
26-11-2002 300 Francis Van den Eynde 19155
28-11-2002 301 Francis Van den Eynde 19156
6- 1-2003 302 M me Colette Burgeon 19803
6- 1-2003 303 Francis Van den Eynde 19804
6- 1-2003 304 Francis Van den Eynde 19805
* Lijst afgesloten op 28 maart 2003
* Liste clôturée le 28 mars 2003
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20750 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
7- 1-2003 305 Geert Bourgeois 19806
9- 1-2003 306 Geert Bourgeois 19944
9- 1-2003 307 Claude Eerdekens 19945
14- 1-2003 308 Francis Van den Eynde 19946
21- 1-2003 309 Mw. Leen Laenens 20148
22- 1-2003 310 Mw. Leen Laenens 20149
22- 1-2003 311 Martial Lahaye 20150
23- 1-2003 312 Mw. Frieda Brepoels 20317
4- 2-2003 313 Pieter De Crem 20409
10- 2-2003 314 Jan Mortelmans 20537
12- 2-2003 315 Olivier Chastel 20537
Vice-eerste minister
en minister van Begroting,
Maatschappelijke Integratie en Sociale Economie
Vice-premier ministre
et ministre du Budget, de l’Intégration sociale
et de l’Économie sociale
Maatschappelijke Integratie — Intégration sociale
23- 4-2002 125 Guido Tastenhoye 15402
31- 7-2002 140 Mw. Yolande Avontroodt
17504
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
24-11-2000 316 Bart Somers 6540
26- 1-2001 352 Mw. Els Van Weert 7374
18- 7-2001 459 Francis Van den Eynde 10043
19-12-2001 551 Jan Eeman 12589
11- 1-2002 562 Joos Wauters 12839
11- 1-2002 564 Joos Wauters 12840
15- 1-2002 568 Yves Leterme 12843
15- 1-2002 569 Jozef Van Eetvelt 12844
28- 1-2002 588 François Bellot 13132
10- 6-2002 672 Daan Schalck 16208
10- 6-2002 678 Jan Mortelmans 16211
14- 6-2002 691 Guy Larcier 16326
27- 6-2002 699 Yves Leterme 16544
2- 7-2002 701 M me Marie-Thérèse
Coenen 16545
9- 7-2002 705 Ludo Van Campenhout
16652
17- 7-2002 712 Olivier Chastel 16770
23- 7-2002 718 Yves Leterme 17224
9- 8-2002 731 Willy Cortois 17228
27- 8-2002 738 Bart Laeremans 17232
3- 9-2002 746 Martial Lahaye 17506
16- 9-2002 755 Bert Schoofs 17773
18- 9-2002 759 Mw. Frieda Brepoels 17775
18- 9-2002 760 Mw. Frieda Brepoels 17776
23- 9-2002 763 Martial Lahaye 17932
15-10-2002 792 Mw. Frieda Brepoels 18433
28-10-2002 801 Mw. Frieda Brepoels 18712
5-11-2002 808 Jan Mortelmans 18839
2-12-2002 825 Jan Mortelmans 19161
2-12-2002 828 Jan Mortelmans 19162
3-12-2002 830 Jan Mortelmans 19162
3-12-2002 831 Jan Mortelmans 19163
3-12-2002 832 Jan Mortelmans 19163
4-12-2002 834 Hagen Goyvaerts 19164
4-12-2002 836 Yves Leterme 19165
9-12-2002 837 Mw. Frieda Brepoels 19361
17-12-2002 840 Jan Eeman 19523
18-12-2002 841 Yves Leterme 19523
24-12-2002 844 Mw. Frieda Brepoels 19656
24-12-2002 845 Mw. Frieda Brepoels 19657
27-12-2002 847 Francis Van den Eynde 19658
30-12-2002 848 Servais Verherstraeten 19659
6- 1-2003 851 Francis Van den Eynde 19807
6- 1-2003 852 Francis Van den Eynde 19808
7- 1-2003 861 Francis Van den Eynde 19810
8- 1-2003 862 Jan Eeman 19810
9- 1-2003 863 Geert Bourgeois 19947
19- 4-2002 864 Daan Schalck 19948
14- 1-2003 867 Francis Van den Eynde 19950
16- 1-2003 869 Alfons Borginon 20150
3- 2-2003 873 Guy Larcier 20409
6- 2-2003 875 M me Michèle Gilkinet 20538
7- 2-2003 877 Willy Cortois 20541
10- 2-2003 881 Jan Mortelmans 20543
11- 2-2003 882 Mw. Frieda Brepoels 20543
11- 2-2003 883 Jan Mortelmans 20544
11- 2-2003 884 Jan Mortelmans 20544
24- 2-2003 885 Francis Van den Eynde 20759
24- 2-2003 886 Francis Van den Eynde 20760
24- 2-2003 887 Mw. Frieda Brepoels 20760
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20751
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
Minister van Binnenlandse Zaken
Ministre de l’Intérieur
18-10-2000 252 Mw. Annemie Van de
Casteele 6105
9- 1-2001 276 Fred Erdman 7028
16- 2-2001 303 Guy Larcier 7704
20- 2-2001 307 Daniël Vanpoucke 7708
28- 2-2001 311 Martial Lahaye 7860
6- 3-2001 313 Gerolf Annemans 7973
20- 4-2001 341 Alfons Borginon 8734
15- 5-2001 354 Maurice Dehu 9119
5- 6-2001 365 Martial Lahaye 9554
12- 6-2001 371 Willy Cortois 9676
18- 6-2001 377 John Spinnewyn 9681
2- 7-2001 385 Mw. Frieda Brepoels 9945
23- 7-2001 395 Mw. Simonne Creyf 10702
8- 8-2001 407 Filip De Man 10708
5- 9-2001 416 Daniël Vanpoucke 10712
10- 9-2001 417 Martial Lahaye 10882
10- 9-2001 419 Martial Lahaye 10883
19- 9-2001 424 Daniël Vanpoucke 11026
1-10-2001 436 Mw. Yolande Avontroodt
11255
30-10-2001 447 Karel Van Hoorebeke 11631
5-11-2001 448 Alfons Borginon 11777
10-12-2001 472 M me Géraldine Pelzer-
Salandra 12504
18-12-2001 477 Bart Somers 12590
18-12-2001 478 Georges Lenssen 12591
18-12-2001 479 Bart Somers 12592
21-12-2001 480 Jan Eeman 12696
3- 1-2002 483 Dirk Van der Maelen 12759
16- 1-2002 490 Martial Lahaye 12851
16- 1-2002 491 Mw. Annemie Van de
Casteele 12852
24- 1-2002 500 Mw. Els Van Weert 13135
25- 1-2002 502 Martial Lahaye 13137
25- 1-2002 503 Guy Larcier 13137
29- 1-2002 506 Gerolf Annemans 13139
13- 2-2002 524 Hagen Goyvaerts 13761
15- 2-2002 526 Bart Laeremans 14091
4- 3-2002 539 Martial Lahaye 14432
5- 3-2002 541 Yves Leterme 14433
8- 3-2002 543 Mw. Els Van Weert 14555
13- 3-2002 545 Jozef Van Eetvelt 14557
14- 3-2002 546 Olivier Maingain 14782
19- 3-2002 549 Yves Leterme 14784
21- 3-2002 551 Jo Vandeurzen 15090
26- 3-2002 553 Jan Eeman 15090
27- 3-2002 554 Jo Vandeurzen 15091
10- 4-2002 563 Martial Lahaye 15268
12- 4-2002 566 Jo Vandeurzen 15269
24- 4-2002 572 Guido Tastenhoye 15410
8- 5-2002 577 Jozef Van Eetvelt 15629
17- 5-2002 584 Martial Lahaye 15915
23- 5-2002 585 François Bellot 16029
27- 5-2002 589 M me Marie-Thérèse
Coenen 16033
27- 5-2002 590 Paul Tant 16034
7- 6-2002 595 M me Zoé Genot 16215
18- 6-2002 601 Jozef Van Eetvelt 16330
19- 6-2002 603 Mw. Fauzaya
Talhaoui 16332
28- 6-2002 609 Bart Laeremans 16548
3- 7-2002 614 Mw. Yolande Avontroodt
16550
8- 7-2002 616 Martial Lahaye 16655
8- 7-2002 617 Peter Vanvelthoven 16655
9- 7-2002 618 Martial Lahaye 16656
10- 7-2002 619 Mw. Annemie Van de
Casteele 16656
17- 7-2002 624 Guido Tastenhoye 16773
20- 7-2002 625 M me Michèle Gilkinet 16894
22- 7-2002 626 Jos Ansoms 17235
23- 7-2002 627 Daan Schalck 17237
24- 7-2002 628 Martial Lahaye 17237
27- 8-2002 638 Ludwig Vandenhove 17243
6- 9-2002 645 Servais Verherstraeten 17655
10- 9-2002 646 Mw. Frieda Brepoels 17657
16- 9-2002 647 Jan Eeman 17777
16- 9-2002 649 Martial Lahaye 17777
23- 9-2002 656 Daan Schalck 17936
27- 9-2002 658 Claude Eerdekens 18178
27- 9-2002 660 Willy Cortois 18179
30- 9-2002 662 Jan Eeman 18180
2-10-2002 664 Karel Van Hoorebeke 18181
2-10-2002 665 Karel Van Hoorebeke 18182
2-10-2002 666 Karel Van Hoorebeke 18182
4-10-2002 667 Bart Laeremans 18305
8-10-2002 668 Mw. Fauzaya
Talhaoui 18305
9-10-2002 669 Filip De Man 18307
9-10-2002 670 M me Colette Burgeon 18307
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2654

20752 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
14-10-2002 675 Yves Leterme 18437
14-10-2002 676 Jean-Jacques Viseur 18438
15-10-2002 677 Dirk Van der Maelen 18438
15-10-2002 678 Francis Van den Eynde 18439
15-10-2002 679 Olivier Maingain 18439
17-10-2002 682 Mw. Yolande Avontroodt
18600
25-10-2002 687 Alfons Borginon 18717
28-10-2002 688 Bart Laeremans 18718
29-10-2002 690 Richard Fournaux 18719
30-10-2002 691 Willy Cortois 18720
6-11-2002 692 Filip De Man 18843
6-11-2002 693 Martial Lahaye 18844
7-11-2002 694 Mw. Els Van Weert 18845
8-10-2002 695 Mw. Annemie Van de
Casteele 18845
19-11-2002 698 Fred Erdman 19047
28-11-2002 699 Francis Van den Eynde 19166
2-12-2002 700 Martial Lahaye 19166
6-12-2002 702 Willy Cortois 19363
6-12-2002 703 Willy Cortois 19363
9-12-2002 704 Richard Fournaux 19364
10-12-2002 705 Dirk Van der Maelen 19365
10-12-2002 706 Filip De Man 19366
10-12-2002 707 Geert Versnick 19367
17-12-2002 708 Mw. Trees Pieters 19525
23-12-2002 709 Jan Eeman 19661
30-12-2002 710 Willy Cortois 19662
31-12-2002 711 Mw. Yolande Avontroodt
19663
8- 1-2003 713 Yves Leterme 19811
8- 1-2003 714 Martial Lahaye 19811
9- 1-2003 715 Martial Lahaye 19950
9- 1-2003 716 Geert Bourgeois 19951
9- 1-2003 717 Claude Eerdekens 19952
9- 1-2003 718 Claude Eerdekens 19953
9- 1-2003 719 Claude Eerdekens 19954
9- 1-2003 720 Claude Eerdekens 19955
9- 1-2003 722 Bart Laeremans 19956
10- 1-2003 723 Mw. Trees Pieters 19957
10- 1-2003 724 Bart Laeremans 19959
10- 1-2003 725 Alfons Borginon 19960
10- 1-2003 726 Daan Schalck 19960
10- 1-2003 727 Martial Lahaye 19960
10- 1-2003 728 Claude Eerdekens 19961
10- 1-2003 729 Claude Eerdekens 19963
10- 1-2003 730 Claude Eerdekens 19964
13- 1-2003 731 Claude Eerdekens 19965
13- 1-2003 732 Claude Eerdekens 19966
14- 1-2003 733 Francis Van den Eynde 19967
23- 1-2003 735 Martial Lahaye 20318
24- 1-2003 736 Jan Eeman 20318
28- 1-2002 737 Willy Cortois 20318
31- 1-2003 740 Mw. Trees Pieters 20411
4- 2-2003 741 Daniel Bacquelaine 20413
19- 2-2003 742 Bernard Baille 20640
24- 2-2003 743 Richard Fournaux 20761
26- 2-2003 744 Mw. Trees Pieters 20762
26- 2-2003 745 Vincent Decroly 20764
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Sociale Zaken — Affaires sociales
18- 7-2000 176 Koen Bultinck 5358
26- 4-2001 276 Jef Valkeniers 8849
27- 4-2001 288 Jef Valkeniers 8853
3- 5-2001 296 Jef Valkeniers 8941
13- 7-2001 359 Mw. Annemie Van de
Casteele 10052
16- 7-2001 362 Mw. Annemie Van de
Casteele 10053
9- 8-2001 373 Servais Verherstraeten 10715
19-12-2001 428 Mw. Yolande Avontroodt
12593
8- 1-2002 431 Daan Schalck 12853
10- 1-2002 433 Mw. Trees Pieters 12854
19- 2-2002 455 Jozef Van Eetvelt 14096
1- 3-2002 459 Jozef Van Eetvelt 14434
11- 3-2002 461 Jacques Germeaux 14558
19- 6-2002 497 Bruno Van Grootenbrulle
16333
18- 7-2002 515 Jo Vandeurzen 16895
20- 7-2002 516 Jean-Jacques Viseur 16896
30- 9-2002 539 Jo Vandeurzen 18184
8-10-2002 543 Mw. Trees Pieters 18309
18-11-2002 562 Mw. Annemie Van de
Casteele 19048
27-11-2002 568 Jef Valkeniers 19170
10-12-2002 571 Hubert Brouns 19367
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20753
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
10-12-2002 572 Jan Eeman 19369
10-12-2002 573 Frans Verhelst 19369
10-12-2002 574 Olivier Maingain 19370
17-12-2002 575 Jan Eeman 19528
18-12-2002 576 Jo Vandeurzen 19528
24-12-2002 578 Mw. Els Van Weert 19665
30-12-2002 581 Mw. Maggie De Block 19665
8- 1-2003 586 Mw. Yolande Avontroodt
19814
9- 1-2003 588 Mw. Els Van Weert 19969
9- 1-2003 589 Mw. Els Van Weert 19969
10- 1-2003 590 Mw. Trees Pieters 19970
23- 1-2003 600 Bart Laeremans 20320
24- 1-2003 601 Mw. Maggie De Block 20322
4- 2-2003 602 Mw. Yolande Avontroodt
20413
5- 2-2003 604 Jo Vandeurzen 20415
5- 2-2003 605 Jo Vandeurzen 20416
13- 2-2003 609 Mw. Annemie Van de
Casteele 20642
14- 2-2003 610 M me Colette Burgeon 20642
17- 2-2003 611 Marc Van Peel 20643
18- 2-2003 612 Mw. Annemie Van de
Casteele 20644
18- 2-2003 613 Mw. Annemie Van de
Casteele 20645
18- 2-2003 614 Mw. Annemie Van de
Casteele 20645
21- 2-2003 615 Léon Campstein 20767
25- 2-2003 616 Mw. Maggie De Block 20767
Pensioenen — Pensions
13- 6-2002 119 M me Michèle Gilkinet 16334
16- 9-2002 127 Jan Mortelmans 17782
3- 2-2003 141 Bart Laeremans 20418
17- 2-2003 142 Jean-Pol Henry 20646
Minister van Landsverdediging
Ministre de la Défense
30- 1-2002 229 Yves Leterme 13147
27- 9-2002 328 Hubert Brouns 18186
8-10-2002 333 Stef Goris 18313
4-12-2002 350 Mw. Els Van Weert 19172
14- 1-2003 354 Francis Van den Eynde 19982
14- 2-2003 357 Francis Van den Eynde 20647
Minister van Justitie
Ministre de la Justice
1-10-1999 61 Geert Bourgeois 424
19-11-1999 106 Fred Erdman 1160
22-11-1999 108 Bert Schoofs 1162
11- 2-2000 160 Bart Laeremans 2504
21- 2-2000 164 Hubert Brouns 2658
28- 3-2000 188 Fred Erdman 3366
15- 9-2000 261 Fred Erdman 5750
5-12-2000 293 Gerolf Annemans 6613
22- 1-2001 312 Fred Erdman 7232
13- 2-2001 319 Mw. Els Van Weert 7546
25- 4-2001 360 Jo Vandeurzen 8747
11- 6-2001 392 Jef Valkeniers 9697
27- 6-2001 407 Yves Leterme 9952
6- 7-2001 409 Mw. Yolande Avontroodt
9953
9- 8-2001 433 Servais Verherstraeten 10734
21- 9-2001 452 Richard Fournaux 11160
22-10-2001 471 Fred Erdman 11640
26-10-2001 474 Danny Pieters 11642
20-11-2001 487 Daan Schalck 12091
29-11-2001 493 Servais Verherstraeten 12262
10-12-2001 502 Lode Vanoost 12512
14-12-2001 507 Mw. Trees Pieters 12595
12- 3-2002 576 Geert Bourgeois 16698
19- 3-2002 583 Francis Van den Eynde 14790
8- 5-2002 621 Mw. Maggie De Block 15633
16- 5-2002 630 Raymond Langendries 15920
23- 5-2002 634 Jan Eeman 16044
12- 6-2002 648 Geert Bourgeois 16224
12- 6-2002 650 Mw. Els Van Weert 16225
27- 6-2002 663 Yves Leterme 16557
3- 7-2002 674 Mw. Yolande Avontroodt
16563
12- 7-2002 679 Jozef Van Eetvelt 16779
17- 7-2002 683 Geert Bourgeois 16782
18- 7-2002 685 Jef Valkeniers 16898
22- 7-2002 688 Mw. Trees Pieters 17256
23- 7-2002 690 Daan Schalck 17258
26- 7-2002 695 Mw. Kristien Grauwels
17261
13- 8-2002 699 Koen Bultinck 17264
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20754 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
14- 8-2002 700 Bart Laeremans 17264
5- 9-2002 705 Fred Erdman 17659
16- 9-2002 711 Dirk Pieters 17786
16- 9-2002 712 Geert Versnick 17786
27- 9-2002 721 Mw. Els Van Weert 18190
27- 9-2002 722 Hubert Brouns 18191
4-10-2002 725 Yves Leterme 18314
8-10-2002 728 Raymond Langendries 18317
8-10-2002 730 Fred Erdman 18319
16-10-2002 736 Martial Lahaye 18447
21-10-2002 742 Joseph Arens 18607
25-10-2002 747 Mw. Alexandra Colen 18726
30-10-2002 751 Francis Van den Eynde 18727
30-10-2002 752 Martial Lahaye 18728
31-10-2002 753 Mw. Trees Pieters 18853
5-11-2002 754 Martial Lahaye 18854
5-11-2002 756 Jan Eeman 18855
13-11-2002 758 Yves Leterme 18855
19-11-2002 760 Lode Vanoost 19054
25-11-2002 764 Mw. Joke Schauvliege 19174
25-11-2002 765 Yvan Mayeur 19174
27-11-2002 767 Martial Lahaye 19176
27-11-2002 768 Martial Lahaye 19177
3-12-2002 770 François Bellot 19177
6-12-2002 772 Willy Cortois 19371
9-12-2002 775 Geert Bourgeois 19373
17-12-2002 786 Mw. Trees Pieters 19532
18-12-2002 790 Mw. Joke Schauvliege 19535
27-12-2002 791 André Frédéric 19667
6- 1-2003 792 Daniel Bacquelaine 19816
7- 1-2003 795 Claude Eerdekens 19820
7- 1-2003 796 Claude Eerdekens 19821
9- 1-2003 797 M me Zoé Genot 19982
9- 1-2003 798 Geert Bourgeois 19983
9- 1-2003 801 Claude Eerdekens 19985
9- 1-2003 802 Claude Eerdekens 19986
10- 1-2003 805 Martial Lahaye 19987
10- 1-2003 808 Claude Eerdekens 19990
13- 1-2003 811 Claude Eerdekens 19991
14- 1-2003 812 Francis Van den Eynde 19992
16- 1-2003 814 Mw. Joke Schauvliege 20156
20- 1-2003 815 Jan Peeters 20157
24- 1-2003 816 Martial Lahaye 20322
27- 1-2003 817 Hagen Goyvaerts 20323
28- 1-2003 818 Martial Lahaye 20323
4- 2-2003 819 Mw. Els Van Weert 20420
10- 2-2003 821 Bart Laeremans 20547
11- 2-2003 822 Luc Sevenhans 20548
11- 2-2003 824 Mw. Alexandra Colen 20550
13- 2-2003 825 Bart Laeremans 20647
14- 2-2003 827 Jo Vandeurzen 20648
14- 2-2003 828 Guy Hove 20648
17- 2-2003 830 Mw. Els Van Weert 20650
19- 2-2003 831 M me Anne Barzin 20652
Minister van Financiën
Ministre des Finances
15- 9-1999 50 Mw. Trees Pieters 245
13-10-1999 76 Guy D’haeseleer 647
18-10-1999 83 Bart Laeremans 743
22-10-1999 93 Karel Van Hoorebeke 865
16-11-1999 115 Daniel Bacquelaine 1082
24-11-1999 131 Mw. Trees Pieters 1182
24-11-1999 132 Servais Verherstraeten 1186
25-11-1999 136 Mw. Trees Pieters 1340
17-12-1999 164 Mw. Annemie Van de
Casteele 1717
17-12-1999 165 Mw. Annemie Van de
Casteele 1717
23-12-1999 176 Claude Eerdekens 1725
10- 1-2000 184 Yves Leterme 1924
9- 2-2000 221 Olivier Maingain 2441
28- 2-2000 243 Mw. Trees Pieters 2805
13- 3-2000 265 Yves Leterme 3115
7- 4-2000 306 Dirk Pieters 3589
2- 5-2000 318 Mw. Annemie Van de
Casteele 3888
31- 5-2000 381 Jean-Pol Poncelet 4393
27- 6-2000 408 Claude Eerdekens 4879
10- 7-2000 422 Jo Vandeurzen 4987
13-10-2000 478 Fred Erdman 6110
30-10-2000 490 Georges Lenssen 6202
12- 1-2001 559 Claude Eerdekens 7143
17- 1-2001 567 Servais Verherstraeten 7149
17- 1-2001 568 Dirk Pieters 7150
16- 2-2001 597 Ludo Van Campenhout
7715
23- 2-2001 603 Claude Eerdekens 7861
5- 3-2001 613 Bart Laeremans 7991
12- 4-2001 649 Mw. Trees Pieters 8641
17- 4-2001 654 Guy Larcier 8645
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20755
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
18- 4-2001 658 Martial Lahaye 8648
25- 4-2001 670 Mw. Trees Pieters 8756
11- 5-2001 688 M me Corinne de
Permentier 9141
15- 5-2001 691 Mw. Magda De Meyer 9143
1- 6-2001 707 Gérard Gobert 9561
7- 6-2001 715 Yves Leterme 9702
15- 6-2001 723 Claude Eerdekens 9708
15- 6-2001 724 Denis D’hondt 9709
3- 7-2001 744 Mw. Trees Pieters 9966
18- 9-2001 788 Richard Fournaux 11038
2-10-2001 799 Dirk Pieters 11265
25-10-2001 812 Claude Eerdekens 11648
5-11-2001 822 Alfons Borginon 11784
6-11-2001 827 Guido Tastenhoye 20722
20-11-2001 833 Claude Eerdekens 12093
12-12-2001 843 Claude Eerdekens 12515
21-12-2001 853 Ludo Van Campenhout
12703
10- 1-2002 864 Mw. Trees Pieters 12875
16- 1-2002 870 Fred Erdman 12881
16- 1-2002 871 Claude Eerdekens 12882
5- 2-2002 898 Guy D’haeseleer 13384
15- 7-2002 1062 Mw. Trees Pieters 16785
16- 7-2002 1066 Alfons Borginon 16787
17- 7-2002 1070 Mw. Yolande Avontroodt
16790
22- 7-2002 1075 Mw. Trees Pieters 17266
22- 7-2002 1076 Mw. Trees Pieters 17268
23- 7-2002 1081 Jean-Marc Delizée 17271
8- 8-2002 1089 Mw. Yolande Avontroodt
17277
3- 9-2002 1098 Ludo Van Campenhout
17514
4- 9-2002 1101 Martial Lahaye 17517
9-10-2002 1116 Mw. Trees Pieters 18322
10-10-2002 1119 Jef Valkeniers 18448
15-10-2002 1121 Mw. Trees Pieters 18448
30-10-2002 1131 Mw. Trees Pieters 18729
31-10-2002 1132 Mw. Trees Pieters 18856
5-11-2002 1133 Mw. Trees Pieters 18858
8-11-2002 1137 Georges Lenssen 18863
19-11-2002 1139 Marcel Hendrickx 19055
19-11-2002 1140 Marcel Hendrickx 19056
19-11-2002 1141 Marcel Hendrickx 19057
19-11-2002 1142 Marcel Hendrickx 19058
19-11-2002 1143 Marcel Hendrickx 19059
19-11-2002 1144 Marcel Hendrickx 19059
19-11-2002 1145 Marcel Hendrickx 19060
19-11-2002 1146 Marcel Hendrickx 19060
20-11-2002 1147 Marcel Hendrickx 19061
20-11-2002 1148 Marcel Hendrickx 19062
20-11-2002 1149 Marcel Hendrickx 19062
10-12-2002 1158 Mw. Trees Pieters 19377
10-12-2002 1159 Daniel Bacquelaine 19378
10-12-2002 1160 Daniel Bacquelaine 19378
17-12-2002 1165 Claude Eerdekens 19536
17-12-2002 1167 Mw. Trees Pieters 19539
24-12-2002 1170 Philippe Collard 19667
6- 1-2003 1172 Mw. Trees Pieters 19822
6- 1-2003 1173 Marcel Hendrickx 19823
6- 1-2003 1174 Marcel Hendrickx 19824
6- 1-2003 1175 Marcel Hendrickx 19824
6- 1-2003 1176 Marcel Hendrickx 19825
6- 1-2003 1177 Marcel Hendrickx 19826
6- 1-2003 1178 Marcel Hendrickx 19827
6- 1-2003 1179 Marcel Hendrickx 19827
6- 1-2003 1180 Marcel Hendrickx 19828
6- 1-2003 1181 Marcel Hendrickx 19828
6- 1-2003 1182 Marcel Hendrickx 19828
6- 1-2003 1183 Marcel Hendrickx 19829
6- 1-2003 1184 Marcel Hendrickx 19830
6- 1-2003 1185 Marcel Hendrickx 19831
6- 1-2003 1186 Marcel Hendrickx 19832
6- 1-2003 1187 Marcel Hendrickx 19833
6- 1-2003 1188 Marcel Hendrickx 19834
6- 1-2003 1189 Marcel Hendrickx 19834
6- 1-2003 1190 Marcel Hendrickx 19835
6- 1-2003 1191 Marcel Hendrickx 19835
6- 1-2003 1192 Marcel Hendrickx 19836
7- 1-2003 1193 Yves Leterme 19836
7- 1-2003 1197 Claude Eerdekens 19838
7- 1-2003 1200 Tony Van Parys 19843
9- 1-2003 1202 Dirk Pieters 19993
9- 1-2003 1206 Geert Bourgeois 19995
10- 1-2003 1207 Mw. Trees Pieters 19996
10- 1-2003 1208 Martial Lahaye 19999
13- 1-2003 1209 Jo Vandeurzen 19999
15- 1-2003 1213 Mw. Simonne Creyf 20001
16- 1-2003 1215 Mw. Trees Pieters 20158
24- 1-2003 1219 Mw. Fientje Moerman 20324
24- 1-2003 1221 Yves Leterme 20327
27- 1-2003 1222 Yves Leterme 20327
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20756 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
27- 1-2003 1223 Mw. Trees Pieters 20329
27- 1-2003 1224 Yves Leterme 20331
31- 1-2003 1227 Mw. Trees Pieters 20421
3- 2-2003 1228 Roel Deseyn 20423
4- 2-2003 1229 Mw. Dalila Douifi 20424
10- 2-2003 1231 Peter Vanvelthoven 20551
11- 2-2003 1233 Mw. Trees Pieters 20553
11- 2-2003 1234 Mw. Trees Pieters 20554
12- 2-2003 1236 Mw. Trees Pieters 20555
12- 2-2003 1237 Mw. Trees Pieters 20556
14- 2-2003 1238 Mw. Trees Pieters 20653
14- 2-2003 1239 Mw. Trees Pieters 20654
17- 2-2003 1240 Marc Van Peel 20657
18- 2-2003 1242 Mw. Annemie Van de
Casteele 20658
19- 2-2003 1243 Mw. Els Van Weert 20658
26- 2-2003 1244 Claude Eerdekens 20768
Minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand
Ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes
Telecommunicatie — Télécommunications
17- 7-2002 318 Mw. Frieda Brepoels 16794
26- 7-2002 322 Mw. Kristien Grauwels
17285
16- 9-2002 335 Willy Cortois 17792
16- 9-2002 337 Jo Vandeurzen 17793
30- 9-2002 344 Willy Cortois 18195
9- 1-2003 371 Geert Bourgeois 20002
14- 1-2003 373 Francis Van den Eynde 20003
20- 1-2003 375 Jan Mortelmans 20161
3- 2-2003 379 Guy Larcier 20425
Overheidsbedrijven en Participaties —
Entreprises et Participations publiques
12- 3-2002 153 Yves Leterme 14573
9- 4-2002 159 Mw. Frieda Brepoels 15303
5- 8-2002 179 Jean-Pierre Grafé 17292
30- 9-2002 190 Mw. Annemie Van de
Casteele 18197
21-10-2002 195 Mw. Annemie Van de
Casteele 18614
23-10-2002 196 Mw. Annemie Van de
Casteele 18614
6-11-2002 197 Jan Mortelmans 18865
26-11-2002 201 Yves Leterme 19184
9-12-2002 204 Jean-Pierre Grafé 19387
10-12-2002 205 Jozef Van Eetvelt 19387
12-12-2002 206 Servais Verherstraeten 19543
27-12-2002 208 John Spinnewyn 19669
6- 1-2003 209 Francis Van den Eynde 19846
9- 1-2003 210 Yves Leterme 20004
9- 1-2003 211 Geert Bourgeois 20005
13- 1-2003 212 Jean-Pierre Grafé 20006
14- 1-2003 213 Francis Van den Eynde 20006
31- 1-2003 214 Jan Peeters 20427
5- 2-2003 215 M me Marie-Thérèse
Coenen 20427
10- 2-2003 216 Jean-Pierre Grafé 20559
10- 2-2003 217 Jan Eeman 20559
Middenstand — Classes moyennes
4- 6-2002 96 Guy D’haeseleer 16067
25-11-2002 108 Richard Fournaux 19185
9- 1-2003 110 Geert Bourgeois 20007
14- 1-2003 111 Francis Van den Eynde 20008
31- 1-2003 112 Mw. Trees Pieters 20429
12- 2-2003 113 Mw. Trees Pieters 20560
14- 2-2003 114 Guy Hove 20659
18- 2-2003 115 Mw. Annemie Van de
Casteele 20660
21- 2-2003 116 Mw. Annemie Van de
Casteele 20769
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Economie — Économie
12- 1-2001 116 M me Claudine Drion 7155
21- 6-2001 200 Patrick Moriau 9842
12-11-2001 234 Alfons Borginon 12021
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20757
31 - 03 - 2003
Datum Vraag nr.
Blz. Datum Vraag nr.
Blz.
Auteur
Auteur
Date Question n o Page Date Question n o Page
15- 5-2002 284 Willy Cortois 15819
5- 7-2002 302 Mw. Trees Pieters 16678
16- 9-2002 319 Yves Leterme 17800
1-10-2002 322 Yves Leterme 18199
9-10-2002 327 Mw. Trees Pieters 18331
21-10-2002 329 Henk Verlinde 18615
23-10-2002 331 Jean-Pierre Grafé 18618
9-12-2002 343 Mw. Frieda Brepoels 19389
17-12-2002 348 Mw. Trees Pieters 19549
9- 1-2003 351 Mw. Els Van Weert 20008
27- 1-2003 358 Willy Cortois 20334
31- 1-2003 359 Martial Lahaye 20431
11- 2-2003 360 Mw. Trees Pieters 20561
26- 2-2003 362 Mw. Trees Pieters 20770
4- 3-2003 363 Mw. Trees Pieters 20771
26- 2-2003 364 Mw. Trees Pieters 20772
Wetenschappelijk Onderzoek — Recherche scientifique
18-10-2000 53 Yves Leterme 6117
26- 1-2001 76 Mw. Annemie Van de
Casteele 7391
1- 8-2001 92 Yves Leterme 10772
24- 1-2002 98 Mw. Yolande Avontroodt
13158
27- 6-2002 115 Yves Leterme 16578
22- 7-2002 121 Mw. Frieda Brepoels 17299
6-11-2002 128 Bart Somers 18868
26-11-2002 129 Mw. Frieda Brepoels 19187
28-11-2002 130 Francis Van den Eynde 19187
10- 1-2003 133 Willy Cortois 20013
13- 2-2003 135 Olivier Maingain 20660
Minister toegevoegd aan de
minister van Buitenlandse Zaken,
belast met Landbouw
Ministre adjointe
au ministre des Affaires étrangères,
chargée de l’Agriculture
Buitenlandse Zaken — Affaires étrangères
16- 5-2002 51 Raymond Langendries 15930
17- 7-2002 54 Guido Tastenhoye 16799
19- 7-2002 57 Vincent Decroly 16908
19- 7-2002 59 Vincent Decroly 16911
26- 7-2002 60 Mw. Kristien Grauwels
17303
20-11-2002 68 Jan Mortelmans 19067
28-11-2002 69 Francis Van den Eynde 19189
9- 1-2003 71 Geert Bourgeois 20016
14- 1-2003 72 Francis Van den Eynde 20017
Landbouw — Agriculture
Grootstedenbeleid — Politique des grandes villes
16- 6-2000 3 Geert Bourgeois 4754
28-11-2001 15 Francis Van den Eynde 12286
27- 9-2002 32 Hubert Brouns 18201
9- 1-2003 34 Geert Bourgeois 20014
14- 1-2003 35 Francis Van den Eynde 20015
12- 4-2001 85 Bart Laeremans 8638
18-11-2002 129 Dirk Van der Maelen 19067
9- 1-2003 131 Geert Bourgeois 20018
14- 1-2003 132 Francis Van den Eynde 20019
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20759
31 - 03 - 2003
(Fr.): In het Frans gestelde vraag. — (N.): In het Nederlands gestelde vraag.
(Fr.): Question posée en français. — (N.): Question posée en néerlandais.
II. Nieuwe vragen waarop niet binnen de door het reglement bepaalde termijn geantwoord is.
(Art. 86 van het reglement van de Kamer).
II. Nouvelles questions auxquelles il n’a pas été répondu dans le délai fixé par le règlement.
(Art. 86 du règlement de la Chambre).
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
DO 2002200300663 DO 2002200300663
Vraag nr. 885 van de heer Francis Van den Eynde van
24 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
Belgische vrachtwagenchauffeurs. — Terroriseren
door het Franse douanepersoneel.
Belgische vrachtwagenchauffeurs beklagen zich er
meer en meer over dat ze door het Franse douanepersoneel
geterroriseerd worden.
Wanneer bijvoorbeeld een kleine fout met betrekking
tot de vrachtwagens wordt vastgesteld (bijvoorbeeld
betreffende de tachograafschijf), dan dienen ze
het tienvoudige van een boete te betalen, terwijl op het
ontvangstbewijs alleen maar het bedrag van de boete
wordt vermeld.
In Het Nieuwsblad van vrijdag 14 februari 2003 verklaarde
een chauffeur zelfs het volgende: «Moet je
naar Frankrijk, neem dan geld mee om de douaniers
om te kopen.»
De minister zou volgens dezelfde krant van één en
ander op de hoogte zijn, maar tot hiertoe nog niets
ondernomen hebben.
Question n o 885 de M. Francis Van den Eynde du
24 février 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
Chauffeurs de poids-lourds belges terrorisés par les
douaniers français.
Des chauffeurs de poids-lourds belges se plaignent
de plus en plus d’être terrorisés par les douaniers français.
Lorsqu’une infraction mineure est par exemple
constatée au niveau du véhicule (concernant par exemple
le disque «tachygraphe»), les chauffeurs doivent
s’acquitter d’un montant qui est dix fois supérieur à
celui de l’amende alors que le reçu ne mentionne que le
montant de l’amende.
Dans un article publié le 14 février 2003 dans le
quotidien «Het Nieuwsblad», un chauffeur déclarait
même que si vous devez vous rendre en France, il faut
emporter de l’argent pour soudoyer les douaniers.
Selon le même quotidien, la ministre aurait connaissance
de la situation mais elle n’aurait encore rien
entrepris en la matière.
1. Klopt dit? 1. Cette affirmation est-elle exacte?
2. Zo neen, welke maatregelen werden er getroffen?
3. Zo ja, waarom is er tot hiertoe niets ondernomen?
2. Dans la négative, quelles mesures ont-elles été
prises?
3. Dans l’affirmative, pour quelle raison n’a-t-on
encore rien entrepris jusqu’à présent?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2655

20760 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
DO 2002200300664 DO 2002200300664
Vraag nr. 886 van de heer Francis Van den Eynde van
24 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
Gent. — Gemeentebestuur. — Verbod op rondrijden
van reclamewagentjes.
In Gent is een hele discussie aan de gang omtrent het
feit dat de stad al dan niet bevoegd zou zijn om het
rondrijden van reclamewagentjes te verbieden.
Kan u meedelen of naar uw mening een gemeentebestuur
een dergelijke maatregel kan treffen?
Question n o 886 de M. Francis Van den Eynde du
24 février 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
Gand. — Administration communale. — Mesure
interdisant la circulation des véhicules publicitaires.
À Gand, la question de savoir si la ville est compétente
ou non pour interdire la circulation de véhicules
publicitaires fait l’objet de vives discussions.
Pourriez-vous m’indiquer si, à votre estime, une
administration communale est autorisée à prendre une
telle mesure?
DO 2002200300666 DO 2002200300666
Vraag nr. 887 van mevrouw Frieda Brepoels van
24 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
Dienst voor de inschrijving van voertuigen (DIV) te
Brussel. — Bedienden. — Basiskennis van de beide
landstalen. — Volmachten.
Onlangs ontving ik een klacht over de Dienst voor
de inschrijving van de voertuigen (DIV) te Brussel.
Op donderdag 21 februari 2003 meldde een vader
zich met het «roze formulier» op naam van zijn zoon
op de DIV, Résidence Palace te Brussel.
Aan het loket werd de man in eerste instantie
geconfronteerd met een eentalig Franstalige bediende.
Deze vroeg weliswaar vriendelijk: «Vous ne parlez
pas le français?». Uiteindelijk riep hij de hulp in van
een Nederlandstalige collega gezien zijn absoluut
gebrek aan enige kennis van het Nederlands. Deze
moest hiervoor haar werk aan een ander loket onderbreken.
Uiteindelijk werd de vader in kwestie erop
gewezen dat hij voor afgifte van het «roze formulier»
over de volmacht en de identiteitskaart van zijn zoon
moest beschikken.
1. Een basiskennis van beide landstalen lijkt me
noodzakelijk, aangezien deze bedienden regelmatig
eentalige formulieren te verwerken krijgen. Hiervoor
een beroep doen op een collega, die hiervoor andere
werkzaamheden moet laten vallen, lijkt me weinig efficiënt.
a) Klopt het dat er op de Dienst voor de inschrijvingen
van voertuigen te Brussel bedienden tewerkgesteld
zijn die slechts één van de beide landstalen
beheersen?
Question n o 887 de M me Frieda Brepoels du 24 février
2003 (N.) à la vice-premier ministre et ministre
de la Mobilité et des Transports:
Direction de l’immatriculation des véhicules automobiles
(DIV) à Bruxelles. — Employés. — Connaissance
de base des deux langues nationales. — Procurations.
On s’est récemment plaint auprès de moi du fonctionnement
de la Direction de l’immatriculation des
véhicules automobiles (DIV) à Bruxelles.
Le jeudi 21 février 2003, un père de famille s’est
présenté à la DIV, Résidence Palace, à Bruxelles, muni
du « formulaire rose » établi au nom de son fils.
Au guichet, l’employé unilingue francophone
auquel notre père de famille a eu affaire dans un
premier temps lui a demandé, gentiment, il est vrai:
«Vous ne parlez pas le français?». Incapable de parler
le néerlandais, l’employé a appelé à la rescousse une
collègue néerlandophone, qui fut contrainte
d’abandonner le travail qu’elle effectuait à un autre
guichet. En fin de compte, on a fait observer à notre
père de famille qu’il ne pouvait remettre le « formulaire
rose » que s’il était muni d’une procuration et de
la carte d’identité de son fils.
1. Il me paraît indispensable que les employés de la
DIV, qui sont régulièrement appelés à traiter des
formulaires unilingues, disposent d’une connaissance
de base des deux langues nationales. À mon avis, faire
appel à un collègue qui, à cet effet, doit interrompre
ses activités, constitue une solution peu efficace.
a) Est-il exact que la Direction de l’immatriculation
des véhicules automobiles occupe des employés ne
maîtrisant qu’une des deux langues nationales?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20761
31 - 03 - 2003
b) Zo ja, hoe valt dit te verklaren? b) Dans l’affirmative, comment expliquez-vous cette
situation?
c) Op welke manier zal men trachten deze tekortkoming
te verhelpen?
2.
a) Los van eerder vernoemd communicatieprobleem,
stel ik mij de vraag of de benodigde volmacht te
verantwoorden valt? In het aangehaalde geval ging
het immers enkel over de afgifte van het formulier.
b) Zo ja, zou een vermelding hiervan op het formulier
zelf niet wenselijk zijn?
3.
a) Klopt het dat er bij verzending van het formulier
per post geen volmacht gevraagd wordt?
b) Zo ja, waarom verschillen de voorschriften tussen
verzendingen per post en persoonlijke afgifte?
c) Comment envisagez-vous de remédier à ce
problème?
2.
a) Abstraction faite du problème de communication
évoqué, je me demande si l’obligation d’être en
possession d’une procuration se justifie? Dans le
cas cité, il s’agissait uniquement du dépôt du
formulaire.
b) Dans l’affirmative, cette obligation ne devrait-elle
pas être mentionnée sur le formulaire?
3.
a) Est-il exact qu’aucune procuration n’est requise en
cas d’envoi du formulaire par la poste?
b) Dans l’affirmative, pourquoi le règlement établit-il
une distinction entre l’envoi par la poste et le dépôt
en personne?
Minister van Binnenlandse Zaken
Ministre de l’Intérieur
DO 2002200300665 DO 2002200300665
Vraag nr. 743 van de heer Richard Fournaux van
24 februari 2003 (Fr.) aan de minister van
Binnenlandse Zaken:
Organisatie van de Directie van de financiën van de
federale politie (DMF) en het Sociaal Secretariaat
van de geïntegreerde politie (SSGPI).
Ik heb vernomen dat er bij de Directie van de financiën
van de federale politie (DMF) en het Sociaal
Secretariaat van de geïntegreerde politie (SSGPI)
anomalieën zouden bestaan die het efficiënt personeelsbeleid
van deze diensten ernstig hinderen.
Zo worden minstens twee bureaus van deze diensten
momenteel geleid door politie-inspecteurs met als
adjunct hoofdinspecteurs die ondanks hun graad de
leidinggevende functies van hun collega’s blijkbaar
niet willen vervullen. Dit is opmerkelijk omdat dit
leidt tot de betaling van toelagen wegens uitoefening
van hogere functies terwijl de dienst beschikt over
personeel met de vereiste graad. Bovendien blijken die
personen functies uit te oefenen die oorspronkelijk
voor leden van het administratief en logistiek kader
(Calog) waren bedoeld.
Andere afwijking: een boekhoudster van de Directie
van de financiën van de federale politie (DMF), die
Question n o 743 de M. Richard Fournaux du
24 février 2003 (Fr.) au ministre de l’Intérieur:
Organisation de la Direction des finances de la police
fédérale (DMF) et du Secrétariat social de la police
intégrée (SSGPI).
Il m’est revenu que certaines anomalies semblent
exister au niveau de la Direction des finances de la
police fédérale (DMF) et du Secrétariat social de la
police intégrée (SSGPI) qui handicapent sérieusement
une gestion efficiente du personnel de ces services.
Ainsi, au moins deux bureaux de ces services sont
aujourd’hui dirigés par des inspecteurs de police qui
ont pour adjoint des inspecteurs principaux qui ne
semblent pas vouloir les fonctions de direction de leurs
collègues en dépit de leur grade. Il est surprenant de
constater une telle pratique dans la mesure où cette
manière de faire amène le paiement d’allocations pour
fonction supérieure alors qu’il existe du personnel du
grade requis dans le service. De plus, ces personnes
semblent occuper des emplois initialement prévus pour
des membres du cadre administratif et logistique
(Calog).
Autre aberration: une comptable de la Direction des
finances de la police fédérale (DMF), reprise par le
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20762 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
volgens het RPPol tot de specifieke graden van niveau
B Calog behoort, blijkt een contract van niveau A te
hebben, terwijl het organigram van de dienst waarvoor
zij verantwoordelijk is officieren van het operationeel
kader telt die de leiding van de dienst in kwestie
op zich zouden kunnen nemen.
Nog steeds bij deze Directie van de Financiën zou
een personeelslid dat deel uitmaakt van het bestand
van het leger en dus nog steeds onderworpen is aan de
wetten en reglementen die gelden voor militairen, ondanks
alle bij het leger geldende procedures, weldra
worden ingeschaald in de graad van adjudant-majoor.
Hoewel het vitaal belang van voornoemde diensten
in de huidige structuur van de geïntegreerde politie
vaststaat, zou ik toch graag vernemen wat deze staaltjes
van niet-naleving of misbruik van de geldende
reglementering verantwoordt?
PJPol dans les grades spécifiques du niveau B Calog
semble bénéficier d’un contrat de niveau A alors que,
dans l’organigramme du service dont elle a la responsabilité,
apparaissent des officers du cadre opérationnel
qui pourraient assurer la direction du service en
question.
Toujours au niveau de cette Direction des finances,
un membre du personnel, repris au cadre des forces
armées et donc toujours soumis aux lois et règlements
applicables aux militaires serait, au mépris de toutes
les procédures en vigueur au sein des forces armées, en
passe d’être commissionné au grade d’adjudant-major.
S’il est certes évident que les services précités sont
d’une importance capitale dans la structure actuelle de
la police intégrée, pourriez-vous faire savoir en quoi
ces exemples de non-respect ou de détournement des
règles en vigueur se justifient?
DO 2002200300674 DO 2002200300674
Vraag nr. 744 van mevrouw Trees Pieters van
26 februari 2003 (N.) aan de minister van
Binnenlandse Zaken:
Wederzijdse bijstand en uitwisseling tussen fiscale en
economische administraties. — Inzage en mededelingsrecht.
— Klachten. — Uitslag van het onderzoek.
Naar aanleiding van fiscale onderzoeken gebeurt
het regelmatig dat er naast fiscale overtredingen eveneens
ernstige inbreuken worden vastgesteld op tal van
economische wetgevingen.
Dit kan bijvoorbeeld ondermeer betrekking hebben
op overtredingen van de wet van 14 juli 1971 betreffende
de handelspraktijken en op de naleving van de
wet van 6 juli 1976 tot beteugeling van het sluikwerk
met handels- of ambachtskarakter, die al dan niet
onder andere ook door middel van anonieme schriftelijke
klachten aan de lokale taxatiediensten of aan de
directiediensten werden gesignaleerd.
Het komt evenzeer voor dat het bestuur Economische
Inspectie op haar beurt weer verschillende fiscale
overtredingen of strafbare feiten inzake directe belastingen
en/of inzake BTW vaststelt.
Terzake rijzen dan ook gezamenlijk de volgende
algemene praktische vragen.
1.
a) Mogen of moeten alle vastgestelde onregelmatigheden
onderling worden uitgewisseld?
Question n o 744 de M me Trees Pieters du 26 février
2003 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Assistance mutuelle et échange entre les administrations
fiscale et économique. — Droit de consultation
et de communication. — Réclamations. — Résultat
de l’enquête.
À l’occasion d’enquêtes fiscales, il arrive régulièrement
qu’outre des infractions fiscales, de graves violations
de nombreuses législations fiscales soient également
constatées.
Il peut notamment s’agir de cas d’infraction à la loi
du 14 juillet 1971 sur les pratiques du commerce et de
non-respect de la loi du 6 juillet 1976 sur la répression
du travail frauduleux à caractère commercial ou artisanal
qui ont notamment été signalés ou non par le
biais de plaintes écrites anonymes aux services de taxation
locaux ou aux services de direction.
Il arrive tout aussi fréquemment que
l’administration de l’Inspection économique constate à
son tour différents faits punissables ou infractions en
matière d’impôt direct et/ou de TVA.
Les questions générales d’ordre pratique suivantes
se posent donc conjointement.
1.
a) Toutes les irrégularités constatées peuvent-elles ou
doivent-elles faire l’objet d’un échange d’informations?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20763
31 - 03 - 2003
b) Bestaan hieromtrent specifieke samenwerkingsprotocollen?
In bevestigend geval, hoe luiden hiervan
de teksten en waar werden zij telkens officieel
gepubliceerd?
c) Welke niet-beperkende lijst van elementen of
inlichtingen kunnen er wederzijds worden uitgewisseld
en werden al die mogelijke toestanden
reeds administratief becommentarieerd?
2.
a) Mag of moet van alle kwestieuze summiere of
grondige verificatie-verslagen inzake inkomstenbelastingen
en BTW en van alle processen-verbaal
telkens een kopie aan de andere lokaal bevoegde
federale administratie spontaan en «rechtstreeks»
worden overgemaakt of uitgewisseld?
b) Werden hiertoe specifieke administratieve drukwerken
ontworpen ten behoeve van alle bevoegde
fiscale en economische besturen en kan van alle
verstuurde specifieke documenten desgevallend
een afschrift of een kopie worden verkregen door
alle rechtstreeks betrokken personen (burgers en
ambtenaren)?
3. Kan de belastingplichtige of de burger in het licht
van de bepalingen van artikel 32 van de Grondwet en
de wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid
van bestuur «inzage» en «mededelingsrecht» verkrijgen
van:
b) À cet égard, existe-t-il des protocoles de coopération?
Dans l’affirmative, que disent les textes de
ces protocoles et où chacun d’eux ont-ils été
publiés officiellement?
c) Quelle est la liste non limitative des éléments ou
des renseignements qui peuvent être échangés, et
toutes ces situations possibles ont-elles déjà fait
l’objet d’un commentaire administratif?
2.
a) Une copie de tous ces rapports de vérification
sommaires ou en profondeur en matière d’impôts
sur les revenus et en matière de TVA et de tous les
procès-verbaux peut-elle ou doit-elle, à chaque
fois, être spontanément et «directement» transmise
à l’autre administration fédérale compétente
ou échangée avec elle?
b) À cet effet, des publications administratives spécifiques
ont-elles été conçues pour toutes les administrations
fiscales et économiques compétentes et, le
cas échéant, toutes les personnes directement
concernées (citoyens et agents de l’État) peuventelles
obtenir une copie de tous les documents spécifiques
envoyés?
3. À la lumière des dispositions de l’article 32 de la
Constitution et de la loi du 11 avril 1994 relative à la
publicité de l’administration, le contribuable ou le
citoyen peut-il bénéficier du droit de «consultation» et
de «communication» concernant:
a) die verificatieverslagen van de fiscale ambtenaren; a) ces rapports de vérification des agents de l’administration
fiscale;
b) die processen-verbaal van de Economische Inspectie;
b) ces procès-verbaux de l’Inspection économique;
c) die eventuele al dan niet naamloze klachten? c) ces plaintes, anonymes ou non?
4. Kan iedere gekende «klachtindiener» naderhand
een afschrift of een kopie verkrijgen van alle verificatieverslagen
en/of van alle onderzoeksnota’s die
werden opgesteld naar aanleiding van zijn specifieke
schriftelijke klacht verband houdend met:
a) het belastingonderzoek; a) l’enquête fiscale;
4. Par la suite, toute personne connue ayant déposé
une plainte peut-elle obtenir une copie de tous les
rapports de vérification et/ou de toutes les notes
d’enquête qui ont été rédigés à la suite de sa plainte
écrite spécifique concernant:
b) het onderzoek inzake BTW; b) l’enquête en matière de TVA;
c) het onderzoek van het bestuur van de Economische
Inspectie?
Zo neen, om welke gegronde redenen kan hem dit
door ieder bestuur telkens worden geweigerd?
5.
a) Kan iedere klager aan het bestuur van de Economische
Inspectie en aan de administratie van de Ondernemings-
en Inkomensfiscaliteit schriftelijk
vragen hem alle gemotiveerde redenen mee te delen
waarom zijn klacht eventueel zonder meer werd
c) l’enquête de l’administration de l’Inspection
économique?
Dans la négative, sur la base de quelles raisons
fondées cette copie peut-elle lui être refusée par chaque
administration?
5.
a) Chaque personne ayant porté plainte peut-elle
demander par voie écrite à l’administration de
l’Inspection économique et à l’administration de la
Fiscalité des entreprises et des revenus de lui
communiquer toutes les raisons motivées pour
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20764 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
geseponeerd of geen tastbaar resultaat heeft opgeleverd?
Zo ja, op grond van welke wettelijke en/of reglementaire
bepalingen?
Zo neen, op grond van welke concrete verbodsbepalingen
wordt hem dit effectief geweigerd?
b) Op welke wijze kunnen de burgers die een oprechte
klacht of een verzoek hebben ingediend op
afdoende wijze natrekken dat alle vastgestelde en
medegedeelde inbreuken of strafbare feiten daadwerkelijk
aan een ernstig onderzoek werden onderworpen?
Tot welke hogere economische en
fiscale instanties kunnen die klagers zich hiertoe
eventueel richten om daarvan toch de garantie te
hebben?
6. Kan u, punt per punt, op principieel vlak uw
algemene ziens- en handelwijze meedelen zowel in het
kader van de strijd tegen de fiscale en economische
fraude als in het licht van onder meer de bepalingen
van artikel 32 van de Grondwet; de wet van 11 april
1994, de artikelen 335 en 336 van het Wetboek van de
inkomstenbelastingen 1992, artikel 93quaterdecies van
het BTW-Wetboek, economische wetgevingen en
reglementeringen en alle algemene beginselen van een
behoorlijk federaal bestuur?
lesquelles sa plainte a éventuellement été purement
et simplement classée sans suite ou n’a pas donné
lieu à des résultats tangibles?
Dans l’affirmative, sur la base de quelles dispositions
légales et/ou réglementaires?
Dans la négative, sur la base de quelles raisons
fondées concrètes se voit-il effectivement opposer
un refus?
b) De quelle manière les citoyens qui ont introduit
une plainte sincère ou une réclamation peuvent-ils
vérifier de manière concluante que toutes les
infractions ou faits punissables constatés et
communiqués ont effectivement fait l’objet d’une
enquête sérieuse? À quelles instances économiques
et fiscales supérieures ces personnes peuvent-elles
éventuellement s’adresser à cet égard pour tout de
même en obtenir la garantie?
6. Pouvez-vous me faire part, point par point, de
votre point de vue et de votre méthode de travail, sur le
plan du principe, tant dans le cadre de la lutte contre la
fraude fiscale et économique qu’à la lumière notamment
des dispositions de l’article 32 de la Constitution,
de la loi du 11 avril 1994, des articles 335 et 336 du
Code des impôts sur les revenus 1992, de l’article
93quaterdecies du Code de la TVA, des législations
et réglementations économiques et de tous les principes
généraux d’une bonne administration fédérale?
DO 2002200300675 DO 2002200300675
Vraag nr. 745 van de heer Vincent Decroly van
26 februari 2003 (Fr.) aan de minister van
Binnenlandse Zaken:
Herhaaldelijk opschorten van het Schengenverdrag
naar aanleiding van demonstraties.
Het is sinds verschillende jaren gebruikelijk dat de
Europese landen grenscontroles uitvoeren wanneer er
demonstraties zijn aangekondigd. Nederland heeft
reeds in 1997 130 Italiaanse demonstranten in hun
trein tegengehouden en ze uiteindelijk teruggedreven
om te verhinderen dat ze naar de top van Amsterdam
zouden gaan.
Ter illustratie volgt een, zij het niet volledig, overzicht
van gelijksoortige incidenten:
— december 2000: Frankrijk blokkeert in Ventimiglia
een trein met Italianen om te verhinderen dat ze de
top van Nice kunnen bereiken.
— juni 2001: Zweden wijst de Denen uit die in Göteborg
willen manifesteren.
Question n o 745 de M. Vincent Decroly du 26 février
2003 (Fr.) au ministre de l’Intérieur:
Suspensions régulières de l’Accord de Schengen à
l’occasion de manifestations.
Depuis plusieurs années, les pays européens ont pris
l’habitude d’instaurer des contrôles à leurs frontières
lorsque sont annoncées des manifestations. Déjà en
juin 1997, les Pays-Bas ont bloqué 130 manifestants
italiens dans leur train pour finalement les refouler et
les empêcher de se rendre au sommet d’Amsterdam.
D’autres exemples peuvent être cités, mais la liste
n’est pas exhaustive:
— décembre 2000: la France bloque un train
d’Italiens à Vintimille pour les empêcher d’arriver
au sommet de Nice.
— juin 2001: la Suède refoule les Danois qui viennent
manifester à Göteborg.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20765
31 - 03 - 2003
— juli 2001: Italië weigert per ferry aangekomen
Griekse betogers op brutale wijze de toegang. In
totaal werd tijdens de top van Genua van 14 tot
21 juli 2 093 personen de toegang tot Italië ontzegd.
— maart 2002: Spanje blokkeert een twintigtal Franse
en Belgische bussen aan de grens met Frankrijk
zodat ze Barcelona niet konden bereiken.
— juni 2002: Spanje gebruikt geweld in om 500
Portugese demonstranten die wilden demonstreren
op de top van Sevilla, en acht bussen van het
Portugese Linkse Blok in Rosal tegen te houden.
1.
a) Heeft België al controles aan de binnengrenzen uitgevoerd
sinds in toepassing van artikel 2, § 1, van
het Protocol van 2 oktober 1997 «de verworvenheden
van Schengen» in de Europese regelgeving zijn
opgenomen?
b) Zo ja, kan u meedelen wanneer deze controles
opnieuw werden uitgevoerd, hoelang ze duurden
en aan welke grenssecties ze plaatsvonden?
— juillet 2001: l’Italie refoule brutalement les manifestants
grecs venus par ferry. En tout 2 093
personnes ont été refusées à l’entrée de l’Italie lors
du sommet de Gènes du 14 au 21 juillet.
— mars 2002: l’Espagne bloque une vingtaine de bus
français et belges à la frontière avec la France. Ils
ne pouvaient pas se rendre au sommet de Barcelone.
— juin 2002: l’Espagne bloque avec violence 500
manifestants portugais qui voulaient manifester au
sommet de Séville et huit autobus du Bloc des
Gauches portugais à Rosal.
1.
a) La Belgique a-t-elle déjà rétabli des contrôles aux
frontières intérieures depuis que l’article 2, § 1 er ,
du Protocole du 2 octobre 1997 a intégré «l’acquis
de Schengen» dans le cadre de
l’Union européenne?
b) Si oui, pouvez-vous préciser les dates de rétablissement
de ces contrôles, leur durée et les frontières
concernées?
c) Hoe luidde de motivering? c) Quels ont été les motifs invoqués?
2. Wat heeft België ertoe gebracht deze maatregel te
treffen?
3.
a) Werd de procedure vastgelegd door het Uitvoerend
Comité van Schengen in de «Beslissing» van
20 december 1995 nageleefd?
b) Heeft België meer in het bijzonder de andere lidstaten
op de hoogte gebracht?
c) Heeft het de Europese Commissie op de hoogte
gebracht?
4.
a) Heeft België de redenen voor zijn beslissing toegelicht?
b) Heeft het de gebeurtenissen opgegeven die een
bedreiging vormden voor de openbare orde of de
nationale veiligheid?
5. Heeft België de andere landen, al dan niet lid van
Schengen, gevraagd gelijksoortige maatregelen te treffen?
6. Zijn er in België gerechtelijke of administratieve
procedures waardoor een aangekondigde beslissing
om grenscontroles weer in te voeren preventief kan
worden geannuleerd?
7. Is er tegen de beslissing om het Schengenverdrag
op te schorten een rechtszaak ingeleid in België of voor
een Europese gerechtelijke instantie, hetzij om te voor-
2. Comment la Belgique est-elle arrivée à la conclusion
qu’il fallait prendre cette mesure?
3.
a) La procédure prévue par la «Décision» du Comité
exécutif de Schengen du 20 décembre 1995 a-t-elle
été respectée?
b) Plus précisément, la Belgique a-t-elle adressé une
notification aux autres États membres?
c) A-t-elle averti la Commission européenne?
4.
a) La Belgique a-t-elle précisé les causes de sa décision?
b) A-t-elle donc indiqué quels événements constituaient
une menace pour son ordre public ou sa
sécurité nationale?
5. La Belgique a-t-elle demandé aux autres États,
membres ou non de Schengen, de prendre des mesures
équivalentes?
6. Existe-t-il en Belgique des procédures judiciaires
ou administratives qui permettent de faire annuler
préventivement les décisions annoncées de rétablissement
des contrôles aux frontières?
7. La décision de suspension de l’Accord de Schengen
a-t-elle fait l’objet d’une procédure judiciaire en
Belgique ou devant une instance européenne à titre
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20766 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
komen dat de schorsing zou worden uitgevoerd, hetzij
door een persoon die een grenscontrole had ondergaan?
8. Welke andere middelen dan het tegenhouden aan
de grenzen heeft België gebruikt om personen het
bijwonen van bijeenkomsten te ontzeggen?
9. Heeft België de hulp van andere landen ingeroepen
om personen die eventueel het plan koesterden
hier op een demonstratie hun mening te komen uiten
tegen te houden?
10. Als België terugdrijvingen aan de grens heeft
uitgevoerd, welke transportmiddelen werden dan
geblokkeerd en waar?
11.
a) Hoeveel personen werden aan de grens tegengehouden
of gecontroleerd?
b) En elders? b) Ailleurs?
c) En om welke redenen werden ze eventueel aangehouden?
Waren het administratieve of gerechtelijke
aanhoudingen?
12.
a) Hebben deze controles geleid tot de opsluiting van
personen?
préventif ou par une personne qui faisait l’objet d’un
contrôle à la frontière?
8. Quels mécanismes autres que le blocage aux
frontières la Belgique a-t-elle utilisés pour maintenir
les personnes loin des rassemblements?
9. La Belgique a-t-elle demandé l’aide d’autres États
pour maintenir dans leur pays d’origine les personnes
qui pouvaient avoir l’intention de venir manifester leur
opinion?
10. Si la Belgique a procédé à des blocages à la frontière,
quels ont été les moyens de transport bloqués et à
quels endroits?
11.
a) Combien de personnes ont été bloquées ou contrôlées
à la frontière?
c) Et pour quels motifs ont-elles été éventuellement
arrêtées? S’agissait-il d’arrestations administratives
ou judiciaires?
12.
a) Des personnes ont-elles été mises en détention à la
suite de ces contrôles?
b) Zo ja, hoeveel en voor hoelang? b) Si oui, combien et pour combien de temps?
c) Werden ze vermeld op speciale lijsten? c) Étaient-elles signalées sur des listes particulières?
13.
a) Welke politiediensten hebben deelgenomen aan de
acties waarbij mensen werden teruggezonden, aan
de controles, aan de arrestaties?
b) Hebben zij samengewerkt met andere politiediensten
van buurlanden?
c) Hoe verliep die samenwerking? c) De quelles façons?
d) Zo ja, welke samenwerkingsmaatregelen werden
getroffen en welke diensten werkten samen
(geheime diensten, gegevensuitwisseling uit bestanden,
contacten tussen verbindingsofficieren, ...)?
14.
a) Hebben de personen die tegengehouden of gecontroleerd
werden achteraf een rechtszaak ingeleid
tegen België? Voor welke instanties en met welke
resultaten?
b) Hebben ze een rechtszaak ingeleid voor de Europese
Commissie?
13.
a) Quelles forces de l’ordre ont participé aux blocages,
aux contrôles, aux arrestations?
b) Ont-elles coopéré avec d’autres forces de l’ordre de
pays voisins?
d) Si oui, quelles mesures de coopération ont été utilisées
et entre quelles forces (services secrets, échanges
de données dans les fichiers, contacts entre officiers
de liaison, ...)?
14.
a) Les personnes qui ont fait l’objet de blocage ou de
contrôle ont-elles entamé des procédures a posteriori
contre la Belgique, devant quelles instances et
avec quels résultats?
b) Ont-elles entamé des procédures devant la
Commission européenne?
c) Voor het Hof te Straatsburg? c) Devant la Cour de Strasbourg?
d) Voor het Hof te Luxemburg? d) Devant la Cour de Luxembourg?
e) Voor een andere internationale instantie? e) Devant une autre instance internationale?
f) Zijn er al uitspraken? f) Existe-t-il des décisions?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20767
31 - 03 - 2003
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Sociale Zaken
Affaires sociales
DO 2002200300660 DO 2002200300660
Vraag nr. 615 van de heer Léon Campstein van
21 februari 2003 (Fr.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Uitkering van een rente wegens een arbeidsongeval. —
Sociale afhouding van 13,07 %.
Uit de documenten van het Fonds voor Arbeidsongevallen
met betrekking tot de uitkering van een rente
wegens een arbeidsongeval aan gepensioneerden blijkt
dat er 13,07 % wordt afgehouden voor sociale bijdragen.
1.
a) Vindt u werkelijk dat die afhouding normaal is?
Question n o 615 de M. Léon Campstein du 21 février
2003 (Fr.) au ministre des Affaires sociales et des
Pensions:
Rente pour accident de travail. — Retenue sociale de
13,07 %.
En examinant des documents en provenance du
Fonds des accidents du travail relatifs au paiement au
profit de personnes pensionnées de rentes d’accidents
du travail, il apparaît qu’une retenue de 13,07 % pour
cotisations sociales est déduite.
1.
a) Pensez-vous vraiment que cette retenue est
normale?
b) Zo ja, hoe is dat volgens u te verantwoorden? b) Si la réponse est positive, comment pouvez-vous la
justifier?
c) Zo neen, moet hier niet onverwijld paal en perk
aan gesteld worden, en moet er gebeurlijk geen
werk gemaakt worden van de terugbetaling van
onterecht geïnde bedragen, met terugwerkende
kracht over een nog te bepalen periode?
2.
a) Is het normaal dat die bijdrage moet worden
betaald, zelfs door mensen die nog niet met
pensioen zijn?
c) Si la réponse est négative, n’y aurait-il pas lieu de
mettre fin à cette situation sans délai et éventuellement
de prévoir un remboursement des sommes
indûment perçues avec effet rétroactif sur une
durée à déterminer?
2.
a) Pensez-vous que cette cotisation est normale même
pour des personnes non pensionnées?
b) Zo ja, hoe verantwoordt u dat? b) Si oui, comment le justifiez-vous?
DO 2002200300669 DO 2002200300669
Vraag nr. 616 van mevrouw Maggie De Block van
25 februari 2003 (N.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Lokale en provinciale overheden. — Inhouding van de
eigen bijdrage van gerechtigden op een maaltijdcheque.
Lokale en provinciale overheden die maaltijdcheques
toekennen houden er blijkbaar een verschillende
praktijk op na wat betreft het al dan niet inhouden van
de eigen bijdragen op de maaltijdcheques voor enerzijds
statutaire en anderzijds contractuele personeelsleden.
De ene houdt de bijdragen in voor beide groepen,
Question n o 616 de M me Maggie De Block du
25 février 2003 (N.) au ministre des Affaires
sociales et des Pensions:
Pouvoirs locaux et provinciaux. — Retenue de la
contribution personnelle des bénéficiaires de
chèques-repas.
À propos de la retenue ou non des contributions
personnelles pour les chèques-repas, les pouvoirs
locaux et provinciaux qui octroient des chèques-repas,
appliquent apparemment des règles différentes selon
qu’il s’agit de membres du personnel statutaires ou
contractuels. Certains pouvoirs retiennent ces contri-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2656

20768 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
de andere doet dat enkel voor de statutairen en doet
dat niet voor contractuelen. In dat laatste geval moet
die eigen bijdrage dan later teruggevorderd worden
van de contractuelen.
1. Kan men de eigen bijdragen voor de maaltijdcheque
inhouden op het loon?
2. Zo ja, kan dit voor zowel contractuele als statutaire
personeelsleden?
butions pour les deux catégories, d’autres les retiennent
uniquement pour les statutaires et non pour les
contractuels. Dans ce dernier cas, la contribution
personnelle doit être récupérée ultérieurement auprès
des contractuels.
1. La contribution personnelle pour un chèquerepas
peut-elle être retenue sur le salaire?
2. Dans l’affirmative, cette manière de procéder
peut-elle être appliquée tant pour les membres du
personnel contractuels que pour les statutaires?
Minister van Financiën
Ministre des Finances
DO 2002200300671 DO 2002200300671
Vraag nr. 1244 van de heer Claude Eerdekens van
26 februari 2003 (Fr.) aan de minister van Financiën:
Verdeling van het maatschappelijk vermogen.
In de vroegere fiscale wetgeving, die nog van toepassing
is op de vennootschappen waarvan de vervroegde
ontbinding werd beslist voor 1 januari 1990, voorzag
artikel 118 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
in de vestiging van een bijzondere aanslag op
het verschil in meer tussen de uitkeringen en het nog
terugbetaalbare werkelijk gestorte en eventueel gerevaloriseerde
maatschappelijk kapitaal.
Nr. 118/4 van de Commentaar van het Wetboek van
de inkomstenbelastingen verduidelijkte dat die bijzondere
aanslag geacht wordt de belasting die, bij ontstentenis
van de bepalingen van de artikelen 19, 2 o en 3 o en
111, 5 o WIB, door de aandeelhouder of de vennoot op
de liquidatieboni verschuldigd zou zijn geweest, te vervangen.
Artikel 131 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
bepaalde het volgende: «De aanslagvoet is
vastgesteld op 43 % wat het gedeelte betreft van de
belastbare grondslag dat niet meer bedraagt dan het
bedrag van de vroeger gereserveerde winsten en op
21,5 % wat het overige gedeelte betreft...»
Nr. 208/2 van de Commentaar van het Wetboek van
de Inkomstenbelastingen 1992 preciseert het volgende:
«Wanneer dergelijke verrichtingen daarentegen
hebben plaatsgevonden vóór 1.1.1990 blijven de vroegere
bepalingen van de artikelen 118, 125, 131, 133
WIB, van toepassing (PV nr. 532 van 6 juni 1990,
gesteld door volksvertegenwoordiger Vandenbroucke,
Bulletin 709; PV nr. 677 van 17 december 1990, gesteld
Question n o 1244 de M. Claude Eerdekens du
26 février 2003 (Fr.) au ministre des Finances:
Partage de l’avoir social.
Dans la législation fiscale précédente, qui reste
applicable aux sociétés dont la dissolution anticipée a
été décidée avant le 1 er janvier 1990, l’article 118 du
Code des impôts sur les revenus prévoyait qu’une cotisation
spéciale soit établie sur l’excédent que représentent
les sommes réparties sur le capital social réellement
distribué restant à rembourser, éventuellement
réévalué.
Le n o 118/4 du Commentaire du Code des impôts
sur les revenus précisait: «Cette cotisation spéciale est
censée se substituer à l’impôt qui, à défaut des dispositions
des articles 19, 2 o et 3 o , et 111, 5 o CIR, aurait été
dû par l’actionnaire ou par l’associé en raison du boni
de liquidation.»
L’article 131 du Code des impôts sur les revenus
prévoyait que: «Le taux de l’impôt est fixé à 43 %
pour ce qui concerne la partie de la base imposable qui
ne dépasse pas le montant des bénéfices antérieurement
réservés et à 21,5 % pour ce qui concerne le
surplus ...».
Le n o 208/2 du Commentaire du Code des impôts
sur les revenus 1992 précise que:
«Lorsque de telles opérations ont été réalisées avant
le 1 er janvier 1990, les anciennes dispositions des articles
118, 125, 131, 133 CIR, restent applicables (QP
n o 532 du 6 juin 1990, posée par M. le représentant
Vandenbroucke, Bulletin 709; QP n o 677 du
17 décembre 1990, posée par le représentant Nelis-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20769
31 - 03 - 2003
door volksvertegenwoordiger Nelis-Van Liedekerke,
Bulletin 709; PV nr. 98 van 21 januari 1991, gesteld
door senator van Thillo, Bulletin 709 en PV nr. 712
van 19 februari 1991, gesteld door volksvertegenwoordiger
Annemans, Bulletin 709). In voorkomend geval
wordt dan ook verwezen naar de vroegere Com.IB
m.b.t. deze artikels.»
De wet van 24 december 2002 (Belgisch Staatsblad
van 31 december 2002, tweede uitgave) tot wijziging
van de vennootschapsregeling inzake inkomstenbelastingen
en tot instelling van een systeem van voorafgaande
beslissingen in fiscale zaken heeft een roerende
voorheffing van 10 % ingevoerd op de liquidatieboni,
die worden aangemerkt als dividenden in de artikelen
186, 187 en 209, WIB 1992, in geval van verkrijging
van eigen aandelen door een vennootschap of van de
gehele of gedeeltelijke verdeling van het maatschappelijk
vermogen.
De bepalingen van die artikelen zijn niet van toepassing
op de vennootschappen waarvan de vereffening
werd beslist voor 1 januari 1990.
De memorie van toelichting in het parlementair stuk
Nr. 50 1918/001 preciseert op blz. 7 (7de alinea):« Om
een lacune op te vullen in de huidige wetgeving ...»
(zie: wetsontwerp, Parl. St., Kamer, 2001-2002,
nr. 1918/1).
Kan u me meedelen of wij uit die laatste tekst, die
op de huidige wetgeving betrekking heeft, mogen
besluiten dat de roerende voorheffing niet verschuldigd
is op de sommen die, naast het kapitaal, worden
uitgekeerd aan de aandeelhouders van de vennootschappen
waarvan de vereffening werd beslist voor
1 januari 1990 en die onder toepassing vallen van de
vroegere bepalingen van de artikelen 118, 125, 131,
133 WIB 1992?
Vanliedekerke, Bulletin 709; QP n o 98 du 21 janvier
1991, posée par le sénateur Van Thillo, Bulletin 709 et
QP n o 712 du 19 février 1991, posée par le représentant
Annemans, Bulletin 709). Dans un tel cas, il est dès
lors renvoyé au Com.IR ancien, en ce qui concerne ces
articles.»
La loi du 24 décembre 2002 (Moniteur belge, du
31 décembre 2002, deuxième édition) modifiant le
régime des sociétés en matière d’impôts sur les revenus
et instituant un système de décision anticipée en
matière fiscale a introduit un précompte mobilier de
10 % sur les boni de liquidation en cas de rachat, par
une société, de ses propres parts ou du partage total ou
partiel de l’avoir social considérés comme des dividendes,
par les articles 186, 187 et 209, du CIR 1992.
Les dispositions de ces articles ne sont applicables
aux sociétés dont la liquidation a été décidée avant le
1 er janvier 1990.
L’exposé des motifs contenu dans le document
parlementaire de la Chambre n o 50 1918/001 précise
en sa page 7 (alinéa 7): «comblant une lacune de la
législation actuelle ...». (voir: projet de loi, Doc. parl.,
Chambre, 2001-2002, n o 1918/1).
Pourriez-vous dire s’il faut comprendre de ce dernier
texte qui vise la législation actuelle, que le précompte
mobilier ne s’applique pas sur les sommes réparties
aux actionnaires au-delà du capital par les sociétés
dont la mise en liquidation a été décidée avant le
1 er janvier 1990 et pour lesquelles les anciennes dispositions
des articles 118, 125, 131, 133 CIR 1992, restent
applicables?
Minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand
Middenstand
Ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes
Classes moyennes
DO 2002200300662 DO 2002200300662
Vraag nr. 116 van mevrouw Annemie Van de Casteele
van 21 februari 2003 (N.) aan de minister van
Telecommunicatie en Overheidsbedrijven en
Participaties, belast met Middenstand:
Vrij aanvullend pensioen zelfstandigen. — Reserves.
De programmawet van 24 december 2002 voorziet
dat in het systeem van aanvullend pensioen voor zelf-
Question n o 116 de M me Annemie Van de Casteele du
21 février 2003 (N.) au ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations
publiques, chargé des Classes moyennes:
Pension complémentaire facultative pour les indépendants.
— Réserves.
La loi-programme du 24 décembre 2002 prévoit
que, dans le système de pension complémentaire facul-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20770 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
standigen de begunstigde kan beslissen zijn opgebouwde
reserves te transfereren naar een andere verzekeraar.
In de commissie voor het Bedrijfsleven stelde u
onder meer: «De overlapping van een stelsel naar een
ander kan slechts effectief worden na de invoering van
de wet. Enkel nieuwe bedragen kunnen worden overgedragen,
de oude niet.».
Zal u deze bepaling opnemen in de uitvoeringsbesluiten?
tative pour les indépendants, le bénéficiaire peut décider
de transférer les réserves qu’il a constituées auprès
d’un autre assureur.
En commission de l’Économie, vous avez notamment
déclaré: «Le passage d’un système à un autre ne
peut être effectif qu’après l’entrée en vigueur de la loi.
Seuls les nouveaux montants pourront être transférés
et non les anciens.».
Comptez-vous insérer cette disposition dans les
arrêtés d’exécution?
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Economie
Économie
DO 2002200300672 DO 2002200300672
Vraag nr. 362 van mevrouw Trees Pieters van
26 februari 2003 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Over te dragen kosten inzake premies en aanvullende
bijdragen van groeps- en bedrijfsleidersverzekeringspremies.
— Fiscale en boekhoudkundige aspecten.
— Fiscale 80 %-grens.
Het valt in de praktijk eerder zelden voor dat de
aanvangsdatum van een nieuwe groepsverzekering en/
of van een nieuwe bedrijfsleidersverzekering precies
samenvalt met de eerste dag van het al dan niet eerste
boekjaar van een vennootschap.
Terzake rijzen dan ook zowel op boekhoudkundig
als op fiscaal vlak de onderstaande algemene praktische
vragen in verband met de geboekte en/of geheel
of gedeeltelijk betaalde premies en aanvullende bijdragen
van dergelijke verzekeringscontracten die voor het
eerst werden aangegaan in de loop van het boekjaar.
1.
a) Dienen beide soorten premies en aanvullende bijdragen
die reeds geheel of gedeeltelijk betrekking
hebben op het volgende boekjaar in de gepaste verhouding
te worden opgenomen in een overlopende
rekening als een voorlopig actief (over te dragen
kosten)?
Question n o 362 de M me Trees Pieters du 26 février
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Charges à reporter en matière de primes et de cotisations
complémentaires d’assurance de groupe ou
d’assurance «dirigeant d’entreprise». — Aspects
fiscaux et comptables. — Limite fiscale de 80 %.
Dans la pratique, il est plutôt rare que la date de
prise d’effet d’une nouvelle assurance de groupe et/ou
d’une nouvelle assurance «dirigeant d’entreprise»
coïncide exactement avec le premier jour de l’exercice
comptable d’une société.
Dès lors, on peut se poser les questions suivantes
d’ordre pratique et de portée générale, sur le plan
fiscal et sur le plan comptable, à propos des primes et
des cotisations complémentaires comptabilisées et/ou
payées en tout ou en partie pour des assurances
contractées pour la première fois dans le courant de
l’exercice comptable.
1.
a) Ces deux types de primes et de cotisations complémentaires
qui se rapportent déjà entièrement ou
partiellement à l’exercice comptable suivant
doivent-elles être prises en compte de manière
proportionnelle dans le compte de régularisation
en tant qu’actif provisoire (charges à reporter)?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20771
31 - 03 - 2003
b) In bevestigend geval, hoe moet die verhouding
boekhoudkundig correct worden becijferd (in
twaalfden of in een breuk met 360 als noemer)?
Wordt een begonnen maand daarbij steeds als een
volledige maand geteld?
c) Dient inzake vennootschapsbelasting, indien niet
geboekt, dit overeenkomstig de boekhoudnormen
verhoudingsgewijze te berekenen bedrag als een
reservebestanddeel te worden belast? Zo ja, op
grond van welke wettelijke en/of reglementaire
bepalingen?
2. Hoe moet bij alle uit te voeren fiscale berekeningen
de in artikel 59, lid 1 en lid 3, WIB 1992, bedoelde
80 %-grens daarbij concreet worden toegepast, berekend
en proportioneel worden herleid?
3. Kan u, punt per punt, op principieel vlak uw
algemene praktische ziens- en handelwijze meedelen
zowel onder meer in licht van bepalingen van de artikelen
52, 3 o , b; 49; 59; 183 en 185 van het Wetboek van
de inkomstenbelastingen 1992 als van de Boekhoudwet
en de verzekeringswetgeving?
b) Dans l’affirmative, comment cette proportion doitelle
être exprimée dans la comptabilité (en douzièmes
ou par une fraction de dénominateur 360)? Un
mois entamé est-il toujours considéré comme un
mois entier?
c) En ce qui concerne l’impôt des sociétés, s’il n’a pas
été comptabilisé, ce montant à calculer proportionnellement
et conformément aux normes comptables
doit-il être imposé en tant qu’élément de réserves
externes? Dans l’affirmative, sur la base de
quelles dispositions légales et/ou réglementaires?
2. Comment, dans tous les calculs fiscaux qui
doivent être opérés, la limite fiscale de 80 % visée à
l’article 59, alinéas 1 er et 2, du CIR 1992, doit-elle être
concrètement appliquée, calculée et réduite proportionnellement?
3. Pouvez-vous, point par point, sur le plan des
principes, faire part de vos conceptions générales et de
vos méthodes de travail, à la lumière, entre autres, des
dispositions des articles 52, 3 o , b; 49; 59; 183 et 185, du
Code des impôts sur les revenus 1992, de la loi relative
à la comptabilité et de la législation en matière
d’assurances?
DO 2002200300673 DO 2002200300673
Vraag nr. 363 van mevrouw Trees Pieters van 4 maart
2003 (N.) aan de minister van Economie en
Wetenschappelijk Onderzoek, belast met het
Grootstedenbeleid:
Private woningen opgenomen in het patrimonium van
doktersvennootschappen.
Het overgrote deel van de ziekenhuisgeneesherenspecialisten
(anesthesisten, radiologen, orthopedisten,
internisten en chirurgen) en van de huisdokters oefenen
thans alleen of in groep, in hoofdzaak om fiscale
en parafiscale redenen, hun beroep uit onder de vorm
een professionele vennootschap, waarvan zij de enige
zaakvoerder(s) zijn en waarbij zij tevens eigenaar(s)
zijn van alle aandelen.
In de oprichtingsakte of statuten van die doktersvennootschappen
wordt algemeen bepaald dat die
vennootschappen naast de uitoefening van de medische
activiteit, tevens alle handelingen kunnen stellen
die rechtstreeks of onrechtstreeks nuttig zijn voor de
realisatie van het maatschappelijk doel, zoals de aankoop,
de verhuring en de oprichting van gebouwen of
onroerende investeringen.
Daarnaast wordt in de praktijk echter ook algemeen
vastgesteld dat het merendeel van die doktersvennootschappen
via ingewikkelde erfpacht-, vruchtgebruik-
en opstalovereenkomsten constructies in elkaar
Question n o 363 de M me Trees Pieters du 4 mars 2003
(N.) au ministre de l’Économie et de la Recherche
scientifique, chargé de la Politique des grandes
villes:
Habitations privées intégrées dans le patrimoine des
sociétés de médecins.
La grande majorité des médecins spécialistes hospitaliers
(anesthésistes, radiologues, orthopédistes, internistes
et chirurgiens) et des généralistes n’exercent
désormais plus leur profession qu’en groupe, principalement
pour des raisons fiscales et parafiscales, sous la
forme de sociétés professionnelles dont ils sont les
seuls gérants et dont ils possèdent toutes les parts.
Les actes constitutifs ou les statuts de ces associations
de médecins stipulent en général que ces sociétés,
outre l’exercice de l’activité médicale, peuvent poser
tous les actes utiles, directement ou indirectement,
pour la réalisation de leur objet social, comme
l’acquisition, la location et la construction de bâtiments
ou des investissements immobiliers.
Dans la pratique, on constate toutefois que la majorité
de ces sociétés de médecins, par le biais de conventions
complexes d’emphytéose, d’usufruit et de superficie,
élaborent des mécanismes et concluent des
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20772 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
steken en afspraken maken die er toe leiden dat alle
uitgaven met betrekking tot de verwerving en het in
stand houden van een afzonderlijk gelegen private
woning of villa geheel of gedeeltelijk ten laste van de
rechtspersoon worden gelegd, terwijl er, behalve voor
het vervullen van enig administratief en bureel- of
boekhoudwerk door hen zelf of door hun partners in
die woning zelfs nagenoeg geen enkele medische activiteit
wordt ontplooid of dat er slechts in zeer uitzonderlijke
noodgevallen raadplegingen of kortstondige
verplegingen ten huize worden verricht.
De meningen zijn sterk verdeeld of het bouwen, verbouwen
en het kopen van een private woning of villa
via al dergelijke constructies de facto neerkomt op het
toekennen door de vennootschap van een liberaliteit,
een vrijgevigheid of van een privaat voordeel van alle
aard ten gunste van haar zaakvoerders, die tevens alle
aandelen bezitten.
In de huidige medische stand van zaken rijst dus de
vraag of alle gemaakte uitgaven daadwerkelijk kunnen
bijdragen tot de realisatie van het maatschappelijk
doel van de vennootschap, namelijk de uitoefening van
de geneeskunde en/of deze constructies en afspraken
met andere woorden al niet «doeloverschrijdend» en
deontologisch verantwoord zijn.
Verder rijst tevens de vraag hoe in al dergelijke
situaties, constructies, afspraken, huur- en andere
overeenkomsten, vergoedingen (canons) en eventuele
voordelen van alle aard «boekhoudkundig» dienen te
worden verwerkt en/of becijferd.
Kan u op principieel vlak uw huidige algemene
ziens- en handelwijze meedelen in het licht van alle
voorschriften van de Medische Plichtenleer, van de
Boekhoudwet en in het licht van onder meer de bepalingen
van de artikelen 36, lid 1 en 2, 49, 53, 10 o , 183,
185 en 340 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
1992?
accords leur permettant d’imputer à la personne
morale, entièrement ou partiellement, les dépenses
relatives à l’acquisition et à l’entretien d’une habitation
privée ou d’une villa séparée, alors que presque
aucune activité n’est exercée dans cette habitation, à
l’exception de quelques tâches de nature administrative
ou comptable, et que des consultations ou des
soins ponctuels n’y sont plus effectués que dans des cas
de force majeure, très exceptionnels.
Les opinions divergent fortement quant à savoir si la
construction, la transformation et l’acquisition d’une
habitation privée par le biais de tous ces mécanismes
équivaut de facto à l’octroi par la société d’une libéralité
ou d’un avantage privé de toute nature en faveur
de ses gérants, qui détiennent également toutes les
parts.
Dans la situation médicale actuelle, on peut dès lors
se demander si toutes les dépenses peuvent véritablement
contribuer à la réalisation de l’objet social de la
société, à savoir l’exercice de la médecine, et/ou si ces
mécanismes et accords ne sont pas en d’autres termes
démesurés par rapport à l’objectif à atteindre et s’ils se
justifient sur le plan déontologique.
On peut en outre se demander, dans pareilles
circonstances, quel doit être le traitement et/ou le
calcul, sur le plan comptable, des mécanismes,
accords, conventions de location et autres, indemnités
(canons emphytéotiques) et avantages éventuels de
toute nature.
Pouvez-vous, sur le plan des principes, faire part de
vos conceptions générales et de vos méthodes de
travail actuelles, à la lumière des prescriptions de la
déontologie médicale, de la loi relative à la comptabilité
et des dispositions, entre autres, des articles 36,
alinéas 1 er et 2, 29, 53, 10 o , 183, 185 et 340, du Code
des impôts sur les revenus 1992?
DO 2002200300674 DO 2002200300674
Vraag nr. 364 van mevrouw Trees Pieters van
26 februari 2003 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Wederzijdse bijstand en uitwisseling tussen fiscale en
economische administraties. — Inzage en mededelingsrecht.
— Klachten. — Uitslag van het onderzoek.
Naar aanleiding van fiscale onderzoeken gebeurt
het regelmatig dat er naast fiscale overtredingen eveneens
ernstige inbreuken worden vastgesteld op tal van
economische wetgevingen.
Question n o 364 de M me Trees Pieters du 26 février
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Assistance mutuelle et échange entre les administrations
fiscale et économique. — Droit de consultation
et de communication. — Réclamations. — Résultat
de l’enquête.
À l’occasion d’enquêtes fiscales, il arrive régulièrement
qu’outre des infractions fiscales, de graves violations
de nombreuses législations fiscales soient également
constatées.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20773
31 - 03 - 2003
Dit kan bijvoorbeeld onder meer betrekking hebben
op overtredingen van de wet van 14 juli 1971 betreffende
de handelspraktijken en op de naleving van de
wet van 6 juli 1976 tot beteugeling van het sluikwerk
met handels- of ambachtskarakter, die al dan niet
onder andere ook door middel van anonieme schriftelijke
klachten aan de lokale taxatiediensten of aan de
directiediensten werden gesignaleerd.
Het komt evenzeer voor dat het bestuur Economische
Inspectie op haar beurt weer verschillende fiscale
overtredingen of strafbare feiten inzake directe belastingen
en/of inzake BTW vaststelt.
Terzake rijzen dan ook gezamenlijk de volgende
algemene praktische vragen.
1.
a) Mogen of moeten alle vastgestelde onregelmatigheden
onderling worden uitgewisseld?
b) Bestaan hieromtrent specifieke samenwerkingsprotocollen?
In bevestigend geval, hoe luiden hiervan
de teksten en waar werden zij telkens officieel
gepubliceerd?
c) Welke niet-beperkende lijst van elementen of
inlichtingen kunnen er wederzijds worden uitgewisseld
en werden al die mogelijke toestanden
reeds administratief becommentarieerd?
2.
a) Mag of moet van alle kwestieuze summiere of
grondige verificatie-verslagen inzake inkomstenbelastingen
en BTW en van alle processen-verbaal
telkens een kopie aan de andere lokaal bevoegde
federale administratie spontaan en «rechtstreeks»
worden overgemaakt of uitgewisseld?
b) Werden hiertoe specifieke administratieve drukwerken
ontworpen ten behoeve van alle bevoegde
fiscale en economische besturen en kan van alle
verstuurde specifieke documenten desgevallend
een afschrift of een kopie worden bekomen door
alle rechtstreeks betrokken personen (burgers en
ambtenaren)?
3. Kan de belastingplichtige of de burger in het licht
van de bepalingen van artikel 32 van de Grondwet en
de wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid
van bestuur «inzage» en «mededelingsrecht» verkrijgen
van:
Il peut notamment s’agir de cas d’infraction à la loi
du 14 juillet 1971 sur les pratiques du commerce et de
non-respect de la loi du 6 juillet 1976 sur la répression
du travail frauduleux à caractère commercial ou artisanal
qui ont notamment été signalées ou non par le
biais de plaintes écrites anonymes aux services de taxation
locaux ou aux services de direction.
Il arrive tout aussi fréquemment que l’administration
de l’Inspection économique constate à son tour
différents faits punissables ou infractions en matière
d’impôt direct et/ou de TVA.
Les questions générales d’ordre pratique suivantes
se posent donc conjointement.
1.
a) Toutes les irrégularités constatées peuvent-elles ou
doivent-elles faire l’objet d’un échange d’informations?
b) À cet égard, existe-t-il des protocoles de coopération?
Dans l’affirmative, que disent les textes de
ces protocoles et où chacun d’eux a-t-il été publié
officiellement?
c) Quelle est la liste non limitative des éléments ou
des renseignements qui peuvent être échangés, et
toutes ces situations possibles ont-elles déjà fait
l’objet d’un commentaire administratif?
2.
a) Une copie de tous ces rapports de vérification
sommaires ou approfondis en matière d’impôts sur
les revenus et en matière de TVA et de tous les
procès-verbaux peut-elle ou doit-elle, à chaque
fois, être spontanément et «directement» transmise
à l’autre administration fédérale compétente
ou échangée avec elle?
b) À cet effet, des publications administratives spécifiques
ont-elles été conçues pour toutes les administrations
fiscales et économiques compétentes et, le
cas échéant, toutes les personnes directement
concernées (citoyens et agents de l’État) peuventelles
obtenir une copie de tous les documents spécifiques
envoyés?
3. À la lumière des dispositions de l’article 32 de la
Constitution et de la loi du 11 avril 1994 relative à la
publicité de l’administration, le contribuable ou le
citoyen peut-il bénéficier du droit de «consultation» et
de «communication» concernant:
a) die verificatieverslagen van de fiscale ambtenaren; a) ces rapports de vérification des agents de l’administration
fiscale;
b) die processen-verbaal van de Economische Inspectie;
b) ces procès-verbaux de l’Inspection économique;
c) die eventuele al dan niet naamloze klachten? c) ces plaintes, anonymes ou non?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20774 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
4. Kan iedere gekende «klachtindiener» naderhand
een afschrift of een kopie bekomen van alle verificatieverslagen
en/of van alle onderzoeksnota’s die werden
opgesteld naar aanleiding van zijn specifieke schriftelijke
klacht verband houdend met:
4. Par la suite, toute personne connue ayant déposé
une plainte peut-elle obtenir une copie de tous les
rapports de vérification et/ou de toutes les notes
d’enquête qui ont été rédigés à la suite de sa plainte
écrite spécifique concernant:
a) het belastingonderzoek; a) l’enquête fiscale;
b) het onderzoek inzake BTW; b) l’enquête en matière de TVA;
c) het onderzoek van het bestuur van de Economische
Inspectie?
Zo neen, om welke gegronde redenen kan hem dit
door ieder bestuur telkens worden geweigerd?
5.
a) Kan iedere klager aan het bestuur van de Economische
Inspectie en aan de administratie van de Ondernemings-
en Inkomensfiscaliteit schriftelijk
vragen hem alle gemotiveerde redenen mee te delen
waarom zijn klacht eventueel zonder meer werd
geseponeerd of geen tastbaar resultaat heeft opgeleverd?
Zo ja, op grond van welke wettelijke en/of reglementaire
bepalingen?
Zo neen, op grond van welke concrete verbodsbepalingen
wordt hem dit effectief geweigerd?
b) Op welke wijze kunnen de burgers die een oprechte
klacht of een verzoek hebben ingediend op
afdoende wijze natrekken dat alle vastgestelde en
medegedeelde inbreuken of strafbare feiten daadwerkelijk
aan een ernstig onderzoek werden onderworpen?
Tot welke hogere economische en
fiscale instanties kunnen die klagers zich hiertoe
eventueel richten om daarvan toch de garantie te
hebben?
6. Kan u, punt per punt, op principieel vlak uw
algemene ziens- en handelwijze meedelen zowel in het
kader van de strijd tegen de fiscale en economische
fraude als in het licht van onder meer de bepalingen
van artikel 32 van de Grondwet; de wet van 11 april
1994, de artikelen 335 en 336 van het Wetboek van de
inkomstenbelastingen 1992, artikel 93quaterdecies van
het BTW-Wetboek, economische wetgevingen en
reglementeringen en alle algemene beginselen van een
behoorlijk federaal bestuur?
c) l’enquête de l’administration de l’Inspection
économique?
Dans la négative, sur la base de quelles raisons
fondées cette copie peut-elle lui être refusée par chaque
administration?
5.
a) Chaque personne ayant porté plainte peut-elle
demander par voie écrite à l’administration de
l’Inspection économique et à l’administration de la
Fiscalité des entreprises et des revenus de lui
communiquer toutes les raisons motivées pour
lesquelles sa plainte a éventuellement été purement
et simplement classée sans suite ou n’a pas donné
lieu à des résultats tangibles?
Dans l’affirmative, sur la base de quelles dispositions
légales et/ou réglementaires?
Dans la négative, sur la base de quelles raisons
fondées concrètes se voit-il effectivement opposer
un refus?
b) De quelle manière les citoyens qui ont introduit
une plainte sincère ou une réclamation peuvent-ils
vérifier de manière concluante que toutes les
infractions ou faits punissables constatés et
communiqués ont effectivement fait l’objet d’une
enquête sérieuse? À quelles instances économiques
et fiscales supérieures ces personnes peuvent-elles
éventuellement s’adresser à cet égard pour tout de
même en obtenir la garantie?
6. Pouvez-vous me faire part, point par point, de
votre point de vue et de votre méthode de travail, sur le
plan du principe, tant dans le cadre de la lutte contre la
fraude fiscale et économique qu’à la lumière notamment
des dispositions de l’article 32 de la Constitution,
de la loi du 11 avril 1994, des articles 335 et 336, du
Code des impôts sur les revenus 1992, de l’article
93quaterdecies du Code de la TVA, des législations
et réglementations économiques et de tous les principes
généraux d’une bonne administration fédérale?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20775
31 - 03 - 2003
III. Vragen van de leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers
en antwoorden van de ministers.
III. Questions posées par les membres de la Chambre des représentants
et réponses données par les ministres.
Vice-eerste minister
en minister van Werkgelegenheid
Vice-premier ministre
et ministre de l’Emploi
DO 2002200300691 DO 2002200300691
Vraag nr. 425 van de heer Bart Laeremans van 4 maart
2003 (N.) aan de vice-eerste minister en minister
van Werkgelegenheid:
Uitbreiding personeelsbestand van «Volkswagen-
Vorst». — Gelijke kansen bij aanwerving.
Op 7 februari 2003 interpelleerde volksvertegenwoordiger
mevrouw A.-F. Theunissen in de Brusselse
Hoofdstedelijke Gewestraad om te eisen dat, in toepassing
van het «Brussels Werkgelegenheidspact»,
Volkswagen bij de aanwerving voor de uitbreiding van
zijn personeelsbestand alleen Brusselaars zou aanwerven.
Is het juist dat het Brusselse Werkgelegenheidspact
de Brusselse werkgevers verplicht tot het aanwerven
van Brusselaars, bij uitsluiting of bij voorkeur op
kandidaten uit een van de beide andere gewesten?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Werkgelegenheid van 24 maart 2003, op de vraag
nr. 425 van de heer Bart Laeremans van 4 maart 2003
(N.):
Het sociaal pact voor de werkgelegenheid van de
Brusselaars werd in juni 2002 afgesloten tussen de
regering van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest enerzijds
en de Brusselse sociale gesprekspartners anderzijds.
Als federaal minister van Werkgelegenheid was
ik niet betrokken bij dit initiatief; het komt mij
derhalve niet toe om te antwoorden op vragen naar de
inhoud van dit pact.
Question n o 425 de M. Bart Laeremans du 4 mars 2003
(N.) à la vice-premier ministre et ministre de
l’Emploi:
Renforcement de l’effectif du personnel chez Volkswagen-Forest.
— Égalité des chances à l’embauche.
Le 7 février 2003, la députée bruxelloise A.-F. Theunissen
a développé une interpellation devant le Conseil
régional bruxellois afin d’exiger que Volkswagen
n’embauche que des Bruxellois pour renforcer ses
effectifs, comme le prévoit le «pacte bruxellois pour
l’emploi».
Est-il exact que ce Pacte bruxellois pour l’emploi
oblige les employeurs bruxellois à embaucher des
Bruxellois, à l’exclusion des candidats issus d’une des
deux autres régions du pays ou par préférence à ces
derniers?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de
l’Emploi du 24 mars 2003, à la question n o 425 de
M. Bart Laeremans du 4 mars 2003 (N.):
Le pacte social pour l’emploi des Bruxellois a été
conclu en juin 2002 entre le gouvernement de la
Région de Bruxelles-Capitale d’une part et les interlocuteurs
sociaux bruxellois d’autre part. En tant que
ministre fédéral de l’Emploi, je n’ai pas été associée à
cette initiative; dès lors, il ne m’appartient pas de
répondre à des questions sur le contenu de ce pacte.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2657

