(1973) n°3 - Royal Academy for Overseas Sciences

— 467 —
ontwikkelingseffect fel betwist wordt (3); aldus werd o.m. de
vraag gesteld of het leveren van wapens en militaire opleiding
niet eerder de repressie, of op zijn best het prestige, van de dictators
ten goede kwam dan wel aan de goe gemeente; men heeft
ook bezwaarlijk kunnen uitkienen voor welk deel de betaling van
de koloniale schuld werkelijk een delging is voor de infrastructuur
die België in haar gewezen kolonies heeft achtergelaten en
in welke maat zij eerder de soevereiniteitskosten dekt. Aan de
kant van de N.G.O.’s kan men opwerpen dat bijna de helft van
de privé ingezamelde gelden eigenlijk besteed worden aan mis-
sie-actie en steun aan jonge kerken, waarop men dan niet volkomen
ten onrechte het antwoord krijgt dat kerstening — in se
en louter profaan beschouwd — door bewustmaking tot een persoonlijke
roeping, een wezenlijke bijdrage is voor de ontwikkeling
van de totale mens. Zelfs indien men de ruwe cijfers naar
preciese berekeningen kon corrigeren blijft het waar dat het percentage
van de ONG-hulp, in geldsommen uitgedrukt, onbeduidend
is t.o.v. de officiële hulp.
Een vergelijking met de investeringen van de bedrijfssector
zou — op dat vlak — bijna even sprekend zijn (4).
Het is voorzeker een verkeerde aanpak deze maatstaf te willen
gebruiken om de actie van niet goevernementele instellingen te
evalueren. De echte betekenis ervan is te zoeken bij de uitdrukking
van de Belgische openbare opinie die door de werking van
deze instellingen wordt gemobiliseerd. Wanneer wij weten dat
verleden jaar 329 verenigingen (5) die voor ontwikkelingshulp
ijveren in ons land, door het N.C.O.S. werden geïnterpeleerd,
terwijl Broederlijk Delen, dan vooral in de katholieke sector,
boven de honderd groeperingen kent (de eigenlijke missie-actie
niet inbegrepen) die zich tot dergelijke activiteiten begeven, kan
men — de doubletten afrekenend — beramen dat minstens 200
groepen in het Rijk, al dan niet als rechtspersoon opgericht, bezorgd
zijn met ontwikkeling. Verscheidene onder hen zijn ge-
(3) B. P iret: Aide de la Belgique aux pays sous-développés; Brussel (éd.
Vie Ouvrière) 1972, biz. 50 sq.
(4) Ibid., p. 45.
(5) Onuitgegeven studie van dhr. L. Q u in t e n s : Investeringen en financieringen
van de activiteiten van de niet-goevernementele organisaties; Balans 1971 (Document
N.C.O.S.).