Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

‘HET UITEINDELIJKE DOEL VAN DE
COÖRDINATIE IS DE VERSTERKING
VAN HET GEZIN’
Ouderling Harold B. Lee sprak over ‘vier belangrijke
factoren (...) om doeltreffende coördinatie te
bevorderen. Ten eerste moeten we ervoor zorgen dat
door de coördinatie het gezin wordt versterkt, dat er
hulp bij problemen wordt geboden en zo nodig speciale
hulp en troost.
‘Ten tweede moet de kracht van het priesterschap
volledig gebruikt worden binnen de verantwoordelijkheid
van de priesterschapsquorums, zoals duidelijk in
de openbaringen staat aangegeven.
‘Ten derde moeten we de doelstellingen van iedere
hulporganisatie onder de loep nemen.
‘En ten vierde is het belangrijkste en uiteindelijke
doel van alles wat we doen kennis van het evangelie te
vergaren, dat te verbreiden, en onder de leden van de
kerk een sterker geloof en getuigenis te ontwikkelen
van de evangeliebeginselen.’ (Conference Report, oktober
1964, pp. 80–81.)
PROGRAMMA’S VAN DE KERK STEUNEN
HET GEZIN
Tijdens de algemene oktoberconferentie in 1967
zei ouderling Harold B. Lee opnieuw dat er behoefte
aan de verschillende programma’s van de kerk was om
het gezin te steunen. ‘Keer op keer is de uitspraak herhaald
dat het gezin de basis van een rechtschapen
leven is. Met de nieuwe en noodzakelijke nadruk op
het “hoe”, mogen we niet het “waarom” uit het oog
verliezen. De priesterschapsprogramma’s zijn tot steun
van het gezin; de hulporganisaties verlenen daar hulp
bij. Met de hulp van verstandige regionale leiders kunnen
wij ons deel doen om Gods grote doel te verwezenlijken,
namelijk “de onsterfelijkheid en het eeuwige
leven van de mens tot stand te brengen” (Mozes 1:39).
Zowel uit de openbaringen van God als uit de kennis
van mensen kunnen we leren hoe belangrijk het gezin
is in de ontwikkeling van de mens. U bent vast onder
de indruk dat de rode draad die door deze conferentie
loopt, met het onderwijs thuis en de grote verantwoordelijkheid
van de ouders thuis te maken heeft. Veel van
wat we organisatorisch doen, is steun verlenen om personen
te versterken, en we mogen niet denken dat de
programma’s van de kerk belangrijker zijn dan het individu.’
(Conference Report, oktober 1967, p. 107.)
Harold B. Lee Hoofdstuk 11
HIJ WERD DOOR ZIJN BEPROEVINGEN
VERFIJND
Profeten van God
zijn niet immuun voor
beproevingen en moeilijkheden.
Zij worden
voorbereid in de smeltkroes
van tegenspoed en
leed. Harold B. Lee werd
verfijnd en gepolijst zoals
uitsluitend de hand van
de Meester dat kan. Door
dat proces deed hij ervaring
voor zichzelf en voor
het koninkrijk van de
Heer op. Het overlijden
van dierbaren, persoonlijk
leed en roepingen die
onmogelijk leken, waren
slechts enkele van die
ervaringen.
Hij trouwt op 17 juni 1963 met Freda
Joan Jensen
Zijn lieve vrouw Fern, met wie hij 39 jaar getrouwd
was, overleed in 1962. Enkele maanden later vertelde
ouderling Lee wat hij had geleerd: ‘In 1958, toen ik net
met mijn lieve vrouw uit het Heilige Land was teruggekeerd,
sprak ik tot studenten over het onderwerp “Ik
heb gelopen waar Jezus heeft gelopen”. Ik beschreef de
paden en lanen die we in dat Heilige Land bewandeld
hadden waar de Meester had gelopen. Maar door mijn
ervaringen in de afgelopen vijf maanden heb ik geleerd
hoe kortzichtig mijn zienswijze toen was. Ik heb geleerd
dat we alleen door hartzeer en een eenzame wandeling
door de vallei des doods een glimp kunnen opvangen
van het pad dat Jezus heeft bewandeld. Alleen dan kunnen
we aanspraak maken op onze verwantschap met
Hem die zijn leven heeft gegeven opdat de mensen
zouden zijn.’ (Building Your House of Tomorrow,
Brigham Young University Speeches of the Year [13
februari 1963], p. 11.)
Drie jaar later, in 1965, verloor ouderling Lee zijn
dochter Maurine. Hij was in Hawaï om conferenties van
de kerk bij te wonen toen hij te horen kreeg dat zij
ernstig ziek was en kort daarna dat ze overleden was.
Over het enorme verdriet in zijn hart, zei hij:
‘Ik heb me vaak verbaasd over de smartenkreet
van de Meester in de hof van Getsemane. ‘En Hij ging
een weinig verder en Hij wierp Zich met het aangezicht
ter aarde en bad, zeggende: Mijn Vader, indien het
mogelijk is, laat deze beker Mij voorbijgaan; doch niet
gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt” (Matteüs 26:39).
‘Toen ik ouder werd, begon ik een beetje te
begrijpen hoe de Meester zich gevoeld moet hebben.
In een eenzame hotelkamer, vierduizend kilometer van
193