Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

waarin hij veel taken verrichtte. Hij heeft ook bijgedragen
aan het oprichten van de Improvement Era, waar hij
vanaf het begin als redacteur en medewerker werkzaam
was. Hij nam ook altijd de tijd om naar de tempel te
gaan als hij in de buurt was. Hij zorgde er meestal voor
dat gezinsleden mee konden. Als president van de kerk
wijdde hij drie nieuwe tempels in. ‘President Grant
steunde op praktische wijze het werk voor de doden.
Hoewel hij niet vaak over dat onderwerp sprak, blijkt
uit de verslagen dat hij meer voor zijn overleden voorouders
deed dan enig ander mens. Dat was kenmerkend
voor hem. Dat was de manier waarop hij te werk ging.’
(Hinckley, Heber J. Grant, p. 125.)
Naast dat alles stuurde hij duizenden boeken met
persoonlijke boodschappen in zijn eigen handschrift
uit naar leden en niet-leden. Hij besteedde veel tijd aan
het heractiveren van afgedwaalde leden, hij loste veel
hypotheken van weduwen af. En hij verrichtte veel
andere filantropische werkzaamheden.
In het heilige bos, 22 september 1923
HIJ OVERLEED IN SALT LAKE CITY
‘In de namiddag van 14 mei 1945 overleed president
Heber J. Grant vreedzaam in zijn huis in Salt Lake
City. Hij was al vijf jaar ziek, maar zijn moed en vastberadenheid
om door te gaan en zijn taken te verrichten,
lieten hem nooit in de steek. Tot vlak voor zijn dood
was hij iedere dag net zo lang op kantoor aanwezig om
zijn werkzaamheden te verrichten als de arts toeliet.
Hij had een actief leven geleid. In het begin van zijn
leven had hij zwak geleken, was hij vanwege zijn lichamelijke
gesteldheid afgewezen voor een levensverzekering.
Maar hij was altijd actief, deed mee aan sporten
en speelde zelfs in het honkbalteam van Utah dat kampioen
werd. Zijn kracht was enorm en hij bleef altijd
actief. Hij liet zich nooit in met het kwaad. Sommige
van zijn sterkste eigenschappen zijn nooit algemeen
Heber J. Grant Hoofdstuk 7
bekend geworden. Hij had een liefdevolle, sympathieke
aard. Hij had zijn vrienden lief. Hij was aardig voor
mensen die in nood verkeerden. Hij hielp keer op keer
de armen, waar verder geen verslagen van zijn bijgehouden.
Zijn getuigenis van de waarheid wankelde nooit.
Hij had veel vrienden buiten de kerk en hij was zeer
geliefd onder zijn volk.’ (Joseph Fielding Smith, Essentials
in Church History, 26 e editie [1950], pp. 530–531.)
De Tweede
Wereldoorlog liep in
Europa ten einde toen
zijn lange, dunne
lichaam werd begraven.
Leden en niet-leden
loofden en eerden hem.
Duizenden kwamen op
condoléancebezoek.
Tijdens de begrafenis zei
een van zijn raadgevers,
president J. Reuben
Clark jr.: ‘Hij leidde zo’n
goed leven dat hij niets
te verbergen had. Er was
niets waarvoor hij zich
hoefde te schamen en
niets wat hij voor zich
President Heber J. Grant was 1,86 meter
lang. Hij was de eerste president van de
kerk die in het westen is geboren.
‘HIJ WAS EEN REUS’
moest houden.’
(Geciteerd in Hinckley,
Heber J. Grant, p. 262.)
Op 14 maart 1995
schreef president Gordon
B. Hinckley, toen hij zijn
nieuwe taak als president
van de kerk onder ogen
zag, in zijn dagboek: ‘In
juli is het zestig jaar geleden
dat ik als jonge
teruggekeerde zendeling
voor het eerst in deze
kamer kwam om op verzoek
van mijn zendingspresident,
ouderling
Joseph F. Merrill van het
President Heber J. Grant
Quorum der Twaalf
Apostelen, met het Eerste Presidium te spreken. Het is
moeilijk om je te realiseren wat er sindsdien allemaal
gebeurd is. Om te bedenken dat ik nu zit waar president
Heber J. Grant toen zat. Hij was een reus die ik liefhad.’
(Geciteerd in Sheri L. Dew, Go Forward with Faith: The
Biography of Gordon B. Hinckley [1996], p. 511.)
131