1 couverture - Bibliothèques de l'Université de Lorraine

a] Sanctissimo patri ac domino H(onorio), dei gratia summo pontifici I(acobus), divina
permissione Acconensis ecclesie minister indignus, tam debitam quam devotam cum osculo pedum
reverentiam.
b] Viris venerabilibus et in Christo karissimis fratri Waltero Villariensi abbati et magistro Iohanni
de Nivella et fratribus suis de Ognies ceterisque amicis suis in partibus illis commorantibus Iacobus,
divina permissione Acconensis ecclesie minister indignus, eternam in domino salutem.
c] L(eopoldo) dei gratia illustri duci Austrie I(acobus), divina permissione Acconensis ecclesie
minister indignus, sic transire per bona temporalia ut non amittamus eterna.
d] Viris venerabilibus et in Christo karissimis Stephano decano et Philippo cancellario
Parisiensibus et aliis universis magistris et scolaribus in civitate Parisiensi commorantibus I(acobus),
divina permissione Acconensis ecclesie minister indignus, talenta sapientie et scientie domino cum
usuris reportare.
294
e] Iacobus divina misericordia Acconensis episcopus, omnibus amicis suis salutem in Christo.
Postquam divine propitiationis munificentia servorum suorum diuturnos et multiplices miserata
labores Damiate civitatem, LX milibus pugnatorum infra civitatem absque gladio et pugna interemptis,
in manus christianorum tradidit et castrum Thaneos inexpugnabile fugientibus impiis Sarracenis
nemine persequente subiecit christicolis, succedentibus prosperis multi ex nostris tantorum
beneficiorum immemores et ingrati dominum ad iracundiam provocaverunt variis criminibus animas
suas obligantes et maxime spoliis paganorum et thesauris civitatis furto et rapina communitatem
exercitus defraudando. Quibus iratus dominus exemplo Achor qui de anathemate Iericho furtive
retinuit, ultione manifesta in mari et in terra eos periclitari permisit, quibusdam eorum a Sarracenis
captivatis, aliis mari submersis, aliis mutuo a se interfectis; alii autem pecuniam per sacrilegium
retentam cum aleis et meretricibus luxuriose vivendo turpiter consumpserunt et ita sordida preda
bonos eventus non habuit, sed miseris possessoribus suis vinculo excommunicationis innodatis fuit in
laqueum et in ruinam et cum eis pecunia eorum fuit in perditionem. In illa autem tempestate et
tenebroso tempore falsi nominis peregrini supra modum corruperant vias suas corruentes de peccato
in peccatum, divino timore postposito, et qui in sordibus erant, adhuc sordescebant passim luxuriantes
commessationibus et ebrietatibus vacantes, invicem mordentes atque invicem detrahentes, seditiosi,
prophani et proditores, Christi negotium maliciose perturbantes et Christi exercitus impedientes
promotionem; prelatis autem neque obedientiam neque ullam exhibebant reverentiam, sed gladium
ecclesiasticum contempnentes excommunicationis vilipendebant sententias.
Rex autem Ierusalem cum omnibus fere militibus suis exercitum deseruit, magister Templi cum
maiori parte fratrum suorum recessit, omnes fere Francigene milites abierunt, domnus autem
patriarcha nobiscum noluit in exercitu remanere. Omnes autem qui de Cypro erant nos reliquerunt et
generaliter omnes fere orientales tam prelati quam milites seculares absentes erant, exercitu
peregrinorum ante Damiatam in magno periculo remanente. Tanta autem paupertate omnes fere milites
nostri attenuati fuerant, quod in toto exercitu quatuor vel quinque vix reperiri poterant qui de suo in
Christi servitio valerent sustentari, presertim cum nec reges nec principes nec alii potentes in exercitu
remansissent excepto comite Matheo de regno Sicilie, qui milites quotquot poterat propriis expensis
retinebat. Domnus autem legatus de elemosinis communitatis quibus poterat providebat. Nostri igitur,
quia pauci erant et cum Sarracenorum multitudine secure congredi non poterant, infra licias et fossata
sua ut civitatem custodirent morabantur. Soldanus autem Egypti cum exercitu suo itinere fere unius
diei a civitate Damiate remotus castra sua in insula quadam collocaverat per exploratores suos, impios
christianos qui in exercitu nostro precio conducti latitabant, nobis multipliciter insidiando captansque
oportunitatem si ex aliqua parte nostris posset aliquas inferre molestias vel per aliquos viros Belial,
prophanos christianos, inter nostros posset discordiam seminare.
Plerumque autem hii qui in insidiis latitabant Sarraceni aliquos ex nostris incaute exeuntes
ducebant captivos vel eis capita abscidebant: pro quolibet enim christianorum capite soldanus Egypti
certam eis spoponderat pecuniam. Nostri autem versa vice de suis, paucos tamen, aliquando capiebant,
ipsi enim inermes et expediti velut capreoli celeriter fugiebant et in lacubus paludosis sese recipientes.
De nostris autem militibus et Turcopolis, qui quandoque longius ab exercitu necessitate aliqua
equitabant pro lignis deferendis vel graminibus colligendis, equis eorum sagittis vulneratis aliquos
quandoque detinebant, nostros autem pariter conglobatos et in unum collectos nunquam in congressu
expectare audebant nisi longe plures nostris fuissent. Aliquando autem arte fugam simulantes aliquem