(1986) n°2 - Royal Academy for Overseas Sciences

- 180 —
V a n d e r v a e l, F. 1 9 8 0 . Biométrie humaine, 3e éd. — Éd. Desoer, Liège, 165 p p .
Va n R u , A. M ., T h o m so n, C. D., M c K e n z ie , J. M. & R o b in so n, M. F. 1979. Selenium
deficiency in total parenteral nutrition. Am. J. Clin. Nutr., 32 : 2076-2085.
V e r lin d e n , M., B a a r t , J. & D e e l s t r a , H. 1980. Optimization of the determination of
selenium by atomic absorption spectrometry : comparison of two hydride generation
systems. — Talanta, 27 : 633-639.
Vis, H. L. 1974. Histoire naturelle de la malnutrition en Afrique Centrale. — Bull. Acad. r.
Méd. Belg., 129 : 637-654.
W a ts o n , R. D ., C a n n o n , R. A ., K u r l a n d , G . S., C o x , K .L . & F r a t e s , R. S. 1985. Selenium
responsive myositis during prolonged home total parenteral nutrition in cystic fibrosis. —
J. Parent. Ent. Nutr., 9 : 58-60.
Y a n g , G „ W a n g , S., Z h o v , R. & S u n , S. 1983. Endemic selenium intoxication of humans
in China. — Am. J. Clin. Nutr., 3 7 : 872-881.
DISCUSSION
R. Vanbreuseghem — L’exposé de M. Deelstra sur la présence de sélénium dans le lait
maternel, particulièrement chez la femme de la ville, est fort intéressant. Je suppose que M.
Deelstra sait que le sélénium est présent dans certains produits de beauté, peut-être plus
employés en Afrique à cause de leur action préventive et apparemment curative du Pityriasis
versicolor, prédominant de 15 à 17 ans chez les jeunes des deux sexes. Ce sélénium est
absorbé par la peau et peut-être d’autant plus facilement que les femmes noires veulent
s’éclaircir la peau avec d ’autres produits de beauté qui contiennent des sels de mercure souvent
irritants pour la peau.
H. Deelstra. — De vraag van de H. R. Vanbreuseghem is zeer pertinent. Vanwege de
dermatoloog alsook vanwege de verpleegsters werkzaam in de «Clinique Rwagasore» te
Bujumbura vernamen wij dat :
1) Het seleenbevattende produkt (Selsun®) inderdaad gebruikt wordt, tegen pityriasis versicolor,
vooral op de ganse romp alsook voornamelijk tegen «pelletjes» op de behaarde
hoofdhuid (t.g.v. een epidermomycose). Dit middel wordt vrij frekwent gebruikt in de stad,
maar zelden op het platteland.
2) Anderzijds, huidverblekingsmiddelen op basis van kwik hoofdzakelijk op het gelaat
toegepast worden. Bij Burundese gehuwde stadsvrouwen gebeurt dit slechts uitzonderlijk.
De kans op een verhoogde absorptie van seleen onder invloed van het gebruik van
kwikbevattende verblekingsmiddelen lijkt dus gering enerzijds omdat beide produkten op
verschillende plaatsen op de huid toegepast worden, anderzijds omdat uit de literatuur
blijkt dat seleen en kwik in bloed eerder antagonistisch werken.
Een verhoogde seleenabsorptie als gevolg van het uitsluitend gebruik van seleenbevattende
crèmes zou echter mogelijk zijn. Bij de bekomen seleengehalten in moedermelkmonsters
werden echter relatief lage waarden gevonden en geen systematische uitschieters die op een
specifieke seleenopname zouden wijzen. Bij de 21 stadsmoeders, betrokken bij het onderzoek,
werd navraag gedaan over het gebruik van dergelijke produkten. Slechts één van de betreffende
moeders had ooit Selsun® gebruikt, doch meer dan 5 jaar geleden. Wij mogen daarom
aannemen dat het uitwendig gebruik van seleenbevattende produkten onze studie hoogstwaarschijnlijk
niet beïnvloed heeft.
Wij zijn de H. Vanbreuseghem echter dankbaar voor zijn opmerking en zullen er in het
verder onderzoek terdege mee rekening blijven houden.