Presidenten van de kerk - The Church of Jesus Christ of Latter-day ...

‘Ik kan me nog goed
herinneren dat oom
Anthony Ivins (...) tegen
mij en zijn zoon, Anthony
C. Ivins, zei:
‘“Heber, Anthony,
hebben jullie ooit het
Boek van Mormon
gelezen?”
‘Ons antwoord
luidde: “Nee”.
‘Hij zei: “Ik wil dat
jullie het lezen. Ik wil dat
jullie mij beloven dat je
geen woord zult overslaan.
En aan degene die
het boek het eerst uitleest,
geef ik een paar
leren handschoenen van
tien dollar.”
‘Iedere jongen die zo’n paar handschoenen had,
Heber J. Grant (voor), Louis A. Kalsch,
Horace S. Ensign en Alma D. Taylor
wijdden op 1 september 1901 Japan
toe voor het zendingswerk.
was helemaal “in”. Ik kan me nog herinneren dat mijn
moeder me aanspoorde om het Boek van Mormon vol-
Voorbeeld van het handschrift van Heber J. Grant
Heber J. Grant Hoofdstuk 7
gens een bepaald schema te lezen, maar dat had ik niet
gedaan. Ik besloot toen om 25 bladzijden per dag te
lezen, zodat ik er ook nog iets van zou leren. Ik geloofde
dat het boek waar was omdat mijn moeder en veel anderen
dat tegen mij gezegd hadden. En door het getuigenis
van de leerkracht van de klas waar Richard Young
en ik in zaten, begreep ik dat als ik de handschoenen
wilde winnen, ik het boek zo snel moest lezen dat ik er
helemaal niets aan zou hebben. Daarom besloot ik dat
ik Anthony de handschoenen zou laten winnen.
‘Ik kwam mijn neef, Anthony C., de volgende ochtend
tegen en hij vroeg: “Hoeveel bladzijden heb je al
gelezen?”
‘Ik zei: “Ik heb 25 bladzijden gelezen.”
Hij zei: “Ik heb meer dan 150 bladzijden gelezen.
Ik ben tot na middernacht opgebleven.”
‘Ik zei: “Dag handschoenen.”
‘Ik bleef 25 bladzijden per dag lezen en af en toe
was het zo interessant dat ik wel 50 of 75 bladzijden
las. En toen bleek dat ik het boek als eerste uit had en
de handschoenen kreeg. Hij was zo goed begonnen dat
hij niet de moeite nam om verder te lezen totdat ik het
boek uit had.’ (Gospel Standards, pp. 350–351.)
119
Foto: Don O. Thorpe