(1973) n°3 - Royal Academy for Overseas Sciences

— 466 —
ten gunste van de Derde W ereld waar zij als „donors” of weldoeners
voorkomen. De „partner” voor dat type van samenwerking
is dan normaal de regering van het geholpen ontwikkelingsland
zonder discriminatie naar het politiek regime dat daar
heerst (1). Van ontwikkelingssamenwerking wordt ook gewaagd
door privé-bedrijven die hun winstoogmerk niet pogen te verdoezelen,
maar die beweren met hun beleggingen en het aanwenden
van hun know how effectief bij te dragen tot ontwikkeling door
werkverschaffing en nering. Hier is de partner eveneens — althans
formeel — de regering van het ontwikkelingsland, als
vertegenwoordiger van de betrokken gemeenschap en ook
wel — maar dan rechtstreeks — door participatie in het kapitaal
of door heffing van belastingen en royalties.
Daar neven staan de schamele niet-goevernementele-organi-
saties die, met geringe middelen, maar totaal onbaatzuchtig,
menen hun eigen opdracht te hebben in deze reusachtige opdracht,
een rechtvaardig evenwicht te herstellen in de verdeling
van het werelderf en een menswaardig bestaan te bezorgen aan
de minbedeelde volkeren. Hun partners kunnen gebeurlijk regeringen
zijn, maar meestal werken zij op een lager en beperkter
vlak met niet goevernementele instellingen uit de ontwikkelingslanden.
Wanneer men de cijfers vergelijkt van de financiële bijdragen
van de internationale, multilaterale, bilaterale officiële sector
(2), en daarbij het cijfer van de bedrijfsinvesteringen ten overstaan
van de schaarse middelen waarover de N.G.O.’s beschikken,
kunnen haar aanmatigingen, een eigen en onmisbare rol te
spelen, belachelijk voorkomen. Om binnen het kader van het
Rijk te blijven kunnen wij de ontwikkelingshulp van ca 15 miljard
in contrast stellen met de 450 miljoen door de N.G.O.’s aan
samenwerking besteed... 3,3 %. Deze ruwe cijfers uit de statistieken
verdienen (aan beide kanten trouwens) critische toelichting.
In de 15 miljard zijn heel wat posten verrekend waarvan het
(1) De keus van „geconventioneerde” landen door de A.B.O.S., geschiedt naar
geen bekendgemaakte criteria. Belgische economische en politieke belangen spelen
hierbij ongetwijfeld een rol.
(2) Zie geannexeerde tabel.