20776 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer
Vice-premier ministre
et ministre de la Mobilité et des Transports
DO 2001200201438 DO 2001200201438
Vraag nr. 708 van de heer Jan Mortelmans van 15 juli
2002 (N.) aan de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Toegankelijkheid van stations voor gehandicapten.
— Aanvragen op voorhand van reizen.
De vereniging «Gilde van de voetganger» overhandigde
de minister onlangs een eisenbundel met betrekking
tot de toegankelijkheid van stations voor gehandicapten.
Daaruit blijkt dat gehandicapten nog steeds
24 uur op voorhand hun reis dienen aan te vragen.
1. Klopt het dat de reis 24 uur op voorhand dient te
worden aangevraagd?
Question n o 708 de M. Jan Mortelmans du 15 juillet
2002 (N.) à la vice-premier ministre et ministre
de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Accès des personnes handicapées aux gares.
— Demandes préalables de voyage.
L’association «Gilde van de voetganger» a récemment
remis à la ministre un cahier de revendications à
propos de l’accès des personnes handicapées aux
gares. Il en ressort que les personnes handicapées
doivent toujours introduire leur demande de voyage 24
heures à l’avance.
1. Est-il exact que la demande de voyage doit être
introduite 24 heures à l’avance?
2. Zo ja, vindt u dit nog steeds aanvaardbaar? 2. Dans l’affirmative, pensez-vous que cette situation
soit encore acceptable?
3. Welke maatregelen werden getroffen om dat te
verhelpen?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 708 van de heer Jan Mortelmans van 15 juli
2002 (N.):
De NMBS stelt alles in het werk om klanten met
beperkte mobiliteit te helpen en hun treinreis zo aangenaam
mogelijk te maken. Bij beperkte mobiliteit
wordt er niet alleen rekening gehouden met klanten in
een rolstoel, maar ook met ouderen, kinderen, zwangere
vrouwen, ouders vergezeld door kleine kinderen,
slechtzienden, doven, kortom iedereen die het tijdelijk
of definitief wat moeilijker heeft om zich te verplaatsen.
Het merendeel van de NMBS-stations werd
gebouwd in een periode dat de mobiliteitsbehoeften
nog niet zo groot waren. Er werd toen nog geen rekening
gehouden met de specifieke behoeften van
bepaalde klanten. Éénderde van de stationsgebouwen
dateert van vóór 1900. Slechts 13 % werd gebouwd na
1980. Nieuwe gebouwen en grondig gerenoveerde
worden nu optimaal toegankelijk gemaakt. Het station
van Antwerpen-Centraal is een uitstekend voorbeeld.
Het rollend materieel aangekocht vóór 1985 had
geen speciale uitrusting voor het onthaal van personen
met beperkte mobiliteit. Het NMBS-net beschikt daarenboven
nog altijd over de drie perronhoogtes. Vroeger
legde men perrons aan van 760 mm en 280 mm
3. Quelles mesures sont envisagées pour remédier à
cette situation?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 708 de M. Jan Mortelmans du 15 juillet 2002
(N.):
La SNCB met tout en œuvre pour venir en aide aux
clients à mobilité réduite et rendre leur voyage en train
aussi agréable que possible. Par mobilité réduite, on
entend non seulement les clients en fauteuil roulant,
mais également les personnes âgées, les enfants, les
femmes enceintes, les parents accompagnés de petits
enfants, les malvoyants, les malentendants, soit ceux
qui éprouvent temporairement ou définitivement des
difficultés à se déplacer.
La plupart des gares SNCB ont été construites au
cours d’une période où les besoins de mobilité
n’étaient pas encore si importants. À l’époque, il
n’était pas encore tenu compte des besoins spécifiques
de certains clients. Un tiers des bâtiments de gare date
d’avant 1900. Seuls 13% ont été construits après 1980.
Les nouveaux bâtiments et ceux qui font l’objet d’une
rénovation en profondeur sont maintenant rendus
accessibles de manière optimale, telle par exemple la
gare d’Anvers-Central.
Le matériel roulant acquis avant 1985 ne présentait
pas d’équipement spécifique pour l’accueil de personnes
à mobilité réduite. En outre, le réseau SNCB
dispose encore toujours de trois hauteurs de quai.
Dans le passé, les quais présentaient une hauteur de
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20777
31 - 03 - 2003
hoog. Bij aanleg van nieuwe perrons of bij belangrijke
omvormingswerken worden de perrons van 280 mm
gebracht op 550 mm.
Omdat de meeste reizigers met beperkte mobiliteit
door de huidige beperkingen niet autonoom een treinreis
kunnen ondernemen raadt de NMBS de klanten
aan die hulp nodig hebben ruim op voorhand het vertrekstation
in te lichten.
Indien men in een rolstoel reist, is het noodzakelijk
24 uur op voorhand contact op te nemen met het vertrekstation.
Op deze manier kan men in dit station,
samen met de klant, de beste reisweg uitzoeken in
functie van de toegankelijkheid van de gekozen stations
en het bestemmings- en eventueel overstapstation
inlichten. Personeel en materieel (mobiele oprijhelling)
kunnen dan voorzien worden. Ook de treinbegeleider
wordt op de hoogte gebracht. Deze dienstverlening is
volledig gratis.
Van deze 24 uren-regel kan enkel afgeweken
worden indien een rolstoelreiziger van een groot station
(waar steeds personeel en materieel aanwezig is)
naar een ander groot station reist. In dergelijk geval
volstaat het enkele uren op voorhand te verwittigen,
zodat het betrokken personeel, dat reeds een volle dagtaak
heeft, vrijgemaakt kan worden om de begeleiding
te verzekeren.
Voor andere klanten met beperkte mobiliteit zijn
enkele uren op voorhand meestal ook voldoende.
De NMBS heeft een gedetailleerd handboek opgesteld
dat alle richtlijnen en normen bundelt die moeten
gerespecteerd worden om bij de uitvoering van infrastructuuraanpassingen
de toegang tot de stations te
verbeteren voor de personen met beperkte mobiliteit,
onder andere wat betreft toegangshellingen, liften,
sanitair voor mindervaliden, automatische deuren,
gebruik van rubberen en geribde tegels in de bevloering,
voorbehouden parkeerplaatsen, enz. Hierbij
werden ook de wettelijke verplichtingen geïntegreerd.
Daarnaast heeft de tijdelijke vereniging TGA (= VZW
Toegankelijkheidsbureau Limburg, ASBL Gammah
uit Luik en ANLH uit Brussel) in 2001 een onderzoek
gedaan van de bestaande wetgevingen en normen in
verband met de voorzieningen voor gehandicapten in
de drie gewesten.
Op basis hiervan heeft de tijdelijke vereniging haar
advies geformuleerd betreffende een 400-tal aspecten
qua toegankelijkheid en comfort voor treinreizigers
met beperkte mobiliteit.
De NMBS, die in feite vragende partij was voor
dergelijke overkoepelende studie, werd actief betrokken
in de keuze van de stations en in het opstellen van
de toegankelijkheidsnormen.
769 mm et de 280 mm. Lors de la pose de nouveaux
quais ou à l’occasion d’importants travaux de transformation,
les quais de 280 mm sont rehaussés jusqu’à
550 mm.
Comme les conditions actuelles ne permettent pas à
la plupart des voyageurs à mobilité réduite
d’entreprendre un voyage en train en toute autonomie,
la SNCB conseille aux clients qui ont besoins d’aide de
prévenir la gare de départ.
Les voyageurs en fauteuil roulant doivent avertir
leur gare de départ 24 heures à l’avance. En procédant
de la sorte, cette gare peut, en accord avec le client,
déterminer le meilleur itinéraire en fonction de
l’accessibilité des gares choisies et d’en informer la
gare de destination et éventuellement la gare de correspondance.
Du personnel et du matériel (rampe mobile)
peuvent ainsi être prévus. L’accompagnateur de train
est également mis au courant. Ce service est entièrement
gratuit.
Il ne peut être dérogé à cette règle de 24 heures que
si un voyageur en fauteuil roulant se rend d’une grande
gare à une autre grande gare où du personnel et du
matériel y sont disponibles en permanence. Dans ce
cas, il suffit de prévenir quelques heures à l’avance, de
manière à libérer le personnel concerné, occupé à
d’autres tâches, pour assurer l’accompagnement.
Pour les autres clients à mobilité réduite, il suffit la
plupart du temps d’avertir quelques heures à l’avance.
La SNCB a rédigé un manuel détaillé qui rassemble
toutes les directives et toutes les normes à respecter en
vue de l’amélioration, à l’occasion de travaux
d’adaptation de l’infrastructure, de l’accès aux gares
pour les personnes à mobilité réduite, notamment en
ce qui concerne les rampes d’accès, les ascenseurs, les
installations sanitaires pour moins-valides, les portes
automatiques, la pose d’un carrelage nervuré en caoutchouc
au sol des places de parking réservées, etc. Les
obligations légales ont également été intégrées ici. En
outre, l’association momentanée TGA (= VZW
Toegankelijkheidsbureau Limburg, ASBL Gammah de
Liège et ANHL de Bruxelles) a menée en 2001 une
enquête sur les législations et les normes existants en
matière d’équipements destinés aux handicapés dans
les trois régions.
Sur cette base, l’association momentanée a formulé
un avis sur quelque 400 aspects touchant à
l’accessibilité et au confort des voyageurs à mobilité
réduite qui voyagent en train.
La SNCB, qui en fait souhaitait la réalisation d’une
telle étude globale, fut impliquée activement dans le
choix des gares et l’élaboration des normes
d’accessibilité.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20778 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Deze normen zullen gebruikt worden om in de loop
van de volgende jaren een netwerk van 93 stations optimaal
uit te rusten. Dit netwerk heeft de NMBS gedefinieerd
op basis van volgende criteria: geografische
spreiding, belangrijkheid van het station en de aansluitingsmogelijkheden,
aanwezigheid personeel, reeds
aanwezige infrastructuur en de nabijheid van gehandicapteninstellingen.
Het is immers budgettair niet
mogelijk alle stations en stopplaatsen volledig toegankelijk
te maken en personeel te plaatsen.
Het station Namen is klaar. TGA keek nauwlettend
toe op de naleving van de toegankelijkheidsnormen.
Ook in Antwerpen-Centraal zijn reeds perrons met
tactiele waarschuwingsborden en zijn er onder meer
zeer brede liften met spreekmodules en geleidelijnen
voor de noodzakelijke parcours (naar liften, loketten,
infostand, ...) in het station gepland.
Wat voorafgaat, verklaart de huidige situatie en de
middelen die inmiddels ontwikkeld zijn om personen
met een beperkte mobiliteit zo goed mogelijk van
dienst te zijn in deze omstandigheden. Dat wil natuurlijk
niet zeggen dat men er niet naar moet streven deze
situatie te verbeteren.
Telefoonnummers en nog een pak andere nuttige
informatie vinden de klanten in de brochure Gids voor
de reiziger met beperkte mobiliteit. Dezelfde informatie
vindt men ook op de website van de NMBS:
www.nmbs.be.
Les normes seront utilisées en vue d’assurer à terme
une accessibilité optimale au niveau du réseau des
93 gares que la SNCB a sélectionnées sur la base des
critères suivants: répartition géographique, importance
de la gare et des possibilités de correspondance,
présence de personnel, infrastructure déjà disponible
et proximité d’institutions pour handicapés. Sur le
plan budgétaire, il n’est, en effet, pas possible de
rendre toutes les gares et points d’arrêt totalement
accessibles et d’y affecter le personnel requis.
La gare de Namur est prête. TGA a veillé plus particulièrement
au respect des normes d’accessibilité.
De même, à Anvers-Central, des quais sont d’ores et
déjà équipés de panneaux d’avertissement tactiles,
d’ascenseurs très larges à modules vocaux intégrés,
ainsi que de marquages directionnel pour les trajets
(vers les ascenseurs, les guichets, le stand info, ...) à
parcourir obligatoirement dans la gare.
Ce qui précède explique la situation actuelle et les
moyens développés pour offrir aux PMR un service
aussi bon que possible, dans ces circonstances. Ceci
n’empêche évidemment pas que, en parallèle, on se
préoccupe d’améliorer cette situation.
Dans la brochure Guide du voyageur à mobilité
réduite figurent les numéros de téléphone et autres
informations nécessaires. Ces mêmes informations
sont aussi reprises sur le site web de la SNCB:
www.sncb.be.
DO 2002200300379 DO 2002200300379
Vraag nr. 843 van mevrouw Els Van Weert van
24 december 2002 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
Automobilisten. — Verplichte controle gezichtsvermogen.
Uit studies blijkt dat één op drie automobilisten niet
beschikt over zijn volle gezichtsvermogen. De situatie
is zelfs nog erger dan dat. Het lijkt erop dat bij één op
twintig personen de gezichtsstoornissen van die aard
zijn dat autorijden eigenlijk niet meer verantwoord is.
De leeftijd speelt onveranderlijk een belangrijke rol
in het verslechteringsproces. Net als de rest van het
lichaam veroudert immers ook het oog. Vooral het
centrale gedeelte van het netvlies verliest het meeste
van zijn capaciteiten. Het menselijke oog reageert met
andere woorden niet op dezelfde manier op 24, 40, of
60 jaar. Op dit ogenblik is er nergens in de wet ingeschreven
dat er een wijziging van de bestaande regels
inzake gezichtsscherpte komt. Nochtans lijkt dit nood-
Question n o 843 de M me Els Van Weert du 24 décembre
2002 (N.) à la vice-premier ministre et ministre
de la Mobilité et des Transports:
Contrôle obligatoire de l’acuité visuelle des automobilistes.
Des études montrent qu’un automobiliste sur trois
ne dispose pas d’une pleine capacité visuelle. La situation
est même plus grave. Il semblerait qu’une
personne sur vingt souffre de déficiences visuelles telles
que la conduite automobile n’est en réalité plus raisonnable.
L’âge joue évidemment un rôle important dans le
processus de détérioration de la vue. Tout comme le
reste de l’organisme, l’œil vieillit en effet également.
C’est surtout la partie centrale de la rétine qui perd la
majeure partie de ses capacités. Autrement dit, l’œil
humain ne réagit pas de la même façon à 24 à 40 ou à
60 ans. À l’heure actuelle, la loi ne prévoit aucune
modification des règles en vigueur en matière d’acuité
visuelle. Un tel aménagement paraît pourtant néces-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20779
31 - 03 - 2003
zakelijk. In Nederland heeft men plannen om het rijexamen
te verzwaren. Een opmerkelijk punt in deze
plannen is dat ze voorzien in een verlaging van de
minimumleeftijdgrens voor een verplichte ogentest van
zeventig naar zestig jaar. Uit internationaal onderzoek
blijkt immers dat het gezichtsvermogen sneller achteruitgaat
dan werd gedacht.
Het is volgens ons onverantwoord dat België op dit
ogenblik geen enkele wetgeving heeft voor de controle
van het zicht achter het stuur.
1. Bent u bereid maatregelen te treffen waardoor
controle van het gezichtsvermogen van de automobilist
verplicht wordt?
2. Wat denkt u van het voorstel om een beginnend
chauffeur om de tien jaar een verplichte ogentest te
laten doen; tussen vijftig en zeventig om de vijf jaar en
vanaf dan jaarlijks?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 843 van mevrouw Els Van Weert van
24 december 2002 (N.):
Het geachte lid wordt eerst verwezen naar mijn
antwoord op de vraag nr. 646 van 9 april 2002 (Vragen
en Antwoorden, Kamer, 2001-2002, nr. 122,
blz. 15261), waar uitvoerig op de kwestie van het
oogonderzoek ingegaan werd.
Onder meer daaruit blijkt dat de stelling dat «België
op dit ogenblik geen enkele wetgeving heeft voor de
controle van het zicht achter het stuur» niet volledig
met de waarheid overeenstemt. Even de rijbewijsreglementering
nakijken zou, bijvoorbeeld, ook al snel het
tegendeel kunnen aantonen.
De artikelen 23, § 1, 3 o en 24 van de wet betreffende
de politie op het wegverkeer regelen zeer nadrukkelijk
de individuele verantwoordelijkheid en verplichtingen
van elke houder van een Belgisch rijbewijs in verband
met de bepaalde lichaamsgebreken en aandoeningen.
Artikel 30 van dezelfde wet bepaalt strenge straffen
voor inbreuken hierop.
In «Afdeling VI. — geneeskundig onderzoek» van
het koninklijk besluit van 23 maart 1998 betreffende
het rijbewijs wordt deze materie duidelijk en uitvoerig
geregeld.
De normen betreffende onder meer de «visuele functies»
zijn bepaald in bijlage 6 bij het genoemde
koninklijk besluit.
saire. Les Pays-Bas ont élaboré des projets visant à
renforcer les conditions d’obtention du permis de
conduire. Il convient de souligner que ces projets
prévoient de réduire la limite d’âge minimale pour un
examen obligatoire de la vue de septante à soixante
ans. Il ressort en effet d’une étude internationale que
l’acuité visuelle se détériore plus rapidement que ce
que l’on pensait.
À notre estime, il est irresponsable qu’à l’heure
actuelle, la Belgique ne dispose d’aucune législation en
ce qui concerne le contrôle de la vue des automobilistes.
1. Êtes-vous disposée à prendre des mesures
rendant obligatoire le contrôle de la capacité visuelle
des automobilistes?
2. Que pensez-vous de la proposition qui vise à
obliger les conducteurs débutants, les conducteurs
âgés de cinquante à septante ans et les conducteurs de
plus de septante ans, à passer un examen de la vue
respectivement tous les dix ans, tous les cinq ans et
tous les ans?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 843 de M me Els Van Weert du 24 décembre
2002 (N.):
Je renvoie tout d’abord l’honorable membre à la
réponse à la question n o 646 du 9 avril 2002 (Questions
et Réponses, Chambre, 2001-2002, n o 122,
p. 15261), dans laquelle la problématique de l’examen
de la vue a été traitée de manière détaillée.
Il en résulte entre autres que l’assertion selon
laquelle «la Belgique ne dispose à l’heure actuelle
d’aucune législation relative au contrôle de la vue au
volant» ne correspond pas entièrement à la vérité. Une
simple lecture de la réglementation relative au permis
de conduire permettrait, par exemple, de prouver vite
le contraire.
Les articles 23, § 1 er , 3 o et 24 de la loi relative à la
police de la circulation routière règlent explicitement
la responsabilité individuelle et les obligations de
chaque titulaire d’un permis de conduire belge en ce
qui concerne les défauts physiques et affections
prévues. L’article 30 de la même loi fixe des peines
sévères en cas d’infraction à ces dispositions.
Dans la «Section VI. — examen médical» de
l’arrêté royal du 23 mars 1998 relatif au permis de
conduire, cette matière est réglée de manière claire et
détaillée.
Les normes relatives entre autres aux «fonctions
visuelles» sont déterminées à l’annexe 6 de l’arrêté
royal précité.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20780 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Voor alle «beroepschauffeurs» en alle bestuurders
van zware voertuigen bestaat er dus al een verplichte
en regelmatige oogcontrole.
Voor alle andere chauffeurs bestaat er een niet te
ontkennen, want uitdrukkelijk aanvaarde, verplichting
om alleen met een goed zicht te sturen. En niemand
kan toch beweren dat hij niet zou weten dat hij
niet goed meer ziet. Bovendien kan iedere bestuurder
die aan bepaalde oogaandoeningen lijdt of deze vaststelt,
via zijn huis- of oogarts geadviseerd worden
wanneer corrigerende maatregelen voor het sturen
zich opdringen.
De voorgestelde regelmatige controleplicht voor alle
bestuurders zou een sterke verzwaring van de hele
procedure en bijhorende kosten met zich meebrengen,
die mijns inziens niet in verhouding zouden staan tot
de mogelijk te bereiken hogere resultaten.
Gezien deze aangelegenheid inmiddels wordt opgevolgd
in het kader van de werkzaamheden van het EG-
Comité betreffende het rijbewijs, waaraan ons land
deelneemt, zal ik niet nalaten de regelgeving aan te
passen, voor zover dit comité op basis van de wetenschappelijke
en technische vooruitgang en ervaring
besluit tot aanpassing van de bestaande medische criteria.
Un contrôle de la vue obligatoire et régulier est donc
déjà prévu pour tous les «chauffeurs professionnels»
et tous les conducteurs de poids lourds.
Pour tous les autres conducteurs, il existe une obligation
indéniable, puisque explicitement acceptée, de
ne conduire qu’avec une bonne vue. Et personne ne
peut prétendre qu’il ignorait n’avoir plus une bonne
vue. En outre, chaque conducteur qui souffre
d’affections oculaires déterminées ou qui les constate
peut être informé par le médecin traitant ou
l’ophtalmologue si des mesures correctrices s’imposent.
La proposition de l’obligation d’un contrôle régulier
pour tous les conducteurs entraînerait incontestablement
un alourdissement de la procédure et des frais
supplémentaires qui, à mon avis, ne seraient pas
proportionnels aux résultats qui pourraient être
atteints.
Étant donné que cette question est actuellement
suivie dans le cadre des travaux du Comité CE pour le
permis de conduire auquel participe notre pays, je ne
manquerai pas d’adapter la réglementation pour
autant que ce comité décide, sur la base du progrès et
de l’expérience scientifiques et techniques, de l’adaptation
des critères médicaux existants.
DO 2002200300408 DO 2002200300408
Vraag nr. 857 van de heer Francis Van den Eynde van
6 januari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister en
minister van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Gemoderniseerde stations. — «Travel
Centre».
In de gemoderniseerde stations werd de lokettenzaal
tot «Travel Centre» omgedoopt.
Question n o 857 de M. Francis Van den Eynde du
6 janvier 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Gares modernisées. — «Travel Centre».
Dans les gares ayant fait l’objet d’une modernisation,
la salle des guichets a été rebaptisée «Travel
Centre».
1. Wat is hier het voordeel van? 1. Quel avantage ce changement de dénomination
présente-t-il?
2. Waarom moeten deze zalen een Engelstalige 2. Pourquoi rebaptiser ces salles en anglais?
benaming krijgen?
3. Bent u van mening dat dit conform de taalwetten
is?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 857 van de heer Francis Van den Eynde van
6 januari 2003 (N.):
Met «Travel Centre» wordt het lokaal aangeduid
waar inlichtingen worden gegeven aan de reizigers
over nationale en internationale treinen. De benaming
3. Pensez-vous que cette décision soit conforme aux
lois sur l’emploi des langues?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 857 de M. Francis Van den Eynde du 6 janvier
2003 (N.):
«Travel Center» désigne le local où les voyageurs
peuvent obtenir des renseignements concernant les
trains nationaux et internationaux. La dénomination
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20781
31 - 03 - 2003
is voor eenieder begrijpbaar mede gelet op het feit dat
ze in het courant Nederlands en Frans taalgebruik
ingang heeft gevonden. (vgl. «traveller cheque», dat
uitdrukkelijk is opgenomen in Van Dale, Hedendaags
Nederlands en in Le Petit Robert).
«Travel Centre» betreft dus eerder een benaming,
dan wel een inlichting aan het publiek. De NMBS
waakt erover dat de inlichtingen zelf verstrekt worden
in overeenstemming met de taalwetgeving.
est compréhensible par tout un chacun, puisqu’elle est
couramment utilisée aussi bien en français qu’en
néerlandais (cf. «traveller cheque» qui est repris explicitement
dans Van Dale, Hedendaags Nederlands et
dans Le Petit Robert).
Ainsi, «Travel Centre» représente davantage une
dénomination qu’une information destinée au public.
La SNCB veille à ce que les renseignements mêmes
soient donnés conformément à la législation sur
l’emploi des langues.
DO 2002200300440 DO 2002200300440
Vraag nr. 859 van de heer Francis Van den Eynde van
6 januari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister en
minister van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Station van Gent-Sint-Pieters en omliggende
stations. — Tekort aan parkeerplaatsen en
fietsstallingen voor het personeel.
Aan het station van Gent-Sint-Pieters, maar ook aan
de omliggende stations, is er nog steeds een groot
tekort aan parkeerplaatsen en fietsstallingen voor het
personeel.
Dit dossier zou bij de NMBS zeer traag vooruit
gaan.
Question n o 859 de M. Francis Van den Eynde du
6 janvier 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Gare de Gand-Saint-Pierre et gares avoisinantes.
— Pénurie de places de stationnement et
d’emplacements pour vélos destinés au personnel.
Il y a toujours une grande pénurie de places de
stationnement et d’emplacements pour vélos destinés
au personnel à la gare de Gand-Saint-Pierre et dans les
gares avoisinantes.
Il semble que ce dossier n’évolue que lentement à la
SNCB.
1. Bent u hiervan op de hoogte? 1. Êtes-vous au courant de cet état de choses?
2. Welke maatregelen werden er getroffen? 2. Quelles mesures ont-elles été prises?
3. Mag hier binnenkort beterschap verwacht
worden?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 859 van de heer Francis Van den Eynde van
6 januari 2003 (N.):
Een interne werkgroep NMBS heeft in de loop van
2002 de parkeerfaciliteiten voor het personeel bestudeerd
inzake capaciteit, veiligheid, comfort, enz. over
het gehele NMBS-net. Uit deze studie zou blijken dat:
— Er voor het station Gent-Sint-Pieters een nijpend
gebrek is aan autoparkeergelegenheid zowel voor de
reizigers als voor het personeel. Voor dit tekort aan
autoparkeerplaatsen is een ontwerp klaar voor een
tijdelijke autoparkeergebouw (620 bijkomende
parkeerplaatsen). Dit parkeergebouw zou de huidige
behoeften voor reizigers en personeel moeten dekken
(voorziene indienstname half 2004).
— In de beveiligde PLS-fietsenparking van Gent-
Sint-Pieters kan het NMBS-personeel, kosteloos
beschikken over 100 fietsparkeerplaatsen. Tussen de
3. Peut-on escompter une amélioration de la situation
à court terme?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 859 de M. Francis Van den Eynde du 6 janvier
2003 (N.):
Au cours de l’année 2002, un groupe de travail
interne SNCB a examiné les facilités de parking pour
le personnel en matière de capacité, de sécurité, de
confort, etc. sur l’ensemble du réseau SNCB. Selon
cette étude, il ressortirait que:
— Le nombre de places de parking à la gare de
Gand-Saint-Pierre est largement insuffisant tant pour
les voyageurs que pour le personnel. Afin de remédier
à ce manque de places de parking, un projet de bâtiment
provisoire (620 places de parking supplémentaires)
est prêt. Ce bâtiment pour parking devrait
couvrir les besoins actuels des voyageurs et du personnel
(mise en service prévue à la mi-2004).
— Dans le parking protégé PLS de Gand-Saint-
Pierre, 100 places de parking pour vélos sont mises
gratuitement à la disposition du personnel SNCB.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20782 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
gebouwen van De Post en het seinhuis kan het personeel
eveneens beschikken over een kosteloze, ruime
fietsenparking (gebouw).
De NMBS gaat in de loop van dit jaar trachten de
goederenloods uit te rusten als fietsenparking.
— Aan het station Gent-Dampoort wordt de autoparking
in eerste instantie uitgebreid met 75 parkeerplaatsen.
Voor het station Merelbeke zal de reizigersparking
uitgebreid worden met 100 parkeerplaatsen.
Geen problemen voor het personeel aldaar worden
gemeld.
— De uitbreiding en/of de vernieuwing van fietsparkeerplaatsen
aan de stations Drongen, Gent-
Dampoort, Gentbrugge, Merelbeke en Wondelgem
zijn opgenomen in een project met hoge prioriteit.
— Voor de andere stations rond Gent-Sint-Pieters
worden geen problemen gemeld voor het personeel.
Wegens de budgettaire beperkingen moet voorrang
worden gegeven aan investeringen die nuttig zijn voor
reizigers die zich in grote steden naar het station begeven
met vervoermiddelen die daarvoor beter geschikt
zijn dan de particuliere wagen.
Entre les bâtiments de La poste et la cabine de signalisation,
le personnel peut également disposer d’un vaste
parking gratuit pour vélos (bâtiment).
La SNCB va essayer dans le courant de cette année
de réaliser dans la cour à marchandises un parking
pour vélos.
— À la gare de Gand-Dampoort, le parking pour
voitures disposera dans un premier temps de 75 places
de parking supplémentaires. Quant au parking voyageurs
de la gare de Merelbeke, celui-ci sera doté de
100 emplacements supplémentaires. Aucun problème
n’a été signalé pour le personnel de cette gare.
— L’extension et/ou le renouvellement des
parkings pour vélos dans les gares de Drongen, Gand-
Dampoort, Gentbrugge, Merelbeke et Wondelgem
sont intégrés dans un projet prioritaire.
— Aucun problème pour le personnel n’a été
signalé dans les autres gares situées à proximité de
Gand-Saint-Pierre.
En raison de restrictions budgétaires, la priorité doit
être donnée aux investissements utiles aux voyageurs
qui, dans les grandes villes, disposent de moyens d’accès
aux gares plus indiqués que la voiture individuelle.
DO 2002200300517 DO 2002200300517
Vraag nr. 865 van de heer Francis Van den Eynde van
14 januari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
Vroegere spoorwegpolitie. — Afdeling van het Brusselse
Zuidstation.
Sinds de politiehervorming ressorteert de vroegere
spoorwegpolitie onder de federale politie, ook al vervult
ze een specifieke taak.
De afdeling van het Brusselse Zuidstation moest
echter naar de IJzerenkruisstraat verhuizen en zit dus
in geval van hoogdringendheid vrij ver van het Zuidstation
verwijderd.
1. Zou het niet praktischer zijn om dit opnieuw te
veranderen en in het Zuidstation opnieuw ruimte te
voorzien voor de daar noodzakelijke politie?
Question n o 865 de M. Francis Van den Eynde du
14 janvier 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
Ancienne police des chemins de fer. — Section de la
gare de Bruxelles-Midi.
Depuis la réforme des services de police, l’ancienne
police des chemins de fer relève de la police fédérale,
même si elle remplit une mission bien spécifique.
La section de la gare de Bruxelles-Midi ayant dû
déménager à la rue de la Croix de Fer, elle se trouve à
présent relativement éloignée de la gare du Midi pour
répondre aux appels urgents.
1. Ne faudrait-il pas revenir sur cette décision et
prévoir à nouveau des locaux pour la police à la gare
de Bruxelles-Midi?
2. Zo ja, voor wanneer werd dit gepland? 2. Dans l’affirmative, quand un nouveau déménagement
pourrait-il avoir lieu?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 865 van de heer Francis Van den Eynde van
14 januari 2003 (N.):
De verhuis van de politie te Brussel-Zuid vond
plaats van 16 december 2002 jaar tot 23 januari 2003.
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 865 de M. Francis Van den Eynde du 14 janvier
2003 (N.):
Le déménagement de la police à Bruxelles-Midi s’est
déroulé du 16 décembre 2002 au 23 janvier 2003. Les
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20783
31 - 03 - 2003
Zij zetten hun operationele politieactiviteiten in het
station echter gewoon verder.
De lokalen kunnen nu door de NMBS vernieuwd en
aangepast worden voor een degelijke en permanente
onthaalfunctie vanwege de spoorwegpolitie. Momenteel
wordt een bestek opgemaakt van de noodzakelijke
werken. Een eerste technische vergadering heeft plaatsgehad
op vrijdag 24 januari 2003.
De NMBS stelt alles in het werk om de infrastructuur
van de politielokalen zo snel mogelijk aan te
passen, zodat een terugkeer van de politiediensten in
de nabije toekomst mogelijk wordt.
activités opérationnelles de police dans la gare se poursuivent
toutefois normalement.
La SNCB peut dès à présent procéder à la rénovation
des locaux ainsi qu’à leur adaptation afin que la
police des chemins de fer puisse assurer une fonction
d’accueil permanente et de bonne qualité. Un cahier
des charges relatif aux travaux nécessaires est actuellement
en cours de rédaction. Une première réunion
technique s’est tenue le vendredi 24 janvier 2003.
La SNCB met tout en œuvre pour adapter le plus
rapidement possible l’infrastructure des locaux de
police, de telle sorte que le retour des services de police
puisse avoir lieu dans un proche avenir.
DO 2002200300518 DO 2002200300518
Vraag nr. 866 van de heer Francis Van den Eynde van
14 januari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
Reizen in overvolle treinwagons. — Gezondheidsschade.
— Onderzoek.
In Groot-Brittannië kwamen enkele vorsers tot de
conclusies dat reizen in overvolle trainwagons ongezond
is. Deze wetenschappers menen immers dat de
pendelaars zouden lijden aan een variant van het
«veetransportensyndroom». Ze gaan eerlang hun
hypotheses aan de werkelijkheid toetsen. Ze zullen
dan hartslag en bloeddruk van de passagiers testen. Ze
zijn de mening toegedaan dat regelmatig reizen in
drukke treinen tot hoge bloeddruk, chronische angst
en stoornissen kan leiden. Ze vrezen zelfs fatale hartkwalen.
Question n o 866 de M. Francis Van den Eynde du
14 janvier 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
Voyages à bord de wagons surchargés. — Préjudice
pour la santé. — Étude.
En Grande-Bretagne, quelques chercheurs sont arrivés
à la conclusion que le fait de voyager dans des
wagons surchargés nuit à la santé. Ces scientifiques
pensent en effet que les voyageurs souffriraient d’une
variante du «syndrome du transport observé pour le
bétail». Ils confronteront prochainement leurs
hypothèses à la réalité. Ils mesureront le pouls et la
tension artérielle des passagers. Ils estiment que le fait
de voyager régulièrement dans des trains bondés peut
entraîner une hypertension, une angoisse chronique et
divers troubles. Ils redoutent même des affections
cardiaques fatales.
1. Bent u van een en ander op de hoogte? 1. Êtes-vous informée de ces risques?
2. Werd er bij ons een gelijkaardig onderzoek uitgevoerd?
2. Une étude analogue a-t-elle été réalisée chez
nous?
3. Zo ja, wat zijn de resultaten? 3. Dans l’affirmative, quels en ont été les résultats?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 866 van de heer Francis Van den Eynde van
14 januari 2003 (N.):
Via de media vernam de NMBS dat in Groot-
Brittannië een onderzoek gaande is naar de gevolgen
voor de gezondheid van het reizen in overvolle rijtuigen.
De NMBS maant aan tot voorzichtigheid om direct
parallellen met het reizigersverkeer in eigen land te
trekken. De omstandigheden waarin bepaalde pendelaars
in Groot-Brittannië moeten reizen, zijn wellicht
niet te vergelijken met de reissituatie van de Belgische
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 866 de M. Francis Van den Eynde du 14 janvier
2003 (N.):
La SNCB a pris connaissance via les médias de
l’enquête, actuellement en cours en Grande-Bretagne,
sur l’impact qu’aurait sur la santé des usagers le fait de
voyager dans des voitures bondées.
La SNCB considère qu’il ne faut pas tirer de conclusions
trop hâtives par rapport au transport de voyageurs
dans notre pays. Les conditions dans lesquelles
certains navetteurs sont contraints de voyager en
Grande-Bretagne ne sont sans doute pas comparables
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2658

20784 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
forenzen. Het is wel een feit dat veel treinen tijdens de
piek, namelijk van en naar Brussel, een hoge bezettingsgraad
vertonen. Het gebeurt ook dat bepaalde
treinen occasioneel erg druk bezet zijn, bijvoorbeeld
wanneer ze niet in hun voorziene samenstelling rijden,
en de NMBS dan niet alle reizigers een zitplaats kan
aanbieden. Toch kan hier niet van een mensonwaardig
vervoer, «veetransport», gewaagd worden. Want
behalve in de bovenvermelde gevallen, moet slechts
een miniem deel van de reizigers blijven rechtstaan.
Sommige reizigers uiten hun ongenoegen wanneer
ze tijdens de spits geen zitje konden bemachtigen. Tot
dusver signaleerde echter niemand chronische gezondheidsproblemen,
waarvan in het Britse onderzoek
sprake is, die aan het reizen in een drukbezette trein
zouden kunnen worden toegedicht. De NMBS heeft
evenmin weet van een wetenschappelijk onderzoek dat
hierover zou gevoerd worden in België.
aux conditions de voyage des navetteurs belges. Il est
un fait qu’un grand nombre de trains circulant aux
heures de pointe, à savoir de et vers Bruxelles, présentent
un taux d’occupation élevé. Il arrive aussi que
certains trains soient occasionnellement bondés, par
exemple lorsqu’ils ne circulent pas dans la composition
prévue et que la SNCB ne peut dès lors offrir une
place assise à tous les voyageurs. Mais il ne s’agit
certainement pas de conditions de transport inhumaines,
voire de «transport de bétail». En effet, en dehors
des cas occasionnels susmentionnés, une proportion
infime de voyageurs doivent rester debout.
Certains voyageurs expriment leur mécontentement
lorsqu’ils n’ont pas trouvé de place assise aux heures
de pointe. Toutefois, personne n’a signalé jusqu’à
présent de problèmes de santé chroniques dont question
dans l’étude britannique et qui pourraient être
imputés au fait de voyager dans des trains dont le taux
d’occupation est élevé. La SNCB n’a pas connaissance
d’une étude scientifique menée en Belgique concernant
cette problématique.
DO 2002200300556 DO 2002200300556
Vraag nr. 872 van de heer Francis Van den Eynde van
22 januari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Stations Temse, Beveren en Sint-Niklaas.
— Spoorwegpersoneel. — Jodiumtabletten.
Aan het spoorwegpersoneel dat verbonden is aan de
stations Temse, Beveren en Sint-Niklaas, worden
gratis jodiumtabletten uitgedeeld en dit omdat zij in
een nucleaire risicozone tewerkgesteld zijn.
Heeft een en ander te maken met een permanent
gevaar of is het slechts een voorzorgsmaatregel in verband
met een eventueel ongeval in de centrale van
Doel?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 872 van de heer Francis Van den Eynde van
22 januari 2003 (N.):
Ik heb de eer U hierover te verwijzen naar het
antwoord op uw vraag nr. 846 van 27 december 2002.
(Vragen en Antwoorden, Kamer, 2002-2003, nr. 159,
blz. 20449.)
DO 2002200300588 DO 2002200300588
Vraag nr. 874 van de heer Bart Laeremans van
3 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
Luchtvaart. — Inschrijving vliegtuigen. — Advies
VCT.
In antwoord op mijn vraag nr. 648 van 11 april 2002
betreffende de taal van inschrijving van de vliegtuigen,
Question n o 872 de M. Francis Van den Eynde du
22 janvier 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Gares de Tamise, Beveren et Saint-Nicolas.
— Personnel ferroviaire. — Tablettes d’iode.
Des tablettes d’iode ont été gratuitement distribuées
aux membres du personnel ferroviaire affectés aux
gares de Tamise, Beveren et Saint-Nicolas dans la
mesure où ils travaillent dans une zone à risque
nucléaire.
S’agit-il d’un danger permanent ou d’une simple
mesure de précaution concernant un éventuel accident
à la centrale de Doel?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 872 de M. Francis Van den Eynde du 22 janvier
2003 (N.):
Je vous prie de bien vouloir vous référer à la réponse
à votre question n o 846 du 27 décembre 2002. (Questions
et Réponses, Chambre, 2002-2003, n o 159,
p. 20449.)
Question n o 874 de M. Bart Laeremans du 3 février
2003 (N.) à la vice-premier ministre et ministre
de la Mobilité et des Transports:
Aviation. — Immatriculation des avions. — Avis de la
CPCL.
En réponse à ma question n o 648 du 11 avril 2002
sur la langue d’immatriculation des avions, vous préci-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20785
31 - 03 - 2003
heeft u geantwoord de Vaste Commissie voor taaltoezicht
(VCT) te zullen raadplegen over de vraag, of
deze geregistreerd op de luchthaven van Zaventem in
het Nederlands moeten worden ingeschreven (Vragen
en Antwoorden, Kamer, 2001-2002, nr. 136, blz.
16998).
siez que vous consulteriez la Commission permanente
de contrôle linguistique (CPCL) afin de déterminer si
les appareils enregistrés à l’aéroport de Zaventem
doivent être immatriculés en néerlandais (Questions et
Réponses, Chambre, 2001-2002, n o 136, p. 16998).
1. Wat is het advies van de VCT terzake? 1. Quel est l’avis de la CPCL à ce sujet?
2. In welke taal zijn de vliegtuigen van SN Brussels
Airlines ingeschreven?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 874 van de heer Bart Laeremans van
3 februari 2003 (N.):
1. Het door het directoraat-generaal Luchtvaart
opgemaakte ontwerp van antwoord werd ter advies
aan de juridische dienst voorgelegd, alvorens het aan
mij werd overgemaakt. Het ontwerp werd aangevuld
met de toezegging de Vaste Commissie voor taaltoezicht
te raadplegen. De alzo geredigeerde definitieve
tekst werd ongewijzigd in het bulletin van
Vragen en Antwoorden gepubliceerd op 10 september
2002 (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2001-2002,
nr. 136, blz. 16998). Dit antwoord is waarschijnlijk
ontsnapt aan de aandacht van het bestuur. Het advies
dat momenteel wordt gevraagd, zal worden meegedeeld
zodra het op het directoraat-generaal Luchtvaart
aankomt.
2. In afwachting blijft het directoraat-generaal
Luchtvaart de vliegtuigen van SN Brussels Airlines in
het Nederlands inschrijven.
2. Dans quelle langue les avions de la SN Brussels
Airlines sont-ils immatriculés?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 874 de M. Bart Laeremans du 3 février 2003
(N.):
1. Le projet de réponse formulé par la direction
générale Transport aérien avait été soumis à l’avis du
service juridique avant de m’être transmis. Le projet
avait été complété par l’engagement de consulter la
Commission permanente de contrôle linguistique. Le
texte définitif, ainsi libellé, a été publié sans modifications
dans le bulletin des Questions et Réponses, le
10 septembre 2002 (Questions et Réponses, Chambre,
2001-2002, n o 136, p. 16998). Cette réponse a vraisemblablement
échappé à l’attention de l’administration.
L’avis sollicité ce jour sera communiqué dès réception
par la direction générale Transport aérien.
2. En attendant la direction générale Transport
aérien continue à immatriculer les avions de SN Brussels
Airlines en néerlandais.
DO 2002200300606 DO 2002200300606
Vraag nr. 876 van de heer Jan Mortelmans van
7 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Station Willebroek. — Vandalisme.
Naar verluidt wordt het Willebroekse NMBSstation
en de onmiddellijke omgeving ervan steeds
vaker het mikpunt van vandalen. Ingeslagen ruiten,
graffiti, urine in de lokettenzaal, zwerfvuil, enz. zijn
daarvan het bewijs.
Volgens de NMBS zou het hier gaan om geïsoleerde
feiten. Buurtpersoneel, maar ook werknemers van de
NMBS denken daar anders over.
Question n o 876 de M. Jan Mortelmans du 7 février
2003 (N.) à la vice-premier ministre et ministre
de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Gare de Willebroek. — Vandalisme.
Il me revient que la gare SNCB de Willebroek et ses
abords immédiats sont de plus en plus souvent la cible
d’actes de vandalisme. Vitres brisées, graffitis, urine
dans la salle des guichets, détritus de toutes sortes, etc.
en sont la preuve.
Selon la SNCB, il s’agirait d’actes isolés. Les personnes
travaillant dans le quartier mais aussi les membres
du personnel de la SNCB ne sont pas de cet avis.
1. Bent u van de problematiek op de hoogte? 1. Êtes-vous au courant de ce problème?
2. Werden er door de «Spoorwegpolitie» processen-verbaal
opgemaakt?
3. Welke maatregelen heeft u getroffen opdat zulke
zaken in de toekomst niet meer kunnen gebeuren?
2. La «police des chemins de fer» a-t-elle dressé des
procès verbaux?
3. Quelles mesures avez-vous prises afin d’éviter la
répétition de tels actes?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20786 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
4. Klopt het dat NMBS-personeel verbod heeft
gekregen hierover verklaringen af te leggen?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 876 van de heer Jan Mortelmans van
7 februari 2003 (N.):
Uit de dossiergegevens van de bevoegde diensten
van de NMBS blijkt geenszins een probleem van de
gesignaleerde omvang. Zo gaat het om een ten onrechte
opgeklopt «probleem», op het eerste gezicht
blijkbaar gebaseerd op een subjectief onveiligheidsgevoel,
dat slechts in zeer beperkte mate door feiten kan
worden geobjectiveerd.
Inderdaad zijn bijvoorbeeld voor het jaar 2002 enkel
drie daden van opzettelijke schade bekend, waarvan
twee diefstallen (waarvan één met braak) en een sluikstorting.
4. Est-il exact que le personnel de la SNCB s’est vu
intimer l’ordre de ne pas faire de déclarations à ce
sujet?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 876 de M. Jan Mortelmans du 7 février 2003
(N.):
Il ressort des données du dossier constitué par les
services compétents de la SNCB que le problème ne
revêt pas du tout l’ampleur qu’on lui prête. Il s’agit
donc d’une dramatisation à tort d’un «problème»
basé à première vue manifestement sur un sentiment
d’insécurité qui ne peut être étayé par les faits que dans
une très faible mesure.
En effet, pour toute l’année 2002, il n’est fait état par
exemple que de trois actes de dommages volontaires,
soit deux vols (dont un avec effraction) et un dépôt
d’immondices sauvage.
DO 2002200300609 DO 2002200300609
Vraag nr. 878 van de heer Jan Mortelmans van
10 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Lijn 52. — Frequentieverhoging.
Op lijn 52 zou er sprake zijn van een frequentieverhoging,
na de afwerking van de noord-zuidverbinding
in Antwerpen. Tot op heden werd ons voorgehouden
dat niet de noord-zuidverbinding, maar problemen
met de brug over het Zeekanaal (stremmen van het
scheepvaartverkeer) een hogere frequentie onmogelijk
maken.
Kan u hierover meer verduidelijking verstrekken?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 878 van de heer Jan Mortelmans van
10 februari 2003 (N.):
Tijdens de werken aan de Antwerpse noordzuidverbinding
wordt de NMBS geconfronteerd met
een capaciteitstekort. Daarom worden verschillende
treinverbindingen beperkt tot Antwerpen-Berchem en
worden reizigers verzocht daar over te stappen richting
Antwerpen-Centraal.
Vanaf december 2003 komen er een aantal perronsporen
bij te Antwerpen waardoor een deel van de verbindingen
terug zal kunnen doorrijden tot Antwerpen-
Centraal.
Frequentieverhogingen op de verschillende lijnen
rond Antwerpen zijn gepland wanneer de werken in
Antwerpen-Centraal achter de rug zijn.
Question n o 878 de M. Jan Mortelmans du 10 février
2003 (N.) à la vice-premier ministre et ministre
de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Ligne 52. — Augmentation de fréquence.
Il serait question d’augmenter la fréquence sur la
ligne 52, après l’achèvement de la jonction Nord-Sud à
Anvers. Jusqu’à présent, la SNCB avait toujours
soutenu que des problèmes liés au pont surplombant le
Zeekanaal (entraves à la navigation), et non pas la liaison
Nord-Sud, empêchaient une augmentation de la
fréquence.
Êtes-vous en mesure de fournir des éclaircissements
à ce sujet?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 878 de M. Jan Mortelmans du 10 février 2003
(N.):
Pendant les travaux réalisés au niveau de la jonction
nord-sud à Anvers, la SNCB est confrontée à un
manque de capacité. C’est ainsi que certaines relations
ferroviaires sont limitées à Anvers-Berchem et que les
voyageurs à destination d’Anvers-Central sont invités
là à prendre une correspondance.
À partir de décembre 2003, Anvers disposera d’un
certain nombre de quais supplémentaires de sorte
qu’une partie des relations pourra à nouveau être
programmée jusqu’à Anvers-Central.
Des augmentations de fréquence sur les différentes
lignes gravitant autour d’Anvers seront planifiées
lorsque les travaux à Anvers-Central seront terminés.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20787
31 - 03 - 2003
Bij iedere wijziging in de dienstregeling van lijn 52,
dus ook in het geval van een frequentieverhoging,
moet de NMBS onderhandelen met het bestuur van de
NV Zeekanaal over de mogelijkheden wat betreft
openingsuren van de spoorbrug.
Pour toute modification aux horaires de la ligne 52,
donc y compris dans le cas d’une augmentation de
fréquence, la SNCB est tenue de négocier avec l’administration
de la NV Zeekanaal sur les possibilités existant
au niveau des heures d’ouverture du pont ferroviaire.
DO 2002200300610 DO 2002200300610
Vraag nr. 879 van de heer Jan Mortelmans van
10 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Lijn 52. — Zaterdagdienst.
Uit de nieuwsbrief van de spoorlijncomités zou blijken
dat volgens de laatste berichten een zaterdagdienst
op lijn 52 (Antwerpen-Boom-Puurs) een kans zou
maken.
Kan u meedelen hoe reëel die kans is en wanneer er
desgevallend een beslissing terzake mag worden verwacht?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 879 van de heer Jan Mortelmans van
10 februari 2003 (N.):
Er werd onderzoek verricht naar een zaterdagdienst
op lijn 52 Antwerpen-Boom-Puurs. Deze zaterdagdienst
zal in gebruik worden genomen op een datum
die overeenkomstig het ondernemingsplan moet
worden bepaald.
Question n o 879 de M. Jan Mortelmans du 10 février
2003 (N.) à la vice-premier ministre et ministre
de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Ligne 52. — Service du samedi.
Il ressort du bulletin d’information diffusé par les
comités des lignes de chemin de fer qu’aux dernières
nouvelles, l’instauration d’un service du samedi sur la
ligne 52 (Anvers-Boom-Puurs) ne serait plus utopique.
Êtes-vous en mesure de préciser quelles sont les
probabilités de voir ce projet aboutir et, le cas échéant,
pour quand une décision peut être attendue en la
matière?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 879 de M. Jan Mortelmans du 10 février 2003
(N.):
Un service le samedi sur la ligne 52 Anvers-Boom-
Puurs a été étudié et sera mis en œuvre à une date à
déterminer en fonction du plan d’entreprise.
DO 2002200300612 DO 2002200300612
Vraag nr. 880 van de heer Francis Van den Eynde van
10 februari 2003 (N.) aan de vice-eerste minister
en minister van Mobiliteit en Vervoer:
NMBS. — Station van Gent-Sint-Pieters. — Behuizingsprobleem
spoorwegpolitie.
In antwoord op mijn vraag nr. 817 van 13 november
2002 over het behuizingsprobleem van de spoorwegpolitie
in het station van Gent-Sint-Pieters zei u dat de
vrijgekomen lokalen van het vroegere info-kantoor
tijdelijk ter beschikking van de federale politie zullen
gesteld worden (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2002-
2003, nr. 155, blz. 19860).
Aan deze lokalen moeten wel nog enkele verbouwingswerken
uitgevoerd worden.
Anderzijds liet u ook weten dat het hier echter om
een voorlopige oplossing gaat in afwachting van een
Question n o 880 de M. Francis Van den Eynde du
10 février 2003 (N.) à la vice-premier ministre et
ministre de la Mobilité et des Transports:
SNCB. — Gare de Gand-Saint-Pierre. — Pénurie de
locaux pour la police des chemins de fer.
En réponse à ma question n o 817 du 13 novembre
2002 relative à la pénurie de locaux pour la police des
chemins de fer de Gand, vous indiquiez que les anciens
locaux du bureau d’informations seraient temporairement
mis à la disposition de la police fédérale (Questions
et Réponses, Chambre, 2002-2003, n o 155,
p. 19860).
Quelques travaux de transformation devaient toutefois
encore y être exécutés.
Par ailleurs, vous avez également fait savoir qu’il ne
s’agissait que d’une solution provisoire, en attendant
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20788 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
totale herschikking van de oostvleugel van het stationsgebouw.
De uitvoering van deze werken is vanaf
2004 gepland.
In de gegeven omstandigheden lijkt het mij meer
dan dringend de voorlopige oplossing in realiteit om te
zetten. Anders zou ze niet echt van nut zijn.
un remaniement total de l’aile est du bâtiment de la
gare. L’exécution de ces travaux est programmée à
partir de 2004.
Eu égard aux circonstances, il me semble urgent de
mettre en œuvre la solution provisoire, sans quoi elle
ne me paraît guère utile.
1. Deelt u deze mening? 1. Partagez-vous mon point de vue?
2. Kan u meedelen wanneer de voorlopige lokalen
zullen klaar zijn?
Antwoord van de vice-eerste minister en minister
van Mobiliteit en Vervoer van 25 maart 2003, op de
vraag nr. 880 van de heer Francis Van den Eynde van
10 februari 2003 (N.):
De werken aan de voorlopige lokalen van de federale
politie te Gent zijn momenteel bezig. De lokalen
zullen in april ter beschikking gesteld worden.
2. Pouvez-vous communiquer la date à laquelle les
locaux provisoires seront disponibles?
Réponse de la vice-premier ministre et ministre de la
Mobilité et des Transports du 25 mars 2003, à la question
n o 880 de M. Francis Van den Eynde du 10 février
2003 (N.):
Les travaux d’aménagement des locaux provisoires
de la police fédérale à Gand sont actuellement en
cours. Les locaux seront mis à leur disposition en avril
prochain.
Minister van Binnenlandse Zaken
Ministre de l’Intérieur
DO 2000200110655 DO 2000200110655
Vraag nr. 302 van de heer Guy Larcier van 16 februari
2001 (Fr.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
IPZ van Aarlen. — Toewijzing van de gebouwen van
het rijkswachtdistrict aan de federale politie.
In brieven van 19 december 2000 en 5 januari 2001
stelde ik u vragen over de manier waarop de personeelsformatie
van de toekomstige lokale politie van de
IPZ van Aarlen (de gemeenten Aarlen-Attert-Habay-
Martelange) werd berekend.
Die brieven zijn echter onbeantwoord gebleven. Na
u vragen te hebben gesteld over het gemiddeld aantal
agenten dat uit de regressie-analyse voortvloeit, zou ik
graag meer inlichtingen over de toewijzing van de
gebouwen van het rijkswachtdistrict aan de federale
politie verkrijgen.
Na een onderhoud met uw medewerker, de heer
Koekelberg, werd het bericht betreffende de toewijzing
van het gebouw van het rijkswachtdistrict aan de federale
politie bevestigd. Als het gebouw voldoende ruim
is, overweegt de heer Koekelberg een gemeenschappelijke
eigendom van de federale overheid en de
gemeente. Blijkt het gebouw echter te klein, dan
zouden subsidies voor de huisvesting van de rijkswachters
kunnen worden toegekend.
Question n o 302 de M. Guy Larcier du 16 février 2001
(Fr.) au ministre de l’Intérieur:
ZIP d’Arlon. — Attribution des bâtiments du district
de la gendarmerie à la police fédérale.
Dans des courriers datés des 19 décembre 2000 et
5 janvier 2001, je vous interrogeais sur la manière dont
avait été calculé, pour la ZIP d’Arlon (soit les communes
d’Arlon-Attert-Habay-Martelange), l’encadrement
de la future police communale.
Ces missives étant restées sans réponse, après vous
avoir interrogé sur le nombre moyen d’agents dégagé
par l’analyse de régression, ma question concerne
l’attribution des bâtiments du district de la gendarmerie
à la police fédérale.
À la suite d’un entretien avec M. Koekelberg, votre
collaborateur, l’information concernant l’attribution
du district de la gendarmerie à la police fédérale a été
confirmée. Si le bâtiment est suffisamment grand,
M. Koekelberg envisage la possibilité d’une copropriété
fédérale et communale. Par contre, si le bâtiment
s’avère trop exigu, une subvention pour le logement
des gendarmes pourrait être prévue.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20789
31 - 03 - 2003
Aangezien de voor een goede werking van de zone
absoluut noodzakelijke overheveling van de rijkswachters
naar de geïntegreerde politie Aarlen op grote
kosten zal jagen, is het duidelijk dat de gemeente niet
over voldoende middelen zal beschikken om de rijkswachters
te huisvesten en hun materiaal onder te brengen.
Wordt een tegemoetkoming door de federale overheid
overwogen, temeer daar het gebouw van het district,
in tegenstelling tot andere gemeenten die het
geluk hebben niet een provinciehoofdplaats te zijn,
niet naar het patrimonium van de gemeente Aarlen zal
worden overgeheveld?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 302 van de heer
Guy Larcier van 16 februari 2001 (Fr.):
Ik kan het geachte lid meedelen dat de fedrale overheid
geen bijkomende federale steun heeft voorzien
voor wat betreft de over te dragen gebouwen van de
voormalige rijswacht aan de lokale politie, behoudens
de regeling die werd uitgewerkt zoals hieronder
beschreven.
De overdracht van de gebouwen, eigendom van de
Belgische Staat en beheerd door de Regie der Gebouwen,
nodig om de federale ambtenaren te huisvesten
die werden overgedragen aan de lokale politie in uitvoering
van de wet van 7 december 1998 tot organisatie
van een geïntegreerde politiedienst, gestructureerd
op twee niveaus, wordt geregeld door het artikel
248quater van voormelde wet.
Voor meer praktische modaliteiten alsook voor wat
betreft de uitvoering van de regelgeving, met onder
andere de effectieve overdracht van de desbetreffende
gebouwen, dien ik u te verwijzen naar mijn collega
Daems, minister van Telecommunicatie, Overheidsbedrijven
en Participaties (Vraag nr. 222 van 4 april
2003).
Si l’on considère les frais importants auxquels Arlon
sera confrontée seulement par le transfert des gendarmes
— absolument indispensables au fonctionnement
de la zone — dans la police intégrée, il est évident que
la commune ne pourra pas débloquer une somme
suffisante afin de loger les gendarmes et leur matériel.
Une aide fédérale est-elle envisagée, d’autant que le
bâtiment du district, contrairement aux autres
communes ayant la chance de ne pas être le chef-lieu
d’une province, ne sera pas transféré dans le patrimoine
de la commune d’Arlon?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 302 de M. Guy Larcier du 16 février
2001 (Fr.):
Je peux communiquer à l’honorable membre que
l’autorité fédérale n’a pas prévu un autre mécanisme
d’aide fédérale complémentaire concernant le transfert
des bâtiments de l’ancienne gendarmerie vers la police
locale que ce qui suit.
Le transfert des bâtiments, propriétés de l’État belge
et gérés par la Régie des Bâtiments, requis pour l’hébergement
des fonctionnaires fédéraux transférés à la
police locale en exécution de la loi du 7 décembre 1998
organisant un service de police intégré, structuré à
deux niveaux, est réglé par l’article 248quater de la
même loi.
Pour les modalités pratiques ainsi que pour l’exécution
de la réglementation, concernant entre autres le
transfert réél des bâtiments concernés, je dois vous
renvoyer à mon collègue Daems, le ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations
publiques (Question n o 222 du 4 avril 2003).
DO 2000200110759 DO 2000200110759
Vraag nr. 312 van de heer Jan Peeters van 5 maart
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Gebouw van de lokale (rijkswacht)brigade Herentals.
Het gebouw van de lokale (rijkswacht)brigade
Herentals wordt door de Regie der Gebouwen ingehuurd
en is eigendom van een privé-persoon.
De gebouwen van de lokale brigades die overgaan
naar de lokale politie worden door de federale overheid
gratis overgedragen naar de politiezone.
Question n o 312 de M. Jan Peeters du 5 mars 2001 (N.)
au ministre de l’Intérieur:
Bâtiment de la brigade locale (de gendarmerie)
d’Herentals.
Le bâtiment de la brigade locale (de gendarmerie)
d’Herentals est loué par la Régie des Bâtiments et
appartient à un propriétaire privé.
Les bâtiments des brigades locales qui passent à la
police locale sont transférés gratuitement par le
pouvoir fédéral vers les zones de police.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20790 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
1.
a) Hoe zit dit met gebouwen die ingehuurd worden
door de Regie?
1.
a) Qu’en est-il des bâtiments loués par la Régie?
b) Komt het huurcontract voor het rijkswachtgebouw
Herentals ook over naar de politiezone Herentals?
b) Le contrat locatif du bâtiment de la gendarmerie
d’Herentals passe-t-il à la zone de police d’Herentals?
c) Wanneer gebeurt deze overdracht? c) Quand ce transfert aura-t-il lieu?
2.
a) Komt de financiële tegenwaarde van deze inhuring
over als extra financiële dotatie naar de politiezone
Herentals, zodat de politiezone in staat is dit huurcontract
financieel verder te zetten of een andere
gelijkwaardige huisvesting te financieren?
b) Hoeveel jaren zal deze financiële tegemoetkoming
naar de politiezone Herentals blijven doorlopen?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 312 van de heer
Jan Peeters van 5 maart 2001 (N.):
In antwoord op zijn vraag kan ik het geachte lid
volgende informatie overmaken.
Volgende principes werden weerhouden:
1. De huurcontracten die werden gesloten door de
Regie der Gebouwen voor de huisvesting van rijkswachtbrigades
zullen worden overgedragen aan de
betrokken zones.
2. De financiële middelen verbonden aan deze
huurcontracten stonden op de begroting van de Regie
der Gebouwen en zullen worden overgedragen naar
een bijzonder fonds dat zal worden opgericht.
3. Over de duur van het bestaande contract zal de
zone moeten beslissen. De zones zullen het contract
onmiddellijk kunnen opzeggen of beslissen om het verder
te zetten. In elk geval zullen de zones de huurgelden
gedurende 20 jaar krijgen uitgekeerd onafgezien of
men het contract verder zet of onmiddellijk stopzet.
4. De overdracht van de gebouwen, eigendom van
de Belgische Staat en beheerd door de Regie der
Gebouwen, nodig om de federale ambtenaren te huisvesten
die werden overgedragen aan de lokale politie
ten uitvoering van de wet van 7 december 1998 tot
organisatie een geïntegreerde politiedienst, gestructureerd
op twee niveaus, wordt geregeld door het artikel
248quater van voormelde wet. Voor meer praktische
modaliteiten alsook wat betreft de uitvoering van
de regelgeving, met onder andere de effectieve overdracht
van de desbetreffende gebouwen, dien ik u te
verwijzen naar mijn collega Daems, minister van Telecommunicatie,
Overheidsbedrijven en Participaties.
(Vraag nr. 61 van 5 maart 2001.)
2.
a) En contrepartie de cette location, une dotation
financière complémentaire sera-t-elle octroyée à la
zone de police d’Herentals, de manière à lui
permettre de continuer à financer ce bail ou de
financer un hébergement équivalent?
b) Pendant combien d’années cette allocation serat-elle
octroyée à la zone de police d’Herentals?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 312 de M. Jan Peeters du 5 mars 2001
(N.):
En réponse à sa question, je peux communiquer à
l’honorable membre les informations suivantes.
Les principes suivants ont été retenus:
1. Les baux qui ont été conclus par la Régie des
Bâtiments pour l’hébergement des brigades de gendarmerie
seront transférés aux zones concernées.
2. Les moyens financiers relatifs à ces contrats de
location figuraient au budget de la Régie des Bâtiments
et seront transférés vers un fonds spécial qui va être
créé.
3. La zone devra statuer sur la durée du contrat. À
l’échéance du contrat les zones auront la possibilité d’y
renoncer ou de décider de continuer le contrat. En tous
cas les zones recevront pendant 20 ans la somme des
loyers qu’elles poursuivent ou non les contrats.
4. Le transfert des bâtiments, propriétés de l’État
belge et gérés par la Régie des Bâtiments, requis pour
l’hébergement des fonctionnaires fédéraux transférés à
la police locale en exécution de la loi du 7 décembre
1998 organisant un service de police intégré, structuré
à deux niveaux, est règlé par l’article 248quater de la
même loi. Pour les modalités pratiques ainsi que pour
l’exécution de la réglementation, concernant entre
autres le transfert réel des bâtiments concernés, je dois
vous renvoyer à mon collègue Daems, le ministre des
Télécommunications et des Entreprises et Participations
publiques. (Question n o 61 du 5 mars 2001.)
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20791
31 - 03 - 2003
DO 2000200121643 DO 2000200121643
Vraag nr. 397 van de heer Willy Cortois van 24 juli
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Wapenopslagplaatsen. — Politiediensten. — Toezicht.
Steeds meer wapens zijn in handen van misdadigers,
die zich bij het plegen van carjackings, homejackings
of andere overvallen, steeds driester opstellen. Zij
aarzelen niet hun wapens te gebruiken tegen de
burgers die zich verweren wanneer zij beroofd worden
van hun voertuig, maar tevens tegen de leden van de
veiligheidsdiensten die in koelen bloede worden neergeschoten.
Zeer veel wapens komen uit de voormalige Oostbloklanden
in West-Europa terecht, doch het gebeurt
wellicht meer dat wapens uit de opslagplaatsen van
wapens van de ordediensten, hun weg vinden naar
kleine of grotere misdaadorganisaties.
1. In het kader van de politiehervorming, wie oefent
de controle op de stocks in de opslagplaatsen uit?
2. Heeft men enig idee hoeveel en welke wapens in
die stocks aanwezig zijn?
3. Hoeveel wapens, zowel federaal als lokaal,
worden jaarlijks gestolen of «verdwijnen»?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 397 van de heer
Willy Cortois van 24 juli 2001 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
zijn vragen.
Vooreerst wil ik preciseren dat een koninklijk
besluit betreffende het voorhanden hebben en het
dragen van wapens door de diensten van het openbaar
gezag of van de openbare macht, aangepast aan de
nieuwe politiestructuur, op 26 juni 2002 werd getekend
en op 29 juni 2002 werd gepubliceerd. Het voorziet
dat het geheel van de dienstwapens van de politiediensten
wordt geregistreerd in het centraal wapenregister.
Het biedt verder het kader waarin bijzondere
voorschriften betreffende het verwerven, het voorhanden
hebben, het bewaren, het dragen, het gebruik en
de vervreemding van wapens en munitie binnen de
politiediensten kunnen worden bepaald. In afwachting
van het bepalen van deze modaliteiten voor het geheel
van de geïntegreerde politiedienst, laten de reglementaire
teksten en richtlijnen die toepasselijk zijn op de
federale politie en op de lokale politie toe het geachte
lid volgend antwoord te verschaffen op zijn verschillende
vragen.
1. De controle op de bewaar- en opslagplaatsen
voor wapens berust bij de overheid van hetzij de lokale
Question n o 397 de M. Willy Cortois du 24 juillet 2001
(N.) au ministre de l’Intérieur:
Dépôts d’armes. — Services de police. — Contrôle.
Les criminels détiennent de plus en plus d’armes, de
sorte qu’ils sont de plus en plus violents lorsqu’ils
commettent des carjackings, des homejackings ou
d’autres attaques à main armée. Ils n’hésitent pas à
faire usage de leurs armes pour tirer sur les citoyens
qui se défendent lorsqu’ils volent leur véhicule ou
même sur les membres des services de sécurité, qu’ils
abattent de sang froid.
De très nombreuses armes qui se retrouvent en
Europe occidentale sont importées des pays de l’ancien
bloc de l’Est, mais il semble que les armes détenues par
les organisations criminelles de petite ou grande envergure
proviennent plus fréquemment de dépôts d’armes
des services d’ordre.
1. Qui contrôle, dans le cadre de la réforme des
polices, les stocks dans les dépôts?
2. Avez-vous une idée de la quantité et du type
d’armes présents dans ces stocks?
3. Combien d’armes sont volées ou «disparaissent»
annuellement tant sur le plan local que fédéral?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 397 de M. Willy Cortois du 24 juillet
2001 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après les réponses
à ses questions.
Il convient tout d’abord de préciser qu’un arrêté
relatif à la détention et au port d’armes par les services
de l’autorité ou de la force publique, notamment
adapté à la nouvelle structure policière a été signé le
26 juin 2002 et publié le 29 juin 2002, il prévoit l’enregistrement
de l’ensemble des armes détenues par les
services de police au sein du registre central des armes
et l’adoption de dispositions particulières relatives à
l’acquisition, à la détention, à la garde, au port, à l’utilisation
et à la cession des armes et munitions au sein
des services de police. Dans l’attente de la définition de
ces modalités pour l’ensemble du service de police
intégré, les textes réglementaires et les directives applicables
respectivement à la gendarmerie/police fédérale
et à la police communale/locale permettent d’apporter
à l’honorable membre les réponses suivantes à ses
questions.
1. Le contrôle des entrepôts et dépôts d’armes des
services de police incombe, soit à l’autorité de police
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2659

