Marius Bourrelly - Université de Provence
Marius Bourrelly - Université de Provence Marius Bourrelly - Université de Provence
Aquéu, sus soun capèu, s’avié pouscu n’avé, Aurié mes en letro daurado: Es iéu que siéu Jijè, lou pastre de l’avé! Enjaubria coumo acò, s’enrego dins la draio Mounte, d’un escabouet, ves lei pelouro au sòu, S’enfourno dins lou boues, n’en saup l’us, e s’estraio Jamai foueço dou carreiròu. Arribo sus lou daut. Lou pastre roupihavo, Dins sa jargo plega, e toucant de soun chin; E l’escabouet, coucha, roumiavo A l’oumbro dei roure e dei pin. Lou bregand de Loup èro fin; Acampo lei moutoun lei pu gras, sènso peno, E quand s’es fa sa part lei coucho davans d’éu, Dins uno carrairo lei meno Sènso faire seis estampèu. Anavo tout soulet, jusqu’aqui; mai l’emplastre, De la fèbre toumbo au mau caud, Si mesclo de vougué parla coumo lei pastre: Asardo quàuquei mot, emé soun gousié rau, Lou chin se destrassouno, e li arribo un desastre, Lou mèstre aganto soun bastoun E li parte à l’après. Lou laire s’engavacho Dins sei vièsti d’emprunt, s’entravèsso, s’empacho, Toumbo, lou chin l’estranglo, e sauvon lei moutoun. En vilo, cade jour, aquelo cauvo arribo; Un pichot boutiguié ves un gros coumerçant Que nèdo en plénei mar e sènso un sòu coumtant. Éu, vèn pèr estaca soun ase ei mémei ribo. Se lou proumié russis, perqué pas lou segound? Dès pas luen dou camin prèn uno fausso routo, A pas pu lèu parti que pico d’abouchoun E toumbo dins la banco-routo. Acò ‘s ansin. Abord de gènt Creson, coumo lou Loup, qu’es eisa de tout faire, E van d’aqui; si dien: Quau risco rèn, a rèn! Si! Mai à-n-aquéu jue, pecaire! Li perdès voueste noum, l’ounour emé l’argènt, E la vido, arribo souvènt.
FABLO IV Lei Granouio que demandon un rèi. Eiçò si passo en Americo. A l’ouro d’au-jour-d’uei, li a plus gaire qu’alin Que la cauvo si ves ansin. De Granouio d’un clar vivien en Republico, E coumo n’èron lasso, à ço que mi parèi, A Jòvis, un bèu jour, demandavon un rèi, Vouguènt viéure souto sa lèi. Jupitèr fa l’auriho sourdo, Mai lou pregon tant e pièi tant, Qu’à la fin, alassa, li mando uno cougourdo. Aquesto cougourdo, en toumbant, Faguè ‘spousca pertout l’aigo, luen de l’estang E n’escrasè uno centeno, Que fèron de brut, en crebant, Coumo se toumbavias sus de boufigo pleno De vènt. Aquéstou rèi, dins la fango e lou sang S’assetè; mai nouéstei Granouio, De la famiho dei favouio, Vesènt acò, n’aguèron pòu. Caduno s’escoundè, dou còup. De tèms en tèms, n’i’avié doues o tres qu’espinchavon, Fouero l’aigo fasien babòu, Dou cantoun de l’uei agachavon; Pau à pau, s’asardèron mai: Roudejavon, de luen, pèr vèire, dins l’espai, Se lou nouvèu rèi boulegavo. Coumo èro toujour quiet, bandissèron l’esfrai De caire, e pensas bèn que noun lei boutugavo. Ve-leis aqui de-vers lou rèi, Em’ éu counfison; fin finalo, Li sautèron sus leis espalo.
- Page 37 and 38: FABLO XVIII Lou Reinard e la Cigoug
- Page 39 and 40: FABLO XIX L’Enfant e lou Mèstre
- Page 41 and 42: Un saumin qu’èro las de courre,
- Page 43 and 44: Que ço que si fa vuei. Sièis mes
- Page 45 and 46: — Vous remarciéu, moussu lou Rou
- Page 47 and 48: FABLO I Contro aquélei qu’an lou
- Page 49 and 50: Car vuei pòu si vanta de pousqué
- Page 51 and 52: FABLO III Lou Loup pleidejant contr
- Page 53 and 54: La Granouio avié bèn resoun; Lou
- Page 55 and 56: Siegue gàrri, vo passeroun, Lei co
- Page 57 and 58: E semblas oublija de lei servi; ti
- Page 59 and 60: Jupitèr, que pensavo pas Qu’avi
- Page 61 and 62: E va dire pertout qu’a ficha sus
- Page 63 and 64: Uno fes anavo à la casso Lou Lien,
- Page 65 and 66: Lei bèsti lei pu pichouneto Nous d
- Page 67 and 68: Lei bastimen, sus mar, en desplegan
- Page 69 and 70: FABLO XIV La Lèbre e lei Granouio.
