Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

HIJ HIELD VERSLAGEN BIJ
De geschriften van Wilford Woodruff omvatten negentien dagboeken met ruim
zevenduizend bladzijden, over een periode van 62 jaar.
Wilford Woodruff volgde de raad van de profeet
Joseph Smith op en hield trouw een dagboek bij. In de
archieven van het kantoor van de kerkhistoricus bevinden
zich zo’n zevenduizend bladzijden uit de dagboeken
van Wilford Woodruff. Het verslag dat hij bijhield
was van onschatbare waarde voor hemzelf, zijn familie,
en nu voor de hele kerk. Later in zijn leven, in 1856
begon ouderling Woodruff aan zijn carrière als kerkhistoricus,
maar vanaf het begin van zijn leven in de
kerk had hij het gevoel dat hij een bijzondere verantwoordelijkheid
had om belangrijke gebeurtenissen,
toespraken, plaatsen, mensen en manifestaties van de
herstelling vast te leggen. Zijn uitgebreide dagboeken
zijn de basis van veel kennis die we over de geschiedenis
van de kerk hebben.
Op 20 januari 1872 schreef hij het volgende in
zijn dagboek, over wat hij tijdens een bijeenkomst op
de school der profeten had gezegd:
‘Er is een onderwerp dat ik wil bespreken, en dat
is het bijhouden van een dagboek wat betreft de omgang
van God met ons. Ik heb vaak gedacht dat het Quorum
der Twaalf Apostelen en anderen mij nogal enthousiast
op dat gebied vonden. Maar toen de profeet Joseph
Schilderij: Harold I. Hopkinson
Wilford Woodruff Hoofdstuk 4
Smith het Quorum der Twaalf Apostelen organiseerde,
vroeg hij ze om een geschiedenis van hun leven bij te
houden; en gaf hij zijn redenen daarvoor. Ik kreeg die
geest en roeping vanaf het moment dat ik lid van de kerk
werd. Ik heb een verslag gemaakt van de eerste toespraak
die ik hoorde, en vanaf die dag heb ik dagelijks
een dagboek bijgehouden. Vanaf het moment dat ik
Joseph Smith hoorde prediken, onderwijzen en profeteren,
had ik altijd het gevoel dat het mijn plicht was
om het op te schrijven. Ik voelde me onrustig en kon
niet eten, drinken of slapen totdat ik het had opgeschreven.
En mijn geest was op dat gebied zo geoefend
dat ik, als ik Joseph Smith hoorde spreken en geen pen
en papier bij me had, naar huis ging en de hele toespraak
bijna woord voor woord en zin voor zin
opschreef. En nadat ik alles had opgeschreven, werd
het van me weggenomen, en kon ik het niet meer herinneren.
Dat was een gave van God.
‘De duivel heeft al vanaf de dag van mijn geboorte
tot de dag van vandaag geprobeerd mij het leven te
benemen, meer nog dan het leven van andere mensen.
Ik schijn een uitgesproken slachtoffer van de tegenstander
te zijn. Ik kan daarvoor maar één reden bedenken:
de duivel wist dat ik, als ik mij zou aansluiten bij De
Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste
Dagen, de geschiedenis van die kerk zou schrijven en
een verslag zou nalaten van de werken en leringen van
de profeten, apostelen en ouderlingen.’ (Geciteerd in
Cowley, Wilford Woodruff, pp. 476–477.)
HIJ GETUIGDE VAN HET BIJHOUDEN
VAN EEN DAGBOEK EN WAARSCHUWDE
TOEKOMSTIGE GESCHIEDSCHRIJVERS
Een bladzijde uit het dagboek van
Wilford Woodruff
Op 6 september
1856 schreef Wilford
Woodruff in zijn dagboek:
‘Wij zijn niet geneigd om
aan het belang van
bepaalde gebeurtenissen
te denken als ze plaatsvinden,
maar we zien pas
later het belang ervan in.
We leven in een van de
belangrijkste bedelingen
sinds de mens op aarde
is, en we behoren een
verslag bij te houden van
de belangrijke gebeurte-
nissen die ter vervulling van de profetieën en openbaringen
van God voor onze ogen plaatsvinden. Er is een
overvloed aan openbaringen in onze tijd, en we willen
er een verslag van bijhouden als ze zich voor onze ogen
voordoen.’ (Wilford Woodruff’s Journal, deel 4, p. 444.)
69