20792 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
politie, hetzij de federale politie. De controle op de
niet-toegekende wapens (de reservewapens) berust,
voor de federale politie, bij de algemene directie van de
materiële middelen — logistieke steundiensten (DGM/
DMLS).
Wat de verdeelde wapens van de federale politie
betreft (operationele eenheden/diensten), ligt de verantwoordelijkheid
voor de controle van het materieel,
naast het toezicht dat elke bezitter dient te houden bij,
hetzij de directeur-coördinator, hetzij de directeur van
de gedeconcentreerde gerechtelijke dienst.
De wapens van de ex-rijkswacht zijn opgenomen in
een centrale databank en elke beweging wordt noodzakelijkerwijs
geregistreerd. De gegevens eigen aan de
ex-gerechtelijke politie zullen er weldra in opgenomen
worden.
2. Actueel zijn de beheersregels betreffende de
bewapening en munitie nog steeds vervat in de reglementen
IF 5/Ter (algemene veiligheid) en RG 008 (instructie
betreffende de bewapening en munitie) van de
ex-rijkswacht. Deze reglementen dienen nog aangepast
te worden aan de nieuwe structuren van de federale
politie.
De regel van een jaarlijkse fysieke inspectie van alle
wapens is erin opgenomen en zal hernieuwd worden.
Verder valt te noteren dat het Rekenhof op elk
ogenblik kan overgaan tot een fysische controle van de
wapenstocks en de rechtvaardigingsdocumenten van
de uitgevoerde bewegingen kan opvragen.
Betreffende de lokale politie wordt de bewaring van
wapens en munitie geregeld door omzendbrief POL
26bis van 3 mei 1995 betreffende de bewapening van
de gemeentepolitie.
De wapens en munitie worden hetzij collectief
bewaard op het commissariaat in een brandkast of in
een brandvrije kamer, hetzij individueel door de politieambtenaar
zelf.
In dat laatste geval is hij dan wel persoonlijk verantwoordelijk
voor de hem toevertrouwde bewapening.
Hij moet alle nodige maatregelen treffen om diefstal,
verlies of beschadiging te voorkomen en ze in een afgesloten
ruimte bewaren.
Het is de taak van de korpschef om zijn agenten te
verbieden thuis over meer munitie te beschikken dan
nodig voor een normale interventie en hun aandacht te
vestigen op het feit dat in de mate van het mogelijke
wapens en munite afzonderlijk dienen te worden
bewaard. Iedere wapen- en/of munitiediefstal ten
nadele van een politiedienst dient binnen de 3 dagen
schriftelijk gemeld te worden aan de algemene directie
Crisiscentrum.
3. Wij beschikken slechts over gegevens eigen aan
de ex-rijkswacht. In de loop van de laatste jaren, zijn
locale, soit à l’autorité de police fédérale. Le contrôle
des armes non attribuées (armes de réserve) incombe,
pour la police fédérale, à la direction générale des
moyens en matériel — services d’appui logistique
(DGM/DMLS).
En ce qui concerne les armes réparties de la police
fédérale (unités opérationnelles/services), la responsabilité
du contrôle échoit à côté de la responsabilité
individuelle de chaque détenteur, soit au directeur
coordinateur administratif, soit au directeur du service
judiciare déconcentré.
Les armes de l’ex-gendarmerie sont enregistrées
dans une banque de données centrale et tout mouvement
y est nécessairement consigné. Les données
propres à l’ex-police judiciaire y seront versées
prochainement.
2. Actuellement, les règles de gestion propres aux
armes et munitions sont toujours contenues dans les
règlements IF 5/Ter (sécurité générale) et RG 008
(instruction sur l’armement et les munitions) de l’exgendarmerie.
Ces règlements doivent encore subir les
adaptations propres aux nouvelles structures de la
police fédérale.
La règle d’une inspection physique annuelle de
toutes les armes y est établie et sera protégée.
Notons encore que la Cour des comptes est susceptible
de procéder à tout moment à un contrôle physique
des stocks d’armes et de demander les documents justificatifs
des mouvements opérés.
En ce qui concerne la police locale, la détention des
armes et des munitions est réglée par le circulaire POL
26bis du 3 mai 1995 relative à la détention des armes
par la police communale.
Les armes et les munitions sont entreposées soit
collectivement au commissariat dans un coffre-fort ou
dans une chambre d’armes, soit individuellement par
le fonctionnaire de police lui-même.
Dans ce dernier cas il est personnellement responsable
de l’armement qui lui est confié. Il est tenu de prendre
toutes les mesures nécessaires pour éviter le vol, la
perte ou la détérioration et la conserver dans un lieu
fermé.
Il appartient au chef de corps d’interdire à ses agents
de disposer à leur domicile de plus de munitions qu’il
n’est nécessaire pour une intervention normale et
d’attirer leur attention sur le fait qu’il convient, dans la
mesure du possible, de séparer l’arme et les munitions.
Tout vol d’armes et/ou de munitions appartenant à un
service de police doit être signalé par écrit à la direction
générale du Centre de crise dans les 3 jours.
3. Nous ne disposons que des données propres à
l’ex-gendarmerie. Au cours des dernières années, en
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20793
31 - 03 - 2003
gemiddeld een tiental wapens per jaar gestolen of verdwenen
(14 in 1996, 16 in 1997, 8 in 1998, 16 in 1999
en 5 in 2000). Het betreft voornamelijk individuele
pistolen en pistoolmitrailleurs. Geen enkele diefstal
greep de laatste jaren plaats in de specifieke opslagplaatsen.
moyenne une dizaine d’armes ont été volées ou ont
disparu par an (14 en 1996, 16 en 1997, 8 en 1998, 16
en 1999, 5 en 2000). Il s’agit essentiellement de pistolets
individuels et de pistolets mitrailleurs. Aucun vol
n’a eu lieu ces dernières années dans les entreprôts de
stockage spécifiques.
DO 2000200121904 DO 2000200121904
Vraag nr. 427 van de heer Jef Valkeniers van 21 september
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Top EU-China. — Betoging aanhangers Falun Gong.
— Optreden van de politie.
Tijdens de vierde top EU-China op 5 september
2001 in Brussel in aanwezigheid van de Chinese eerste
minister, protesteerden verschillende Belgische en buitenlandse
aanhangers van Falun Gong op een vreedzame
manier tegen de Chinese delegatie met de bedoeling
de brutale vervolgingen van de Falun Gong in
China te doen stoppen.
Alleen het dragen van een T-shirt van de Falun
Gong zelfs op grote afstand van de ambassade bleek
voldoende om gearresteerd te worden en zelfs gehandboeid
en opgesloten tot ’s avonds laat.
Was dit optreden niet overdreven te noemen in verhouding
tot het vreedzaam optreden van de betrokkenen?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 427 van de heer Jef
Valkeniers van 21 september 2001 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
zijn vragen.
Ter gelegenheid van het bezoek van de Chinese
eerste minister, had de burgemeester van Sint-Pieters-
Woluwe een verbod tot manifestatie uitgevaardigd.
Toen vastgesteld werd dat er zich personen, drager
van een T-shirt van Falun Gong, bevonden in de omgeving
van en op de reisweg naar de ambassade zijn de
politiediensten overgegaan tot de administratieve aanhouding
ervan. Die aanhoudingen werden niet verricht
wegens het dragen van een T-shirt, maar wel
degelijk wegens het overtreden van het uitgevaardigde
verbod tot manifesteren. In totaal betrof het
15 personen. Uit het verslag van de politiediensten
blijkt dat er geen overdreven gebruik van dwang is
geweest ten aanzien van de aanhangers van Falun
Gong.
Question n o 427 de M. Jef Valkeniers du 21 septembre
2001 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Sommet UE-Chine. — Manifestation des adeptes du
Falun Gong. — Intervention de la police.
Lors du quatrième sommet UE-Chine qui s’est tenu
le 5 septembre 2001 à Bruxelles en présence du premier
ministre chinois, plusieurs adeptes belges et étrangers
du Falun Gong ont manifesté pacifiquement pour
demander à la délégation chinoise que cessent les
poursuites brutales dont le Falun Gong est l’objet en
Chine.
Même à bonne distance de l’ambassade, le simple
port d’un T-shirt du Falun Gong suffisait pour se faire
arrêter, voire menotter et enfermer jusque tard dans la
soirée.
Pareille intervention n’est-elle pas démesurée si l’on
songe qu’il ne s’agissait que d’une manifestation pacifique?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 427 de M. Jef Valkeniers du 21 septembre
2001 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après les réponses
à ses questions.
À l’occasion de la visite du premier ministre chinois,
le bourgmestre de Woluwé-Saint-Pierre avait décrété
une interdiction de manifester. Lorsqu’il a été constaté
que des personnes, porteuses d’un T-shirt Falun Gong
se trouvaient aux alentours de et sur l’itinéraire vers
l’ambassade, les services de police ont procédé à leur
arrestation administrative. Ces arrestations n’ont pas
été effectuées à cause du port d’un T-shirt mais bien en
raison de la transgression de l’interdiction de manifester
promulguée. Au total, ces personnes étaient au
nombre de 15. Il ressort du rapport des services de
police qu’aucun usage abusif de la contrainte n’a été
fait à l’encontre des sympathisants de Falun Gong.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20794 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
DO 2000200121970 DO 2000200121970
Vraag nr. 438 van de heer Fred Erdman van 4 oktober
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Inschaling van de leden van de gemeentepolitie.
Volgens uw omzendbrief ZPZ 18 van 27 juni 2001
betreffende de toewijzing van de nieuwe graad en de
nieuwe loonschaal aan de actuele leden van de
gemeentepolitie en de toepassing van artikel 29 van de
wet van 7 december 1998 (WGP) moesten de gemeenteraden
voor 30 september 2001 een beslissing nemen.
1. Kan u meedelen welke steden en gemeenten desbetreffende
effectief een beslissing hebben genomen en
welke in gebreke zijn gebleven om dit te doen?
2. In welke mate zouden voor die steden en gemeenten
die in gebreke gebleven zijn gevolgen voor de
bedoelde politieambtenaren daaruit kunnen worden
afgeleid?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 25 maart 2003, op de vraag nr. 438 van de
heer Fred Erdman van 4 oktober 2001 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op
zijn vragen.
De gemeenten waren niet verplicht mij in te lichten
over de door u bedoelde beslissing.
Uit de contacten met zowel de lokale overheden als
de representatieve vakorganisaties blijkt dat, behoudens
zij die opteerden voor het behoud van het oude
statuut, alle personeelsleden van de gemeentepolitie
ingeschaald werden. Het sociaal secretariaat van de
geïntegreerde politie (SSGPI) doet ter gelegenheid van
de regularisaties eveneens een controle naar het resultaat
van deze inschaling.
Wat betreft de gevolgen van een in gebreke blijven
of van het laattijdig nemen van bedoelde beslissing,
kan ik u meedelen dat de beslissing van een gemeenteraad
een louter juridische bekrachtiging is van het
administratief statuut dat op het personeelslid van
toepassing is sinds 1 april 2001 ingevolge het koninklijk
besluit van 30 maart 2001 tot regeling van de
rechtspositie van het personeel van de politiediensten.
Question n o 438 de M. Fred Erdman du 4 octobre 2001
(N.) au ministre de l’Intérieur:
Insertion dans les nouvelles échelles de traitement des
membres de la police communale.
Conformément à votre circulaire ZPZ 18 du 27 juin
2001 relative à l’attribution du nouveau grade et de la
nouvelle échelle de traitement aux membres actuels de
la police communale et à l’application de l’article 29
de la loi du 7 décembre 1998 (LPI), les conseils
communaux devaient se prononcer avant le 30 septembre
2001.
1. Pourriez-vous préciser quelles villes et communes
se sont effectivement prononcées et lesquelles ne l’ont
pas fait?
2. Dans quelle mesure le non-respect de leurs obligations
par les villes ou communes pourrait-il avoir
des conséquences pour les fonctionnaires de police
concernés?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 25 mars 2003,
à la question n o 438 de M. Fred Erdman du 4 octobre
2001 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après la réponse à
ses questions.
Les communes n’étaient pas obligées de m’informer
concernant la décision que vous visez.
Des contacts avec aussi bien les autorités locales que
les syndicats représentatifs il ressort que tous les
membres du personnel, sauf ceux qui ont opté pour le
maintien de l’ancien statut, ont été insérés. Le secrétariat
social de la police intégrée (SSGPI) fait, à
l’occasion des régularisations, également un contrôle
du résultat de cette insertion.
En ce qui concerne les conséquences de ne pas avoir
pris ou d’avoir pris tardivement la décision visée, je
puis vous informer que la décision du conseil communal
constitue uniquement la confirmation juridique du
statut administratif qui s’applique au fonctionnaire de
police depuis le 1 er avril 2001, suite à l’arrêté royal du
30 mars 2001 portant la position juridique du personnel
des services de police.
DO 2001200200060 DO 2001200200060
Vraag nr. 443 van de heer Fred Erdman van 22 oktober
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Opstellen van processen-verbaal. — Ongevallen. —
Betrokkenheid van lokale en federale politie.
In het werk van M. Bockstaele, Processen-verbaal,
wordt uitdrukkelijk gesteld: «Het proces-verbaal op-
Question n o 443 de M. Fred Erdman du 22 octobre
2001 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Établissement de procès-verbaux. — Accidents. —
Implication des polices locale et fédérale.
Dans son ouvrage «Processen-verbaal», M. Bockstaele
dit en substance que le procès-verbal établi par
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20795
31 - 03 - 2003
gesteld door een politieambtenaar omtrent feiten
waarin een ander politieambtenaar van hetzelfde
korps betrokken is, is om die enkele reden niet nietig.
Maar bij politiekorpsen bestaat de regel dat men, om
elke indruk van partijdigheid te vermijden, geen tussenkomsten
uitvoert in strafzaken waarin een collega,
lid van hetzelfde korps, betrokken is, hetzij als verdachte
hetzij als benadeelde.»
De praktijk was inderdaad zo (en mogelijk bestonden
desbetreffende circulaires) dat wanneer een lid van
de gemeentepolitie betrokken was bijvoorbeeld in een
ongeval de rijkswacht werd bijgeroepen om het proces-verbaal
op te stellen. Het omgekeerde was ook
waar.
Wanneer burgemeesters, die de hoedanigheid
hadden van hoofd van de gemeentepolitie, betrokken
waren, bijvoorbeeld in een verkeersongeval, werd ook
gevraagd dat de rijkswacht in deze zou optreden.
1. In welke mate is in deze toestand een wijziging
tussengekomen sinds de politiehervorming?
2. Mogelijkerwijze zouden de bestaande circulaires
en richtlijnen moeten worden aangepast. Is dit gebeurd
en kan men als algemene lijn stellen dat dezelfde regel
nog bestaat wat betreft de betrokkenheid van lokale
politie, respectievelijk federale politie en wat is dan de
regel voor eventueel de burgemeesters?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 443 van de
heer Fred Erdman van 22 oktober 2001 (N.):
Het antwoord op de gestelde vraag behoort tot de
bevoegdheid van mijn collega, de minister van Justitie,
aan wie ik de vraag van het geachte lid heb overgemaakt.
(Vraag nr. 838 van 24 maart 2003.)
un fonctionnaire de police concernant des faits dans
lesquels un autre fonctionnaire de police est impliqué
n’est pas nul de ce seul fait. Il précise toutefois qu’il
existe au sein des corps de police une règle qui veut
que, pour éviter toute impression de partialité, il n’est
pas prévu d’intervenir dans une affaire criminelle dans
laquelle un collègue, membre du même corps, est
impliqué à titre de suspect ou de victime.
Dans la pratique (et peut-être existait-il des circulaires
à ce propos), lorsqu’un membre de la police
communale était par exemple impliqué dans un accident,
c’était la gendarmerie qui était appelée pour
établir le procès-verbal. L’inverse était également vrai.
Lorsque des bourgmestres, qui étaient à la tête de la
police communale, étaient impliqués dans un accident
de circulation, il était également demandé que ce soit
la gendarmerie qui intervienne.
1. Dans quelle mesure cette situation a-t-elle été
modifiée depuis la réforme des polices?
2. Les circulaires et directives existantes devraientelles
éventuellement être adaptées? Cela a-t-il été fait?
Peut-on considérer que la précitée règle s’applique
toujours en ce qui concerne l’implication des polices
locale et fédérale? Quelle est en fait la règle pour les
bourgmestres?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 443 de M. Fred Erdman du 22 octobre
2001 (N.):
La réponse à la question posée relève de la compétence
de mon collègue, le ministre de la Justice, auquel
j’ai transmis la question de l’honorable membre.
(Question n o 838 du 24 mars 2003.)
DO 2001200200126 DO 2001200200126
Vraag nr. 449 van de heer Jef Valkeniers van 5 november
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Mededeling. — Oproep huisartsen indiening aanvraag
tot erkenning als arts voor de geïntegreerde politiediensten.
Het Belgisch Staatsblad publiceerde op 20 oktober
2001 een mededeling van het ministerie van Binnenlandse
Zaken waarbij de huisartsen worden opgeroepen
om een aanvraag tot erkenning in te dienen als arts
voor de geïntegreerde politiediensten. Dit zou hen toelaten
zorgen te verlenen aan de personeelsleden van de
federale en de lokale politie.
1. Wil dit zeggen dat het vroegere systeem van de
rijkswacht dat recht gaf op kosteloze medische zorgen
wordt overgenomen voor gans de politie?
Question n o 449 de M. Jef Valkeniers du 5 novembre
2001 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Communication. — Invitation aux médecins à présenter
une demande d’agrément comme médecins des
services de police intégrée.
Le Moniteur belge a publié le 20 octobre 2001 une
communication du ministère de l’Intérieur invitant les
médecins généralistes à introduire une demande
d’agrément en tant que médecins des services de la
police intégrée. Ils seraient ainsi autorisés à soigner le
personnel de la police fédérale et locale.
1. Cette mesure signifie-t-elle que l’ancien système
de la gendarmerie qui donnait droit à la gratuité des
soins médicaux, est étendu à toute la police?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20796 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
2. Is de uitbreiding van de derdebetalende-formule
naar gans het politiekorps wel een verstandige formule?
3. Wat als de huidige huisarts geen bijgeschoold
algemeen arts is of geen vijf jaar werkervaring heeft of
zijn woonplaats niet heeft op het grondgebied van de
politiezone, want dan kan hij zijn kandidatuur niet
stellen?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 449 van de heer Jef
Valkeniers van 5 november 2001 (N.):
Ik verwijs het geachte lid naar mijn omstandige
antwoorden op de mondelinge vragen nr. 4407 van de
heer volksvertegenwoordiger Hendrickx, nr. 4470 van
mevrouw de volksvertegenwoordiger Van de Casteele,
nr. 4467 van de heer volksvertegenwoordiger Valkeniers
en nr. 5754 van mevrouw Avontroodt.
1 en 2. Het systeem van de vroegere rijkswacht
wordt inderdaad uitgebreid naar de totaliteit van het
operationeel kader van de geïntegreerde politiediensten.
De uitbreiding van de reeds gekende derdebetalende-formule
is eveneens een verderzetting van het
bestaande, uitgebreide systeem.
3. In samenspraak met de Orde der geneesheren
werd een nieuw ontwerp van overeenkomst voorgesteld
dat voldoende beantwoordt aan de deontologische
vereisten. De facto zal elke arts die beantwoordt
aan de voorwaarden en die bereid is zich te schikken
naar voornoemde overeenkomst erkend kunnen
worden als externe arts.
Bijkomend wens ik echter het volgende op te merken:
— Het principe van raadpleging van een aangenomen
geneesheer is enkel vereist voor de tussenkomst
van de overheid in de kostprijs. Het beïnvloedt op
geen enkele wijze het recht op vrije keuze van de
behandelende geneesheer.
— Daarnaast zal het systeem geëvalueerd worden
en is het niet uitgesloten dat op termijn rekening zal
gehouden worden met de evoluties in de sociale zekerheidssector,
onder meer met het systeem van de «vaste
huisarts».
2. L’élargissement de la formule du tiers payant à la
totalité du corps de police est-il raisonnable?
3. Qu’en sera-t-il si le généraliste ne s’est pas recyclé,
à moins de cinq ans d’expérience ou encore n’est
pas domicilié sur le territoire de la zone de police,
auxquels cas il ne peut en effet pas poser sa candidature?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 449 de M. Jef Valkeniers du 5 novembre
2001 (N.):
Je renvoie l’honorable membre aux réponses
circonstanciées apportées aux questions orales n o 4407
de M. le député Hendrickx, n o 4470 de Mme le député
Van de Casteele, n o 4467 de M. le député Valkeniers et
n o 5754 de Mme Avontroodt.
1 et 2. Le système prévalant pour la gendarmerie a
effectivement été étendu à l’ensemble du cadre opérationnel
des services de police intégrés. L’extension de
la formule bien connue du tiers payant est de la même
façon la généralisation d’un sytème déjà existant.
3. En accord avec l’Ordre des médecins un nouveau
projet de convention répondant aux exigences déontologiques
a été proposé. De facto chaque médecin qui
répond aux conditions et qui accepte de se conformer
à la convention pourra être reconnu comme médecin
externe agréé.
Je souhaite également formuler les remarques
suivantes:
— Le principe de la consultation d’un médecin
agréé ne s’impose que pour l’intervention de l’autorité
dans les frais qui lui sont associés. Cela n’influence
d’aucune façon le droit au libre choix de son médecin
traitant.
— Le système va par ailleurs être évalué et il n’est
pas exclu qu’à terme, il soit tenu compte des évolutions
perceptibles dans le domaine de la sécurité
sociale, entre autres le système du «médecin généraliste»
fixe.
DO 2001200200181 DO 2001200200181
Vraag nr. 454 van de heer Dirk Van der Maelen van
19 november 2001 (N.) aan de minister van
Binnenlandse Zaken:
Politieambtenaren. — Gemeentebesturen. — Afsluiten
van collectieve hospitalisatieverzekeringen.
Ik verneem dat de politieambtenaren in actieve
dienst kunnen genieten van een door de gemeentebe-
Question n o 454 de M. Dirk Van der Maelen du
19 novembre 2001 (N.) au ministre de
l’Intérieur:
Fonctionnaires de police. — Administrations communales.
— Souscription d’assurances hospitalisation
collectives.
Il me revient que les fonctionnaires de police en
service actif peuvent bénéficier d’une assurance hospi-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20797
31 - 03 - 2003
sturen af te sluiten collectieve hospitalisatieverzekering.
1. Geldt deze regel ook voor de gepensioneerde
politieambtenaren?
talisation collective que doivent contracter les administrations
communales.
1. Cette mesure s’applique-t-elle également aux
fonctionnaires de police à la retraite?
2. Zo neen, voorziet u in een mogelijke uitbreiding? 2. Dans la négative, prévoyez-vous un élargissement
éventuel de la mesure?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 454 van de
heer Dirk Van der Maelen van 19 november 2001
(N.):
1. Het afsluiten door de gemeenten van collectieve
hospitalisatieverzekeringen ten behoeve van politieambtenaren
in actieve dienst kadert nog in de toepassing
van de oorspronkelijke rechtspositieregeling.
Door de komst van het nieuwe eenvormige statuut
wordt dit voordeel afgeschaft en vervangen door een
gratis geneeskundige verzorging. Betrokken personeelsleden
kunnen echter wel, in uitvoering van de
bestaande wetgeving, het lopende verzekeringscontract
op eigen kost en ten individuele titel verderzetten.
De beoordeling of gepensioneerde politieambtenaren
eveneens van de bestaande polis kunnen genieten,
behoort — gelet op de gemeentelijke autonomie —
aan de contracterende partijen.
2. Het geheel van bijkomende sociale voordelen
voor personeelsleden van de politiediensten zal
worden overgedragen naar de sociale dienst van de
geïntegreerde politie. Het zal deze dienst zijn die onder
meer vrijwillige collectieve verzekeringen kan aanbieden.
In welke mate dit eveneens kan naar gepensioneerde
politieambtenaren zal moeten bepaald worden
door de paritair samengestelde beheerraad van deze
dienst.
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 454 de M. Dirk Van der Maelen du
19 novembre 2001 (N.):
1. La conclusion par les communes d’une assurance
hospitalisation collective au bénéfice des fonctionnaires
de police en service actif se concilie avec
l’application du statut juridique d’origine.
L’avènement d’un nouveau statut unique a aboli cet
avantage et lui a substitué la gratuité des soins de
santé. Les membres du personnel concernés en application
des législations prévalant précédemment
peuvent prolonger le contrat d’assurance en cours à
leurs propres frais et à titre individuel. La décision
d’autoriser les fonctionnaires de police pensionnés à
bénéficier également de la police conclue précédemment
— compte tenu de l’autonomie communale —
appartient aux parties contractantes.
2. L’ensemble des avantages sociaux complémentaires
prévus pour les membres du personnel des services
de police vont être transférés au service social de la
police intégrée. Ce service sera celui qui proposera
notamment des assurances collectives. La mesure dans
laquelle le système pourra également bénéficier aux
fonctionnaires de police pensionnés devra être déterminée
par le conseil de gestion de ce service.
DO 2001200200188 DO 2001200200188
Vraag nr. 456 van de heer Jan Peeters van 20 november
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Detachering fiscale ambtenaren naar de CDGEFID. —
Statuut.
Bij ministerieel besluit van 25 oktober 2001 werden
10 fiscale ambtenaren gedetacheerd naar de Centrale
Dienst ter bestrijding van de georganiseerde economische
en financiële delinquentie (CDGEFID). Dit
gebeurde in uitvoering van:
a) het koninklijk besluit van 22 december 2000 tot
vaststelling van de regels waarbij ambtenaren van de
fiscale administraties ter beschikking worden gesteld
van de voormelde dienst;
Question n o 456 de M. Jan Peeters du 20 novembre
2001 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Détachement de fonctionnaires issus des administrations
fiscales auprès de l’OCDEFO. — Statut.
L’arrêté ministériel du 25 octobre 2001 a détaché
10 fonctionnaires issus des administrations fiscales à
l’Office central chargé de la lutte contre la délinquance
économique et financière organisée (OCDEFO). Cet
arrêté portait exécution de:
a) l’arrêté royal du 22 décembre 2000 déterminant
les modalités du détachement au service précité de
fonctionnaires des administrations fiscales;
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20798 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
b) het ministerieel besluit van 10 juni 1964 betreffende
de toekenning van een vergoeding wegens verblijfs-
en omreiskosten aan sommige personeelsleden
van het ministerie van Financiën (laatst gewijzigd bij
ministerieel besluit van 22 december 2000);
c) het ministerieel besluit van 22 december 2000 tot
vaststelling van het aantal ambtenaren die kunnen
worden ter beschikking gesteld (12, waarvan 10 geselecteerd).
Door het loutere feit van de detachering hebben
deze fiscale ambtenaren hun onderzoeks- en taxatiebevoegdheden
verloren. De detachering beoogt immers
om van deze ambtenaren «flikken» te maken en hen
de hoedanigheid van officier van de gerechtelijke politie
(OGP) toe te kennen.
De praktijk is — tot hiertoe — enigszins anders. De
gedetacheerde ambtenaren hebben inderdaad alle
bevoegdheden verloren die aan fiscale ambtenaren van
rechtswege zijn toebedeeld. Het wetgevend initiatief
om hen de hoedanigheid van OGP toe te kennen zit
blijkbaar (volgens geruchten) nog in de «pipeline».
1. Dat deze situatie onhoudbaar is spreekt voor
zich: de 10 gedetacheerden zijn juridisch vleugellam,
kunnen thans enkel adviserend optreden en zijn geenszins
operationeel.
a) Wat is de stand van het dossier? a) Où en est le dossier?
b) l’arrêté ministériel du 10 juin 1964 relatif à
l’octroi d’une indemnité pour frais de séjour et de tournée
à certains agents du ministère des Finances (modifié
en dernier lieu par l’arrêté ministériel du 22 décembre
2000);
c) l’arrêté ministériel du 22 décembre 2000 fixant le
nombre de fonctionnaires à détacher (12, dont
10 sélectionnés).
Le simple fait d’être détaché a valu à ces fonctionnaires
fiscaux de perdre leurs pouvoirs d’investigation
et de taxation. En effet, le détachement vise à faire de
ces fonctionnaires des «flics» et à leur attribuer la
qualité d’officier de la police judiciaire (OPJ).
Dans la pratique, jusqu’à présent, il en va autrement.
Les fonctionnaires détachés ont effectivement
perdu toutes les compétences attribuées de plein droit
aux fonctionnaires fiscaux. L’initiative législative
visant à conférer la qualité d’OPJ serait, selon certaines
rumeurs, toujours en phase préparatoire.
1. Il va de soi que cette situation est intenable: les
10 fonctionnaires détachés ont un statut juridique
boiteux, ils n’ont actuellement qu’un pouvoir consultatif
et ne sont en rien opérationnels.
b) Wanneer voorziet men in een oplossing? b) Pour quand prévoit-on une solution?
2. Eenmaal door deze ambtenaren de hoedanigheid
van OGP verworven, zullen deze ambtenaren als fiscalisten
worden toegevoegd aan één van de programma’s
die lopen in het kader van de CDGEFID. Ze
zullen op het terrein worden ingezet om, samen met de
collega’s van de federale politie voor gerechtelijke
opdrachten, hun taak te vervullen. Uit contacten blijkt
evenwel dat bij de collega’s die van origine aan de
gerechtelijke politie gehecht zijn, de weddeschalen in
niveau 1 en 2+ merkelijk hoger liggen dan deze van het
ministerie van Financiën. Dit weddeverschil kan
diverse redenen hebben, maar zulks is in dit bestek
totaal niet relevant. Feit is dat hier het beginsel «gelijk
loon voor gelijk werk» wordt geschonden.
2. Dès que ces fonctionnaires auront acquis la
qualité d’OPJ, ils seront adjoints en tant qu’experts
fiscaux à l’un des programmes en cours dans le cadre
de l’OCDEFO. Ils seront déployés sur le terrain pour
assumer leurs fonctions en collaboration avec leurs
collègues de la direction judiciaire de la police fédérale.
Selon certains contacts, il apparaît cependant que
les échelles de traitements des niveaux 1 et 2+ des
collègues provenant initialement de la police judiciaire
sont nettement plus élevées que celles des fonctionnaires
du ministère des Finances. Cette différence de traitement
peut être attribuée à diverses raisons mais, dans
ce cadre précis, elle est tout à fait injustifiée. Force est
de constater que le principe «à travail égal, salaire
égal» n’est, en l’espèce, pas respecté.
a) Is dit geen onhoudbare situatie? a) Cette situation n’est-elle pas intolérable?
b) Welke initiatieven stelt u voorop om deze scheve
toestand recht te zetten?
Mij lijkt het logisch om de weddeschaal van de
gedetacheerden op niveau te brengen van de overeenstemmende
graad bij de federale politie.
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 456 van de
heer Jan Peeters van 20 november 2001 (N.):
1. De Ministerraad van 16 februari 2001 keurde het
door de minister van Justitie voorgelegde ontwerp van
b) Quelles initiatives proposez-vous pour remédier à
cette situation anormale?
Il me semble logique d’amener l’échelle des traitements
des fonctionnaires détachés au niveau des
grades correspondants de la police fédérale.
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 456 de M. Jan Peeters du 20 novembre
2001 (N.):
1. Le Conseil des ministres du 16 février 2001 à
approuvé le projet de loi présenté par le ministre de la
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20799
31 - 03 - 2003
wet die de naar de CDGEFID te detacheren fiscale
ambtenaren, naar analogie met de fiscale ambtenaren
die naar de parketten zijn gedetacheerd, de hoedanigheid
van officier van gerechtelijke politie toekent. De
memorie van toelichting bij het ontwerp van wet vermeldt
onder andere.
«Om de ter beschikking gestelde ambtenaren bij de
federale politie hun taken eveneens op de meest efficiënte
manier te kunnen laten uitoefenen is het dan
ook aangewezen om hen de hoedanigheid van officier
van gerechtelijke politie toe te kennen. Op die manier
zullen zij volledig zelfstandig onderzoeksdaden (huiszoekingen,
inbeslagnames en verhoren) kunnen verrichten
en op eigen initiatief aan de tenuitvoerlegging
ervan kunnen deelnemen.»
Voor het overige verwijs ik u naar mijn collega de
minister van Justitie. (Vraag nr. 839 van 24 maart
2003.)
2.
a) De detachering van de fiscale ambtenaren is
beperkt tot drie jaar in de tijd. De OGPhoedanigheid
is gekoppeld aan deze beperkende
termijn.
De fiscale ambtenaren behouden, ingevolge het
koninklijk besluit van 22 december 2000 hun
administratieve rechtspositie in hun administratie
van oorsprong. Alle modaliteiten, voorzien in het
koninklijk besluit van 22 december 2000, werden
duidelijk gestipuleerd in de oproep tot kandidaten
van februari 2001. De ambtenaren die postuleerden
werden ter dege ingelicht over de rechtpositie
en de modaliteiten van toepassing op de gedetacheerde
fiscale ambtenaren. Ter zake werd op
28 maart 2001, een informatiesessie gehouden in
het congressenpaleis te Brussel. Deze vergadering
werd gecoördineerd door de adjunct-kabinetschef
van de heer Alain Zenner, regeringscommissaris.
Er konden vragen gesteld worden aan de heer Ullman,
bijstandsmagistraat, het diensthoofd CDGE-
FIF en een adviseur-generaal van het ministerie van
Financiën. Deze werd bijgewoond door honderden
geïnteresseerde ambtenaren (voormiddag Nederlandstaligen
en namiddag Franstaligen). Dit alles
heeft hen er niet van weerhouden om massaal te
postuleren. Voor de twaalf te begeven plaatsen
werden 53 kandidaturen ingediend.
Bij ministerieel besluit van 22 december 2000 werd
eveneens aan de gedetacheerde ambtenaren het
recht toegekend een vergoeding te genieten wegens
verblijfs- en omreiskosten. Deze vergoeding,
gemeenzaam de «BBI-vergoeding» genaamd kan
vergeleken worden met de vergoeding voor onkosten
welke aan de leden van de operationele diensten
van de DGJ wordt toegekend.
Justice attribuant la qualité d’officier de police judiciaire
aux fonctionnaires fiscaux à détacher auprès de
l’OCDEFO, par analogie avec les fonctionnaires
fiscaux détachés au parquet. L’exposé des motifs de ce
projet de loi mentionne entre autres:
«Afin de permettre aux fonctionnaires mis à la
disposition de la police fédérale d’effectuer leurs tâches
de manière efficiente, il est indiqué de leur octroyer la
qualité d’officier de police judiciaire. De cette manière,
ils pourront mener des actes d’enquête de manière tout
à fait autonome (perquisitions, saisies et auditions) et
participer de leur propre initiative à l’exécution de ces
derniers.»
Pour le surplus, je vous renvoie à mon collègue le
ministre de la Justice. (Question n o 839 du 24 mars
2003.)
2.
a) De détachement des fonctionnaires fiscaux est
limité à trois ans dans le temps. La qualité d’OPJ
est liée à ce délai limitatif.
Les fonctionnaires fiscaux conservent, en vertu de
l’arrêté royal du 22 décembre 2000, leur position
juridique administrative d’origine. Toutes les
modalités, prévues dans l’arrêté royal du
22 décembre 2000, ont été stipulées dans l’appel
aux candidats de février 2001. Les fonctionnaires
qui ont postulé ont été dûment informés de leur
position juridique et des modalités d’application
pour les fonctionnaires fiscaux détachés. Une
session d’information en la matière a été organisée
le 28 mars 2001 au Palais des Congrès à Bruxelles.
Cette réunion fut coordonnée par le chef de cabinet
adjoint de M. Alain Zenner, commissaire du
gouvernement. Des questions pouvaient alors être
posées à M. Ullman, magistrat d’assistance, au
chef de service de l’OCDEFO et à un conseiller
général au ministère des Finances. Des centaines de
fonctionnaires intéressés ont assisté à cette session
d’information (la matinée consacrée aux néerlandophones
et l’après-midi aux francophones). Tout
cela ne les a pas empêchés de postuler massivement.
Pour les douze places à pouvoir,
53 candidatures ont été posées.
Un arrêté ministériel du 22 décembre 2000 a également
conféré le droit aux fonctionnaires à détacher
de bénéficier d’une indemnité pour les frais de
séjour et de voyage. Cette indemnité, appelée familièrement
«l’indemnité ISI», peut être comparée à
l’indemnité octroyée aux membres des services
opérationnels de la DGJ pour leurs débours.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2660

20800 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
b) De federale politie gestructurerd op twee niveaus
heeft enkel voorzien in gelijke weddenschalen voor
alle politieambtenaren, ongeacht de politiedienst
van herkomst. Het behoud van het oorspronkelijk
statuut (inclusief de wedde die hieraan is verbonden)
is inherent aan de detachering.
b) La police fédérale, structurée à deux niveaux, n’a
prévu des échelles salariales identiques que pour
tous les fonctionnaires de police, quelle que soit
l’origine du service de police. Le maintien du statut
d’origine (y compris le salaire y lié) est inhérent au
détachement.
DO 2001200200197 DO 2001200200197
Vraag nr. 458 van de heer Bart Somers van 22 november
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Uitblijven minimumnorm voor het opstellen personeelsformaties
lokale politiekorpsen.
Krachtens artikel 47 van de wet van 7 december
1998 tot organisatie van een geïntegreerde politiedienst,
gestructureerd op twee niveaus moet de
gemeenteraad de personeelsformatie van het lokale
politiekorps vaststellen. Daarvoor dient zij te beschikken
over de minimumnormen, vastgelegd door
Binnenlandse Zaken.
Wij moeten echter vaststellen dat deze minimumnormen
nog steeds niet gekend zijn. Daarnaast is het
wel duidelijk dat de formatie ten laatste in juni in de
respectievelijke gemeenteraad moet zijn goedgekeurd.
Daarenboven kan er zonder formatie natuurlijk ook
geen begroting worden opgesteld.
Wat is de reden voor het uitblijven van de norm en
wanneer mogen wij deze verwachten?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 458 van de heer
Bart Somers van 22 november 2001 (N.):
Ik kan het geachte lid volgend antwoord verstrekken.
Het koninklijk besluit van 7 december 2001 tot vaststelling
van de formatienormen van de personeelsleden
van de lokale politie werd op 11 december 2001 in het
Belgisch Staatsblad bekendgemaakt.
Question n o 458 de M. Bart Somers du 22 novembre
2001 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Absence de normes minimales pour la composition du
cadre du personnel opérationnel des corps de police
locaux.
En vertu de l’article 47 de la loi du 7 décembre 1998
organisant un service de police intégré, structuré à
deux niveaux, le conseil communal doit déterminer le
cadre du personnel opérationnel du corps de police
locale. Il doit disposer à cet effet de normes minimales,
fixées par le ministère de l’Intérieur.
Or, force est de constater que ces normes minimales
font toujours défaut. Il a, par ailleurs, été clairement
établi que les conseils communaux doivent approuver
les cadres respectifs en juin au plus tard. De plus, en
l’absence de cadre, il est naturellement impossible de
confectionner un budget.
Pour quelle raison tarde-t-on à établir ces normes et
quand peut-on espérer les obtenir?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 458 de M. Bart Somers du 22 novembre
2001 (N.):
Je puis communiquer à l’honorable membre la
réponse suivante.
L’arrêté royal du 7 décembre 2001 déterminant les
normes d’encadrement des membres du personnel de
la police locale a été publié au Moniteur belge le
11 décembre 2001.
DO 2001200200202 DO 2001200200202
Vraag nr. 460 van de heer Bart Somers van 23 november
2001 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Vergoeding zonechefs.
Binnen de nieuwe politiestructuur werden in
middelgrote tot grote steden (meer dan 150 personeels-
Question n o 460 de M. Bart Somers du 23 novembre
2001 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Indemnités pour les chefs de zone.
Dans le cadre de la nouvelle structure de police, on a
nommé dans les grandes villes et les villes moyennes
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20801
31 - 03 - 2003
leden — mandaten van categorie 3 en hoger) korpschefs
benoemd die ingeschaald zijn in de graad
«commissaris». In werkelijkheid dragen zij de verantwoordelijkheid
van en oefenen zij de functie uit die
voorzien is voor een korpschef met de graad van
«hoofdcommissaris». De verantwoordelijkheden en
taken voor korpschefs van dergelijke zones zijn, zeker
in het licht van de nieuwe politiestructuren en de
hervormingen die daarmee gepaard gaan, niet gering.
Deze korpschefs maken momenteel geen aanspraak
op enige vergoeding zoals er zijn: zaterdag- en zondagvergoeding,
nachtvergoeding, overuren, bereikbaarheid,
terugroepbaarheid, enz. Zij krijgen wel een
mandaatvergoeding, doch deze vergoeding is in veel
gevallen beduidend kleiner dan wat betrokkenen verdienden
als commissaris niet-mandaathouder. Dit
impliceert dat heel wat personeelsleden die hiërarchisch
onder deze korpschefs staan en minder verantwoordelijkheden
dragen, (veel) meer verdienen dan
hun chef. Het betreft niet alleen andere commissarissen
maar zelfs hoofdinspecteurs!
Daarnaast wordt in het mammoet-koninklijk
besluit voor tijdelijke vervangers van korpschef van
een korps vanaf categorie 3 (meer dan 150 personeelsleden),
bijvoorbeeld bij ziekte, in een vergoeding voorzien
voor de tijdelijke uitoefening van een hoger ambt.
In dit geval kunnen de vervangers genieten van het
weddesupplement voor het uitoefenen van een functie
verbonden aan de hogere graad (hoofdcommissaris).
Het lijkt niet meer dan normaal dat ook de commissarissen
die benoemd zijn tot korpschef van een zone
categorie 3 of hoger en die functie permanent uitoefenen
dan ook het weddesupplement, voor het uitoefenen
van een functie verbonden aan de graad van
hoofdcommissaris, zouden krijgen. Daarnaast lijkt een
aanstelling in de hogere graad eveneens gepast.
Het is te bewonderen dat deze mensen op een loyale
manier tot op heden de zware verantwoordelijkheden
die het ambt van korpschef met zich meebrengt, gedragen
hebben. Het lijkt mij evenwel gepast dat daar ook
iets tegenover staat. Het gevaar is reëel dat de motivatie
van deze mensen in het gedrang zou kunnen
komen.
(plus de 150 membres du personnel — mandats de
catégorie 3 et plus) des chefs de corps qui ont été insérés
dans l’échelle barémique au rang de
«commissaire». Dans la pratique, ils assument les
responsabilités et exercent les fonctions qui sont
prévues pour les chefs de corps ayant le rang de
«commissaire principal». Les responsabilités et
missions des chefs de corps de telles zones, certainement
quand on les considère à la lumière des nouvelles
structures de police et des réformes qu’elles impliquent,
ne sont pas des moindres.
À l’heure actuelle, ces chefs de corps ne peuvent
prétendre à aucune des indemnités existantes: indemnités
pour travail de week-end et de nuit, indemnités
pour heures supplémentaires, indemnités de disponibilité
ou de rappel au travail, etc. Ils perçoivent certes
une indemnité liée à leur mandat mais dans beaucoup
de cas, cette indemnité est bien moins élevée que celle
dont ils bénéficiaient comme commissaire sans
mandat. Il en résulte que des membres du personnel
dépendant hiérarchiquement des chefs de corps et
assumant moins de responsabilités, perçoivent une
rémunération (bien) supérieure à celle de leur chef.
Ceci concerne non seulement d’autres commissaires
mais aussi des inspecteurs principaux!
Par ailleurs, l’arrêté royal mammouth prévoit une
indemnité pour l’exercice temporaire de fonctions
supérieures pour les remplaçants temporaires des chefs
de corps à partir de la catégorie 3 (plus de 150
membres du personnel), par exemple en cas de maladie.
Dans ce cas, les remplaçants bénéficient du
supplément de traitement pour l’exercice d’une fonction
liée au grade supérieur (commissaire principal). Il
semble plus que normal que les commissaires nommés
chefs de corps d’une zone de catégorie 3 ou plus et qui
exerçent cette fonction de façon permanente reçoivent
aussi le supplément de traitement pour l’exercice d’une
fonction liée au grade de commissaire en chef. Une
désignation au grade supérieur est d’ailleurs aussi
souhaitable.
Il est admirable que ces personnes aient assumé
jusqu’à présent, de manière loyale, les lourdes responsabilités
que comporte la mission de chef de corps. Je
pense cependant que cela mérite compensation. Le
danger est réel de voir la motivation de ces personnes
mise en péril.
1. Waarom sleept deze situatie reeds zo lang aan? 1. Pourquoi cette situation s’éternise-t-elle?
2. Wanneer wordt dit euvel verholpen? 2. Quand va-t-on y remédier?
3. Worden de mensen die het ambt van hoofdcommissaris
uitoefenen ook onmiddellijk benoemd tot
hoofdcommissaris, of zullen ze worden aangesteld in
de graad van hoofdcommissaris?
3. Les personnes exerçant la fonction de commissaire
en chef vont-elles être immédiatement nommées
comme commissaire en chef ou vont-elles être désignées
au grade de commissaire en chef?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20802 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
4. Zal het weddesupplement toegekend worden
voor de uitoefening van een hogere graad tot het
ogenblik van hun benoeming?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 25 maart 2003, op de vraag nr. 460 van de heer
Bart Somers van 23 november 2001 (N.):
Financieel statuut korpschefs met de graad van
commissaris van politie in een zone van categorie 3 of
hoger.
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op
haar vragen.
Een mandaat van categorie 3 of hoger is in principe
verbonden aan de graad van hoofdcommissaris. In het
kader van de primo-aanwijzingen werd toegelaten dat
ook commissarissen, of sommigen onder hen, konden
postuleren.
Met het koninklijk besluit van 19 april 2002 houdende
specifieke statutaire bepalingen met betrekking
tot personen aangesteld in bepaalde betrekkingen van
de federale politie, de lokale politie en van de algemene
inspectie van de federale politie en van de lokale
politie, werden betrokken mandaathouders van categorie
3 of hoger aangesteld in de graad van hoofdcommissaris.
Dit koninklijk besluit kent hen eveneens
automatisch het recht op de toelage voor uitoefening
van een hoger ambt toe.
Artikel 33 van de wet van 26 april 2002 houdende de
essentiële elementen van het statuut van de personeelsleden
van de politiediensten en houdende diverse
andere bepalingen met betrekking tot de politiediensten,
voorziet in een gelijkaardige toepassing voor de
mandaathouders van categorie 1 of 2. Zij werden dan
ook allen aangesteld in het koninklijk besluit van
24 oktober 2002 houdende aanstelling van de commissarissen
van politie, houders van een mandaat van
categorie 1 of 2, in de graad van hoofdcommissaris
van politie.
Na drie jaar, en voor zover hun mandaat positief
wordt geëvalueerd worden zij definitief benoemd in de
graad van hoofdcommissaris.
4. Va-t-on accorder le supplément de traitement
pour l’exercice de fonctions supérieures jusqu’à la date
de leur nomination?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 25 mars 2003,
à la question n o 460 de M. Bart Somers du 23 novembre
2001 (N.):
Le statut pécuniaire du chef de corps ayant le grade
de commissaire de police dans une zone de catégorie 3
ou supérieure.
L’honorable membre trouvera ci-après la réponse à
ses questions.
En principe le mandat de catégorie 3 ou supérieur
est lié au grade de commissaire divisionnaire. Dans le
cadre des primo-nominations il a été admis que des
commissaires, ou certains d’entre eux, pouvaient aussi
postuler.
L’arrêté royal du 19 avril 2002 fixant certaines
dispositions statutaires spécifiques relatives aux
personnes désignées à certains emplois de la police
fédérale, de la police locale et de l’inspection générale
de la police fédérale et de la police locale a commissionné
les mandataires de catégorie 3 ou supérieures
au grade de commissaire divisionnaire. L’arrêté royal
leur attribue également automatiquement le droit à
l’allocation pour exercice d’une fonction supérieure.
L’article 33 de la loi du 26 avril 2002 relative aux
éléments essentiels du statut des membres du personnel
des services de police et portant diverses autres dispositions
relatives aux services de police, prévoit une
application similaire pour les mandataires de catégorie
1 ou 2. Ils ont donc tous été commissionnés au grade
de commissaire divisionnaire par l’arrêté royal du
24 octobre 2002 portant commissionnement au grade
de commissaire divisionnaire de police des commissaires
de police titulaires d’un mandat de catégorie 1 ou
2.
Après trois ans et pour autant que le mandat soit
évalué positivement, ils seront définitivement nommés
au grade de commissaire divisionnaire.
DO 2001200200462 DO 2001200200462
Vraag nr. 489 van de heer John Spinnewyn van 15 januari
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Federale politie. — Vrijwillige vierdagenweek.
Bij de federale politie zijn er leden die gebruik
maken van het recht op verminderde prestatie.
Question n o 489 de M. John Spinnewyn du 15 janvier
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Police fédérale. — Semaine de quatre jours sur une
base volontaire.
Certains membres de la police fédérale usent du
droit aux prestations réduites.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20803
31 - 03 - 2003
In een periode van minimum één jaar wordt een
vierdagenweek toegestaan ingevolge de wet van
10 april 1995 betreffende de herverdeling van de arbeid
in de openbare sector. In titel III, hoofdstuk I, artikel 7,
§ 1, van voornoemde wet van 10 april 1995 staat dat
men recht heeft om gedurende een ononderbroken
periode van minstens één jaar vier vijfde te verrichten
van de prestatie die normaal is opgelegd. De prestaties
worden verricht over vier werkdagen per week.
De vrije dag wordt genomen op een vooraf vastgestelde
dag.
Door DGP (dienst personeel federale politie) werd
mondeling meegedeeld dat, indien de vrije dag op een
feestdag valt men zijn vrije dag kwijt is. Men moet dus
evenveel uren presteren en men wordt maar voor vier
vijfde betaald. Terecht kan men hier spreken van een
financieel nadeel.
Reeds meerdere malen werd er in die zin in verschillende
diensten een vraag geformuleerd teneinde te
weten te komen op welk principe deze praktijk is
gebaseerd.
1. Hoe moet artikel 7, § 1, van de wet van 10 april
1995 geïnterpreteerd worden?
2. Hoe kan het nadeel dat door een eventuele verkeerde
interpretatie van de wet wordt berokkend,
door DGP geregulariseerd worden?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 489 van de
heer Fred Erdman van 22 oktober 2001 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op
zijn vraag.
Artikel 7, § 1, van de wet van 10 april 1995 betreffende
de herverdeling van de arbeid in de openbare
sector, beschrijft het recht voor de personeelsleden,
zowel statutaire als contractuelen, die voltijds tewerkgesteld
zijn, om vier vijfden te verrichten van de prestaties
die hun normaal worden opgelegd.
De statutaire gevolgen van het feit dat de vaste vrije
dag, in het raam van de vrijwillige vierdagenweek,
samenvalt met een feestdag worden niet geregeld door
die wet, doch door de omzendbrief nr. 415 van
16 oktober 1995 betreffende het stelsel van de vrijwillige
vierdagenweek. Die omzendbrief stelt onder
punt III uitdrukkelijk dat, zoals dit het geval is bij elk
stelsel van verminderde prestaties, aan de pesoneelsleden
die prestaties verrichten in het raam van de vrijwillige
vierdagenweek, de feestdagen die op een vrije
dag vallen niet worden uitbetaald. Die dagen kunnen,
zo voegt men er aan toe, niet gecompenseerd worden
door een bijkomende verlofdag.
De door de algemene directie personeel van de federale
politie gevolgde werkwijze spruit dus niet voort
La loi relative à la redistribution du travail dans le
secteur public permet d’accorder la semaine de quatre
jours pour une période minimale d’un an. En vertu du
titre III, chapitre I, article 7, § 1 er , de la loi précitée du
10 avril 1995, les prestations peuvent être limitées à
quatre cinquièmes de leur volume normal pendant une
période ininterrompue d’un an minimum. Elles
doivent alors être étalées à raison de quatre jours
ouvrables par semaine.
Le jour de congé doit être fixé d’avance.
Le DGP (service du personnel de la police fédérale)
a fait savoir verbalement que le jour de congé n’est pas
accordé s’il coïncide avec un jour férié. Si, dans ce cas
de figure, le nombre d’heures de prestations reste le
même, quatre cinquièmes seulement de celles-ci sont
rémunérés, de sorte que l’intéressé subit indubitablement
un préjudice financier.
À plusieurs reprises déjà, des questions dans ce sens
ont été posées dans différents services pour déterminer
sur quel principe cette pratique repose.
1. Comment l’article 7, § 1 er , de la loi du 10 avril
1995 doit-il être interprété?
2. Comment le préjudice entraîné par une éventuelle
interprétation erronée de la loi peut-il être réparé
par le DGP?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 489 de M. Fred Erdman du 22 octobre
2001 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après la réponse à
sa question.
L’article 7, § 1 er , de la loi du 10 avril 1995 relative à
la redistribution du travail dans le secteur public,
prévoit le droit pour les membres du personnel employés
à temps plein, tant statutaires que contractuels, de
travailler à quatre cinquième des prestations normales
qui leur sont imposées.
Les conséquences statutaires de la coïncidence du
jour libre préalablement fixé dans le cadre de la
semaine volontaire de quatre jours avec un jour férié
ne sont pas réglées par cette loi mais par la circulaire
n o 415 du 16 octobre 1995 relative au régime de la
semaine volontaire de quatre jours. Cette circulaire
précise expressément en son point III que, dan sle
cadre de a semaine volontaire de quatre jours, les jours
fériés qui coïncident avec le jour libre ne sont pas
payés, comme c’est d’ailleurs le cas dans chaque
régime de prestations réduites. La circulaire ajoute que
ces jours ne peuvent être compensés par un jour de
congé supplémentaire.
La pratique suivie par la direction générale des
ressources humaines de la police fédérale ne découle
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20804 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
uit eigenzinnige interpretaties van de vigerende wetgeving,
doch betreft de loutere toepassing van de voormelde
omzendbrief.
dès lors pas d’une interprétation propre des textes
mais résulte d’une stricte application de la circulaire
susmentionnée.
DO 2001200200536 DO 2001200200536
Vraag nr. 497 van mevrouw Els Van Weert van 23 januari
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Inzet van politiediensten bij voetbalwedstrijden in
eerste en tweede klasse.
Tijdens het voetbalseizoen 2000-2001 deden zich in
eerste en tweede klasse een aantal incidenten voor. Het
is blijkbaar een moeilijke opdracht voor de politiediensten
om het hooliganisme dat gepaard gaat met
voetbalwedstrijden binnen en buiten het stadion te
bestrijden.
Voor zogenaamde «risicomatchen» wordt extra
politie ingezet. Het is echter onduidelijk welke kostprijs
dit betekent voor de maatschappij en de clubs.
1. Hoeveel werkuren werden er in het seizoen 2000-
2001 in eerste en tweede klasse van het voetbal door de
politiediensten besteed aan het toezicht rond voetbalwedstrijden
(naar klasse, en naar soort politiedienst)?
2.
a) Hoeveel politie-eenheden werden er tijdens het
seizoen 2000-2001 gemiddeld ingezet voor wedstrijden
in eerste klasse?
Question n o 497 de M me Els Van Weert du 23 janvier
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Présence des services de police aux matches de football
de première et deuxième divisions.
Au cours de la saison de football 2000-2001, on a
assisté à plusieurs incidents en première et deuxième
divisions. Combattre le hooliganisme qui sévit lors de
matches de football à l’intérieur et à l’extérieur du
stade constitue manifestement une mission difficile
pour les services de police.
Des agents de police supplémentaires sont appelés
lors des matches dits «à risque». On ne connaît toutefois
pas précisément le coût que ces interventions policières
représentent pour la société et pour les clubs.
1. Combien d’heures de travail les services de police
ont-ils consacrées à la surveillance des matches de
football en première et deuxième divisions au cours de
la saison 2000-2001 (par division et par type de service
de police)?
2.
a) Combien d’unités de police ont-elles été affectées
en moyenne à des matches de première division au
cours de la saison 2000-2001?
b) Hoeveel voor wedstrijden in tweede klasse? b) Combien à des matches de deuxième division?
3. Bij hoeveel wedstrijden in eerste en tweede klasse
tijdens het seizoen 2000-2001 was er sprake van incidenten
(naar klasse, en naar soort politiedienst)?
4. Bij hoeveel wedstrijden waar er incidenten
plaatsvonden werd er extra politiepersoneel opgetrommeld
(naar klasse, en naar soort politiedienst)?
5. Wat is de totale kostprijs van de diverse politieopdrachten
naar aanleiding van wedstrijden in
eerste en tweede klasse voor het seizoen 2000-2001?
6. Welke bedragen werden door welke clubs eventueel
terugbetaald?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 497 van mevrouw
Els Van Weert van 23 januari 2002 (N.):
1. In eerste klasse werden voor het seizoen 2000-
2001 259 229 uren door de politiediensten gepresteerd.
In tweede klasse werden voor hetzelfde seizoen
3. Lors de combien de matches de première et
deuxième divisions a-t-on déploré des incidents au
cours de la saison 2000-2001 (par division et par type
de service de police)?
4. Lors de combien de matches émaillés d’incidents
a-t-on appelé des renforts de police (par division et par
type de service de police)?
5. Quel est le coût total des diverses missions de
police lors de matches de football en première et
deuxième divisions pour la saison 2000-2001?
6. Quels montants ont-ils éventuellement été
remboursés par les clubs et desquels s’agit-il?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 497 de M me Els Van Weert du 23 janvier
2002 (N.):
1. En première division, 259 229 heures ont été
prestées par les services de police pour la saison 2000-
2001. En deuxième division, 21 386 ont été prestées
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20805
31 - 03 - 2003
21 386 uren door de politiediensten gepresteerd. In
totaal werden aldus 280 615 uren gepresteerd. De
lokale politie presteerde 106 087 uren. De federale
politie 174 528 uren.
2. Er is geen informatie voorhanden aangaande het
aantal ingezette politie-eenheden, alleen over het aantal
effectieven.
3. In eerste klasse waren er tijdens het voetbalseizoen
2000-2001 155 wedstrijden met incidenten (op
307 wedstrijden) en in tweede klasse waren er 33 (op
318) wedstrijden met incidenten. De beschikbare gegevens
inzake het aantal incidenten wordt niet opgesplitst
naargelang het soort politiedienst.
4. Wat betreft vraag 4 is er geen informatie voorhanden.
5. De totale kostprijs voor opdrachten uitgevoerd
naar aanleiding van wedstrijden in eerste en tweede
klasse voor het seizoen 2000-2001 bedroeg
419 238 810 frank.
6. Voor het seizoen 2000-2001 werd geen enkel
bedrag terugbetaald.
par les services de police pour la même saison. Au
total 280 615 heures ont donc été prestées. La police
locale a presté 106 087 heures. La police fédérale
174 528 heures.
2. Aucune information n’est disponible quant au
total d’unités de police engagées, elles ne le sont qu’en
ce qui concerne le nombre d’effectifs.
3. Pour la saison 2000-2001 il y a eu en première
division, 155 matches avec incidents (sur 307 matches)
et en deuxième division 33 matches (sur 318) avec incidents.
Les données disponibles concernant le nombre
d’incidents n’ont pas été ventilées en fonction du type
de service de police.
4. En ce qui concerne la question 4, aucune information
n’est disponible.
5. Le coût total des missions effectuées à l’occasion
de matches en première et en deuxième divisions
durant la saison 2000-2001 s’élève à
419 238 810 francs.
6. Pour la saison 2000-2001, aucun montant n’a
encore été remboursé.
DO 2001200200537 DO 2001200200537
Vraag nr. 498 van mevrouw Els Van Weert van 23 januari
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Ter beschikking stellen van paarden voor het huwelijk
van de Nederlandse kroonprins.
De woordvoerster Els Cleemput van de Belgische
federale politie deelde recentelijk mee dat de Koninklijke
Marechaussee van Nederland vijftien paarden
van de Belgische federale politie te leen krijgt voor het
huwelijk op 2 februari 2002 van kroonprins Willem-
Alexander en Máxima Zorreguieta. Dit zou een wederdienst
zijn voor het uitlenen van vijftienhonderd
slaapzakken aan het Belgische politiekorps tijdens de
EU-top in Laken.
1. Hoe argumenteert u het gratis ter beschikking
stellen van de paarden?
2. Wat zijn de kwalificaties die maken dat België
gratis middelen ter beschikking stelt voor de organisatie
van evenementen die door buitenlandse overheden
worden georganiseerd?
Question n o 498 de M me Els Van Weert du 23 janvier
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Mise à disposition de chevaux pour le mariage du
prince héritier des Pays-Bas.
Els Cleemput, la porte-parole de la police fédérale, a
fait savoir récemment que la Koninklijke Marechaussee
(la gendarmerie) des Pays-Bas avait reçu en prêt
quinze chevaux de la police fédérale belge à l’occasion
du mariage du prince héritier Willem Alexander avec
Máxima Zorreguieta qui doit avoir lieu le 2 février
2002. Ce service leur est rendu en échange du prêt de
mille cinq cents sacs de couchage à la police belge
durant le sommet européen de Laeken.
1. Quels arguments pouvez-vous avancer pour
justifier la mise à la disposition gratuite de ces
chevaux?
2. Sur quels critères se base-t-on pour ainsi mettre
gratuitement à la disposition certains moyens pour des
événements organisés par des autorités étrangères?
3. Hoeveel begeleiders zijn hierbij betrokken? 3. Combien d’accompagnateurs sont-ils concernés
par cet échange?
4. Zijn de begeleidende kosten ook gratis? 4. Les frais d’accompagnement des chevaux sont-ils
également pris en charge gracieusement?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20806 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
5. Gelet op de inzet van de paarden bij mogelijke
rellen, wie draagt de verantwoordelijkheid voor mogelijke
verwondingen aan de paarden?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 498 van
mevrouw Els Van Weert van 23 januari 2002 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
haar vragen.
1. Het uitlenen van paarden past in het raam van de
goede verstandhouding die bestaat tussen de respectieve
politiediensten van België en Nederland, die
onder andere ook tijdens Euro 2000 nauw hebben
samengewerkt. Nederland heeft trouwens op 14 en
15 december 2001 logistieke steun geleverd bij de Top
van Laken in de vorm van 1 550 slaapzakken.
2. Dit gebeurt op basis van reciprociteit. Af en toe
wordt een deelneming van de Belgische politie
gevraagd aan evenementen georganiseerd in het buitenland,
net zoals ook België af en toe een delegatie
van buitenlandse politiediensten uitnodigt ter gelegenheid
van nationale gebeurtenissen. Dit gebeurde onder
andere nog de 21 juli 2001.
3. Er waren drie begeleiders bij betrokken: één
commissaris en twee inspecteurs.
4. De «begeleidende kosten» werden gedragen
door de Koninklijke Marechaussee.
5. Ook de kosten voor verwondingen van de paarden
zouden gedragen zijn door de Koninklijke Marechaussee.
Gelet op de aard van de opdracht, was het
risico echter zeer gering.
5. Les chevaux pouvant être amenés à intervenir en
cas d’échauffourées, qui serait responsable si des
chevaux devaient être blessés?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 498 de M me Els Van Weert du 23 janvier
2002 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après les réponses
à ses questions.
1. Le prêt des cheveaux s’inscrit dans la bonne
entente existant entre les services de police respectifs
de la Belgique et des Pays-Bas, qui ont notamment
étroitement collaboré durant l’Euro 2000. Les Pays-
Bas ont d’ailleurs fourni un appui logistique les 14 et
15 décembre 2001 lors du Sommet de Laeken sous la
forme de 1 550 sacs de couchage.
2. Ceci se base sur le principe de réciprocité. Une
participation de la police belge est de temps en temps
demandée pour des événements organisés à l’étranger,
au même titre que la Belgique invite de temps en temps
une délégation de services de police étrangers lors
d’événements nationaux. Ce fut notamment le cas le
21 juillet 2001.
3. Trois accompagnateurs étaient impliqués: un
commissaire et deux inspecteurs.
4. Les «frais concomitants» sont pris à charge par
la Maréchaussée royale.
5. Les frais liés aux blessures des chevaux seraient
supportés par la Maréchaussée royale. Cependant,
étant donné la nature de la mission, les risques étaient
très minimes.
DO 2001200200784 DO 2001200200784
Vraag nr. 538 van de heer Francis Van den Eynde van
1 maart 2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Brussel. — Valse identiteitsdocumenten. — Oost-
Europese maffia.
Volgens het Amerikaans dagblad «The New York
Times» is Brussel één van de steden waar men het
gemakkelijkst aan een vals paspoort kan geraken.
Enerzijds zijn er heel wat gestolen paspoorten op de
markt te bekomen (zie bijvoorbeeld de moordenaar
van commandant Massoud), anderzijds zou volgens
voormeld dagblad in een bepaalde Brusselse bar een
Albanees te vinden zijn die tegen contante betaling
valse identiteitsdocumenten kan leveren.
Question n o 538 de M. Francis Van den Eynde du
1 er mars 2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Bruxelles. — Faux documents d’identité. — Maffia
d’Europe de l’Est.
Selon le quotidien américain «The New York
Times», Bruxelles est l’une des villes où il est particulièrement
aisé de se procurer un faux passeport.
D’une part, de nombreux passeports volés circuleraient
sur le marché (souvenons-nous par exemple de
l’assassin du commandant Massoud) et, d’autre part,
le quotidien susmentionné indique qu’une personne de
nationalité albanaise qu’il est possible de contacter
dans un certain bar de la capitale, serait en mesure de
fournir des faux documents d’identité contre paiement
en liquide.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20807
31 - 03 - 2003
Het netwerk waarin deze Albanees functioneert,
zou zowel met internationaal terrorisme als met de
georganiseerde misdaad te maken hebben. De leverancier
van de Albanees zou onder meer de Oost-
Europese maffia zijn die gespecialiseerd is in de fabricatie
van valse paspoorten.
Le réseau au sein duquel cette personne de nationalité
albanaise opère, serait non seulement lié au terrorisme
international mais également au crime organisé.
La maffia d’Europe de l’Est, spécialisée dans la fabrication
de faux passeports, serait l’un des fournisseurs
de l’intéressé.
1. Kan u een en ander bevestigen? 1. Pouvez-vous confirmer ces informations?
2. Zo ja, welke maatregelen werden er getroffen? 2. Dans l’affirmative, quelles mesures ont été
prises?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 538 van de heer
Francis Van den Eynde van 1 maart 2002 (N.):
1. Begin jaren 90 werd België geconfronteerd met
een reeks diefstallen in de gemeentelijke administraties.
In deze decennia zijn er meer dan 19 000 paspoorten
gestolen.
Er werden allicht veiligheidsmaatregelen getroffen
maar er werd spijtig genoeg vastgesteld dat de criminelen
hun middelen en methoden snel hebben aangepast,
wat de regering ertoe aangezet heeft de afgifte van
paspoorten te centraliseren.
Dit initiatief heeft onmiddellijk haar vruchten afgeworpen
en de inbreuken binnen onze administraties
zijn fors gedaald.
Men heeft echter vastgesteld dat er een verschuiving
van het fenomeen naar onze posten in het buitenland,
die de enige bewaarders van blanco documenten
bleven, plaatsvond.
Gelet op de hierboven uiteengezette maatregelen,
begint de criminele markt blanco documenten tekort te
komen en ziet men dus meer en meer namaken van
series die voorafgaandelijk zijn aan de laatste ontwikkeling
(deze series blijven geldig tot 2006).
Men telt nu twee belangrijke kanalen, te weten een
Thaïse en een Bulgaarse.
Het Thaïse kanaal is al jaren actief en hun namaken
zijn vrij bekend en dus makkelijker detecteerbaar.
De producten van het Bulgaarse kanaal zijn op het
vlak van de kwaliteit beter en zouden dus een persoon
die niet vertrouwd is met de controle van documenten,
kunnen misleiden.
Deze organisatie is vorig jaar echter ontmanteld
maar wij weten niet hoeveel namaken voor het optreden
van de Bulgaarse politiediensten vervaardigd
werden.
Al deze namaken maken het voorwerp uit van gedetailleerde
beschrijvingen die aan talrijke nationale en
internationale contacten onmiddellijk gestuurd
worden en zo de opsporing van de namaken bevorderen.
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 538 de M. Francis Van den Eynde du
1 er mars 2002 (N.):
1. Début des années 90, la Belgique a été confrontée
à une vague de vols dans les administrations communales.
Au cours de cette décennie on a comptabilisé
plus de 19 000 passeports volés.
Des mesures de sécurisation ont bien entendu été
prises mais force a été de constater que les criminels
ont rapidement adapté leurs moyens et méthodes, ce
qui a poussé le gouvernement à décider la centralisation
de l’émission des passeports.
Cette initiative a immédiatement porté ses fruits et
les effractions dans nos administrations ont fortement
diminué.
On a cependant assisté à un déplacement du phénomène
vers nos postes à l’étranger qui restaient les seuls
dépositaires de documents vierges.
Compte tenu de ces mesures, le marché criminel
commence à manquer de documents vierges et on voit
donc apparaître de plus en plus de contrefaçons des
séries antérieures au dernier développement (ces séries
restent valables jusqu’en 2006).
On dénombre actuellement deux filières importantes,
à savoir une thaïlandaise et une bulgare.
La filière thaïlandaise est active depuis des années et
leurs contrefaçons sont assez bien connues et donc
plus facilement détectables.
Les produits de la filière bulgare sont de meilleure
qualité et pourraient abuser une personne non sensibilisée
au contrôle de documents.
Cette organisation a cependant été démantelée
l’année dernière mais nous ne savons pas combien de
contrefaçons ont été produites avant l’intervention des
services de police bulgares.
Toutes ces contrefaçons font l’objet de descriptifs
détaillés qui sont immédiatement envoyés à de
nombreux contacts tant nationaux qu’internationaux
et aident ainsi à la détection.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2661

