Marius Bourrelly - Université de Provence

La Granouio avié bèn resoun;
Lou Brau vencu partè d’un bound,
Luen dou prat bataié, pèr viéure en soulitàri
Dins lei sagno escoundu, e li fè tant d’auvàri,
Que n’en escrachè de mouloun.
Quand lei rèi fan quauco esparrado,
Acampon toutei seis armado
Pèr si batre à còup de fusiéu.
Si n’en tue tant e mai, e que n’en vouelon faire,
Soun pas fa pèr acò, leis ome? n’i’a que gaire
Mai qu va pago? Vous e iéu
Se lou rèi gagno uno bataio,
La gagno au près de voueste sang
E d’aquéu de vouésteis enfant;
Mai se la perde, ai las! fau fa ‘no osco à la taio
Vo senoun la paga coumtant.
E fau trouba d’argènt, car se fa pas la guerro
Sènso acò; es un us autant vièi que la terro.
Lou paure pople, à cabrinet
Pouerto lei frés dou demenet:
Es éu qu’escupe au bassinet;
Avèn toujour la man duberto,
E sian lèst à tapa lei trau que lei rèi fan.
Lou pople, de tout téms, a servi de cuberto,
E sèmpre lei pichot an paga pèr lei grand.
FABLO V
La Ratopenado e lei doues Moustello.
Uno Ratopenado un pau destimbourlado
Avié ‘n còup de martèu sus la tèsto, èro esclado,
Dou barriéu desgleni lei céucle tenien pas,
E dins seis estrambord, en prenènt sa voulado
Encò d’uno Moustello anè pica de nas.
Aquesto la prèn pèr un gàrri,
Coumo un cat, li boundo d’un saut
Sus l’esquino; d’un tant sie pau
L’espoutissié coumo un coussàri.