Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

kerk enkele jaren daarvoor een universiteit opgericht
die goed stond aangeschreven.
ZIJN MOEDER EN TWEE ZUSSEN
WERDEN LID VAN DE KERK
Lorenzo Snow studeerde een jaar aan het Oberlin
College. Hoewel hij van aard waardering voor andere
mensen had, was hij nooit zo onder de indruk van
georganiseerde godsdiensten. Aan het eind van het
semester schreef hij aan zijn zus Eliza: ‘Als er niets beters
te vinden is dan wat je hier op het Oberlin College ervan
ziet, wil ik niets meer met godsdiensten te maken hebben.’
(Smith, Biography and Family Record, p. 5.)
Zijn moeder en een
zus waren de eerste leden
uit de familie Snow die
lid van De Kerk van Jezus
Christus van de Heiligen
der Laatste Dagen werden.
Later werd zijn zus
Eliza lid. Lorenzo had veel
respect voor de mening
en het inzicht van Eliza,
en hij schreef haar in
Kirtland (Ohio) en stelde
veel vragen over de nieuw
Eliza R. Snow
geopenbaarde godsdienst.
Ze beantwoordde zijn
vragen en vroeg of hij naar Kirtland wilde komen om
bij professor Seixas te studeren, die door de leiders van
de kerk was gevraagd om Hebreeuws te doceren. In
het voorjaar van 1836 vertrok Lorenzo uit Oberlin en
verhuisde hij naar Kirtland.
HIJ STOND OPEN VOOR DE KERK
Lorenzo Snow wilde graag de profeet Joseph
Smith ontmoeten. Vlak nadat hij in Kirtland (Ohio) was
aangekomen, stond hij op straat met zijn zus Eliza te
praten toen ‘Joseph langskwam, die nogal haast leek te
hebben. Hij bleef lang genoeg staan om zich aan
Lorenzo voor te stellen en tegen Eliza te zeggen: “Eliza,
nodig je broer maar uit om bij ons te komen eten.” Zij
was toen in de kost bij de profeet thuis en gaf les op
zijn privéschool. Lorenzo keek de vreemdeling zo lang
mogelijk na, en zei toen tegen zijn zus: “Joseph Smith
is een opmerkelijk man. Ik wil hem beter leren kennen.
Misschien dat Joseph Smith en het mormonisme toch
meer voorstellen dan ik had kunnen dromen.”’ (Thomas
C. Romney, The Life of Lorenzo Snow [1955], p. 23.)
Lorenzo Snow Hoofdstuk 5
Net als zijn vader benaderde Lorenzo godsdienst
niet op een bekrompen, dogmatische wijze. Voor hem
was het mormonisme geestelijk soelaas voor de verongelijkten.
Hij bestudeerde de godsdienst behoedzaam,
hij luisterde naar de toespraken van de profeet Joseph
Smith, en hij sprak onder vier ogen met hem. Hij sloot
vriendschap met de vader van de profeet, die tegen hem
zei: “Je zult binnenkort overtuigd zijn van de waarheid
van het werk in de laatste dagen, je zult je laten dopen,
en je zult zo groot worden als je zelf maar wilt — zelfs
zo groot als God, en groter wil je niet worden.’
(Geciteerd in LeRoi C. Snow, ‘Devotion to a Divine
Inspiration’, Improvement Era, juni 1919, p. 654.)
Waar de familie Snow naar de kerk ging
HIJ OBSERVEERDE DE LEDEN
ZORGVULDIG VOORDAT HIJ ZICH
LIET DOPEN
Lorenzo Snow observeerde de leden van de kerk
en was verbaasd over het getuigenis van de ouderlingen
omdat zij zo duidelijk en positief over hemelse zaken
spraken. Hij was verbaasd over de goddelijke macht die
tot uitdrukking kwam door de bediening van patriarch
Joseph Smith sr. ‘Toen hij, voordat hij zich liet dopen,
in de [Kirtland]tempel een “zegenbijeenkomst” bijwoonde,
en naar verscheidene patriarchale zegens had
geluisterd die mensen ontvingen van wie hij de achtergrond
goed kende, en van wie de patriarch eigenlijk
niets afwist, was hij verbaasd dat er in hun zegens zoveel
positieve en duidelijke karaktereigenschappen van hen
genoemd werden. En, zoals hij later zei, was hij ervan
overtuigd dat een grotere invloed dan de menselijke
vooruitziendheid de woorden dicteerde aan de persoon
die de zegen gaf.’ (Smith, Biography and Family
Record, p. 9.)
81