Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

Foto: Hansen en Savage
Presidenten van de kerk
ervaren waardoor ze niet in staat waren om hun schuld
aan het fonds terug te betalen.
President Taylor gaf de volgende raad aan de leden
die welvarender waren: ‘De rijken (...) hebben een
geschikte mogelijkheid om de armen van de Heer te
gedenken. Als zij u geld verschuldigd zijn en dat niet
kunnen terugbetalen, scheld ze dan de rente en de
schuld kwijt, of zoveel daarvan als u zou willen dat u
kwijtgescholden werd als de situatie omgekeerd was.
Daarmee doet u voor anderen wat u wilt dat zij voor u
doen. Want hieraan hangt de ganse wet en de profeten.
Als u een hypotheek hebt verleend aan broeders en
zusters die arm, maar goed lid en eerlijk zijn, en die u
graag willen terugbetalen maar dat niet kunnen, scheld
hun schuld dan geheel of gedeeltelijk kwijt. Verleen
hun ook een jubeljaar als u kunt. Dan zult u hun geloof,
gebeden en vertrouwen hebben, wat wellicht meer
waard is dan geld.’ (Geciteerd in Roberts, Life of John
Taylor, pp. 336–337.)
ER GING EEN SOMBERE PROFETIE IN
VERVULLING
De algemene aprilconferentie van 1882 werd gekenmerkt
door opeengepakte wolken en zware regenval. Het
weer leek wel een voorspelling van de nabije toekomst.
Er waren negentien maanden voorbijgegaan sinds president
John Taylor had gewaarschuwd voor de invloeden
die zich tegen de kerk zouden keren. Nu begonnen die
invloeden steeds merkbaarder te worden. In het najaar
van 1881 begonnen predikanten van verschillende genootschappen
om strengere regels op het gebied van het
meervoudig huwelijk te roepen. Op 22 maart 1882 tekende
de president van de Verenigde Staten de Edmunds
Bill, waardoor de kerk uit haar recht werd ontzet en
alle mannelijke leden die het meervoudig huwelijk
praktiseerden of erin geloofden, gevangengenomen
konden worden. President Taylor adviseerde de leden
om hun kraag op te zetten en deze storm uit te zitten:
‘We willen ten
opzichte van deze regering
niet vijandig of
opstandig zijn. Zonder
onze beginselen geweld
aan te doen zullen we de
letter van die onrechtvaardige,
onmenselijke,
onderdrukkende en
ongrondwettelijke rechtsregel
zoveel mogelijk
naleven. Maar we kunnen
niet al onze mensenrechten
opofferen, zoals
corrupte, onredelijke en
56
gewetenloze mensen van ons verwachten. We kunnen
niet de hoogste en edelste beginselen van de menselijke
natuur overtreden en van hoogstaande, deugdzame en
eerzame vrouwen verstotelingen en verschoppelingen
maken. Ook kunnen we niet op het altaar van de
publieke opinie de hoogste en edelste beginselen van
humaniteit offeren!
‘Wij zullen alle grondwettelijke rechtsregels nakomen,
zoals we altijd hebben gedaan. Maar hoewel we
godvrezend en gezagsgetrouw zijn, en alle eerzame
mensen en functionarissen respecteren, zijn we geen
lafhartige slaven. En we hebben niet geleerd om de hielen
van onderdrukkers te likken, of ons aan onredelijke
eisen te onderwerpen. We zullen stap voor stap, wettelijk
en grondwettelijk, voor onze rechten als Amerikaanse
burgers strijden, en voor de algemene rechten van de
mens. Wij staan trots rechtop en beseffen wat onze
rechten als Amerikaanse burgers zijn, en wij houden
ons stevig vast aan de onschendbare garanties van de
grondwet. En in die wet staan niet alleen de machten
en rechten van de president, het congres en de rechterlijke
macht gedefinieerd, er staat ook in dat “de machten
die niet door de grondwet aan de Verenigde Staten
zijn overgedragen, en door die grondwet niet aan de
staten zijn verboden, respectievelijk aan de staten of
het volk zijn voorbehouden.”’ (Journal of Discourses,
deel 23, p. 67.)
Het Gardo House, de woning van president Taylor