20808 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Het artikel van de NY Times vermeldt wel een onderdaan
van Albanese oorsprong die een bar in Brussel
uitbaat.
Volgens de federale politie blijkt dat het nu onmogelijk
is te bevestigen dat de documenten ten gunste
van één enkele beweging gebruikt worden, zij het islamitische
of aan de triades of aan de Albanese maffia
verwant.
Men heeft geen enkele band kunnen vaststellen tussen
de hierboven vermelde netwerken onderling.
De statistieken tonen aan dat de Belgische documenten
door meerdere nationaliteiten gebruikt worden en
in verschillende streken ter wereld onderschept
worden.
Deze documenten worden in alle criminaliteitsgebieden
(terrorisme, immigraties, oplichtingen, ...)
gebruikt.
2. De veiligheid van een document hangt af van de
vier volgende criteria:
— de intrinsieke veiligheid van het document en van
zijn verpersoonlijking;
— de veiligheid van de voorraden van blanco documenten;
L’article du NY Times mentionne effectivement un
ressortissant d’origine albanaise exploitant un bar à
Bruxelles.
Selon la police fédérale, il appert qu’il est impossible
à l’heure actuelle de confirmer que les documents sont
utilisés au profit d’une seule mouvance, qu’elle soit
islamiste, proche des triades ou de la mafia albanaise.
Aucun lien n’a pu non plus être établi entre les
réseaux cités ci-dessus.
Les statistiques démontrent que les documents
belges sont utilisés par plusieurs nationalités et sont
interceptés dans différentes régions du monde.
Ces documents sont connexes à tous les domaines
de criminalité (terrorisme, immigration, escroqueries,
...).
2. La sécurité d’un document dépend des quatre
critères suivants:
— la sécurité intrinsèque du document et de sa
personnalisation;
— la sécurité des stocks de documents vierges;
— de kwaliteit van de controle; — la qualité du contrôle;
— de wettelijke afgifte van een document aan een
rechthebbende.
Nu al zijn er maatregelen genomen of op het punt
genomen te worden om de adequate antwoorden te
brengen (nieuw paspoort dat de volgende elementen
samenbrengt: de speerpunttechnologieën op het
gebied van de veiligheid, de centralisatie, de invoering
van pictogrammen die de controle van het paspoort
vergemakkelijken, de ontwikkeling van nieuwe
vormingen inzake de controle, de studie- of ondersteuningsopdrachten
binnen onze diplomatieke vertegenwoordigingen,
...).
— la délivrance légale d’un document à un ayantdroit.
À l’heure de la rédaction du présent rapport, des
mesures ont déjà été prises ou sont prêtes à être implémentées
pour apporter les réponses adéquates
(nouveau passeport intégrant des sécurités technologiques
de pointe, centralisation, insertion dans le passeport
même de pictogrammes explicitant la manière de
contrôler ledit passeport, développement de nouvelles
formations au contrôle, missions d’étude et de soutien
dans nos représentations diplomatiques, ...).
DO 2001200201317 DO 2001200201317
Vraag nr. 604 van de heer Yves Leterme van 21 juni
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Uitbetaling van de presentiegelden van de leden van de
politieraden.
De wet van 7 december 1998 tot organisatie van een
geïntegreerde politiedienst, gestructureerd op twee
niveaus, voorziet dat de politieraadsleden recht
hebben op een presentiegeld voor het bijwonen van de
Question n o 604 de M. Yves Leterme du 21 juin 2002
(N.) au ministre de l’Intérieur:
Paiement des jetons de présence des membres des
conseils de police.
La loi du 7 décembre 1998 organisant un service de
police intégré, structuré à deux niveaux, dispose que
les membres des conseils de police peuvent prétendre à
des jetons de présence lorsqu’ils assistent à une
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20809
31 - 03 - 2003
vergaderingen van de politieraden van de meergemeentenzones.
In principe doen de politiezones voor de berekening
van de wedden, lonen en vergoedingen met het vervullen
van de bijhorende formaliteiten voor de leden van
hun personeel, een beroep op het sociaal secretariaat
GPI of op het CDVU. Doch om de een of andere reden
zijn deze instanties niet bereid om ook de administratieve
afhandeling van de presentiegelden van de politieraadsleden
voor hun rekening te nemen.
Ook op de gemeenten mogen de zones geen beroep
doen. Dit stuit klaarblijkelijk op verzet van de voogdijoverheid,
ten minste toch in West-Vlaanderen.
Bijgevolg dienen alle politiezones dit zelf op zich te
nemen. Hier komt heel wat bij kijken: aangifte bedrijfsvoorheffing,
afgifte loonbons, opmaak fiche
281.20, enzovoort. Klaarblijkelijk weet ook de fiscus
niets af van deze zaak, gezien ze niet op de hoogte is
van aangifteformulieren voor de politiezones.
Bijgevolg kunnen de presentiegelden voor het jaar
2001 niet uitbetaald worden.
1. Wat is de reden waarom het GPI of de CDVU
niet bereid zijn om de politiezones bij te staan in de
administratieve afhandeling van de uitbetaling van de
presentiegelden van de raadsleden?
2. Heeft u kennis van dit probleem en sinds
wanneer?
3. Waarom mogen de gemeenten dit van de West-
Vlaamse voogdijoverheid niet op zich nemen teneinde
de zones te helpen?
réunion des conseils de police des zones pluricommunales.
En principe, lorsqu’il s’agit de remplir les formalités
dans le cadre du calcul des salaires, traitements et
autres rémunérations pour les membres de leur
personnel, les zones de police font appel au secrétariat
social GPI ou au Service central des dépenses fixes. Or,
il semblerait que ces instances ne soient pas disposées à
également se charger du traitement administratif des
jetons de présence des membres des conseils de police.
Les zones ne peuvent pas davantage faire appel aux
communes. Il semblerait que l’on se heurte à ce niveau
à des réticences de l’autorité de tutelle, du moins en
Flandre occidentale.
Il en résulte que toutes les zones de police doivent se
charger elles-mêmes de cette mission. La tâche n’est
pas simple: déclaration du précompte professionnel,
remise des feuilles de paie, confection de la fiche
281.20, etc. Les services des contributions semblent
également tout ignorer du problème puisqu’ils n’ont
pas connaissance de formulaires de déclaration pour
les zones de police.
Dès lors, les jetons de présence de l’année 2001 ne
peuvent être payés.
1. Pour quelle raison le GPI et le Service central des
dépenses fixes ne sont-ils pas disposés à aider les zones
de police dans le cadre du paiement des jetons de
présence?
2. Êtes-vous au courant de ce problème et, dans
l’affirmative, depuis combien de temps?
3. Pourquoi l’autorité de tutelle de Flandre occidentale
refuse-t-elle que les communes s’en chargent, afin
d’aider les zones?
4. Is dit in alle provincies het geval? 4. Est-ce le cas dans toutes les provinces?
5. Werd er hieromtrent al overleg gepleegd met de
betrokken instanties?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 25 maart 2003, op de vraag nr. 604 van de
heer Yves Leterme van 21 juni 2002 (N.):
In antwoord op zijn vraag kan ik het geachte lid het
volgende meedelen.
De Centrale Dienst voor vaste uitgaven (CDVU) is
belast met de berekening van de vaste uitgaven die
betrekking hebben op de personeelsleden van de federale
en van de lokale politie (WGP, artikel 140ter).
Om het de CDVU mogelijk te maken zijn opdracht
te vervullen werd er een dienst «Sociaal secretariaat
van de geïntegreerde politie, gestructureerd op twee
niveaus» opgericht (GPI). Het sociaal secretariaat
staat in voor de verdere verwerking van de door de
personeelsdiensten verstrekte gegevens binnen het
5. Une concertation a-t-elle déjà eu lieu à ce sujet
avec les instances concernées?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 25 mars 2003,
à la question n o 604 de M. Yves Leterme du 21 juin
2002 (N.):
En réponse à la question de l’honorable membre, je
puis lui communiquer ce qui suit.
Le Service central des dépenses fixes (SCDF) est
chargé de calculer les dépenses fixes qui ont trait aux
membres du personnel de la police fédérale et de la
police locale (LPI, article 140ter).
Pour permettre au SCDF d’accomplir sa mission, un
«Secrétariat social de la police intégrée, structurée à
deux niveau» (GPI) a été mis en place. Le secrétariat
social assure le traitement des données fournies par les
services du personnel dans le cadre d’une application
correcte du statut (LPI, article 140quater). Je renvoie
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20810 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
kader van de correcte toepassing van het statuut
(WGP, artikel 140quater). Ik verwijs in dit verband
ook naar mijn antwoord op de mondelinge parlementaire
vraag nr. 6482 van 20 februari 2002 van de heer
Marcel Hendrickx (Handelingen, Commissie Binnenlandse
Zaken, 2001-2002, 20 februari 2002, C668,
blz. 52).
Algemeen kan ik stellen dat er geen enkele wettelijke
bepaking is die het CDVU of het GPI enige opdracht
of bevoegdheid geeft met betrekking tot de
presentiegelden van de leden van de politieraad. Ik verwijs
verder naar mijn antwoord op de mondelinge
parlementaire vraag nr. 7022 van 22 april 2002 van de
heer Marcel Hendrickx (Handelingen, Commissie
Binnenlandse Zaken, 2001-2002, 24 april 2002, C730,
blz. 37).
Alhoewel stricto sensu deze verplichting niet aanwezig
is, heb ik aan het GPI — dat over de vereiste technische
expertise beschikt — de toelating gegeven om
de berekeningen betreffende de presentiegelden van de
politieraadsleden te berekenen. Het is echter duidelijk
dat deze bijkomende, niet wettelijk opgelegde opdracht,
pas kan uitgevoerd worden nadat de wettelijke
opdrachten — met name het correct in berekening
plaatsen van alle personeelsleden van de politiezones,
inclusief de regularisaties voor de voorbije maanden
met terugwerkende kracht tot 1 april 2001 — zijn gefinaliseerd.
Dit heeft voor gevolg dat deze bijkomende
taak ten vroegste vanaf het eerste trimester van 2003
zal uitgevoerd kunnen worden.
aussi à ce sujet à ma réponse à la question parlementaire
orale n o 6482 du 20 février 2002 de M. Marcel
Hendricks, député (Annales, Commission de
l’Intérieur, 2001-2002, 20 février 2002, C668, p. 52).
De manière générale, je peux affirmer qu’aucune
disposition légale ne confère de mission ou de compétence
au SCDF ou à la GPI en ce qui concerne les
jetons de présence des membres du conseil de police.
Je renvoie en outre à ma réponse à la question parlementaire
orale n o 722 du 22 avril 2002 de M. Marcel
Hendrickx (Annales, Commission de l’Intérieur, 2001-
2002, 24 avril 2002, C730, p. 37).
Bien que stricto sensu cette obligation n’existe pas,
j’ai autorisé le GPI — qui dispose de l’expertise technique
requise — de faire les calculs des jetons de
présence des membres des conseils de police. Il est
néanmoins claire que, cette mission non imposée légalement,
ne peut être exécutée qu’après que les missions
légales — c’est à dire prendre correctement en calcul
tous les membres du personel des zones de police, y
compris les régularisations des mois passés avec
rétroactivité jusqu’au 1 er avril 2001 — soient finalisées.
Ceci a pour conséquence que cette tâche complémentaire
ne pourra être exécutée au plus tôt qu’à
partir du premier trimestre 2003.
DO 2001200201398 DO 2001200201398
Vraag nr. 615 van de heer Martial Lahaye van 5 juli
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Belgische veiligheidsdiensten. — Islamterrorisme.
Volgens sommige persorganen zouden de Belgische
veiligheidsdiensten hun greep verliezen op het islamterrorisme.
De situatie zou heel onoverzichtelijk
worden en de vrees voor een nieuwe spectaculaire terreurdaad
groeit. In schril contrast hiermee staat het
interview met generaal Michaux die laat uitschijnen
dat de ADIV (Algemene Dienst Inlichtingen en Veiligheid)
van het leger wel alles onder controle heeft en dat
zij topprioriteit maakt van de strijd tegen het islamterrorisme.
1.
a) Is het zo dat in de strijd tegen het terrorisme de
Belgische veiligheidsdiensten de pedalen kwijt
zijn?
Question n o 615 de M. Martial Lahaye du 5 juillet
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Services de sécurité belges. — Terrorisme islamiste.
Selon certains organes de presse, les services de sécurité
belges ne maîtriseraient plus la situation en ce qui
concerne le terrorisme islamiste. La situation deviendrait
très imprévisible et les craintes d’un nouvel acte
terroriste spectaculaire augmentent. Or, et plutôt étonnamment
dans un tel contexte, le général Michaux
laisse entendre dans une interview que le SGR (Service
général du renseignement et de la sécurité de l’armée)
maîtrise la situation et a fait de la lutte contre le terrorisme
islamiste une priorité absolue.
1.
a) Est-il exact que les services de sécurité belges ne
maîtrisent plus du tout la situation en ce qui
concerne la lutte contre le terrorisme?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20811
31 - 03 - 2003
b) Zo ja, welke maatregelen overweegt u om alles
opnieuw onder controle te krijgen?
2. Wordt op dit vlak samengewerkt met de militaire
veiligheidsdiensten en wat mogen wij ons hierbij
voorstellen?
3. Wordt de oprichting van een nationale coördinatiecel
belast met terrorismebestrijding overwogen en
tegen wanneer zou die operationeel moeten zijn?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 25 maart 2003, op de vraag nr. 615 van de heer
Martial Lahaye van 5 juli 2002 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
zijn vragen.
1. De veiligheids- en inlichtingendiensten volgen de
situatie steeds actief op en indien nodig worden er bij
de federale overheidsdienst Binnenlandse Zaken evaluatievergaderingen
georganiseerd waarbij informatie
wordt uitgewisseld tussen de verschillende diensten.
2. Één van de partners van de federale overheidsdienst
Binnenlandse Zaken is de Algemene Dienst
Inlichtingen en Veiligheid. Indien die dienst over
nuttige informaties beschikt brengt zij die steeds ter
kennis. Deze dienst is eveneens vertegenwoordigd in
de Antiterroristische Gemengde Groep.
3. In overleg met het Ministerieel Comité voor
inlichtingen en veiligheid onderzoeken mijn
collega’s en ikzelf de in plaatsstelling van een nog optimaler
structuur die in staat is om de regering een
permanente evaluatie van de dreiging te verschaffen.
b) Dans l’affirmative, quelles mesures envisagez-vous
de prendre afin de reprendre le contrôle de la situation?
2. Existe-t-il une collaboration avec les services de
sécurité de l’armée dans ce domaine, et quelle forme
prend-elle le cas échéant?
3. La création d’une cellule de coordination nationale
chargée de la lutte contre le terrorisme est-elle
envisagée et quand une telle cellule devrait-elle être
opérationnelle?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 25 mars 2003,
à la question n o 615 de M. Martial Lahaye du 5 juillet
2002 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après les réponses
à ses questions.
1. Les services de sécurité et de renseignements
suivent activement la situation de manière continue et
en cas de besoin, des réunions sont organisées au
service public fédéral Intérieur au cours desquelles l’information
est échangée entre les différents services.
2. Un des partenaires du service public fédéral Intérieur
est le Service général de renseignement et de sécurité.
Si ce service dispose d’informations utiles, cellesci
sont toujours communiquées. Ce service est également
représenté au sein du Groupe Interforces Anti-
Terroriste.
3. En concertation avec le Comité ministériel de
renseignements et de sécurité, mes collègues et moi
examinons la mise en place d’une structure plus optimale
encore à même de fournir au gouvernement une
évaluation permanente de la menace.
DO 2001200201543 DO 2001200201543
Vraag nr. 629 van de heer Francis Van den Eynde van
24 juli 2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Taalwetgeving. — Museumbezoek.
Onlangs zou een Nederlandstalige vereniging van
gepensioneerden een bezoek brengen aan het museum
van de rijkswacht in Brussel.
Het initiatief moest echter worden afgeblazen
omdat er in dit museum geen gidsen zijn die een
Nederlandstalige groep in eigen taal kunnen begeleiden.
Question n o 629 de M. Francis Van den Eynde du
24 juillet 2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Législation linguistique. — Visite d’un musée.
Récemment, une association de retraités néerlandophones
souhaitait visiter le musée de la gendarmerie à
Bruxelles.
L’initiative a toutefois dû être annulée, car ce musée
ne dispose pas de guides pouvant accueillir un groupe
de visiteurs néerlandophones dans leur propre langue.
1. Bent u van een en ander op de hoogte? 1. Avez-vous connaissance de cette situation?
2. Strookt dit wel met de taalwetten? 2. Cette situation est-elle conforme aux lois linguistiques?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20812 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
3. Welke initiatieven werden er genomen om een en
ander te verhelpen?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 629 van de heer
Francis Van den Eynde van 24 juli 2002 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
zijn vragen.
Bepaalde bezoeken aan de historische dienst van de
politie, voorheen het museum van de rijkswacht
genoemd, moesten inderdaad afgezegd worden in afwachting
van een inspectie van de brandweerdienst
van Brussel-Hoofdstad betreffende de brandveiligheid
van het gebouw; deze inspectie vond plaats op vrijdag
20 september 2002.
De groepen waarvoor het bezoek reeds gepland
was, werden hetzij telefonisch, hetzij schriftelijk verwittigd.
Deze groepen waren zowel Franstalig als
Nederlandstalig.
De problematiek is dus totaal vreemd aan het
gebruik van de talen in bestuurszaken.
Trouwens, het hoofd van de historische dienst van
de politie is perfect tweetalig en twee van zijn medewerkers
doen geleide bezoeken in het Nederlands.
3. Quelles initiatives ont-elles été prises pour y
remédier?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 629 de M. Francis Van den Eynde du
24 juillet 2002 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après les réponses
à ses questions.
Certaines visites au service historique de la police,
antérieurement appelé le musée de la gendarmerie, ont
effectivement dû être annulées en attente d’une inspection
des services d’incendie de Bruxelles-Capitale
concernant la sécurité incendie du bâtiment; celle-ci a
eu lieu le vendredi 20 septembre 2002.
Les groupes dont la visite était déjà planifiée ont été
avertis soit par téléphone soit par écrit. Ces groupes
étaient tant francophones que néerlandophones.
La problématique est donc totalement étrangère à
l’usage des langues en matière administrative.
D’ailleurs, le chef du service historique de la police
est parfaitement bilingue et deux de ses collaborateurs
guident des visites en néerlandais.
DO 2001200201605 DO 2001200201605
Vraag nr. 632 van de heer Daniël Vanpoucke van
9 augustus 2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Politiehervorming. — Wedden. — Inschaling.
Ingevolge het nieuwe statuut van de politiediensten
werden bepaalde leden ingeschaald in functie van hun
wedde bij de vroegere gemeentepolitie. In sommige
gevallen was die wedde echter geplafonneerd tot de
wedde van de gemeentesecretaris (artikel 147 nieuwe
gemeentewet). Die leden konden in dit geval kiezen
voor een inschaling zonder het in rekening brengen
van hun weddesupplement, waardoor zij wel in het
nieuwe statuut aanspraak kunnen maken op de
weddesupplementen volgens het RPPOL (koninklijk
besluit van 30 maart 2001 tot regeling van de rechtspositie
van het personeel van de politiediensten). Of zij
konden kiezen voor de inschaling met hun weddesupplement,
in dit geval volgens het bedrag niet geplafonneerd
aan de wedde van de gemeentesecretaris.
Nu blijkt echter dat bij de inschaling volgens de
tweede keuze wel rekening wordt gehouden met hun
werkelijke wedde die zij vroeger ontvingen, dus
begrensd door de wedde van de gemeentesecretaris.
Question n o 632 de M. Daniël Vanpoucke du 9 août
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Réforme des polices. — Traitements. — Barémisation.
Conformément au nouveau statut des services de
police, certains membres ont été insérés dans des barèmes
en fonction de leur traitement dans l’ancienne
police communale. Cependant, dans certains cas, ce
traitement était plafonné au traitement de secrétaire
communal (article 147 de la nouvelle loi communale).
Ces membres pouvaient, dans ce cas, opter pour une
barémisation sans prise en compte de leur supplément
de traitement, de sorte que, dans le nouveau statut, ils
ont pu prétendre aux suppléments de traitement selon
le RPPOL (arrêté royal du 30 mars 2001 portant la
position juridique du personnel des services de police).
Les intéressés avaient également la faculté d’opter
pour la barémisation assortie de leur supplément de
traitement, en l’occurrence suivant le montant non
plafonné du traitement de secrétaire communal.
Toutefois, il s’avère maintenant que, dans le cas de
la barémisation conformément au second choix, il est
tenu compte du traitement réel qu’ils percevaient
autrefois, donc limité au traitement de secrétaire
communal.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20813
31 - 03 - 2003
1. Is dit een correcte toepassing van het RPPOL? 1. Est-ce une application correcte du RPPOL?
2. Zo ja, waarom werd dit aanvankelijk anders aan
het personeel gecommuniceerd?
3. Bent u bereid dit aan te passen, zodat een inschaling
kan gebeuren op basis van de wedde met het volledige
weddesupplement (dus niet begrensd door de
wedde van de gemeentesecretaris)?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 632 van de heer
Daniël Vanpoucke van 9 augustus 2002 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
de door hem gestelde vragen.
1. Zoals u weet, geschiedt de inschaling van de officieren
van de gewezen gemeentepolitie, rijkswacht en
GPP, met uitzondering van de hogere officieren,
volgens een driestappenmethode.
Aangezien de eerste stap tot doel heeft om de
nieuwe weddenschaal te bepalen waarin de betrokken
personeelsleden moeten ingeschaald worden, was het
redelijk om uit billijkheidsoverwegingen erover te
waken dat de problematiek die u beschrijft niet uitmondt
in een situatie waar de personen die oorspronkelijk
hetzelfde maximum van weddeschaal en weddesupplement
genoten — die zodoende voor allen
hetzelfde referentiebedrag waarvan sprake in de artikelen
XII.II.26 tot XII.II.28 RPPol had moeten opleveren
— uiteindelijk in verschillende schalen terechtkomen,
te wijten aan het enkele feit van de, soms arbitraire,
toepassing van de tot dan van kracht zijnde
reglementering, inzonderheid met betrekking tot de
plafonnering tot de wedde van de gemeentesecretaris.
De tweede en de derde stap beogen daarentegen, in
de nieuwe weddeschaal, de nieuwe geldelijke anciënniteit
te bepalen, vertrekkende van de oude bezoldiging
zoals ieder betrokken personeelslid die effectief
genoot. Daarom wordt het bedrag van het supplement
zoals het werkelijk werd toegekend in aanmerking
genomen voor de toepassing van deze twee stappen.
Zodoende geniet iedereen, in dezelfde nieuwe schaal,
het bezoldigingsniveau dat het zijne was vóór de inschaling.
2. Tijdens de informatiesessies gegeven door de
juridische dienst van de federale politie aan de personeelsbeheerders
van de lokale en gemeentepolitie,
werd deze vraag door sommige deelnemers reeds
gesteld. Het antwoord dat werd gegeven, was niet
anders dan dat op uw vraag nr. 1. Hetzelfde antwoord
werd overigens ook gegeven op de parlementaire vraag
nr. 343 van de heer volksvertegenwoordiger Jozef Van
Eetvelt van 24 april 2001. (Vragen en Antwoorden,
Kamer, 2000-2001, nr. 89, blz. 10247.)
2. Dans l’affirmative, pourquoi cela a-t-il été
communiqué initialement autrement au personnel?
3. Êtes-vous disposé à modifier cette réglementation
pour qu’une barémisation puisse s’effectuer sur la base
du traitement majoré de l’intégralité du supplément de
traitement (donc, non limité au traitement de secrétaire
communal)?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 632 de M. Daniël Vanpoucke du
9 août 2002 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-dessous les réponses
à ses questions.
1. Comme vous le savez, l’insertion des officiers des
anciennes polices communale et judiciaire et de
l’ancienne gendarmerie, à l’exception des officiers
supérieurs, se fait en trois étapes.
Étant donné que la première étape a pour but de
prévoir la nouvelle échelle barémique dans laquelle
doivent être insérés les membres du personnel concernés,
il était raisonnable, au nom de l’équité, de veiller à
ce que la problématique que vous soulevez ne génère
pas une situation où les personnes qui au départ bénéficiaient
du même maximum de l’échelle barémique et
du supplément de traitement — ce qui aurait dû
constituer pour tous le même montant de référence
dont question aux articles XII.II.26 à XII.II.28 PJPol
— se retrouvent à l’arrivée dans des échelles différentes
du seul fait d’une application, parfois arbitraire de
la réglementation jusqu’alors en vigueur, relative
notamment au plafonnement du salaire de secrétaire
communal.
Par contre, la seconde étape et la troisième étape
sont destinées à déterminer dans la nouvelle échelle
barémique la nouvelle ancienneté pécuniaire au départ
de l’ancienne rémunération — telle que chaque
membre du personnel la percevait effectivement. Il
semble tout aussi raisonnable qu’à ce stade, ce soit le
montant du supplément tel que réellement octroyé qui
soit pris en compte pour l’application de ces deux
étapes. De la sorte, chacun retrouve, dans la même
nouvelle échelle, le niveau de rémunération qui était le
sien avant l’insertion.
2. Lors des séances d’information données par le
service juridique de la police fédérale aux administrateurs
du personnel des polices locales et communales,
la question avait déjà été soulevée par certains participants.
La réponse qui fut donnée n’était pas différente
que celle donnée à votre question n o 1. Cette même
réponse fut à nouveau donnée à la question parlementaire
n o 343 du député Jozef Van Eetvelt du 24 avril
2001. (Questions et Réponses, Chambre, 2000-2001,
n o 89, p. 10247.)
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20814 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
3. Gelet op de in het antwoord op uw vraag nr. 1
bedoelde motivering, zal de inschalingsregeling van de
betrokken personeelsleden onveranderd blijven.
3. Vu l’argument développé dans la réponse à votre
question n o 1, les règles concernant l’insertion des
membres du personnel concernés resteront inchangées.
DO 2001200211701 DO 2001200211701
Vraag nr. 644 van de heer Patrick Moriau van 5 september
2002 (Fr.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Politiezones. — Regeling met betrekking tot de door
de federale overheid gevraagde versterking.
Sommige politiezones zitten met vragen over de
regeling inzake de door de federale overheid gevraagde
versterking, die thans met de term «gehypothekeerde
capaciteit» wordt aangeduid.
Op verzoek van de federale overheid zorgen de politiezones
immers herhaaldelijk voor versterking tijdens
specifieke evenementen. Het is u bekend dat het ter
beschikking stellen van die versterking, waarvan wij
het principe niet ter discussie stellen, voor moeilijkheden
zorgt op het stuk van de interne organisatie en de
continuïteit van de dienstverlening aan de bevolking.
Er worden dan ook terechte bedenkingen geuit met
betrekking tot de weerslag van die terbeschikkingstellingen
op de arbeidstijd, het feit dat sommige van die
opdrachten in geografisch verafgelegen gebieden
moeten worden uitgevoerd en het kort tijdsbestek tussen
de aanvraag van de federale overheid en het ogenblik
waarop de zonechef dat verzoek dient te beantwoorden
(soms dezelfde dag nog).
1. Zou men voor de regeling inzake de versterking
geen rekening kunnen houden met het geografisch criterium
om te voorkomen dat manschappen van een
zone worden ingezet op een plaats die ver ligt van hun
normale werkterrein?
2. Zou men de aanvragen om versterking in het
kader van de gehypothekeerde capaciteit niet beter
kunnen toelichten en motiveren zodat de betrokken
politiediensten niet langer voor een voldongen feit
worden geplaatst zonder dat zij het nut van die versterking
kunnen inschatten?
3.
a) Vindt u niet dat wanneer het een gepland evenement
betreft (culturele manifestatie, sportevenement,
enz.), men een regeling zou moeten uitwerken
waardoor de versterking in het kader van de
gehypothekeerde capaciteit enkele weken vooraf
zou kunnen worden aangevraagd?
b) Waarom is het thans niet mogelijk zo’n regeling in
te stellen?
Question n o 644 de M. Patrick Moriau du 5 septembre
2002 (Fr.) au ministre de l’Intérieur:
Zones de police. — Organisation des renforts réclamés
par le fédéral.
Certaines zones de police me font part
d’interrogations relatives à l’organisation des renforts,
soit la capacité hypothéquée (hycap), réclamée par le
fédéral, qu’il me paraît opportun de vous relayer.
En effet, à plusieurs reprises, les zones de police
apportent un renfort lors d’événements spécifiques sur
demande de l’autorité fédérale. Vous n’êtes pas sans
savoir que ces renforts, sans que leur principe ne soit
remis en question, posent des difficultés dans l’organisation
interne et la continuité du service à la population.
Vu les remarques légitimes formulées quant à
l’incidence de ces mises à disposition sur le temps de
travail, l’éloignement géographique important de
certaines missions, ainsi que le délai court existant
entre la demande du fédéral et la demande de réponse
du chef de zone (parfois dans la même journée), pourriez-vous
m’éclairer sur les questions suivantes?
1. Serait-il possible de privilégier une organisation
des mises à disposition de renforts tenant compte du
critère géographique afin de privilégier la proximité et
ainsi d’éviter que des effectifs d’une zone ne soient
envoyés en un lieu très éloigné de leur zone d’action?
2. Les demandes de renfort hycap pourraient-elles
être davantage explicitées et motivées, afin que les
polices concernées ne se trouvent pas dans une obligation
de fait sans pouvoir estimer la pertinence de ces
renforts?
3.
a) À partir du moment où il s’agit d’un événement
prévisible (manifestation culturelle, sportive, etc.)
ne pensez-vous pas qu’il serait important de
prévoir une organisation permettant que les
demandes de renfort hycap soient adressées quelques
semaines à l’avance?
b) Pourriez-vous donner les raisons actuelles de
l’impossibilité d’une telle organisation?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20815
31 - 03 - 2003
4. Wanneer de federale overheid om versterking
vraagt, mag die als gehypothekeerde capaciteit worden
aangerekend. Voor versterking die door een zone aan
een aangrenzende zone wordt geboden, geldt dat
echter niet. Die versterking valt onder het principe van
de onderlinge hulp tussen de zones.
4. Enfin, dans le cadre des renforts demandés par le
fédéral, ceux-ci peuvent être comptabilisés comme
capacité hypothétique. Par contre, les renforts apportés
par une zone dans la zone voisine ne peuvent pas
l’être et sont considérés comme un principe d’entraide
réciproque.
a) Waarom maakt men dat onderscheid? a) Quelles sont les raisons de cette différence?
b) Waarom worden die inspanningen niet als gehypothekeerde
capaciteit aangerekend?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 644 van de
heer Patrick Moriau van 5 september 2002 (Fr.):
1. Het verheugt me dat het geachte lid zelf tot de
bevinding komt dat het principe van het leveren van
gehypothekeerde capaciteit een goed principe betreft.
Mijn eerste dwingende richtlijn, de MFO 2 dateert
van 3 april 2002 en geeft uitvoering aan de artikelen 61
en 62 van de wet van 7 december 1998 op de
geïntegreerde politiedienst, gestructureerd op twee
niveaus (WGP). In het bijzonder beoogt deze richtlijn
de toestand vervat in artikel 62, 10 o , van dezelfde wet,
dat wil zeggen het verlenen van versterking door de
lokale politie bij opdrachten van bestuurlijke politie in
een andere politiezone.
Na een paar maanden werking van deze richtlijn
heb ik opdracht gegeven deze ten gronde te evalueren
en de praktische en functionele mankementen die zich
zouden manifesteren te optimaliseren, desnoods te
wijzigen.
Dit is ondertussen reeds gebeurd en mondde uit in
een tweede richtlijn, met name de MFO 2bis. Hier
wordt duidelijk bepaald dat men — in principe — versterking
dient te verlenen binnen de grenzen van het
arrondissement en van de provincie. Slechts in uitzonderlijke
gevallen, bijvoorbeeld grootschalige manifestaties,
wijk ik af van dit territorialiteitsprincipe.
2. Ook in de praktische werking, zoals hierboven
reeds aangehaald, heb ik verbeteringen aangebracht.
De zones worden duidelijk in kennis gesteld van het
waarom. Bij eventuele verdere vragen en bemerkingen
kunnen ze steeds een beroep doen op de directeur
bestuurlijke-coördinator van hun arrondissement.
Deze heeft een bemiddelende en coördinerende rol tussen
hetgeen het federaal niveau vraagt — eens gevat
door de lokale politie met een vraag tot versterking
omdat zijzelf de ordehandhaving met eigen mensen en
middelen niet aankunnen — en hetgeen dient geleverd
te worden door de zones.
Een bijkomende controleopdracht voor de aanwending
of weigering tot het leveren van gehypothekeerde
capaciteit werd toevertrouwd aan de algemene inspec-
b) Pourquoi ne pas comptabiliser ces efforts comme
capacité hypothéquée?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 644 de M. Patrick Moriau du 5 septembre
2002 (Fr.):
1. Je me réjouis que l’honorable membre arrive lui
même à la conclusion que le principe de fournir une
capacité hypothéquée est un bon principe.
Ma première directive contraignante, la MFO 2 date
du 3 avril 2002 et exécute les articles 61 et 62 de la loi
du 7 décembre 1998 sur le service de la police intégré,
structuré à deux niveaux (LPI). Cette directive
concerne particulièrement la situation visée dans l’article
62, 10 o , de la même loi, c’est-à-dire la police locale
qui fournit un renfort pour des missions de police
administrative dans une autre zone de police.
Après quelques mois de fonctionnement de cette
directive, j’ai donné mission de l’évaluer de façon
approfondie et de l’optimaliser voire de la modifier
afin de résoudre les problèmes pratiques et fonctionnels
qui se posent.
Ceci a déjà été fait et il en est résulté une deuxième
directive, la MFO 2bis. Celle-ci dispose clairement que
— en principe le renfort est à fournir dans les limites
de l’arrondissement et de la province. Ce n’est que
dans des cas exceptionnels, par exemple des grandes
manifestations, que je dérogerai à ce principe de territorialité.
2. Comme indiqué ci-avant, j’ai également apporté
des améliorations dans la mise en œuvre concrète. Les
zones sont désormais clairement avisées du motif. En
cas de questions ou remarques elles peuvent toujours
faire appel au directeur coordonnateur administratif
de leur arrondissement. Celui-ci joue un rôle de
concertation et coordination entre ce que le niveau
fédéral demande — suite à une demande de renfort de
la police locale pour laquelle il leur est impossible
d’assurer le service d’ordre avec les moyens propres —
et ce qui doit être fourni par les zones.
Une mission complémentaire de contrôle sur l’utilisation
ou le refus de fournir la capacité hypothéquée a
été confié à l’inspection générale de la police fédérale
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2662

20816 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
tie van de lokale en de federale politie. Ook deze maatregel
is nieuw en heb ik laten voorzien in de MFO
2bis.
3.
a) Ik tracht zoveel mogelijk de steunaanvragen te
plannen. De termijnen voor de terbeschikkingstelling
van de versterking, zoals voorzien door mijn
dwingende richtlijn MFO 2 en 2bis, worden in
principe niet gehanteerd. In de overgrote meerderheid
van de gevallen worden de aanvragen twee
weken op voorhand gepland.
b) Het is echter evident dat deze planning geen rekening
houdt met laattijdige aanvragen, die achteraf
toch nog worden gehonoreerd.
4.
a) Uitgangsprincipe is inderdaad het leveren van
interzonale solidariteit tussen de lokale politiekorpsen
onderling. Het systeem van gehypothekeerde
capaciteit is een vorm van subsidiaire steunverlening
voor en door de politiezones. Ik stel wel
vast dat het subsidiaire systeem een normale interzonale
solidariteit quasi uitsluit. Hier ligt een
belangrijke verantwoordelijkheid bij de lokale
overheid. Zij zou slechts mogen een beroep doen
op de gehypothekeerde capaciteit in de mate dat de
interzonale solidariteit absoluut dient te worden
uitgesloten. Men holt dus zelf voor een stuk het
systeem uit.
b) Het leveren van interzonale solidariteit of steun is
een zaak tussen de zone en één of meerdere zones
die deze steun leveren. In se hoeft de federale overheid
daar niet tussenbeide te komen. Enerzijds zou
dit de kredietlijn aan te leveren gehypothekeerde
capaciteit onmiddellijk uitputten en zou het gehele
principe, maar ook zijn fundamenten, moeten
herzien worden. Anderzijds, heb ik in de nieuwe
richtlijn — de MFO 2bis — voorzien dat dit type
van solidariteit soms wel kan worden aangerekend
als gehypothekeerde capaciteit en dit om bijvoorbeeld
te lange verplaatsingen te vermijden.
Het is bijvoorbeeld dit systeem dat toegelaten heeft
om de recente nationale staking van de penitentiaire
instellingen in goede banen te leiden.
et locale. J’ai également inscrit cette mesure nouvelle
dans la MFO 2bis.
3.
a) J’essaye de planifier au maximum les demandes de
renfort. Les délais pour la mise à disposition des
renforts, tels que prévus dans mes directives
contraignantes MFO 2 et MFO 2bis, ne sont en
principe pas utilisés. Dans la grande majorité des
cas les demandes sont planifiées deux semaines à
l’avance.
b) Il est évident que cette planification ne tient pas
compte des demandes tardives, qui sont honorées
ultérieurement.
4.
a) Le principe de départ est de fournir une solidarité
interzonale entre les corps de police locale. Le
système de la capacité hypothéquée est une forme
de renfort subsidiaire pour et par les zones de
police. Je constate néanmoins que le système subsidiaire
exclut de fait la solidarité interzonale
normale. Une grande responsabilité gît ici dans les
mains de l’autorité locale. Elle ne pourrait faire
appel à la capacité hypothéquée que dans la
mesure où la solidarité interzonale est totalement
exclue. Le système est donc vidé de sa substance
par les zones elles-mêmes, en partie du moins.
b) Fournir une solidarité ou un renfort interzonal
concerne uniquement la ou les zones qui fournissent
ce renfort. De fait l’autorité fédérale ne doit
pas intervenir en l’espèce. D’une part ceci épuiserait
immédiatement la ligne de crédit de capacité
hypothéquée à fournir, mais il faudrait revoir non
seulement le principe mais également ses fondements.
D’autre part, j’ai prévu dans la nouvelle
directive — la MFO 2bis — que ce type de solidarité
peut parfois être comptabilisé comme capacité
hypothéquée et ce afin d’éviter par exemple des
longs déplacements. Par exemple, c’est ce système
qui a permis de gérer la dernière grève nationale
dans les établissements pénitentiaires.
DO 2001200211730 DO 2001200211730
Vraag nr. 650 van de heer Martial Lahaye van 16 september
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Politie. — Copernicus-toelage.
Na overleg met verschillende ministers trokken de
politievakbonden hun stakingsaanzegging in. Wel
Question n o 650 de M. Martial Lahaye du 16 septembre
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Police. — Allocation «Copernic».
Après concertation avec les ministres concernés, les
syndicats de police ont retiré leur mot d’ordre de
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20817
31 - 03 - 2003
maakt het VSOA (Vrij Syndicaat van het openbaar
ambt) bekend dat «de overheid blijft dwarsliggen op
het vlak van de Copernicus-toelage voor het personeel
van het operationeel kader».
grève. Or, le SLFP (Syndicat libre de la fonction publique)
a fait savoir que le gouvernement reste réticent à
octroyer l’allocation «Copernic» au personnel du
cadre opérationnel.
1. Wat is de precieze toedracht hiervan? 1. Qu’en est-il précisément?
2. Wat is de eigenlijke houding van de overheid
terzake?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 24 maart 2003, op de vraag nr. 650 van de heer
Martial Lahaye van 16 september 2002 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder het antwoord op
zijn vragen.
De Copernicustoelage is de benaming van de bijkomende
toelage ter verhoging van het vakantiegeld van
de federale ambtenaren en vindt haar oorsprong in een
(benchmark)vergelijking met de private sector.
De regering is, na vergelijking van het jaarinkomen
van een federaal ambtenaar met dat van een personeelslid
van het operationeel kader van de politie, van
oordeel dat het verschil in het voordeel van deze
laatste voldoende groot is om hem het genot van de
Copernicustoelage te ontzeggen.
2. Quelle attitude le gouvernement adopte-t-il en la
matière?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 24 mars 2003,
à la question n o 650 de M. Martial Lahaye du 16 septembre
2002 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après la réponse à
ses questions.
La prime Copernic est le nom de l’allocation
complémentaire à l’allocation de congé des fonctionnaires
fédéraux et trouve son origine dans une comparaison
(benchmark) avec le secteur privé.
Après comparaison du revenu annuel d’un fonctionnaire
fédéral avec celui d’un membre du personnel du
cadre opérationnel de la police, le gouvernement est
d’avis que la différence en faveur de ce dernier justifie
amplement le fait de ne pas lui accorder la prime
Copernic.
DO 2001200211741 DO 2001200211741
Vraag nr. 651 van de heer Martial Lahaye van 16 september
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Samenwerking van politie met privé-bewakingsdiensten.
Driehonderd agenten van de politie- en privébewakingsdiensten
hielden vorige week een doorgedreven
controle bij het openbaar vervoer in het Brusselse
Hoofdstedelijke Gewest.
1. Op welke basis was de samenwerking van politie
met privé-bewakingsdiensten gestoeld en strookt dit
met de vigerende wettelijke voorzieningen terzake?
2. Zullen dergelijke acties op geregelde tijdstippen
herhaald worden en wordt dit initiatief ook uitgebreid
naar andere regio’s?
3. Wat is de kostprijs van een dergelijke operatie en
wie draait ervoor op?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 26 maart 2003, op de vraag nr. 651 van de heer
Martial Lahaye van 16 september 2002 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
zijn vragen.
Question n o 651 de M. Martial Lahaye du 16 septembre
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Collaboration entre services de police et services de
gardiennage privés.
La semaine dernière, trois cents agents des services
de police et de services de gardiennage privés ont
procédé à des contrôles approfondis dans les transports
en commun de la Région de Bruxelles-Capitale.
1. Sur quelle base la collaboration entre services de
police et services de gardiennage privés était-elle
fondée? Cette collaboration est-elle conforme aux
dispositions légales en vigueur en la matière?
2. De telles actions seront-elles répétées régulièrement?
L’initiative sera-t-elle étendue à d’autres
régions?
3. Quel est le coût d’une telle opération? Par qui ces
frais sont-ils pris en charge?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 26 mars 2003,
à la question n o 651 de M. Martial Lahaye du 16 septembre
2002 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après les réponses
à ses questions.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20818 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
1. De inzet van agenten van de politie- en privébewakingsdiensten
voor een doorgedreven controle bij
het openbaar vervoer in het Brusselse Hoofdstedelijke
Gewest gebeurt in het raam van zogenaamde «Full
Integrated Police Actions» die voor dit gewest op initiatief
van de directeur coördinator van het arrondissement
Brussel georganiseerd worden. De minister van
Justitie en ikzelf hebben de principes die het opzetten
van geïntegreerde politionele operaties regelen goedgekeurd.
Tot op heden is de NMBS de enige openbare
vervoersmaatschappij die over een vergunning
beschikt tot het organiseren van een interne bewakingsdienst,
overeenkomstig de wet van 10 april 1990
op de bewakingsondernemingen, de beveiligingsondernemingen
en de interne bewakingsdiensten. Ik heb
de andere vervoersmaatschappijen recentelijk aangespoord
om zich in te schrijven in het systeem van de
bewakingswet. Dit neemt echter niet weg dat de deelname
van personeel van de betrokken vervoersmaatschappijen
die niet over een vergunde interne bewakingsdienst
beschikken aan dergelijke controleacties
niet wettelijk zou zijn. Hun actie is immers in de eerste
plaats gericht op het opsporen van zwartrijders. Het
koninklijk besluit van 15 september 1976 houdende
reglement op de op de politie van personenvervoer per
tram, premetro, metro, autobus en autocar kent de
controleurs vervoerbewijzen terzake een specifieke
bevoegdheid toe.
2. De geïntegreerde politionele operaties zijn operaties
die een zichtbaar en ongewoon vertoon van aangepaste
politiële middelen vereisen. De acties viseren
vooral fenomenen die zich voordoen op het grondgebied
van meerdere politiezones. Dergelijke acties
werden de voorbije jaren overal in het land georganiseerd.
De geviseerde objectieven worden daarbij steeds
gekozen in functie van de gemeenschappelijke elementen
in de lokale veiligheidsplannen.
3. Dergelijke opdrachten behoren tot de normale
opdrachten van de politiediensten. Het feit van op
bepaalde ogenblikken meerdere diensten tegelijkertijd
met hetzelfde doel voor ogen op een gecoördineerde
manier in te zetten op het terrein levert voor die diensten
geen meerkost op.
1. La mise en œuvre de services de police et de
gardiennage privé pour un contrôle approfondi dans
les transports en commun de la Région Bruxelles-
Capitale se fait dans le cadre d’opérations dites «Full
Integrated Police Actions» qui, pour cette région sont
organisées par le directeur coordinateur de l’arrondissement
de Bruxelles. Le ministre de la Justice et moimême
avons approuvé les principes qui régissent l’organisation
d’opérations de police intégrées. Jusqu’à ce
jour, la SNCB est la seule société de transport public
qui dispose d’une autorisation pour organiser un
service de gardiennage interne, conformément à la loi
du 10 avril 1990 sur les entreprises de gardiennage, sur
les entreprises de sécurité et sur les services internes de
gardiennage. J’ai récemment incité les autres sociétés
de transport à s’inscrire dans le système de la loi sur le
gardiennage. Cela n’empêche pas que la participation
de personnel des sociétés de transport concernées qui
ne disposent pas d’un service de gardiennage interne
autorisé à des actions de contrôle de ce type serait illégale.
Leur action est en effet en premier lieu dirigée
vers la détection de resquilleurs. L’arrêté royal du
15 septembre 1976 portant règlement sur la police des
transports de personnes par tram, pré-métro, métro,
autobus et autocar, accorde en la matière une compétence
spécifique aux contrôleurs de titres de transports.
2. Les opérations policières intégrées sont des
opérations qui exigent une démonstration visible et
inhabituelle de moyens policiers adaptés. Les actions
visent surtout des phénomènes qui se manifestent sur
le territoire de plusieurs zones de police. Les dernières
années, des actions pareilles ont été organisées partout
dans le pays. Les objectifs visés y sont à chaque fois
choisis en fonction d’éléments communs aux plans de
sécurité locaux.
3. Des missions de ce genre font partie des missions
normales des services de police. Le fait qu’à des
moment bien précis, plusieurs services visant les
mêmes objectifs soient déployés sur le terrain de
manière coordonnée, n’engendre pas de surcoût pour
ces services.
DO 2001200211863 DO 2001200211863
Vraag nr. 685 van de heer Bart Laeremans van
23 oktober 2002 (N.) aan de minister van
Binnenlandse Zaken:
Grootschalige enquêtes over de mobiliteitsproblematiek.
De jongste tijd werden er langsheen de grote invalswegen
naar Brussel, met name de autostrade E40 van-
Question n o 685 de M. Bart Laeremans du 23 octobre
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Enquêtes de grande envergure sur le problème de la
mobilité.
Ces derniers temps, des enquêtes de grande envergure
sur le problème de la mobilité ont été organisées
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20819
31 - 03 - 2003
uit Gent en de E19 vanuit Antwerpen, grootschalige
enquêtes gehouden over de mobiliteitsproblematiek.
Dit zorgde meteen voor een aanzienlijke vergroting
van de files.
Deze enquêtes waren er gekomen na een beslissing
van de Brusselse staatssecretaris van Mobiliteit, de
heer Robert Delathouwer, en kaderen dus niet in een
nationale actie.
Het is dan ook meer dan verwonderlijk dat deze
enquêtes werden gehouden op het grondgebied van het
Vlaams Gewest, dat in feite niets met dit onderzoek te
maken had.
Nog meer verwonderlijk was dat heel wat van de
opgevorderde politieagenten het Nederlands niet eens
machtig waren.
Automobilisten kloegen er ook over dat zij op willekeurige
wijze waren uitgekozen en nagenoeg onder
dwang een politie-escorte dienden te volgen.
1.
a) Klopt het inderdaad dat deze actie enkel uitging
van het Brusselse Gewest?
b) Zo ja, hoe komt het dat deze controleactie niet
werd gehouden op het grondgebied van het Brusselse
Gewest zelf?
2. Hoe komt het dat voor een dergelijke enquête
Nederlandsonkundige politieagenten worden ingeschakeld
en dat nog wel in het eentalig Nederlands
taalgebied?
3. Klopt het dat de chauffeurs niet echt de vrije
keuze hadden om aan dit soort enquêtes mee te
werken en dat hun deelname minstens «onder zachte
dwang» gebeurde?
4.
a) Hoeveel van dit soort enquêtes zijn er nog op
komst?
b) Wanneer zullen ze gehouden worden en op welke
plaatsen?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 25 maart 2003, op de vraag nr. 685 van de heer
Bart Laeremans van 23 oktober 2002 (N.):
1. Deze enquêtes kaderen in het aanpassen aan de
realiteit van het Regionaal Vervoersplan van het Brussels
Hoofdstedelijk Gewest (plan IRIS), een taak die is
uitbesteed aan de tijdelijke vereniging van studiebureaus
«Stratec-Aménagements», en ondersteund
wordt door de Europese Unie. Via die enquêtes op het
terrein wensten de onderzoekers het aantal en het vertrek-
en aankomstpunt te kennen van de chauffeurs die
de Brusselse Ring gebruiken tussen 6 en 21 uur.
sur les grands axes de pénétration dans Bruxelles, à
savoir l’autoroute E40 depuis Gand et l’E19 à partir
d’Anvers.
Un accroissement considérable des files en a résulté
immédiatement.
Ces enquêtes ont été organisées après une décision
du secrétaire d’État bruxellois à la Mobilité,
M. Robert Delathouwer, et ne s’inscrivent donc pas
dans le cadre d’une action nationale.
Par conséquent, il est plus qu’étonnant que ces
enquêtes aient été organisées sur le territoire de la
Région flamande qui en réalité n’était concernée en
rien.
Plus surprenant encore est le fait qu’un grand nombre
des agents de police mobilisés ne connaissaient
même pas le néerlandais.
Les automobilistes se sont également plaints d’avoir
été sélectionnés de façon purement arbitraire et d’avoir
dû suivre une escorte de police presque sous la
contrainte.
1.
a) Cette opération de contrôle n’était-elle effectivement
organisée que par la Région bruxelloise?
b) Dans l’affirmative, comment se fait-il qu’elle n’ait
pas été organisée sur le territoire de la Région
bruxelloise elle-même?
2. Comment se fait-il que pour une telle enquête, il
soit fait appel à des policiers ne connaissant pas le
néerlandais et cela, qui plus est, sur le territoire unilingue
néerlandophone de notre pays?
3. Est-il exact que les chauffeurs n’aient pas vraiment
eu le choix de participer ou non à cette enquête et
qu’ils y aient participé à tout le moins «sous une légère
contrainte»?
4.
a) Combien d’enquêtes de ce type sont encore
programmées?
b) Quand seront-elles organisées et à quels endroits?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 25 mars 2003,
à la question n o 685 de M. Bart Laeremans du 23 octobre
2002 (N.):
1. Ces enquêtes rentrent dans le cadre de la mise à
jour du Plan régional des déplacements de la Région
de Bruxelles-Capitale (plan IRIS), une tâche qui a été
confiée à l’association momentanée des bureaux
d’études «Stratec-Aménagements» et qui a été soutenue
par l’Union européenne. Par ces enquêtes menées
sur le terrain, les enquêteurs souhaitaient connaître le
nombre, l’origine et la destination des usagers de la
route franchissant le Ring de Bruxelles entre 6 et
21 heures.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20820 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Het gaat dus inderdaad om enquêtes uitgaande van
het Brusselse Gewest, maar die gevoerd werden in
overleg met de betrokken federale en gemeentelijke
overheden. Ze worden georganiseerd buiten de grenzen
van het Brusselse Gewest omdat het juist de bedoeling
is de chauffeurs komende van buiten het gewest te
ondervragen over hun gebruik van de Ring en over
hun vertrek- en aankomstplaats.
2. In het kader van deze enquêtes heeft de federale
politie het nodige personeel ingezet om de veiligheid
van zowel de ondervraagden als van de enquêteurs te
garanderen. Om de werklast te verdelen werd beroep
gedaan op alle provinciale verkeerseenheden. Hoewel
soms ééntalige agenten werden ingezet, waren de
ploegen te allen tijde tweetalig.
3. Het gaat om een taak van openbare dienstverlening.
Deze enquête betreft immers één van de noodzakelijke
elementen om een actieplan «verkeer» voor het
Brussels Hoofdstedelijk Gewest op te maken voor
2015. Het gaat tevens om de staatsmiddelen op een zo
efficiënt mogelijke manier te besteden, rekening houdend
met de verzoeken vanwege de bevolking.
Een zekere burgerzin werd dus verwacht van de
burgers die gevraagd werden mee te werken aan deze
enquête. Strikt genomen kan hierbij niet van dwang
gesproken worden. De chauffeurs die steekproefgewijs
uitgekozen en aangemaand werden de politieagenten
te volgen, werden door enquêteurs gevraagd te
antwoorden op de vragen, maar niet om deze formeel
te onderschrijven.
4. De actuele campagne, begonnen op 15 september,
werd beëindigd op 14 november. Ze zal gevolgd
worden met de verspreiding van vragenlijsten aan de
kruispunten die in de buurt van de Ring liggen.
Il s’agit donc bien d’enquêtes réalisées par la Région
bruxelloise mais qui ont été menées en concertation
avec les autorités fédérales et communales concernées.
Elles ont été organisées en dehors des limites de la
Région bruxelloise vu que le but poursuivi était
d’interroger les navetteurs en provenance de
l’extérieur de la région sur leur usage du Ring et sur
leurs origines et destinations.
2. Dans le cadre de ces enquêtes, la police fédérale a
engagé l’effectif nécessaire pour garantir la sécurité
tant des usagers interrogés que des enquêteurs. En vue
de bien répartir la charge de travail, l’ensemble des
unités provinciales de circulation a été engagé. À tout
moment les équipes étaient bilingues même si les
agents eux-mêmes étaient parfois unilingues.
3. Il s’agit d’une mission de service public. Cette
enquête est un des éléments nécessaires en vue
d’élaborer le plan d’action «trafic» de la Région de
Bruxelles-Capitale pour 2015. Il s’agit aussi de dépenser
l’argent public le plus efficacement, en tenant
compte des demandes de la population.
Un certain sens civique était donc attendu de la part
des citoyens interrogés afin qu’ils collaborent à cette
enquête. On ne peut pas parler de contrainte au sens
strict du terme. L’échantillon d’usagers choisis était
tenu de suivre les injonctions des policiers, ils furent
sollicités pour répondre aux questions des enquêteurs
mais ils n’étaient pas formellement tenus d’y souscrire.
4. La campagne actuelle, commencée le
15 septembre, s’est terminée le 14 novembre. Elle sera
prolongée par des distributions de questionnaires à des
carrefours voisins du Ring.
DO 2002200300163 DO 2002200300163
Vraag nr. 689 van de heer Filip De Man van 29 oktober
2002 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Politie in Sint-Gillis (Brussel). — Patrouilles.
Eind oktober 2002 betrapte een inspecteur tijdens
zijn vrije uren enkele jongeren bij een handtassendiefstal
in Sint-Gillis (Brussel). Toen de agent in een risicowijk
de achtervolging inzette en de 101-centrale om
hulp belde, kreeg hij te horen dat er geen versterking
werd geleverd voor dergelijk «kleine misdrijven» (pers
van 24 en 25 october 2002).
Question n o 689 de M. Filip De Man du 29 octobre
2002 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Police à Saint-Gilles (Bruxelles). — Patrouilles.
Fin octobre 2002, alors qu’il n’était pas de service,
un inspecteur de police a pris quelques jeunes en
flagrant délit de vol de sac à main à Saint-Gilles
(Bruxelles). S’étant lancé à leur poursuite dans un
quartier à risque et ayant contacté le central 101 pour
qu’on lui envoie des renforts, il lui a été répondu qu’il
n’en était pas question pour de si «petits délits». (La
presse des 24 et des 25 octobre 2002).
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20821
31 - 03 - 2003
1.
a) Heeft u contact opgenomen met de zonechef om te
weten of inderdaad bij handtassendiefstal en gelijkaardige
misdrijven geen patrouilles meer uitgezonden
worden?
b) Zo ja, op welk document of welke beslissing is
deze politiek gebaseerd?
2.
a) Hoe groot is het voorziene operationele kader in
de bewuste zone?
1.
a) Avez-vous pris contact avec le chef de zone pour
vérifier s’il est exact qu’on n’envoie plus de
renforts pour des vols de sac à main et autres délits
comparables?
b) Dans l’affirmative, sur quel document ou sur
quelle décision cette politique se fonde-t-elle?
2.
a) Quel est le cadre opérationnel prévu dans cette
zone?
b) Hoeveel posten zijn niet ingevuld? b) Combien de postes ne sont-ils pas pourvus?
c) Is het waar dat er slechts twee patrouilles actief
zijn, terwijl er vijf zijn voorzien?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 25 maart 2003, op de vraag nr. 689 van de heer
Filip De Man van 29 oktober 2002 (N.):
Het geachte lid vindt hieronder de antwoorden op
zijn vragen.
1. De korpschef van de desbetreffende zone deelde
mij mee dat er bij een 101-oproep van een slachtoffer
of getuige betreffende een diefstal, steeds een patrouille
ter plaatse wordt gestuurd.
Bij een oproep tot versterking om reden dat een vermoedelijke
dader ter plaatse staande wordt gehouden,
dient zelfs voorrang te worden gegeven en dienen één
of meerdere patrouilles prioritair ter plaatse te worden
gezonden door de operator met dienst bij de dispatching.
Het lopende onderzoek zal uitwijzen of in deze zaak
een fout is gemaakt.
2.
a) De formatie van de desbetreffende zone voorziet in
790 personeelsleden.
b) Momenteel zijn er 746 plaatsen ingevuld. De genomen
maatregelen door de regering op 14 juni 2002
ten einde de zes zones van het Brussels Hoofdstedelijk
Gewest om het hoofd te bieden aan de organisaties
van de Europese tops zou moeten leiden
om het deficit op korte termijn op te vullen.
c) De 256 operationele personeelsleden zijn ingedeeld
in acht interventieploegen, welke volgens een beurtrol
de permanente wachtdienst en de politiehulp
verzekeren in de hele zone. Dit betekent dat er per
ploeg gemiddeld 20 patrouilles- en interventieagenten
aan het werk zijn. Rekening houdend met
afwezigheden en bijzondere opdrachten zijn er 12
tot 14 personeelsleden beschikbaar voor politiehulp,
wat neerkomt op zes tot zeven patrouilles.
c) Est-il exact que, sur cinq patrouilles prévues, deux
seulement sont opérationnelles?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 25 mars 2003,
à la question n o 689 de M. Filip De Man du 29 octobre
2002 (N.):
L’honorable membre trouvera ci-après les réponses
à ses questions.
1. Le chef de corps de la zone en question m’a fait
savoir qu’en cas d’appel 101 d’une victime ou d’un
temoin relatif à un vol, une patrouille est toujours
envoyée sur place.
En cas de demande de renfort en raison du fait
qu’un auteur présumé est maintenu sur place, priorité
doit même lui être donnée et une ou plusieurs patrouilles
doivent être prioritairement envoyées sur place par
l’opérateur en service auprès du dispatching.
L’enquête en cours démontrera si une erreur a été
commise dans cette affaire.
2.
a) Le cadre organique de la zone prévoit 790 membres
du personnel.
b) 746 places sont actuellement occupées. Les mesures
arrêtées par le gouvernement le 14 juin 2002
afin de permettre aux six zones de la Région de
Bruxelles-Capitale de faire face à l’organisation
des sommets européens devraient contribuer à
combler ce déficit à moyen terme.
c) Les 256 membres du personnel opérationnel sont
répartis en huit équipes d’intervention qui assurent
à tour de rôle le service de permanence et
l’assistance policière pour l’ensemble de la zone.
Cela signifie qu’en moyenne 20 agents de
patrouille et d’intervention sont au travail par
équipe. Comte tenu des absences et des missions
spéciales, 12 à 14 membres du personnel sont disponibles
pour l’assistance policière, ce qui revient
à six à sept patrouilles.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20822 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
DO 2002200300485 DO 2002200300485
Vraag nr. 721 van de heer Bart Laeremans van 9 januari
2003 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Effect van de regularisatiecampagne op de bevolkingsstatistieken.
1. Kan u meedelen op welke wijze de regularisaties
van de voorbije jaren hun invloed hebben op de bevolkingsstatistieken?
2.
a) Vanaf wanneer wordt een illegaal in het land verblijvende
persoon die een regularisatieaanvraag
indiende, ingeschreven in de bevolkingsstatistieken?
Question n o 721 de M. Bart Laeremans du 9 janvier
2003 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Incidence de la campagne de régularisation sur les
statistiques relatives à la population.
1. Pouvez-vous indiquer dans quelle mesure les
régularisations auxquelles il a été procédé ces dernières
années ont eu une influence sur les statistiques de la
population?
2.
a) À partir de quel moment une personne séjournant
en situation illégale sur le territoire et ayant introduit
une demande de naturalisation est-elle inscrite
dans les statistiques de la population?
b) In welk register gebeurt dat? b) Dans quel registre est-elle inscrite?
3. Zorgt de beslissing tot regularisatie voor een
wijziging in deze inschrijving?
4. Kan er per gewest en voor de jaren 2000, 2001 en
2002 worden weergegeven wat het effect was van de
regularisatiecampagne op de bevolkingsstatistieken?
5. Kan er per gewest en voor de periode 2000-2002
ook een top tien worden weergegeven van de oorspronkelijke
nationaliteit van de aanvragers?
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 26 maart 2003, op de vraag nr. 721 van de heer
Bart Laeremans van 9 januari 2003 (N.):
Ik moet het geachte lid verwijzen naar het antwoord
op zijn parlementaire vraag nr. 611 van 28 juni 2002
met betrekking tot hetzelfde onderwerp (Vragen en
Antwoorden, Kamer, 2001-2002, nr. 138, blz. 17335).
De geregulariseerde vreemdelingen worden niet als
dusdanig opgenomen in het rijksregister van de
natuurlijke personen.
Er bestaat geen enkele wettelijke basis, noch een
administratieve rechtvaardiging die toelaat het onderscheid
te maken tussen geregulariseerde vreemdelingen
en andere vreemdelingen die in de bevolkingsregisters
worden ingeschreven.
De invloed van de regularisatiecampagne van de
voorbije jaren op de bevolkingsstatistieken kan bijgevolg
niet ingeschat worden.
3. La décision de régularisation entraîne-t-elle une
modification de cette inscription?
4. Pouvez-vous fournir un aperçu, par région et
pour les années 2000, 2001 et 2002, de l’incidence de la
campagne de régularisation sur les statistiques de la
population?
5. Pouvez-vous également fournir, pour chaque
région et pour la période 2000-2002, les dix nationalités
d’origine les plus fréquentes des étrangers ayant
demandé la nationalité?
Réponse du ministre de l’Intérieur du 26 mars 2003,
à la question n o 721 de M. Bart Laeremans du 9 janvier
2003 (N.):
Je dois rappeler à l’honorable membre la réponse
donnée à sa question parlementaire n o 611 du 28 juin
2002 relative au même objet (Questions et Réponses,
Chambre, 2001-2002, n o 138, p. 17335).
Les étrangers régularisés ne sont pas repris en tant
que tels au registre national des personnes physiques.
Il n’existe aucune base légale ni aucune justification
administrative qui permette de faire une distinction
entre les étrangers régularisés et les autres étrangers
inscrits aux registres de la population.
Il est donc impossible d’évaluer l’impact de la
campagne de régularisation menée ces dernières
années sur les statistiques relatives à la population.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20823
31 - 03 - 2003
DO 2002200300527 DO 2002200300527
Vraag nr. 734 van de heer Koen Bultinck van 15 januari
2003 (N.) aan de minister van Binnenlandse
Zaken:
Verdwijningen van asielzoekers uit asielcentra.
Op mijn schriftelijke vraag nr. 149 van 14 oktober
2002 aan de minister van Maatschappelijke Integratie
betreffende bovenvermelde materie ontving ik een
onvolledig antwoord (Vragen en Antwoorden, Kamer,
2002-2003, nr. 148, blz. 18738).
In het tweede deel van mijn vraag verwijs ik uitdrukkelijk
naar correcte gegevens wat betreft de verdwijningen
voor de voorbije jaren.
Vermits de minister van Maatschappelijke Integratie
in zijn antwoord op vraag nr. 149 stelt dat het Federaal
Agentschap voor de opvang van vluchtelingen
beschikt over de statistieken betreffende de vertrekken
uit de centra, had ik graag de beschikking gekregen
over deze gegevens.
Antwoord van de minister van Binnenlandse Zaken
van 25 maart 2003, op de vraag nr. 734 van de heer
Koen Bultinck van 15 januari 2003 (N.):
Ik heb de eer het geachte lid volgende inlichtingen te
verstrekken.
Het antwoord op deze vraag behoort tot de
bevoegdheid van de minister van Maatschappelijke
integratie. (Vraag nr. 160 van 25 maart 2003.)
Question n o 734 de M. Koen Bultinck du 15 janvier
2003 (N.) au ministre de l’Intérieur:
Disparitions de demandeurs d’asile de centres
d’accueil.
J’ai reçu une réponse incomplète à la question écrite
n o 149 du 14 octobre 2002 portant sur le problème
susmentionné et adressée au ministre de l’Intégration
sociale (Questions et Réponses, Chambre, 2002-2003,
n o 148, p. 18738).
Dans la seconde partie de ma question, je fais explicitement
référence à des données correctes relatives
aux disparitions constatées au cours des dernières
années.
Le ministre de l’Intégration sociale affirmant, dans
sa réponse à la question n o 149, que l’Agence fédérale
pour l’accueil des demandeurs d’asile dispose de statistiques
relatives aux départs des centres, j’aurais aimé
disposer de ces données.
Réponse du ministre de l’Intérieur du 25 mars 2003,
à la question n o 734 de M. Koen Bultinck du 15 janvier
2003 (N.):
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre les renseignements suivants.
La réponse à cette question ressort de la compétence
du ministre de l’Intégration sociale. (Question n o 160
du 25 mars 2003.)
Minister van Sociale Zaken
en Pensioenen
Ministre des Affaires sociales
et des Pensions
Sociale Zaken
Affaires sociales
DO 2001200211859 DO 2001200211859
Vraag nr. 564 van de heer Geert Bourgeois van
19 november 2002 (N.) aan de minister van
Sociale Zaken en Pensioenen:
Werking van de bestuursdirectie van de Uitkeringen
aan personen met een handicap.
Ik krijg de jongste tijd onrustwekkende informatie
van personen met een handicap en hun dossierbehartigers
over de afhandeling van hun procedure.
Question n o 564 de M. Geert Bourgeois du 19 novembre
2002 (N.) au ministre des Affaires sociales et
des Pensions:
Fonctionnement de la direction des Prestations aux
personnes handicapées.
Des informations inquiétantes m’ont récemment été
communiquées par des personnes atteintes d’un handicap
et par les personnes qui gèrent les dossiers au sujet
du déroulement de la procédure les concernant.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2663

20824 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
De wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen
aan gehandicapten, stelt in artikel
11bis dat de termijn tussen de indiening van de aanvraag
en de afhandeling niet langer dan 180 werkdagen
mag duren. Verder wordt er bepaald dat indien
deze termijn overschreden wordt, er verwijlintresten
verschuldigd zijn. In het «Jaarverslag 2000» van de
bestuursdirectie voor de Uitkeringen aan personen met
een handicap, wordt ook toegegeven dat de gemiddelde
onderzoekingstermijn langer dan wettelijk toegelaten
duurt. Dit wordt onder meer verklaard door de
toename van de werklast, nieuwe taken en gebrek aan
personeel. Vooral aan geneesheren en dossierbehartigers
zou er een schrijnend gebrek zijn.
Om de afhandeling vlotter te laten verlopen werd
midden 1995 een informaticaproject gelanceerd
(«Cohan»), doch al snel werd bij gebrek aan een
geïntegreerd systeem overgestapt naar een nieuw project
genaamd «Tetra» (de eerste fase van de inproductiestelling
was 1 april 2001). In het Jaarverslag lezen
we letterlijk dat «de door Tetra toegevoegde waarde
ons zal helpen om onze opdracht, door een snelle en
efficiënte dienstverlening, beter te vervullen».
1. Over hoeveel personeel beschikt de dienst (inclusief
geneesheren) op dit moment, graag een gedetailleerd
antwoord met niveau, graad, taalrol, statuut en
geslacht?
2. Welk bedrag werd er aan verwijlintresten
betaald in het jaar 2001?
3. Hoe verklaart u de begrotingsvermindering
(2001-2002) ten belope van 189 000 euro voor de afhandeling
«werking dossierbehandeling» (informatica,
administratiekosten medisch onderzoek, enz.)?
4. Wanneer zal het nieuwe «Jaarverslag 2001» verschijnen?
5. Hoe is de stand van zaken in het «Tetraproject»?
6. Welke maatregelen heeft u getroffen of zal u treffen
om de schrijnende achterstand in te halen?
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 564
van de heer Geert Bourgeois van 19 november 2002
(N.):
In antwoord op zijn vraag heb ik de eer het geachte
lid de gevraagde inlichtingen mede te delen.
1. Wat het personeel van de bestuursdirectie Uitkeringen
aan personen met een handicap betreft, vindt u
als bijlage twee tabellen (toestand december 2002 in
equivalent voltijdse betrekkingen):
— de eerste tabel bevat een overzicht van het administratief
personeel;
La loi du 27 février 1987 relative aux allocations
aux handicapés dispose en son article 11bis que le
délai entre l’introduction de la demande et son traitement
ne peut excéder 180 jours ouvrables. Il est par
ailleurs également précisé que des intérêts de retard
sont dus si ce délai est dépassé. Dans le «Rapport
annuel 2000» de la direction des Prestations aux
personnes handicapées, il est également admis que le
délai moyen d’examen est plus long que le délai autorisé
par la loi. Ceci s’explique notamment par
l’augmentation de la charge de travail, l’apparition de
nouvelles tâches et la pénurie de personnel. Il y aurait
surtout pénurie de médecins et de gestionnaires des
dossiers.
Au milieu de l’année 1995, un projet informatique
(«Cohan») a été lancé afin de permettre un traitement
plus rapide, projet qui a toutefois rapidement été
abandonné en l’absence d’un système intégré, au profit
d’un nouveau projet appelé «Tetra» (la première
phase de mise en service était fixée au 1 er avril 2001).
Le Rapport annuel mentionne clairement que la valeur
ajoutée apportée par Tetra aidera l’institution à mieux
remplir la mission qui lui incombe grâce à un service
plus efficace et plus rapide.
1. De combien de personnes (médecins compris) le
service dispose-t-il à l’heure actuelle? Pourriez-vous
me fournir ces informations par niveau, grade, rôle
linguistique, statut et sexe?
2. Pour quel montant total des intérêts de retard
ont-ils été payés en 2001?
3. Comment expliquez-vous la diminution du
budget (2001-2002) de 189 000 euros pour le traitement
des dossiers (informatique, coûts administratifs
liés à l’examen médical, etc.)?
4. Quand le nouveau «Rapport annuel 2001» serat-il
publié?
5. Quel est l’état d’avancement du «projet Tetra»?
6. Quelles mesures avez-vous prises ou prendrezvous
afin de résorber le retard considérable?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 564 de
M. Geert Bourgeois du 19 novembre 2002 (N.):
J’ai l’honneur de communiquer ci-après, à l’honorable
membre, les renseignements demandés.
1. En ce qui concerne le personnel de la direction
d’administration des Prestations aux personnes handicapées,
vous trouverez deux tableaux en annexe (situation
en décembre 2002 en équivalent temps plein):
— le premier tableau contient un aperçu du personnel
administratif;
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20825
31 - 03 - 2003
— de tweede tabel bevat een overzicht van het
medisch personeel dat werkzaam is in de afdeling
«volwassen personen met een handicap».
2. In 2001 werd een bedrag van 402 376,51 euro
(16 231 828 frank) aan wettelijke verwijlintresten
betaald voor 19 252 dossiers. Daarnaast werd ook een
bedrag van 205 363,00 euro (= 8 284 323 frank)
betaald aan gerechtelijke verwijlintresten.
3. De begrotingsvermindering (2001-2002) van
189 000 euro betreft het verschil tussen de definitief
goedgekeurde begroting 2001 en de initiële begroting
2002 voor «werking dossierbehandeling» van de
bestuursdirectie. Ondertussen werden de bedragen op
deze begrotingsposten verhoogd voor 2002 met als
resultaat een verhoging van 644 000 euro in vergelijking
met de begroting 2001.
4. De publicatie van het Jaarverslag 2001 wordt
voorzien in de loop van het eerste kwartaal van 2003.
5. De eerste fase van het Tetra-project is sinds april
2001 in productie gesteld. Deze fase bestaat hoofdzakelijk
uit het beheer van de administratieve en medische
beslissingen, het beheer van de betalingen, de
opvolging van de terugvorderingen en de overname
van de gegevens uit het vorig informaticasysteem.
Na een aantal opstartproblemen is het systeem zich
aan het stabiliseren. Om de snelheid en de performantie
van het systeem te verhogen wordt in de loop van
2003 door de dienst informatica een overheidsopdracht
opgestart voor de aanschaf van een krachtigere
mainframe.
In de loop van 2003 wordt de tweede fase van het
Tetra-project aangevat. Deze fase bestaat uit een uitbreiding
van de medische module en de module van de
beroepen tegen de administratieve beslissingen.
6. De achterstand bij de behandeling van de aanvragen
om een tegemoetkoming aan personen met een
handicap heeft verschillende oorzaken. Zo is er het
stijgend aantal aanvragen om een tegemoetkoming aan
personen met een handicap: van gemiddeld
7 357 aanvragen per maand in 1999 naar 8 129 gemiddeld
per maand in 2001, of een stijging met meer dan
10 %.
Deze stijging is onder andere te verklaren door een
aantal nieuwe maatregelen zoals de invoering van een
nieuwe categorie in het stelsel van de tegemoetkoming
voor hulp aan bejaarden, de introductie van de maatregelen
«prijs van de liefde» (hogere vrijstelling op het
inkomen uit arbeid van de echtgenoot/partner van de
persoon met een handicap), en «prijs van de arbeid»
(hogere vrijstelling op de werkelijke door de persoon
met een handicap zelf gepresteerde arbeid).
— le 2 e tableau contient un aperçu du personnel
médical qui travaille dans l’administration
«personnes handicapées adultes».
2. En 2001 un montant de 402 376,51 euros
(16 231 828 francs) d’intérêts moratoires légaux a été
payé dans 19 252 dossiers. À signaler qu’en 2001 il y
avait également des intérêts moratoires judiciaires qui
ont été payés, et ceci pour un montant de
205 363,00 euros (= 8 284 323 francs).
3. La diminution budgétaire (2001-2002) de
189 000 euros concerne la différence entre le budget
final approuvé 2001 et le budget initial de 2002 pour
«fonctionnement traitement des dossiers» de la direction
d’administration. Entre-temps les montants sur
ces postes budgétaires ont été augmentés pour 2002
avec comme résultat une augmentation de
644 000 euros en comparaison avec le budget 2001.
4. La publication du Rapport annuel 2001 est
prévue dans le courant du premier trimestre de 2003.
5. La première phase du projet Tetra est en production
depuis avril 2001. Cette phase consiste principalement
en la gestion des décisions administratives et
médicales, la gestion des paiements, le suivi des recouvrements
et la reprise des données du système informatique
précédent.
Après un certain nombre de problèmes de démarrage,
le système est en train de se stabiliser. Pour
augmenter la vitesse et la performance du système le
service informatique ouvrira un marché public dans le
courant de 2003 pour l’achat d’un mainframe plus
puissant.
Dans le cours de 2003 la deuxième phase du projet
Tetra sera lancée. Cette phase consiste en extension du
module médical et du module des recours contre les
décisions administratives.
6. Le retard dans le traitement des demandes pour
une allocation aux personnes handicapées a plusieurs
causes. Ainsi il y a le nombre croissant de demandes
pour une allocation aux personnes handicapées: d’une
moyenne de 7 357 demandes par mois en 1999 à une
moyenne de 8 129 par mois en 2001, soit une augmentation
de plus de 10 %.
Cette augmentation est entre autres à expliquer par
un certain nombre de nouvelles mesures comme
l’introduction d’une nouvelle catégorie dans le régime
de l’allocation pour l’aide aux personnes âgées,
l’introduction des mesures «prix de l’amour» (exonération
plus élevée sur les revenus de travail de l’époux/
partenaire de la personne handicapée) et «prix du
travail» (exonération plus élevée sur le revenu du
travail effectivement presté par la personne handicapée
elle-même).
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20826 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Een andere belangrijke factor is de omschakeling
naar het nieuwe informaticasysteem (Tetra) geweest,
dat zich zoals reeds hierboven werd gesteld, pas in de
loop van 2002 heeft gestabiliseerd.
Daarnaast kan men niet om de vaststelling heen dat
het personeelsbestand niet dezelfde evolutie heeft
gevolgd. Tevens zijn door een aantal recente regeringsmaatregelen
(onder andere algemene wervingsstop
eind 2001) een aantal contractuele en statutaire betrekkingen
niet ingevuld geworden.
Om de achterstand in de behandeling van de aanvragen
om een tegemoetkoming aan personen met een
handicap te verkleinen, zijn diverse initiatieven
lopende. Zo is eind 2002 de wervingsstop opgeheven
zodat werk kan gemaakt worden van de invulling van
de vacante betrekkingen. Tevens werd in de loop van
2002 toelating bekomen om over te gaan tot de aanwerving
van 28 personen in het kader van het Rosettabanenplan.
Eind september waren al deze betrekkingen
ingenomen.
Er wordt verder onderzocht hoe op korte termijn
een verdere personeelsuitbreiding kan worden gerealiseerd.
De onderhandelingen in dit dossier zijn zeer ver
gevorderd. Dit moet leiden tot een gevoelige versterking
van het personeelsbestand van de bestuursdirectie.
Via terbeschikkingstelling zullen in totaal een vijftigtal
personeelsleden de dienst komen versterken. In
een eerste fase zijn er reeds 17 peroneelsleden binnengekomen
in januari. Tegen april 2003 volgt een tweede
groep van 34 personeelsleden.
Deze versterking moet de toestand inzake de achterstand
van de dossiers binnen afzienbare tijd verbeteren.
Medisch personeel
In equivalent voltijdse betrekking(1)
Un autre élément important a été la conversion vers
le nouveau système informatique (Tetra), comme déjà
évoqué ci-dessus, ce système s’est stabilisé dans le
courant de 2002.
En plus on ne peut pas passer à coté de la constatation
que l’effectif du personnel n’a pas suivi la même
évolution. En outre, un nombre de fonctions contractuelles
et statutaires ont été perdues et/ou n’ont pas été
remplies à cause de certaines décisions gouvernementales
récentes (entre autres l’arrêt général du recrutement
de la fin 2001).
Afin de diminuer le retard dans le traitement des
demandes d’une allocation aux personnes handicapées,
plusieurs initiatives sont en cours. Ainsi fin 2002
l’arrêt du recrutement a été supprimé de telle sorte que
l’on peut à nouveau remplir les fonctions vacantes. En
outre dans le cours de 2002 l’autorisation a été accordée
pour procéder à l’engagement de 28 personnes
dans le cadre du plan d’emploi «Rosetta». Fin septembre
toutes ces fonctions étaient remplies.
On continue à étudier la manière d’aller plus loin, à
court terme, dans l’extension du personnel. Les négociations
en la matière sont déjà bien avancées, ce qui
doit mener à un renforcement sensible de l’effectif du
personnel de la direction d’administration.
Via une mise à disposition une cinquantaine de
personnes, en total, vont venir renforcer le service.
Dans une première phase, 17 agents sont déjà entrés en
service en janvier. Un 2 e groupe de 34 agents suivra
pour avril 2003.
Ce renforcement doit améliorer la situation dans le
retard des dossiers sous peu.
Personnel médical
En équivalent temps plein(1)
Rang
Benamingen der graden
—
Dénominations des grades
Statutairen
—
Statutaires
Contractuele
geneesheren
—
Médecins
contractuels
Totaal
—
Total
Vrouwen
—
Femmes
Mannen
—
Hommes
NL FR TOT
NL FR TOT
NL FR TOT
NL
FR
NL
FR
13 Geneesheer-directeur. — Médecindirecteur
....................................... 0,0 1,0 1,0 0,0 0,0 — 0,0 1,0 1,0 0,0 1,0 0,0 0,0
10 Geneesheer. — Médecin ............... 8,4 10,4 18,8 0,0 0,7 0,7 8,4 11,1 19,5 3,1 5,5 5,3 5,6
— Aangewezen geneesheer. — Médecin
désigné ................................... — — — — — — — — — — — — —
Totaal. — Total............................ 8,4 11,4 19,8 0,0 0,7 0,7 8,4 12,1 20,5 3,1 6,5 5,3 5,6
(1) De aangewezen geneesheren zijn niet inbegrepen (zie
tabel I-4b).
(1) Les médecins désignés ne sont pas repris dans ces chiffres
(voir tableau I-4b).
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20827
31 - 03 - 2003
Administratief personeel
In equivalent voltijdse betrekking
Personnel administratif
En équivalent temps plein
Rang
Benamingen
der graden
—
Dénominations
des grades
Statutairen
—
Statutaires
Contractuele geneesheren
—
Médecins contractuels
Buiten kader(1)(2)
—
Hors cadre(1)(2)
Andere
—
Autres
Totaal
—
Total
Vrouwen
—
Femmes
Mannen
—
Hommes
NL
FR TOT
NL FR TOT
NL
FR TOT
NL
FR TOT
NL
FR
NL
FR
16 Directeur-generaal. —
Directeur-général .......... 1,0 0,0 1,0 — — — — — — 1,0 0,0 1,0 0,0 0,0 1,0 0,0
15 Adviseur-generaal. —
Conseiller général ......... 0,0 1,0 1,0 — — — — — — 0,0 1,0 1,0 0,0 0,0 0,0 1,0
13 Geneesheer-directeur. —
Médecin-directeur ........ 1,0 0,0 1,0 — — — — — — 1,0 0,0 1,0 1,0 0,0 0,0 0,0
13 Adviseur. — Conseiller 2,0 2,0 4,0 — — — — — — 2,0 2,0 4,0 0,0 1,0 2,0 1,0
10 Adjunct-adviseur. —
Conseiller adjoint ......... 10,8 11,3 22,1 1,0 2,0 3,0 0,0 1,0 1,0 11,8 14,3 26,1 2,0 8,3 9,8 6,0
Totaal niveau I. — Total
niveau I ........................ 14,8 14,3 29,1 1,0 2,0 3,0 0,0 1,0 1,0 15,8 17,3 33,1 3,0 9,3 12,8 8,0
28 Eerstaanwezend maatschappelijk
assistent. —
Assistant social principal 5,8 3,0 8,8 — — — — — — 5,8 3,0 8,8 2,8 2,0 3,0 1,0
26 Vertaler. — Traducteur 0,0 1,0 1,0 — — 0,0 1,0 1,0 0,0 1,0 0,0 0,0
26 Maatschappelijk assistent.
— Assistant social 1,0 5,0 6,0 0,0 3,0 3,0 0,0 1,0 1,0 1,0 9,0 10,0 0,0 7,0 1,0 2,0
Totaal niveau II +. —
Total niveau II + ......... 6,8 9,0 15,8 0,0 3,0 3,0 0,0 1,0 1,0 6,8 13,0 19,8 2,8 10,0 4,0 3,0
22 Bestuurschef. — Chef
administratif ................. 11,6 14,1 25,7 — — — — — — 11,6 14,1 25,7 3,6 6,3 8,0 7,8
20 Bestuursassistent. —
Assistant administratif .. 35,6 43,4 79,0 34,0 26,4 60,4 3,8 5,0 8,8 73,4 74,8 148,2 49,8 44,0 23,6 30,8
Totaal niveau II. —
Total niveau II ............. 47,2 57,5 104,7 34,0 26,4 60,4 3,8 5,0 8,8 85,0 88,9 173,9 53,4 50,3 31,6 38,6
30 Totaal niveau III (Klerk).
— Total niveau III
(Commis) ..................... 14,6 16,2 30,8 12,6 7,8 20,4 2,8 7,2 10,0 30,0 31,2 61,2 26,0 21,2 4,0 10,0
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20828 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Rang
Benamingen
der graden
—
Dénominations
des grades
Statutairen
—
Statutaires
Contractuele geneesheren
—
Médecins contractuels
Buiten kader(1)(2)
—
Hors cadre(1)(2)
Andere
—
Autres
Totaal
—
Total
Vrouwen
—
Femmes
Mannen
—
Hommes
NL
FR TOT
NL FR TOT
NL
FR TOT
NL
FR TOT
NL
FR
NL
FR
42 Beambte. — Agent administratif
........................ 3,8 2,0 5,8 1,0 1,0 2,0 0,0 0,0 0,0 4,8 3,0 7,8 1,8 1,0 3,0 2,0
40 Arbeider. — Ouvrier .... 0,0 0,0 0,0 0,0 0,0 0,0 1,0 0,0 1,0 1,0 0,0 1,0 0,0 0,0 1,0 0,0
Totaal niveau IV. —
Total niveau IV ............ 3,8 2,0 5,8 1,0 1,0 2,0 1,0 0,0 1,0 5,8 3,0 8,8 1,8 1,0 4,0 2,0
Algemeen Totaal. —
Total général ................ 87,2 99,0 186,2 48,6 40,2 88,8 7,6 14,2 21,8 143,4 153,4 296,8 87,0 91,8 56,4 61,6
(1) De contractuelen in dienst genomen «om te voldoen aan
uitzonderlijke en tijdelijke behoeften aan personeel».
(2) De personen opgenomen in het kader van het eerste
werkervaringscontract inbegrepen, alsook de experten Tetra/
Cohan.
(1) Les contractuels engagés «en vue de répondre à des
besoins exceptionnels et temporaires en personnel».
(2) Y compris les personnes engagées dans le cadre du
contrat de première emploi, ainsi que les experts Tetra/Cohan.
DO 2002200300477 DO 2002200300477
Vraag nr. 587 van de heer Geert Bourgeois van 9 januari
2003 (N.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Versterking van de openbare actie, uitbesteding van
taken en diensten. — Publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip. — Afstoten van
taken naar de private sector.
Het regeerakkoord van 7 juli 1999 — «De brug
naar de 21e eeuw» — vermeldt onder de titel «Een
doeltreffende en zorgzame overheid»: « De regering
zal tevens op tal van beleidsdomeinen onderzoeken
onder welke vorm ze haar onderscheiden opdrachten,
de gelijke toegang aan elkeen verzekerend, het best
kan vervullen: hetzij door het versterken van haar
openbare actie, hetzij door het uitbesteden van taken
en diensten, hetzij via publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip, hetzij door middel
van het afstoten van taken naar de private sector.»
1.
a) Welke desbetreffende onderzoeken met betrekking
tot uw beleidsdomeinen hebt u laten verrichten?
Question n o 587 de M. Geert Bourgeois du 9 janvier
2003 (N.) au ministre des Affaires sociales et des
Pensions:
Renforcement de l’action publique, délégation de
missions et de services. — Collaboration ou partenariat
entre les secteurs public et privé. — Missions
confiées au secteur privé.
Dans l’accord de gouvernement du 7 juillet 1999 —
«La voie vers le XXI e siècle», on peut notamment lire
ce qui suit sous le titre «Une administration efficace et
attentive»: «Par ailleurs, le gouvernement étudiera
dans plusieurs domaines de compétences comment il
peut remplir ses missions au mieux tout en garantissant
l’égalité d’accès pour tous: soit en renforçant
l’action publique, en déléguant des missions et des
services, en favorisant la collaboration entre les
secteurs public et privé ou en se dégageant de certaines
tâches vers le secteur privé.»
1.
a) Quelles études relatives à vos domaines de compétences
avez-vous fait réaliser?
b) Door wie werden deze onderzoeken verricht? b) Par qui ces études ont-elles été réalisées?
c) Wat was de kostprijs ervan? c) Combien ont-elles coûté?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20829
31 - 03 - 2003
d) Zijn deze onderzoeksresultaten bekendgemaakt,
zijn ze gepubliceerd, kan het parlementslid/de
burger ze consulteren?
e) Welk gevolg hebt u aan deze onderzoeken gegeven?
2.
a) Welke initiatieven hebt u met betrekking tot uw
beleidsdomeinen genomen om:
d) Les résultats de ces études ont-ils été rendus
publics? Ont-ils été publiés? Les parlementaires et
les citoyens peuvent-ils les consulter?
e) Quelle suite avez-vous réservée à ces études?
2.
a) Quelles initiatives avez-vous prises en ce qui
concerne vos domaines de compétences afin:
I. de openbare actie te versterken; I. de renforcer l’action publique;
II. taken en diensten uit te besteden;
II. de déléguer des missions et des services;
III. tot publiek-private samenwerking of publiekprivaat
partnerschip te komen;
IV. taken naar de private sector af te stoten?
III. d’aboutir à une collaboration ou un partenariat
entre les secteurs public et privé;
IV. de confier certaines missions au secteur privé?
b) Hoe evalueert u elk van deze initiatieven? b) Quel jugement portez-vous sur chacune de ces
initiatives?
c) Hoeveel bedraagt de kostprijs/de opbrengst van
deze initiatieven?
d) Welke juridische formule hebt u gebruikt voor elk
van uw initiatieven inzake publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip (contractuele
vorm, gemeenschappelijke rechtspersoon,
concessie, enz.)?
c) À combien s’élèvent les coûts/les recettes de ces
initiatives?
d) Quelle formule juridique avez-vous utilisée pour
chacune de vos initiatives en matière de collaboration
ou de partenariat entre les secteurs public et
privé (forme contractuelle, personne morale commune,
concession, etc.)?
e) Hoe hebt u de private partners geselecteerd? e) Comment avez-vous sélectionné les partenaires
privés?
3. Werd voor uw beleidsdomeinen tot nu toe een
beroep gedaan op sponsoring, zo ja met welke private
partners, voor welke projecten, tegen welke voorwaarden?
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 587
van de heer Geert Bourgeois van 9 januari 2003 (N.):
In antwoord op zijn vraag, heb ik de eer het geachte
lid volgende inlichtingen te verstrekken.
3. A-t-il, à ce jour, été fait appel en ce qui concerne
vos domaines de compétences au sponsoring? Dans
l’affirmative, quels sont ces partenaires privés? Pour
quels projets et à quelles conditions avez-vous fait
appel à eux?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 587 de
M. Geert Bourgeois du 9 janvier 2003 (N.):
En réponse à sa question j’ai l’honneur de communiquer
à l’honorable membre, les renseignements
suivants.
a) Wat de federale overheidsdienst betreft. a) En ce qui concerne le service public fédéral.
Allereerst wil ik er op wijzen dat er momenteel een
aantal BPR-processen lopen om de werking van de
administratie te optimaliseren. Een aantal aspecten
van de vraag van het geachte lid komen in die
BPR’s aan bod.
De directie Informatica van de federale overheidsdienst
Sociale Zekerheid sluit jaarlijks met externe
firma’s contracten van technische bijstand voor het
verlenen van gespecialiseerde diensten. In 2002 bedroegen
de globale kosten van deze contracten
198 265 euro.
Om een tekort aan statutair personeel te compenseren,
sluit ze eveneens contracten met externe bedrijven
J’aimerais tout d’abord attirer l’attention sur le fait
qu’actuellement des procédés de BPR sont en cours
afin d’optimaliser le fonctionnement de l’administration.
Certains aspects de la question de l’honorable
membre sont repris dans ces BPR.
La direction Informatique du service public fédéral
Sécurité sociale passe annuellement avec des sociétés
externes des contrats d’assistance technique pour la
prestation de services spécialisés. Le coût global de ces
contrats s’élevait en 2002 à 198 265 euros.
Pour compenser un manque de personnel statutaire,
elle passe également des contrats avec des sociétés
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20830 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
voor het ter beschikking stellen van informaticapersoneel
voor het ontwikkelen van informaticatoepassingen
ten voordele van de verschillende diensten van de
federale overheidsdienst. In 2002 bedroegen de globale
kosten van deze contracten 2 840 910 euro.
Het bestuur voor Sociale Zekerheid meldt dat er,
naast de vermelde BPR-processen, geen onderzoekingen
zijn verricht met het oog op het bereiken van de in
de vraag vermelde doelstellingen.
Het bestuur van Informatie en Studiën verwijst naar
de reeds lopende onderzoekscontracten met universiteiten,
in samenwerking met het DWTC.
Na onderzoek bij de Sociale Inspectie moet er op
alle vragen ontkennend geantwoord worden.
b) Wat betreft de instellingen van openbaar nut die
onder mijn bevoegdheid vallen.
Fonds voor arbeidsongevallen
In het kader van zijn beleidsdomeinen heeft het
fonds geen onderzoek laten verrichten met het oog op
het versterken van zijn openbare actie of met het oog
op de uitbesteding van zijn taken of diensten aan de
private sector.
Rijksdienst voor jaarlijkse vakantie
De Rijksdienst voor jaarlijkse vakantie heeft, in het
kader van het geciteerde regeerakkoord van 7 juli 1999
en met betrekking tot de geciteerde onderwerpen, geen
enkel onderzoek of taak doorverwezen naar de
publieke sector.
Binnen de rijksdienst wordt er sinds jaren een constante
actie gevoerd om de werknemers en de werkgevers
in te lichten. Dit gebeurt door het zenden van
mailings, het organiseren van plaatselijke zitdagen, het
updaten van de eigen website en het spelen van een
leidende rol in de creatie en de updating van het
E-portaal van de sociale zekerheid.
Fonds voor de beroepsziekten
Het Fonds voor de beroepsziekten werd niet gevat
met een verzoek om initiatieven voor te stellen ter uitvoering
van dat deel van het regeerakkoord.
Onder de huidige legislatuur is er dan ook voor het
fonds geen vermeldenswaardige wijziging opgetreden
in de publiek-private samenwerking en/of het afstoten
van taken naar de private sector.
De instelling heeft geen specifiek onderzoek verricht
om de openbare actie te versterken, maar door op constante
wijze inspanningen te leveren met het oog op
een performantere dienstverlening, leidt dit wel de
externes pour la mise à disposition de personnel informatique
en vue de la réalisation de développements
d’applications informatiques en faveur des différents
services du service public fédéral. Le coût de ces
contrats s’élevait en 2002 à 2 840 910 euros.
L’administration de la Sécurité sociale signale
qu’outre les procédés de BPR dont question ci-avant,
aucun examen n’a été effectué en vue de l’obtention
des objectifs repris dans la question.
L’administration de l’Information et des Études
réfère aux contrats d’étude en cours avec les universités,
en collaboration avec le SPPS.
Après examen auprès de l’Inspection sociale, il
ressort qu’il faut répondre négativement à toutes les
questions.
b) En ce qui concerne les organismes d’intérêt
public qui relèvent de ma compétence.
Fonds des accidents du travail
Dans le cadre de ses domaines de compétences, le
fonds n’a pas demandé d’étude visant le renforcement
de l’action publique ou la délégation de ses missions et
services au secteur privé.
Office national des vacances annuelles
Dans le cadre de l’accord de gouvernement précité
du 7 juillet 1999, l’Office national des vacances
annuelles n’a renvoyé aucune enquête ou tâche au
secteur public en ce qui concerne les sujets mentionnés.
À l’intérieur de l’office, une action constante visant
à informer les travailleurs et les employeurs est menée
depuis des années. Ceci se traduit par l’envoi de messages
par courrier électronique, par l’organisation de
permanences locales, par la mise à jour du site web de
l’office, par le rôle de premier plan joué lors de la création
et pour la mise à jour de l’E-portal de la sécurité
sociale.
Fonds des maladies professionnelles
Le Fonds des maladies professionnelles n’a pas été
saisi d’une demande de proposition d’initiatives en vue
de l’exécution de cette partie de l’accord de gouvernement.
Il n’y a donc pas eu de modification importante à
mentionner pour le fonds au cours de l’actuelle législature
en ce qui concerne la collaboration public-privé
et/ou dans le désengagement de tâches en faveur du
secteur privé.
L’institution n’a pas effectué de recherche spécifique
visant à renforcer l’action publique, mais en fournissant
constamment des efforts en vue d’une prestation
de services plus performante, elle réalise en fait un
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20831
31 - 03 - 2003
facto tot een vesterking van de openbare actie. Immers,
door het onderschrijven van een bestuursovereenkomst
heeft het FBZ (evenals andere instellingen van
sociale zekerheid) ambitieuze doelstellingen vooropgesteld
inzake kwaliteit en snelheid waarmee een aanvraag
tot erkenning van een beroepsziekte wordt
behandeld.
Rijksdienst voor sociale zekerheid
Wat de RSZ betreft, moet men stellen dat de situatie
met betrekking tot dit thema geen significante wijzigingen
heeft ondergaan sinds het aantreden van de
nieuwe regering.
Inzake ICT werkt de RSZ nauw samen met de
VZW SmalS/MvM, en dit overeenkomstig artikel
17bis van de wet van 15 januari 1990 houdende
oprichting en organisatie van een Kruispuntbank van
de sociale zekerheid. Voor het onderhoud van zijn
lokalen, voor de aankoop van kantoorbenodigdheden,
voor bepaalde specifieke softwarepakketten (zoals
bijvoorbeeld het boekhoudpakket of een softwarepakket
voor het beheer van de wedden bij de directie voor
personeel) of in het kader van opleidingsacties, doet de
RSZ een beroep op privé-ondernemingen volgens de
procedures voorzien in de wetgeving inzake de overheidsopdrachten.
De RSZ doet geen beroep op sponsoring.
De RSZ werkt met een opdrachten- en een
beheersbegroting (deze laatste onder de vorm van
maximale enveloppen vastgelegd in de bestuursovereenkomst
afgesloten tussen RSZ en de Belgische Staat)
en waarbij de regeringscommissaris van Begroting instaat
voor de opvolging Daarnaast houdt het Rekenhof
toezicht op de werking van de instelling.
Wat de versterking van de openbare actie betreft,
heeft de RSZ de voorbije jaren continu gewerkt aan
een zo toegankelijk mogelijke administratie: de RSZ
stelt zijn «Onderrichtingen aan de werkgevers» op
meerdere manieren ter beschikking (via de website van
de RSZ, op de portaalsite, op aanvraag op cd rom of
onder de vorm van gedrukte brochures), zo kunnen de
werkgevers of hun mandatarissen terecht bij de regionale
«antennes» of op het hoofdkantoor (tijdens vaste
openingsuren of op afspraak). Een belangrijke verwezenlijking
is ook de oprichting van het contactcenter
Eranova waar werkgevers terecht kunnen voor alle
vragen in verband met de nieuwe elektronische toepassingen
zoals Dimona, DMFA, ...
Ook heeft de RSZ, in nauwe samenwerking met de
Kruispuntbank van de sociale zekerheid en dankzij het
partenariaat met SmalS/MvM, en in nauw overleg met
alle betrokken actoren, een zeer belangrijke rol
gespeeld inzake de uitbouw van e-government inzake
sociale zekerheid: de RSZ had als eerste overheidsinstelling
op federaal niveau, een interactieve websitetoepassing.
Deze inspanningen kaderen in een lange
traditie van vereenvoudiging: zo was er de informatise-
renforcement de l’action publique. En effet, en souscrivant
un contrat d’administration, le FMP (ainsi que
d’autres institutions de sécurité sociale) s’est fixé des
objectifs ambitieux en matière de qualité et de rapidité
de traitement d’une demande de reconnaissance d’une
maladie professionnelle.
Office national de sécurité sociale
En ce qui concerne l’ONSS, la situation par rapport
à la problématique posée par l’honorable membre n’a
fait l’objet d’aucun changement depuis la mise en
place du nouveau gouvernement.
Ainsi, l’essentiel de la gestion informatique est assurée
par l’ASBL SmalS/MvM conformément à l’article
17bis de la loi du 15 janvier 1990 relative à l’institution
et à l’organisation d’une Banque-carrefour de la sécurité
sociale. Pour l’achat des fournitures, pour
l’entretien des bâtiments ou l’achat de logiciels spécifiques
(comme par exemple le logiciel de la comptabilité
ou encore le logiciel permettant le calcul et la gestion
des rémunérations), pour des actions de formation,
l’ONSS travaille avec des sociétés privées tout en
respectant la législation sur les marchés publics.
L’ONSS n’utilise pas le sponsoring. L’ONSS a un
budget de mission et un budget de gestion (sous forme
d’enveloppes maximales fixées dans le contrat d’administration
conclu entre le gouvernement et l’ONSS). Le
contrôle budgétaire est effectué par le commissaire du
gouvernement auprès du ministre du Budget. Le
contrôle est également effectué par la Cour des comptes.
Dans le domaine de l’action publique, l’ONSS a
toujours mené des efforts importants afin de rendre
l’administration la plus accessible possible: l’ONSS
met les «Instructions aux employeurs» à disposition
sur plusieurs supports (téléchargeable du site web ou
du site portail, sur cd rom ou sur support papier à la
demande); les employeurs ou leurs mandataires
peuvent se rendre aux antennes régionales ou au siège
central de l’ONSS (pendant les heures d’ouverture ou
sur rendez-vous). Une réalisation importante fut également
la création d’un centre de contact Eranova où les
employeurs et leurs mandataires peuvent obtenir toute
information utile sur les applications électroniques
telles que Dimona, DMFA, ...
En étroite collaboration avec la Banque-Carrefour
de la sécurité sociale, et grâce au partenariat avec la
SmalS/MvM et en concertation avec tous les acteurs
concernés, l’ONSS a apporté une contribution capitale
à la réalisation de l’e-government de la sécurité sociale.
L’ONSS a réalisé la première application interactive
sur le site web au niveau fédéral. Les efforts de l’ONSS
font partie d’une longue tradition de modernisation et
de simplification, il a ainsi procédé à l’informatisation
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2664

