Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

Presidenten van de kerk
Verslaggevers keken op 7 juli 1972 vol spanning uit
naar de eerste persconferentie met Harold B. Lee, de
nieuwe president van De Kerk van Jezus Christus van de
Heiligen der Laatste Dagen. Hij zei: ‘De veiligheid van
de kerk is afhankelijk van de mate waarin de leden de
geboden onderhouden. Ik kan niets belangrijkers zeggen.
Naarmate zij de geboden onderhouden, zullen de
zegeningen volgen.’ (Geciteerd in Stephen W. Gibson,
‘Presidency Meets the Press’, Church News, 15 juli
1972, p. 3.)
HIJ WAS VAN EDELE AFKOMST
De vijfjarige Harold B. Lee
De betoudovergrootvader
van Harold B.
Lee, William Lee, vocht
tegen de Britten tijdens
de onafhankelijkheidsoorlog
en raakte gewond.
Zijn overgrootvader,
Francis Lee, werd in 1832
lid van de kerk en doorstond
het leed van de
eerste heiligen in die tijd.
Zijn grootmoeder,
Margaret Lee, was elf keer
zwanger, maar van haar
kinderen bleef er geen in
leven, behalve haar
twaalfde, Samuel Lee. Ze
overleed acht dagen na
zijn geboorte.
HIJ WAS VAN GOEDE OUDERS GEBOREN
Harold Bingham Lee werd geboren op 28 maart
1899 te Clifton (Idaho) in het gezin van Samuel Marion
en Louisa Emily Bingham Lee. Harold was de tweede
van zes kinderen. Samuel Lee, Harolds vader, was een
rustige, barmhartige, bescheiden, attente man. Hij was
een toegewijd echtgenoot en vader, en een getrouw
dienstknecht van de Heer. Toen Harold werd geroepen
om in Denver (Colorado) op zending te gaan, gaf zijn
vader hem een zegen. Toen hij tot apostel werd geroepen,
gaf zijn vader hem opnieuw een zegen. Zijn moeder,
Louisa, was een kracht binnen en buiten het gezin. Ze
stond open voor de Geest en leerde haar zoon dat hij
gehoor moest geven aan de influisteringen van de Geest.
HIJ GROEIDE OP IN CLIFTON (IDAHO)
Harold B. Lee moest als plattelandsjongen hard
werken. In zijn jeugd waren er weinig tractoren en niet
veel machines om de grond te bewerken, te zaaien of
184
Welwillend ter beschikking gesteld door
Russell D. Holt. KOPIËREN NIET TOEGESTAAN
te oogsten. Maar de lessen en de zegeningen op het
platteland waren erg belangrijk voor zijn toekomstige
roepingen in het koninkrijk van de Heer.
Later in zijn leven
heeft hij uitgelegd hoe
het leven toen was: ‘Ik
heb nagedacht over de
discipline van de jongens
en meisjes die in mijn tijd
op het platteland opgroeiden.
We deden onze
“karweitjes” vlak na zonsopgang
zodat we vervolgens
met onze dagelijkse
werkzaamheden konden
beginnen. Toen we daarmee
klaar waren, moesten
we onze “avondkarweitjes”
nog doen, meestal
met de hulp van een lantaarn. Ondanks het feit dat er
geen regelgeving op het gebied van lonen, werkuren
en kinderarbeid was, liepen we in onze ontwikkeling
geen achterstand op. Door onze slaapbehoefte hadden
we niet veel tijd voor lichtzinnigheid. De opbrengst van
ons harde werk was minimaal en kwam meestal één
keer per jaar als er geoogst werd. Gezinnen hadden in
die tijd weinig geld in de zomer. We hadden onze koeien
waardoor we melk, boter en kaas hadden; op onze
graanzolder hadden we voldoende tarwe om naar de
molen te brengen voor meel en andere tarweproducten.
We hadden onze eigen kippen, onze tuin en seizoensvruchten.’
(Decisions for Successful Living [1973], pp.
12–13.)
‘HAROLD, GA DAAR NIET HEEN.’
Harold B. Lee kreeg een goddelijke
waarschuwing om bij vervallen schuren
weg te blijven.
Louisa Emily Bingham Lee
Harold B. Lee heeft
over een belangrijke
gebeurtenis uit zijn jeugd
verteld: ‘Als jongetje had
ik mijn eerste ervaring
met God. Ik stond op een
boerderij op mijn vader
te wachten die bijna met
zijn dagelijkse werk klaar
was. Ik begon wat te spelen
om de tijd te verdrijven.
Toen zag ik over het
hek op het land van de
buren enkele vervallen
schuren staan waarvan het hout doorgerot was. Ik stelde
me voor dat het een kasteel was dat ik moest verkennen.
Dus liep ik naar het hek toe om eroverheen te klimmen.
Toen hoorde ik een stem die zo duidelijk was als u nu