Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

Presidenten van de kerk
‘Maar na enkele dagen gaf ze zelf aan dat ze erover
had nagedacht. (...)
‘Na veel overreding besloot hij zijn vrouw enkele
dagen bij haar moeder achter te laten en aan de eerder
genoemde reis te beginnen.’ (History of Joseph Smith
by His Mother, pp. 161–162.)
Martin Harris was de 116 bladzijden van het manuscript
kwijtgeraakt, waarop de vertaling van het boek
Lehi stond. De profeet was buitengewoon bedroefd. In
een korte tijd was hij zijn pasgeboren zoon verloren,
bijna zijn vrouw, en nu de 116 bladzijden. Zijn moeder
beschreef zijn reactie toen Martin Harris hem over het
verlies vertelde:
‘“O mijn God, mijn God!” zei Joseph terwijl hij zijn
handen samengevouwen had. “Alles is verloren, verloren!
Wat moet ik doen? Ik heb gezondigd. Ik heb de toorn
van God getergd door iets te vragen waar ik geen recht
op had, iets waarin de engel mij anders had onderricht.”
En hij huilde en kreunde, en liep te ijsberen.
‘Uiteindelijk zei hij tegen Martin dat hij terug naar
zijn huis moest gaan om verder te zoeken. De heer
Harris zei: “Nee, dat heeft geen zin, ik heb overal in het
huis gekeken. Ik heb zelfs matrassen en kussens opengereten,
en ik weet dat het er niet is.”
‘Joseph zei: “Dan moet ik met dit verhaal naar
mijn vrouw teruggaan? Dat durf ik niet, want daar zou
ik haar mee doden. En hoe kan ik voor de Heer verschijnen?
En wat voor berisping verdien ik niet van de
engel van de Allerhoogste?” (...)
‘Ik kan me die dag van innerlijke en uiterlijke
duisternis nog goed herinneren. In onze ogen leek het
wel of de hemelen in het zwart gekleed waren, en de
aarde met duisternis bedekt was. Ik heb vaak tegen
mezelf gezegd dat als een voortdurende straf, zo zwaar
als de straf die wij op dat moment ervoeren, gegeven
zou worden aan de meest goddeloze personen die ooit
op de voetbank van de Almachtige hebben gestaan —
zelfs als hun straf niet groter is dan dat — ik medelijden
met hen zou hebben.’ (Smith, History of Joseph Smith
by His Mother, pp. 165–166, 171.)
Manuscript van het Boek van Mormon, met 1 Nephi 2:23–3:18. Het eerste
deel van de bladzijde was door Oliver Cowdery geschreven, en de rest mogelijk
door John Whitmer. Dit was een deel van de kleine platen, die waren vertaald
om de 116 verloren bladzijden te vervangen.
10
HET VERLIES WAS EEN LEERZAME
ERVARING
De profeet Joseph Smith bleef ‘een korte tijd’ bij
zijn ouders nadat hij had vernomen dat de 116 bladzijden
verloren waren gegaan. Hij schreef: ‘Toen keerde
[ik] terug naar mijn woning in Pennsylvania. Vlak na mijn
thuiskomst liep ik een eindje te wandelen toen de
hemelse boodschapper weer aan me verscheen en me
de Urim en Tummim weer overhandigde — die me was
afgenomen nadat ik de Heer had gesmeekt of Martin
Harris de geschriften mee mocht nemen, en die door
zijn overtreding verloren waren gegaan — en ik gebruikte
de Urim en Tummim om met de Heer te communiceren.’
(History of the Church, deel 1, pp. 21–22.)
De profeet ontving de openbaring die in Leer en
Verbonden 3 staat, met de volgende berisping van de
Heer: ‘Want al ontvangt een mens vele openbaringen,
en bezit hij de macht om vele machtige werken te doen,
toch moet hij vallen en zich de wraak van een rechtvaardig
God op de hals halen, indien hij roemt op zijn
eigen kracht en de raadgevingen van God als niets acht,
en de stem van zijn eigen wil en vleselijke begeerten
najaagt’ (LV 3:4). Maar zelfs in de berisping was hoop te
vinden. De Heer zei tegen Joseph dat zijn voorrechten
‘voor enige tijd’ zouden worden weggenomen (vers 14).
De bekering van Joseph Smith was diepgaand en
oprecht, en zijn voorrechten werden snel hersteld. Hij
schreef dat na de voorgaande openbaring ‘zowel de platen
als de Urim en Tummim weer van mij werden afgenomen;
maar enkele dagen later kreeg ik ze weer terug,
toen ik bij de Heer navraag deed en de Heer mij dat
meedeelde.’ (History of the Church, deel 1, p. 23.) Toen
ontving hij de openbaring die in Leer en Verbonden 10
staat. In die openbaring zei de Heer duidelijk dat Satan
invloed had gehad op het verlies van het manuscript,
maar dat Gods ‘wijsheid groter is dan de geslepenheid
van de duivel’ (LV 10:43).
EEN NIEUWE SCHRIJVER
Tijdens de winter van 1828–1829 werkte de profeet
Joseph Smith zo nu en dan aan de vertaling van
het Boek van Mormon, met de hulp van Emma en haar
broer; maar omdat hij de kost moest verdienen, was er
weinig tijd om te vertalen. In maart 1829 bad de profeet
ijverig om hulp omdat hij de vertaling wilde afmaken.
De Heer zei tegen Joseph dat hij met vertalen
moest ophouden totdat hij voor hulp had gezorgd. (Zie
LV 5:30, 34.)
Oliver Cowdery was leerkracht op de dorpsschool
in Manchester en woonde bij Joseph Smith sr. in huis.
In Manchester hoorde hij veel over Joseph Smith jr. en de
gouden platen. Toen de familie Smith hem vertrouwde,