Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

Schilderij: Kay Watson
Presidenten van de kerk
het heil van God geopenbaard zou worden en dat zijn
rechtvaardigheid te voorschijn zou komen. Ik wist ook
dat ik het volk van God zou vinden dat zich had vergaderd.
Vanaf dat moment totdat ik met het evangelie in
aanraking kwam, was ik tevreden en had ik het gevoel
dat ik me niet meer druk hoefde te maken over kerken
en predikanten.’ (Cowley, Wilford Woodruff, p. 29.)
ROBERT MASON VERTELDE HEM
OVER DIENS VISIOEN
Robert Mason, een
gelovig man die naar het
volledige evangelie van
Jezus Christus zocht, was
iemand die veel invloed
op Wilford Woodruff had,
zelfs voordat Wilford over
de herstelling had
gehoord. De Heer was
hem genadig en door
middel van een visioen
kwam hij te weten wat er
korte tijd nadien op aarde
zou gebeuren. Wilford
Woodruff heeft het volgende over dat visioen geschreven:
‘De heer Mason beweerde niet dat hij enig gezag
had om de verordeningen van het evangelie te verrichten,
en hij geloofde niet dat die bevoegdheid op aarde
was. Maar hij geloofde wel dat alle mensen die in God
geloofden, het voorrecht hadden om te vasten en te
bidden voor de genezing van de zieken, door hun de
handen op te leggen. Hij geloofde dat het zijn recht en
het recht van alle eerlijke mensen was om door middel
van gelovig gebed licht, kennis, visioenen en openbaringen
te ontvangen. Hij vertelde me dat de dag nabij
was dat de Heer zijn kerk en koninkrijk op aarde zou
vestigen, met alle gaven en zegeningen vanouds. Hij zei
dat dat werk nog voor zijn dood op aarde zou beginnen,
maar dat hij niet lang genoeg zou leven om de zegeningen
ervan te ontvangen. Hij zei dat ik zo moest leven
dat ik ze zou kunnen ontvangen, en dat ik een belangrijke
rol in dat koninkrijk moest spelen.
‘De laatste keer dat ik hem zag, vertelde hij me
over het volgende visioen dat hij eens overdag op zijn
land had gehad: “Ik werd in een visioen weggevoerd en
bevond me in een grote boomgaard. Ik kreeg honger en
ging in deze grote boomgaard op zoek naar wat vruchten
om te eten, maar ik kon er geen vinden. Terwijl ik
verbaasd was dat ik geen vruchten kon vinden te midden
van al die bomen, begonnen ze om te vallen alsof er
een wervelwind opstak. Ze bleven vallen totdat er in de
boomgaard geen enkele boom meer overeind stond.
Maar meteen daarna zag ik jonge spruiten tussen de
64
wortels uitkomen, die jonge, prachtige bomen werden.
Ze begonnen te bloeien en brachten vruchten voort die
rijp werden. Het was prachtig om naar te kijken, ik had
nog nooit zoiets moois gezien. Ik strekte mijn hand uit
en plukte een van de vruchten. Ik keek er met groot
genoegen naar, maar toen ik op het punt stond ervan
te eten, was het visioen afgelopen en kon ik de vrucht
niet proeven.”
‘“Na dat visioen knielde ik nederig in gebed neer
en vroeg de Heer of Hij me de betekenis van dat visioen
wilde uitleggen. Toen hoorde ik de stem van de Heer,
die zei: ‘Mensenkind, u hebt mij ijverig gezocht om de
waarheid aangaande mijn kerk en koninkrijk te leren
kennen. Hiermee laat ik u zien dat mijn kerk in deze
generatie niet op aarde is georganiseerd. Maar in de
generatie van uw kinderen zullen de kerk en het
koninkrijk van God geopenbaard worden, met alle
gaven en zegeningen die de heiligen vanouds ontvingen.
U zult lang genoeg leven om ervan te horen, maar
u zult in dit leven niet de zegeningen ervan ontvangen.
U zult na de dood door de Heer gezegend worden
omdat u in dit leven gehoor hebt gegeven aan de
influisteringen van mijn Geest.”’
‘Toen de heer Mason over zijn visioen en de uitleg
ervan had verteld, noemde hij me bij mijn voornaam
en zei: “Wilford, ik zal nooit in het vlees van deze
vrucht eten, maar jij wel en je zult een belangrijke rol
in het nieuwe koninkrijk spelen.” Toen draaide hij zich
om en liep weg. Dat waren de laatste woorden die hij
op aarde tegen me sprak. Dat was voor mij een buitengewone
ervaring. Ik had in een periode van twintig jaar
veel tijd met deze oude heer Mason doorgebracht. Hij
had me nooit eerder over dat visioen verteld. Maar hij
zei dat hij zich door de Geest van de Heer geïnspireerd
voelde om mij erover te vertellen.
‘Hij had het visioen rond het jaar 1800 ontvangen.
Hij vertelde mij erover in 1830, in het voorjaar dat de
kerk werd georganiseerd. Toen ik me drie jaar later in
De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste
Dagen liet dopen, dacht ik als eerste aan deze profeet,
Robert Mason. Toen ik met het Zionskamp in Missouri
aankwam, schreef ik hem een lange brief waarin ik hem
vertelde dat ik het ware evangelie met alle bijbehorende
zegeningen had gevonden; dat het gezag van de
kerk van Christus op aarde was hersteld, zoals hij me
had verteld; dat ik de verordeningen van de doop en
handoplegging had ontvangen; dat ik wist dat God de
kerk van Christus door middel van de profeet Joseph
Smith op aarde had gevestigd.
‘Hij las mijn brief keer op keer met grote vreugde.
Hij ging ermee om op de manier waarop hij in zijn visioen
met de vrucht omging. Hij was heel oud en stierf
al snel zonder de verordeningen van het evangelie van
een ouderling van de kerk te ontvangen.