Sant Aloi QXP - Université de Provence

Li bèsti landon... Un moumen
Di rodo ausès lou roulamen
Qu’emé lou brut ritmi di bato
Batènt la routo blanco e plato
S’apound e s’entre-mesclo alin
Au dindin clar e meigrelin
Di cascavèu... Cencho d’un nivo
Luen, luen, la patacho s’abrivo
E pièi ni se vèi ni s’entènd...
Lou veiturin canto countènt
En aguènt l’uei sus li tres bèsti
Que, bèn menado coume soun,
Troton au ritme di cansoun...
Mai, paure! à l’estré dins soun vèsti,
Lou prèire espoungo la susour
Que sus sa caro en fue perlejo...
Boutas, de rire n’a pas ‘nvejo!
Boufo pas ‘n mot e fai lou sourd...
Camin fasènt, veici Varage
Emé sis aigo e sis oumbrage
Qu’à Broussinet n’en soun jalous,
Soun baus de tuve espetaclous
E sa grand Baumo dóu Ferrage.
Es dins aquéu poulit parage
Qu’es na l’artisto qu’a ‘nlusi
Lou Sant-Aloi, pèr soun plesi.
Dóu subre-bèu toujour en quisto
Fai, sènso brut, d’obro requisto.
Varage enfin renoumena
Pèr sa terraio e... li dina
Que fan à l’aubergo faroto
Tant trevado amor de sa croto.
Perden pas tèms. L’arrèst es court.
Dóu tèms que la patacho cour,
Cour peralin de-vers Taverno.
Ah! se n’en dis de baliverno:
Lou femelan s’es pas langui.
Taverno enterin es aqui:
Triste endré, se coume uno berlo.
— Es-ti pèr enfiela de perlo,
Mèste Paian, digas, que tant