Sant Aloi QXP - Université de Provence

— Sias vengu, poudias pas miés faire!
Tout-aro li masco vendran
‘m’ acò vous escounjuraran.
Car pèr tout mau, pichoun o grand,
I’a de remèdi soubeiran.
Reglaren pièi un gros afaire,
Car fau que de brin o de bran
Veguen la fin de tant d’escorno.
Dins Malo-Coumbo founso e morno,
Au clar de luno, après soupa,
Li masco an di de s’acampa.
Nosto oulo au cremascle pendoulo;
Lou lèu vai bouli dins nosto oulo;
L’oulo vai lèu se destapa;
E quand d’aquelo orro bagarro
Saupren l’encauso, garo, garo!
Aguïo, espingolo emai lèu
Nous diran tout e lèu lèu lèu!
N’agués pas pòu, agués cresènço!
Ai fe qu’auren bono escasènço.
D’amount podon faire soun sa,
Senoun li faren lèu descèndre:
Après Carnava, pèr li Cèndre,
Broussinet sara debaussa!...
……………………………
O Broussinet, nis de vipèro,
As bèu nous mourga d’eilamount,
As bèu faire l’empèri, espèro,
Davans l’engèni dóu demoun,
Vai, calaras ! ... Nautre, en revenge,
O, o, te jitan l’escoumenge:
Pèr li bano de Lucifèr,
Pèr li puissanço de l’infèr,
E pèr lou tron e pèr lis astre,
Veguessian tóuti li desastre
Toumba sus tu, t’aprefoundi,
Païs maudi, maudi, maudi! ...
Ansin diguè lou masc ferouge
Coume lou fue devengu rouge,
Sarrant li poung, mut, sournaru,