Sant Aloi QXP - Université de Provence

Pèr lou draia lèsto que soun,
Boutas, e jamai li darniero!
‘m’ acò souto li tibanèu
Qu’eila blanquejon coume nèu,
Coucho la chourmo cabaniero
Atravalido e matiniero.
Sus li coutau, bèn à l’adré,
A l’abri de la mountagniero
Vesès tuba li carbouniero,
Soulo richesso de l’endré.
Pertout de séuvo maigro e vasto
Ounte jamai degun s’avasto,
Franc di pastre arma dóu fusiéu
Pèr quand li loup soun óufensiéu,
Coume de fes, l’ivèr, arribo
Quand dóu Verdoun quiton li ribo
Pèr treva Malo-souco... Oh! vès,
Es d’encountrado qu’à travès
Se ié vèi pas meme uno routo
E que tout passagié redouto,
E pèr tout dire: es un desert!
Vesès s’auboura dins lis èr
Lou cloucheiroun d’uno gleiseto
Que lis aucèu ié fan pauseto.
La clastro sèmblo uno presoun:
Uno presoun, ah! segur l’èro
Quand ié mouriéu de languisoun:
Di capelan es la galèro!
E i’ai resta sièis an aqui!
Sièis an! N’i’a proun pèr se langui!
Aviéu pamens ges fa de crime:
Mai que voulès? acò’s ansin:
Fau que lou paure toujour trime
Sènso tasta li bon rasin!
Un an après l’orro bagarro
Que sabès tóuti, i’ère encaro.
Ero à la fin de mai. Un jour
Qu’anavo lèu èstre miejour
Tanto Mïeto metié taulo...