Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

zaam was.’ (‘Taking the Gospel to Britain: A Declaration
of Vision, Faith, Courage, and Truth’, Ensign, juli 1987,
p. 7.)
‘Zodra de jonge
ouderling Hinckley zich
had overgegeven aan het
werk in Lancashire, kreeg
hij een brief waarin hij
naar Londen geroepen
werd als bijzonder
assistent van ouderling
Joseph F. Merrill, lid van
de Raad der Twaalf
Apostelen en president
van het zendingsgebied
Europa.
‘“We doopten niet veel mensen in die tijd in
Met president Joseph Fielding Smith
het boekje Waarheid hersteld lezen, wat
Gordon B. Hinckley had geschreven
Londen,” herinnert zijn collega Wendell J. Ashton zich,
“maar ouderling Hinckley was een eersteklas spreker op
de hoek van Hyde Park. Ik kan u ervan verzekeren dat
we heel ad rem moesten zijn. En ouderling Hinckley
was daar het best in. Ik ben altijd van mening geweest
dat hij daar in Hyde Park enorm veel ervaring heeft
opgedaan, waar hij de rest van zijn leven zo bekwaam
in was — de kerk verdedigen en moedig over de waarheden
ervan spreken. Hij was er toen goed in en dat is
hij nog steeds.’
‘Al snel was de jonge ouderling Hinckley terug in
Salt Lake City, moe, mager en (ironisch ten opzichte van
de rest van zijn leven) met een verlangen om “nooit
meer te hoeven reizen”.’ (Jeffrey R. Holland, ‘President
Gordon B. Hinckley: Stalwart and Brave He Stands’,
Ensign, juni 1995, p. 8.)
HIJ WAS LID VAN HET RADIO,
PUBLICITY, AND MISSION
LITERATURE COMMITTEE
Hij was in 1935 secretaris van het Church Radio, Publicity, and Mission
Literature Committee, waarvoor hij veel van het eerste materiaal van de kerk
voor public relations en visueel materiaal schreef en ontwikkelde.
KOPIËREN NIET TOEGESTAAN
Gordon B. Hinckley Hoofdstuk 15
Na zijn zending vroeg zijn zendingspresident,
ouderling Joseph F. Merrill van de Raad der Twaalf, of
Gordon B. Hinckley bij president Heber J. Grant en het
Eerste Presidium wilde komen om over de publicatie van
zendingsmateriaal te praten. ‘Er werd een nieuw comité
van leden van de Twaalf georganiseerd om de nieuwste
communicatiemiddelen in het zendingswerk te introduceren.
Broeder Hinckley werd samensteller en secretaris
van het Church Radio, Publicity, and Mission
Literature Committee. Het was in feite een voorloper
van de afdeling public relations van de kerk. Zijn plannen
om naar de Columbia University te gaan, werden
aan de kant gezet. Zijn werk als seminarieleerkracht,
wat hij na zijn zending parttime deed, werd vervangen.
Het comité bestond uit zes leden van de Twaalf, met
ouderling Stephen L Richards als voorzitter.’ (Packer,
Ensign, februari 1986, p. 5.)
HIJ VOND EEN EEUWIGE PARTNER
Gordon B. Hinckley
en Marjorie Pay gingen al
met elkaar om voordat hij
op zending ging en waren
goede vrienden geworden.
Ze was enthousiast
over zijn nieuwe roeping
en moedigde hem aan om
te dienen. ‘“Marjorie was
‘het buurmeisje’ toen we
opgroeiden,” herinnert
president Hinckley’s jongere zus Ramona H. Sullivan zich,
“het buurmeisje aan de overkant. En ze was heel knap.
Wat ik het meest van Marge herinner, is hoe beschaafd
en indrukwekkend ze was, zelfs als jong meisje, met
toespraken en uitvoeringen tijdens bijeenkomsten en
activiteiten van onze oude wijk 1. Alle andere kinderen
stonden maar wat te mompelen als ze iets moesten
zeggen, maar Marjorie was volslagen professioneel. Ze
was welbespraakt en had de juiste lichaamstaal. Ik kan
me haar voordrachten nog goed herinneren.”
‘Hoewel ze pas echt
verkering kregen toen hij
van zijn zending was
thuisgekomen, was het
een van de jeugdige voordrachten
die Marjorie Pay
hield waardoor voor het
eerst zijn aandacht werd
getrokken. “Ik heb haar
voor het eerst in het
jeugdwerk ontmoet”, zei
Ouderling en zuster Hinckley, april 1970
Marjorie Pay Hinckley
president Hinckley met
een glimlach. “Ze droeg
271