Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

Presidenten van de kerk
Hij heeft eens gezegd: ‘Ik zou zeggen: laat alles
maar komen zoals God het beschikt heeft. Ik verlang niet
naar beproevingen; ik verlang niet naar kwelling. Ik zou
God bidden: “Leid mij niet in verzoeking, maar verlos
mij van de boze; want uwer is het koninkrijk en de
kracht en de heerlijkheid.” Maar als er een aardbeving
plaatsvindt, als het onweer losbarst, als de machten van
de duisternis worden losgelaten, als de boze geest
tekeergaat, en de heiligen door een kwade invloed
worden geteisterd, en mijn en hun leven op de proef
wordt gesteld; laat dat dan maar gebeuren, want wij
zijn heiligen van de allerhoogste God, en alles is waar,
alles is vreedzaam, alles is goed en zal dat blijven, in
tijd en eeuwigheid.’ (Journal of Discourses, deel 5,
pp. 114–115.)
HIJ OVERLEED IN BALLINGSCHAP
President Taylor overleed in het huis van Thomas F. Rouche, bij Kaysville (Utah)
Van zijn dierbaren afgezonderd en zonder geregeld
contact met hen, en onder zware druk door de strijd
die de kerk voor haar grondwettelijke rechten moest
leveren, werd president John Taylor ziek en stierf of 25
juli 1887 in Kaysville (Utah). Hij was 78 jaar oud. Toen
hij overleed, had hij nog steeds enkele kogels in zijn
lichaam van de moord op de profeet Joseph en Hyrum
Smith. Na zijn overlijden gaven zijn raadgevers, George
Q. Cannon en Joseph F. Smith, een verklaring uit om
hem te eren. Daarin stond onder andere:
‘Er hebben maar weinig mensen geleefd die eenzelfde
integriteit en vastberaden morele en lichamelijke
moed hebben getoond als onze geliefde profeet die
zojuist is overleden. Hij kende geen angst in het werk
van God. En ten opzichte van boze benden, en op
andere momenten dat zijn leven in gevaar verkeerde,
en dat er gevaar dreigde voor de leden, is hij nooit
teruggedeinsd — zijn knieën knikten niet en zijn handen
trilden niet. Als er vastberaden en moedig moest
worden opgetreden, wist iedere heilige der laatste dagen
steevast waar president John Taylor te vinden was en
hoe hij daar tegenover stond. Ieder probleem pakte hij
58
Foto: Don O. Thorpe
eerlijk en moedig aan, op een manier die bewondering
opriep bij iedereen die hem zag en hoorde.
Onverschrokken moed en onverzettelijke standvastigheid
waren twee van zijn belangrijkste karaktereigenschappen,
die hem onderscheidden van andere mensen
met soortgelijke eigenschappen. Daarbij had hij veel
liefde voor de vrijheid en een hekel aan onderdrukking.
Hij was een man op wie iedereen kon vertrouwen.
En gedurende zijn hele leven had hij het volledige,
onovertroffen vertrouwen van de profeten Joseph,
Hyrum en Brigham, en alle andere leiders en leden van
de kerk. De titel “Voorvechter van de vrijheid”, die
hij in Nauvoo had ontvangen, paste bijzonder goed
bij hem. (...)
‘Door de wonderbare macht van God, ontsnapte
president Taylor aan de dood die de moordenaars in
de gevangenis tet Carthage voor ogen hadden. Zijn
bloed werd vermengd met het bloed van de vermoorde
profeet en patriarch. Sindsdien is hij een levende martelaar
voor de waarheid geweest.’ (‘Announcement of
the Death of President John Taylor’, Deseret Evening
News, 26 juli 1887, p. 2.)
HIJ LEIDDE EEN LEVEN
VAN DIENSTBETOON EN
MARTELAARSCHAP
President John Taylor
overleed in ballingschap,
in wellicht de moeilijkste
periode in de overlevingsstrijd
van de kerk,
als martelaar voor de
beginselen van trouw en
integriteit, als martelaar
voor de godsdienstvrijheid,
als martelaar voor
de goddelijke aard en
het getuigenis van zijn
apostolische roeping, als
martelaar voor de herstelling
van de ware
kerk van Jezus Christus,
en als martelaar voor de
waarachtige Jezus Christus, van wie hij een dienstknecht
was.