- Page 71 and 72: Avèn la pas! la pas tan bello! Tou
- Page 73 and 74: FABLO XVII Lou Pavoun si plagnènt
- Page 75 and 76: Noueste ome brulè tant de cièrgi
- Page 77 and 78: — O, respouende lou Lien, as de l
- Page 79 and 80: Tres; aquelo sieguè lei coumbo, le
- Page 81 and 82: LIBRE TRESEN
- Page 83 and 84: Se noueste paraulis dato dou Mouiè
- Page 85 and 86: Avien pas fa cènt pas, qu’au dau
- Page 87: Aquéu qu’emplego bèn seis ouro,
- Page 91 and 92: Que bello liçoun pèr l’Espagno!
- Page 93 and 94: FABLO VI L’Aiglo, la Trueio e la
- Page 95 and 96: S’avès leissa d’argènt pèr f
- Page 97 and 98: FABLO VIII La Gouto e l’Aragno. Q
- Page 99 and 100: Lou clavello sièis mes au lié, E
- Page 101 and 102: FABLO X Lou Lien revessa pèr l’O
- Page 103 and 104: E li a de vòu de darnagas Que li v
- Page 105 and 106: Aro es signa, riscas plus rèn: Mou
- Page 107 and 108: Que plesi li a dins lei fourèst, M
- Page 109 and 110: Lei fremo, es proun verai que soun
- Page 111 and 112: De si desgounfla la bedeno, Sarié
- Page 113 and 114: Pèr courre à la pastiero, e zou!
- Page 115 and 116: FABLO I Lou Lien amourous. Se lei r
- Page 117 and 118: D’un caire, se lou repoussavo Li
- Page 119 and 120: — Oh! oh! lou meinagié li diguè
- Page 121 and 122: E pèrdi pas moun tèms, iéu, à f
- Page 123 and 124: De las emé de trebuquet N’en avi
- Page 125 and 126: FABLO V L’Ase e lou pichot Chin.
- Page 127 and 128: E tout acò partè. Lei rato, lei r
- Page 129 and 130: —Gramaci! tout acò quauque jour
- Page 131 and 132: L’Ome avié fremo, enfant, e perd
- Page 133 and 134: FABLO X Lou Camèu e lei Bastoun fl
- Page 135 and 136: — Veirés, ajusto la Granouio, Co
- Page 137 and 138: La mounino, en sautant, menavo aque
Aquéu, sus soun capèu, s’avié pouscu n’avé,<br />
Aurié mes en letro daurado:<br />
Es iéu que siéu Jijè, lou pastre <strong>de</strong> l’avé!<br />
Enjaubria coumo acò, s’enrego dins la draio<br />
Mounte, d’un escabouet, ves lei pelouro au sòu,<br />
S’enfourno dins lou boues, n’en saup l’us, e s’estraio<br />
Jamai foueço dou carreiròu.<br />
Arribo sus lou daut. Lou pastre roupihavo,<br />
Dins sa jargo plega, e toucant <strong>de</strong> soun chin;<br />
E l’escabouet, coucha, roumiavo<br />
A l’oumbro <strong>de</strong>i roure e <strong>de</strong>i pin.<br />
Lou bregand <strong>de</strong> Loup èro fin;<br />
Acampo lei moutoun lei pu gras, sènso peno,<br />
E quand s’es fa sa part lei coucho davans d’éu,<br />
Dins uno carrairo lei meno<br />
Sènso faire seis estampèu.<br />
Anavo tout soulet, jusqu’aqui; mai l’emplastre,<br />
De la fèbre toumbo au mau caud,<br />
Si mesclo <strong>de</strong> vougué parla coumo lei pastre:<br />
Asardo quàuquei mot, emé soun gousié rau,<br />
Lou chin se <strong>de</strong>strassouno, e li arribo un <strong>de</strong>sastre,<br />
Lou mèstre aganto soun bastoun<br />
E li parte à l’après. Lou laire s’engavacho<br />
Dins sei vièsti d’emprunt, s’entravèsso, s’empacho,<br />
Toumbo, lou chin l’estranglo, e sauvon lei moutoun.<br />
En vilo, ca<strong>de</strong> jour, aquelo cauvo arribo;<br />
Un pichot boutiguié ves un gros coumerçant<br />
Que nèdo en plénei mar e sènso un sòu coumtant.<br />
Éu, vèn pèr estaca soun ase ei mémei ribo.<br />
Se lou proumié russis, perqué pas lou segound?<br />
Dès pas luen dou camin prèn uno fausso routo,<br />
A pas pu lèu parti que pico d’abouchoun<br />
E toumbo dins la banco-routo.<br />
Acò ‘s ansin. Abord <strong>de</strong> gènt<br />
Creson, coumo lou Loup, qu’es eisa <strong>de</strong> tout faire,<br />
E van d’aqui; si dien: Quau risco rèn, a rèn!<br />
Si! Mai à-n-aquéu jue, pecaire!<br />
Li perdès voueste noum, l’ounour emé l’argènt,<br />
E la vido, arribo souvènt.