20832 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
ring van de aangifte in 1989-1990; de verwezenlijking
van het globaal financieel beheer in 1995; de invoering
van Dimona in 1999, de voorbereiding van e-
government inzake sociale zekerheid in 2001-2003).
Hulpkas voor ziekte- en invaliditeitsverzekering
Er zijn geen desbetreffende onderzoeken met betrekking
tot de beleidsdomeinen van de hulpkas verricht.
Door het afsluiten van een bestuursovereenkomst
zal de hulpkas beter zijn beleidsdomeinen kunnen uitstippelen
en zijn objectieven kunnen realiseren. Deze
overeenkomst moet de instelling in staat stellen over te
gaan tot een efficiëntere werking, een betere dienstverlening
en het handelen conform het «Handvest van de
sociaal verzekerde» en conform het «Handvest van de
gebruiker van de openbare diensten». Een goed uitgebouwde
personeelsformatie en een efficiënt informaticasysteem
zijn essentiële voorwaarden opdat de HZIV
haar taken naar behoren zou kunnen uitvoeren en
haar doelstellingen zou kunnen verwezenlijken.
In het kader van de wet van 24 december 1993
betreffende de overheidsopdrachten werd recent een
beperkte offerteaanvraag uitgeschreven voor het heropbouwen
en uitbaten van de productie-informatica.
Momenteel bevindt de HZIV zich in een onderhandelingsfase
met twee kandidaat-ondernemingen.
Wanneer het beheerscomité zoals gepland een beslissing
zal nemen op 5 februari 2003, zal de hulpkas in
staat zijn een beroep te doen op de privé-sector voor
dit belangrijke informatica-project en de samenwerking
met de MvM geleidelijk aan af te bouwen.
Enige evaluatie over de genomen initiatieven met
betrekking tot de resultaatgeving van de bestuursovereenkomst
is voorbarig.
Er werd geen beroep gedaan op sponsoring.
Rijksdienst voor sociale zekerheid van de provinciale
en plaatselijke overheidsdiensten
In het kader van zijn beleidsdomeinen heeft de rijksdienst
geen onderzoek laten verrichten met het oog op
het versterken van zijn openbare actie of met het oog
op de uitbesteding van zijn taken of diensten aan de
private sector.
Rijksdienst voor kinderbijslag voor werknemers
Het is voornamelijk in het kader van zijn basisactiviteiten
dat de rijksdienst aan de zorg van de regering
beantwoord heeft om de publieke functie te moderniseren,
in het bijzonder met betrekking tot de uitbetaling
van de kinderbijslag aan de gezinnen en het beheer
van het stelsel.
de sa déclaration en 1989-1990: il a réalisé la gestion
financière globale en 1995; il a mis en place la déclaration
Dimona en 1999 et il a joué un rôle de proposition
et d’impulsion pour l’e-government de la sécurité
sociale en 2001-2003.
Caisse auxiliaire d’assurance maladie-invalidité
Il n’y a pas eu d’enquêtes relatives aux domaines de
compétence de la caisse auxiliaire.
La conclusion du contrat d’administration permettra
à la caisse de mieux définir ses domaines et de réaliser
ses objectifs. Grâce à ce contrat, l’organisme
pourra améliorer son fonctionnement, la qualité de ses
services et respecter la «Charte de l’assuré social»
ainsi que la «Charte de l’utilisateur des services
publics». Un cadre du personnel bien élaboré et un
système informatique efficace sont deux conditions
essentielles pour que la CAAMI puisse remplir correctement
ses tâches et atteindre ses objectifs.
Dans le cadre de la loi du 24 décembre 1993 relative
aux marchés publics, un appel d’offres restreint a
récemment été annoncé pour reconstruire et exploiter
l’informatique de production. Pour le moment, la
CAAMI est en phase de négociation avec deux sociétés
candidates. Lorsque le comité de gestion prendra,
comme prévu, une décision le 5 février 2003, la caisse
auxilaire pourra faire appel au secteur privé pour ce
projet informatique important et mettre progressivement
un terme à la collaboration avec la Smals.
Toute évaluation concernant les initiatives prises
dans le cadre du contrat d’administration serait
prématurée.
Nous n’avons pas fait appel à un sponsoring.
Office national de sécurité sociale des administrations
provinciales et locales
Dans le cadre de ses domaines de compétences,
l’office n’a pas demandé d’étude visant le renforcement
de l’action publique ou la délégation de ses
missions et services au secteur privé.
Office national d’allocations familiales pour travailleurs
salariés
C’est principalement dans le cadre de ses activités de
base que l’office a répondu au souci du gouvernement
de moderniser la fonction publique, et donc en particulier
en relation avec le payement des allocations
familiales aux familles et dans la gestion du régime.
1. Effectiviteit van de gezinsbijslag 1. Effectivité des prestations familiales
De rijksdienst verzorgt aan de gezinnen een dienstverlening
die hen garandeert dat ze geheel de gezins-
L’office fournit aux familles un service qui leur
garantit qu’elles obtiennent la totalité des prestations
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20833
31 - 03 - 2003
bijslag ontvangen waarop ze terecht aanspraak
kunnen maken. Zo ontvangen langdurig werklozen
die de sociale toeslag niet genieten jaarlijks informatie
over de voorwaarden van het recht, vergezeld van een
aanvraag om herziening.
Onderzocht wordt op welke wijze deze effectiviteit
nog kan worden verhoogd door gebruik te maken van
elektronische gegevensstromen, de gegevens die in de
informaticasystemen zijn opgeslagen en door een
gecibleerde sociale bijstand aan de sociaal verzekerden.
familiales auxquelles elles ont légitimement droit.
C’est ainsi que les chômeurs de longue durée qui ne
bénéficient pas du supplément social reçoivent chaque
année une information concernant les conditions de ce
droit, ainsi qu’une demande de révision.
On examine de quelle manière cette effectivité peut
encore être accrue grâce à l’utilisation de flux de
données électroniques, aux données qui sont stockées
dans les systèmes informatiques et à la fourniture
d’une assistance sociale ciblée aux assurés sociaux.
2. Informatie op maat 2. Information sur mesure
De acties gericht op de effectiviteit van de gezinsbijslag
zoals onder 1 aangehaald en die uitgaan van een
structurele aanpak worden vervolledigd door strikte
aandacht voor de individuele dossiers. Telkens een
gezin aanspraak zou kunnen maken op een voordeliger
recht aan gezinsbijslag wordt aan de betrokkenen
uit eigen beweging informatie op maat verstrekt, hetzij
volledig op eigen initiatief, hetzij bijkomend aan een
vraag om inlichtingen, om dit voordeel ook te realiseren.
Les actions visant à améliorer l’effectivité des prestations
familiales, telles que celles mentionnées au
point 1 ci-dessus, et qui reposent sur une approche
structurelle, sont complétées en accordant une attention
stricte aux dossiers individuels. Chaque fois
qu’une famille pourrait prétendre à un droit plus avantageux,
une information sur mesure est fournie spontanément
aux intéressés, soit de la propre initiative de
l’office, soit en complément à une demande de renseignements,
afin de pouvoir réaliser aussi cet avantage.
3. Integratie van instellingen 3. Intégration d’organismes
De programmawet van 2 augustus 2002 heeft de
bevoegdheid van de autonome overheidsbedrijven (De
Post, Belgacom, Belgocontrol, Biac) om zelf de kinderbijslag
te betalen opgeheven. Vanaf 1 juli 2002 zijn zij
voor personeel aangeworven bij arbeidsovereenkomst
onderworpen aan de sector kinderbijslag van de
sociale zekerheid.
Deze autonome overheidsbedrijven evenals de
RTBF en de Nationale Loterij, hebben zich voor dit
personeel aangesloten bij de Rijksdienst voor kinderbijslag
voor werknemers.
Andere overheidsinstellingen die ressorteren onder
de federale overheid hebben zich voor hun statutair
en/of contractueel personeel tot de rijksdienst gewend
als servicebureau voor het beheer van hun kinderbijslagdossiers.
Met deze nieuwe opdrachten worden de
personeelsleden van de overheidsdiensten geïntegreerd
in een overkoepelende structuur die toelaat het beheer
van de kinderbijslagdossiers efficiënter en voor de
rechtzoekenden transparanter en toegankelijker te
maken.
Deze evolutie waarbij de rijksdienst de kinderbijslaginstelling
van de overheidsdiensten zou worden
ligt in de lijn van het beleid van de bevoegde minister
en van de regeringscommissaris zoals dit ook is goedgekeurd
door de Ministerraad.
Volledigheidshalve vermeld ik dat met de programmawet
van 31 december 2002 de regering zelf het initiatief
heeft genomen om in het kader van de sociale
La loi-programme du 2 août 2002 a aboli le pouvoir
des entreprises publiques autonomes (La Poste, Belgacom,
Belgocontrol, Biac) de payer elles-mêmes les allocations
familiales. À partir du 1 er juillet 2002, elles
sont assujetties au secteur des allocations familiales de
la sécurité sociale pour leur personnel engagé sous
contrat de travail.
Ces entreprises publiques autonomes, ainsi que la
RTBF et la Loterie nationale, se sont affiliées pour ce
personnel à l’Office national d’allocations familiales
pour travailleurs salariés.
D’autres organismes publics, sous la tutelle des
autorités fédérales, communautaires ou régionales, se
sont adressés à l’office comme bureau de services pour
la gestion des dossiers d’allocations familiales de leur
personnel statutaire et/ou contractuel. Avec ces
nouvelles missions, les membres du personnel des
services publics sont intégrés dans une structure qui les
chapeaute et permet de rendre la gestion des dossiers
d’allocations familiales plus efficiente, et plus transparente
et plus accessible pour les ayants droit.
Cette évolution, qui ferait de l’office l’organisme
d’allocations familiales des services publics, se situe
dans la ligne de la politique menée par le ministre
compétent et le commissaire du gouvernement, telle
qu’elle a également été approuvée par le Conseil des
ministres.
Pour être complet, je signale encore que dans la loiprogramme
du 31 décembre 2002, le gouvernement a
pris lui-même l’initiative, dans le cadre de la protec-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20834 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
bescherming van de kunstenaars een weerlegbaar vermoeden
te vestigen dat kunstenaars onderworpen zijn
aan de maatschappelijke zekerheid voor werknemers.
Voor de gezinsbijslag werd de uitsluitende bevoegdheid
voor de toekenning van de gezinsbijslag toevertrouwd
aan de Rijksdienst voor kinderbijslag voor
werknemers.
Het elektronisch verzamelen van de gegevens
De Rijksdienst voor kinderbijslag voor werknemers
was een pionier in de uitwisseling van gegevens via
elektronische weg. Zich bewust van de noodzaak om
de sociaal verzekerde zoveel mogelijk te ontlasten van
de soms lastige taak bewijs te leveren van zijn burgerlijke
staat, zijn gezinssituatie (informatie over de
gezinssamenstelling bijvoorbeeld) of zijn socioprofessioneel
statuut (werkloze, zieke, enz.), startte de
Rijksdienst in 1995 een uitgebreid project voor de
sector van de kinderbijslag voor werknemers om de
gegevens aan hun authentieke bron te verzamelen en
de papieren «fluxen» te vervangen door elektronische.
Zo werd in 1995 een elektronische flux georganiseerd
vanuit het Rijksregister van natuurlijke personen
en het Register van de Kruispuntbank van de sociale
zekerheid. Die flux is bestemd voor de kinderbijslaginstellingen
en, bijgevolg, de dossierbeheerders, die zo
automatisch op de hoogte gebracht worden van elke
wijziging in de 9 wettelijke gegevens van elke sociaal
verzekerde met een kinderbijslagdossier. In 1996 werd
een flux met betrekking tot de werkloosheidsgegevens
ingevoerd. Andere fluxen volgden: loopbaanonderbreking
(RVA), inschrijving van jonge werkzoekenden
(VDAB/BGDA/FOREM), aanvraag om werkloosheidsuitkering
na de wachttijd (RVA), ziekeinvaliditeit
en bevallingsrust (Intermutualistisch
College), activiteit als zelfstandige (RZVZ), multifunctioneel
attest vanuit de OCMW’s (Federale Dienst).
De rijksdienst zit niet stil: in 2003 zullen de onmiddellijke
aangifte van tewerkstelling (Dimona) en de werkgeversaangifte
(multifunctionele aangifte) volgen.
In 1995 bedroeg het totaal aantal ontvangen gegevens
423 331. In 2002 was dat cijfer al opgelopen tot
5 029 719. Bij dat cijfer moeten nog het aantal raadplegingen
van zowel interne (eigen repertoria), als externe
(vanuit andere sectoren of openbare diensten) gegevensbanken
geteld worden, hetzij 1 186 393 raadplegingen
in 1995 en 4 096 266 in 2002. Ook de consultatie
van wettelijke gegevens (RR) of loon- en arbeidsgegevens
(LATG) hebben er sterk toe bijgedragen dat de
sociaal verzekerde ontlast wordt van de bewijsvoering
van sommige sociale gegevens van persoonlijke aard.
tion sociale des artistes, d’établir une présomption
réfutable que les artistes sont assujettis à la sécurité
sociale des travailleurs salariés. Pour les prestations
familiales, la compétence exclusive de l’octroi des
prestations familiales a été confiée à l’Office national
d’allocations familiales pour travailleurs salariés.
La collecte électronique des informations
L’Office d’allocations familiales pour travailleurs
salariés a été un pionnier en matière d’échange d’informations
par voie électronique. Conscient de la nécessité
de décharger autant que possible l’assuré social de
la tâche parfois éprouvante d’apporter la preuve de
son état civil, de sa situation familiale (données de
compositions de ménage par exemple) ou de son statut
socioprofessionnel (chômeur, malade, etc.), l’office a,
dès 1995, entamé un vaste projet consistant pour le
secteur des allocations familiales pour travailleurs
salariés à collecter les informations à leur source
authentique et à remplacer les «flux» papier par des
échanges électroniques.
C’est ainsi que dès 1995 a été mis en place un flux
électronique en provenance du Registre national des
personnes physiques et du Registre de la Banque carrefour
de la sécurité sociale, destiné aux organismes
d’allocations familiales et, partant, aux gestionnaires
de dossiers, informant ceux-ci de manière automatique
de toute modification à l’une des 9 données légales de
tout assuré social acteur d’un dossier d’allocations
familiales. Après un flux relatif aux données de
chômage réalisé en 1996, ont été successivement mis en
production les flux suivants: interruption de carrière
(ONEM), inscription du jeune demandeur d’emploi
(VDAB/BGDA/FOREM), demande d’allocations de
chômage à l’issue de la période de stage (ONEM),
maladie-invalidité et repos d’accouchement (Conseil
itermutualiste national), activité du travailleur indépendant
(INASTI) et attestation multifonctionnelle en
provenance des CPAS (Service fédéral). L’office poursuit
sa tâche dans ce domaine puisque dans le courant
de l’année 2003, s’ajouteront les déclarations immédiates
à l’embauche (Dimona) et les déclarations
d’employeur (déclaration multifonctionnelle).
Alors qu’en 1995, le total des informations reçues
s’élevait à 423 331, il s’est élevé en 2002 à 5 029 719. À
ce chiffre, il faut ajouter le total des consultations de
bases de données internes (répertoires propres) ou
externes (bases de données d’autres secteurs ou entités
publiques), soit 1 186 393 en 1995 et 4 096 266 en
2002. La consultation des données légales (RNPP) ou
des données de salaires-carrière (LATG) a également
fortement contribué à décharger l’assuré social de la
preuve de certaines données sociales à caractère
personnel.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20835
31 - 03 - 2003
De vragenlijst wordt een residuaire informatiebron
Volgens een administratieve praktijk die stilaan in
onbruik geraakt, moest elk sociaal voordeel formeel
aangevraagd worden aan de hand van een specifiek
«formulier». Die formaliteit werd als essentieel
beschouwd om een recht te vestigen en een betaling te
rechtvaardigen.
Dankzij de technologische evolutie en het bestaan
van een telematisch netwerk met steeds meer informatie,
kunnen de relevante gegevens voor het recht op
kinderbijslag hoe langer hoe meer opgevraagd worden
bij hun rechtstreekse bron, zodat de formulieren geleidelijk
aan een residuaire informatiebron worden.
Elk jaar maakt de rijksdienst een drievoudige inventaris
op:
1. Welke sociale gegevens van persoonlijke aard,
relevant voor het recht op kinderbijslag, zijn
onmisbaar?
2. Welke van die gegevens kunnen via het telematisch
netwerk opgevraagd worden bij hun authentieke
bron?
3. Welke zijn niet rechtstreeks toegankelijk en
moeten op papier aan de sociaal verzekerde
gevraagd worden?
In de laatste vijf jaar is het aantal verzonden formulieren
gedaald van 1 500 000 tot minder dan 500 000,
ofwel een vermindering met een derde van de informatie
vergaard op papier.
Als de medewerking van de burger gevraagd wordt
via formulieren, worden die formulieren opgesteld in
eenvoudige taal, aangepast aan het doelpubliek en
vragen ze enkel naar de feiten.
De informatieoverdracht van het ene fonds naar het
andere
De rijksdienst heeft een «brevet van rechthebbende»
ingevoerd voor als het recht op kinderbijslag overgaat
van een kinderbijslagfonds naar een ander. Het brevet
is een professioneel werkmiddel om gekwalificeerde
informatie door te geven tussen kinderbijslaginstellingen,
in het kader van een samenwerkingsprotocol tussen
de medewerkende instellingen. Ook hier speelt de
zorg om de burger zoveel mogelijk te ontlasten in het
onderzoek naar zijn recht op kinderbijslag en de
continuïteit van de betalingen te waarborgen.
De motivering van de beslissingen
Volgens het Handvest van de sociaal verzekerde
moeten de instellingen elke genomen beslissing motiveren.
Het gaat hier om de sociale reden van persoonlijke
aard die aan de basis ligt van de beslissing, de
wettelijke beschikking die de beslissing ondersteunt,
Le questionnaire devient un moyen de collecte résiduaire
Selon une pratique administrative en voie de désuétude
dans le secteur, tout avantage social devait être
formellement demandé au moyen d’un «formulaire»
spécifique. Cette formalité était considérée comme
essentielle pour établir un droit et justifier un paiement.
Aujourd’hui, compte tenu de l’évolution des technologies
et de l’existence d’un réseau télématique sans
cesse plus riche d’informations, les données pertinentes
pour le droit aux allocations familiales
s’obtiennent de plus en plus à leur source directe, à
telle enseigne que les formulaires deviennent progressivement
une source d’information résiduaire.
Chaque année, l’office dresse un triple inventaire:
1. Quelles données sociales à caractère personnel,
pertinentes pour le droit aux allocations familiales,
sont indispensables?
2. Parmi ces dernières, lesquelles peuvent être obtenues
via le réseau télématique, à leur source
authentique?
3. Quelles sont celles qui, n’étant pas directement
accessibles, restent à collecter par support
«papier», avec la collaboration de l’assuré social?
Au cours des cinq dernières années, le nombre de
formulaires envoyés annuellement est passé d’environ
1 500 000 à moins de 500 000, soit une réduction d’un
tiers des informations recueillies par support
«papier».
Lorsque la collaboration du citoyen est sollicitée par
formulaires, ceux-ci sont rédigés dans un langage
simple, ne se réfèrent qu’aux faits et sont adaptés à
leur public cible.
La transmission d’informations d’une caisse à une
autre
Pour les cas où le droit aux allocations familiales
bascule d’un organisme d’allocations familiales vers
un autre, l’office a élaboré un «brevet d’attributaire».
Ce dernier a été conçu comme un outil professionnel
de transmission d’informations qualifiées entre organismes
d’allocations familiales, dans le cadre d’un
protocole de collaboration passé entre organismes
coopérants, ici encore dans le souci de réduire au strict
minimum la charge du citoyen dans l’examen de ses
droits aux allocations familiales, et de garantir la
continuité des paiements.
La motivation des décisions
Les organismes sont tenus, au regard de la Charte de
l’assuré social, de motiver toute décision prise. Il s’agit
de donner au citoyen la raison sociale à caractère
personnel à l’origine de la décision, la disposition
réglementaire qui la sous-tend, l’identité de
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20836 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
de identiteit van de contactpersoon en zijn dienst en de
beroepsmogelijkheden tegen de beslissing, die aan de
burger moeten worden gegeven.
l’interlocuteur à son service et les possibilités de
recours par rapport à la décision.
Een inventaris heeft aangetoond dat de sector van de
kinderbijslag jaarlijks zo’n 2 800 000 beslissingen
moet nemen die een motivering zoals omschreven in
het Handvest van de sociaal verzekerde, vereisen.
Un inventaire a démontré que le secteur des allocations
familiales est appelé à prendre chaque année
quelque 2 800 000 décisions qui postulent une motivation
conforme au prescrit de la Charte de l’assuré
social.
De rijksdienst leent zich jaarlijks tot: L’office se prête chaque année à:
— een nieuwe inventaris, rekening houdend met de
wijzigingen aan de regelgeving;
— un nouvel inventaire compte tenu des modifications
réglementaires;
— een actualisering van de motiveringsmodules. — une actualisation des modules de motivation.
In 2002 verspreidde de rijksdienst 63 modules die
samengevoegd kunnen worden, en zo’n 52 modellen
voor standaardbrieven.
De Frontdesk
Op 8 mei 2000 werd een nieuw, op de klant afgestemd
onthaalplatform opgericht: «Frontdesk». De
Frontdesk verstrekt alle werkdagen van 8 uur tot 5 uur
een professionele eerstelijnsdienstverlening aan de
gezinnen. De dienst kadert in een opvangstructuur met
een tweevoudige functie.
— Een klantvriendelijke en gestructureerde opvang
van de niet-geïndividualiseerde telefonische oproepen.
Om de oproeper zo vlug mogelijk de juiste
informatie te kunnen geven met zo weinig mogelijk
doorschakelingen, krijgen de medewerkers een
technische opleiding, zodat in 2001 25,64% van de
110 315 telefonische oproepen onmiddellijk
beantwoord werden. De overige 74,36% werden
dadelijk (gemiddelde wachttijd van 3 seconden)
doorgegeven aan de Back Office (dossierbeheerder
of dienst Mediatie).
— Een dynamische ontvangst «ter plekke» van de
bezoekers. Alle bezoekers worden naar een van
twee algemene onthaalloketten (snelloketten)
geleid. Daar krijgen ze onmiddellijk een antwoord
op hun vraag of een oplossing voor hun probleem
of worden ze doorgestuurd naar de andere loketten.
Ook hier krijgen de medewerkers een technische
opleiding, zodat de bezoeker professioneel
begeleid wordt tot de volledige uitoefening van zijn
rechten.
In 2002 werden 42 617 bezoekers onthaald. 58,94%
van hen werden onmiddellijk geholpen aan het snelloket,
zonder wachttijd. 41,06% werden doorverwezen,
met een gemiddelde wachttijd van 2 minuten
24 seconden. 91,21% werden geholpen binnen
10 minuten.
En 2002, l’office a diffusé 63 modules susceptibles
d’être agrégés et quelque 52 modèles de lettres-types.
Le Frontdesk
Opérationnelle depuis le 8 mai 2000, une nouvelle
plate-forme d’accueil personnalisé, appelée
«Frontdesk», met à disposition des familles, de
8 heures du matin à 5 heures du soir, tous les jours
ouvrables, un ensemble de services professionnels de
«première ligne». Ce service s’organise autour d’une
architecture d’accueil à la double fonction.
— Gestion conviviale et structurée des appels téléphoniques
non personnalisés. Pour que l’appelant
reçoive la bonne information avec un temps
d’attente minimal et un nombre extrêmement
réduit d’interlocuteurs, les préposés disposent
d’une formation technique telle que, 25,64% des
110 315 appels téléphoniques enregistrés en 2001
ont été traités en première ligne. Les 74,36%
restants ont été orientés sans délai (temps d’attente
moyen de 3 secondes) vers le Back Office (gestionnaire
du dossier ou service Médiation).
— L’accueil dynamique «sur site» des visiteurs. Tous
les visiteurs sont orientés vers l’un des deux guichets
d’accueil général (guichets rapides) qui, soit
apportent immédiatement réponse ou solution à la
question ou au problème posé, soit aiguillent
l’intéressé vers une seconde ligne (autres guichets).
Ici encore, les préposés présentent une formation
technique telle que le visiteur est pris en charge par
un réseau professionnel et conduit jusqu’à
l’exercice complet de ses droits.
En 2002, 42 617 visiteurs ont été accueillis: 58,94%
ont été directement servis au guichet rapide, sans
temps d’attente; 41,06% ont été reçus en deuxième
ligne, avec un temps d’attente moyen de 2 minutes
24 secondes. 91,21% des visiteurs ont été servis dans
les 10 minutes.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20837
31 - 03 - 2003
De Rijksdienst volgt het onthaalplatform nauwgezet
op om de toegankelijkheidsdrempel ervan voortdurend
te verlagen.
De mediatie
De dienst Mediatie is een van de steunpilaren van de
structuur opgezet door de rijksdienst om te beantwoorden
aan de verwachtingen van de gezinnen en
hun sociaal bemiddelaars.
De taken van de dienst Mediatie zijn de volgende:
— Onderzoek van de kinderbijslagaanvragen om ze
aan de bevoegde diensten of instellingen te bezorgen.
De dienst geeft ook schriftelijk antwoord op
algemene vragen om inlichtingen.
— Het bezorgen van de post zonder referentie aan de
werkelijke bestemmeling door middel van grondig
onderzoek.
— Opvolging van de klachten ingediend tegen kinderbijslaginstellingen.
— Beantwoorden van de telefonische oproepen op de
nummers van de dienst Mediatie zowel als op het
groene nummer van de rijksdienst. Het 0800-
nummer kent een stijgend succes. De dienst is ook
bereikbaar via e-mail.
— Technische ondersteuning van de kinderbijslaginstellingen.
De dienst geeft technisch advies aan
kinderbijslaginstellingen of openbare instellingen
die moeilijkheden ondervinden met de interpretatie
van de wetgeving.
Hulp- en Voorzorgskas voor zeevarenden
1. Er zijn sinds 1999 door de Hulp- en Voorzorgskas
voor zeevarenden geen onderzoeken naar publiekprivate
samenwerking verricht door derden.
a)
I. De Hulp- en Voorzorgskas voor zeevarenden versterkt
in de mate van het mogelijke haar actie naar
het publiek meer in het bijzonder naar de zeevarenden
en naar de reders toe. Zo werd in 2000 de
internet-site (www.hvkz.be) geopend en bekend
gemaakt.
II. Er werden geen nieuwe taken of diensten uitbesteed.
III. Er werden geen nieuwe initiatieven genomen om
tot publiek-private samenwerking of publiekprivaat
partnership te komen.
b) De betrokken zeevarenden en reders hebben
bijzonder positief gereageerd op de internet-site.
Cette plate-forme d’accueil est l’objet d’un suivi tout
particulier de l’office en vue d’en abaisser sans cesse le
seuil d’accessibilité.
La médiation
Le service de Médiation est l’un des piliers de
l’infrastructure mise en place par l’office en vue de
répondre aux attentes des familles et de leurs relais
sociaux.
Les missions du service de Médiation sont les
suivantes:
— L’examen des demandes d’allocations familiales
afin de les orienter vers les services ou caisses
compétents. Le service fournit également des
réponses écrites à contenu d’information, suite à
des demandes de renseignements d’ordre général.
— L’orientation du courrier non référencé vers le destinataire
réel, grâce à des recherches approfondies.
— Suivi des plaintes formulées à l’encontre des organismes
d’allocations familiales.
— Réponse aux demandes téléphoniques du public
aux numéros génériques du service de Médiation
ainsi qu’au numéro vert de l’office. Le taux d’utilisation
montre le succès croissant de la ligne 0800.
Le service est également accessible par e-mail.
— Soutien technique aux organismes d’allocations
familiales. Le service émet des avis techniques à
l’intention des caisses d’allocations familiales ou
d’organismes publics confrontés à des difficultés
quant à l’interprétation de la réglementation.
Caisse de secours et de prévoyance en faveur des
marins
1. La Caisse de secours et de prévoyance des marins
n’a pas confié depuis 1999 des recherches concernant
la collaboration public-privé à des tiers.
a)
I. La Caisse de secours et de prévoyance des marins
renforce dans la mesure du possible son action visà-vis
du public et plus particulièrement vis-à-vis
des marins et des armateurs. Ainsi, le site internet
(ww.hvkz.cspm.fgov.be) a été ouvert et rendu
public en 2002.
II. Des nouvelles tâches ou des nouveaux services
n’ont pas été sous-traités.
III. Il n’y a pas eu de nouvelles initiatives pour aboutir
à une collaboration public-privé ou à un partenariat
public-privé.
b) Les marins et armateurs concernés ont réagi très
positivement au sujet du site internet.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20838 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
c) De internet-site werd volledig in eigen beheer door
eigen medewerkers ontwikkeld. Er is dan ook geen
exacte kostprijsberekening mogelijk.
De vragen d) en e) zijn hier zonder voorwerp.
3. De Hulp- en Voorzorgskas voor zeevarenden
heeft de jongste jaren geen beroep gedaan op sponsoring.
Dienst voor de overzeese sociale zekerheid
1.
a) In de loop van 2001-2002 heeft de Dienst voor de
overzeese sociale zekerheid stelselmatig haar
belangrijkste verzekerden, werkgevers en individueel
aangeslotenen, ondervraagd naar hun tevredenheid
omtrent het dienstenaanbod en de geboden
service. Bedoeling van dit initiatief was de
sterke en de zwakke punten in beide te duiden.
b) De dienst Public Relations van de Dienst voor de
overzeese sociale zekerheid realiseerde het
onderzoek op basis van persoonlijke contacten met
diverse betrokkenen.
c) De kostprijs bedroeg bij benadering 130 werkuren
voor een ambtenaar van niveau A.
d) De onderzoeksresultaten zijn niet bekendgemaakt,
aangezien het een intern onderzoek betrof.
e) De onderzoeksresultaten gaven aanleiding tot de
organisatie van een strategisch seminarie, waarop
een beleid voor de toekomst voor de Dienst voor
de overzeese sociale zekerheid werd uitgetekend
met als belangrijkste objectieven, een globale versterking
van de DOSZ en grotere tevredenheid van
de verzekerden.
2.
a) De volgende initiativen werden genomen om de
openbare actie te versterken:
— Herstructurering van de diensten om de
dienstverlening efficiënter te maken (2001).
— Oprichting van een dienst Public Relations,
oorspronkelijk dienst Prospectie gedoopt. De
rol van deze nieuwe dienst is het verschaffen
van betere informatie aan de verzekerden en
het bestaan en de eigenschappen kenbaar te
maken van de DOSZ (een openbare instelling
die ermee belast is een sociale zekerheidsregeling
aan te bieden aan personen die buiten
de Europese Economische Ruimte gaan
werken) aan de burgers en aan de werkgevers
(2001).
— Het op touw zetten van een programma van
interne analyse op elke dienst (BPR) (2001).
c) Le site internet a été développé entièrement en
gestion propre par des collaborateurs internes. Il
n’est donc pas possible d’en calculer le coût exact.
Les questions d) et e) sont sans objet.
3. La Caisse de secours et de prévoyance des marins
n’a pas recouru au sponsoring ces dernières années.
Office de sécurité sociale d’outre-mer
1.
a) En 2001-2002, l’Office de sécurité sociale d’outremer
a interrogé de manière systématique ses principaux
assurés, tant employeurs qu’affiliés individuels,
pour connaître leur degré de satisfaction
face à l’offre et au service présentés par l’organisme.
Le but de cette initiative était d’en déterminer
les points forts et les points faibles.
b) L’enquête a été réalisée par contacts personnels
entre un agent du service des Relations extérieures
de l’Office de sécurité sociale d’outre-mer et les
personnes concernées.
c) Le coût s’élève à environ 130 heures de travail d’un
fonctionnaire de niveau A.
d) Les résultats de cette enquête n’ont pas été publiés
puisqu’il s’agit d’une enquête interne.
e) Les résultats de l’enquête ont servi de base à un
séminaire stratégique visant à définir la politique
future de l’Office de sécurité sociale d’outre-mer,
dans l’optique d’un renforcement global de l’institution
et d’une meilleure satisfaction des assurés.
2.
a) Les initiatives suivantes ont été prises pour renforcer
l’action du service public:
— Restructuration des services en vue de rendre
plus efficace le service aux assurés (2001).
— Création d’un service de Relations extérieures,
initialement baptisé service de Prospection.
Son rôle consiste à fournir une meilleure information
aux assurés et à faire connaître aux
citoyens et aux employeurs l’existence et les
caractéristiques d’un organisme public chargé
d’assurer la sécurité sociale des personnes qui
travaillent hors de l’Espace économique européen
(2001).
— Mise sur pied d’un programme d’analyse de
chaque service (BPR) (2001).
— Invoering van een nieuwe huisstijl (2002). — Élaboration d’un nouveau style maison (2002).
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20839
31 - 03 - 2003
— Het ter beschikking stellen van uitgebreide
maar heldere documentatie, zowel op papier
als via elektronische weg (2002).
— Ontwerp van een nieuwe website teneinde de
communicatie tussen de dienst en het publiek
te optimaliseren (2002).
— Uitbreiding van de toegang tot informaticahulpmiddelen
en uitwerking van een zogenaamd
«informaticastuurplan», bedoeld om
de informatisering zo omvattend mogelijk te
integreren in de verschillende relaties die de
DOSZ onderhoudt: met de verzekerden, met
potentiële aangeslotenen en met alle personen
die erop bedacht zijn zich te informeren (2001-
2003).
— Uitwerking van een voorstel tot wetswijziging
van de wet van 17 juli 1963, met het doel
modernisering, meer coherentie en harmonisering
met de Belgische wetgeving inzake sociale
zekerheid te bekomen (2002-2003).
b) Omdat het merendeel van deze acties nog steeds
loopt, is een definitieve evaluatie hiervan niet mogelijk.
Desalniettemin zijn enkele vaststellingen reeds
mogelijk en worden steeds meer resultaten
beschikbaar:
— Uitdrukking van de tevredenheid van de verzekerden.
— Stabilisering van het aantal verzekerde werkgevers.
— Élaboration d’une documentation plus fournie
et plus claire, tant sur papier que par voie
informatique (2002).
— Création d’un nouveau site web dans le but
d’optimaliser la communication entre l’office
et le public (2002).
— Développement de l’accès aux outils informatiques
et élaboration d’un schéma directeur destiné
à permettre l’informatisation la plus complète
possible des relations entre l’Office de
sécurité sociale d’outre-mer d’une part, les
assurés, les candidats à l’affiliation et les
personnes soucieuses de s’informer, d’autre
part (2001-2003).
— Élaboration d’une proposition de modification
de la loi du 17 juillet 1963 dans un but de
modernisation, de cohérence et d’harmonisation
avec la législation belge concernant la
sécurité sociale (2002-2003).
b) La plupart de ces actions étant encore en cours,
une évaluation définitive n’en est pas possible.
Toutefois, certains résultats ont commencé et
continuent à se manifester:
— Expression de la satisfaction des assurés.
— Stabilisation du nombre d’employeurs affiliés.
— Toename van de informatieaanvragen. — Accroissement des demandes d’information.
c) De kostprijs: het merendeel van deze acties wordt
gerealiseerd door medewerkers van de dienst zelf.
Meerdere hierboven vermelde taken zijn gerealiseerd
in samenwerking met de consultingfirma
Delta-I.
Kostprijs projecten Delta I in euro:
1999 1999
c) Le coût: la plus grande partie des actions est réalisée
par les fonctionnaires de l’office. Plusieurs des
tâches évoquées sont réalisées en collaboration
avec la société de consultants Delta-I.
Coût projects Delta I en euros:
— diagnostic management DOSZ: 58 790; — diagnostic management OSSOM: 58 790;
— opstellen van een beheerscontrolesysteem voor
de DOSZ: 24 296;
— opstellen Missie-Visie-Strategie en implementatieplan
DOSZ: 40 493;
2000 2000
— élaboration d’un système de contrôle de
gestion pour l’OSSOM: 24 296;
— élaboration d’une Stratégie-Mission-Vision et
d’un plan d’exécution OSSOM: 40 493;
— automatiseren boordtabellen DOSZ: 41 933; — automatisation des tableaux de bord OSSOM:
41 933;
— ondersteuning managementontwikkeling
DOSZ: 13 497;
— soutien du développement du management de
l’OSSOM: 13 497;
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2665

20840 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
— opstellen beheerscontrolesysteem voor de
ondersteunende diensten van de DOSZ:
13 497;
— établissement d’un système de contrôle de
gestion pour les services logistiques de
l’OSSOM: 13 497;
2001 2001
— begeleiding implementatie BPR project: 5 808; — accompagnement de l’exécution du projet
BPR: 5 808;
— opstellen diagnostiek inzake de werking van de
dienst «actieve verzekerden» in relatie tot de
andere diensten: 26 136;
— begeleiding oppuntstelling van het beheer van
het Informaticadepartement: 47 916;
— établissement d’un diagnostic relatif au fonctionnement
du service «assurés actifs» par
rapport aux autres services: 26 136;
— accompagnement de la mise au point de la
gestion du département Informatique: 47 916;
2002 2002
— maandelijkse begeleiding stuurgroep: 27 225; — accompagnement mensuel du comité de pilotage:
27 225;
— aanpak van de medico-juridische situatie voor
de adviserend geneesheer — Opzetten van een
systeem voor risicobeheersing inzake terugbetaling
geneeskundige zorgen: 47 643;
— actualisering en begeleiding strategisch plan:
12 100;
De invoering van een nieuwe huisstijl, een deel
van de uitgebreide documentatie (brochures,
folders, website) wordt gerealiseerd in samenwerking
met de firma Imagine a group, gekozen
op basis van een offerteaanvraag. Kostprijs:
33 880 euro.
Opbrengst: Van de nog lopende initiatieven,
vaak nog in hun beginstadium, is de opbrengst
nog niet meetbaar. Meer nog, elementen zoals
de tevredenheid van de verzekerden zijn
nauwelijks meetbaar.
d) en e) Niet van toepassing. d) et e) Sans objet.
— examen de la situation médico-juridique du
médecin conseil — Mise en place d’un système
de gestion des risques en matière de remboursement
des soins de santé: 47 643;
— actualisation et accompagnement du plan stratégique:
12 100;
L’élaboration d’un style maison et d’une partie
de la documentation (brochures, dépliants, site
web) se réalise en collaboration avec la société
Imagine a group, choisie après appel d’offres.
Coût: 33 880 euros.
Le rapport: Les actions étant encore en cours,
parfois à leurs débuts, leur rapport n’est pas
encore mesurable. De plus, des éléments
comme la satisfaction des assurés ne peuvent se
chiffrer.
3. Er werd geen beroep gedaan op sponsoring. 3. Nous n’avons pas fait appel à un sponsoring.
Controledienst voor de ziekenfondsen en de landsbonden
van ziekenfondsen
1.
a) De controledienst heeft volgende onderzoeken
laten verrichten:
1) Het op punt stellen van het project EGUS, dit is
het gegevensuitwisselingssysteem dat een elektronische
overdracht van de jaarrekeningen
toelaat.
2) Vraag om advies over de berekening van reserves
en minimumbijdragen van mutualistische
producten.
3) Opstellen van actuariële formules voor de berekening
van de minimumpremies en de reserves
voor de dienst Dagvergoedingen. Het nakijken
van de programma’s ontwikkeld door de
Office de contrôle des mutualités et des unions
nationales de mutualités
1.
a) L’office de contrôle a réalisé les enquêtes suivantes:
1) Mise au point du projet EGUS qui consiste en
un système d’échange de données qui permet
un transfert électronique des comptes annuels.
2) Demande d’avis quant au calcul des réserves et
cotisations minimales de produits mutualistes.
3) Élaboration de formules actuarielles pour le
calcul des primes minimales et des réserves du
service des Indemnités journalières. La vérification
des programmes développés par l’office
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20841
31 - 03 - 2003
controledienst om die minimumpremies en
reserves te berekenen. Het nakijken en begeleiden
bij het opstellen van de formules voor de
berekening van de provisies voor het voorhuwelijkssparen.
4) Opstellen van formules voor de berekening van
de schadereserves voor diensten. Nakijken en
bevestiging van de juistheid van de programma’s
ontwikkeld door de controledienst
om de schadereserves te berekenen.
5) Nakijken en begeleiding bij de berekening van
de technische voorzieningen voor het voorhuwelijkssparen
en van de programma’s
ontwikkeld door de controledienst om
deze technische voorzieningen te berekenen.
de contrôle afin de calculer ces primes minimales
et réserves. Le contrôle et l’accompagnement
lors de l’élaboration de formules pour le
calcul des provisions de l’épargne prénuptiale.
4) Élaboration de formules pour le calcul des
réserves de risques en cours pour les services.
Contrôle et confirmation de l’exactitude des
programmes développés par l’office de contrôle
afin de calculer les réserves de risques en
cours.
5) Vérification et accompagnement lors du calcul
des provisions techniques pour l’épargne prénuptiale
et des programmes développés par
l’office de contrôle afin de calculer ces provisions
techniques.
b) Voornoemde onderzoeken werden verricht door: b) Les enquêtes précitées ont été réalisées par:
1) SMALS-MvM VZW; 1) SMALS-MvM ASBL;
2) KPMG Actuarissen; 2) KPMG Actuaires;
3) KPMG Actuarissen; 3) KPMG Actuaires;
4) KPMG Actuarissen; 4) KPMG Actuaires;
5) KPMG Assurance and Advisory Services. 5) KPMG Assurance and Advisory Services.
c) De kostprijs van deze onderzoeken was: c) Le coût de ces enquêtes était:
1) 1999: 4 928 899 frank; 1) 1999: 4 928 899 francs;
2000: 3 719 099 frank; 2000: 3 719 099 francs;
2001: 3 720 720 frank; 2001: 3 720 720 francs;
2002: 39 178 euro (voor 2e en 3e kwartaal); 2002: 39 178 euros (2 e et 3 e trimestres);
2) 1999: 235 950 frank; 2) 1999: 235 950 francs;
3) 2000: 290 400 frank; 3) 2000: 290 400 francs;
4) 2000: 308 550 frank; 4) 2000: 308 550 francs;
5) 2002: 9 680 euro. 5) 2002: 9 680 euros.
d) De resultaten van deze onderzoeken werden niet
bekendgemaakt en kunnen niet worden geconsulteerd
door personen vreemd aan de controledienst.
1.
e) Het resultaat van het onderzoek werd gevolgd. In
geval van discussie kon een akkoord worden
bereikt.
2.
a) I. Verscheidene wetswijzigingen met de doelstelling
een code voor goed gedrag voor de mutualistische
entiteiten vast te leggen, hierin begrepen
een specifieke reglementering betreffende
reclame, het verbod van toekenning van mutatiepremies,
en tenslotte het invoeren van administratieve
sancties om de naleving van deze
regelgeving afdwingbaar te maken.
d) Les résultats de ces examens n’ont pas été publiés,
et ne peuvent pas être consultés par des personnes
étrangères à l’office de contrôle.
1.
e) Le résultat de l’examen a été suivi. En cas de
discussion, un accord a pu être atteint.
2.
a) I. Plusieurs modifications de loi ayant pour
objectif de déterminer un code de bonne
conduite pour les entités mutualistes, en ce
compris une réglementation spécifique afférente
à la publicité, l’interdiction de l’octroi
des primes à la mutation, et finalement
l’instauration de sanctions administratives afin
de faire respecter cette réglementation.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20842 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
II.
De regels volgens dewelke de boekhouding van
de mutualistische entiteiten dient gehouden te
worden en de jaarrekeningen dienen opgesteld
te worden werden nauwkeurig vastgelegd.
Er werden nieuwe bepalingen ingevoerd met
betrekking tot de door de mutualistische entiteiten
aan te leggen reservefondsen en de
beperking van de mogelijkheden tot belegging
van hun fondsen.
Er werden eveneens voorwaarden opgesteld
waaraan het systeem van interne controle en
interne audit van de landsbonden van ziekenfondsen
moet beantwoorden.
1) Voor diverse informatica-diensten werd
een werknemer van SMALS-MvM VZW
gedetacheerd bij de controledienst.
2) Uitbesteding aan advocaten van taken teneinde
de belangen van de controledienst en
de Belgische Staat te verdedigen naar
aanleiding van gerechtelijke procedures die
door mutualistische entiteiten werden ingeleid
voor de Raad van State en de arbeidsrechtbank.
III. Geen.
IV. Geen.
b) De initiatieven onder punt 2, a), I, worden gunstig
geëvalueerd. Alle aspecten werden reeds in de
praktijk geïmplementeerd; de sanctieprocedure is
operationeel. Aangezien de vereiste gespecialiseerde
kennis aanwezig was bij de aannemers van
de uitbestede diensten die worden vernoemd onder
punt 2, a), II, werden deze initiatieven eveneens
gunstig geëvalueerd.
2.
c) — De wetswijzigingen waarvan sprake is in punt
2, a), I, werden voorbereid door ambtenaren
van de controledienst. De opbrengst van de
sancties was nihil voor het jaar 2001 en
bedroeg 7 000 euro voor het jaar 2002. Het
opleggen van een boete van 500 euro wordt op
dit ogenblik betwist via een gerechtelijke procedure;
— met betrekking tot punt 2, a), II, 1), bedroegen
de kosten:
II.
Les règles selon lesquelles la comptabilité des
entités mutualistes doit être tenue et les comptes
annuels de celles-ci doivent être établis ont
été fixées de manière précise.
De nouvelles dispositions ont été mises en
œuvre en ce qui concerne les fonds de réserve à
constituer par les entités mutualistes et la limitation
des possibilités de placement de leur
fonds.
Des conditions ont également été établies
auxquelles doit répondre le système du
contrôle interne et de l’audit interne des unions
nationales de mutualités.
1) Pour les divers services informatiques, un
employé de l’ASBL SMALS-MvM est
détaché auprès de l’office de contrôle.
2) La défense des intérêts de l’office de
contrôle et de l’État belge à l’occasion de
procédures judiciaires introduites par des
entités mutualistes devant le Conseil d’État
et le tribunal du travail a été confiée à des
avocats.
III. Néant.
IV. Néant.
b) Les initiatives au point 2, a), I, sont évaluées favorablement.
Tous les aspects ont déjà été implémentés
dans la pratique; la procédure de sanction est
opérationnelle. Étant donné que la connaissance
spécialisée requise était présente chez les prestataires
des services sous-traités mentionnés au point 2,
a), II, ces initiatives ont également été évaluées
favorablement.
2.
c) — Les modifications légales dont il est question
au point 2, a), I, ont été préparées par des
agents de l’office de contrôle. Le produit des
sanctions était nul pour l’année 2001 et
s’élevait à 7 000 euros pour l’année 2002. Le
prononcé d’une amende de 500 euros est
actuellement contesté dans le cadre d’une
procédure judiciaire;
— en ce qui concerne le point 2, a), II, 1), les frais
s’élevaient à:
— in 1999: 1 453 790 frank; — en 1999: 1 453 790 francs;
— in 2000: 1 458 463 frank; — en 2000: 1 458 463 francs;
— in 2001: 1 561 148 frank; — en 2001: 1 561 148 francs;
— in 2001: 41 879 euro; — en 2001: 41 879 euros;
— met betrekking tot punt 2, a), II, 2), bedroegen
de kosten:
— en ce qui concerne le point 2, a), II, 2), les frais
s’élevaient à:
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20843
31 - 03 - 2003
— in 1999: 113 300 frank; — en 1999: 113 300 francs;
— in 2000: 34 300 frank; — en 2000: 34 300 francs;
— in 2001: 0 frank; — en 2001: 0 franc;
— in 2002: 13 609 euro. — en 2002: 13 609 euros.
d) Elke samenwerking geschiedde onder een contractuele
vorm.
e) — De samenwerking met KPMG Actuarissen is
historisch gegroeid en bleef door de ervaring
die intussen werd opgebouwd behouden.
— SMALS-MvM VZW is een organisatie die
opgericht werd om uitsluitend diensten te verstrekken
aan de instellingen die afhangen van
de minister van Sociale Zaken.
— De advocaten werden gekozen op basis van
hun ervaring in sociale en administratieve
zaken.
d) Chaque collaboration a été réalisée sous une forme
contractuelle.
e) — La collaboration avec KPMG Actuaires s’est
développée sur le plan historique et a été maintenue
en raison de l’expérience bâtie entretemps.
— SMALS-MvM ASBL est une organisation qui a
été créée pour rendre des services uniquement
aux organismes qui dépendent du ministre des
Affaires sociales.
— Les avocats ont été choisis sur la base de leur
expérience dans les affaires sociales et administratives.
3. Er werd geen beroep gedaan op sponsoring. 3. Nous n’avons pas fait appel à un sponsoring.
Kruispuntbank van de sociale zekerheid
Banque-carrefour de la sécurité sociale
De Kruispuntbank van de sociale zekerheid heeft
geen onderzoeken laten verrichten over de wenselijkheid
om de private sector bij het vervullen van haar
opdrachten te betrekken.
De Kruispuntbank heeft evenmin wettelijke of reglementaire
opdrachten uitbesteed via publiek-private
samenwerking of publiek-privaat partnership, noch
heeft ze taken naar de private sector afgestoten. Voor
ondersteuning bij het vervullen van haar opdrachten
doet de Kruispuntbank wel regelmatig een beroep op
diensten van de vereniging zonder winstoogmerk
SmalS-MvM, opgericht overeenkomstig artikel 17bis
van de wet van 15 januari 1990 houdende oprichting
en organisatie van een Kruispuntbank van de sociale
zekerheid, en op de diensten van private ondernemingen,
met toepassing van de wettelijke en reglementaire
bepalingen met betrekking tot de gunning van overheidsopdrachten.
Om steeds beter tegemoet te komen aan de verwachtingen
en de behoeften van haar partners, heeft
de Kruispuntbank van de sociale zekerheid hen in 2002
een nieuwe website ter beschikking gesteld.
De site en de navigatie werden ontworpen volgens
een gebruikerslogica. De tevredenheidsenquête die in
2002 bij de partners van de Kruispuntbank gevoerd
werd, heeft aangetoond dat de website op een heel
bevredigende manier aan hun wensen beantwoordde.
Hoewel de website bestemd is voor professionele
gebruikers, vond de Kruispuntbank het belangrijk om
een zo breed mogelijk publiek te bereiken. Daarom is
La Banque-carrefour de la sécurité sociale n’a pas
fait réaliser des études sur l’opportunité d’impliquer le
secteur privé en vue de la réalisation de ses missions.
La Banque-carrefour n’a pas non plus sous-traité
des missions réglementaires ou légales par le biais
d’une collaboration public-privé ou d’un partenariat
public-privé, ni désengagé des tâches vers le secteur
privé. En ce qui concerne l’assistance dans le cadre de
la réalisation de ses missions, il est vrai que la Banquecarrefour
fait régulièrement appel aux services de
l’association sans but lucratif SmalS-MvM, créée
conformément à l’article 17bis de la loi du 15 janvier
1990 relative à l’institution et à l’organisation d’une
Banque-carrefour de la sécurité sociale, et aux services
fournis par des entreprises privées, en application des
dispositions légales et réglementaires relatives à
l’attribution de marchés publics.
Dans le but de répondre toujours mieux aux attentes
et aux besoins de ses partenaires, la Banque-carrefour
de la sécurité sociale a mis à leur disposition en 2002
un nouveau site web.
La conception du site ainsi que la navigation proposée
ont été réalisées selon une logique orientée vers les
utilisateurs. L’enquête de satisfaction menée en 2002
auprès des partenaires de la Banque-carrefour a révélé
que le site web répondait de manière très satisfaisante
à leurs aspirations.
Bien que ce site web soit destiné à des utilisateurs
professionnels, la Banque-carrefour avait à cœur de
s’adresser également à un public le plus large possible.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20844 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
er op de website een specifieke rubriek waarin iedereen
heldere en volledige informatie kan vinden over
wat de Kruispuntbank is, wat ze doet en wat de meerwaarde
hiervan is.
C’est pourquoi, sur le site, il existe une rubrique spécifique
qui permet à tout un chacun d’obtenir une information
claire et complète sur ce qu’est la Banquecarrefour,
ce qu’elle fait et sur la valeur ajoutée qu’elle
représente.
DO 2002200300536 DO 2002200300536
Vraag nr. 597 van mevrouw Maggie De Block van
20 januari 2003 (N.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Parkeerkaarten voor gehandicapten. — Uitreiking. —
Lange wachttijden.
Regelmatig horen we klachten over de termijn
waarbinnen de parkeerkaarten voor gehandicapten
worden uitgereikt. Blijkbaar bestaan er wachttijden
tot vijf maanden.
1. Wat is de gemiddelde termijn tussen het indienen
van de aanvraag en het uitreiken van de parkeerkaart
voor gehandicapten?
2. Wat is de langste termijn tussen het indienen van
de aanvraag en het uitreiken van de parkeerkaart voor
gehandicapten?
3. Indien inderdaad wachttijden van vijf maanden
zouden bestaan, hoe kan deze wachttijd worden ingekort?
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 597
van mevrouw Maggie De Block van 20 januari 2003
(N.):
1. Ik heb de eer het geachte lid mede te delen dat de
globale gemiddelde onderzoekstermijn inzake parkeerkaarten
eind 2002 slechts 1,3 maanden bedroeg.
Het is echter evident dat, wanneer de aanvraag tot
het verkrijgen van een parkeerkaart gebeurt op basis
van een attest van een officiële of gerechtelijke overheid,
de termijn voor het uitreiken van een parkeerkaart
heel wat lager ligt, dan wanneer de aanvraag
gebeurt op basis van een attest van de behandelende
arts en de aanvraag daardoor aanleiding geeft tot een
onderzoek door een arts van de bestuursdirectie van de
Uitkeringen aan personen met een handicap.
Voor deze laatste aanvragen gelden immers dezelfde
«medische» onderzoekstermijnen als deze geldig voor
de medische onderzoeken in het kader van de aanvragen
om een tegemoetkoming aan personen met een
handicap of de aanvragen om attesten tot vaststelling
van de graad van invaliditeit met het oog op het verkrijgen
van bepaalde sociale en fiscale voordelen.
Question n o 597 de M me Maggie De Block du 20 janvier
2003 (N.) au ministre des Affaires sociales et
des Pensions:
Cartes de stationnement pour les personnes handicapées.
— Délivrance. — Longueur des délais.
Nous sommes régulièrement informés de plaintes
relatives au délai de délivrance des cartes de stationnement
pour les personnes handicapées. Apparemment,
les délais peuvent atteindre cinq mois.
1. Quel est le délai moyen entre le dépôt de la
demande et la délivrance de la carte de stationnement
aux personnes handicapées?
2. Quel est le délai maximal entre le dépôt de la
demande et la délivrance de la carte de stationnement
aux personnes handicapées?
3. S’il est exact que les délais peuvent atteindre cinq
mois, quelles mesures peuvent-elles être prises afin de
les réduire?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 597 de
M me Maggie De Block du 20 janvier 2003 (N.):
1. J’ai l’honneur de faire savoir à l’honorable
membre que fin 2002 le délai d’instruction moyen en
matière de cartes de stationnement ne s’élevait qu’à
1,3 mois.
Il est toutefois évident que, lorsque la demande
d’une carte de stationnement est introduite sur base
d’une attestation d’une autorité officielle ou judiciaire,
le délai de délivrance d’une carte de stationnement est
beaucoup moins élevé que lorsque la demande de carte
se fait sur base d’une attestation du médecin traitant
suivi d’un examen de contrôle par un médecin de la
direction d’administration des Prestations aux personnes
handicapées.
À ces demandes s’appliquent les mêmes délais de
traitement que ceux existant pour les examens médicaux
effectués dans le cadre des demandes d’obtention
d’une allocation aux personnes handicapées ou des
demandes de fixation du taux d’invalidité en vue
d’obtenir les attestations requises pour l’octroi
d’avantages sociaux et fiscaux.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20845
31 - 03 - 2003
Voor deze dossiers bedroeg de gemiddelde onderzoekstermijn
vier maanden in december 2002.
2. Er worden geen statistieken bijgehouden per
individueel dossier. Daardoor is het ook niet mogelijk
om de «langste termijn» mee te delen.
3. Gezien het antwoord op vraag 2, is deze vraag
zonder voorwerp.
Pour ces dossiers le délai d’instruction moyen
s’élevait à quatre mois en décembre 2002.
2. L’administration ne tient pas de statistiques par
dossier individuel. Il ne m’est dès lors pas possible de
communiquer le délai le plus long.
3. Vu la réponse à la question 2, cette question est
sans objet.
DO 2002200300595 DO 2002200300595
Vraag nr. 603 van de heer Bruno Van Grootenbrulle
van 4 februari 2003 (Fr.) aan de minister van
Sociale Zaken en Pensioenen:
Schadeloosstelling voor beroepsziekten. — Buiten
beschouwing laten van de «sociaal-economische»
factoren. — Arbeidsongevallen.
Bij de koninklijke besluiten van 13 januari 1983
wordt de cumulatie van een uitkering en een pensioen
in de regeling voor arbeidsongevallen en beroepsziekten
beperkt. De uitkeringen worden niet langer berekend
op grond van de bezoldiging, maar er wordt uitgegaan
van een forfaitair bedrag per invaliditeitspercentage.
Aan de invaliditeitsgraad zelf werd dus niet
geraakt, alleen de manier waarop de schadeloosstelling
geregeld wordt, werd gewijzigd.
Ter verantwoording van die maatregelen werd geargumenteerd
dat een schadeloosstelling van het door
het slachtoffer van het ongeval geleden economische
verlies op de arbeidsmarkt na de oppensioenstelling
van de betrokkene eigenlijk geen steek meer houdt.
Met 65 jaar verliezen mensen met een beroepsziekte
echter nòg een stuk van hun rente, ongeacht of ze al
dan niet een pensioen trekken. De graad van arbeidsongeschiktheid
wordt louter op grond van de lichamelijke
ongeschiktheid als gevolg van de ziekte vastgesteld.
Er wordt dus overeenkomstig artikel 35bis van
de gecoördineerde wetten bij de evaluatie van de graad
van arbeidsongeschiktheid geen rekening meer gehouden
met de vermindering van het normale vermogen
tot verdienen veroorzaakt door de feitelijke beperking
van de arbeidsmogelijkheden op de arbeidsmarkt.
Dat zijn de zogenaamde «sociaal-economische
factoren». Door dit alles is de situatie er voor mensen
met een beroepsziekte op achteruitgegaan, omdat in
casu de graad van ongeschiktheid teruggeschroefd
wordt.
1. Waarom worden de «sociaal-economische»
factoren enkel buiten beschouwing gelaten vanaf
65 jaar voor mensen met een beroepsziekte en niet
voor slachtoffers van arbeidsongevallen?
Question n o 603 de M. Bruno Van Grootenbrulle du
4 février 2003 (Fr.) au ministre des Affaires sociales
et des Pensions:
Victimes de maladies professionnelles. — Suppression
des facteurs «socio-économiques». — Accidents du
travail.
Dans le régime des accidents du travail et dans celui
des maladies professionnelles, les arrêtés royaux du
13 janvier 1983 ont limité le cumul des prestations
avec les pensions. Lesdites prestations ne se calculent
plus sur base de la rémunération mais bien sur base
d’un montant forfaitaire par pourcentage d’invalidité.
C’est donc le mode d’indemnisation qui a été modifié
et non le taux d’invalidité.
Pour justifier ces mesures, on évoqua le fait que
l’indemnisation de la perte économique subie par la
victime de l’accident sur le marché du travail perdait
quelque peu sa raison d’être à date de la mise à la
retraite.
À l’âge de 65 ans, les victimes de maladie professionnelle
subissent toutefois une réduction supplémentaire
de leur rente, et ce peu importe qu’elles disposent
ou non d’une pension. L’incapacité de travail est fixée
uniquement en fonction de l’incapacité physique résultant
de la maladie. Autrement dit, en vertu de l’article
35bis des lois coordonnées, on ne tient plus compte
de la diminution de la capacité de gain normale
produite par la limitation effective des possibilités de
travail sur le marché de l’emploi.
Il s’agit des fameux facteurs «socio-économiques».
Cette mesure a donc aggravé la situation des victimes
de maladies professionnelles puisqu’il s’agit ici d’une
réduction des pourcentages d’incapacité.
1. Pourquoi la suppression des facteurs «socioéconomiques»
n’affecte-t-elle que les victimes de maladies
professionnelles à l’âge de 65 ans, et non les accidentés
du travail?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20846 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
2. Vindt u niet dat het buiten beschouwing laten
van de sociaal-economische factoren in feite dubbel op
is? Die maatregel komt immers nog eens boven op de
berekeningswijze van de rente tot schadeloosstelling
voor beroepsziekten op grond van een forfait.
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 603
van de heer Bruno Van Grootenbrulle van 4 februari
2003 (Fr.):
Ik heb de eer het geachte lid het volgende antwoord
mede te delen.
De verschillende opbouw van de vergoedingen voor
blijvende arbeidsongeschiktheid in de sector van de
beroepsziekten, enerzijds, en in de sector van de arbeidsongevallen,
anderzijds, verklaart waarom enkel
in de sector van de beroepsziekten vóór de leeftijd van
65 jaar rekening wordt gehouden met socioeconomische
factoren. In de sector van de arbeidsongevallen
leunt de vergoeding voor blijvende arbeidsongeschiktheid,
mede vanwege de actuariaatsberekeningen
eigen aan het stelsel van de wetsverzekeraars, sterk
aan bij een vergoeding van gemeen recht. De vaststelling
van de vergoeding voor blijvende arbeidsongeschiktheid
in de sector van de arbeidsongevallen sluit
met andere woorden minder goed aan bij wat één van
de essentiële kenmerken zou moeten zijn van een
compensatieregeling voor verlies aan verdienvermogen.
Daar waar in de regeling van de beroepsziekten
op een correcte wijze wordt omgegaan met de realiteit
van vermindering van het verdienvermogen door vóór
de pensioengerechtigde leeftijd ook socio-economische
factoren in rekening te brengen, wordt in de regeling
van de arbeidsongevallen de vergoeding op een egale
wijze uitgesmeerd over de gehele verdere levensloop.
De vaststelling van de vergoeding voor blijvende
arbeidsongeschiktheid, die vóór de leeftijd van 65 jaar
in de sector van de beroepsziekten bestaat uit een algemeen
gedeelte en een gedeelte gesteund op socioeconomische
factoren, mag niet worden verward met
het terugbrengen van de vergoeding op forfaitaire
bedragen vanaf de tijdstip waarop de gerechtigde op
de vergoeding voor blijvende arbeidsongeschiktheid
met pensioen gaat. Het terugbrengen van de vergoeding
op forfaitaire bedragen dient met name bekeken
te worden in het kader van de cumulatie van twee uitkeringen
die ten laste vallen van de sociale zekerheid in
brede zin, namelijk een pensioenuitkering enerzijds en
een uitkering arbeidsongevallen of beroepsziekten
anderzijds.
Ik herinner er terzake aan dat de beperking van de
cumulatie tussen een pensioenuitkering en een uitkering
arbeidsongevallen of beroepsziekten, het vrijwaren
beoogt van het financieel evenwicht van het globaal
beheer van de sociale zekerheid. Ook vandaag
2. Ne trouvez-vous pas que cette suppression fait en
quelque sorte double emploi avec le mode de calcul
des rentes de maladies professionnelles sur base forfaitaire?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 603 de
M. Bruno Van Grootenbrulle du 4 février 2003 (Fr.):
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre la réponse suivante.
En raison de la composition différente des indemnités
d’incapacité de travail permanente dans le secteur
des maladies professionnelles, d’une part, et dans le
secteur des accidents du travail, d’autre part, il est tenu
compte de facteurs socioéconomiques avant l’âge de
65 ans uniquement dans le secteur des maladies professionnelles.
Dans le secteur des accidents du travail,
l’indemnité d’incapacité de travail permanente
s’assimile fortement à une indemnité de droit
commun, entre autres en raison des calculs actuariels
propres au régime des assureurs-loi. En d’autres
termes, la fixation de l’indemnité d’incapacité de
travail permanente dans le secteur des accidents du
travail est dans une moindre mesure conforme à ce qui
devrait être une des caractéristiques essentielles d’un
système de compensation de la perte de la capacité de
gain. Alors que dans le régime des maladies professionnelles,
il est tenu compte d’une manière correcte
de la réalité de la perte de la capacité de gain en
prenant également des facteurs socioéconomiques en
considération avant l’âge de la retraite, l’indemnité
dans le régime des accidents du travail est répartie
d’une manière égale tout au long de la vie.
La fixation de l’indemnité d’incapacité de travail
permanente, constituée avant l’âge de 65 ans dans le
secteur des maladies professionnelles d’une partie
générale et d’une partie basée sur des facteurs socioéconomiques,
ne peut être confondue avec la réduction
de l’indemnité à des montants forfaitaires à partir du
moment où le bénéficiaire de l’indemnité d’incapacité
de travail permanente prend sa retraite. La réduction
de l’indemnité à des montants forfaitaires doit en effet
être considérée dans le cadre du cumul de deux prestations
à charge de la sécurité sociale au sens large, à
savoir une prestation de pension, d’une part, et une
indemnité d’accidents du travail ou de maladies
professionnelles, d’autre part.
Je voudrais rappeler à ce sujet que la limitation du
cumul entre une prestation de pension et une indemnité
d’accidents du travail ou de maladies professionnelles
vise à sauvegarder l’équilibre financier de la
gestion globale de la sécurité sociale. La limitation de
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20847
31 - 03 - 2003
nog is de beperking van die cumulmogelijkheid essentieel
voor dat financieel evenwicht.
cette possibilité de cumul est encore toujours essentielle
pour cet équilibre financier.
DO 2002200300626 DO 2002200300626
Vraag nr. 606 van de heer Jo Vandeurzen van
12 februari 2003 (N.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Revalidatieovereenkomsten. — Erkenningsnormen.
In heel wat erkenningsnormen, uitgevaardigd in
toepassing van de ziekenhuiswet en in typeovereenkomsten
inzake revalidatie, is er sprake van de
verplichte aanwezigheid van kinesisten en andere
paramedici om in aanmerking te mogen komen voor
een erkenning of het sluiten van een revalidatieovereenkomst.
1. Worden er in het kader van de erkenningsnormen
of type-overeenkomsten voorwaarden gesteld met
betrekking tot het sociaalrechtelijk statuut waarin de
kinesisten en andere paramedici activiteiten moeten
organiseren?
2. Met andere woorden volstaat het dat de instelling
of voorziening het bewijs levert van de aanwezigheid
van de vereiste zorgberoepsbeoefenaars of moet
ook bewezen worden in welk sociaal statuut zij hun
activiteiten uitoefenen (zelfstandige natuurlijke
persoon, professionele vennootschap of bediende)?
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 606
van de heer Jo Vandeurzen van 12 februari 2003 (N.):
In antwoord op de vragen van het geachte lid omtrent
«type-overeenkomsten inzake revalidatie», kan
ik hem het volgende meedelen.
In het kader van sommige revalidatieovereenkomsten
geldt er inderdaad een verplichte aanwezigheid
van kinesitherapeuten of andere paramedici.
De overeenkomsten voorzien geen bijzondere voorwaarden
met betrekking tot het sociaalrechterlijk statuut
van de personen die de revalidatie-activiteiten
organiseren.
De arbeidswetgeving is van toepassing.
Wel is in de specifieke overeenkomsten met een
expliciet in het contract voorziene en vergoede personeelsequipe
de verplichting opgenomen dat de door
het RIZIV voorziene loonkost integraal naar de
betrokken paramedicus gaat. Dit wil zeggen dat naargelang
het sociaalrechtelijk statuut de inrichtende
Question n o 606 de M. Jo Vandeurzen du 12 février
2003 (N.) au ministre des Affaires sociales et des
Pensions:
Conventions de rééducation fonctionnelle. — Normes
d’agrément.
De nombreuses normes d’agrément, prises en exécution
de la loi sur les hôpitaux et de conventions-types
en matière de rééducation, disposent que la présence
de kinésithérapeutes et d’autres membres du personnel
paramédical est requise pour bénéficier d’un agrément
ou conclure une convention de rééducation fonctionnelle.
1. En ce qui concerne les normes d’agrément ou les
conventions-types, des conditions ont-elles été fixées
en ce qui concerne le statut au regard du droit social
dans le cadre duquel les kinésithérapeutes et les autres
membres du personnel paramédical doivent organiser
leurs activités?
2. En d’autres termes, une institution doit-elle
uniquement apporter la preuve de la présence des
praticiens professionnels requis ou bien doit-elle également
prouver la nature du statut social dans le cadre
duquel ils exercent leurs activités (personne physique
indépendante, société professionnelle ou employé)?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 606 de
M. Jo Vandeurzen du 12 février 2003 (N.):
En réponse aux questions de l’honorable membre
concernant les «conventions types de rééducation
fonctionnelle», je peux communiquer ce qui suit.
Dans le cadre de certaines conventions de rééducation
fonctionnelle, il existe en effet une présence obligatoire
des kinésithérapeutes ou d’autres auxiliaires
paramédicaux.
Les conventions ne prévoient pas de conditions
particulières relatives au statut de droit social des
personnes qui organisent des activités de rééducation
fonctionelle.
La législation du travail est d’application.
Les conventions spécifiques avec une équipe de
personnel explicitement prévue dans le contrat et
rémunérée selon celui-ci comportent toutefois
l’obligation que le coût salarial prévu par l’INAMI
revient intégralement à l’auxiliaire paramédical
concerné. Ceci signifie que, selon le statut de droit
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2666

