Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

Benson, met heel mijn hart wil ik u feliciteren en ik bid
dat God u zal zegenen. Want u bent gekozen als het
jongste lid van het Quorum der Twaalf Apostelen.”
‘De schok was op
het gezicht van Ezra te
zien. Hij had het gevoel
of de aarde onder zijn
voeten wegzakte. Hij had
niet gedacht dat hij daarvoor
zou worden geroepen.
Later heeft hij zijn
gevoelens beschreven:
“Die mededeling was
ongelofelijk en overweldigend.
(...) Enkele minuten
lang kon ik alleen
maar zeggen: ‘O, president
Grant, dat kan niet
Ouderling Ezra Taft Benson
waar zijn!’ En dat moet ik wel verscheidene malen herhaald
hebben voordat ik in staat was om mijn [gedachten]
voldoende op een rijtje te hebben om te beseffen
wat er gebeurde. (...) Hij hield mijn hand lang vast terwijl
we allebei huilden. (...) Ruim een uur waren we bij
elkaar, en een groot deel van die tijd hielden we hartelijk
elkaars handen vast. [Hoewel hij] zwak was, was zijn
verstand helder en levendig, en ik was diep onder de
indruk van zijn lieve, vriendelijke, nederige geest die in
mijn ziel leek te kijken.
‘“Ik voelde me zo zwak en ontoereikend dat ik zijn
troostende en geruststellende woorden extra waardeerde.
Hij zei onder andere: ‘De Heer heeft de gewoonte om
mannen groot te maken die als leider worden geroepen.’
Toen ik in mijn zwakheid in staat was om te zeggen
wat mijn gevoelens ten opzichte van de kerk waren,
zei hij: ‘Dat weten we. De Heer wil mensen die alles
voor zijn werk geven.’
‘“Hij sprak over de bijzondere bijeenkomst van het
Eerste Presidium en de Twaalf twee weken eerder waarin
ik enthousiast en unaniem was besproken. (...) Ik ben
ervan overtuigd dat dit alleen [door] de rijke zegeningen
van de Almachtige verwezenlijkt kan worden.”
‘De president vroeg Ezra om de algemene oktoberconferentie
bij te wonen, waar hij zou worden voorgesteld
en geordend. Hij zei ook dat zijn grootvader en
andere getrouwe voorouders zich verheugden omdat
een van hun nakomelingen tot apostel was geroepen.’
(Dew, Ezra Taft Benson, pp. 174–175.)
Ezra Taft Benson Hoofdstuk 13
HIJ VERVULDE EEN ZENDING OM DE
BEHOEFTIGE LEDEN IN EUROPA TE
HELPEN
Ouderling Benson en Max Zimmer in
het magazijn van het Internationale
Rode Kruis in Genève. Ze inspecteerden
hulpgoederen voor de heiligen in
Europa, 1946
‘In december 1945
werd ouderling Benson
geroepen om na de
Tweede Wereldoorlog het
zendingsgebied Europa
te leiden. Hij had de specifieke
opdracht om zendingsgebieden
in Europa
te heropenen en voedsel,
kleding en beddengoed
onder de behoeftige heiligen
te distribueren.
‘Tijdens deze liefdevolle
zending van bijna elf
maanden reisde ouderling
Benson zo’n honderdduizend
kilometer
naar Duitsland, Polen, Tsjecho-Slowakije en Scandinavië
— vaak in ijskoud weer in onverwarmde treinen en
vliegtuigen. Met zijn kenmerkend enthousiasme organiseerde
hij met zijn reisgenoten het “K-Ration Quartet”,
om de eentonige en onaangename uren weg te zingen.
‘Iedere keer dat het onmogelijk leek om toestemming
te krijgen om een land binnen te komen dat door
de oorlog verscheurd was, of om hulpgoederen te distribueren,
deed ouderling Benson een beroep op de Heer
om de deur te openen. Belemmering na belemmering
werd uit de weg geruimd en duizenden tonnen hulpgoederen
van de kerk werden naar de heiligen in Europa
gestuurd. Tijdens zijn zending wijdde ouderling Benson
ook Finland toe aan de verkondiging van het evangelie.
Verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog, 1946
‘Ouderling Benson vergaderde in gebombardeerde
schoolgebouwen en kerkgebouwen met heiligen die
hun huis, gezin en gezondheid waren kwijtgeraakt —
alles, behalve hun toewijding aan het evangelie. De
beelden van honger en verwoesting zijn president
Benson altijd bijgebleven. Evenals de gezichten en het
227