Télécharger le rapport (152 p.) - KCE

14 Urgences KCE reports vol. 19B
Vanuit maatschappelijk oogpunt zijn betalers van zorg op zoek naar de efficiënte
allocatie van middelen die leidt tot het grootste voordeel op vlak van volksgezondheid.
Om de effectiviteit en de kosten van een niet urgent consult op de spoedgevallendienst
en de effectiviteit en de kosten van een consult in de eerstelijnszorg te kunnen
beoordelen is ook nood aan een duidelijke omschrijving van niet urgent 34 .
Een aantal organisaties en wetgevingen hanteert richtlijnen voor het identificeren van
urgente of niet-urgente situaties (dus niet appropriate ).
The Emergency Medical Transfer and Labor Act (EMTALA-California-1986) 35
definieert een urgentie als volgt: a medical condition manifesting itself by
acute symptoms of sufficient severity (including severe pain, psychiatric
disturbances, or symptoms of substance abuse) such that the absence of
immediate medical attention could reasonably be expected to result in: A)
placing the health of the individual (or, with respect to a pregnant woman, the
health of her unborn child) in serious jeopardy; B) serious impairment to
bodily functions; or C) serious dysfunction of any bodily organ or part .
De Centers for Disease Control (CDC) formuleren niet-urgent als: any
patient who did not require attention immediately or within a few hours .
Het US General Accounting Office (GAO) definieert het als: situaties die
niet levens- of lidmaatbedreigend zijn en niet tijdgebonden 38 .
Methoden om appropriate use in te schatten
In de literatuur zijn meetinstrumenten beschreven om het aandeel oneigenlijke
consulten op spoedgevallendiensten te kwantificeren
De Sheffield process method criteria is een flow-chart waarmee nagegaan
wordt of een bezoek aan de dienst spoedgevallen al dan niet terecht is,
gebaseerd op het oordeel van de arts. De auteurs vermelden een sensitiviteit
van 80% en een specificiteit (hoog percentage vals positieven) van 81% maar
in het artikel vinden we niet terug hoe ze de validiteit en betrouwbaarheid
gemeten hebben. 39 .
Het Nuffield Provincial Hospitals Trust (NPHT) deelt patiënten in groepen,
afhankelijk van de klinische noden voor de gestelde diagnose 40 , zoals de
richtlijnen van de American college of Emergency Physicians (ACEP) 21 . Op
basis van de literatuur kunnen we geen uitspraak doen over de validiteit van
deze meetinstrumenten.
Aan de hand van de ernst van het geval (stabiliteit, functieverlies), de
behandeling, de diagnostische tests, opname of verlengd verblijf op
spoedgevallen en gegevens over eventuele zelfverwijzing, wordt via Hospital
Urgencies Appropriateness Protocol (HUAP) de appropriateness
beoordeeld 33 . Indien in de scorelijst aan geen enkel punt voldaan is, wordt
het bezoek beschouwd als inappropriate . Dit instrument heeft een matige
validiteit, maar een excellent inter- and intrareviewers reliability . De
auteurs besluiten dat hun meetinstrument specifiek is, maar weinig sensitief
Sempere Selva, 1999 #129}.
Bepaalde meetmethodes geven dus verschillende resultaten naargelang de gebruikte
uitkomstmaat en de setting waarin ze wordt toegepast. Afilalo gebruikt criteria om het
aantal onterechte gebruikers te kwantificeren en bekomt een resultaat van 15,2%.
Oktay, die hetzelfde instrument gebruikte maar om terechte gebruikers te meten,
bekomt een resultaat van 69%. De design van beide studies is niet volledig vergelijkbaar,
maar vermoedelijk kunnen criteria om inappropriate use te kwantificeren niet
gebruikt worden om appropriate use te meten en omgekeerd. De ene uitkomst blijkt
niet noodzakelijk complementair aan de andere te zijn. We vermoeden dat er voor
beide ( appropriate en inappropriate use) verschillende meetinstrumenten nodig zijn.