20848 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
macht hetzij als werkgever de betrokken paramedicus
zal vergoeden hetzij — bij een paramedicus onder het
statuut van zelfstandige — de voorziene RIZIVvergoeding
gewoon zal doorstorten.
social, le pouvoir organisateur soit rétribuera
l’auxiliaire paramédical concerné comme employeur
soit — pour un auxiliaire paramédical ayant le statut
de travailleur indépendant — versera simplement
l’indemnité INAMI prévue.
DO 2002200300629 DO 2002200300629
Vraag nr. 607 van mevrouw Trees Pieters van
12 februari 2003 (N.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Bedrijfsleidersverzekeringen voor werknemerskaderleden
en familieleden. — Fiscaal en sociaal
statuut van werknemers-familieleden.
Door tal van kleine en middelgrote familiale
vennootschappen worden verzekeringscontracten van
het type «bedrijfsleidersverzekering» gesloten in het
voordeel van de vennootschappen op het hoofd van
een kaderlid, meestal zoon, dochter, broer of zuster
van de bestuurders en/of op naam van een zogezegde
«key-man», zijnde een werknemer of iemand die geen
bedrijfsleider is in de directe fiscale betekenis van de
artikelen 30, 2 o , en 32 van het Wetboek van de
inkomstenbelastingen 1992.
In de huidige juridische stand van zaken rijzen
terzake hierbij dan ook wel de volgende algemene
praktische vragen.
1. Is het uit verzekeringsoogpunt wettelijk toegelaten
dat er «bedrijfsleiders-verzekeringen» worden afgesloten
op het hoofd van al dergelijke natuurlijke
personen (werknemers onder arbeidsovereenkomst),
die in wezen toch veeleer wel een leidinggevende of
gezaghebbende functie hebben en over welbepaalde al
dan niet stilzwijgende mandaten, volmachten of
bevoegdheden beschikken om de vennootschap geheel
of gedeeltelijk te verbinden (bijvoorbeeld bij bankverrichtingen,
bij aankopen of investeringen, bij aanwerving
personeel, enz.)?
2.
a) Onder welke precieze fiscale categorie dienen de
beroepsinkomsten van al die verzekerde personen
uiteindelijk te worden gecatalogeerd?
b) Dienen deze personen zowel uit fiscaal als uit
sociaalrechtelijk oogpunt met een zelfstandig
«bedrijfsleider» te worden «gelijkgesteld»?
3.
a) Aan welk precies sociaal statuut (zelfstandige en/of
werknemer onder RSZ-stelsel) dienen bedoelde
verzekerden te worden onderworpen?
b) Onder welke concrete voorwaarden kunnen zij
eventueel onder een arbeidsovereenkomst voor
bedienden werken?
Question n o 607 de M me Trees Pieters du 12 février
2003 (N.) au ministre des Affaires sociales et des
Pensions:
Assurances chef d’entreprise pour les travailleurscadres
et les membres de leur famille. — Statut fiscal
et social des travailleurs-membres de la famille.
De nombreuses petites et moyennes entreprises
familiales contractent des assurances du type
«assurance chef d’entreprise» au bénéfice d’un cadre,
souvent le fils, la fille, le frère ou la sœur des administrateurs
et/ou au nom de ce que l’on appelle un «keyman»,
à savoir un travailleur ou une personne qui
n’est pas chef d’entreprise au sens fiscal direct des articles
30, 2 o , et 32 du Code des impôts sur les revenus
1992.
Dans l’état actuel de la législation, les questions
pratiques et générales suivantes se posent dès lors:
1. Est-il légalement permis sur le plan des assurances
de conclure des assurances chef d’entreprise au
bénéfice de personnes physiques (travailleurs sous
contrat de travail), qui occupent généralement une
fonction dirigeante ou d’autorité et disposent, tacitement
ou non, de mandats, délégations ou compétences
pouvant engager totalement ou partiellement
l’entreprise (dans le cadre d’opérations bancaires,
d’achats ou d’investissements, de recrutement de
personnel, etc.)?
2.
a) Dans quelle catégorie fiscale précise les revenus
professionnels de ces personnes assurées doiventelles
être classées?
b) Ces assurés doivent-ils, tant du point de vue fiscal
que du point de vue du droit social, être assimilés à
des chefs d’entreprise indépendants?
3.
a) À quel statut social précis (indépendant et/ou
travailleur sous le régime ONSS) ces assurés
doivent-ils être soumis?
b) Dans quelles conditions concrètes peuvent-ils éventuellement
travailler sous les liens d’un contrat de
travail d’employé?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20849
31 - 03 - 2003
4.
a) Is de fiscale regel van de 80 %-beperking in alle
gevallen steeds van toepassing op dergelijke verzekeringscontracten?
b) Zo neen, in welke gevallen niet en om welke
wettige redenen?
5.
a) Zijn dienaangaande de bepalingen van de artikelen
59, 60 en 195 WIB 1992 en alle desbetreffende
reglementaire uitvoeringsbepalingen eveneens
integraal van toepassing?
b) Zo neen, van waar gebeurlijk deze ongelijke of discriminerende
fiscale behandeling?
6. Aan welke andere fiscale en/of parafiscale voorwaarden
zijn dergelijke verzekeringscontracten daarnaast
eventueel wettelijk en/of regelementair ook nog
geheel of gedeeltelijk onderworpen?
7. Kan u, punt per punt, uw huidige algemene praktische
ziens- en handelwijze meedelen in het licht van
zowel de verzekeringswetgeving als van alle fiscale en
parafiscale bepalingen?
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 607
van mevrouw Trees Pieters van 12 februari 2003 (N.):
3.
a) Ik heb de eer het geachte lid te antwoorden dat het
afsluiten van een bedrijfsleidersverzekering door
een onderneming in haar eigen voordeel op het
hoofd van de bedrijfsleider of een sleutelfiguur
(ook wel «key-man» genoemd) géén invloed uitoefent
op het sociaal zekerheidsstatuut van de verzekerde.
Het doel van het afsluiten van een bedrijfsleidersverzekering
is voornamelijk het voortbestaan
van het bedrijf te waarborgen wanneer de
bedrijfsleider of een persoon met een belangrijke
professionele activiteit voor de onderneming wegvalt
(door ziekte, ongeval, overlijden, ...). Bij dit
type van verzekering is het bedrijf de begunstigde
en wordt dit bedrijf dus vergoed voor het vertrek
van een sleutelfiguur, al dan niet de bedrijfsleider.
Het sociaal statuut van betrokkene staat al vast
vóór het afsluiten van dergelijke verzekering.
Krachtens artikel 3, § 2, van het koninklijk besluit
nr. 38 van 27 juli 1967 houdende inrichting van het
sociaal statuut der zelfstandigen is een zaakvoerder
als lasthebber van de vennootschap in beginsel
onderworpen aan het socialezekerheidsstelsel van
de zelfstandigen. Het gaat om een onweerlegbaar
vermoeden. Indien de bedrijfsleidersverzekering
afgesloten wordt op het hoofd van een sleutelfiguur
(of «key-man») die een werknemer is, dan
blijft deze persoon ook na het sluiten van de verzekeringsovereenkomst
een werknemer.
4.
a) La règle fiscale de la limitation à 80 % est-elle
toujours d’application pour de tels contrats
d’assurance?
b) Dans la négative, dans quels cas ne l’est-elle pas et
pour quelles raisons légitimes?
5.
a) Les dispositions des articles 59, 60 et 195 du CIR
1992 et toutes les dispositions exécutoires réglementaires
y afférentes sont-elles également intégralement
d’application?
b) Dans la négative, quelles sont les raisons de cette
éventuelle différence de traitement fiscal?
6. À quelles autres conditions fiscales et/ou parafiscales
ces contrats d’assurance sont-ils éventuellement
aussi, totalement ou partiellement, légalement ou
réglementairement, soumis?
7. Pouvez-vous, point par point, me faire part de
votre point de vue et méthode actuels, à la lumière de
la législation sur les assurances et de toutes les dispositions
fiscales et parafiscales?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 607 de
M me Trees Pieters du 12 février 2003 (N.):
3.
a) J’ai l’honneur de répondre à l’honorable membre
que la conclusion d’une assurance-chef d’entreprise
par une entreprise à son propre profit sur la
tête du chef d’entreprise ou d’un personnage-clé
(appelé parfois aussi «key man») n’a aucune
influence sur le statut de l’assuré en matière de
sécurité sociale. Une assurance-chef d’entreprise
vise principalement à préserver l’entreprise lorsque
le chef d’entreprise ou une personne qui exerce une
activité professionnelle importante pour l’entreprise
vient à disparaître (pour cause de maladie,
d’accident, de décès, ...). Dans ce type d’assurance,
l’entreprise est le bénéficiaire et elle est donc
indemnisée pour le départ d’un personnage-clé,
qu’il s’agisse ou non du chef d’entreprise.
Le statut social de l’intéressé est déjà établi avant la
conclusion d’une telle assurance. En vertu de l’article
3, § 2, de l’arrêté royal n o 38 du 27 juillet 1967
organisant le statut social des travailleurs indépendants,
un gérant est, en tant que mandataire de la
société, en principe assujetti au régime de la sécurité
sociale des travailleurs indépendants. Il s’agit
d’une présomption irréfragable. Si l’assurance-chef
d’entreprise est conclue sur la tête d’un personnage-clé
(ou «key-man») qui est un travailleur
salarié, cette personne reste un travailleur salarié
même après la conclusion du contrat d’assurance.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20850 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
b) Met betrekking tot deze vraag kan ik enkel wijzen
op de mogelijkheid voor de zaakvoerder om zijn
mandaat als zaakvoerder met een arbeidsovereenkomst
in de vennootschap te cumuleren. In dit
verband spreekt men van de «dubbele onderwerping»
op het vlak van de sociale zekerheid, aangezien
hij als zaakvoerder onderworpen wordt aan
het statuut der zelfstandigen en als bediende aan de
sociale zekerheid der werknemers. De rechtspraak
en de rechtsleer aanvaarden dat er dubbele
onderwerping kan zijn, indien er voldaan is aan
een aantal criteria:
(1) De zaakvoerder moet, naast zijn opdrachten in
het raam van een lastgevingcontract, technische,
administratieve, commerciële, boekhoudkundige,
personeelstechnische of financiële
handelingen vervullen voor de vennootschap,
zijnde materiële handelingen die geen
rechten of verplichtingen doen ontstaan over
de manier waarop de vennootschap wordt
beheerd en die mogelijk ook door een bediende
kunnen worden verricht.
Deze taken dienen juridisch onderscheiden te
worden van de taken als lasthebber. Dit is het
logisch gevolg van het onderscheid tussen de
lastgeving en de arbeidsovereenkomst. De
lasthebber stelt namelijk rechtshandelingen en
de werknemer verricht materiële handelingen.
(2) Er moet een loon uitgekeerd worden als tegenprestatie
voor de gepresteerde arbeid. Maar het
loutere feit dat betrokkene een loon ontvangt,
kan onmogelijk automatisch tot gevolg hebben
dat de gepresteerde arbeid gekwalificeerd
wordt als arbeid in ondergeschikt verband,
verricht door een werknemer. Dit zou immers
de deur openzetten naar misbruiken.
(3) Het bewijs dient geleverd te worden van het
bestaan van een gezagsrelatie tussen de
vennootschap en de zaakvoerder-werknemer,
aangezien de zaakvoerder-werknemer voor de
uitoefening van die onderscheiden functies zich
tegenover de vennootschap in een band van
ondergeschiktheid moet bevinden. Er moet dus
steeds een bewijs geleverd worden van de mogelijkheid
tot uitoefening van het werkgeversgezag.
Het feit dat betrokkene een loon
ontvangt en/of het feit dat de vennootschap
betrokkene als werknemer aangeeft bij de
Rijksdienst voor sociale zekerheid volstaan op
zich niet om te stellen dat betrokkene een
werknemer is; er moet een orgaan bestaan
binnen de vennootschap die het werkgeversgezag
werkelijk kan uitoefenen.
b) Pour ce qui est de cette question, je ne puis que
signaler la possibilité dont dispose le gérant de
cumuler son mandat de gérant avec un contrat de
travail dans l’entreprise. On parle à cet égard de
«double assujettissement» sur le plan de la sécurité
sociale, étant donné qu’il est assujetti comme
gérant au statut des travailleurs indépendants et
comme employé à la sécurité sociale des travailleurs
salariés. Tant la jurisprudence que la doctrine
admettent la possibilité d’un double assujettissement,
s’il est satisfait à un certain nombre de
critères:
(1) Outre les missions qui lui sont imparties dans
le cadre d’un contrat de mandat, le gérant doit
accomplir pour la société des actes techniques,
administratifs, commerciaux, comptables, de
gestion du personnel ou de gestion financière, à
savoir des actes matériels qui ne font pas naître
des droits ou des obligations relatifs à la
manière de gérer la société et qui peuvent éventuellement
être effectués par un employé.
Ces tâches doivent être distinguées sur le plan
juridique des tâches accomplies en qualité de
mandataire. Il s’agit de la conséquence logique
de la distinction entre un mandat et un contrat
de travail. En effet, le mandataire pose des
actes juridiques et le travailleur salarié
accomplit des actes matériels.
(2) Une rémunération doit être payée en contrepartie
des prestations de travail. Mais le seul
fait que l’intéressé perçoive une rémunération
ne saurait entraîner automatiquement que les
prestations de travail soient qualifiées de travail
accompli dans un lien de subordination
par un travailleur salarié. En effet, cette assimilation
donnerait lieu à des abus.
(3) Il faut fournir la preuve de l’existence d’une
relation d’autorité entre la société et le géranttravailleur
salarié, étant donné que, pour
l’exercice de ces fonctions distinctes, le géranttravailleur
salarié doit se trouver dans une relation
de subordination vis-à-vis de la société. Il
faut dès lors toujours pouvoir fournir une
preuve de la possibilité d’exercice de l’autorité
de l’employeur. Le fait que l’intéressé reçoit
une rémunération et/ou le fait que la société
déclare l’intéressé comme travailleur salarié à
l’Office national de sécurité sociale ne suffisent
pas en soi à établir que l’intéressé est un travailleur
salarié; il doit exister au sein de la
société un organe en mesure d’exercer effectivement
l’autorité de l’employeur.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20851
31 - 03 - 2003
DO 2002200300460 DO 2002200300460
Vraag nr. 608 van de heer Jozef Van Eetvelt van
13 februari 2003 (N.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Vakantiegeld. — Met effectief gewerkte dagen gelijkgestelde
dagen van arbeidsonderbreking.
Het koninklijk besluit van 30 januari 1979 reglementeert
de toekenning van een vakantiegeld aan het
personeel van ’s lands algemeen bestuur. Deze reglementering
is ook van toepassing, wat betreft het
dubbel vakantiegeld, op de gesubsidieerde contractuelen
die in de lokale sector tewerkgesteld zijn (koninklijk
besluit van 30 maart 1987 tot uitvoering van artikel
8 van het koninklijk besluit nr. 474 van 28 oktober
1986 tot opzetting van een stelsel van door de Staat
gesubsidieerde contractuelen bij sommige plaatselijke
besturen).
Artikel 5 van voornoemd koninklijk besluit van
30 januari 1979 somt de perioden op die eveneens in
aanmerking worden genomen voor de berekening van
het vakantiegeld: jaarwedde geheel of gedeeltelijk
genoten, dienstplicht, ouderschapsverlof, moederschapbescherming,
enzovoort.
Gesubsidieerde contractuelen ontvangen bij ziekte,
na de periode dat het gewaarborgd loon wordt uitbetaald,
vergoedingen vanwege het ziekenfonds. Deze
periodes van afwezigheid wegens ziekte zouden eveneens
gelijkgesteld worden gedurende de eerste twaalf
maanden van de arbeidsonderbreking.
Men signaleert mij evenwel dat wanneer gesco’s, na
een periode van arbeidsongeschiktheid wegens ziekte
(die gelijkgesteld is) het werk deeltijds hervatten met
toestemming of op vraag van de adviseur van hun
ziekenfonds en voor de periode van (deeltijdse) afwezigheid
verder mutualiteitsvergoeding genieten, de
periode van tewerkstelling uiteraard in aanmerking
komt voor de berekening van het vakantiegeld, maar
er geen gelijkstelling is voor de periode van deeltijds
ziekteverlof.
Voor de berekening van het vakantiegeld wordt het
personeelslid derhalve «bestraft» wanneer hij het
werk deeltijds hervat.
1. Is het inderdaad zo dat de periode dat de gesco
nog deeltijds afwezig is wegens ziekte nadat hij het
werk deeltijds heeft hervat, niet gelijkgesteld is met
effectief gewerkte dagen, terwijl een volledige afwezigheid
wegens ziekte wel degelijk gelijkgesteld is?
Question n o 608 de M. Jozef Van Eetvelt du 13 février
2003 (N.) au ministre des Affaires sociales et des
Pensions:
Pécule de vacances. — Journées d’interruption de
travail assimilées aux jours de travail effectif.
L’arrêté royal du 30 janvier 1979 règle l’octroi d’un
pécule de vacances aux agents de l’administration
générale du Royaume. En ce qui concerne le double
pécule de vacances, cette réglementation s’applique
également aux contractuels subventionnés employés
auprès des pouvoirs locaux (arrêté royal du 30 mars
1987 portant exécution de l’article 8 de l’arrêté royal
n o 474 du 28 octobre 1986 portant création d’un
régime de contractuels subventionnés par l’État auprès
de certains pouvoirs locaux).
L’article 5 de l’arrêté royal susmentionné du 30 janvier
1979 énumère les périodes qui sont également
prises en considération pour le calcul du montant du
pécule de vacances et au cours desquelles l’agent a
bénéficié, totalement ou partiellement, de son traitement
annuel: service militaire, congé parental ou de
maternité, etc.
En cas de maladie, les contractuels subventionnés
perçoivent une indemnité octroyée par la mutuelle
après avoir perçu un salaire garanti pendant une
période déterminée. Ces périodes d’absence pour
raisons de santé seraient également assimilées au cours
des douze premiers mois d’interruption de carrière.
Il me revient cependant que, lorsque des contractuels
subventionnés reprennent le travail à temps
partiel après une incapacité de travail (assimilée) pour
raisons de santé, avec l’accord ou à la demande du
conseiller de leur mutualité et qu’ils continuent à bénéficier
d’une intervention de la mutuelle pour leur
absence (partielle), la période au cours de laquelle ils
travaillent est bien évidemment prise en compte mais
que la période de congé de maladie partiel n’est pas
assimilée.
Le mode de calcul du pécule de vacances «pénalise»
dès lors le membre du personnel lorsque ce dernier
reprend le travail à temps partiel.
1. Est-il exact que lorsqu’un contractuel subventionné
s’absente à temps partiel pour des raisons de
santé après avoir repris le travail à temps partiel, son
absence n’est pas assimilée à des jours de travail effectif
alors qu’une période d’absence totale pour raison
de santé l’est?
2. In bevestigend geval: 2. Dans l’affirmative:
a) Dient deze discriminatie niet te worden rechtgezet? a) Ne faudrait-il pas mettre fin à cette discrimination?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20852 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
b) Wanneer overweegt u de nodige initiatieven hieromtrent
te nemen of overweegt u eventueel de
minister van Sociale Zaken te verzoeken het
nodige te doen?
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 608
van de heer Jozef Van Eetvelt van 13 februari 2003
(N.):
Het geachte lid vindt hierna het antwoord op de
gestelde vraag.
Ik heb de eer het geachte lid te melden dat artikel 8
van het koninklijk besluit nr. 474 van 28 oktober 1986
tot opzetting van een stelsel van door de Staat gesubsidieerde
contractuelen bij sommige plaatselijke besturen
het principe stelt van de betaling van een enkel
vakantiegeld volgens de bepalingen dewelke gelden in
de private sector.
Het supplement (het dubbel vakantiegeld) daarentegen
moet tenminste gelijk zijn aan het vakantiegeld
zoals berekend op basis van de bepalingen van het
koninklijk besluit van 30 januari 1979 betreffende de
toekenning van een vakantiegeld aan het personeel
van ’s lands algemeen bestuur.
Voor de rest zijn de bepalingen van de wetten
betreffende de jaarlijkse vakantie van de werknemers,
gecoördineerd op 28 juni 1971, en die betrekking
hebben op de hoofdarbeiders, van toepassing.
Artikel 4 van het koninklijk besluit van 30 maart
1987 tot uitvoering van artikel 8 van het koninklijk
besluit nr. 474 van 28 oktober 1986 tot opzetting van
een stelsel door de Staat gesubsidieerde contractuelen
bij sommige plaatselijke besturen bevestigt de toepassing
van deze regels.
Artikel 5 van hetzelfde koninklijk besluit bepaalt
vervolgens dat de dagen van arbeidsonderbreking met
effectief gewerkte dagen zijn gelijkgesteld voor de
berekening van het vakantiegeld.
Dit artikel en volgende verwijzen letterlijk naar de
artikelen die de gelijkstellingen regelen in de private
sector (koninklijk besluit van 30 maart 1967 tot bepaling
van de algemene uitvoeringsmodaliteiten van de
wetten betreffende de jaarlijkse vakantie van de werknermers).
De bepalingen geldig in de private sector
betreffende de gelijkstellingen zijn dus van toepassing
op de berekening van het vakantiegeld in zijn geheel
(enkel en dubbel vakantiegeld).
Het geachte lid had reeds een zelfde discriminatie
voor de loontrekkende in geval van deeltijdse werkhervatting
na ziekte opgemerkt.
Ik heb dus de eer het geachte lid te verwijzen naar
zijn vraag nr. 584 van 7 januari 2003 betreffende de
werknermers in de private sector en het antwoord dat
b) Quand pensez-vous prendre les initiatives nécessaires
à ce sujet ou envisagez-vous éventuellement de
demander au ministre des Affaires sociales de faire
le nécessaire?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 608 de
M. Jozef Van Eetvelt du 13 février 2003 (N.):
L’honorable membre voudra bien trouver ci-après
la réponse à la question posée.
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre que l’article 8 de l’arrêté royal n o 474 du
28 octobre 1986 portant création d’un régime de
contractuels subventionnés par l’État auprès de
certains pouvoirs locaux pose le principe du paiement
d’un simple pécule de vacances conformément aux
règles valables dans le secteur privé.
Le supplément (double pécule de vacances), par
contre, doit être au moins égal au pécule de vacances
calculé sur base des dispositions de l’arrêté royal du
30 janvier 1979 relatif à l’octroi d’un pécule de vacances
aux agents de l’administration générale du
Royaume.
Pour le surplus, les dispositions des lois relatives
aux vacances annuelles des travailleurs salariés, coordonnées
le 28 juin 1971 et qui visent les travailleurs
intellectuels sont d’application.
L’article 4 de l’arrêté royal du 30 mars 1987 d’exécution
de l’article 8 de l’arrêté royal n o 474 du
28 octobre 1986 portant création d’un régime de
contractuels subventionnés par l’État auprès de
certains pouvoirs locaux, confirme l’application de ces
règles.
L’article 5 du même arrêté royal détermine ensuite
les journées d’interruption de travail qui sont assimilées
à des journées de travail effectif pour le calcul du
montant du pécule de vacances.
Cet article et les suivants se réfèrent textuellement
aux articles qui règlent les assimilations dans le secteur
privé (arrêté royal du 30 mars 1967 déterminant les
modalités générales d’exécution des lois relatives aux
vacances annuelles des travailleurs salariés). Ce sont
donc les règles valables dans le secteur privé en matière
d’assimilations qui s’appliquent au calcul du pécule de
vacances dans sa globalité (simple et double).
L’honorable membre avait déjà soulevé une inégalité
semblable pour les travailleurs salariés en cas de
reprise du travail à mi-temps après une maladie.
J’ai donc l’honneur de renvoyer l’honorable
membre à sa question n o 584 du 7 janvier 2003, qui
concernait les travailleurs salariés du secteur privé et à
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20853
31 - 03 - 2003
werd gegeven. (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2002-
2003, nr. 157, blz. 20182.)
Ik vestig evenwel uw aandacht op het feit dat
krachtens artikel 4 van de bijzondere wet van 13 juli
2001 houdende overdracht van diverse bevoegdheden
aan de gewesten en de gemeenschappen, de gewesten
met ingang van 1 januari 2002 bevoegd zijn voor de
samenstelling, organisatie, bevoegdheid en werking
van de provinciale en gemeentelijke instellingen.
Deze overdracht van bevoegdheden betreft onder
andere de reglementering inzake het geldelijk statuut
van het personeel met inbegrip van het vakantiegeld.
De gewestelijke parlementen en regeringen zijn
derhalve voortaan bevoegd om de bepalingen van het
koninklijk besluit nr. 474 van 28 oktober 1986 en zijn
uitvoeringsbesluit aan te passen inzake de gelijkstellingen
voor de bescherming van het vakantiegeld van de
gesubsidieerde contractuelen bij sommige plaatselijke
besturen.
la réponse qui y a été donnée. (Questions et Réponses,
Chambre, 2002-2003, n o 157, p. 20182.)
J’attire toutefois votre attention sur le fait qu’en
vertu de l’article 4 de la loi spéciale du 13 juillet 2001
portant transfert de diverses compétences aux régions
et communautés, les régions sont à partir du
1 er janvier 2002 compétentes en ce qui concerne la
composition, l’organisation, la compétence et le fonctionnement
des institutions provinciales et communales.
Ce transfert de compétences concerne entre autres la
réglementation en matière de statut pécuniaire du
personnel communal, y compris le pécule de vacances.
Il est donc dorénavant de la compétence des parlements
et gouvernements régionaux d’adapter les
dispositions de l’arrêté royal n o 474 du 28 octobre
1986 et de ses arrêtés d’exécution en matière
d’assimilations pour le calcul du pécule de vacances
des contractuels subventionnés auprès de certains
pouvoirs locaux.
DO 2002200300673 DO 2002200300673
Vraag nr. 617 van mevrouw Trees Pieters van
26 februari 2003 (N.) aan de minister van Sociale
Zaken en Pensioenen:
Private woningen opgenomen in het patrimonium van
doktersvennootschappen.
Het overgrote deel van de ziekenhuisgeneesherenspecialisten
(anesthesisten, radiologen, orthopedisten,
internisten en chirurgen) en van de huisdokters oefenen
thans alleen of in groep, in hoofdzaak om fiscale
en parafiscale redenen, hun beroep uit onder de vorm
een professionele vennootschap, waarvan zij de enige
zaakvoerder(s) zijn en waarbij zij tevens eigenaar(s)
zijn van alle aandelen.
In de oprichtingsakte of statuten van die doktersvennootschappen
wordt algemeen bepaald dat die
vennootschappen naast de uitoefening van de medische
activiteit, tevens alle handelingen kunnen stellen
die rechtstreeks of onrechtstreeks nuttig zijn voor de
realisatie van het maatschappelijk doel, zoals de aankoop,
de verhuring en de oprichting van gebouwen of
onroerende investeringen.
Daarnaast wordt in de praktijk echter ook algemeen
vastgesteld dat het merendeel van die doktersvennootschappen
via ingewikkelde erfpacht-, vruchtgebruik-
en opstalovereenkomsten constructies in elkaar
steken en afspraken maken die er toe leiden dat alle
uitgaven met betrekking tot de verwerving en het in
stand houden van een afzonderlijk gelegen private
woning of villa geheel of gedeeltelijk ten laste van de
Question n o 617 de M me Trees Pieters du 26 février
2003 (N.) au ministre des Affaires sociales et des
Pensions:
Habitations privées intégrées dans le patrimoine des
sociétés de médecins.
La grande majorité des médecins spécialistes hospitaliers
(anesthésistes, radiologues, orthopédistes, internistes
et chirurgiens) et des généralistes n’exercent
désormais plus leur profession qu’en groupe, principalement
pour des raisons fiscales et parafiscales, sous la
forme de sociétés professionnelles dont ils sont les
seuls gérants et dont ils possèdent toutes les parts.
Les actes constitutifs ou les statuts de ces associations
de médecins stipulent en général que ces sociétés,
outre l’exercice de l’activité médicale, peuvent poser
tous les actes utiles, directement ou indirectement,
pour la réalisation de leur objet social, comme
l’acquisition, la location et la construction de bâtiments
ou des investissements immobiliers.
Dans la pratique, on constate toutefois que la majorité
de ces sociétés de médecins, par le biais de conventions
complexes d’emphytéose, d’usufruit et de superficie,
élaborent des mécanismes et concluent des
accords leur permettant d’imputer à la personne
morale, entièrement ou partiellement, les dépenses
relatives à l’acquisition et à l’entretien d’une habitation
privée ou d’une villa séparée, alors que presque
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20854 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
rechtspersoon worden gelegd, terwijl er, behalve voor
het vervullen van enig administratief en bureelof boekhoudwerk
door hen zelf of door hun partners in die
woning zelfs nagenoeg geen enkele medische activiteit
wordt ontplooid of dat er slechts in zeer uitzonderlijke
noodgevallen raadplegingen of kortstondige verplegingen
ten huize worden verricht.
De meningen zijn sterk verdeeld of het bouwen, verbouwen
en het kopen van een private woning of villa
via al dergelijke constructies de facto neerkomt op het
toekennen door de vennootschap van een liberaliteit,
een vrijgevigheid of van een privaat voordeel van alle
aard ten gunste van haar zaakvoerders, die tevens alle
aandelen bezitten.
In de huidige medische stand van zaken rijst dus de
vraag of alle gemaakte uitgaven daadwerkelijk kunnen
bijdragen tot de realisatie van het maatschappelijk
doel van de vennootschap, namelijk de uitoefening van
de geneeskunde en/of deze constructies en afspraken
met andere woorden al niet «doeloverschrijdend» en
deontologisch verantwoord zijn.
Verder rijst tevens de vraag hoe in dergelijke situaties,
constructies, afspraken, huur- en andere overeenkomsten,
vergoedingen (canons) en eventuele voordelen
van alle aard «boekhoudkundig» dienen te
worden verwerkt en/of becijferd.
Kan u op principieel vlak uw huidige algemene
ziens- en handelwijze meedelen in het licht van alle
voorschriften van de medische plichtenleer, van de
boekhoudwet en in het licht van onder meer de bepalingen
van de artikelen 36, eerste en tweede lid; 49; 53,
10 o ; 183; 185 en 340 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
1992?
Antwoord van de minister van Sociale Zaken en
Pensioenen van 26 maart 2003, op de vraag nr. 617
van mevrouw Trees Pieters van 24 maart 2003 (N.):
Ik heb de eer het geachte lid mee te delen dat zijn
vraag onder de bevoegdheid valt enerzijds van de
minister van Volksgezondheid (vraag nr. 569 van
26 maart 2003) en anderzijds van de minister van Economie
(vraag nr. 363 van 26 maart 2003) aan wie de
vraag eveneens werd gesteld.
aucune activité n’est exercée dans cette habitation, à
l’exception de quelques tâches de nature administrative
ou comptable, et que des consultations ou des
soins ponctuels n’y sont plus effectués que dans des cas
de force majeure très exceptionnels.
Les opinions divergent fortement quant à savoir si la
construction, la transformation et l’acquisition d’une
habitation privée par le biais de tous ces mécanismes
équivaut de facto à l’octroi par la société d’une libéralité
ou d’un avantage privé de toute nature en faveur
de ses gérants, qui détiennent également toutes les
parts.
Dans la situation médicale actuelle, on peut dès lors
se demander si toutes les dépenses peuvent véritablement
contribuer à la réalisation de l’objet social de la
société, à savoir l’exercice de la médecine, et/ou si ces
mécanismes et accords ne sont pas en d’autres termes
démesurés par rapport à l’objectif à atteindre et s’ils se
justifient sur le plan déontologique.
On peut en outre se demander, dans pareilles
circonstances, quel doit être le traitement et/ou le
calcul, sur le plan comptable, des mécanismes,
accords, conventions de location et autres, indemnités
(canons emphytéotiques) et avantages éventuels de
toute nature.
Pouvez-vous, sur le plan des principes, faire part de
vos conceptions générales et de vos méthodes de
travail actuelles, à la lumière des prescriptions de la
déontologie médicale, de la loi relative à la comptabilité
et des dispositions, entre autres, des articles 36,
premier et deuxième alinéas, 49, 53, 10 o , 183, 185 et
340 du Code des impôts sur les revenus 1992?
Réponse du ministre des Affaires sociales et des
Pensions du 26 mars 2003, à la question n o 617 de
M me Trees Pieters du 24 mars 2003 (N.):
J’ai l’honneur d’informer l’honorable membre que
sa question relève de la compétence, d’une part, du
ministre de la Santé publique (question n o 569 du
26 mars 2003) et, d’autre part, du ministre de
l’Économie (question n o 363 du 26 mars 2003) à qui la
question a été également posée.
Minister van Financiën
Ministre des Finances
DO 1999200000605 DO 1999200000605
Vraag nr. 210 van de heer Claude Eerdekens van 25 januari
2000 (Fr.) aan de minister van Financiën:
Statuut van bedienden bij hypotheekbewaarders.
Sinds 1985 al is er sprake van een herziening van het
statuut van de bedienden bij de hypotheekbewaarders.
Question n o 210 de M. Claude Eerdekens du 25 janvier
2000 (Fr.) au ministre des Finances:
Statut des employés des conservations des hypothèques.
Depuis 1985, il est question de revoir le statut des
employés des conservations des hypothèques.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20855
31 - 03 - 2003
In zijn antwoord op vraag nr. 22 van 7 juli 1995 van
Joos Wauters verzekerde uw voorganger nog dat een
en ander «binnenkort» geregeld zou zijn (Vragen en
Antwoorden, Kamer, 1995-1996, nr. 6, blz. 366).
Naar verluidt wachten de bedienden nog altijd op
concrete voorstellen van de administratie.
1. Welke maatregelen zullen er op korte en op
middellange termijn worden genomen om die situatie
te verhelpen?
2. Binnen welke termijn en op welke voorwaarden
zal het personeel, in het licht van de oprichting van de
nieuwe administratie van de Onroerende Fiscaliteit en
de Domaniale Zaken (AOFDZ), in het ministerie van
Financiën worden geïntegreerd?
3. Worden er in het loopbaanverloop overstapmogelijkheden
geboden naar andere afdelingen van het
ministerie, en zo ja, op welk(e) niveau(s)?
4. Hoe wordt de kwestie van de contractanten geregeld?
5. Krijgen de hypotheekbedienden dezelfde voordelen
als de andere ambtenaren op het ministerie van
Financiën (loontoeslagen, opleidingspremie, enz.)?
Antwoord van de minister van Financiën van
24 maart 2003, op de vraag nr. 210 van de heer Claude
Eerdekens van 25 januari 2000 (Fr.):
Ik wil er eerst aan herinneren dat de bedienden van
de hypotheekbewaring al sinds meer dan tien jaar hun
integratie vragen als ambtenaar, maar dat in de vorige
regeringen niets concreets in die zin werd gedaan.
Van bij mijn aanstelling heb ik mij voor dat probleem
ingezet. Ik heb de Ministerraad op 26 mei 2000
een duidingsnota voorgelegd, om zowel de bedienden
van de hypotheekbewaringen als de hypotheekbewaarders
zelf, als ambtenaar te integreren. De Raad heeft er
nota van genomen en me toegelaten in die zin te
handelen.
Daarop werden vier overgangsmaatregelen genomen:
— toekenning van het aan de personeelsleden van
Financiën verleende weddecomplement;
— volledige toepassing van de algemene baremaherziening;
— inrichting van examens om de niet omkaderde
ambtenaren te kunnen integreren;
Votre prédécesseur avait répondu à la question
n o 22 du 7 juillet 1995 de M. Joos Wauters que le
statut devrait être réglé «prochainement» (Questions
et Réponses, Chambre, 1995-1996, n o 6, p. 366).
À ce jour, il semble que les employés soient toujours
en attente de propositions concrètes de l’administration.
1. Quelles mesures seront prises pour le personnel à
court et à moyen terme pour remédier à cette situation?
2. Dans l’optique de la création de la nouvelle
administration de la Fiscalité immobilière et des Affaires
domaniales (AFIAD), dans quel délai et à quelles
conditions le personnel sera-t-il intégré dans le ministère?
3. Des possibilités de carrière vers les autres
secteurs du ministère sont-elles prévues, et pour quel(s)
niveau(x)?
4. Comment sera réglée la problématique des
contractuels?
5. Les avantages prévus pour les autres agents du
ministère des Finances (compléments de traitement,
prime de formation, etc.) sont-ils octroyés aux agents
des hypothèques?
Réponse du ministre des Finances du 24 mars 2003,
à la question n o 210 de M. Claude Eerdekens du
25 janvier 2000 (Fr.):
Je tiens tout d’abord à rappeler qu’il y a maintenant
plus de dix ans que les employés des conservations des
hypothèques réclament leur fonctionnarisation mais
qu’aucun acte concret en ce sens n’a été posé lors des
législatures précédentes.
Dès mon entrée en fonction, j’ai été sensibilisé par
ce problème. J’ai soumis, le 26 mai 2000, une note
d’orientation au Conseil des ministres visant à la fonctionnarisation,
à la fois, des employés des conservateurs
des hypothèques et des conservateurs euxmêmes.
Le conseil en a pris acte et m’a autorisé à agir
en ce sens.
Quatre mesures transitoires ont par la suite été
prises:
— octroi du complément de traitement attribué aux
agents du personnel des Finances;
— application complète de la révision générale des
barèmes;
— organisation d’examens pour permettre
l’intégration des agents non-encadrés;
— uitbreiding van het kader van bureauchefs. — extension du cadre des chefs de bureau.
Een andere belangrijke stap vormde de gelijkstelling
van de wervings- en loopbaanproeven ingericht voor
Une autre étape importante consistait en
l’assimilation des épreuves de recrutement et de
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2667

20856 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
de bedienden van de hypotheekbewaringen met de
analoge proeven ingericht binnen het federaal openbaar
ambt.
Mijn collega van Openbaar Ambt ging onlangs
akkoord met die analogie.
Ik heb de administrateur-generaal van de patrimoniumdocumentatie
terstond gevraagd een ontwerp van
koninklijk besluit voor te bereiden voor de integratie
van de bedienden die voldoen aan de voorziene voorwaarden.
Ik hoop dit ontwerp nog onder de huidige regering
voor te kunnen leggen aan de administratieve en
begrotingscontrole.
Dan zullen alle integratiemodaliteiten gekend zijn,
en besproken worden met de representatieve vakorganisaties.
carrière organisées pour les employés des conservateurs
des hypothèques aux épreuves analogues organisées
au sein de la fonction publique fédérale.
Mon collègue de la Fonction publique vient
d’accepter cette analogie.
J’ai aussitôt demandé à l’administrateur général de
la documentation patrimoniale de préparer un projet
d’arrêté royal consacrant la fonctionnarisation des
employés réunissant les conditions prévues.
Je compte, encore sous cette législature, soumettre
ce projet au contrôle administratif et budgétaire.
À ce moment, toutes les modalités d’intégration
seront connues et soumises à la négociation avec les
organisations syndicales représentatives.
DO 2002200300451 DO 2002200300451
Vraag nr. 1195 van mevrouw Trees Pieters van 7 januari
2003 (N.) aan de minister van Financiën:
Gewone en bijkomende interestaftrek. — Bouwsparen.
— Lange termijnsparen.
Ter gelegenheid van de aankoop, de nieuwbouw of
de verbouwing van een eerste en/of enige woonhuis
kunnen in hoofde van natuurlijke personen onderworpen
aan de personenbelasting onder welbepaalde
wettelijke en reglementaire voorwaarden zowel fiscale
aftrekken als belastingverminderingen wegens bouwsparen
en lange termijnsparen worden verleend.
Die economische en fiscale stimulansen hebben
onder meer betrekking op gewone en bijkomende interestaftrekken
voor nieuwbouw en/of vernieuwbouw
en op kapitaalaflossingen van hypothecaire leningen
en individuele levensverzekeringspremies.
De algemene vraag rijst of, ongeacht of het al dan
niet om een (private) woning in onverdeeldheid gaat,
in al die gevallen:
1.
a) de betrokken belastingplichtige(n) de bedoelde
(enige) woning effectief zelf geheel of gedeeltelijk
verplichtend blijvend moet betrekken gedurende
elk van de beoogde aanslagjaren van aftrek of
belastingvermindering en tevens op dat adres in de
bevolkingsregisters moeten zijn ingeschreven;
b) het telkens om een eerste of enige woning moet
gaan;
Question n o 1195 de M me Trees Pieters du 7 janvier
2003 (N.) à la ministre des Finances:
Déductions d’intérêts ordinaires et supplémentaires.
— Épargne-logement. — Épargne à long terme.
En cas d’acquisition, de nouvelle construction ou de
transformation d’une première habitation et/ou d’une
habitation unique, des déductions fiscales et des réductions
d’impôts liées à une épargne-logement et à une
épargne à long terme peuvent, dans des conditions
légales et réglementaires déterminées, être accordées à
des personnes physiques soumises à l’impôt des
personnes physiques.
Ces incitants de nature économique et fiscale
portent notamment sur des déductions d’intérêts ordinaires
et supplémentaires pour les nouvelles constructions
et/ou les transformations ainsi que sur des amortissements
de capital d’emprunts hypothécaires et de
primes individuelles d’assurance-vie.
Dès lors, indépendamment de la question de savoir
s’il s’agit ou non d’une habitation (privée) en indivisibilité,
il est permis de se poser la question d’ordre
général suivante dans tous les cas ci-après:
1.
a) le(s) contribuable(s) doit-il (doivent-ils) obligatoirement
occuper lui-même (eux-mêmes), en tout ou
en partie, durablement et effectivement, l’habitation
visée (unique) pendant chacune des années
de déduction ou de réduction fiscales et doit-il
(doivent-ils) en même temps être inscrit(s) à cette
adresse dans les registres de la population?
b) doit-il s’agir chaque fois d’une première habitation
ou d’une habitation unique?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20857
31 - 03 - 2003
c) de «woning» eventueel gedeeltelijk tot beroepsdoeleinden
van de bewoners (natuurlijke personen
en/of rechtspersonen eigenaars en/of huurders)
mag worden aangewend?
2. Kan u uw huidige algemene klantvriendelijke
ziens- en handelwijze meedelen in het licht van de
bepalingen van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
1992 van toepassing voor de aanslagjaren 2004
en volgende inzake personenbelasting?
Antwoord van de minister van Financiën van
27 maart 2003, op de vraag nr. 1195 van mevrouw
Trees Pieters van 7 januari 2003 (N.):
Het geachte lid gelieve hierna de antwoorden op
haar vragen te willen vinden.
1. Noch voor de bijkomende interestaftrek, noch
voor de gewone interestaftrek is vereist dat de belastingplichtige
zijn woning zelf betrekt. Hij moet met
andere woorden niet op dat adres in de bevolkingsregisters
zijn ingeschreven. De interestaftrek mag zelfs
worden toegestaan wanneer de woning wordt verhuurd
aan een derde (die de «woning» al dan niet beroepsmatig
aanwendt).
Op de bijkomende interestaftrek hebben alleen
belastingplichtigen aanspraak die geen eigenaar zijn
van een andere woning dan die waarvoor de aftrek
wordt aangevraagd. De toestand wordt beoordeeld op
31 december van het inkomstenjaar.
Bij de gewone interestaftrek wordt de interest van
schulden afgetrokken van de inkomsten van onroerende
goederen op voorwaarde dat de schulden specifiek
zijn aangegaan om die onroerende goederen te
verkrijgen of te behouden. Men mag dus eigenaar zijn
van meerdere onroerende goederen.
De hypothecaire interest die betrekking heeft op het
deel van de woning dat door de eigenaar voor de uitoefening
van zijn beroepswerkzaamheid wordt
gebruikt, is uitgesloten van de gewone en de bijkomende
interestaftrek. Het betreft hier immers interest
met beroepskarakter die als beroepskosten aftrekbaar
zijn.
Met betrekking tot de kapitaalsaflossingen van
hypothecaire leningen aangegaan voor het bouwen,
het verwerven of het verbouwen van een in België gelegen
woning en de premies van individuele levensverzekeringen
moet een onderscheid worden gemaakt tussen
de in artikel 145 1 , 2 o , en 3 o , van het Wetboek van
de inkomstenbelastingen 1992 (WIB 1992) vermelde
vermindering voor het lange termijnsparen en de in
artikel 145 17 , WIB 1992 vermelde vermindering voor
het bouwsparen.
Voor de vermindering voor het lange termijnsparen
is niet vereist dat de belastingplichtige de woning
c) l’«habitation» peut-elle être utilisée le cas échéant
en partie à des fins professionnelles par ses occupants
(personnes physiques et/ou personnes morales;
propriétaires et/ou locataires)?
2. Voudriez-vous, en matière d’impôt des personnes
physiques, exposer vos conception et attitude générale,
favorables au contribuable, à la lumière des dispositions
du Code des impôts sur les revenus 1992, pour les
années 2004 et suivantes?
Réponse de la ministre des Finances du 27 mars
2003, à la question n o 1195 de M me Trees Pieters du
7 janvier 2003 (N.):
L’honorable membre voudra bien trouver ci-après
les réponses à ses questions.
1. Il n’est pas exigé, pour la déduction complémentaire
d’intérêts ou pour la déduction oridinaire
d’intérêts, que le contribuable occupe lui-même son
habitation. En d’autres termes, il ne doit pas être
inscrit à cette adresse dans les registres de la population.
La déduction d’intérêts peut même être attribuée
lorsque l’habitation est louée à un tiers (qui affecte
professionnellement ou non cette «habitation»).
La déduction complémentaire d’intérêts est uniquement
accordée aux contribuables qui ne sont pas
propriétaires d’une autre habitation que celle pour
laquelle la déduction est sollicitée. La situation est
appréciée au 31 décembre de l’année des revenus.
Pour la déduction ordinaire d’intérêts, les intérêts de
dettes ne peuvent être déduits des revenus des biens
immobiliers qu’à la condition que ces dettes soient
contractées spécifiquement en vue d’acquérir ou de
conserver ces biens immobiliers. On peut donc être
propriétaire de plusieurs biens immobiliers.
Les intérêts hypothécaires qui se rapportent à la
partie de l’habitation que le propriétaire utilise pour
l’exercice de son activité professionnelle, sont exclus
de la déduction ordinaire et complémentaire d’intérêts.
Ces intérêts ont toujours un caractère professionnel et
sont déductibles comme frais professionnels.
En ce qui concerne les amortissements en capital
d’emprunts hypothécaires contractés pour la construction,
l’acquisition ou la transformation d’une habitation
située en Belgique et les primes d’assurances-vie
individuelles, il convient d’établir une distinction entre
la réduction pour épargne à long terme visée à l’article
145 1 , 2 o et 3 o , du Code des impôts sur les revenus
1992 (CIR 1992) et la réduction pour épargnelogement
visée à l’article 145 17 , CIR 1992.
Pour la réduction pour épargne à long terme, il n’est
pas exigé que le contribuable occupe personnellement
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20858 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
waarvoor hij een hypothecaire lening heeft aangegaan,
zelf betrekt, noch dat het zijn eerste of enige woning is.
Wat de verhoogde vermindering voor het bouwsparen
betreft, wordt een onderscheid gemaakt naargelang
de hypothecaire lening is afgesloten vóór of vanaf
1 januari 1993.
Wanneer de lening vóór 1 januari 1993 is aangegaan,
is de toekenning van de verhoogde vermindering
voor het bouwsparen met betrekking tot de kapitaalaflossingen
van die lening inzonderheid afhankelijk van
de voorwaarde dat de belastingplichtige voor het
belastbare tijdperk recht heeft op de in artikel 16,
WIB 1992, vermelde woningaftrek voor de desbetreffende
woning, dat wil zeggen dat hij die woning ofwel
persoonlijk betrekt, ofwel niet persoonlijk betrekt om
beroepsredenen of redenen van sociale aard.
Die voorwaarde geldt mutatis mutandis voor de
toepassing van de verhoogde vermindering voor het
bouwsparen met betrekking tot de premies van een
individuele levensverzekering die de belastingplichtige
in voorkomend geval heeft gesloten voor het vestigen
van een kapitaal bij leven of bij overlijden dat uitsluitend
dient voor het wedersamenstellen of het waarborgen
van dergelijke vóór 1 januari 1993 afgesloten
lening.
Wanneer de lening vanaf 1 januari 1993 is aangegaan,
is de toekenning van de verhoogde vermindering
voor het bouwsparen met betrekking tot de kapitaalaflossingen
van die lening en, in voorkomend geval, de
premies van een uitsluitend tot wedersamenstelling of
waarborg van die lening gesloten individuele levensverzekering,
daarentegen inzonderheid afhankelijk
van de voorwaarde dat de desbetreffende woning bij
het afsluiten van de lening de enige woning van de
belastingplichtige is.
Wat de laatstgenoemde voorwaarde betreft, heb ik
de administratie van Fiscale Zaken verzocht een wetsontwerp
voor te bereiden dat ertoe strekt dat die voorwaarde
niet langer op de datum van het afsluiten van
de lening zou worden beoordeeld, maar wel jaarlijks,
namelijk op 31 december van elk inkomstenjaar.
De omstandigheden dat de woning waarvoor een
hypothecaire lening is aangegaan, gedeeltelijk beroepsmatig
wordt gebruikt vormt geen beletsel voor de
toepassing van de belastingverminderingen voor het
lange termijnsparen en het bouwsparen. Bijgevolg
moeten noch de kapitaalaflossingen van de voor die
woning aangegane lening, noch de premies van een tot
wedersamenstelling of tot waarborg van dergelijke
lening gesloten individuele levensverzekering in verhouding
tot het privé-gedeelte van die woning worden
beperkt.
l’habitation pour laquelle il a contracté un emprunt
hypothécaire, ni que celle-ci soit sa première ou sa
seule habitation en propriété.
En ce qui concerne la réduction majorée pour épargne-logement,
une distinction est établie selon que
l’emprunt hypothécaire a été contracté avant le
1 er janvier 1993 ou à partir de cette date.
Lorsque l’emprunt a été contracté avant le
1 er janvier 1993, l’octroi de la réduction majorée pour
épargne-logement afférente aux amortissements en
capital de cet emprunt est notamment subordonné à la
condition que le contribuable ait droit, pour la période
imposable, à la déduction pour habitation visée à l’article
16, CIR 1992, pour l’habitation concernée, c’està-dire
soit qu’il occupe personnellement cette habitation,
soit qu’il ne l’occupe pas personnellement pour
des raisons professionnelles ou sociales.
Cette condition vaut mutatis mutandis pour
l’application de la réduction majorée pour épargnelogement
afférente aux primes d’une assurance-vie
individuelle que le contribuable a, le cas échéant,
contractée pour la constitution d’un capital en cas de
vie ou en cas de décès et qui est exclusivement affectée
à la reconstitution ou à la garantie d’un tel emprunt
contracté avant le 1 er janvier 1993.
Lorsque l’emprunt a été contracté à partir du
1 er janvier 1993, l’octroi de la réduction majorée pour
épargne-logement afférente aux amortissements en
capital de cet emprunt et, le cas échéant, aux primes
d’une assurance-vie individuelle exclusivement affectée
à la reconstitution ou la garantie de cet emprunt,
est par contre notamment subordonné à la condition
que l’habitation en question soit la seule habitation en
propriété du contribuable au moment de la conclusion
de l’emprunt.
En ce qui concerne cette dernière condition, j’ai
chargé l’administration des Affaires fiscales de préparer
un projet de loi visant à ne plus apprécier cette
condition à la date de conclusion de l’emprunt, mais
annuellement, c’est-à-dire au 31 décembre de chaque
année de revenus.
La circonstance que l’habitation pour laquelle un
emprunt hypothécaire a été contracté est partiellement
utilisée à des fins professionnelles ne fait pas obstable
à l’application des réductions d’impôt pour épargne à
long terme et pour épargne-logement. Par conséquent,
ni les amortissements en capital de l’emprunt contracté
pour cette habitation, ni les primes d’une assurance-vie
individuelle contractée pour la reconstitution ou la
garantie d’un tel emprunt ne doivent être limités
proportionnellement à la partie privée de cette habitation.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20859
31 - 03 - 2003
2. De hervorming van de personenbelasting houdt
onder andere de decumul van de andere inkomsten
dan de beroepsinkomsten — zoals bijvoorbeeld onroerende
inkomsten — in. Het is de uitdrukkelijke wens
van de regering dat de positieve maatregelen of effecten
ten gunste van de gehuwden (en bij uitbreiding van
wettelijke samenwonenden) niet verloren gaan door
het invoeren van de decumul. Zo wordt door het herschrijven
van artikel 14, WIB 1992 (artikel met betrekking
tot de gewone interestaftrek) de compensatie
behouden wanneer een gemeenschappelijke aanslag
wordt toegepast.
Artikel 105, WIB 1992, werd eveneens herschreven
en dit om rekening te houden met de gewijzigde terminologie
(gemeenschappelijke aanslag).
De hierbovenvermelde wijzigingen zijn van toepassing
vanaf het aanslagjaar 2005 (inkomsten 2004).
2. La réforme de l’impôt des personnes physiques
contient notamment le décumul des revenus autres que
les revenus professionnels, tels que par exemple les
revenus immobiliers. Le souhait formel du gouvernement
n’est évidemment pas de supprimer, suite à
l’instauration du décumul, les mesures ou les effets
positifs existants en faveur des personnes mariées (et,
par extension, en faveur des cohabitants légaux). C’est
ainsi que par la réécriture de l’article 14, CIR 1992
(article qui concerne la déduction ordinaire d’intérêts),
la compensation est maintenue lorsqu’une imposition
commune est établie.
L’article 105, CIR 1992, a également été réécrit et ce,
en vue de tenir compte des terminologies qui ont été
modifiées (imposition commune).
Les modifications précitées sont applicables à partir
de l’exercice d’imposition 2005 (revenus 2004).
DO 2002200300546 DO 2002200300546
Vraag nr. 1217 van mevrouw Fientje Moerman van
21 januari 2003 (N.) aan de minister van Financiën:
BTW. — Vennootschappen. — Beroepsmatige aanwending
van de tuin.
Een Belgische vennootschap verricht enerzijds activiteiten
die recht op aftrek toestaan van de BTW geheven
op de inkomende handelingen en anderzijds één
activiteit die van BTW is vrijgesteld (zonder recht op
aftrek) op grond van artikel 44, § 3, 2 o , BTW-wetboek
welke gaat over het verstrekken van advies versus de
terbeschikkingstelling van een woning voor de privédoeleinden
van haar bestuurder.
De desbetreffende vennootschap bezit een perceel
grond waarop het voornoemde is opgericht.
1. Kan u de mening delen dat — indien de administratie
der Directe Belastingen stelt dat bijvoorbeeld
35 % van de tuin beroepsmatig wordt aangewend —
de BTW-administratie verplicht is het recht op aftrek
van de BTW geheven naar aanleiding van de oprichting
van de tuin in dezelfde verhouding te aanvaarden?
Naar mijn mening bestaat er minstens een onrechtstreeks
verband tussen het uitzicht van de tuin en
de kwaliteit van de door de vennootschap uitgeoefende
activiteit.
2. Kan men niet in alle redelijkheid aannemen dat
een mooi verzorgde tuin een zekere uitstraling naar
buiten toe heeft, terwijl een verwaarloosde tuin duidelijk
vragen doet rijzen omtrent de zorgzaamheid van
de bewoners, alsook in verband met de uitgeoefende
activiteiten?
Question n o 1217 de M me Fientje Moerman du 21 janvier
2003 (N.) au ministre des Finances:
TVA. — Sociétés. — Utilisation professionnelle du
jardin.
Une société belge exerce d’une part des activités lui
ouvrant un droit à déduction de la TVA prélevée sur
les prestations et d’autre part une activité exemptée de
TVA (n’ouvrant aucun droit à la déduction) sur la
base de l’article 44, § 3, 2 o , du Code de la TVA qui
traite des avis donnés au sujet de la mise à disposition
d’une habitation pour les besoins privés de
l’administrateur de cette société.
La société concernée possède une parcelle de terrain
sur lequel l’habitation concernée a été construite.
Pensez-vous comme moi que si l’administration des
Contributions directes dit que, par exemple, 35% du
jardin est l’objet d’un usage professionnel,
l’administration TVA est tenue d’accepter dans la
même proportion le droit à déduction de la TVA
prélevée lors de la construction du jardin? Je considère
en effet qu’il existe à tout le moins un lien indirect
entre la vue sur le jardin et la qualité de l’activité exercée
par la société.
2. Ne peut-on pas raisonnablement présumer qu’un
jardin bien entretenu dégage un certain charme alors
qu’un jardin négligé amène à s’interroger sur le soin
des habitants de la maison ainsi que sur la nature de
l’activité qu’ils exercent?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20860 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Antwoord van de minister van Financiën van
27 maart 2003, op de vraag nr. 1217 van mevrouw
Fientje Moerman van 21 januari 2003 (N.):
Een belastingplichtige mag de BTW niet aftrekken
die geheven werd van de goederen en diensten welke
hij bestemt voor privé- of andere doeleinden dan die
van zijn economische activiteit. Wanneer de goederen
en de diensten zowel voor de doeleinden van zijn economische
activiteit als voor andere doeleinden worden
gebruikt, mag de belasting slechts gedeeltelijk worden
afgetrokken naar verhouding van de bestemming voor
de behoeften van de economische activiteit.
Indien een vennootschap de kosten van aanleg en
onderhoud van de tuin van de woning die zij ter
beschikking stelt van de bestuurder voor zijn privédoeleinden
ten laste neemt, dan is de BTW geheven
van die kosten, rekening houdend met hetgeen voorafgaat,
niet aftrekbaar.
Aangezien het geachte lid met haar vraag blijkbaar
een concreet geval beoogt, nodig ik haar uit mij de
nodige gegevens mee te delen zodat mijn administratie
de situatie ten gronde kan onderzoeken.
Réponse du ministre des Finances du 27 mars 2003,
à la question n o 1217 de M me Fientje Moerman du
21 janvier 2003 (N.):
Un assujetti ne peut déduire la TVA ayant grevé les
biens et services qu’il destine à des fins privées ou
étrangères à son activité économique. Lorsque les
biens et services sont utilisés tant aux fins de son activité
économique qu’à d’autres fins, la taxe ne peut être
déduite que partiellement, dans la mesure de leur utilisation
pour les besoins de l’activité économique.
Lorsqu’une société prend en charge les frais
d’aménagement et d’entretien du jardin dépendant
d’une habitation qu’elle met à la disposition de l’administrateur
pour ses besoins privés, la TVA ayant grevé
ces coûts n’est, compte tenu de ce qui précède, pas
déductible.
Étant donné que la question de l’honorable membre
vise manifestement un cas concret, je l’invite à me faire
parvenir les données nécessaires afin que mon administration
puisse procéder à un examen approfondi de
la situation.
Minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand
Ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes
Telecommunicatie
Télécommunications
DO 2002200300545 DO 2002200300545
Vraag nr. 377 van de heer Jan Mortelmans van 20 januari
2002 (N.) aan de minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand:
De Post. — Gepersonaliseerde postzegels.
Naar verluidt zou de invoering van de gepersonaliseerde
postzegel een groot succes zijn.
1. Is de invoering van de gepersonaliseerde postzegel
ook een commercieel succes voor De Post?
2. Hoeveel gepersonaliseerde postzegels werden
sinds de invoering ervan verkocht?
3. Bent u op de hoogte van het aantal en de aard
van de weigeringen inzake onderwerpen tot op heden?
Question n o 377 de M. Jan Mortelmans du 20 janvier
2002 (N.) au ministre des Télécommunications et
des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes:
La Poste. — Timbres personnalisés.
L’introduction du timbre personnalisé semble
rencontrer un succès considérable.
1. L’introduction du timbre personnalisé est-elle
également un succès commercial pour La Poste?
2. Combien de timbres personnalisés ont-ils été
vendus depuis leur introduction?
3. Êtes-vous au courant du nombre et de la nature
des refus signifiés à ce jour en raison du caractère inapproprié
de la demande?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20861
31 - 03 - 2003
4. Kunnen politici gebruik maken van hun beeltenis
(al dan niet tijdens de verkiezingsperiode)?
Antwoord van de minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties, belast met
Middenstand van 27 maart 2003, op de vraag nr. 377
van de heer Jan Mortelmans van 20 januari 2002 (N.):
De NV van publiek recht De Post heeft mij terzake
het volgende meegedeeld.
1. Ja. Het ondersteunt De Post bij het dynamiseren
van het totale mail volume en stimuleert het plezier
van «brieven schrijven». Het brengt vernieuwing en
verjonging in de «briefmarkt» en speelt in op de trend
van personalisering. De gepersonaliseerde zegel geeft
een toegevoegde, emotionele waarde aan briefwisseling
(meest bestelde onderwerpen zijn kinderen en
huisdieren). In de business-to-business markt geeft het
bedrijven de mogelijkheid om zich te onderscheiden en
een hogere respons in direct marketing-acties te
kennen. Het zet ook nieuwe spaarders aan om zich aan
de filatelie te interesseren.
2. Vanaf de invoering eind 2001 tot op heden
werden meer dan 100 000 vellen van 15 zegels verkocht.
3. Tot op heden werd één onderwerp geweigerd
omdat het inging tegen de hieronder vermelde verkoopvoorwaarden.
4. In principe, ja, maar mits naleving van de algemene
voorwaarden toepasselijk op de verkoop van
gepersonaliseerde postzegels. In elk geval zal Vicindo
de voor de gepersonaliseerde zegel gekozen onderwerpen
onderzoeken en beoordelen.
Vicindo behoudt zich het recht voor onderwerpen
uit te sluiten die strijdig zouden zijn met de openbare
orde en/of de goede zeden evenals bepaalde wettelijke
bepalingen en die bijgevolg nadelig zouden kunnen
zijn voor derden.
Voor zover de beeltenis van politici gehecht aan de
postzegel niet strijdig is met de openbare orde en/of de
goede zeden en niet nadelig is voor derden, zal Vicindo
het drukken ervan toelaten.
4. Les hommes politiques peuvent-ils se servir de
leur effigie (pendant et en dehors de la période électorale)?
Réponse du ministre des Télécommunications et des
Entreprises et Participations publiques, chargé des
Classes moyennes du 27 mars 2003, à la question
n o 377 de M. Jan Mortelmans du 20 janvier 2002 (N.):
La SA de droit public La Poste m’a donné la réponse
suivante.
1. Oui. Il aide La Poste à dynamiser le volume total
mail et stimule le plaisir «d’écrire des lettres». Il
apporte des nouveautés et un rajeunissement dans le
«marché des lettres» et correspond à la tendance de
personnalisation. Le timbre personnalisé donne une
valeur émotionnelle ajoutée à la correspondance (les
thèmes les plus commandés sont les enfants et les
animaux domestiques). Sur le marché du commerce
inter-entreprise, il permet aux entreprises de se distinguer
et d’avoir une réponse plus élevée au niveau
d’actions de marketing direct. Il incite également des
nouveaux collectionneurs à s’intéresser à la philatélie.
2. Depuis la mise en œuvre fin 2001 jusqu’à présent,
plus de 100 000 feuilles de 15 timbres ont été vendues.
3. Jusqu’à l’heure actuelle, un thème a été refusé
parce qu’il était contraire aux conditions de vente
mentionnées infra.
4. En principe oui, mais à condition que les conditions
générales en application à la vente de timbres
personnalisés soient respectées. En tout cas, Vicindo
examinera et considéra le thème choisi pour les
timbres personnalisés.
Vicindo se réserve le droit d’exclure des thèmes
contraires à l’ordre public et/ou aux bonnes mœurs,
ainsi qu’aux dispositions légales, et pouvant porter par
conséquent préjudice à des tiers.
Pour autant que l’effigie d’hommes politiques sur un
timbre poste ne soit pas contraire à l’ordre public et/
ou aux bonnes mœurs et ne porte pas préjudice aux
tiers, Vicindo permettra leur impression.
DO 2002200300604 DO 2002200300604
Vraag nr. 380 van mevrouw Frieda Brepoels van
7 februari 2003 (N.) aan de minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand:
Belgacom. — Doorrekening van kosten voor
«pogingen tot oproep».
Onlangs werd mij gemeld dat Belgacom in haar
facturatie aan klanten ook extra kosten aanrekent
onder de noemer «pogingen tot oproep».
Question n o 380 de M me Frieda Brepoels du 7 février
2003 (N.) au ministre des Télécommunications et
des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes:
Belgacom. — Facturation de frais pour des «tentatives
d’appel».
Il me revient que Belgacom réclame à ses clients des
frais supplémentaires pour ce que la société qualifie de
«tentatives d’appel».
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20862 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Volgens Belgacom worden hiermee de kosten
bedoeld die gemaakt worden bij pogingen tot verbinding
met een andere ISDN-lijn, en waarbij er geen
eigenlijke verbinding plaatsvindt.
Conclusie: de klant betaalt niet enkel voor de
gemaakte verbindingen en de gevoerde gesprekken,
maar ook voor de pogingen tot verbinding vanwege
Belgacom, zonder dat deze voltooid worden.
Selon Belgacom, il s’agit des frais engendrés par les
tentatives de connexion avec une autre ligne ISDN,
sans que la connexion n’ait cependant pu être établie.
Le client paie donc non seulement les appels suivis
d’une conversation effective, mais aussi les tentatives
infructueuses de connexion de Belgacom.
1. Hoe motiveert men deze extra aanrekening(en)? 1. Comment Belgacom motive-t-elle la facturation
de ces frais supplémentaires?
2. Lijkt het u niet logischer om Belgacom deze extra
kost zelf te laten dragen?
Antwoord van de minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties, belast met
Middenstand van 27 maart 2003, op de vraag nr. 380
van mevrouw Frieda Brepoels van 7 februari 2003
(N.):
De naamloze vennootschap van publiek recht Belgacom
deelt mij, in antwoord op de door het geachte lid
gestelde vragen het volgende mee.
In bepaalde gevallen factureert Belgacom inderdaad
de oproeppogingen. Voor alle duidelijkheid moet
vooreerst gesteld worden dat deze kost niet wordt aangerekend
voor oproepen vanaf een PSTN (analoge)
lijn of voor oproepen naar een mobiel netwerk of een
oproep met carrier select code.
Oproeppogingen worden enkel gefactureerd als het
gaat over een oproep tussen 2 ISDN-toestellen. De oproep
gebeurt in deze gevallen vanaf een ISDN-lijn van
Belgacom en gaat naar een andere ISDN-lijn (nationaal
of eventueel ook internationaal).
De prijs per oproeppoging bedraagt 0,0150 euro
(BTW inclusief). Een oproeppoging is een niet
geslaagde oproep omdat de correspondent in gesprek
is of niet antwoordt.
Dergelijke kost is te verantwoorden door het feit dat
in deze gevallen tijdens de opzetfase van de oproep
informatie kan uitgewisseld worden tussen de twee
correspondenten zonder dat de oproep uiteindelijk tot
stand komt. Deze mogelijkheid om een datapakketje te
versturen tussen ISDN toestellen tijdens een oproeppoging
wordt gefactureerd aan de klant.
2. Ne vous paraît-il pas plus logique que ce soit
Belgacom qui supporte ces frais?
Réponse du ministre des Télécommunications et des
Entreprises et Participations publiques, chargé des
Classes moyennes du 27 mars 2003, à la question
n o 380 de M me Frieda Brepoels du 7 février 2003 (N.):
En réponse aux questions posées par l’honorable
membre, la société anonyme de droit public Belgacom
me communique ce qui suit.
Dans certains cas, Belgacom facture effectivement
les tentatives d’appels. Par souci de clarté, il convient
tout d’abord de souligner que ces coûts ne sont pas
appliqués pour les appels au départ d’une ligne PSTN
(analogique) ni pour les appels vers un réseau mobile
ou les appels avec un code de sélection de l’opérateur.
Les tentatives d’appels ne sont facturées que s’il
s’agit d’un appel entre 2 terminaux RNIS. L’appel est
dans ce cas effectué au départ d’une ligne RNIS de
Belgacom vers une autre ligne RNIS (nationale ou
éventuellement internationale).
Le prix par tentative d’appel se monte à 0,0150 euro
TVAC. Une tentative d’appel est un appel non abouti
soit parce que le correspondant est en ligne soit parce
qu’il ne répond pas.
Un tel coût est justifié par le fait que, durant la
phase d’établissement de l’appel, des informations
peuvent être échangées entre les deux correspondants
sans que l’appel aboutisse. Cette possibilité d’envoyer
un paquet de données entre deux terminaux RNIS
durant une tentative d’appel est facturée au client.
DO 2002200300667 DO 2002200300667
Vraag nr. 381 van de heer André Frédéric van
25 februari 2003 (Fr.) aan de minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties,
belast met Middenstand:
De Post. — Jaarlijkse vakantie van het personeel.
Gewoonlijk krijgt het postpersoneel in de loop van
de maand januari te horen wanneer het zijn jaarlijkse
vakantie mag nemen en voor hoe lang.
Question n o 381 de M. André Frédéric du 25 février
2003 (Fr.) au ministre des Télécommunications
et des Entreprises et Participations publiques,
chargé des Classes moyennes:
La Poste. — Congés annuels des agents.
Traditionnellement, les agents de La Poste sont
informés de la date ainsi que de la durée de leurs
congés annuels dans le courant du mois de janvier.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20863
31 - 03 - 2003
In de streek van Verviers echter, werden heel wat
personeelsleden nog steeds niet op de hoogte gebracht
en zij zullen ten vroegste in maart uitsluitsel krijgen
over de data van hun vakantie.
Néanmoins, dans la zone de Verviers, de nombreux
agents n’ont toujours pas reçu cette information et
devront certainement attendre le mois de mars pour
être fixés sur la date de leurs congés.
Die vertraging heeft nadelige gevolgen: het personeel
kan op die manier immers geen gebruik maken
van de korting voor vroeg boeken die sommige reisbureaus
toekennen. Voor grote gezinnen met een beperkt
reisbudget kunnen die kortingen het verschil maken.
Ce retard a une conséquence fâcheuse: en effet, il ne
permet pas aux agents de bénéficier des réductions
octroyées par les agences de voyage pour les réservations
rapides. Ces réductions peuvent être substantielles
dans le cas de familles nombreuses qui disposent
déjà de moyens limités à consacrer à leurs vacances.
Is het niet mogelijk gebruik te maken van informaticatoepassingen
om de data van de jaarlijkse vakantie
tegen eind januari vast te stellen?
Grâce aux applications informatiques, ne serait-il
pas possible de déterminer pour la fin du mois de
janvier la date des congés annuels?
Antwoord van de minister van Telecommunicatie
en Overheidsbedrijven en Participaties, belast met
Middenstand van 27 maart 2003, op de vraag nr. 381
van de heer André Frédéric van 25 februari 2003 (Fr.):
Réponse du ministre des Télécommunications et des
Entreprises et Participations publiques, chargé des
Classes moyennes du 27 mars 2003, à la question
n o 381 de M. André Frédéric du 25 février 2003 (Fr.):
De NV van publiek recht De Post laat mij weten dat
de toekenning van de rolverloven duidelijk in de statuten
van De Post (richtlijn over de verloven) is geregeld.
La société anonyme de droit public La Poste me fait
savoir que les statuts de La Poste (directive sur les
congés) règlent clairement l’établissement des congés
de rôle.
Elke beambte dient zijn verlofaanvraag in voor het
lopende jaar vóór 1 februari van dat jaar.
Chaque agent introduit sa demande de congé de rôle
pour l’année en cours avant le 1 er février de l’année.
De tabel met de rolverloven wordt vervolgens gedurende
10 dagen geafficheerd vóór 1 maart; de eventuele
reclamaties worden schriftelijk geformuleerd en
aan de rechtstreekse overste gericht.
Le tableau des congés de rôle est ensuite affiché
pour le 1 er mars pendant 10 jours; les réclamations
éventuelles sont formulées par écrit et adressées au
chef immédiat.
De definitieve tabel met de rolverloven wordt op
15 maart geafficheerd.
Le tableau des congés de rôle définitif est affiché le
15 mars.
De Post wil preciseren dat de opstelling van de
rolverloven een moeilijke oefening is aangezien de
onderneming zijn best doet om aan een zo groot mogelijk
aantal aanvragen te voldoen zonder de goede werking
van de dienst uit het oog te verliezen.
La Poste tient à préciser que l’établissement des
congés de rôle est une chose difficile car l’entreprise
s’efforce de satisfaire le plus grand nombre possible de
demandes de congés en veillant toujours à la bonne
marche du service.
Daarom moet de geldende reglementering strikt
nageleefd worden. De toepassing ervan steunt op het
gezond verstand en de naleving van de rechten van
elke beambte.
C’est pour cette raison que la réglementation en
vigueur doit être strictement respectée. Son application
s’appuie sur le bon sens et le respect des droits de
chaque agent.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2668

20864 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid
Ministre de l’Économie
et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Economie
Économie
DO 2002200300224 DO 2002200300224
Vraag nr. 338 van de heer Dirk Van der Maelen van
18 november 2002 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast
met het Grootstedenbeleid:
Ontbinding van het ministerie van Middenstand en
Landbouw. — Gevolgen voor de gepensioneerde
ambtenaren.
De dossiers van de gepensioneerde ambtenaren van
het ministerie van Middenstand en Landbouw werden
tengevolge van de ontbinding van het ministerie ondergebracht
bij het ministerie van Economische
Zaken.
De gezinnen van de gepensioneerde ambtenaren verliezen
hierdoor hun rechten inzake tussenkomsten via
de sociale dienst, hen toegekend bij koninklijk besluit
van 18 juni 1998. Bovendien hebben velen van deze
ambtenaren, mits betaling van een persoonlijke bijdrage
in de premie, deelgenomen aan een globale
hospitalisatieverzekering (OMOB-polissen 4.480.671
en 4.485.402). Op 1 januari 2003 wordt een einde
gesteld aan deze verzekering met alle gevolgen eraan
verbonden. Gezien hun leeftijd zullen betrokkenen nog
moeilijk een individuele verzekering kunnen afsluiten.
Kan u onderzoeken of de fondsen voorzien voor de
werking van de sociale dienst van Middenstand en
Landbouw kunnen overgeheveld worden naar Economische
Zaken en dat de polissen hospitalisatieverzekering
kunnen verder lopen?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 26 maart 2003, op de vraag nr. 338 van
de heer Dirk Van der Maelen van 18 november 2002
(N.):
Ik heb de eer het geachte lid mee te delen wat volgt.
Het personeel van het gewezen ministerie van landbouw
werd verdeeld onder acht federale en regionale
instellingen, waaronder de FOD Economie. Op federaal
vlak werden de FOD Economie, Volksgezondheid,
Sociale Zaken, Buitenlandse Zaken en het Fede-
Question n o 338 de M. Dirk Van der Maelen du
18 novembre 2002 (N.) au ministre de
l’Économie et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes:
Suppression du ministère fédéral des Classes moyennes
et de l’Agriculture. — Conséquences pour les fonctionnaires
retraités.
À la suite de la suppression du ministère fédéral des
Classes moyennes et de l’Agriculture, les dossiers des
fonctionnaires retraités de ce ministère ont été confiés
au ministère des Affaires économiques.
De ce fait, les familles des fonctionnaires retraités
perdent leurs droits à des interventions du service
social, qui leur avaient été octroyés par l’arrêté royal
du 18 juin 1998. Par ailleurs, bon nombre de ces fonctionnaires
ont participé, par le biais d’une contribution
personnelle à la prime, à l’assurance hospitalisation
collective (polices de la SMAP 4.480.671 et
4.485.402). Le 1 er janvier 2003, cette assurance a été
annulée avec toutes les conséquences que cela entraîne.
Compte tenu de leur âge, les intéressés pourront
encore difficilement souscrire une assurance individuelle.
Pourriez-vous examiner la possibilité de transférer
des fonds prévus pour le fonctionnement du service
social du ministère fédéral des Classes moyennes et de
l’Agriculture au ministère des Affaires économiques et
de prolonger les polices de l’assurance hospitalisation
collective?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 26 mars 2003, à la question n o 338 de
M. Dirk Van der Maelen du 18 novembre 2002 (N.):
J’ai l’honneur de faire savoir à l’honorable membre
ce qui suit.
Le personnel de l’ancien ministère de l’agriculture a
été réparti entre huit institutions fédérales ou régionales,
dont le SPF Économie. Pour le fédéral, cela
concerne les SPF Économie, Santé publique, Affaires
sociales, Affaires étrangères et l’Agence fédérale pour
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20865
31 - 03 - 2003
rale Agentschap voor de voedselveiligheid hierbij
betrokken. Deze verdeling heeft uitsluitend betrekking
op het actieve personeel. Het gepensioneerde personeel
werd niet verdeeld.
De begroting van het gewezen ministerie werd
eveneens verdeeld onder de acht instellingen, in functie
van het aantal overgeplaatste personen. De FOD Economie
heeft ongeveer 17% van het personeel en van de
begroting gekregen.
Er is effectief een probleem ontstaan voor de
gezondheidszorgverzekering van het gepensioneerde
personeel. Door de verdwijning van het ministerie van
Landbouw, is er geen verzekeringsnemer voor deze
overeenkomst meer.
Mijn departement heeft voorgesteld om alle gepensioneerden
van het ministerie van Landbouw op te
nemen in de overeenkomst die de ambtenaren van de
FOD Economie dekt. Door deze oplossing kan elke
ambtenaar van het gewezen ministerie van Landbouw
gedekt worden door een gezondheidszorgverzekering.
Er is contact opgenomen met de verzekeringsmaatschappij
bij wie een collectieve «hospitalisatieverzekering»
werd gesloten voor de actieve en gepensioneerde
personeelsleden van de FOD Economie, om
haar ervan op de hoogte te brengen dat bovengenoemde
gepensioneerden van het ontbonden ministerie
werden opgenomen in de collectieve verzekeringsovereenkomst
van de FOD Economie. Die integratie
wordt uitsluitend gerealiseerd om door de verzekeraar
gevraagde redenen van administratieve procedure.
De betrokken gepensioneerden werden per brief verzocht
geen individuele verzekering aan te gaan, zelfs
niet op verzoek van de verzekeraar, maar hun contract
te behouden in het kader van de collectieve verzekering.
De personen die het wensen, kunnen steeds hun
overeenkomst opzeggen.
De overigen werden verzocht de premie te betalen
die voor hun rekening is, volgens het tarief van de
collectieve verzekering die vroeger in hun voordeel
werd gesloten.
Het is echter zo dat de VZW Sociale Dienst van de
FOD Economie de premies van alle gepensioneerden
niet alleen kan betalen. Deze vzw heeft de andere instellingen
dus voorgesteld om een bijdrage te betalen
die gelijk is aan het deel van de begroting dat ze
hebben gekregen.
Tot op dit moment is er geen akkoord bereikt op dit
punt, maar de besprekingen zijn nog steeds aan de
gang.
Ik hoop dat er een akkoord zal worden bereikt
inzake de financiering van deze verzekering.
la sécurité de la chaîne alimentaire. Cette répartition
concerne le personnel uniquement actif. Le personnel
pensionné n’a pas été réparti.
Le budget de l’ancien ministère a également été
réparti entre les huit institutions, en fonction du
nombre de personnes transférées. Le SPF Économie a
reçu environ 17% du personnel et du budget.
Un problème s’est effectivement posé pour
l’assurance soins de santé du personnel pensionné.
Suite à la disparition du ministère de l’Agriculture, il
n’y a plus de preneur d’assurance pour ce contrat.
Mon département a proposé de reprendre
l’ensemble des pensionnés du ministère de
l’Agriculture dans le contrat couvrant les fonctionnaires
du SPF Économie. Cette solution permet à chaque
fonctionnaire de l’ancien ministère de l’Agriculture
d’être couvert par une assurance soins de santé.
La société d’assurances auprès de laquelle une assurance
collective «hospitalisation» a été souscrite pour
les agents actifs et pensionnés du SPF Économie, a été
contactée pour l’informer que tous les pensionnés
précités du ministère dissout ont été repris dans le
contrat d’assurance collective du SPF Économie. Cette
intégration est réalisée exclusivement pour des raisons
de procédure administrative réclamées par l’assureur.
Les pensionnés concernés ont été invités par courrier
à ne pas souscrire une assurance individuelle,
même sur proposition de l’assureur, mais à maintenir
leur contrat dans le cadre de l’assurance collective.
Les personnes qui le souhaitent peuvent toujours
résilier leur contrat.
Les autres ont été invitées à payer la prime à leur
charge selon le tarif de l’assurance collective souscrite
antérieurement à leur profit.
Toutefois, l’ASBL Service social du SPF Économie
ne peut, seul, payer les primes de l’ensemble des
pensionnés. Cette ASBL a donc proposé aux autres
institutions de payer une quote-part égale à la part du
budget qu’ils ont reçue.
Jusqu’à présent, aucun accord n’a pu être trouvé sur
ce point. Mais les discussions sont toujours en cours.
J’espère qu’un accord pourra être trouvé en ce qui
concerne le financement de cette assurance.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20866 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Als er geen akkoord kan worden gevonden, bestaat
een vervangende oplossing erin de individuele overeenkomst
te laten verder lopen. Anders gezegd, het
deel dat vroeger ten laste viel van het ministerie van
Landbouw, zal ten laste moeten worden genomen
door de gepensioneerden zelf. Ik vestig echter uw aandacht
op het feit dat deze oplossing veel minder duur is
voor de gepensioneerden dan de ondertekening van
een nieuwe individuele overeenkomst.
Si cet accord ne peut être trouvé, une solution subsidiaire
est de permettre la continuation du contrat à
titre individuel. Autrement dit, la partie autrefois à
charge du ministère de l’Agriculture devra être prise en
charge par les pensionnés eux-mêmes. J’attire toutefois
l’attention sur le fait que cette solution est nettement
moins onéreuse pour les pensionnés que la souscription
d’un nouveau contrat individuel.
DO 2002200300285 DO 2002200300285
Vraag nr. 342 van de heer Jo Vandeurzen van
2 december 2002 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Verzekeringsmaatschappijen. — Aandelen in portefeuille.
— Waardevermindering.
Blijkbaar ondervinden veel verzekeringsmaatschappijen
problemen nu dat de waarde van de aandelen die
zij in portefeuille hebben sterk gedaald is.
1. Welke houding moet de verzekeringsmaatschappij
aannemen met betrekking tot waardevermindering
van aandelen die zij in haar vermogen heeft?
2. Aan de hand van welke technische regels moet
worden ingeschat of dat een waardevermindering
boekhoudkundig moet worden verwerkt?
3.
a) Passen al de verzekeringsmaatschappijen daarbij
dezelfde waarderingsregels toe?
Question n o 342 de M. Jo Vandeurzen du 2 décembre
2002 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Compagnies d’assurance. — Actions en portefeuille.
— Réduction de valeur.
De nombreuses compagnies d’assurance semblent
connaître des difficultés en raison de la chute de la
valeur des actions qu’elles ont en portefeuille.
1. Quelle attitude une compagnie d’assurance doitelle
adopter à l’égard de la réduction de valeur des
actions qu’elle possède?
2. Quelles règles techniques doivent-elles être appliquées
pour déterminer si une réduction de valeur doit
être comptabilisée?
3.
a) Toutes les compagnies d’assurance appliquentelles
à cet effet les mêmes règles d’évaluation?
b) Waaruit bestaan die? b) En quoi consistent ces règles?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 26 maart 2003, op de vraag nr. 342 van
de heer Jo Vandeurzen van 2 december 2002 (N.):
Ik heb de eer het geachte lid mee te delen dat de
daling van de beurskoersen sinds het begin van het
jaar 2002 en in het bijzonder gedurende de maanden
juni en juli vragen heeft doen rijzen omtrent de financiële
situatie van de verzekeringsondernemingen. Uit
een onderzoek van de Controledienst voor de verzekeringen
is evenwel gebleken dat de verzekeringsondernemingen
over voldoende dekkingswaarden beschikken
die hun toelaten om aan hun verzekeringsverplichtingen
ten aanzien van de verzekeringnemers en de
schadelijders te voldoen. Slechts een zeer klein aantal
ondernemingen werd door de Controledienst voor de
verzekeringen op de voet gevolgd inzake de samenstelling
van hun dekkingswaarden.
1. Er dient een onderscheid te worden gemaakt tussen
de aandelen die deel uitmaken van de toegewezen
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 26 mars 2003, à la question n o 342 de
M. Jo Vandeurzen du 2 décembre 2002 (N.):
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre que la baisse des cours de la bourse depuis le
début de l’année 2002 et en particulier au cours des
mois de juin et juillet a suscité des questions concernant
la situation financière des entreprises
d’assurances. D’une enquête de l’Office de contrôle
des assurances, il est apparu que les entreprises disposent
de suffisamment de valeurs représentatives
permettant de couvrir leurs obligations vis-à-vis des
preneurs d’assurance et des personnes lésées. Seul un
très petit nombre d’entreprises a été soumis à une
surveillance particulière de l’Office de contrôle des
assurances concernant la composition de leurs valeurs
représentatives.
1. Il doit être établi une dinstinction entre les
actions qui font partie des valeurs représentatives et
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20867
31 - 03 - 2003
dekkingswaarden en de aandelen die tot de zogenaamde
vrije activa van de onderneming behoren. De
controledienst eist dat de aandelen die deel uitmaken
van de dekkingswaarden worden toegewezen aan
marktwaarde. Aandelen daarentegen die deel uitmaken
van het vrij vermogen dienen tegen de aanschaffingswaarde
te worden geboekt. Het komt aan de raad
van bestuur toe te oordelen of minderwaarden op deze
aandelen al dan niet van duurzame aard zijn. Zo de
raad van bestuur tot het besluit komt dat de waardeverminderingen
van duurzame aard zijn, dienen zij ten
laste te worden genomen van het lopende boekjaar.
2. Voor de aandelen die deel uitmaken van de dekkingswaarden
verwijs ik naar punt 1 van mijn
antwoord. Voor de aandelen die deel uitmaken van
het vrij vermogen, worden de waarderingsregels
bepaald door de raad van bestuur. Deze is daarin niet
helemaal vrij. Overeenkomstig hoofdstuk III van het
koninklijk besluit van 17 november 1994 betreffende
de jaarrekening van verzekeringsondernemingen,
moeten de waarderingsregels worden vastgelegd in het
inventarisboek en samengevat in de toelichting bij de
jaarrekening. Deze waarderingsregels moeten van het
ene op het andere boekjaar identiek blijven, maar
kunnen tengevolge van een belangrijke wijziging van
de ondernemingsactiviteiten, van haar vermogensstructuur
of van de economische of technologische
omstandigheden aangepast worden, voor zover de
jaarrekeningen geen getrouw beeld meer zouden geven
van het vermogen, van de financiële positie evenals
van het resultaat van de onderneming.
3.
a) en b) Rekening houdend met punt 2 van mijn
antwoord, blijkt dat de waarderingsregels
van onderneming tot onderneming kunnen
verschillen. Een algemeen antwoord op deze
vraag kan dus niet worden verstrekt.
De Controledienst voor de verzekeringen
beschikt evenwel over de waarderingsregels
van elke onderneming, zowel wat de technische
provisies, als wat het vrij vermogen
betreft. De dienst is dus in staat om de solvabiliteit
van elke verzekeringsonderneming te
verifiëren.
celles qui appartiennent à l’actif libre de l’entreprise.
L’office de contrôle exige que les actions qui font
partie des valeurs représentatives soient évaluées à la
valeur du marché. Les actions qui, par contre, font
partie des avoirs libres doivent être comptabilisées à
leur valeur d’acquisition. Il revient au conseil d’administration
de juger si des réductions de valeurs sur ces
actions présentent un caractère durable. Si le conseil
d’administration arrive à la conclusion que les réductions
sont de nature durable, celles-ci doivent être
prises en charge dans l’exercice comptable en cours.
2. Pour les actions qui font partie des valeurs représentatives,
je me réfère au point 1 de ma réponse. Pour
les actions qui font partie des capitaux libres, les règles
d’évaluation sont déterminées par le conseil d’administration.
Celui-ci n’est pas entièrement libre. Conformément
au chapitre III de l’arrêté royal du
17 novembre 1994 relatif aux comptes annuels des
entreprises d’assurances, les règles d’évaluation
doivent être actées dans le libre d’inventaire et résumées
dans l’annexe aux comptes annuels. Ces règles
d’évaluation doivent rester identiques d’un exercice à
un autre mais peuvent être adaptées notamment à la
suite d’une modification importante des activités de
l’entreprise, de la structure de son patrimoine ou des
circonstances économiques ou technologiques dans la
mesure où les comptes annuels se reproduiraient par
une image fidèle du patrimoine, de la situation financière
ainsi que du résultat de l’entreprises.
3.
a) et b) Compte tenu du point 2 de ma réponse, il
apparaît que les règles d’évaluation de
l’entreprise peuvent varier d’une entreprise à
un autre. Une réponse générale ne peut dès
lors être donnée à cette question.
Toutefois, l’Office de contrôle des assurances
dispose des règles d’évaluation de chaque
entreprise, tant pour ce qui concerne les
provisions techniques, que pour le patrimoine
libre. Il est donc en mesure de vérifier
correctement la solvabilité de chaque entreprise
d’assurances.
DO 2002200300341 DO 2002200300341
Vraag nr. 344 van de heer Frans Verhelst van
10 december 2002 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast
met het Grootstedenbeleid:
Chronische patiënten en gehandicapten. — Afsluiten
van verzekeringen.
Chronische patiënten en gehandicapten ondervinden
tal van moeilijkheden bij het afsluiten van verze-
Question n o 344 de M. Frans Verhelst du 10 décembre
2002 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Malades chroniques et handicapés. — Souscription de
contrats d’assurance.
Les malades chroniques et les handicapés sont
confrontés à de nombreuses difficultés lors de la sous-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20868 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
keringen. Verzekeringen worden geweigerd of plots cription de contrats d’assurance. Il arrive que leurs
opgezegd omwille van de chronische ziekte of de demandes soient rejetées ou que leurs assurances
handicap van de aanvrager of zijn familieleden. Indien soient subitement résiliées en raison de la maladie
de verzekeringspolis toch wordt aangeboden, is de chronique ou du handicap du demandeur ou de
premie vaak onredelijk hoog omdat men het risico te membres de sa famille. Si la compagnie d’assurances
hoog inschat. Niet alleen steunen verzekeringsmaatschappijen
zich vaak op verouderde sterftetabellen, souvent déraisonnablement élevée car la compagnie
leur propose néanmoins une police, la prime est
evenmin houden zij rekening met de persoonlijke estime que le risque est par trop important. Les
situatie van de kandidaat-verzekerde. Omdat deze compagnies d’assurances se fondent fréquemment sur
polissen betrekking hebben op belangrijke domeinen des statistiques de mortalité dépassées et ne tiennent
in het leven zoals brandverzekeringen, schuldsaldoverzekeringen,
hospitalisatieverzekeringen betekent de deurs. Leur refus peut représenter un problème sérieux
pas compte de la situation personnelle des deman-
weigering een belangrijke belemmering in het leven pour les intéressés, car ces assurances concernent des
van de betrokkenen.
domaines importants de la vie (assurance incendie,
assurance solde restant dû, assurance hospitalisation).
1. Werd de problematiek al bestudeerd? 1. Ce problème a-t-il déjà fait l’objet d’une étude?
2.
2.
a) Zo ja, wat waren de resultaten?
a) Dans l’affirmative, quels en sont les résultats?
b) Zo neen, waarom werd aan dit belangrijk probleem
nog geen aandacht besteed gelet op het
impact van de problematiek op het leven van chronische
zieken en gehandicapten en hun familie?
3. Werden al contacten gelegd met de verzekeringsmaatschappijen
teneinde de problematiek te bespreken
en te komen tot mogelijke oplossingen?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 344 van
de heer Frans Verhelst van 10 december 2002 (N.):
Hierbij heb ik de eer het geachte lid het volgende
mee te delen.
1. In 2000 heeft een interministeriële werkgroep
zich gebogen over sociale discriminatie en diabetes,
meer bepaald over de problematiek diabetes en verzekeringen.
De conclusies van deze groep gelden evenwel
voor een veel ruimere groep van personen met chronische
aandoeningen, mentale of fysieke handicap.
2.
a) Mijn diensten hebben maatregelen getroffen om de
functies van de bestaande organen mee te delen
(administratie van het ministerie van Economische
Zaken, de Controledienst voor de verzekeringen,
de Commissie voor verzekeringen en de Commissie
onrechtmatige bedingen), met het doel de
communicatie met een breed publiek te verbeteren.
Bovendien werd opdracht gegeven aan de officiële
organen:
— om te adviseren over het optimaliseren van de
toegang tot verzekering voor personen met een
hoog risicoprofiel;
— om met de andere bevoegde ministeries richtlijnen
op te stellen voor objectieve gegevensverzameling
en opbouw van statistieken;
b) Dans la négative, pourquoi ce problème majeur
n’a-t-il pas encore été étudié, étant donné son incidence
sur la vie des malades chroniques et des
handicapés et celle de leur famille?
3. Des contacts ont-ils déjà été établis avec les
compagnies d’assurances en vue d’examiner ce
problème et d’élaborer des solutions?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 344 de
M. Frans Verhelst du 10 décembre 2002 (N.):
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre ce qui suit.
1. En 2000, un groupe de travail interministériel
s’est penché sur le diabète et la discrimination sociale,
et notamment sur la problématique du diabète et des
assurances. Les conclusions de ce groupe valent aussi
pour une population plus large de personnes atteintes
d’affections chroniques, mentales ou de handicapts
physiques.
2.
a) Mes services ont pris des mesures pour faire
connaître les fonctions des organes existants (l’administration
des Affaires économiques, l’Office de
contrôle des assurances, la Commission des assurances
et la Commission des clauses abusives) dans
le but d’améliorer la communication avec un large
public.
En outre, mission a été donnée aux organes officiels:
— de conseiller l’optimalisation de l’accès à
l’assurance pour les personnes ayant un profil
à risque élevé;
— d’établir en collaboration avec d’autres ministères
compétents des directives en vue de
rassembler des données objectives et d’établir
des statistiques;
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20869
31 - 03 - 2003
— om de nuttige maatregelen te nemen ingeval
van vaststelling van onwettelijke clausules en
onrechtmatige praktijken.
Er werden mogelijkheden onderzocht om langs
wettelijke weg tussen te komen, onder andere:
— het verder zetten van een collectieve verzekeringen
via de persoonsverzekeringen, door
middel van een individueel verzekeringscontract
na het beëindigen van een arbeidsovereenkomst;
— het invoeren ten opzichte van de verzekeringnemer,
van een informatie- en motiveringsverplichting
ten laste van de verzekeringsonderneming.
Deze mogelijkheden zijn evenwel beperkt.
Enerzijds zijn de verzekeraars private ondernemingen,
die in het belang van de verzekerden
zelf onderworpen zijn aan wettelijke solvabiliteitsverplichtingen.
Anderzijds verminderen de
Europese richtlijnen in grote mate de mogelijkheden
voor een lidstaat om dwingende maatregelen
te treffen op het gebied van verzekeringstarieven.
Ik blijf er overigens van overtuigd dat de moeilijke
situatie van bepaalde personen maar een
oplossing kan vinden door sociale zekerheidsmechanismen
aan te wenden, want enkel die
mechanismen kunnen instaan voor de meest
brede solidariteit tussen alle burgers.
De groep concludeerde ook dat de problematiek
op bepaalde niveaus de bevoegdheid van
de minister van Economische Zaken overstijgt.
b) Deze vraag heeft geen voorwerp gelet op het voorgaande.
3. De verzekeringsondernemingen werden niet uitgenodigd
om aan deze groep deel te nemen. In de voorbereidende
vergaderingen heeft de werkgroep evenwel
overleg gepleegd met hun vertegenwoordigers. De verzekeraars
hebben verklaard bereid te blijven om verder
te werken aan een betere toegankelijkheid tot verzekering
voor diabeten en andere chronische aandoeningen.
— de prendre toutes mesures utiles en cas de constatation
de clauses illégales ou de pratiques
abusives.
Des possibilités d’intervenir par voie légale ont
également été étudiées entre autres:
— permettre, dans les assurances de personnes, la
continuation d’une assurance collective par un
contrat d’assurance individuel à la fin d’un
contrat de travail;
— instaurer une obligation d’information et de
motivation à charge de l’entreprise d’assurance
à l’égard du preneur d’assurance.
Toutefois, ces possibilités sont relativement
réduites. D’une part, les assureurs sont des
entreprises privées soumises, dans l’intérêt des
assurés eux-mêmes, à des obligations légales de
solvabilité. D’autre part, les directives européennes
réduisent considérablement les possibilités,
pour un État membre, de prendre des
mesures impératives en matière de tarif
d’assurance.
Je reste d’ailleurs persuadé que la situation
difficile de certaines personnes ne peut trouver
une solution qu’en mettant en œuvre des mécanismes
de sécurité sociale, lesquels sont les
seuls à pouvoir garantir la plus large solidarité
entre tous les citoyens.
Le groupe a également conclu que la problématique
dépassait l’unique compétence du
ministre de l’Économie.
b) Cette question est devenue sans objet eu égard à ce
qui précède.
3. Les entreprises d’assurances n’ont pas été invitées
à participer à ce groupe de travail. Au cours des
réunions préparatoires, le groupe de travail s’est néanmoins
concerté avec leurs représentants. Les assureurs
se sont déclarés prêts à collaborer à un meilleur accès à
l’assurance pour les diabétiques et ceux qui sont
atteints d’autres maladies chroniques.
DO 2002200300443 DO 2002200300443
Vraag nr. 350 van de heer Jo Vandeurzen van 6 januari
2003 (N.) aan de minister van Economie en
Wetenschappelijk Onderzoek, belast met het
Grootstedenbeleid:
Verzekeringen. — Weigering afsluiting verzekering
met gehandicapte personen.
Is het verzekeraars toegelaten om te weigeren om
met een gehandicapte persoon een verzekering af te
sluiten?
Question n o 350 de M. Jo Vandeurzen du 6 janvier
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Assurances. — Refus d’un contrat d’assurances aux
personnes handicapées.
Les assureurs peuvent-ils refuser de conclure un
contrat d’assurances avec des personnes handicapées?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20870 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 350 van
de heer Jo Vandeurzen van 6 januari 2003 (N.):
Ik heb de eer het geachte lid mee te delen dat tot nog
toe geen enkele wet een onderneming verplicht, noch
een risico te dekken, noch een weigering te motiveren.
Er werden al voorstellen in die zin gedaan. Men
mag evenwel niet vergeten dat de verzekeraars private
ondernemingen zijn die bij de wet zelf, aan solvabiliteitsverplichtingen
onderworpen zijn.
Anders gezegd, in het belang zelf van de verzekerden
mag men een verzekeringsonderneming niet verplichten
risico’s te dekken tegen een tarief dat de solvabiliteit
van de onderneming in gevaar zou brengen. Bovendien
hebben de Europese richtlijnen het principe
van de absolute tariefvrijheid op het gebied van verzekeringen
ingevoerd.
Daarom blijf ik ervan overtuigd dat de moeilijke
situatie van bepaalde personen slechts een oplossing
kan vinden door mechanismen van sociale zekerheid
aan te wenden, want enkel daardoor kan men de meest
brede solidariteit tussen al de burgers waarborgen.
Krachtens de bepalingen van het wetsontwerp ter
bestrijding van discriminatie en tot wijziging van de
wet van 15 februari 1993 tot oprichting van een Centrum
voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding
(Parl. St., Kamer, 2001-2002, nr. 1578/14,
inmiddels wet van 25 februari 2003) zullen de verzekeraars
op objectieve en redelijke wijze moeten rechtvaardigen
waarom een verschil in behandeling wordt
toegepast die gebaseerd is op de huidige of toekomstige
gezondheidstoestand, een handicap of een fysieke
eigenschap. De hoven en rechtbanken worden in de
mogelijkheid gesteld om de naleving van de nieuwe
wet af te dwingen en zo nodig te sanctioneren.
Ik ga er dan ook van uit dat in de toekomst de toepassing
van de nieuwe wetgeving de verzekeringsondernemingen
er toe zal aanzetten meer terughoudend
op te treden ten aanzien van gehandicapten en hun
gezinnen, alvorens tot een weigering of tot het aanrekenen
van verhoogde premies over te gaan.
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 350 de
M. Jo Vandeurzen du 6 janvier 2003 (N.):
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre que, jusqu’à présent, aucune loi n’oblige une
entreprise d’assurances ni à couvrir un risque ni à
motiver un refus.
Des propositions en ce sens ont déjà été faites.
Toutefois, il faut conserver à l’esprit que les assureurs
sont des entreprises privées soumises, par la loi-même,
à des obligations de solvabilité.
Autrement dit, on ne peut pas, dans l’intérêt-même
des assurés, obliger une entreprise d’assurances à
couvrir des risques à un tarif qui compromettrait la
solvabilité de l’entreprise. En outre, les directives
européennes ont instauré le principe de la liberté
tarifaire absolue en matière d’assurances.
C’est pourquoi je reste persuadé que la situation
difficile de certaines personnes ne peut trouver une
solution qu’en mettant en œuvre des mécanismes de
sécurité sociale, lesquels sont les seuls à pouvoir garantir
la plus large solidarité entre tous les citoyens.
Toutefois, en vertu du projet de loi tendant à lutter
contre la discrimination et modifiant la loi du
15 février 1993 créant un Centre pour l’égalité des
chances et la lutte contre le racisme (Doc. parl., Chambre,
2001-2002, n o 1578/14, devenu la loi du 25 février
2003) les assureurs devront justifier de manière objective
et raisonnable des raisons d’un traitement différencié
basé sur la santé actuelle ou future, sur un
handicap ou une caractéristique physique. Les cours et
tribunaux seront compétents pour veiller au respect
des dispositions de la loi et pourront, le cas échéant,
prononcer des sanctions.
Je pense, dès lors, qu’à l’avenir les entreprises
d’assurances seront plus réticentes dans l’application
d’un tarif plus élevé ou lors d’un refus de couverture à
l’égard des handicapés et de leurs familles.
DO 2002200300477 DO 2002200300477
Vraag nr. 352 van de heer Geert Bourgeois van 9 januari
2003 (N.) aan de minister van Economie en
Wetenschappelijk Onderzoek, belast met het
Grootstedenbeleid:
Versterking van de openbare actie, uitbesteding van
taken en diensten. — Publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip. — Afstoten van
taken naar de private sector.
Het regeerakkoord van 7 juli 1999 — «De brug
naar de 21e eeuw» — vermeldt onder de titel «Een
Question n o 352 de M. Geert Bourgeois du 9 janvier
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Renforcement de l’action publique, délégation de
missions et de services. — Collaboration ou partenariat
entre les secteurs public et privé. — Missions
confiées au secteur privé.
Dans l’accord de gouvernement du 7 juillet 1999 —
«La voie vers le XXI e siècle», on peut notamment lire
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20871
31 - 03 - 2003
doeltreffende en zorgzame overheid»: « De regering
zal tevens op tal van beleidsdomeinen onderzoeken
onder welke vorm ze haar onderscheiden opdrachten,
de gelijke toegang aan elkeen verzekerend, het best
kan vervullen: hetzij door het versterken van haar
openbare actie, hetzij door het uitbesteden van taken
en diensten, hetzij via publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip, hetzij door middel
van het afstoten van taken naar de private sector.»
1.
a) Welke desbetreffende onderzoeken met betrekking
tot uw beleidsdomeinen hebt u laten verrichten?
ce qui suit sous le titre «Une administration efficace et
attentive»: «Par ailleurs, le gouvernement étudiera
dans plusieurs domaines de compétences comment il
peut remplir ses missions au mieux tout en garantissant
l’égalité d’accès pour tous: soit en renforçant
l’action publique, en déléguant des missions et des
services, en favorisant la collaboration entre les
secteurs public et privé ou en se dégageant de certaines
tâches vers le secteur privé.»
1.
a) Quelles études relatives à vos domaines de compétences
avez-vous fait réaliser?
b) Door wie werden deze onderzoeken verricht? b) Par qui ces études ont-elles été réalisées?
c) Wat was de kostprijs ervan? c) Combien ont-elles coûté?
d) Zijn deze onderzoeksresultaten bekendgemaakt,
zijn ze gepubliceerd, kan het parlementslid/de
burger ze consulteren?
e) Welk gevolg hebt u aan deze onderzoeken gegeven?
2.
a) Welke initiatieven hebt u met betrekking tot uw
beleidsdomeinen genomen om:
d) Les résultats de ces études ont-ils été rendus
publics? Ont-ils été publiés? Les parlementaires et
les citoyens peuvent-ils les consulter?
e) Quelle suite avez-vous réservée à ces études?
2.
a) Quelles initiatives avez-vous prises en ce qui
concerne vos domaines de compétences afin:
I. de openbare actie te versterken; I. de renforcer l’action publique;
II. taken en diensten uit te besteden;
II. de déléguer des missions et des services;
III. tot publiek-private samenwerking of publiekprivaat
partnerschip te komen;
IV. taken naar de private sector af te stoten?
III. d’aboutir à une collaboration ou un partenariat
entre les secteurs public et privé;
IV. de confier certaines missions au secteur privé?
b) Hoe evalueert u elk van deze initiatieven? b) Quel jugement portez-vous sur chacune de ces
initiatives?
c) Hoeveel bedraagt de kostprijs/de opbrengst van
deze initiatieven?
d) Welke juridische formule hebt u gebruikt voor elk
van uw initiatieven inzake publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip (contractuele
vorm, gemeenschappelijke rechtspersoon,
concessie, enzovoort)?
c) À combien s’élèvent les coûts/les recettes de ces
initiatives?
d) Quelle formule juridique avez-vous utilisée pour
chacune de vos initiatives en matière de collaboration
ou de partenariat entre les secteurs public et
privé (forme contractuelle, personne morale commune,
concession, etc.)?
e) Hoe hebt u de private partners geselecteerd? e) Comment avez-vous sélectionné les partenaires
privés?
3. Werd voor uw beleidsdomeinen tot nu toe een
beroep gedaan op sponsoring, zo ja met welke private
partners, voor welke projecten, tegen welke voorwaarden?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 352 van
de heer Geert Bourgeois van 9 januari 2003 (N.):
Ik heb de eer het geachte lid te verwijzen naar het
antwoord van de eerste minister terzake (vraag nr. 196
van 9 januari 2003, Vragen en Antwoorden, Kamer,
2002-2003, nr. 156, blz. 20023).
3. A-t-il, à ce jour, été fait appel en ce qui concerne
vos domaines de compétences au sponsoring? Dans
l’affirmative, quels sont ces partenaires privés? Pour
quels projets et à quelles conditions avez-vous fait
appel à eux?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 352 de
M. Geert Bourgeois du 9 janvier 2003 (N.):
J’ai l’honneur de renvoyer l’honorable membre à la
réponse du premier ministre en cette matière (question
n o 196 du 9 janvier 2003, Questions et Réponses,
Chambre, 2002-2003, n o 156, p. 20023).
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2669

