Marius Bourrelly - Université de Provence

La Ratopenado li dis:
— Vous enganas, madameisello
Sus ma part de sant paradis,
Siéu pas gàrri! Misé Moustello,
Li respouende: — Mai n’as lou pèu,
La tèsto, leis auriho! — Ouh! vias pas meis espalo?
Remarcas s’ai la couet; pièi, aquélei doues alo
Vous dien pas que siéu un aucèu?
Damo Moustello la reluco
E li dis: — As resoun, moun bèu,
T’ai pres pèr de bouen or e siés que d’or de Luco.
Vai, te n’en demàndi pardoun,
Parte, se siés un passeroun.
Dous còup si va faguè pas dire;
Lou faus aucèu prèn soun envan.
Vetaqui mai que l’endeman
N’i n’en arribo encaro pire.
Va faire tèsto dins lou trau
D’un gros oume, sus lou bèu d’aut,
Mounte uno autro vièio Moustello
Rabinado e craniharello,
Fasié la casso eis auceloun.
Li parte mai dessus, d’un bound:
— Oi! li fa la Ratopenado,
E pèr qu mi prenès; veguen,
Couneissès plus lei cambarado?
Gàrri e Moustello, van ensèn.
— Siés pas aucèu? — Ai ges de plumo;
Mounte es moun bè, vias pas mei dènt?
Crèsi que perdès la coustumo,
Sus voueste aubre quihado, e dou mounde e dei gènt.
Toucas moun pèu, se siéu pas gàrri...
Vouéli que lou bouen Diéu estermine lei cat,
Que toutei leis aucèu vèngon si fa pesca
Dins aquest trau; que lei patàrri,
En fènt toujour la casso au pèu,
Ei darbous, ei gàrri, ei Moustello,
Sout lou cèu que leis encapello
Siegon manja dei mousco e crema dou soulèu!
Emé sei repartido lèsto,
Doui còup ansin sauvè sa tèsto.