20872 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
DO 2002200300510 DO 2002200300510
Vraag nr. 353 van mevrouw Maggie De Block van
13 januari 2003 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Banken. — Weigering afsluiten van hospitalisatieverzekeringen.
Een bank meldt per brief aan ouders dat zij geen
hospitalisatieverzekering kunnen verkrijgen voor hun
jongste kind. In dezelfde brief wordt de reden van de
weigering niet gegeven, wel wordt gesteld dat de reden
van de weigering zal worden meegedeeld aan de huisarts.
Zelfs nadat de ouders telefonisch aandringen om
rechtstreeks te vernemen wat de reden van de weigering
is, weigert de bank de ouders rechtstreeks te informeren.
1. Kan een bank zonder motivering een verzekering
weigeren op grond van een mentale handicap in het
licht van de recente anti-discriminatiewet? Recentelijk
verklaarde regeringscommissaris Greet Van Gool
immers dat een dergelijke weigering moeilijker zou
worden.
2. Kan een bank weigeren aan de ouders de reden
mee te delen waarom aan hun kind een verzekering
wordt geweigerd?
3.
a) Heeft de bank het recht om de reden van de weigering
mee te delen aan een derde, in casu de huisarts?
Question n o 353 de M me Maggie De Block du 13 janvier
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Banques. — Refus d’accorder des assurances hospitalisation.
Une banque adresse un courrier à des parents pour
les informer qu’ils ne peuvent obtenir une assurance
hospitalisation en faveur du cadet de leurs enfants.
Cette lettre ne précise pas le motif du refus mais
signale que ce motif sera communiqué au médecin de
famille. Même quand les parents insistent par téléphone
pour que le motif du refus leur soit communiqué
directement, la banque refuse de les informer
directement.
1. Eu égard à la récente loi interdisant les discriminations,
une banque peut-elle refuser une assurance en
raison d’un handicap mental sans motiver sa décision?
La commissaire du gouvernement, Mme Greet Van
Gool, a en effet récemment déclaré qu’il serait plus
difficile à l’avenir d’opposer un tel refus.
2. Une banque peut-elle refuser de communiquer
aux parents pour quelles raisons une assurance est
refusée à leur enfant?
3.
a) La banque a-t-elle le droit de communiquer le
motif du refus à un tiers, en l’occurrence le médecin
de famille?
b) Overtreedt de bank hiermee niet de privacy-wet? b) La banque viole-t-elle ce faisant la loi sur la protection
de la vie privée?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 26 maart 2003, op de vraag nr. 353 van
mevrouw Maggie De Block van 13 januari 2003 (N.):
Ik heb de eer het geachte lid mee te delen wat volgt.
1. De recente antidiscriminatiewet verbiedt alle discriminaties
die onder meer op de gezondheidstoestand,
op een handicap of op de fysische eigenschappen gebaseerd
zijn. Zij viseert de directe discriminaties, maar
ook de indirecte (dat wil zeggen, als een criterium dat
naar alle schijn neutraal is, in feite tot een discriminatie
leidt).
Deze wet is van toepassing op het verlenen van
diensten, dus op de verzekeringen.
De nieuwe wet zou dus discriminaties vanwege de
verzekeraars, moeilijker moeten maken.
Een onderscheid is evenwel niet noodzakelijkerwijs
een discriminatie. Een discriminatie is een onderscheid
dat niet objectief gerechtvaardigd is.
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 26 mars 2003, à la question n o 353 de
M me Maggie De Block du 13 janvier 2003 (N.):
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre ce qui suit.
1. La récente loi anti-discriminatoire interdit toutes
les discriminations basées notamment sur un état de
santé, un handicap ou les caractéristiques physiques.
Elle vise les discriminations directes, mais aussi indirectes
(c’est à dire lorsqu’un critère apparemment
neutre aboutit en fait à une discrimination).
Cette loi s’applique aux fournitures de services et
donc aux assurances.
La nouvelle loi devrait donc rendre plus difficile des
discriminations de la part des assureurs.
Toutefois, une différence n’est pas nécessairement
une discrimination. Une discrimination est une différence
qui n’est pas objectivement justifiée.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20873
31 - 03 - 2003
Vanuit het standpunt van de verzekeringstechniek,
moet men wel aanvaarden dat bepaalde risico’s moeilijk,
ja zelfs onmogelijk te verzekeren zijn. Men mag
evenwel niet uit het oog verliezen dat de verzekeraars
private ondernemingen zijn die, in het belang van de
verzekerden zelf, aan wettelijke solvabiliteitsverplichtingen
onderworpen zijn.
Daarom blijf ik ervan overtuigd dat de echte solidariteit
deze is die de Staat zelf organiseert, door middel
van mechanismen die hem eigen zijn. Het terugdringen
van de ongelijkheden loopt noodzakelijkerwijs over de
versterking van deze openbare mechanismen, zoals de
sociale zekerheid.
2.
a) De bank treedt op als tussenpersoon. In deze hoedanigheid
is ze niet gerechtigd om de reden van de
weigering te kennen, wanneer de weigering
gesteund is op medische redenen. Deze informatie
valt immers onder het medisch geheim. Bijgevolg
kan de bank aan de ouders in dit geval de reden
niet meedelen waarom aan hun kind een verzekering
geweigerd wordt.
De als tussenpersoon optredende bank, is evenmin
gerechtigd om de reden van weigering mede te
delen aan de huisarts. Een eventuele mededeling
zal geschieden door de adviserend arts van de
verzekeringsonderneming aan de huisarts die door
de ouders is aangewezen. Dergelijke mededeling
valt eveneens onder het medisch geheim.
Dit principe werd overigens zopas nog versterkt
door een recente wijziging van artikel 95 van de
wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst.
b) Door zo te handelen eerbiedigt de bank de wettelijke
regels ter zake, in het bijzonder deze die het
medisch geheim regelen. De bank had aan de
ouders wel het feit kunnen meedelen dat de weigering
uit medische redenen gemotiveerd was en dat
zij dienaangaande met hun huisarts contact zouden
moeten opnemen.
Du point de vue de la technique de l’assurance, il
faut bien admettre que certains risques sont difficiles
voire impossibles à assurer. Il ne faut en effet pas
perdre de vue que les assureurs sont des entreprises
privées qui sont soumises, dans l’intérêt des assurés
eux-mêmes à des obligations légales de solvabilité.
C’est pourquoi, je reste convaincu que la vraie solidarité
est celle que l’État organise lui-même, par des
mécanismes qui lui sont propres. La réduction des
inégalités passe obligatoirement par le renforcement
de ces mécanismes publics, telle que la sécurité sociale.
2.
a) La banque est un intermédiaire d’assurances. À ce
titre, elle n’est pas autorisée à connaître les raisons
d’un refus lorsque celui-ci repose sur des raisons
médicales. Ces informations tombent en effet sous
le secret médical. Par conséquent, la banque est
dans l’impossibilité de communiquer aux parents
la raison pour laquelle une assurance est refusée à
leur enfant.
La banque, en tant qu’intermédiaire, n’est pas non
plus autorisée à communiquer la raison du refus au
médecin traitant. Une éventuelle information sera
transmise par le médecin-conseil de l’entreprise
d’assurances au médecin traitant désigné par les
parents. Une telle communication d’information
tombe également sous le secret médical.
Ce principe vient d’ailleurs d’être renforcé par une
récente modification de l’article 95 de la loi du
25 juin 1992 relative au contrat d’assurance
terrestre.
b) En agissant ainsi, la banque ne fait que respecter
les dispositions légales, en particulier celles régissant
le secret médical. La banque aurait pu toutefois
informer les parents du fait que le refus était
motivé par des raisons médicales et qu’ils devraient
prendre contact avec leur médecin traitant à ce
sujet.
DO 2002200300543 DO 2002200300543
Vraag nr. 355 van de heer Jean-Jacques Viseur van
20 januari 2003 (Fr.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Verzekering gezondheidszorg en terugbetaling van
medische kosten. — Rubriek «diagnose». — Behandelende
geneesheer. — Medisch geheim.
In het raam van een verzekering gezondheidszorg en
terugbetaling van medische kosten wordt doorgaans
gevraagd dat de behandelende geneesheer de raadgevend
geneesheer van de verzekeringsmaatschappij de
gegevens bezorgt met betrekking tot het ziektebeeld
dat aanleiding geeft tot de ambulante medische kosten.
Question n o 355 de M. Jean-Jacques Viseur du 20 janvier
2003 (Fr.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Assurances soins de santé et remboursement de frais
médicaux. — Rubriques «diagnostic». — Médecin
traitant. — Secret médical.
Les assurances soins de santé et remboursement de
frais médicaux demandent en général que les médecins
traitants adressent à un médecin conseil de la compagnie
les éléments relatifs au diagnostic entraînant les
frais médicaux ambulatoires.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20874 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Een aantal verzekeringsmaatschappijen verplicht de
verzekerde zelf de rubriek «diagnose» in te vullen
wanneer de behandelende arts dit — op grond van het
medische geheim — weigert.
Zo werd me het geval verteld van de raadgevend
arts van een verzekeringsmaatschappij, die de verzekerde
vroeg, indien hij problemen zou ondervinden
om de rubriek «diagnose» te doen invullen, deze zelf
in te vullen.
1. Is die werkwijze in overeenstemming met het respect
voor de persoonlijke levenssfeer?
2. Kan de verzekeringsmaatschappij zelf kennis
nemen van de diagnose of enkel de raadgevend geneesheer?
3. Is het normaal dat een patiënt zelf een diagnose
moet vermelden?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 355 van
de heer Jean-Jacques Viseur van 20 januari 2003 (Fr.):
Hierbij heb ik de eer het geachte lid mede te delen
dat de problematiek van het medische geheim ten
gronde gewijzigd werd door de wet van 22 augustus
2002 betreffende de rechten van de patiënt. Deze wet
huldigt het beginsel van het medische geheim dat
gedeeld wordt tussen de patiënt en de beroepsbeoefenaar.
In de toekomst zouden de moeilijkheden die
voorkomen bij het afleveren van medische inlichtingen,
noodzakelijk voor het sluiten en het uitvoeren van
verzekeringsovereenkomsten, bijgevolg moeten verdwijnen.
1. In dat kader, doet de door het geachte lid
beschreven praktijk geen afbreuk aan de bescherming
van de persoonlijke levenssfeer. De verzekeraar moet
kunnen beschikken over de inlichtingen die nodig zijn
voor het sluiten en het uitvoeren van de verzekeringsovereenkomsten.
2. Het antwoord op deze vraag is voorzien in artikel
95, tweede lid, van de wet van 25 juni 1992 op de
landverzekeringsovereenkomst, gewijzigd bij voornoemde
wet van 22 augustus 2002.
Deze bepaling luidt als volgt: «Deze verklaringen
mogen uitsluitend aan de adviserend arts van de verzekeraar
worden bezorgd. Deze mag de verzekeraar geen
informatie geven die niet-pertinent is, gezien het risico
waarvoor de verklaringen werden opgemaakt of
betreffende andere personen dan de verzekerde.»
3. Het lijkt mij niet normaal dat de patiënt zelf de
inlichtingen betreffende de diagnose meedeelt, hoewel
dit schijnt toegelaten te zijn door de nieuwe wet over
het recht van de patiënten. Men moet een diagnose
evenwel niet verwarren met een eenvoudige vragenlijst
Un certain nombre de compagnies d’assurances
obligent l’assuré à remplir la rubrique «diagnostic»
eux-mêmes si le médecin traitant refuse de le faire par
souci du secret médical.
Il m’a été ainsi donné à connaître un conseil d’une
compagnie d’assurances disant: «Si l’obtention du
diagnostic suscite des difficultés, renseignez le diagnostic
vous-même.»
1. Cette pratique est-elle conforme au respect de la
vie privée?
2. La compagnie d’assurances a-t-elle directement
accès au diagnostic ou seul son médecin conseil a-t-il
accès?
3. Est-il normal que le patient soit amené lui-même
à renseigner un diagnostic?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 355 de
M. Jean-Jacques Viseur du 20 janvier 2003 (Fr.):
Par la présente, j’ai l’honneur de communiquer à
l’honorable membre que la problématique du secret
médical a été modifiée substantiellement par la loi du
22 août 2002 relative aux droits des patients. Cette loi
consacre le principe du secret médical partagé entre le
patient et le praticien professionnel. Les difficultés
rencontrées pour obtenir des renseignements médicaux
nécessaires à la conclusion et l’exécution des contrats
d’assurance devraient dès lors disparaître à l’avenir.
1. Dans ce cadre, les pratiques décrites par l’honorable
membre ne portent pas atteinte à la protection de
la vie privée. L’assureur doit pouvoir disposer de
données nécessaires à la conclusion ou à l’exécution
des contrats d’assurance.
2. La réponse à cette quesion est donnée par l’article
95, deuxième alinéa, de la loi du 25 juin 1992 sur le
contrat d’assurance terrestre, modifié par la loi précitée
du 22 août 2002.
Cette disposition stipule ce qui suit: «Ces certificats
ne peuvent être remis qu’au médecin-conseil de
l’assureur. Ce dernier ne peut communiquer aucune
information non pertinente eu égard au risque pour
lequel les certificats ont été établis ou relative à
d’autres personnes que l’assuré.»
3. Il ne m’apparaît pas normal que le patient
communique lui-même les renseignements afférents au
diagnostic, bien que cela semble autorisé par la
nouvelle loi sur le droit des patients. Il ne faut toutefois
pas confondre un diagnostic avec un simple question-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20875
31 - 03 - 2003
die op de klaarblijkelijke gezondheidstoestand van de
verzekeringnemer slaat. Men mag ook niet uit het oog
verliezen dat de adviserend arts van de verzekeraar
altijd aanvullende medische onderzoeken mag vragen.
naire portant sur l’état de santé apparent du preneur
d’assurance. Il ne faut pas non plus perdre de vue que
le médecin-conseil de l’assureur peut toujours demander
des examens médicaux complémentaires.
DO 2002200300509 DO 2002200300509
Vraag nr. 357 van mevrouw Maggie De Block van
24 januari 2003 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Banken. — Weigering afsluiten van hospitalisatieverzekeringen.
Een bank meldt per brief aan ouders dat zij geen
hospitalisatieverzekering kunnen verkrijgen voor hun
jongste kind. In dezelfde brief wordt de reden van de
weigering niet gegeven, wel wordt gesteld dat de reden
van de weigering zal worden meegedeeld aan de huisarts.
Zelfs nadat de ouders telefonisch aandringen om
rechtstreeks te vernemen wat de reden van de weigering
is, weigert de bank de ouders rechtstreeks te informeren.
1. Kan een bank zonder motivering een verzekering
weigeren op grond van een mentale handicap in het
licht van de recente anti-discriminatiewet? Recentelijk
verklaarde regeringscommissaris Greet Van Gool
immers dat een dergelijke weigering moeilijker zou
worden.
2.
a) Heeft de bank het recht om de reden van de weigering
mee te delen aan een derde, in casu de huisarts?
Question n o 357 de M me Maggie De Block du 24 janvier
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Banques. — Refus d’accorder des assurances hospitalisation.
Une banque adresse un courrier à des parents pour
les informer qu’ils ne peuvent obtenir une assurance
hospitalisation en faveur du cadet de leurs enfants.
Cette lettre ne précise pas le motif du refus mais
signale que ce motif sera communiqué au médecin de
famille. Même quand les parents insistent par téléphone
pour que le motif du refus leur soit communiqué
directement, la banque refuse de les informer
directement.
1. Eu égard à la récente loi interdisant les discriminations,
une banque peut-elle refuser une assurance en
raison d’un handicap mental sans motiver sa décision?
La commissaire du gouvernement, Mme Greet Van
Gool, a en effet récemment déclaré qu’il serait plus
difficile à l’avenir d’opposer un tel refus.
2.
a) La banque a-t-elle le droit de communiquer le
motif du refus à un tiers, en l’occurrence le médecin
de famille?
b) Overtreedt de bank hiermee niet de Privacy-wet? b) La banque viole-t-elle ce faisant la loi sur la protection
de la vie privée?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootste-
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
Réponse du ministre de l’Économie et de la
denbeleid van 26 maart 2003, op de vraag nr. 357 van grandes villes du 26 mars 2003, à la question n o 357 de
mevrouw Maggie De Block van 24 januari 2003 (N.): M me Maggie De Block du 24 janvier 2003 (N.):
Ik heb de eer het geachte lid te verwijzen naar mijn
antwoord op vraag nr. 353 met hetzelfde onderwerp.
(Vragen en Antwoorden, Kamer, 2002-2003, nr. 162,
blz. 20872.)
DO 2002200300629 DO 2002200300629
Vraag nr. 361 van mevrouw Trees Pieters van
12 februari 2003 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Bedrijfsleidersverzekeringen voor werknemerskaderleden
en familieleden. — Fiscaal en sociaal
statuut van werknemers-familieleden.
Door tal van kleine en middelgrote familiale
vennootschappen worden verzekeringscontracten van
het type «bedrijfsleidersverzekering» gesloten in het
voordeel van de vennootschappen op het hoofd van
J’ai l’honneur de renvoyer l’honorable membre à
ma réponse à la question n o 353 qui porte sur le même
objet. (Questions et Réponses, Chambre, 2002-2003,
nr. 162, p. 20872.)
Question n o 361 de M me Trees Pieters du 12 février
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Assurances chef d’entreprise pour les travailleurscadres
et les membres de leur famille. — Statut fiscal
et social des travailleurs-membres de la famille.
De nombreuses petites et moyennes entreprises
familiales contractent des assurances du type
«assurance chef d’entreprise» au bénéfice d’un cadre,
souvent le fils, la fille, le frère ou la sœur des adminis-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20876 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
een kaderlid, meestal zoon, dochter, broer of zuster
van de bestuurders en/of op naam van een zogezegde
«key-man», zijnde een werknemer of iemand die geen
bedrijfsleider is in de directe fiscale betekenis van de
artikelen 30,2 o en 32 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
1992.
In de huidige juridische stand van zaken rijzen
terzake hierbij dan ook wel de volgende algemene
praktische vragen.
1. Is het uit verzekeringsoogpunt wettelijk toegelaten
dat er «bedrijfsleiders-verzekeringen» worden afgesloten
op het hoofd van al dergelijke natuurlijke
personen (werknemers onder arbeidsovereenkomst),
die in wezen toch veeleer wel een leidinggevende of
gezaghebbende functie hebben en over welbepaalde al
dan niet stilzwijgende mandaten, volmachten of
bevoegdheden beschikken om de vennootschap geheel
of gedeeltelijk te verbinden (bijvoorbeeld bij bankverrichtingen,
bij aankopen of investeringen, bij aanwerving
personeel, enz.)?
2.
a) Onder welke precieze fiscale categorie dienen de
beroepsinkomsten van al die verzekerde personen
uiteindelijk te worden gecatalogeerd?
b) Dienen deze personen zowel uit fiscaal als uit
sociaalrechtelijk oogpunt met een zelfstandig
«bedrijfsleider» te worden «gelijkgesteld»?
3.
a) Aan welk precies sociaal statuut (zelfstandige en/of
werknemer onder RSZ-stelsel) dienen bedoelde
verzekerden te worden onderworpen?
b) Onder welke concrete voorwaarden kunnen zij
eventueel onder een arbeidsovereenkomst voor
bedienden werken?
4.
a) Is de fiscale regel van de 80 %-beperking in alle
gevallen steeds van toepassing op dergelijke verzekeringscontracten?
b) Zo neen, in welke gevallen niet en om welke
wettige redenen?
5.
a) Zijn dienaangaande de bepalingen van de artikelen
59, 60 en 195 WIB 1992 en alle desbetreffende
reglementaire uitvoeringsbepalingen eveneens
integraal van toepassing?
b) Zo neen, van waar gebeurlijk deze ongelijke of discriminerende
fiscale behandeling?
6. Aan welke andere fiscale en/of parafiscale voorwaarden
zijn dergelijke verzekeringscontracten daarnaast
eventueel wettelijk en/of regelementair ook nog
geheel of gedeeltelijk onderworpen?
7. Kan u, punt per punt, uw huidige algemene praktische
ziens- en handelwijze meedelen in het licht van
zowel de verzekeringswetgeving als van alle fiscale en
parafiscale bepalingen?
trateurs et/ou au nom de ce que l’on appelle un «keyman»,
à savoir un travailleur ou une personne qui
n’est pas chef d’entreprise au sens fiscal direct des articles
30,2 o et 32 du Code des impôts sur les revenus
1992.
Dans l’état actuel de la législation, les questions
pratiques et générales suivantes se posent dès lors:
1. Est-il légalement permis sur le plan des assurances
de conclure des assurances chef d’entreprise au
bénéfice de personnes physiques (travailleurs sous
contrat de travail), qui occupent généralement une
fonction dirigeante ou d’autorité et disposent, tacitement
ou non, de mandats, délégations ou compétences
pouvant engager totalement ou partiellement
l’entreprise (dans le cadre d’opérations bancaires,
d’achats ou d’investissements, de recrutement de
personnel, etc.)?
2.
a) Dans quelle catégorie fiscale précise les revenus
professionnels de ces personnes assurées doiventelles
être classées?
b) Ces assurés doivent-ils, tant du point de vue fiscal
que du point de vue du droit social, être assimilés à
des chefs d’entreprise indépendants?
3.
a) À quel statut social précis (indépendant et/ou
travailleur sous le régime ONSS) ces assurés
doivent-ils être soumis?
b) Dans quelles conditions concrètes peuvent-ils éventuellement
travailler sous les liens d’un contrat de
travail d’employé?
4.
a) La règle fiscale de la limitation à 80 % est-elle
toujours d’application pour de tels contrats
d’assurance?
b) Dans la négative, dans quels cas ne l’est-elle pas et
pour quelles raisons légitimes?
5.
a) Les dispositions des articles 59, 60 et 195 du CIR
1992 et toutes les dispositions exécutoires réglementaires
y afférentes sont-elles également intégralement
d’application?
b) Dans la négative, quelles sont les raisons de cette
éventuelle différence de traitement fiscal?
6. À quelles autres conditions fiscales et/ou parafiscales
ces contrats d’assurance sont-ils éventuellement
aussi, totalement ou partiellement, légalement ou
réglementairement, soumis?
7. Pouvez-vous, point par point, me faire part de
votre point de vue et méthode actuels, à la lumière de
la législation sur les assurances et de toutes les dispositions
fiscales et parafiscales?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20877
31 - 03 - 2003
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 361 van
mevrouw Trees Pieters van 12 februari 2003 (N.):
Hierbij heb ik de eer het geachte lid mee te delen dat
geen enkele bepaling uit de verzekeringsreglementering
belet dat «bedrijfsleiders — verzekeringen» gesloten
worden op het hoofd van natuurlijke personen
(werknemers onder arbeidsovereenkomst), die in
wezen toch veeleer wel een leidinggevende of gezaghebbende
functie hebben en over welbepaalde al dan
niet stilzwijgende mandaten, volmachten of bevoegdheden
beschikken om de vennootschap geheel of
gedeeltelijk te verbinden (bijvoorbeeld bij bankverrichtingen,
bij aankopen of investeringen, bij aanwerving
personeel, enz.).
Antwoorden op de andere vragen zullen verstrekt
worden door mijn collega’s de ministers van Sociale
Zaken (Vraag nr. 607 van 12 februari 2003, Vragen en
Antwoorden, Kamer, 2002-2003, nr. 162, blz. 20848)
en Financiën (Vraag nr. 1237 van 12 februari 2003)
aan wie de vraag eveneens werd gericht.
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 361 de
M me Trees Pieters du 12 février 2003 (N.):
Par la présente, j’ai l’honneur de communiquer à
l’honorable membre qu’en matière d’assurances
aucune disposition ne s’oppose à ce que des
«assurances dirigeants d’entreprise» soient conclues
au profit de personnes physiques (employées sous
contrat de travail), qui occupent en réalité une fonction
dirigeante ou d’autorité et qui disposent de
mandats déterminés, explicites ou non, des pouvoirs
ou des compétences requis pour lier la société en tout
ou en partie (par exemple pour des opérations bancaires,
des achats ou des investissements, lors d’embauche
de personnel, etc.).
Les réponses aux autres questions seront données
par mes collègues les ministres des Affaires sociales
(Question n o 607 du 12 février 2003, Questions et
Réponses, Chambre, 2002-2003, n o 162, p. 20848) et
des Finances (Question n o 1237 du 12 février 2003) à
qui la question a également été adressée.
Wetenschappelijk Onderzoek
Recherche scientifique
DO 2001200201409 DO 2001200201409
Vraag nr. 117 van mevrouw Frieda Brepoels van 8 juli
2002 (N.) aan de minister van Economie en
Wetenschappelijk Onderzoek, belast met het
Grootstedenbeleid:
Bijkredieten federale wetenschappelijke instellingen
(FWI).
In Horizon 2005 witboek voor de modernisering
van de federale wetenschappelijke instellingen, vernemen
we de krachtlijnen van de actieprogramma’s die
uiteindelijk in 2005 moeten resulteren in een uitgebreide
modernisatie.
Moderniseringen van dit formaat vereisen
vanzelfsprekend ook bijkomende financiële inspanningen.
1. Welke federale wetenschappelijke instellingen
hebben reeds bijkredieten gevraagd voor 2003?
2.
a) Kan u een overzicht geven van de grootte van deze
bedragen per instelling?
Question n o 117 de M me Frieda Brepoels du 8 juillet
2002 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Crédits supplémentaires pour les établissements scientifiques
fédéraux (ESF).
Dans Horizon 2005, le Livre blanc pour la modernisation
des établissements scientifiques fédéraux, on
peut prendre connaissance des lignes de force des
programmes d’action qui devraient se traduire, d’ici
2005, par une modernisation approfondie.
Il va sans dire qu’une modernisation de cette envergure
nécessitera des efforts financiers supplémentaires.
1. Quels établissements scientifiques fédéraux ontils
déjà demandé des crédits supplémentaires pour
2003?
2.
a) Pouvez-vous fournir un aperçu de l’importance de
ces montants par institution?
b) Graag een gedetailleerd overzicht per onderdeel. b) Pouvez-vous fournir un aperçu détaillé par
section?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20878 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
3. Welke aanvragen zijn reeds ontvankelijk verklaard
om vervolgens overgemaakt te worden aan de
minister van Begroting?
4. Welke motivering ligt hieraan ten grondslag, vermits
de minister van Begroting sowieso nog kredieten
zal schrappen?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 117 van
mevrouw Frieda Brepoels van 8 juli 2002 (N.):
Het geachte lid gelieve hierna het antwoord op haar
vraag te vinden.
Ik heb beslist voorrang te geven aan het Witboek
voor de modernisering van de federale wetenschappelijke
instellingen (FWI) Horizon 2005. Ter herinnering:
in het Witboek zijn de strategische en managementdoelstellingen
opgenomen die nagestreefd moeten
worden en de actieprogramma’s die opgezet moeten
worden om van de modernisering van deze instellingen
een succes te maken en alzo zowel de dienstverlening
die zij verstrekken als het onderzoek dat zij verrichten
te verbeteren. De desbetreffende actieprogramma’s
werden beoordeeld en becijferd.
3. Quelles demandes ont-elles été jugées recevables
pour être ensuite transmises au ministre du Budget?
4. Sur quelle motivation cette démarche se fonde-t-elle,
étant donné que le ministre du Budget supprimera
de toute manière encore des crédits?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 117 de
M me Frieda Brepoels du 8 juillet 2002 (N.):
L’honorable membre voudra bien trouver ci-après
la réponse à sa question.
J’ai décidé d’accorder une priorité au Livre blanc
pour la modernisation des établissements scientifiques
fédéraux (ESF) Horizon 2005. Pour mémoire, le Livre
blanc reprend les objectifs stratégiques et de gestion à
poursuivre et les programmes d’action à mettre en
œuvre pour réussir la modernisation de ces institutions
et améliorer ainsi la qualité du service qui y est presté
et de la recherche scientifique qui y est menée. Les
programmes d’action dont il est question ont été
évalués et chiffrés.
Actieprogramma
—
Programme d’action
Recurrent bedrag
voor de prioritaire
maatregelen
(in euro)
—
Montant récurrent
pour les mesures
prioritaires
(en euros)
Niet-recurrent bedrag
voor de prioritaire
maatregelen
(in euro)
—
Montant non récurrent
pour les mesures
prioritaires
(en euros)
Aanvullende
ontwikkelingen
(in euro)
—
Développements
complémentaires
(en euros)
Totaalbedrag
(in euro)
—
Montant total
(en euros)
I. Digitalisering. — Numérisation
. . . . . . 3 800 000 9 000 000 12 800 000
II. Onderzoek. — Recherche
. . . . . . . . 7 846 000 1 901 000 9 447 000
III. Infrastructuur. —
Infrastructure . . . . 25 000 000(*) 25 000 000
IV. Veiligheid. — Sécurité 3 339 000 22 475 000 25 814 000
V. Imago. — Image . . 1 787 000 1 900 000 900 000 4 587 000
VII. Structuur. — Structure
. . . . . . . — — — —
VII. Human resources. —
Ressources humaines . . 2 989 000 2 989 000
VIII. Strategie en controle.
— Stratégie et contrôle . 2 156 000 11 684 000 13 840 000
Totaal (zonder infrastructuur).
— Total (sans
infrastructure) . . . . 21 617 000 36 059 000 11 801 000 69 477 000
Totaal. — Total . . . 46 617 000 36 059 000 11 801 000 94 477 000
(*) per jaar, gedurende 10 jaar. (*) par an, pendant 10 ans.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20879
31 - 03 - 2003
Bij de voorbereiding van de begroting 2003 heb ik,
op voorstel van de DWTC en van de FWI’s, bijkredieten
gevraagd voor drie proritaire activiteitsgebieden,
namelijk:
1.
a) Aanwerven van het nodige managementpersoneel
voor de oprichting van een volledige ondersteunende
dienst in iedere FWI
Lors de la préparation du budget 2003, j’ai
demandé, sur proposition des SSTC et des ESC, des
crédits supplémentaires pour trois domaines d’activité
prioritaires, à savoir:
1.
a) Recrutement du personnel de gestion nécessaire à
la constitution d’un service d’appui complet au
sein de chaque ESF
Beschrijving
—
Description
Aantal
(in duizenden euro)
—
Nombre
(en milliers d’euros)
Jaarlijkse totale kosten
(in euro)
—
Coût annuel global
(en euros)
Adjunct-adviseurs (juristen, specialisten human resources en
financiën, museologen ...). — Conseillers adjoints (juristes, spécialistes
en ressources humaines et en finances, muséologues ...) . 35 1 271 000
Informatici en webmanagers. — Informaticiens et webmanagers 15 675 000
Bestuurs- en onderzoeksassistenten (programmeurs, bibliothecarissen,
personeelsbeheer ...). — Assistants administratifs et de
recherche (programmeurs, bibliothécaires, gestion du personnel
...) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35 720 000
Werkingsgebonden uitgaven. — Dépenses liées au fonctionnement
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323 000
Recurrent totaal. — Total récurrent . . . . . . . . . 85 2 989 000
Voor de verantwoording van dit voorstel wordt verwezen
naar actieprogramma VII «Ontwikkelen van
een personeelsbeheer, aangepast aan de specifieke
kenmerken van de FWI» van het Witboek (blz. 55 tot
60).
b) Uitwerken van een veiligheidsbeleid voor bezoekers
en werknemers van de FWI’s zodat met name
alle tentoonstellingszalen opengesteld kunnen
worden
Beschrijving
—
Description
Pour la justification de cette proposition, on se référera
utilement au programme d’action VII
«Développer une gestion des ressources humaines
adaptée aux spécificités des ESF» du Livre blanc
(pp. 55 à 60).
b) Mise en œuvre d’une politique de sécurité pour les
visiteurs et employés des ESF permettant notamment
d’assurer l’ouverture complète des salles
d’exposition
Jaarlijkse totale kosten
(in euro)
—
Coût annuel global
(en euros)
Interne bewaking. — Surveillance interne
109 bewakers. — 109 gardiens . . . . . . . . . . . 2 162 000 recurrent / récurrent
Uitrusting en werking. — Équipement et fonctionnement . . 189 000 niet-recurrent / non récurrent
Opleiding. — Formation . . . . . . . . . . . . . 75 000 recurrent / récurrent
Signalisatie. — Signalisation . . . . . . . . . . . . 50 000 recurrent / récurrent
Welzijn van de werknemers. — Bien-être des travailleurs
10 preventie-adviseurs. — 10 conseillers en prévention. . . . 363 000 recurrent / récurrent
Studie en opleiding. — Étude et formation . . . . . . . 18 000 recurrent / récurrent
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2670

20880 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Beschrijving
—
Description
Jaarlijkse totale kosten
(in euro)
—
Coût annuel global
(en euros)
Middelen voor de bescherming van het personeel. — Moyens de
protection du personnel . . . . . . . . . . . . . 125 000 recurrent / récurrent
Totaal. — Total . . . . . . . . . . . . . . . . 2 802 000 waarvan: 189 000 euro nietrecurrent
en 2 613 000 euro recurrent
/ dont: 189 000 euros non
récurrents et 2 613 000 euros récurrents
In deze bedragen van deze tabel zijn niet de nodige
investeringsuitgaven begrepen om de FWI’s in
overeenstemming te brengen met de wet- en regelgeving
met betrekking tot de veiligheid en het welzijn
van de personen. Voor dit probleem zal ik, in overleg
met mijn collega, de minister bevoegd voor de Regie
der Gebouwen, binnenkort voorstellen aan de Ministerraad
voorleggen.
2. Invoeren van de nieuwe technologieën nodig
voor het beheer van en de geïntegreerde toegang tot
het patrimonium
De nodige middelen voor het inventariseren en digitaliseren
van de bedreigde documenten en de onderzoekinstrumenten
bedragen volgens een eerste raming
3 800 000 recurrente euro.
Dit bedrag zal worden bijgesteld wanneer de besluiten
bekend zijn van de aan de gang zijnde studie in verband
met de digitalisering van het wetenschappelijk en
cultureel patrimonium van de FWI’s.
Voor de verantwoording van dit voorstel wordt verwezen
naar actieprogramma I «Gebruik van de
nieuwe informatietechnologieën» van het Witboek
(blz. 19 tot 24).
3. Synthese 3. Synthèse
Les montants de ce tableau ne comprennent pas les
dépenses des investissements nécessaires à la mise en
conformité des ESF à la législation et la réglementation
relatives à la sécurité et au bien-être des personnes.
Cette question fera l’objet des propositions que je
déposerai prochainement sur la table du Conseil des
ministres, en concertation avec mon collègue, le ministre
qui a la Régie des Bâtiments dans ses attributions.
2. Introduction des nouvelles technologies nécessaires
à la gestion et à l’accès intégré au patrimoine
Les moyens nécessaires à l’inventoriage et à la
numérisation des documents menacés et des outils de
recherche s’élèvent selon une première estimation à
3 800 000 euros récurrents.
Ce montant sera affiné lorsque seront déposées les
conclusions de l’étude en cours de réalisation sur la
numérisation du patrimoine scientifique et culturel des
ESF.
Pour la justification de cette proposition, on se référera
utilement au programme d’action I «Utiliser les
nouvelles technologies de l’information» du Livre
blanc (pp. 19 à 24).
2003
(in euro)
—
2003
(en euros)
2004
(in euro)
—
2004
(en euros)
2005 en volgende
(in euro)
—
2005 et suivantes
(en euros)
Personeel: ondersteunde dienst.
— Personnel: service d’appui . 2 989 000 2 989 000 2 989 000
Integrale veiligheid. — Sécurité
intégrale . . . . . . . . 2 802 000 2 613 000 2 613 000
Nieuwe techonologieën. —
Nouvelles technologies . . . 3 800 000 3 800 000 3 800 000
Totaal. — Total. . . . . . 9 591 000 9 402 000 9 402 000
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20881
31 - 03 - 2003
In dit kader van de budgettaire arbitrages 2003 heeft
de regering beslist:
— het personeel via de mobiliteit te versterken:
10 niveaus B + 10 niveaus C en D zullen overgeplaatst
worden ter ondersteuning van het beheer
van de FWI’s;
— voor de komende jaren het normale relatieve
aandeel van de FWI’s in het vastleggingskrediet
van de Regie der Gebouwen te waarborgen.
Dans ce cadre des arbitrages budgétaires 2003, le
gouvernement a décidé:
— de renforcer le personnel via la mobilité:
10 niveaux B + 10 niveaux C et D seront transférés
pour l’appui à la gestion des ESF dans le crédit
d’engagement de la Régie des Bâtiments.
— de garantir pour les années à venir la part relative
normale des ESF dans le crédit d’engagement de la
Régie des Bâtiments.
DO 2001200201555 DO 2001200201555
Vraag nr. 124 van mevrouw Kristien Grauwels van
26 juli 2002 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met het
Grootstedenbeleid:
Departementen. — Dienstwagens.
Elk departement beschikt over een aantal dienstwagens
in functie van opdrachten eigen aan de diensten.
De aankopen gebeuren via het Federaal Aankoopbureau
of door de eigen diensten.
Kunt u mij een overzicht geven van het bestand voor
wat volgende aspecten betreft:
1.
a) Over hoeveel dienstwagens beschikte uw departement
in 2001?
Question n o 124 de M me Kristien Grauwels du 26 juillet
2002 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Départements. — Voitures de service.
Chaque département dispose d’un certain nombre
de voitures de service en fonction des missions propres
aux différents services. Les achats sont effectués par le
Bureau fédéral des achats ou par les services euxmêmes.
Pourriez-vous me fournir les précisions suivantes à
ce sujet:
1.
a) De combien de voitures de service votre département
disposait-il en 2001?
b) Hoeveel is dit momenteel? b) De combien de voitures dispose-t-il actuellement?
c) Zijn er nog aankopen gepland? c) Des achats sont-ils prévus?
d) Zo ja, hoeveel? d) Dans l’affirmative, combien?
2. Kunt u een overzicht geven van de dienstwagens,
rekening houdend met:
2. Pourriez-vous me fournir ces précisions à propos
des voitures de service en fonction des critères
suivants:
a) benzine/dieselversie/LPG/euro4-norm; a) modèle essence/diesel/LPG/norme euro4;
b) klasse; b) la catégorie;
c) PK? c) la puissance en CV?
3.
a) Hoeveel kilometer werd er gemiddeld afgelegd per
dienstwagen, op jaarbasis, in 2000 en 2001?
b) Is er een duidelijke stijgende of dalende trend
merkbaar in de laatste jaren?
3.
a) Combien de kilomètres par an ces voitures ontelles
parcourus en moyenne en 2000 et en 2001?
b) Peut-on observer une nette tendance à la hausse ou
à la baisse au cours des dernières années?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20882 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
4. Wat het gebruik van de dienstwagens betreft: 4. Concernant l’utilisation des voitures de service:
a) Welke zijn de piekuren? a) Quelles sont les heures de pointe?
b) Worden de dienstwagens ook tijdens het weekend
gebruikt in functie van de dienst?
c) Kunnen de dienstwagens ook gebruikt worden
voor vervoer van werk naar huis van de gebruiker?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 124 van
mevrouw Kristien Grauwels van 26 juli 2002 (N.):
Het geachte lid gelieve hierna het antwoord op haar
vraag te vinden.
1.
a) 3.
b) Les voitures de service sont-elles également utilisées
le week-end pour les besoins du service?
c) Les voitures de service peuvent-elles également être
utilisées pour les déplacements entre le lieu de
travail et le domicile de l’utilisateur?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 124 de
M me Kristien Grauwels du 26 juillet 2002 (N.):
L’honorable membre voudra bien trouver ci-après
la réponse à sa question.
1.
a) 3.
b) 3. b) 3.
c) en d) Ja, 1 om een van drie wagens te vervangen. c) et d) Oui, un pour remplacer une des trois voitures.
2. Nissan Maxima: benzine; klasse E; PK: 11;
Peugeot 806: benzine; klasse 5; PK: 11; Opel Vectra:
benzine; klasse 5; PK: 11.
3. Nissan: +/- 40 000 km; Peugeot: +/- 13 000 km;
Opel: +/- 12 000 km.
4. Kantooruren en ook, wat betreft de wagen ter
beschikking van de secretaris-generaal, ook tijdens het
weekend en voor vervoer van werk naar huis.
2. Nissan Maxima: essence; catégorie E; CV: 11;
Peugeot 806: essence; catégorie 5; CV: 11; Opel
Vectra: essence; catégorie 5; CV: 11.
3. Nissan: +/- 40 000 km; Peugeot: +/- 13 000 km;
Opel: +/- 12 000 km.
4. Les heures de bureau, et également, pour ce qui
concerne la voiture à la disposition du secrétaire général,
également le week-end et pour les déplacements
entre le lieu de travail et le domicile.
DO 2002200300016 DO 2002200300016
Vraag nr. 127 van mevrouw Simonne Creyf van
9 oktober 2002 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Federale wetenschappelijke instellingen. — Statutaire
ambten. — Contractuelen.
Kan u het volgende meedelen:
1. Voor elk van de 11 federale wetenschappelijke
instellingen, het bestand van de statutaire ambten, per
trap van de hiërarchie en per taalkader dit wil zeggen
N — F — tweetalig N — tweetalig F en dit per 1 september
2002?
2. Voor elk van de 11 federale wetenschappelijke
instellingen per 1 september 2002, het aantal contractuelen
— en hun taalrol — en dit per categorie namelijk:
Question n o 127 de M me Simonne Creyf du 9 octobre
2002 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Institutions scientifiques fédérales. — Fonctions statutaires.
— Agents contractuels.
Pouvez-vous nous communiquer les informations
suivantes:
1. Pour chacune des 11 institutions scientifiques
fédérales, le nombre des fonctions statutaires, par
niveau de hiérarchie et par cadre linguistique (c’està-dire
N — F — bilingue N — bilingue F) au 1 er
septembre 2002?
2. Pour chacune des 11 institutions scientifiques
fédérales, le nombre d’agents contractuels au
1 er septembre 2002 (et leur rôle linguistique), par catégorie,
à savoir:
— vervangingscontractuelen; — contractuels de remplacement ;
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20883
31 - 03 - 2003
— contractuelen voor bijkomende en specifieke
taken;
— contractuelen met het oog op uitzonderlijke en
tijdelijke behoeften;
— andere contractuelen? — autres contractuels?
3. Welke maatregelen werden genomen, meer in het
bijzonder wat de contractuele personeelsleden betreft,
om de wanverhoudingen recht te zetten?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 127 van
mevrouw Simonne Creyf van 9 oktober 2002 (N.):
Het antwoord op deze vraag is het geachte lid
rechtstreeks toegestuurd. Gezien het louter documentaire
karakter ervan wordt het niet in het bulletin van
Vragen en Antwoorden opgenomen maar ligt ter
inzage bij de griffie van de Kamer van volksvertegenwoordigers
(dienst Parlementaire Vragen).
— contractuels engagés pour des tâches complémentaires
et spécifiques ;
— contractuels engagés pour répondre à des besoins
exceptionnels et temporaires ;
3. Quelles mesures ont-elles été prises, en particulier
à l’égard du personnel contractuel, pour corriger
les déséquilibres?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 127 de
M me Simonne Creyf du 9 octobre 2002 (N.):
La réponse à cette question a été transmise directement
à l’honorable membre. Étant donné son caractère
de pure documentation, il n’y a pas lieu de
l’insérer au bulletin des Questions et Réponses, mais
elle peut être consultée au greffe de la Chambre des
représentants (service des Questions parlementaires).
DO 2002200300477 DO 2002200300477
Vraag nr. 132 van de heer Geert Bourgeois van 9 januari
2003 (N.) aan de minister van Economie en
Wetenschappelijk Onderzoek, belast met het
Grootstedenbeleid:
Versterking van de openbare actie, uitbesteding van
taken en diensten. — Publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip. — Afstoten van
taken naar de private sector.
Het regeerakkoord van 7 juli 1999 — «De brug
naar de 21e eeuw» — vermeldt onder de titel «Een
doeltreffende en zorgzame overheid»: « De regering
zal tevens op tal van beleidsdomeinen onderzoeken
onder welke vorm ze haar onderscheiden opdrachten,
de gelijke toegang aan elkeen verzekerend, het best
kan vervullen: hetzij door het versterken van haar
openbare actie, hetzij door het uitbesteden van taken
en diensten, hetzij via publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip, hetzij door middel
van het afstoten van taken naar de private sector.»
1.
a) Welke desbetreffende onderzoeken met betrekking
tot uw beleidsdomeinen hebt u laten verrichten?
Question n o 132 de M. Geert Bourgeois du 9 janvier
2003 (N.) au ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes:
Renforcement de l’action publique, délégation de
missions et de services. — Collaboration ou partenariat
entre les secteurs public et privé. — Missions
confiées au secteur privé.
Dans l’accord de gouvernement du 7 juillet 1999 —
«La voie vers le XXI e siècle», on peut notamment lire
ce qui suit sous le titre «Une administration efficace et
attentive»: «Par ailleurs, le gouvernement étudiera
dans plusieurs domaines de compétences comment il
peut remplir ses missions au mieux tout en garantissant
l’égalité d’accès pour tous: soit en renforçant
l’action publique, en déléguant des missions et des
services, en favorisant la collaboration entre les
secteurs public et privé ou en se dégageant de certaines
tâches vers le secteur privé.»
1.
a) Quelles études relatives à vos domaines de compétences
avez-vous fait réaliser?
b) Door wie werden deze onderzoeken verricht? b) Par qui ces études ont-elles été réalisées?
c) Wat was de kostprijs ervan? c) Combien ont-elles coûté?
d) Zijn deze onderzoeksresultaten bekendgemaakt,
zijn ze gepubliceerd, kan het parlementslid/de
burger ze consulteren?
e) Welk gevolg hebt u aan deze onderzoeken gegeven?
d) Les résultats de ces études ont-ils été rendus
publics? Ont-ils été publiés? Les parlementaires et
les citoyens peuvent-ils les consulter?
e) Quelle suite avez-vous réservée à ces études?
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20884 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
2.
a) Welke initiatieven hebt u met betrekking tot uw
beleidsdomeinen genomen om:
2.
a) Quelles initiatives avez-vous prises en ce qui
concerne vos domaines de compétences afin:
I. de openbare actie te versterken; I. de renforcer l’action publique;
II. taken en diensten uit te besteden;
II. de déléguer des missions et des services;
III. tot publiek-private samenwerking of publiekprivaat
partnerschip te komen;
IV. taken naar de private sector af te stoten?
III. d’aboutir à une collaboration ou un partenariat
entre les secteurs public et privé;
IV. de confier certaines missions au secteur privé?
b) Hoe evalueert u elk van deze initiatieven? b) Quel jugement portez-vous sur chacune de ces
initiatives?
c) Hoeveel bedraagt de kostprijs/de opbrengst van
deze initiatieven?
d) Welke juridische formule hebt u gebruikt voor elk
van uw initiatieven inzake publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip (contractuele
vorm, gemeenschappelijke rechtspersoon,
concessie, enzovoort)?
c) À combien s’élèvent les coûts/les recettes de ces
initiatives?
d) Quelle formule juridique avez-vous utilisée pour
chacune de vos initiatives en matière de collaboration
ou de partenariat entre les secteurs public et
privé (forme contractuelle, personne morale commune,
concession, etc.)?
e) Hoe hebt u de private partners geselecteerd? e) Comment avez-vous sélectionné les partenaires
privés?
3. Werd voor uw beleidsdomeinen tot nu toe een
beroep gedaan op sponsoring, zo ja met welke private
partners, voor welke projecten, tegen welke voorwaarden?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 132 van
de heer Geert Bourgeois van 9 januari 2003 (N.):
Het geachte lid gelieve hierna het antwoord op zijn
vraag te vinden.
1.
a) Mijn diensten, de Federale diensten voor wetenschappelijke,
technische en culturele aangelegenheden
(DWTC) financieren in het kader van het
programma «Modernisering van de overheidsinstellingen»
een aantal onderzoeken die aansluiten
bij het regeerakkoord van 7 juli 1999, in het bijzonder
op het gedeelte «Een doeltreffende en zorgzame
overheid» (onderzoeksprogramma goedgekeurd
door de Ministerraad op 16 december 1999).
Onder de thema’s «De opdrachten en mogelijkheden
van een moderne staat» en «De verhouding
tussen de overheid en de burgers/gebruikers
van de overheidsdiensten» worden volgende
onderzoeken uitgevoerd.
— «Van effectiviteit van coördinatie naar coördinatie
van effectiviteit». In het kader van dit project
(AM/01/001, einde 31 december 2002) wordt een
typologie ontwikkeld van coördinatie-
3. A-t-il, à ce jour, été fait appel en ce qui concerne
vos domaines de compétences au sponsoring? Dans
l’affirmative, quels sont ces partenaires privés? Pour
quels projets et à quelles conditions avez-vous fait
appel à eux?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 132 de
M. Geert Bourgeois du 9 janvier 2003 (N.):
L’honorable membre voudra bien trouver ci-après
la réponse à sa question.
1.
a) Mes services, les services fédéraux des Affaires
scientifiques, techniques et culturelles (SSTC),
financent dans le cadre du programme
«Modernisation de l’administration» un certain
nombre de recherches s’inscrivant dans le prolongement
de l’accord de gouvernement du 7 juillet
1999, plus spécialement de son volet «Une administration
efficace et attentive» (programme de
recherche approuvé par le Conseil des ministres du
16 décembre 1999).
Autour des thèmes «Missions et possibilités d’un
État moderne» et «Relations entre l’administration
et les citoyens/utilisateurs des services
publics», les études suivantes sont effectuées.
— «De l’efficacité de la coordination à la coordination
de l’efficacité». Dans le cadre de ce projet
(AM/01/001, terminé le 31 décembre 2002), une
typologie des instruments de coordination est défi-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20885
31 - 03 - 2003
instrumenten op basis van een internationaal vergelijkend
onderzoek en analyse van de Belgische
federale situatie.
— «Taakverdeling tussen overheid en samenleving —
Onderbouwing van het kerntakendebat». Dit
project (AM/01/002, einde 31 december 2002)
heeft tot doel om op basis van theoretische literatuur,
bestaand onderzoek en een nieuw internationaal
vergelijkend onderzoek checklists en analyseinstrumenten
te ontwerpen die een kerntakendiscussie
op het niveau van de federale overheid
technisch ondersteunen.
— «Kwaliteit, tevredenheid en vertrouwen in de federale
overheid». Dit project (AM/01/003, einde
31 december 2002) gaat na onder welke voorwaarden
veranderingsprocessen gericht op een
verhoogde kwaliteit in de overheid kunnen leiden
tot een grotere tevredenheid en een toegenomen
vertrouwen.
— «Beleidsoverdracht: systematisch leren uit buitenlandse
ervaringen». Dit project (AM/01/004, einde
31 december 2002) verschaft inzicht in de wijze
waarop internationaal vergelijkende analyse een
ex ante evaluatie van beleidsalternatieven van de
Belgische federale administratie kan ondersteunen.
— «De organisatie en het management van de beleidsvoorbereiding
in België». Dit project (AM/01/
005, einde 31 december 2002) beoogt door middel
van de comparatieve methode en «best practices»
onderzoek inzicht te verstrekken in de organisatie,
de rol en het management van de beleidsvoorbereiding
in de Belgische federale overheid.
— «De relatie tussen de overheden en het hoge bestuur».
Dit project (AM/01/013, einde 31 oktober
2002) evalueert en kiest de beheersinstrumenten die
de leidinggevende ambtenaren in staat stellen de
verantwoordelijkheid van hun departement op
zich te nemen. Tevens wil het onderzoek het
«mandaat» bepalen dat de relaties tussen politieke
gezagsdragers en ambtenaren regelt en de juridische
implicaties ervan bepalen.
— «De evaluatie van het openbaar beleid in België».
De doelstellingen van dit project (AM/10/016,
einde 31 juli 2003) zijn de volgende: de internationale
kennis en ervaringen overbrengen naar de
politieke verantwoordelijken en de leidinggevende
ambtenaren; de vroegere en huidige evaluatiepraktijken
op federaal niveau waarderen en alternatieve
modellen voorstellen inzake evaluatie van
het openbaar beleid in België.
nie sur la base d’une étude comparative internationale
et d’une analyse de la situation fédérale belge.
— «Répartition des tâches entre gouvernement et
société — Fondements du débat sur les tâches centrales».
Sur la base de la littérature théorique, des
études existantes et des nouvelles études comparatives
internationales, ce projet (AM/01/002,
terminé le 31 décembre 2002) vise à mettre au
point des listes de contrôle et des instruments
d’analyse permettant de soutenir techniquement
les discussions sur les tâches centrales au niveau du
gouvernement fédéral.
— «Qualité, satisfaction et confiance dans le gouvernement
fédéral». Ce projet (AM/01/003, terminé le
31 décembre 2002) vérifie dans quelles conditions
les processus de changement pour une meilleure
qualité au sein du gouvernement peuvent conduire
à une plus grande satisfaction et à une confiance
accrue.
— «Transfert gouvernemental: apprentissage systématique
des expériences étrangères». Ce projet
(AM/01/004, terminé le 31 décembre 2002) aide à
comprendre de quelle manière une analyse comparative
internationale peut soutenir une évaluation
ex ante d’alternatives politiques de l’administration
fédérale belge.
— «L’organisation et l’administration de la préparation
politique en Belgique». Ce projet (AM/01/
005, terminé le 31 décembre 2002) a pour objectif
de donner, au moyen de la méthode comparative et
de l’étude de «meilleures pratiques», un aperçu de
l’organisation, du rôle et du management de
l’élaboration des politiques au sein des pouvoirs
publics fédéraux belges.
— «La relation entre les autorités publiques et la
haute administration». Ce projet (AM/10/013,
terminé le 31 octobre 2002) évalue et sélectionne
les instruments de gestion qui doivent permettre
aux fonctionnaires dirigeants des administrations
fédérales d’assurer la responsabilité managériale
de leur département. L’étude entend également
définir le «mandat» destiné à réguler la relation
entre les responsables politiques et les hauts fonctionnaires
et à en préciser les implications juridiques.
— «L’évaluation d’une politique publique en Belgique».
Les objectifs de ce projet (AM/10/016, qui
sera terminé le 31 juillet 2003) sont les suivants:
transmettre les connaissances et expériences internationales
aux responsables politiques et aux
hauts fonctionnaires; mesurer les pratiques évaluatives
antérieures et actuelle au niveau fédéral et
proposer des modèles alternatifs en matière
d’évaluation des politiques publiques en Belgique.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20886 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
— «Waardevol gebruik van de COST-onderzoeksresultaten
COST (European Cooperation in het
field of Scientific and Technical Research)». Dit
project (AM/13/017, einde 31 maart 2002) beoogt
twee doelstellingen: enerzijds bij de federale
ambtenaren de inforamtiebasis over de unieke
loketten, die is ontwikkeld in het kader van het
COST-netwerk, waardevol gebruiken; anderzijds
een overdracht van nuttige en relevante kennis
uitvoeren voor de ambtenaren die belast zijn met
de ontwikkeling van dit type strategieën binnen het
federale bestuur.
— «Omzetting, toepassing en toepassingscontrole
van het Europees beleid in België». Die projecten
(AM/10/012 & AM/10/014, einde 30 april 2003)
willen beleidssuggesties formuleren die het Belgische
presteren inzake omzetting van Europese
richtlijnen structureel kunnen verbeteren. Het
eerste deel (uitgevoerd onder leiding van prof.
G. Dierickx) bestudeert de omzetting van de Europese
richtlijnen in België aan de hand van een
internationaal vergelijkend onderzoek. Het tweede
luik van de studie (onder leiding van prof.
Y. Lejeune) analyseert de toepassing van het beleid
van de Europese Unie in België.
Meer informatie over het programma
«Modernisering van de Overheidsinstellingen» en
de vermelde onderzoeksprojecten is beschikbaar
op www.belspo.be — databank «Fedra».
— «Valorisation des résultats de recherches COST
(European Cooperation in the field of Scientific
and Technical Research)». Deux objectifs soustendent
ce projet (AM/13/017, qui se terminera le
31 mars 2002): d’une part, valoriser auprès des
fonctionnaires fédéraux, la base d’information sur
les guichets uniques développée au sein du réseau
COST; d’autre part, opérer un transfert de connaissance
utile et pertinent pour les agents chargés
du développement de ce style de stratégie au sein
de l’administration fédérale.
— «Transposition, application et contrôle de
l’application des politiques européennes en Belgique».
Ces projets (AM/10/012 & AM/10/014 qui
se termineront le 30 avril 2003) entendent formuler
des suggestions politiques sensées améliorer de
manière structurelle les performances belges en
matière de transposition des directives européennes.
La première partie (dirigée par le Prof. G.
Dierickx) étudie, sur base d’une étude comparative
internationale, la transposition des directives européennes
en Belgique. La seconde partie de
l’étude (dirigée par le Prof. Lejeune) analyse
l’application des politiques de l’Union européenne
en Belgique.
De plus amples informations concernant le programme
«Modernisation de l’administration» et
les projets de recherche précités sont disponibles
sur www.belspo.be — base de données «Fedra».
b) De onderzoeksprojecten worden uitgevoerd door: b) Les projets de recherche sont réalisés par:
— Prof. G. Bouckaert — KULeuven (AM/01/001,
AM/01/002, AM/01/003)
— Prof. M. Brans — KULeuven (AM/01/004,
AM/01/005)
— Prof. C. De Visscher — Universiteit catholique
de Louvain (AM/10/013)
— Prof. G. Dierickx — Universiteit Antwerpen
(AM/10/012)
— Prof. Y. Lejeune — Université catholique de
Louvain (AM/10/014)
— Prof. C. Lobet-Maris — Facultés universitaires
Notre-Dame-de-la-Paix à Namur (AM/13/017)
— Prof. F. Varone — Université catholique de
Louvain (AM/10/016)
c) Het onderzoeksprogramma «Modernisering van
de Overheidsinstellingen» heeft een totaal budget
van 1,74 miljoen euro. De vermelde projecten
hebben een totale kostprijs van 882 000 euro.
d) Elk project resulteert in een rapport dat voor het
brede publiek bestemd is. Die rapporten zullen in
de loop van 2003 gepubliceerd worden en tegen
— Prof. G. Bouckaert — KULeuven (AM/01/001,
AM/01/002, AM/01/003)
— Prof. M. Brans — KULeuven (AM/01/004,
AM/01/005)
— Prof. C. De Visscher — Université catholique
de Louvain (AM/10/013)
— Prof. G. Dierickx — Universiteit Antwerpen
(AM/10/012)
— Prof. Y. Lejeune — Université catholique de
Louvain (AM/10/014)
— Prof. C. Lobet-Maris — Facultés universitaires
Notre-Dame-de-la-Paix à Namur (AM/13/017)
— Prof. F. Varone — Université catholique de
Louvain (AM/10/016)
c) Le programme de recherche «Modernisation de
l’administration» dispose d’un budget global de
1,74 millions d’euros. le coût total des projets précités
s’élève à 882 000 euros.
d) Chaque projet fait l’objet d’un rapport destiné à un
large public. Les rapports seront publiés dans le
courant de 2003 et seront en vente pour un prix
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20887
31 - 03 - 2003
een redelijke prijs verkrijgbaar zijn bij Academie
press, Gent) (www.academiapress.be).
e) Ter valorisatie van de onderzoeksresultaten
worden in de loop van 2003 colloquia en studiedagen
gepland. Aan deze evenementen, die open
staan voor beleidsmakers, ambtenaren, wetenschapslui
en geïnteresseerden zal de nodige bekendheid
worden gegeven. De federale departementen,
die betrokken zijn geweest bij het
uitwerken en het begeleiden van de onderzoeken,
zullen bij de valorisatie-acties worden betrokken.
2. Om de hoger vermelde onderzoeksprojecten
zoveel mogelijk te doen aansluiten bij de kennisbehoeften
van de overheid, werd het uitgebouwd in een
permanente dialoog met vertegenwoordigers van de
overheidsinstellingen.
De onderzoeksthema’s werden afgebakend in nauw
overleg met deze vertegenwoordigers en werden goedgekeurd
door het voormalige college van secretarissengeneraal
en de Ministerraad (resp. 22 november,
6 december en 16 december 1999).
De onderzoeken worden uitgevoerd door universitaire
ploegen waarvan de voorstellen op hun wetenschappelijke
waarde door buitenlandse experts
werden geëvalueerd. Een interdepartementaal coödinatiecomité
gaf vervolgens zijn advies over de beleidsrelevantie
van de voorstellen (25 mei 2000).
Bij de evaluatie van de voorstellen en het afsluiten
van de onderzoeksovereenkomsten werd toegezien op
volgende bekommernissen:
— kwalitatief hoogstaand onderzoek: teneinde het
onderzoek op internationaal niveau te plaatsen,
dienen de onderzoekers nauwe contacten te onderhouden
met onderzoekers uit andere landen die op
dezelfde thema’s werken;
— beleidsrelevantie van het onderzoek: elke ploeg
dient een werkwijze te ontwikkelen die het mogelijk
maakt in de loop van het onderzoek feedback
te geven naar de betrokken federale overheidsinstelling.
De valorisatie van het onderzoek vindt
bijgevolg niet alleen plaats na het afsluiten van het
onderzoek, maar ook tijdens de loop ervan.
3. Zonder voorwerp. 3. Sans objet.
raisonnable chez «Academia Press», Gent
(www.academiapress.be).
e) Pour valoriser les résultats des recherches, des
colloques et des journées d’études sont prévus en
2003. La publicité nécessaire sera faite autour de
ces événements, ouverts aux décideurs politiques,
fonctionnaires, scientifiques et tout autre personne
intéressée. Les départements fédéraux, impliqués
dans la mise en œuvre et l’encadrement des
recherches, participeront aux actions de valorisation.
2. Afin que les projets de recherche précités répondent
autant que possible aux besoins de connaissance
des pouvoirs publics, un dialogue permanent a été mis
en place avec les représentants des administrations
publiques.
Les thèmes de recherche ont été définis en concertation
étroite avec ces représentants et approuvés par
l’ancien collège des secrétaires généraux ainsi que par
le Conseil des ministres (respectivement les
22 novembre, 6 décembre et 16 décembre 1999).
Les recherches sont effectuées par des équipes
universitaires dont les propositions ont été évaluées
sur leur valeur scientifique par des experts étrangers.
Un comité de coordination interdépartemental a
ensuite donné son avis sur la pertinence politique des
propositions (25 mai 2000).
Lors de l’évaluation des propositions et la conclusion
des contrats de recherches, les éléments suivants
ont tout particulièrement été pris en considération:
— la haute qualité de la recherche: afin de donner à la
recherche un cachet international, les chercheurs
doivent avoir des contacts étroits avec les chercheurs
d’autres pays qui travaillent sur les même
thèmes;
— la pertinence politique de la recherche: chaque
équipe doit mettre au point une méthode de travail
qui permet d’assurer en cours de recherche un feedback
vers les administrations publiques fédérales
concernées. Dès lors, la valorisation de la
recherche n’a pas lieu uniquement en fin de
recherche mais déjà au cours de celle-ci.
DO 2002200300521 DO 2002200300521
Vraag nr. 134 van de heer Francis Van den Eynde van
14 januari 2003 (N.) aan de minister van Economie
en Wetenschappelijk Onderzoek, belast met
het Grootstedenbeleid:
Ministeriële kabinetten. — Advocatenkantoren.
Regelmatig doen de ministeriële kabinetten een
beroep op advocatenkantoren om een wetgevend ad-
Question n o 134 de M. Francis Van den Eynde du
14 janvier 2003 (N.) au ministre de l’Économie et
de la Recherche scientifique, chargé de la Politique
des grandes villes:
Cabinets ministériels. — Bureaux d’avocats.
Les cabinets ministériels font régulièrement appel à
des bureaux d’avocats pour obtenir un avis légistique,
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2671

20888 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
vies te verkrijgen, technische hulp bij het opstellen van
een wetsontwerp of doodgewoon gerechtelijke bijstand
te verkrijgen.
1. Kan u meedelen hoe vaak uw kabinet een raadsman
of -vrouw onder de arm nam en dit voor de hele
legislatuur?
2. Kan u tevens meedelen in welk verband dit
gebeurde en wat het bedrag was van het ereloon dat
hieromtrent betaald werd?
Antwoord van de minister van Economie en Wetenschappelijk
Onderzoek, belast met het Grootstedenbeleid
van 28 maart 2003, op de vraag nr. 134 van
de heer Francis Van den Eynde van 14 januari 2003
(N.):
Het geachte lid gelieve hierna het antwoord op zijn
vraag te vinden.
1. Mijn kabinet heeft tijdens deze legislatuur geen
beroep gedaan op de diensten van een advocatenkantoor
om een wetgevend advies te vragen of voor technische
hulp bij het opstellen van een wetsontwerp. Ik
heb daarentegen 56 keer een advocaat in de arm genomen
om de belangen van de Belgische Staat te verdedigen
in aangelegenheden waarvoor ik bevoegd ben naar
aanleiding van geschillen met derden die bijna altijd
vragende partij waren.
2. Wat dit laatste punt betreft, bedroegen de totale
honoraria 123 304,30 euro.
une aide technique dans le cadre de l’élaboration d’un
projet de loi ou encore tout simplement pour obtenir
une assistance juridique.
1. À combien de reprises au cours de la présente
législature votre cabinet a-t-il eu recours aux services
d’un conseil?
2. Quelle était à chaque fois l’objet de la demande
d’assistance et le montant des honoraires payés?
Réponse du ministre de l’Économie et de la
Recherche scientifique, chargé de la Politique des
grandes villes du 28 mars 2003, à la question n o 134 de
M. Francis Van den Eynde du 14 janvier 2003 (N.):
L’honorable membre voudra bien trouver ci-après
la réponse à sa question.
1. Pendant la durée de cette législature, mon cabinet
n’a pas eu recours aux services d’un conseil pour obtenir
un avis légistique ou une aide technique dans le
cadre de l’élaboration d’un projet de loi. Par contre,
j’ai procédé 56 fois à la désignation d’un avocat pour
défendre les intérêts de l’État belge dans des matières
qui relèvent de ma compétence à l’occasion de différends
avec des tiers se présentant presque toujours
comme parties demanderesses.
2. En ce qui concerne ce dernier point, le montant
des honoraires s’élève à un totale de 123 304,30 euros.
Minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu
Ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement
Volksgezondheid
Santé publique
DO 2000200121903 DO 2000200121903
Vraag nr. 563 van de heer Willy Cortois van
14 februari 2003 (N.) aan de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu:
Patiënten uit Groot-Brittannië. — Opname in een
Belgisch ziekenhuis. — Sociale zekerheid.
Het Europees Hof van Justitie heeft in een recent
arrest elke inwoner van de Europese Unie toestemming
gegeven om zich voor verzorging te richten tot elke
andere lidstaat, indien hij deze binnen een redelijke
termijn in eigen land niet kan ontvangen.
Question n o 563 de M. Willy Cortois du 14 février
2003 (N.) au ministre de la Protection de la
consommation, de la Santé publique et de
l’Environnement:
Patients de Grande-Bretagne. — Admission dans un
hôpital belge. — Sécurité sociale.
La Cour de justice européenne a autorisé, dans un
arrêt récent, tout habitant de l’Union européenne à
s’adresser à n’importe quel État membre pour recevoir
des soins s’il ne peut les recevoir dans son propre pays
dans un délai raisonnable.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20889
31 - 03 - 2003
Talrijke geneesheren, verenigingen van zorgverstrekkers
en privé-ziekenhuizen uit Groot-Brittannië
verzoeken thans hun patiënten, op grond van bovenvermeld
arrest, elders in de Europese Unie te laten
opnemen, gelet op de ellenlange wachtlijsten in eigen
land.
De Britse regering moedigt deze demarches aan.
Sommige Belgische ziekenhuizen zouden reeds gecontacteerd
en in bepaalde gevallen bereid zijn Britse
patiënten op te nemen.
1. Heeft de Britse regering in dit verband reeds
contacten opgenomen om de verpleging en verzorging
van de zieken, die op de wachtlijsten staan, aan ziekenhuizen
in ons land toe te vertrouwen?
2. Is er wel voldoende plaats beschikbaar voor de
opname van patiënten van over het Kanaal?
3. De Britse diensten voor sociale zekerheid leveren
reeds officiële documenten (E-112) aan hun patiënten
af, die zij aan een Belgisch ziekenfonds van hun keuze
mogen bezorgen. Dit ziekenfonds zou dan instaan
voor de betaling van de factuur en de terugbetaling
kunnen vorderen van het RIZIV, dat dit bedrag zou
kunnen recupereren van de Britse sociale zekerheid.
a) Zijn er reeds Britse patiënten geweest wier verpleging
en operaties door Belgische ziekenfondsen
werden geregeld?
Compte tenu de la longueur des listes d’attente en
Grande-Bretagne, de nombreux médecins, associations
de prestataires de soins et hôpitaux privés de
Grande-Bretagne invitent leurs patients, sur la base de
l’arrêt précité, à se faire traiter ailleurs dans
l’Union européenne.
Le gouvernement britannique encourage ces démarches.
Certains hôpitaux belges ont été contactés et
seraient disposés à admettre des patients britanniques
dans certains cas.
1. Le gouvernement britannique a-t-il déjà pris des
contacts à ce sujet pour confier les soins et le traitement
de malades à des hôpitaux de notre pays?
2. Disposons-nous de suffisamment de places pour
admettre ces patients d’Outre-Manche?
3. Les services britanniques de sécurité sociale délivrent
déjà à leurs patients des documents officiels
(E 112) documents qu’ils peuvent remettre à une
mutualité belge de leur choix. Cette mutualité se chargerait
du paiement de la facture et pourrait exiger le
remboursement à l’INAMI qui le récupérerait auprès
de la sécurité sociale britannique.
a) Des mutualités belges ont-elles déjà réglé des traitements
ou des opérations subis par des patients
britanniques?
b) Om hoeveel patiënten gaat het? b) De combien de patients s’agit-il?
c) Heeft het RIZIV reeds terugbetalingen ontvangen
vanwege de Britse diensten voor sociale zekerheid?
4.
a) Hebben de Britse patiënten die zich in ons land
bevinden de vrije keuze van het ziekenhuis waar zij
voor verzorging willen opgenomen worden?
b) Kunnen zij eventueel naar een ander ziekenhuis
worden verwezen?
5. Bestaan er reeds akkoorden tussen de Belgische
diensten voor sociale zekerheid en deze uit andere EUlanden,
waarvan patiënten (die niet in België hun verblijfplaats
hebben) in ons land worden gehospitaliseerd?
Antwoord van de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu van 24 maart 2003, op
de vraag nr. 563 van de heer Willy Cortois van
14 februari 2003 (N.):
Een deel van het antwoord op deze vraag is het
geachte lid rechtstreeks toegestuurd. Gezien het louter
documentaire karakter ervan wordt het niet in het
bulletin van Vragen en Antwoorden opgenomen maar
ligt ter inzage bij de griffie van de Kamer van volksvertegenwoordigers
(dienst Parlementaire Vragen).
c) L’INAMI a-t-il déjà obtenu des remboursements
de la sécurité sociale britannique?
4.
a) Les patients britanniques qui se trouvent dans
notre pays ont-ils le libre choix de l’hôpital?
b) Peuvent-ils éventuellement être renvoyés dans un
autre hôpital?
5. Existe-t-il déjà des accords entre les services
belges de sécurité sociale et ceux d’autres pays de l’UE
dont des patients (ne résidant pas en Belgique) sont
hospitalisés dans notre pays?
Réponse du ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement du
24 mars 2003, à la question n o 563 de M. Willy
Cortois du 14 février 2003 (N.):
Une partie de la réponse à cette question a été transmise
directement à l’honorable membre. Étant donné
son caractère de pure documentation, il n’y a pas lieu
de l’insérer au bulletin des Questions et Réponses,
mais elle peut être consultée au greffe de la Chambre
des représentants (service des Questions parlementaires).
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20890 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
1. In verband met de stappen die de Britse regering
ondernomen heeft met het oog op de behandeling van
Britse patiënten in onze ziekenhuizen hebben de
contacten terzake tussen de Belgische en de Britse regering
tijdens het Belgische en Spaanse voorzitterschap
van de Europese Unie, geleid tot de ondertekening, op
3 februari 2003, van een bilateraal raamakkoord tussen
onze twee regeringen met als doel de grensoverschrijdende
zorg te organiseren. De tekst van dat
raamakkoord ligt ter inzage bij de griffie.
De algemene principes van dit raamakkoord zijn de
volgende:
— Patiëntenmobiliteit dient plaats te grijpen overeenkomstig
de geest en de principes van de verordening
EEG 1408/71 die de toegang tot medische
zorg regelt in Europa bij overgang van de ene lidstaat
naar een andere. Mijn collega, de minister
van Sociale Zaken heeft de inhoud van die verordening
in zijn antwoord uitvoerig toegelicht.
(Vragen en Antwoorden, Kamer, 2002-2003,
nr. 155, blz. 19867.)
— NHS-patiënten kunnen geen voorrang krijgen op
Belgische patiënten. In die zin kan enkel gebruik
gemaakt worden van de eventueel beschikbare
overcapaciteit in de Belgische ziekenhuizen.
— Buitenlandse patiënten mogen niet meer aangerekend
worden dan de Belgische patiënten. De
verzorging gebeurt overeenkomstig de wettelijke
bepalingen van het Belgische gezondheidsstelsel,
met dien verstande dat de Belgische tarieven
dienen gehanteerd te worden. Enkel eventuele
meerkosten waarvoor geen Belgisch tarief is
voorzien, kunnen overeengekomen worden in
onderhandelingen tussen de gevolmachtigde van
de NHS (de zogenaamde Lead Commissioner) en
het betrokken ziekenhuis.
— Het ziekenhuis dient voor de verzorging van de
NHS-patiënten alle desbetreffende gegevens mede
te delen, conform de vigerende wetgeving van de
Federale Overheidsdienst Volksgezondheid.
Volgens het raamakkoord moet elk contract tussen
een Belgisch ziekenhuis en de Lead Commissioners
door deze laatste voorgelegd worden aan de bevoegde
Belgische instanties, die over twee weken beschikken
om eventuele opmerkingen te formuleren en over te
maken aan de Lead Commissioners. Na twee weken
kan het contract definitief getekend worden, en dient
de Lead Commissioner een kopie neer te leggen bij de
bevoegde Belgische instanties.
Het raamakkoord voorziet verder dat een aantal
specifieke bepalingen in de contracten dienen te
worden opgenomen:
— de behandeling, of behandelingen, die de NHSpatiënten
zullen ontvangen,
1. En ce qui concerne les démarches effectuées par
le gouvernement britannique en vue du traitement de
patients originaires de Grande-Bretagne dans nos
hôpitaux, les contacts développés entre les gouvernements
belge et britannique, lors des présidences belge
et espagnole de l’Union européenne, au sujet de cette
problématique ont abouti à la signature d’un accord
cadre bilatéral entre nos deux gouvernements, le
3 février 2003, dans le but de d’organiser la dispense de
soins transfrontaliers. Le texte de l’accord-cadre a fait
l’objet d’un dépôt au greffe.
Les principes de cet accord-cadre sont les suivants:
— La mobilité des patients doit respecter l’esprit et les
principes énoncés dans le règlement CEE 1408/71,
qui règle l’accès aux soins médicaux en Europe,
avec passage d’un État membre dans un autre État
membre. Mon collègue, le ministre des Affaires
sociales a détaillé le contenu de ce règlement dans
sa réponse. (Questions et Réponses, Chambre,
2002-2003, n o 155, p. 19867.)
— Les patients NHS ne peuvent être prioritaires par
rapport aux patients belges. Cela signifie que seule
la capacité excédentaire éventuelle dans les hôpitaux
belges peut être utilisée.
— Les tarifs facturés aux patients étrangers ne peuvent
être supérieurs à ceux appliqués aux patients
belges. La dispense de soins doit être conforme aux
dispositions légales du système de santé belge,
étant entendu que ce sont les tarifs belges qui sont
appliqués. Seuls d’éventuels coûts supplémentaires
pour lesquels aucun tarif belge n’est prévu peuvent
être fixés dans le cadre de négociations entre le
représentant du NHS (le Lead Commissioner) et
l’hôpital concerné.
— Pour les soins dispensés aux patients NHS,
l’hôpital doit communiquer toutes les données
requises, conformément à la législation en vigueur
au SPF Santé publique.
Aux termes de l’accord-cadre, chaque contrat
conclu dans un hôpital belge et les Lead Commissioners
doit être soumis par ces derniers aux instances
belges compétentes, lesquelles disposent d’un délai de
deux semaines pour formuler leurs remarques éventuelles
et les transmettre aux Lead Commissioners. Au
terme de ce délai, le contrat peut être signé définitivement
et le Lead Commissioner doit en déposer une
copie auprès des instances belges compétentes.
L’accord-cadre prévoit également qu’un certains
nombres de dispositions spécifiques doivent être intégrées
aux contrats:
— le traitement ou les traitements que les patients
NHS recevront,
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20891
31 - 03 - 2003
— de wijze waarop de ziekenhuizen geïnformeerd
worden over de NHS-patiënten die voor behandeling
worden overgebracht,
— financiële bepalingen, waarbij de Lead Commissioner
tenminste eenmaal per maand wordt gefactureerd
voor de verstrekte verzorging ten bedrage
van het contractueel overeengekomen bedrag. Een
kopie van de verpleegfactuur, opgesteld overeenkomstig
de Belgische wettelijke bepalingen,
dient door de Lead Commissioner naar de
bevoegde Belgische instanties gestuurd te worden,
— in het belang van de betrokken partijen, maar
vooral in het belang van de patiënt, dient bijzondere
aandacht te worden besteed aan aspecten
zoals pre-diagnose, follow-up van de patiënt, het
transport, enz.,
— les modalités suivant lesquelles les hôpitaux seront
informés au sujet des patients NHS devant revevoir
un traitement,
— les modalités financières suivant lesquelles les
soins dispensés sont facturés au moins une fois par
mois au Lead Commissioner à concurrence d’un
montant fixé contractuellement. Une copie de la
facture de soins, établie conformément aux dispositions
légales belges, doit être transmise par le
Lead Commissioner aux instances belges compétentes.
— dans l’intérêt, non seulement des parties concernées,
mais aussi et surtout du patient, il convient
d’accorder une attention toute particulière à
certains aspects tels que le prédiagnostic, le suivi
du patient, le transport, etc.,
— afspraken inzake medische aansprakelijkheid, — les accords en matière d’accessibilité médicale,
— de duurtijd van het contract. — la durée du contrat.
Een dergelijk raamakkoord is nodig gelet op de
toenemende daadwerkelijke behoefte aan grensoverschrijdende
zorg. Het komt inderdaad voor dat in een
bepaald land een bepaalde zorg niet kan verleend
worden ingevolge een tekort aan gekwalificeerd personeel
of capaciteitsproblemen en waardoor een snelle
behandeling onmogelijk wordt en wachtlijsten ontstaan.
Overheden staan daarbij onder sterke politieke
druk om iets te doen aan de situatie. Nieuwe beleidsplannen
worden ontvouwd om bijvoorbeeld de wachtlijsten
weg te werken: het sluiten van contracten met
zorgverstrekkers of -instellingen in het buitenland om
patiënten te verzorgen is op korte termijn een mogelijke
optie.
De reële behoefte aan grensoverschrijdende zorg
zoals die in sommige lidstaten bestaat biedt een aantal
kansen die we zo goed mogelijk moeten benutten. In
de mate dat er bijvoorbeeld in de Belgische ziekenhuizen
sprake is van een bestaande, beschikbare overcapaciteit
van zorgvoorzieningen en verstrekkers, kan de
opname van buitenlandse patiënten, in het kader van
een contract gesloten met een buitenlandse instelling,
een meer optimale benutting van de capaciteit opleveren.
Anderzijds kan grensoverschrijdende zorg ook aanleiding
geven tot problemen. In het geval Belgische
zorgverstrekkers onderhandelingen zouden voeren met
het oog op het sluiten van contracten met buitenlandse
verzekeringsinstellingen, en indien dit zou gebeuren
buiten een kader dat door de overheden van de betrokken
lidstaten wordt uitgetekend, zou dit ongeenste
effecten kunnen hebben, onder meer op het gebied van
de prijszetting, de toegankelijkheid de kwaliteit en de
uitbouw van zorgcapaciteit. In dit kader is het van
groot belang dat de toezichthoudende overheid over
voldoende informatie beschikt over de patiëntenstro-
Un tel accord cadre est nécessaire en raison du
besoins réel croissant de dispense de soins entre États
membres. Il arrive en effet que certains types de soins
ne puissent être dispensés dans un État en raison d’une
pénurie de personnel qualifié ou de problèmes de
capacité, facteurs qui empêchent l’application rapide
d’un traitement et provoquent l’apparition de listes
d’attente. Une forte pression politique s’exerce alors
sur les autorités de cet État afin qu’elles remédient à la
situation. Celles-ci élaborent de nouveaux projets politiques
afin, par exemple, d’éliminer les listes d’attente.
Dans ce cadre, la conclusion de contrats avec des prestataires
ou des établissements de soins à l’étranger
constitue à court terme une option possible.
Les besoins réels en matière de dispense de soins
transfrontalière, tels qu’ils existent dans certains États
membres, offrent un certain nombre d’opportunités
dont il convient de profiter au mieux. La capacité
excédentaire en équipement de soins dans les hôpitaux
belges pourrait, par exemple, être mieux exploitées
par le biais de l’admission de patients étrangers, dans
le cadre d’un contrat conclu avec un établissement
étranger.
Cependant, la délivrance de soins transfrontaliers
peut également donner lieu à des problèmes. Si des
prestataires de soins belges menaient des négociations
en vue de la conclusion de contrats avec des organismes
assureurs étrangers, en dehors d’un cadre esquissé
par les autorités des États membres concernés, cela
pourrait avoir des effets non désirables, entre autres en
ce qui concerne la fixation des prix, l’accessibilité, la
qualité et la structure de la capacité de soins. À cet
égard, il est essentiel que l’autorité de tutelle dispose
de suffisamment d’informations sur les flux de patients
et les contrats conclus entre les établissements de soins
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20892 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
men en de contracten die gemaakt worden tussen
Belgische zorgvoorzieningen en buitenlandse verzekeringsinstellingen:
over de inhoud van de overeenkomsten,
de aantallen patiënten waarover het gaat, de aard
van de pathologie, de betalingswijzen, enzovoort.
belges et des organismes assureurs étrangers sur le
contenu de ces contrats, les nombres de patients
concernés, la nature de la pathologie, les modalités de
paiement, etc.
Bovendien is de overheid ook financierder van de
zorgen, via de betaling van het budget van financiële
middelen en via de subsidiëring van de investeringskosten
in de ziekenhuizen. Verder mogen aspecten
zoals het ten laste nemen van een eventueel tekort van
de openbare ziekenhuizen alsook de facturatie van
bepaalde forfaits die niet steeds de werkelijke kosten
weergeven niet uit het oog verloren worden want zij
kunnen eveneens een weerslag hebben op dat deel dat
ten laste valt van de gemeenschap.
Les pouvoirs publics financent aussi partiellement
les soins, et ce par le biais du budget des moyens financiers
et par des subventions pour les frais
d’investissement dans les hôpitaux. D’autres facteurs,
comme la prise en charge d’un déficit éventuel des
hôpitaux publics ainsi que la facturation de certains
forfaits qui ne reflètent pas toujours les coûts réels
doivent en outre être pris en compte car ils peuvent
également avoir un impact sur la quote-part à charge
de la collectivité.
De bevoegde ministers zijn zich ten volle bewust van
deze uitdaging. Zij zijn de mening toegedaan dat afspraken
tussen de bevoegde overheden van de betrokken
landen onmisbaar zijn om een kader te scheppen
waarbinnen de verstrekkers en financierders dan overeenkomsten
kunnen sluiten. Ontwikkelingen ter zake
kunnen niet uitsluitend aan de vrije markt overgelaten
worden.
Les ministres compétents sont pleinement conscients
de ce défi. Ils estiment que les autorités compétentes
des pays concernés doivent absolument s’entendre
pour créer un cadre dans lequel les prestataires de
soins et les instances qui financent ces soins puissent
conclure des accords. On ne peut laisser le marché
décider seul de l’évolution de la situation en la
matière.
Ten slotte is het zo dat de ziekenhuizen rekening
zullen moeten houden met de toename van de werklast
voor de verpleegkundigen. Het kan daarbij nuttig zijn
dat de ondernemingsraad van het ziekenhuis zich over
dit soort overeenkomsten uitspreekt.
Enfin, les hôpitaux devront tenir compte de
l’augmentation de la charge de travail infirmier. À cet
égard, il serait utile que le comité d’entreprise de
l’hôpital émette un avis sur ce type de contrat.
2. In verband met de beschikbaarheid van plaatsen
in onze ziekenhuizen heeft de FOD Volksgezondheid
bij alle algemene ziekenhuizen een enquête uitgevoerd
over de opname van patiënten uit de andere landen
van de Europese Unie gedurende het tweede semester
2001 en het eerste kwartaal 2002. Die enquête heeft
duidelijk aangetoond dat de capaciteitslimiet van die
ziekenhuizen nog niet was bereikt, een of andere uitzondering
niet te na gesproken. Ten slotte wordt in het
raamakkoord uitdrukkelijk gesteld dat enkel de overtollige
capaciteit van de Belgische ziekenhuizen mag
worden gebruikt.
2. En ce qui concerne la disponibilité des places
dans nos hôpitaux, une étude réalisée par le SPF Santé
publique auprès de l’ensemble des hôpitaux généraux
et portant sur l’hospitalisation de patients résidant
dans un autre pays de l’Union européenne, au cours
du second semestre 2001 et du premier trimestre 2002,
montrait clairement que la limite de capacité des hôpitaux
n’était pas atteinte, à l’une ou l’autre exception
prêt. Enfin, l’accord-cadre souligne expressément que
seule la capacité excédentaire des hôpitaux belges peut
être utilisée.
3. Wat de facturatie, de keuzevrijheid van de
patiënt en de overeenkomsten met andere Europese
landen betreft, verwijs ik het geachte lid naar het
antwoord dat mijn collega, de minister van Sociale
Zaken, op diens vraag heeft gegeven. (Vragen en
antwoorden, Kamer, 2002-2003, nr. 155, blz. 19867.)
3. En ce qui concerne la facturation, le libre choix
des patients et les accords avec d’autres
pays européens, je renvoie l’honorable membre à la
réponse donnée à sa question par mon collègue, le
ministre des Affaires sociales. (Questions et Réponses,
Chambre, 2002-2003, n o 155, p. 19867.)
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20893
31 - 03 - 2003
DO 2002200300657 DO 2002200300657
Vraag nr. 565 van de heer Jean-Jacques Viseur van
19 februari 2003 (Fr.) aan de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu:
Tarciennes. — Inwoners. — Stort. — Giftige stoffen.
De inwoners van Tarciennes zijn in contact gekomen
met een stort en sommige onder hen hebben
gezondheidsproblemen die een gevolg kunnen zijn van
hun blootstelling aan giftige stoffen van dat stort.
Hierover ondervraagd, sprak de minister van de
Franstalige Gemeenschap belast met gezondheidsproblemen
de mening uit dat de medische follow up niet
tot de bevoegdheid van de Franstalige Gemeenschap
behoort. Volgens de Waalse minister behoort deze
medische voortgang niet tot de gewestmateries, maar
is ze een bevoegdheid van de federale minister.
Zij zou trouwens over deze aangelegenheid een
schrijven aan u hebben gericht dat niet beantwoord
werd.
1. Kan u meedelen of de federale overheid inderdaad
bevoegd is voor de medische follow up van deze
personen?
2. Welke maatregelen zal u nemen om tegemoet te
komen aan de gewettigde verwachtingen van de personen
die blootgesteld werden aan de giftige stoffen?
Antwoord van de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu van 25 maart 2003, op
de vraag nr. 565 van de heer Jean-Jacques Viseur van
19 februari 2003 (Fr.):
Ik heb de eer het geachte lid het volgende mede te
delen.
1. Volgens de juristen van mijn departement is het
helemaal niet duidelijk waar zich de bevoegdheden
betreffende de epidemiologische opvolging situeren.
Mijn voorgangster, mevrouw Aelvoet, heeft deze
vraag op 4 juli 2002 gesteld aan de minister belast met
de institutionele hervorming, maar zij heeft geen
antwoord gekregen. Vermeld moet worden dat dit
punt in de zaak Mellery, die al 10 jaar aansleept, nooit
opgehelderd werd. Ik weet echter dat er een recent
akkoord bestaat tussen het Waalse Gewest en de
Franstalige Gemeenschap waarin de zorg voor het verzekeren
van de opvolging van de bewoners van
Mellery toevertrouwd wordt aan het Bordet Instituut.
Ik zal contact opnemen met de verantwoordelijken
van de gefedereerde entiteiten om snel een oplossing
Question n o 565 de M. Jean-Jacques Viseur du
19 février 2003 (Fr.) au ministre de la Protection
de la consommation, de la Santé publique et de
l’Environnement:
Tarciennes. — Habitants. — Décharge. — Produits
toxiques.
Les habitants de Tarciennes ont été exposés à une
décharge et un certain nombre d’habitants ont des
problèmes de santé qui peuvent être liés à leur exposition
aux produits toxiques de la décharge.
Interrogée, la ministre de la Communauté française
en charge des problèmes santé a estimé que le suivi
médical ne relevait pas des compétences de la Communauté
française, la ministre wallonne estimant que ce
suivi médical ne relève pas des matières régionales
mais est de la compétence du ministre fédéral.
Elle vous aurait, d’ailleurs, écrit à cet égard sans
recevoir de réponse.
1. Pouvez-vous faire savoir si le pouvoir fédéral est
bien compétent pour assurer le suivi médical de ces
personnes?
2. Quelles mesures envisagez-vous de prendre pour
répondre aux légitimes attentes des personnes ainsi
exposées en conséquence de leur exposition aux
produits toxiques?
Réponse du ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement du
25 mars 2003, à la question n o 565 de M. Jean-Jacques
Viseur du 19 février 2003 (Fr.):
J’ai l’honneur de communiquer à l’honorable
membre ce qui suit.
1. D’après les juristes de mon département, il n’est
pas du tout clair où se situent les compétences concernant
le suivi épidémiologique. Mon prédécesseur,
Mme Aelvoet, avait posé la question le 4 juillet 2002
au ministre chargé des réformes institutionnelles, mais
n’a pas obtenu de réponse. Il faut dire que dans
l’affaire Mellery qui remonte à dix ans, ce point
n’avait jamais été éclairci. Toutefois je sais qu’il existe
un accord récent entre la Région wallonne et la Communauté
française qui confie à l’Institut Bordet le soin
d’assurer le suivi des habitants de Mellery. Je prendrai
contact avec les responsables de ces deux entités fédérées
pour trouver rapidement une solution qui puisse
s’appliquer au cas de Tarciennes. Je tiens toutefois à
dire que le NEHAP pourrait constituer une plate-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20894 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
uit te werken die van toepassing kan zijn in het geval
Tarciennes. Il wil echter benadrukken dat het NEHAP
een ideaal platform vormt voor een eventuele samenwerking
met de federale overheid.
2. De preliminaire studie van de Universiteit van
Luik en het Wetenschappelijk Instituut voor de volksgezondheid
heeft aangetoond dat het aantal leukemiepatiënten
bijzonder hoog was, namelijk tien keer het
aantal dat verwacht wordt voor deze populatie. Bovendien
zou het aantal kankergevallen in het algemeen
verhoogd zijn met factor 1.5 à 2, en dit enkel bij de
vrouwen. Het is interessant om ook de besluiten van
deze studie in aanmerking te nemen, namelijk dat het
huidige vervuilingsniveau van de omgeving van
Lumsonry geen voldoende verklaring is voor deze stijging.
Het gaat waarschijnlijk om een punctuele maar
zeer sterke blootstelling aan benzeen die zich heeft
voorgedaan in 1989.
De onderzoekers stellen voor om
a) de resultaten van de preliminaire studie te bevestigen,
b) de studie uit te breiden naar andere wijken van
Lumsonry,
c) de gezondheidstoestand van de gehele populatie
te onderzoeken,
d) de medische opvolging van de gevallen te verzekeren.
Zoals reeds aangegeven in antwoord 1, kan het
Wetenschappelijk Instituut voor de volksgezondheid
enkel deelnemen nadat er een samenwerkingsakkoord
getekend is met de gefedereerde entiteiten.
forme idéale pour une coopération éventuelle avec
l’autorité fédérale.
2. L’étude préliminaire de l’Université de Liège et
de l’Institut scientifique de santé publique a montré
que le nombre de leucémies était particulièrement
élevé, soit dix fois le nombre attendu pour cette population.
De plus, le nombre de cancers en général serait
augmenté d’un facteur 1.5 à 2, et ce uniquement chez
les femmes. Il est intéressant de noter les conclusions
de cette étude, à savoir que le niveau actuel de pollution
de l’environnement de Lumsonry n’est pas suffisant
pour expliquer cette augmentation. Il s’agit
probablement d’une exposition ponctuelle mais
massive au benzène qui aurait eu lieu en 1989.
Les chercheurs proposent de
a) confirmer les résultats de l’étude préliminaire,
b) étendre l’étude aux autres quartiers de
Lumsonry,
c) évaluer l’état de santé de toute la population,
d) assurer le suivi médical des cas.
Comme dit dans la réponse 1, la participation de
l’Institut scientifique de santé publique ne pourra se
faire qu’après qu’un accord de coopération ait été
signé avec les entités fédérées.
DO 2002200300525 DO 2002200300525
Vraag nr. 566 van de heer Fred Erdman van
20 februari 2003 (N.) aan de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu:
Regeling voor gesloten afdeling in verzorgingstehuizen.
In een vonnis van de vrederechter van Kortrijk van
30 november 1999, gepubliceerd in het Rechtskundig
Weekblad (2002-2003, nr. 19 van 11 januari 2003,
blz. 758) wordt, ingevolge een vraag tot aanstelling
van een voorlopig bewindvoerder, in het kader van het
onderzoek van deze vraag door de vrederechter in zijn
vonnis het volgende gezegd:
«De directeur van het rust- en verzorgingstehuis te
(...), meer bepaald de heer (...), wonende te (...), werd
door ons gehoord op onze zitting van 13 september
Question n o 566 de M. Fred Erdman du 20 février 2003
(N.) au ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de
l’Environnement:
Réglementation relative à la section fermée des
maisons de soins.
Dans un arrêt rendu à Courtrai le 30 novembre 1999
dans le cadre de l’examen d’une demande de désignation
d’un administrateur provisoire, et publié dans la
revue «Rechtskundig Weekblad» (2002-2003, n o 19,
du 11 janvier 2003, p. 758), le juge de paix déclare ce
qui suit (traduction):
«Nous avons entendu en notre audience du 13 septembre
1999 en chambre du conseil le directeur de la
maison de repos et de soins de (...), à savoir M. (...),
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20895
31 - 03 - 2003
1999 in raadkamer. Van deze persoon vernamen wij
dat er bij zijn weten geen enkele wettelijke regeling
bestaat voor de inrichting van een gesloten afdeling in
een verzorgingstehuis, ook niet enige subsidieregeling
waarbij de subsidies zouden verschillen naargelang
iemand is opgenomen in een gesloten afdeling of in een
open afdeling. De directeur verklaarde dat het tehuis
door de bevoegde diensten wel wordt geïnspecteerd
voor wat de veiligheid van de patiënten betreft, maar
dat nergens is bepaald hoe die veiligheid gegarandeerd
moet worden. Wij moeten dus aannemen dat het
bestaan van gesloten afdelingen in de rust- en verzorgingstehuizen
een feitelijke situatie is waarvan het
bestaan als zodanig op geen enkele erkenning berust,
zelfs niet van de zijde van het bestuur.»
In hetzelfde vonnis beklemtoont de vrederechter:
«dat door artikel 9.1 van het Internationaal Verdrag
van 19 december 1966 inzake burgerrechten en politieke
rechten, goedgekeurd bij de wet van 15 mei 1981,
bepaald wordt dat niemand van zijn vrijheid mag
worden beroofd, behalve op wettige gronden en op
wettige wijze.»
1. Is het juist dat er geen wettelijke regeling bestaat
voor de inrichting van een gesloten afdeling in een verzorgingstehuis?
2. Is het juist dat er geen enkele subsidieregeling is
uitgewerkt waarbij de subsidies zouden verschillen
naargelang iemand is opgenomen in een gesloten afdeling
of in een open afdeling?
3. Is het juist dat wel degelijk door de bevoegde
diensten wordt geïnspecteerd voor wat de veiligheid
van de patiënten betreft, maar dat nergens bepaald is
hoe die veiligheid gegarandeerd moet worden?
4. Indien op de voorgaande vragen positief wordt
geantwoord, op welke wijze meent de minister dan het
hoofd te kunnen bieden aan de problemen die zich in
rust- en verzorgingstehuizen stellen met betrekking
onder meer tot de veiligheid van opgenomen patiënten
die bijvoorbeeld het klinisch beeld van dementia senilis
vertonen en waar de bewegingsvrijheid als dusdanig
gevaren voor henzelf en mogelijk ook voor de omgeving
zouden inhouden?
Antwoord van de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu van 28 maart 2003, op
de vraag nr. 566 van de heer Fred Erdman van
20 februari 2003 (N.):
De aandacht van het geachte lid weze gevestigd op
het feit dat de casus waarnaar hij verwijst (vredegerecht
van Kortrijk, 30 november 1999, RW 11 januari
2003), een Alzheimerpatiënt in een rust- en verzorgingstehuis
betreft die om veiligheidsredenen het voorwerp
van een vrijheidsberoving uitmaakt.
domicilié à (...). Celui-ci nous a déclaré qu’il n’existait,
à sa connaissance, pas de règles légales relatives à
l’aménagement d’une section fermée dans une maison
de soins, ni aucun régime de subventions établissant
des subventions différentes selon qu’une personne est
admise en section fermée ou en section ouverte. Le
directeur a ajouté que la maison de soins fait bien
l’objet d’une inspection par les services compétents en
ce qui concerne la sécurité des patients mais que la
manière de garantir cette sécurité n’est précisée nulle
part. Nous devons donc admettre que l’existence de
sections fermées dans les maisons de repos et de soins
est une situation de fait, dont l’existence en tant que
telle ne repose sur aucun agrément, pas même de la
part de l’administration.»
Dans le même jugement, le juge de paix souligne
encore ce qui suit (traduction):
«que l’article 9.1 du Pacte international relatif aux
droits civils et politiques du 19 décembre 1966, ratifié
par la loi du 15 mai 1981, dispose que nul ne peut être
privé de sa liberté, si ce n’est pour des motifs et conformément
à la procédure prévus par la loi.»
1. Est-il exact qu’il n’existe aucune règle légale relative
à l’aménagement d’une section fermée dans une
maison de soins?
2. Est-il exact qu’aucun régime de subventions
accordant des subventions différentes selon qu’une
personne est admise en section fermée ou en section
ouverte n’a été élaboré?
3. Est-il exact que les services compétents organisent
bel et bien des inspections afin de s’assurer de la
sécurité des patients mais que la manière de garantir
cette sécurité n’est précisée nulle part?
4. Si la réponse aux questions précédentes est affirmative,
de quelle manière le ministre pense-t-il aborder
les problèmes que rencontrent les maisons de repos
et de soins en ce qui concerne notamment la sécurité
des patients qui présentent, par exemple, les symptômes
cliniques de la démence sénile et pour qui la
liberté de mouvement en tant que telle peut représenter
un danger pour eux-mêmes et éventuellement pour
leur entourage?
Réponse du ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement du
28 mars 2003, à la question n o 566 de M. Fred Erdman
du 20 février 2003 (N.):
Il convient d’attirer l’attention de l’honorable
membre sur le fait que le cas auquel il renvoie (justice
de paix, Courtrai, 30 novembre 1999, RW 11 janvier
2003) concerne un patient atteint de la maladie
d’Alzheimer séjournant dans une maison de repos et
de soins et faisant l’objet d’une mesure de privation de
liberté pour des raisons de sécurité.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2672

20896 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
Ik kan bevestigen dat de mogelijkheid tot vrijheidsberoving
niet voorzien is in de erkenningsnormen voor
de rust- en verzorgingstehuizen (koninklijk besluit van
2 december 1982 houdende vaststelling van de normen
voor de bijzondere erkenning als rust- en verzorgingstehuis
of als centrum voor dagverzorging).
Er dient echter te worden gewezen op het feit dat
een patiënt die het voorwerp dient uit te maken van
een dergelijke beschermingsmaatregel, onder het toepassingsveld
ressorteert van het koninklijk besluit van
18 juli 1991 ter uitvoering van artikel 36 van de wet
van 26 juni 1990 betreffende de bescherming van de
persoon van de geesteszieke. Dit impliceert dat tegen
een dergelijke patiënt een in voornoemde wet bedoelde
beschermingsmaatregel moet worden genomen en dat
hij dienvolgens wordt opgenomen in een speciaal hiertoe
erkende psychiatriedienst (kenletter A, T of K) in
een ziekenhuis.
Hieruit kan worden afgeleid dat patiënten die het
voorwerp van de hierboven bedoelde maatregelen
dienen uit te maken, niet thuishoren in een rust- en
verzorgingstehuis, doch wel in de geciteerde diensten
van een ziekenhuis.
Er is derhalve geen grond tot het overwegen van een
wijziging in de normering inzake de rust- en verzorgingstehuizen.
Louter volledigheidshalve, kan worden bevestigd
dat hoger vermelde erkenningsnormen voor de rust- en
verzorgingstehuizen wel normen inzake veiligheid
omvatten, doch deze zijn irrelevant in onderhavige
problematiek.
Je puis confirmer que la possibilité de privation de
liberté n’est pas prévue dans les normes d’agrément
afférentes aux maisons de repos et de soins (arrêté
royal du 2 décembre 1982 fixant les normes pour
l’agrément spécial comme maison de repos et de soins
ou comme centre de soins de jour).
Toutefois, il y a lieu de préciser qu’un patient qui
fait l’objet d’une telle mesure de protection relève du
champ d’application de l’arrêté royal du 18 juillet 1991
portant exécution de l’article 36 de la loi du 26 juin
1990 relative à la protection des malades mentaux. Il
en résulte qu’en l’espèce, le patient doit faire l’objet
d’une mesure de protection et qu’à ce titre, il doit être
admis dans un service psychiatrique hospitalier
(index A, T ou K) spécialement agréé à cet effet.
Les patients devant faire l’objet des mesures précitées
n’ont donc pas leur place dans une maison de
repos et de soins, mais bien dans les services hospitaliers
précités.
Il n’y a donc aucune raison d’envisager une modification
des normes afférentes aux maisons de repos et
de soins.
Pour être complet, il faut ajouter que les normes
d’agrément précitées pour les maisons de repos et de
soins comprennent des normes en matière de sécurité,
lesquelles ne sont toutefois pas pertinentes en l’espèce.
DO 2002200300668 DO 2002200300668
Vraag nr. 567 van mevrouw Yolande Avontroodt van
25 februari 2003 (N.) aan de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu:
Eigendomsrecht van apotheken.
De problematiek van het eigendomsrecht van apotheken
en grote, al dan niet Belgische groepen die
meerdere apotheken willen overnemen, is algemeen
bekend. Op 8 januari 2002 hebben collega Valkeniers
en ikzelf een wetsvoorstel ingediend tot regeling van de
eigendom en de overdracht van apotheken (Parl. St.,
Kamer, 2001-2002, nr. 1581/1).
Steeds meer kapitaalkrachtige investeerders blijken
zich op de markt van apotheken te begeven en trachten
de eigendom van meerdere officina’s te verwerven,
zonder persoonlijk bij de exploitatie hiervan betrokken
te zijn. Zo is een speculatieve markt ontstaan met
een sterke eigendomsconcentratie en ketenvorming,
Question n o 567 de M me Yolande Avontroodt du
25 février 2003 (N.) au ministre de la Protection
de la consommation, de la Santé publique et de
l’Environnement:
Droit de propriété des pharmacies.
Le problème du droit de propriété des pharmacies et
des grands groupes, belges ou non, qui veulent reprendre
plusieurs pharmacies est bien connu. Le 8 janvier
2002, mon collègue Jef Valkeniers et moi-même avons
déposé une proposition de loi réglant la propriété et le
transfert de pharmacies (Doc. parl., Chambre, 2001-
2002, n o 1581/1).
Des investisseurs fortunés de plus en plus nombreux
semblent apparaître sur le marché des pharmacies et
tentent d’acquérir la propriété de plusieurs officines,
sans être impliqués personnellement dans leur exploitation.
Ainsi, un marché spéculatif est né, caractérisé
par une forte concentration de propriétés et la création
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20897
31 - 03 - 2003
waarbij marktbezetting en winstmaximalisatie steeds
vaker vooropstaan. Dit heeft uiteraard zijn gevolgen
op de overnameprijs en bemoeilijkt het vaak voor
jonge apothekers om nog zelf het eigendomsrecht van
een officina te verwerven.
Recentelijk toonde «OPG», een Nederlandse
farmagroothandel en beheerder van apotheken, zijn
interesse voor de Belgische apotheekmarkt. De groep
liet weten dit jaar de Belgische markt te verkennen met
de overname van tien apotheken. Later zou de overnamestrategie
versneld worden. Ook het Nederlandse
«Farbico» en het Britse «Lloyd’s Pharmacy» begeven
zich al op de Belgische markt.
1. Erkent u de problemen die verbonden zijn aan de
overnamestrategieën van grote kapitaalkrachtige
investeerders? Niet alleen schept dit problemen voor
jonge apothekers die het steeds moeilijker krijgen om
het eigendomsrecht van een officina te verwerven maar
bovendien kan men zich ook vragen stellen bij de
gevolgen voor de volksgezondheid en het sociaal
beleid in het algemeen van de winstmaximalisatie van
deze groepen.
de chaînes, dans lequel l’occupation du marché et la
maximalisation des profits constituent de plus en plus
souvent des priorités. Cette situation a, bien entendu,
des conséquences sur le prix de reprise et réduit
souvent les possibilités des jeunes pharmaciens qui
veulent encore acquérir personnellement le droit de
propriété d’une officine.
Un grossiste en produits pharmaceutiques et
gestionnaire de pharmacies néerlandais, OPG, a
récemment manifesté de l’intérêt pour le marché pharmaceutique
belge. Le groupe a fait savoir que, cette
année, il explorerait le marché belge par la reprise de
dix pharmacies. La stratégie de reprise serait accélérée
ultérieurement. Les sociétés néerlandaise «Farbico» et
britannique «Lloyd’s Pharmacy» ont également déjà
fait leur apparition sur le marché belge.
1. Reconnaissez-vous l’existence des problèmes liés
à la stratégie de reprise de grands investisseurs fortunés?
Cette situation pose non seulement des problèmes
pour les jeunes pharmaciens, qui éprouvent de plus en
plus de difficultés à acquérir le droit de propriété d’une
officine, mais suscite également des interrogations légitimes
à propos des conséquences de la maximalisation
des profits de ces groupes sur la santé publique et la
politique sociale en général.
2. Overweegt u terzake een initiatief te nemen? 2. Envisagez-vous de prendre une initiative en la
matière?
Antwoord van de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu van 24 maart 2003, op
de vraag nr. 567 van mevrouw Yolande Avontroodt
van 25 februari 2003 (N.):
In antwoord op de door het geachte lid gestelde
vragen kan ik het volgende antwoorden. Gelet op de
huidige wet- en regelgeving kan ieder natuurlijk
persoon of rechtspersoon een apotheek overnemen,
voor zover de regelen voor het vaststellen en beoordelen
van de waarde van overdracht van de lichamelijke
en onlichamelijke elementen van een apotheek in acht
worden genomen. Slechts door een desbetreffende
wetswijziging zou het recht tot overname van een
apotheek beperkt kunnen worden.
De problemen die zich voor jonge apothekers die
een apotheek wensen over te nemen, stellen, zijn mij
bekend. Ik zal derhalve niet nalaten om initiatieven te
steunen die vanuit de beroepsorganisaties van officinaapothekers
zouden genomen worden, opdat een efficiënte
geneesmiddelenvoorziening zou gewaarborgd
blijven. Wat de door u gestelde vraag betreft in verband
met de gevaren voor de volksgezondheid die uit
de huidige situatie zouden kunnen voortvloeien, kan
ik stellen dat het de plicht is van de in de apotheek
aanwezige verantwoordelijke apotheker erop toe te
zien dat de artsenijbereidkunde op een degelijke wijze
wordt beoefend, in overeenstemming met de terzake
Réponse du ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement du
24 mars 2003, à la question n o 567 de M me Yolande
Avontroodt du 25 février 2003 (N.):
En réponse aux questions posées par l’honorable
membre, je puis apporter les réponses suivantes.
Conformément aux lois et réglementations actuelles,
toute personne physique ou morale peut acheter une
officine pharmaceutique pour autant que soient observées
les règles permettant de déterminer et d’apprécier
la valeur de transmission des éléments corporels et
incorporels des officines. Seule une loi modificative
permettrait de limiter le droit à la cession d’une officine.
Les problèmes qui se présentent aux jeunes pharmaciens
désireux d’acquérir une pharmacie me sont bien
connus. C’est la raison pour laquelle je m’attacherai à
appuyer les initiatives qui seraient prises par les organisations
professionnelles des pharmaciens d’officines
en vue de maintenir la garantie d’un approvisionnement
efficient des médicaments. En ce qui concerne
votre question se rapportant aux dangers pour la santé
publique qui pourraient découler de la situation
actuelle, je peux vous informer que le pharmacien
responsable présent dans l’officine a l’obligation de
veiller à ce que l’art pharmaceutique soit exercé de
manière sérieuse, en conformité avec les lois et régle-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20898 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
geldende wet- en regelgeving, ongeacht of die apotheek
zijn/haar eigendom is of niet.
mentations en vigueur, que l’officine soit sa propriété
ou non.
DO 2002200300673 DO 2002200300673
Vraag nr. 569 van mevrouw Trees Pieters van
26 februari 2003 (N.) aan de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu:
Private woningen opgenomen in het patrimonium van
doktersvennootschappen.
Het overgrote deel van de ziekenhuisgeneesherenspecialisten
(anesthesisten, radiologen, orthopedisten,
internisten en chirurgen) en van de huisdokters oefenen
thans alleen of in groep, in hoofdzaak om fiscale
en parafiscale redenen, hun beroep uit onder de vorm
een professionele vennootschap, waarvan zij de enige
zaakvoerder(s) zijn en waarbij zij tevens eigenaar(s)
zijn van alle aandelen.
In de oprichtingsakte of statuten van die doktersvennootschappen
wordt algemeen bepaald dat die
vennootschappen naast de uitoefening van de medische
activiteit, tevens alle handelingen kunnen stellen
die rechtstreeks of onrechtstreeks nuttig zijn voor de
realisatie van het maatschappelijk doel, zoals de aankoop,
de verhuring en de oprichting van gebouwen of
onroerende investeringen.
Daarnaast wordt in de praktijk echter ook algemeen
vastgesteld dat het merendeel van die doktersvennootschappen
via ingewikkelde erfpacht-, vruchtgebruik-
en opstalovereenkomsten constructies in elkaar
steken en afspraken maken die er toe leiden dat alle
uitgaven met betrekking tot de verwerving en het in
stand houden van een afzonderlijk gelegen private
woning of villa geheel of gedeeltelijk ten laste van de
rechtspersoon worden gelegd, terwijl er, behalve voor
het vervullen van enig administratief en bureel- of
boekhoudwerk door hen zelf of door hun partners in
die woning zelfs nagenoeg geen enkele medische activiteit
wordt ontplooid of dat er slechts in zeer uitzonderlijke
noodgevallen raadplegingen of kortstondige
verplegingen ten huize worden verricht.
De meningen zijn sterk verdeeld of het bouwen, verbouwen
en het kopen van een private woning of villa
via al dergelijke constructies de facto neerkomt op het
toekennen door de vennootschap van een liberaliteit,
een vrijgevigheid of van een privaat voordeel van alle
aard ten gunste van haar zaakvoerders, die tevens alle
aandelen bezitten.
In de huidige medische stand van zaken rijst dus de
vraag of alle gemaakte uitgaven daadwerkelijk kunnen
bijdragen tot de realisatie van het maatschappelijk
Question n o 569 de M me Trees Pieters du 26 février
2003 (N.) au ministre de la Protection de la
consommation, de la Santé publique et de
l’Environnement:
Habitations privées intégrées dans le patrimoine des
sociétés de médecins.
La grande majorité des médecins spécialistes hospitaliers
(anesthésistes, radiologues, orthopédistes, internistes
et chirurgiens) et des généralistes n’exercent
désormais plus leur profession qu’en groupe, principalement
pour des raisons fiscales et parafiscales, sous la
forme de sociétés professionnelles dont ils sont les
seuls gérants et dont ils possèdent toutes les parts.
Les actes constitutifs ou les statuts de ces associations
de médecins stipulent en général que ces sociétés,
outre l’exercice de l’activité médicale, peuvent poser
tous les actes utiles, directement ou indirectement,
pour la réalisation de leur objet social, comme
l’acquisition, la location et la construction de bâtiments
ou des investissements immobiliers.
Dans la pratique, on constate toutefois que la majorité
de ces sociétés de médecins, par le biais de conventions
complexes d’emphytéose, d’usufruit et de superficie,
élaborent des mécanismes et concluent des
accords leur permettant d’imputer à la personne
morale, entièrement ou partiellement, les dépenses
relatives à l’acquisition et à l’entretien d’une habitation
privée ou d’une villa séparée, alors que presque
aucune activité n’est exercée dans cette habitation, à
l’exception de quelques tâches de nature administrative
ou comptable, et que des consultations ou des
soins ponctuels n’y sont plus effectués que dans des cas
de force majeure très exceptionnels.
Les opinions divergent fortement quant à savoir si la
construction, la transformation et l’acquisition d’une
habitation privée par le biais de tous ces mécanismes
équivaut de facto à l’octroi par la société d’une libéralité
ou d’un avantage privé de toute nature en faveur
de ses gérants, qui détiennent également toutes les
parts.
Dans la situation médicale actuelle, on peut dès lors
se demander si toutes les dépenses peuvent véritablement
contribuer à la réalisation de l’objet social de la
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20899
31 - 03 - 2003
doel van de vennootschap, namelijk de uitoefening van
de geneeskunde en/of deze constructies en afspraken
met andere woorden al niet «doeloverschrijdend» en
deontologisch verantwoord zijn.
Verder rijst tevens de vraag hoe in al dergelijke
situaties, constructies, afspraken, huur- en andere
overeenkomsten, vergoedingen (canons) en eventuele
voordelen van alle aard «boekhoudkundig» dienen te
worden verwerkt en/of becijferd.
Kan u op principieel vlak uw huidige algemene
ziens- en handelwijze meedelen in het licht van alle
voorschriften van de Medische Plichtenleer, van de
Boekhoudwet en in het licht van onder meer de bepalingen
van de artikelen 36, eerste en tweede lid, 49, 53,
10 o , 183, 185 en 340 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen
1992?
Antwoord van de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu van 24 maart 2003, op
de vraag nr. 569 van mevrouw Trees Pieters van
26 februari 2003 (N.):
Ik dank het geachte lid voor haar belangstelling
voor dit probleem.
Het feit dat een arts zijn beroepsactiviteit, alleen of
in groep, uitoefent in het kader van een vennootschap
die met dit doel werd opgericht, is op zich niet strijdig
met de deontologische regels van het beroep.
Een hoofdstuk van de Code van geneeskundige
plichtenleer is trouwens gewijd aan deze problematiek
(artikelen 159 tot 165). Elk ontwerp van statuten, huishoudelijk
reglement, of oprichtingsakte van een
vennootschap of vereniging, elk ontwerp van overeenkomst,
evenals elk stuk waarnaar daarin verwezen
wordt, dient voorafgaandelijk door elke geneesheer ter
goedkeuring voorgelegd te worden aan zijn provinciale
raad die de conformiteit van de voorgelegde stukken
met de deontologische regels nagaat. Het spreekt
voor zich dat de vennootschap alle regels van de medische
deontologie moet respecteren, op dezelfde manier
als de arts die niet binnen een vennootschap werkt.
De Raad van de Orde heeft hierover al verschillende
vragen ontvangen, meer bepaald wat betreft het verwerven
en het beheer van onroerende goederen en
heeft hierover de volgende adviezen gegeven:
«Volgens artikel 159, § 3, van de Code van geneeskundige
plichtenleer is het doel van de professionele
artsenvennootschap «de uitoefening van de geneeskunde
door haar vennoten». Het is duidelijk dat de
verwezenlijking van dit doel niet mogelijk is zonder
dat de vennootschap bepaalde onroerende goederen
zou huren of aankopen. De code verbiedt dit niet: een
artsenvennootschap mag alle onroerende (en trouwens
ook roerende) transacties doen die nodig zijn voor de
société, à savoir l’exercice de la médecine, et/ou si ces
mécanismes et accords ne sont pas en d’autres termes
démesurés par rapport à l’objectif à atteindre et s’ils se
justifient sur le plan déontologique.
On peut en outre se demander, dans pareilles
circonstances, quel doit être le traitement et/ou le
calcul, sur le plan comptable, des mécanismes,
accords, conventions de location et autres, indemnités
(canons emphytéotiques) et avantages éventuels de
toute nature.
Pouvez-vous, sur le plan des principes, faire part de
vos conceptions générales et de vos méthodes de
travail actuelles, à la lumière des prescriptions de la
déontologie médicale, de la loi relative à la comptabilité
et des dispositions, entre autres, des articles 36,
premier et deuxième alinéas, 49, 53, 10 o , 183, 185 et
340 du Code des impôts sur les revenus 1992?
Réponse du ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement du
24 mars 2003, à la question n o 569 de M me Trees Pieters
du 26 février 2003 (N.):
Je remercie l’honorable membre de l’intérêt qu’il
porte à ce problème.
Le fait qu’un médecin exerce son activité professionnelle,
seul ou en groupe, dans le cadre d’une société
créée à cet effet, n’est pas contraire en soi avec les
règles déontologiques de la profession.
Un chapitre du Code de déontologie médicale est
d’ailleurs consacré à cette problématique (articles 159
à 165). Tout projet de statuts, de règlement d’ordre
intérieur, d’acte de fondation d’une société ou d’une
association, tout projet de convention, ainsi que tout
document auquel il fait référence, doivent être soumis
par le médecin à l’approbation préalable de son
conseil provincial. Ce conseil doit vérifier si les documents
sont conformes aux règles déontologiques. Il est
évident que la société doit respecter toutes les règles de
la déontologie médicale, de la même manière que le
médecin qui pratique en dehors d’une société.
Le Conseil de l’Ordre a été interrogé à plusieurs
reprises à ce sujet, notamment en ce qui concerne
l’acquisition et la gestion de biens immobiliers et a
remis les avis suivants:
«Suivant l’article 159, § 3, du Code de déontologie
médicale, la société professionnelle de médecins a pour
objet «l’exercice de la médecine par les associés qui la
composent». Il est évident que la réalisation de cet
objet n’est pas possible sans que la société puisse louer
ou acheter des biens immobiliers. Le code ne l’interdit
pas: une société de médecins peut effectuer toutes les
transactions immobilières (et d’ailleurs mobilières
aussi) nécessaires à la réalisation de son objet social,
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20900 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
verwezenlijking van haar maatschappelijk doel doch
slechts alleen hiervoor. Het op systematische en professionele
wijze ontwikkelen van beleggingspraktijken
via de artsenvennootschap strookt niet met de medische
deontolgie.
De artsenvennootschap mag de onroerende goederen
die ze bezit ook beheren. Ook voor dit beheer geldt
dat het dient te gebeuren op een wijze die niet strijdig
is met de medische deontologie, met het burgerlijk
karakter van de artsenvennootschap en met haar
geneeskundige roeping.
Dit betekent dat de artsenvennootschap investeringen
moet kunnen doen en beleggingen verrichten die
kaderen binnen het normale patrimoniumbeheer van
een vennootschap, zonder dat dit doel evenwel de
vorm mag aannemen van een aanvullende commerciële
activiteit (advies van 19 oktober 1996).
Over de kwestie van het inbrengen van de eigen
woning in de vennootschap of het bouwen van een
nieuwe woning, al dan niet voor gemengd gebruik,
voor rekening van de vennootschap, heeft de Raad van
de Orde op datum van 19 februari 2000 het volgende
advies gegeven:
«De Nationale Raad is van oordeel dat het doel van
een professionele artsenvennootschap enkel de uitoefening
van de geneeskunde door zijn vennoten kan zijn.
Het is duidelijk dat een artsenvennootschap zich de
nodige middelen mag aanschaffen om de uitoefening
van de geneeskunde door zijn vennoten te vergemakkelijken
en dat hiertoe een onroerend goed kan behoren.
De Nationale Raad is van oordeel dat het beheer
van of de belegging in onroerende goederen, die geen
verband hebben met de uitoefening van de geneeskunde
door de vennoten, niet als doelstelling van een
burgerlijke professionele artsenvennootschap kan
weerhouden worden.»
De aspecten betreffende het Wetboek van de
inkomstenbelastingen behoren niet tot mijn bevoegdheid
maar tot de bevoegdheid van de minister van
Financiën. (Vraag nr. 1261 van 24 maart 2003.)
mais uniquement à cet effet. L’instauration sur un
mode systématique et professionnel de pratiques de
placement via la société de médecins est contraire à la
déontologie médicale.
La société de médecins peut aussi gérer les biens
immobiliers qu’elle possède. Cette gestion doit aussi
s’effectuer d’une manière qui ne soit pas contraire à la
déontologie médicale, au caractère civil de la société
de médecin et à sa vocation médicale.
Cela signifie que la société de médecins doit pouvoir
effectuer les investissements et les placements qui
s’insèrent dans le cadre d’une gestion normale du
patrimoine d’une société, mais ce but ne peut prendre
la forme d’une activité commerciale complémentaire
(avis du 19 octobre 1996).
Interrogé au sujet de l’apport de l’habitation personnelle
du médecin dans la société ou de la construction
d’une nouvelle habitation à usage mixte ou non pour
le compte de la société, le conseil de l’ordre a remis, en
date du 19 février 2000, l’avis suivant:
«Le Conseil national est d’avis qu’une société
professionnelle de médecins peut uniquement avoir
pour objet l’exercice de la médecine par ses associés. Il
est évident qu’une société de médecins peut acquérir
les moyens nécessaires afin de faciliter l’exercice de la
médecine par ses associés et qu’un bien immobilier
peut faire partie de ces moyens. Le Conseil national est
d’avis que ni l’investissement dans des biens immobiliers
n’ayant pas de lien avec l’exercice de la médecine
par les associés ni leur gestion ne peuvent être un
objectif dans une société civile professionnelle de
médecin.»
Les aspects relatifs au Code des impôts sur les revenus
ne relèvent pas de ma compétence mais bien de la
compétence du ministre des Finances. (Question
n o 1261 du 24 mars 2003.)
DO 2002200300694 DO 2002200300694
Vraag nr. 571 van de heer Yves Leterme van 4 maart
2003 (N.) aan de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu:
Uitvoering van de «joint declaration» met betrekking
tot Eurotransplant International Foundation.
Door minister Aelvoet werd destijds samen met
haar collega’s van Nederland, Duitsland, Luxemburg,
Slovenië en Oostenrijk een «joint declaration regar-
Question n o 571 de M. Yves Leterme du 4 mars 2003
(N.) au ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de
l’Environnement:
Mise en œuvre de la «Joint Declaration» relative à
l’Eurotransplant International Foundation.
Mme Aelvoet, ministre à l’époque, et ses homologues
néerlandais, allemand, luxembourgeois, slovène
et autrichien ont signé une «Joint Declaration Regar-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20901
31 - 03 - 2003
ding cooperation within the framework of Eurotransplant
International Foundation» ondertekend.
In die verklaring worden heel wat principes uiteengezet
met betrekking tot de na te streven doelstellingen
en de houding van de bevoegde overheden hierin. Zo
werd overeengekomen dat er gewerkt moet worden op
basis van:
— een objectief toewijzingssysteem op basis van
medische criteria;
ding Cooperation within the Framework of Eurotransplant
International Foundation».
Cette déclaration énonce une série de principes
concernant les objectifs déclarés, et précise l’attitude à
adopter par les autorités compétentes. Il a notamment
été convenu qu’il s’agirait de se fonder sur:
— un système d’attribution objectif, fondé sur des
critères médicaux;
— veiligheids- en kwaliteitsvereisten; — des exigences définies en matière de sécurité et de
qualité;
— duidelijkheid en opvolging; — la transparence et le suivi;
— betrokkenheid van de overheid. — la participation des pouvoirs publics.
Daarnaast bevat de verklaring ook enkele concrete
actiepunten.
1. Wat was de aanleiding voor de opmaak en ondertekening
van de geciteerde «joint declaration»?
2. Welk gevolg werd er door ons land tot nu toe
gegeven aan die verklaring?
3.
a) Zijn er door ons land al stappen gezet om die verklaring
in de praktijk om te zetten?
Par ailleurs, la déclaration énumère aussi quelques
points d’action concrets.
1. Quel était le motif de la rédaction et de la signature
de la «Joint Declaration»?
2. Quelle suite notre pays a-t-il jusqu’à présent
réservée à cette déclaration?
3.
a) Notre pays a-t-il déjà entrepris des démarches pour
mettre pratiquement la déclaration en œuvre?
b) Zo ja, welke? b) Dans l’affirmative, lesquelles?
c) Werden er verdere engagementen aangegaan in
navolging van deze verklaring?
4.
a) Heeft u zicht op de wachtlijsten van personen die
op een donororgaan wachten?
c) D’autres engagements encore seront-ils pris dans la
foulée?
4.
a) Avez-vous une idée des listes d’attente pour un don
d’organe?
b) Is de wachtlijst aangegroeid de jongste jaren? b) La liste d’attente s’est-elle allongée au cours des
dernières années?
5.
a) Hoeveel personen op de wachtlijsten zijn er gedurende
de wachttijd gestorven?
b) Hoeveel zijn er dat in het bijzonder voor nierpatiënten?
6. Wordt er in ons land onderzoek verricht naar de
mogelijkheid van orgaandonatie door zogenaamde
NHB-donoren (non heart beating)?
Antwoord van de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu van 28 maart 2003, op
de vraag nr. 571 van de heer Yves Leterme van
4 maart 2003 (N.):
Ik heb de eer het volgende antwoord ter kennis te
brengen van het geachte lid.
1. Aanleiding voor opmaak van de verklaring: dit
is een initiatief van de ministers en van Eurotransplant
5.
a) Combien de personnes figurant sur la liste sontelles
décédées au cours de la période d’attente?
b) Plus particulièrement, combien de personnes souffrant
d’une néphropathie sont-elles décédées avant
d’avoir pu bénéficier d’un don d’organe?
6. Des études sont-elles en cours dans notre pays
concernant la possibilité du don d’organes par des
donneurs dits NHB (Non Heart Beating), c’est-à-dire
dont le cœur s’est arrêté de battre?
Réponse du ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement du
28 mars 2003, à la question n o 571 de M. Yves
Leterme du 4 mars 2003 (N.):
J’ai l’honneur de porter à la connaissance de l’honorable
membre la réponse suivante.
1. Raison pour laquelle la déclaration a été établie:
il s’agit d’une initiative de la part des ministres et
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20902 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
geweest, waar de Raad geen advies heeft verstrekt. Dit
dateert nog van vóór de werking van de Raad.
2. Gevolgen van deze verklaring voor ons land: in
het kader van deze conventie heeft de minister op
voorstel van de Raad voorgesteld om Eurotransplant
als allocatieorganisme aan te duiden. Deze samenwerking
resulteert in veelvuldige contacten tussen de
artsen van de transplantatiecentra en eurostransplant
en tussen het bestuur van Eurotransplant en de Raad.
Artsen uit de transplantatiecentra worden via de Belgische
Vereniging voor transplantatie afgevaardigd in de
verschillende adviescomités en in de raad van bestuur
van Eurotransplant. In geval van concrete problemen
of vraagstellingen is er intensief overleg tussen de Raad
voor transplantatie, afgevaardigden van de centra voor
transplantatie en Eurostransplant.
3. Het kader van deze omschrijving heeft betrekking
op volgende items: objectief allocatiesysteem
volgens medische criteria: de allocatieregeling wordt
georiënteerd door een patiëntgeoriënteerde en niet
door een centrumgeoriënteerd systeem. Verschillende
inspanningen zijn hiervoor reeds geleverd.
Veiligheids- en kwaliteitseisen van organen worden
genormeerd naar internationale voorschriften. Zij
maken deel uit van de klassieke criteria welke door het
allocatieorganisme worden gecontroleerd.
4. De wachtlijsten zijn transparant in die zin dat
voor elke patiënt kan worden nagegaan hoeveel maal
hij/zij reeds werd geselecteerd voor potentiële transplantatie
en waarom de ingreep wel of niet kon doorgaan.
De wachtlijsten kunnen op elk ogenblik binnen
de perken van de bescherming van de persoonlijke levenssfeer
worden geconsulteerd door bevoegde personen.
Er is niet één wachtlijst. Per orgaan is er een wachtlijst.
Deze wachtlijst wordt ingedeeld in verschillende
categorieën en is verschillend per orgaan. Het geven
van de niet-gedifferentieerde cijfers geeft beperkte
informatie. Wat de variaties in de wachtlijsten betreft,
hangt dit af van het aantal nieuwe inschrijvingen en
het aantal beschikbare organen. Levende orgaandonatie
kan voor de nieren en in zekere mate ook voor de
lever. Er zijn nogal wat schommelingen in het aantal
beschikbare donoren per jaar. 2002 was minder goed
dan het vorig jaar. Evenwel is het belangrijk de aandacht
te trekken op het feit dat België samen met
Oostenrijk binnen de Eurotransplant het hoogst aantal
donaties kent per miljoen inwoners. Het aantal donaties
en daaruit voortvloeiend het aantal transplantaties
is in Nederland significant lager.
5. Het aantal overlijdens op de wachtlijst is afhankelijk
van het orgaan waarvoor de patiënt wacht en
tevens van de ernst van de aandoening. De mortaliteit
d’Eurotransplant sur laquelle le Conseil n’a pas donné
son avis. Cette initiative a été prise avant le fonctionnement
du Conseil.
2. Conséquences de la déclaration pour notre pays:
dans le cadre de cette convention, le ministre a
suggéré, sur la proposition du Conseil, de désigner
Eurotransplant en tant qu’organisme d’allocation.
Cette collaboration donne lieu à des contacts répétés
entres les médecins des centres de transplantation et
Eurotransplant d’une part et entre la direction
d’Eurotransplant et le Conseil de l’autre part. Des
médecins des centres de transplantation siègent via
l’Association belge de la transplantation dans les
comités consultatifs et dans le conseil d’administration
d’Eurotransplant. En cas de problèmes concrets, une
concertation intensive a lieu entre le Conseil de la
transplantation, les représentants des centres de transplantation
et Eurotransplant.
3. Les points suivants entrent dans le cadre de cette
déclaration: un système objectif d’allocation selon des
critères médicaux: le règlement d’allocation est un
système qui s’oriente vers le patient et non vers le
centre. Plusieurs efforts ont déjà été faits en ce sens.
Les normes de sécurité et de qualité sont fixées selon
les prescriptions internationales. Elles font partie des
critères classiques contrôlés par l’organisme d’allocation.
4. Les listes d’attente sont transparentes en ce sens
qu’on peut vérifier combien de fois chaque patient a
déjà été sélectionné pour une transplantation potentielle
et pour quelle raison l’intervention a pu avoir
lieu ou non. À tout moment, les listes d’attente
peuvent être consultées par les personnes compétentes
dans les limites de la protection de la vie privée.
Il y a différentes listes d’attente: une par organe.
Cette liste d’attente est répartie en différentes catégories
et diffère selon l’organe. Sans différencier les chiffres
on n’aurait que des informations limitées. En ce
qui concerne les variations des listes d’attente, celles-là
dépendent du nombre de nouvelles inscriptions et des
organes disponibles. Le don d’organes vivants se fait
pour les reins et dans une certaine mesure également
pour le foie. Le nombre d’organes disponibles varie
chaque année. L’année 2002 était moins bonne que
l’année précédente. Il importe néanmoins d’attirer
l’attention sur le fait qu’au sein d’Eurotransplant, la
Belgique et l’Autriche comptent le plus de dons par
millions d’habitants. Aux Pays-Bas, le nombre de dons
et par conséquent le nombre de transplantations sont
bien plus inférieurs.
5. Le nombre de décès de patients figurant sur la
liste d’attente dépend de l’organe ainsi que de la
gravité de l’affection. La mortalité ne reflète pas seule-
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20903
31 - 03 - 2003
is niet alleen een weerspiegeling van de wachttijd,
maar vooral van de ernst van de aandoening(en) waaraan
de patiënt lijdt. Cijfers kunnen geconsulteerd
worden in het jaarrapport van Eurotransplant.
6. «Non Heart Beating» donatie wordt reeds toegepast
in België. Er is tevens een project ter studie voor
beter gebruik van een perfusietoestel om de nieren
beter te beschermen.
ment le délai d’attente, mais surtout la gravité de la ou
des affections du patient. Les chiffres peuvent être
consultés dans le rapport annuel d’Eurotransplant.
6. Le don «Non Heart Beating» se fait déjà en
Belgique. Un projet est également à l’étude en vue
d’une meilleure utilisation d’un appareil de perfusion
pour mieux protéger les reins.
DO 2002200300716 DO 2002200300716
Vraag nr. 572 van de heer Claude Eerdekens van
11 maart 2003 (Fr.) aan de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu:
Antislakkorrels. — Vergiftiging van huisdieren.
Volgens Test-Aankoop (nr. 462 van februari 2003,
blz. 52) bevatten sommige antislakkorrels een stof om
honden en katten af te schrikken die echter ondoeltreffend
zou zijn.
Naar verluidt zouden er reeds meerdere huisdieren
vergiftigd zijn door het gebruik van dergelijke middelen.
Question n o 572 de M. Claude Eerdekens du 11 mars
2003 (Fr.) au ministre de la Protection de la
consommation, de la Santé publique et de
l’Environnement:
Produits contre les limaces. — Empoisonnements
d’animaux domestiques.
Selon Test-Achats (n o 462 de février 2003, p. 52)
certains produits contre les limaces contiennent du
répulsif pour chiens et chats qui se révèle inopérant.
Plusieurs empoisonnements d’animaux domestiques
auraient déjà été constatés avec ce genre de produits.
1. Hoe worden dergelijke producten gecontroleerd? 1. Quels sont les contrôles effectués sur ce genre de
produit?
2. Hoe wordt de efficiëntie getest van de stoffen die
de huisdieren zouden moeten afschrikken?
3. Zouden de slachtoffers van dergelijke ongevallen
niet moeten worden vergoed?
Antwoord van de minister van Consumentenzaken,
Volksgezondheid en Leefmilieu van 24 maart 2003, op
de vraag nr. 572 van de heer Claude Eerdekens van
11 maart 2003 (Fr.):
Hierbij heb ik de eer het geachte lid volgende gegevens
te verstrekken als antwoord op zijn vraag.
1. Producten tegen slakken worden beschouwd als
bestrijdingsmiddelen voor landbouwkundig gebruik.
Alvorens dergelijke producten op de markt kunnen
worden gebracht, dienen zij erkend te zijn. Hiertoe
dient de aanvrager onder andere aan te tonen dat hij in
staat is een degelijk product te formuleren en dat het
product voldoende werkzaam is. Van de erkende
producten die zich op de markt bevinden wordt systematisch
gecontroleerd of de etikettering overeenkomt
met de erkenning, en of het product degelijk geformuleerd
is. Controles naar de werkzaamheid gebeuren
dan niet meer.
2. Zoals onder punt 1 aangehaald, dient de werkzaamheid
van het product te worden getest. Van alle
2. Comment est testée l’efficacité des répulsifs
employés?
3. N’y aurait-il pas lieu d’indemniser les victimes de
ce genre d’accidents?
Réponse du ministre de la Protection de la consommation,
de la Santé publique et de l’Environnement du
24 mars 2003, à la question n o 572 de M. Claude
Eerdekens du 11 mars 2003 (Fr.):
J’ai l’honneur de fournir à l’honorable membre les
données suivantes en réponse à sa question.
1. Les produits contre les limaces sont considérés
comme des pesticides à usage agricole. Avant de
pouvoir être commercialisés, ces produits doivent être
préalablement agréés. À cette fin, le demandeur doit
notamment démontrer qu’il est capable de formuler un
produit de qualité et que le produit est suffisamment
efficace. Les produits agréés se trouvant sur le marché
sont systématiquement contrôlés sur la conformité de
l’étiquetage avec l’agréation et sur la qualité du
produit. Des contrôles sur l’efficacité des produits ne
se passent plus après l’agréation.
2. Comme mentionné sous le point 1, l’efficacité du
produit doit être testée. Des données sur l’efficacité à
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2673

20904 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
erkende slakkenkorrels zijn gegevens beschikbaar over
de werking tegen slakken. Slakkenkorrels die een afweermiddel
tegen gewervelden bevatten mogen
worden gebruikt in de biologische land- en tuinbouw.
De aanwezigheid van het afweermiddel is evenwel niet
verplicht, en valt onder de verantwoordelijkheid van
de erkenningshouder. Over de werkzaamheid van het
afweermiddel zijn hierdoor geen gegevens beschikbaar.
Gelet op de vastgestelde vergiftigingen heb ik
echter onlangs de beschikbare gegevens naar de werkzaamheid
van de afweermiddelen opgevraagd bij de
erkenningshouders, met het oog op het enerzijds verplicht
maken van de aanwezigheid ervan, en anderzijds
om de werkzame concentratie ervan in de producten
te kunnen bepalen.
l’égard de limaces sont disponibles pour tous les
produits agréés contre les limaces. Les produits contre
les limaces contenant un répulsif contre les vertébrés
peuvent être utilisés en agriculture et en horticulture
biologique. La présence du répulsif n’est dès lors pas
obligatoire, et tombe sous la responsabilité du détenteur
de l’agréation. C’est la raison pour laquelle des
données sur l’efficacité du répulsif ne sont pas disponibles.
Vu les empoisonnements constatés, j’ai néanmoins
tout récemment demandé les données disponibles
concernant l’efficacité des répulsifs auprès des
détenteurs d’agréations, en vue, d’une part, de rendre
obligatoire la présence dans les produits, et d’autre
part, de déterminer la concentration efficace dans les
produits.
3. Zoals onder punt 2 aangehaald, worden de afweermiddelen
toegevoegd op initiatief van de erkenningshouders.
Indien de erkenningshouder een afwerende
werking tegen honden en katten vermeldt op het
etiket, terwijl het product deze werking niet zou
hebben, kan dit enkel op de erkenningshouder worden
verhaald.
3. Comme mentionné sous le point 2, les répulsifs
sont ajoutés sur l’initiative des détenteurs d’agréations.
Si le détenteur de l’agréation mentionne une efficacité
répulsive à l’égard des chiens ou des chats, que le
produit ne posséderait pas, les dommages sont de la
responsabilité du détenteur de l’agréation.
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20905
31 - 03 - 2003
CA
IV. Inhoudsopgave volgens minister met vermelding van het onderwerp
IV. Sommaire par ministre et mentionnant l’objet
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Blz.
Page
Vice-eerste minister en minister van Werkgelegenheid
Vice-premier ministre et ministre de l’Emploi
1 2002200300691 4- 3-2003 425 Bart Laeremans Uitbreiding personeelsbestand van «Volkswagen-
Vorst». — Gelijke kansen bij aanwerving.
Renforcement de l’effectif du personnel chez
Volkswagen-Forest. — Égalité des chances à
l’embauche.
20775
Vice-eerste minister en minister van Mobiliteit en Vervoer
Vice-premier ministre et ministre de la Mobilité et des Transports
1 2001200201438 15- 7-2002 708 Jan Mortelmans NMBS. — Toegankelijkheid van stations voor
gehandicapten. — Aanvragen op voorhand van
reizen.
SNCB. — Accès des personnes handicapées aux
gares. — Demandes préalables de voyage.
1 2002200300379 24-12-2002 843 Mw. Els Van Weert Automobilisten. — Verplichte controle gezichtsvermogen.
Contrôle obligatoire de l’acuité visuelle des automobilistes.
1 2002200300408 6- 1-2003 857 Francis Van den
Eynde
1 2002200300440 6- 1-2003 859 Francis Van den
Eynde
1 2002200300517 14- 1-2003 865 Francis Van den
Eynde
1 2002200300518 14- 1-2003 866 Francis Van den
Eynde
1 2002200300556 22- 1-2003 872 Francis Van den
Eynde
NMBS. — Gemoderniseerde stations. — «Travel
Centre».
SNCB. — Gares modernisées. — «Travel Centre».
NMBS. — Station van Gent-Sint-Pieters en omliggende
stations. — Tekort aan parkeerplaatsen en
fietsstallingen voor het personeel.
SNCB. — Gare de Gand-Saint-Pierre et gares avoisinantes.
— Pénurie de places de stationnement et
d’emplacements pour vélos destinés au personnel.
Vroegere spoorwegpolitie. — Afdeling van het
Brusselse Zuidstation.
Ancienne police des chemins de fer. — Section de la
gare de Bruxelles-Midi.
Reizen in overvolle treinwagons. — Gezondheidsschade.
— Onderzoek.
Voyages à bord de wagons surchargés. — Préjudice
pour la santé. — Étude.
NMBS. — Stations Temse, Beveren en Sint-Niklaas.
— Spoorwegpersoneel. — Jodiumtabletten.
SNCB. — Gares de Tamise, Beveren et Saint-Nicolas.
— Personnel ferroviaire. — Tablettes d’iode.
20776
20778
20780
20781
20782
20783
20784
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20906 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
CA
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Blz.
Page
1 2002200300588 3- 2-2003 874 Bart Laeremans Luchtvaart. — Inschrijving vliegtuigen. — Advies
VCT.
Aviation. — Immatriculation des avions. — Avis de
la CPCL.
1 2002200300606 7- 2-2003 876 Jan Mortelmans NMBS. — Station Willebroek. — Vandalisme.
SNCB. — Gare de Willebroek. — Vandalisme.
1 2002200300609 10- 2-2003 878 Jan Mortelmans NMBS. — Lijn 52. — Frequentieverhoging.
SNCB. — Ligne 52. — Augmentation de fréquence.
1 2002200300610 10- 2-2003 879 Jan Mortelmans NMBS. — Lijn 52. — Zaterdagdienst.
SNCB. — Ligne 52. — Service du samedi.
1 2002200300612 10- 2-2003 880 Francis Van den
Eynde
8 2002200300663 24- 2-2003 885 Francis Van den
Eynde
8 2002200300664 24- 2-2003 886 Francis Van den
Eynde
NMBS. — Station van Gent-Sint-Pieters. — Behuizingsprobleem
spoorwegpolitie.
SNCB. — Gare de Gand-Saint-Pierre. — Pénurie de
locaux pour la police des chemins de fer.
* Belgische vrachtwagenchauffeurs. — Terroriseren
door het Franse douanepersoneel.
Chauffeurs de poids-lourds belges terrorisés par les
douaniers français.
* Gent. — Gemeentebestuur. — Verbod op rondrijden
van reclamewagentjes.
Gand. — Administration communale. — Mesure
interdisant la circulation des véhicules publicitaires.
8 2002200300666 24- 2-2003 887 Mw. Frieda Brepoels * Dienst voor de inschrijving van voertuigen (DIV) te
Brussel. — Bedienden. — Basiskennis van de
beide landstalen. — Volmachten.
Direction de l’immatriculation des véhicules automobiles
(DIV) à Bruxelles. — Employés. —
Connaissance de base des deux langues nationales.
— Procurations.
20784
20785
20786
20787
20787
20759
20760
20760
Minister van Binnenlandse Zaken
Ministre de l’Intérieur
1 2000200110655 16- 2-2001 302 Guy Larcier IPZ van Aarlen. — Toewijzing van de gebouwen
van het rijkswachtdistrict aan de federale politie.
ZIP d’Arlon. — Attribution des bâtiments du
district de la gendarmerie à la police fédérale.
1 2000200110759 5- 3-2001 312 Jan Peeters Gebouw van de lokale (rijkswacht)brigade Herentals.
Bâtiment de la brigade locale (de gendarmerie)
d’Herentals.
1 2000200121643 24- 7-2001 397 Willy Cortois Wapenopslagplaatsen. — Politiediensten. —
Toezicht.
Dépôts d’armes. — Services de police. — Contrôle.
1 2000200121904 21- 9-2001 427 Jef Valkeniers Top EU-China. — Betoging aanhangers Falun
Gong. — Optreden van de politie.
Sommet UE-Chine. — Manifestation des adeptes du
Falun Gong. — Intervention de la police.
1 2000200121970 4-10-2001 438 Fred Erdman Inschaling van de leden van de gemeentepolitie.
Insertion dans les nouvelles échelles de traitement
des membres de la police communale.
20788
20789
20791
20793
20794
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20907
31 - 03 - 2003
CA
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Blz.
Page
6 2001200200060 22-10-2001 443 Fred Erdman Opstellen van processen-verbaal. — Ongevallen. —
Betrokkenheid van lokale en federale politie.
Établissement de procès-verbaux. — Accidents. —
Implication des polices locale et fédérale.
1 2001200200126 5-11-2001 449 Jef Valkeniers Mededeling. — Oproep huisartsen indiening
aanvraag tot erkenning als arts voor de
geïntegreerde politiediensten.
Communication. — Invitation aux médecins à
présenter une demande d’agrément comme
médecins des services de police intégrée.
1 2001200200181 19-11-2001 454 Dirk Van der
Maelen
Politieambtenaren. — Gemeentebesturen. — Afsluiten
van collectieve hospitalisatieverzekeringen.
Fonctionnaires de police. — Administrations
communales. — Souscription d’assurances
hospitalisation collectives.
1 2001200200188 20-11-2001 456 Jan Peeters Detachering fiscale ambtenaren naar de CDGEFID.
— Statuut.
Détachement de fonctionnaires issus des administrations
fiscales auprès de l’OCDEFO. — Statut.
1 2001200200197 22-11-2001 458 Bart Somers Uitblijven minimumnorm voor het opstellen personeelsformaties
lokale politiekorpsen.
Absence de normes minimales pour la composition
du cadre du personnel opérationnel des corps de
police locaux.
1 2001200200202 23-11-2001 460 Bart Somers Vergoeding zonechefs.
Indemnités pour les chefs de zone.
1 2001200200462 15- 1-2002 489 John Spinnewyn Federale politie. — Vrijwillige vierdagenweek.
Police fédérale. — Semaine de quatre jours sur une
base volontaire.
1 2001200200536 23- 1-2002 497 Mw. Els Van Weert Inzet van politiediensten bij voetbalwedstrijden in
eerste en tweede klasse.
Présence des services de police aux matches de football
de première et deuxième divisions.
1 2001200200537 23- 1-2002 498 Mw. Els Van Weert Ter beschikking stellen van paarden voor het huwelijk
van de Nederlandse kroonprins.
Mise à disposition de chevaux pour le mariage du
prince héritier des Pays-Bas.
1 2001200200784 1- 3-2002 538 Francis Van den
Eynde
Brussel. — Valse identiteitsdocumenten. — Oost-
Europese maffia.
Bruxelles. — Faux documents d’identité. — Maffia
d’Europe de l’Est.
1 2001200201317 21- 6-2002 604 Yves Leterme Uitbetaling van de presentiegelden van de leden van
de politieraden.
Paiement des jetons de présence des membres des
conseils de police.
1 2001200201398 5- 7-2002 615 Martial Lahaye Belgische veiligheidsdiensten. — Islamterrorisme.
Services de sécurité belges. — Terrorisme islamiste.
1 2001200201543 24- 7-2002 629 Francis Van den
Eynde
Taalwetgeving. — Museumbezoek.
Législation linguistique. — Visite d’un musée.
1 2001200201605 9- 8-2002 632 Daniël Vanpoucke Politiehervorming. — Wedden. — Inschaling.
Réforme des polices. — Traitements. — Barémisation.
20794
20795
20796
20797
20800
20800
20802
20804
20805
20806
20808
20810
20811
20812
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20908 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
CA
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Blz.
Page
1 2001200211701 5- 9-2002 644 Patrick Moriau Politiezones. — Regeling met betrekking tot de door
de federale overheid gevraagde versterking.
Zones de police. — Organisation des renforts réclamés
par le fédéral.
1 2001200211730 16- 9-2002 650 Martial Lahaye Politie. — Copernicus-toelage.
Police. — Allocation «Copernic».
1 2001200211741 16- 9-2002 651 Martial Lahaye Samenwerking van politie met privé-bewakingsdiensten.
Collaboration entre services de police et services de
gardiennage privés.
1 2001200211863 23-10-2002 685 Bart Laeremans Grootschalige enquêtes over de mobiliteitsproblematiek.
Enquêtes de grande envergure sur le problème de la
mobilité.
1 2002200300163 29-10-2002 689 Filip De Man Politie in Sint-Gillis (Brussel). — Patrouilles.
Police à Saint-Gilles (Bruxelles). — Patrouilles.
1 2002200300485 9- 1-2003 721 Bart Laeremans Effect van de regularisatiecampagne op de
bevolkingsstatistieken.
Incidence de la campagne de régularisation sur les
statistiques relatives à la population.
6 2002200300527 15- 1-2003 734 Koen Bultinck Verdwijningen van asielzoekers uit asielcentra.
Disparitions de demandeurs d’asile de centres
d’accueil.
8 2002200300665 24- 2-2003 743 Richard Fournaux * Organisatie van de Directie van de financiën van de
federale politie (DMF) en het Sociaal Secretariaat
van de geïntegreerde politie (SSGPI).
Organisation de la Direction des finances de la
police fédérale (DMF) et du Secrétariat social de
la police intégrée (SSGPI).
8 2002200300674 26- 2-2003 744 Mw. Trees Pieters * Wederzijdse bijstand en uitwisseling tussen fiscale
en economische administraties. — Inzage en
mededelingsrecht. — Klachten. — Uitslag van
het onderzoek.
Assistance mutuelle et échange entre les administrations
fiscale et économique. — Droit de consultation
et de communication. — Réclamations. —
Résultat de l’enquête.
8 2002200300675 26- 2-2003 745 Vincent Decroly * Herhaaldelijk opschorten van het Schengenverdrag
naar aanleiding van demonstraties.
Suspensions régulières de l’Accord de Schengen à
l’occasion de manifestations.
20814
20816
20817
20818
20820
20822
20823
20761
20762
20764
Minister van Sociale Zaken en Pensioenen
Ministre des Affaires sociales et des Pensions
Sociale Zaken — Affaires sociales
1 2001200211859 19-11-2002 564 Geert Bourgeois Werking van de bestuursdirectie van de Uitkeringen
aan personen met een handicap.
Fonctionnement de la direction des Prestations aux
personnes handicapées.
20823
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20909
31 - 03 - 2003
CA
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Blz.
Page
1 2002200300477 9- 1-2003 587 Geert Bourgeois Versterking van de openbare actie, uitbesteding van
taken en diensten. — Publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip. —
Afstoten van taken naar de private sector.
Renforcement de l’action publique, délégation de
missions et de services. — Collaboration ou
partenariat entre les secteurs public et privé. —
Missions confiées au secteur privé.
1 2002200300536 20- 1-2003 597 Mw. Maggie De
Block
1 2002200300595 4- 2-2003 603 Bruno Van
Grootenbrulle
Parkeerkaarten voor gehandicapten. — Uitreiking.
— Lange wachttijden.
Cartes de stationnement pour les personnes handicapées.
— Délivrance. — Longueur des délais.
Schadeloosstelling voor beroepsziekten. — Buiten
beschouwing laten van de «sociaaleconomische»
factoren. — Arbeidsongevallen.
Victimes de maladies professionnelles. — Suppression
des facteurs «socio-économiques». — Accidents
du travail.
1 2002200300626 12- 2-2003 606 Jo Vandeurzen Revalidatieovereenkomsten. — Erkenningsnormen.
Conventions de rééducation fonctionnelle. —
Normes d’agrément.
1 2002200300629 12- 2-2003 607 Mw. Trees Pieters Bedrijfsleidersverzekeringen voor werknemerskaderleden
en familieleden. — Fiscaal en sociaal
statuut van werknemers-familieleden.
Assurances chef d’entreprise pour les travailleurscadres
et les membres de leur famille. — Statut
fiscal et social des travailleurs-membres de la
famille.
1 2002200300460 13- 2-2003 608 Jozef Van Eetvelt Vakantiegeld. — Met effectief gewerkte dagen gelijkgestelde
dagen van arbeidsonderbreking.
Pécule de vacances. — Journées d’interruption de
travail assimilées aux jours de travail effectif.
8 2002200300660 21- 2-2003 615 Léon Campstein * Uitkering van een rente wegens een arbeidsongeval.
— Sociale afhouding van 13,07 %.
Rente pour accident de travail. — Retenue sociale
de 13,07 %.
8 2002200300669 25- 2-2003 616 Mw. Maggie De
Block
* Lokale en provinciale overheden. — Inhouding van
de eigen bijdrage van gerechtigden op een maaltijdcheque.
Pouvoirs locaux et provinciaux. — Retenue de la
contribution personnelle des bénéficiaires de
chèques-repas.
1 2002200300673 26- 2-2003 617 Mw. Trees Pieters Private woningen opgenomen in het patrimonium
van doktersvennootschappen.
Habitations privées intégrées dans le patrimoine des
sociétés de médecins.
20828
20844
20845
20847
20848
20851
20767
20767
20853
Minister van Financiën
Ministre des Finances
1 1999200000605 25- 1-2000 210 Claude Eerdekens Statuut van bedienden bij hypotheekbewaarders.
Statut des employés des conservations des hypothèques.
20854
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

20910 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
CA
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Blz.
Page
1 2002200300451 7- 1-2003 1195 Mw. Trees Pieters Gewone en bijkomende interestaftrek. — Bouwsparen.
— Lange termijnsparen.
Déductions d’intérêts ordinaires et supplémentaires.
— Épargne-logement. — Épargne à long terme.
1 2002200300546 21- 1-2003 1217 Mw. Fientje
Moerman
BTW. — Vennootschappen. — Beroepsmatige
aanwending van de tuin.
TVA. — Sociétés. — Utilisation professionnelle du
jardin.
8 2002200300671 26- 2-2003 1244 Claude Eerdekens * Verdeling van het maatschappelijk vermogen.
Partage de l’avoir social.
20856
20859
20768
Minister van Telecommunicatie en Overheidsbedrijven en Participaties, belast met Middenstand
Ministre des Télécommunications et des Entreprises et Participations publiques, chargé des Classes moyennes
Telecommunicatie — Télécommunications
1 2002200300545 20- 1-2002 377 Jan Mortelmans De Post. — Gepersonaliseerde postzegels.
La Poste. — Timbres personnalisés.
1 2002200300604 7- 2-2003 380 Mw. Frieda Brepoels Belgacom. — Doorrekening van kosten voor
«pogingen tot oproep».
Belgacom. — Facturation de frais pour des
«tentatives d’appel».
1 2002200300667 25- 2-2003 381 André Frédéric De Post. — Jaarlijkse vakantie van het personeel.
La Poste. — Congés annuels des agents.
20860
20861
20862
Middenstand — Classes moyennes
8 2002200300662 21- 2-2003 116 Mw. Annemie Van
de Casteele
* Vrij aanvullend pensioen zelfstandigen. — Reserves.
Pension complémentaire facultative pour les indépendants.
— Réserves.
20769
Minister van Economie en Wetenschappelijk Onderzoek,
belast met het Grootstedenbeleid
Ministre de l’Économie et de la Recherche scientifique,
chargé de la Politique des grandes villes
Economie — Économie
1 2002200300224 18-11-2002 338 Dirk Van der
Maelen
Ontbinding van het ministerie van Middenstand en
Landbouw. — Gevolgen voor de gepensioneerde
ambtenaren.
Suppression du ministère fédéral des Classes moyennes
et de l’Agriculture. — Conséquences pour les
fonctionnaires retraités.
1 2002200300285 2-12-2002 342 Jo Vandeurzen Verzekeringsmaatschappijen. — Aandelen in portefeuille.
— Waardevermindering.
Compagnies d’assurance. — Actions en portefeuille.
— Réduction de valeur.
20864
20866
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE

QRVA 50 162 20911
31 - 03 - 2003
CA
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
Blz.
Page
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
1 2002200300341 10-12-2002 344 Frans Verhelst Chronische patiënten en gehandicapten. — Afsluiten
van verzekeringen.
Malades chroniques et handicapés. — Souscription
de contrats d’assurance.
1 2002200300443 6- 1-2003 350 Jo Vandeurzen Verzekeringen. — Weigering afsluiting verzekering
met gehandicapte personen.
Assurances. — Refus d’un contrat d’assurances aux
personnes handicapées.
1 2002200300477 9- 1-2003 352 Geert Bourgeois Versterking van de openbare actie, uitbesteding van
taken en diensten. — Publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip. —
Afstoten van taken naar de private sector.
Renforcement de l’action publique, délégation de
missions et de services. — Collaboration ou
partenariat entre les secteurs public et privé. —
Missions confiées au secteur privé.
1 2002200300510 13- 1-2003 353 Mw. Maggie De
Block
Banken. — Weigering afsluiten van hospitalisatieverzekeringen.
Banques. — Refus d’accorder des assurances hospitalisation.
1 2002200300543 20- 1-2003 355 Jean-Jacques Viseur Verzekering gezondheidszorg en terugbetaling van
medische kosten. — Rubriek «diagnose». —
Behandelende geneesheer. — Medisch geheim.
Assurances soins de santé et remboursement de frais
médicaux. — Rubriques «diagnostic». — Médecin
traitant. — Secret médical.
1 2002200300509 24- 1-2003 357 Mw. Maggie De
Block
Banken. — Weigering afsluiten van hospitalisatieverzekeringen.
Banques. — Refus d’accorder des assurances hospitalisation.
1 2002200300629 12- 2-2003 361 Mw. Trees Pieters Bedrijfsleidersverzekeringen voor werknemerskaderleden
en familieleden. — Fiscaal en sociaal
statuut van werknemers-familieleden.
Assurances chef d’entreprise pour les travailleurscadres
et les membres de leur famille. — Statut
fiscal et social des travailleurs-membres de la
famille.
8 2002200300672 26- 2-2003 362 Mw. Trees Pieters * Over te dragen kosten inzake premies en aanvullende
bijdragen van groeps- en bedrijfsleidersverzekeringspremies.
— Fiscale en boekhoudkundige
aspecten. — Fiscale 80 %-grens.
Charges à reporter en matière de primes et de cotisations
complémentaires d’assurance de groupe ou
d’assurance «dirigeant d’entreprise». — Aspects
fiscaux et comptables. — Limite fiscale de 80 %.
8 2002200300673 4- 3-2003 363 Mw. Trees Pieters * Private woningen opgenomen in het patrimonium
van doktersvennootschappen.
Habitations privées intégrées dans le patrimoine des
sociétés de médecins.
8 2002200300674 26- 2-2003 364 Mw. Trees Pieters * Wederzijdse bijstand en uitwisseling tussen fiscale
en economische administraties. — Inzage en
mededelingsrecht. — Klachten. — Uitslag van
het onderzoek.
Assistance mutuelle et échange entre les administrations
fiscale et économique. — Droit de consultation
et de communication. — Réclamations. —
Résultat de l’enquête.
20867
20869
20870
20872
20873
20875
20875
20770
20771
20772
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
2674

20912 QRVA 50 162
31 - 03 - 2003
CA
DO
Datum
Date
Vraag nr.
Question n o
Auteur
Voorwerp
Objet
Blz.
Page
* Vraag zonder antwoord * Question sans réponse
Wetenschappelijk Onderzoek — Recherche scientifique
1 2001200201409 8- 7-2002 117 Mw. Frieda Brepoels Bijkredieten federale wetenschappelijke instellingen
(FWI).
Crédits supplémentaires pour les établissements
scientifiques fédéraux (ESF).
1 2001200201555 26- 7-2002 124 Mw. Kristien
Grauwels
Departementen. — Dienstwagens.
Départements. — Voitures de service.
4 2002200300016 9-10-2002 127 Mw. Simonne Creyf Federale wetenschappelijke instellingen. — Statutaire
ambten. — Contractuelen.
Institutions scientifiques fédérales. — Fonctions
statutaires. — Agents contractuels.
1 2002200300477 9- 1-2003 132 Geert Bourgeois Versterking van de openbare actie, uitbesteding van
taken en diensten. — Publiek-private samenwerking
of publiek-privaat partnerschip. —
Afstoten van taken naar de private sector.
Renforcement de l’action publique, délégation de
missions et de services. — Collaboration ou
partenariat entre les secteurs public et privé. —
Missions confiées au secteur privé.
1 2002200300521 14- 1-2003 134 Francis Van den
Eynde
Ministeriële kabinetten. — Advocatenkantoren.
Cabinets ministériels. — Bureaux d’avocats.
20877
20881
20882
20883
20887
Minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmilieu
Ministre de la Protection de la consommation, de la Santé publique et de l’Environnement
Volksgezondheid — Santé publique
1 2000200121903 14- 2-2003 563 Willy Cortois Patiënten uit Groot-Brittannië. — Opname in een
Belgisch ziekenhuis. — Sociale zekerheid.
Patients de Grande-Bretagne. — Admission dans un
hôpital belge. — Sécurité sociale.
1 2002200300657 19- 2-2003 565 Jean-Jacques Viseur Tarciennes. — Inwoners. — Stort. — Giftige stoffen.
Tarciennes. — Habitants. — Décharge. — Produits
toxiques.
1 2002200300525 20- 2-2003 566 Fred Erdman Regeling voor gesloten afdeling in verzorgingstehuizen.
Réglementation relative à la section fermée des
maisons de soins.
1 2002200300668 25- 2-2003 567 Mw. Yolande
Avontroodt
Eigendomsrecht van apotheken.
Droit de propriété des pharmacies.
1 2002200300673 26- 2-2003 569 Mw. Trees Pieters Private woningen opgenomen in het patrimonium
van doktersvennootschappen.
Habitations privées intégrées dans le patrimoine des
sociétés de médecins.
1 2002200300694 4- 3-2003 571 Yves Leterme Uitvoering van de «joint declaration» met
betrekking tot Eurotransplant International
Foundation.
Mise en œuvre de la «Joint Declaration» relative à
l’Eurotransplant International Foundation.
1 2002200300716 11- 3-2003 572 Claude Eerdekens Antislakkorrels. — Vergiftiging van huisdieren.
Produits contre les limaces. — Empoisonnements
d’animaux domestiques.
20888
20893
20894
20896
20898
20900
20903
KAMER • 5e ZITTING VAN DE 50e ZITTINGSPERIODE 2002 2003 CHAMBRE • 5e SESSION DE LA 50e LÉGISLATURE
S.A. IMPRIMERIE E. GUYOT DRUKKERIJ N.V. 2356