Marius Bourrelly - Université de Provence
Marius Bourrelly - Université de Provence Marius Bourrelly - Université de Provence
FABLO XIII Lei Voulur e l’Ase. Pèr un Ase rauba, d’un paure breguetian, Dous Laire, dous arpian Si dounavon uno pignado. Un voulié garda lou saumin, L’autre lou voulié vèndre, e patin e coufin. Si dien quàuquei gros mot, de paraulo estraviado, E se fichon uno espoussado. Dou tèms que soun en trin de s’aplati lou lard A la modo dei Savouiard, Vén un autre marrias que lei regardo faire, E pèr adouba leis afaire, Sus l’Ai fa raflo de bidet En li fènt peta lou briquet. Ah! se parlavian poulitico, Coumo eici sarié lou moumen De vous entamena la questien dou Meissico... Mai agués pas pòu, dirai rèn. FABLO XIV Simounido preserva pèr lei Diéu. Fau toujour fa tuba l’encèn Au nas de tres sorto de gènt, Dei Diéu, dei rèi emé dei fremo. Es ço que disié lou bouen Jan; Diguen coumo éu, couesto pas tant, Perqué fa vessa de lagremo? L’encèns es lou manja dei Diéu, E pèr lei rèi es agradiéu. Pròchi dou femelan fès aigre Quand lou lausas, li dias qu’es bèu,
E si prèn mai de mousco em’ un pauquet de mèu Qu’em’ uno bouto de vinaigre Simounido, un troubaire, un felibre, e dei gros, Mai dei vièi, qu’èro na dintre l’isclo de Cos, Dins l’Archipèu, mounte nasquèron Ipoucrato Em’ Apello, un bèu jour escrivé d Escopas La vido. Coumo aquéu li greissavo la pato Pèr si faire tuba l’encèns souto lou nas, Simounido troubè la cauvo pu facilo De lou coumpara ti Diéu, coumo antan èro l’us, E sènso se mai fa de bilo, Lou metè sus lou rèng de Castor e Polus. E vague de faire l’elògi D’aquélei Diéu! Mounto à l’apògi Escopas, Polus e Castor. Simounido avié parla d’or, Lei gènt venien à soun relògi Pèr prèndre l’ouro, dins soun ort. Quand agué feni soun oubràgi L’adus, Escopas li dis Qu’aquéu libre es à l’avantàgi Pu-lèu dei Diéu dou Paradis Qu’au siéu; e sus d’acò li pago Lou tiers de ço qu’an counvengu. Castor emé Polus devien tapa la plago De ço que restavo degu; E, sènso se brouia, lou sero lou counvido A veni soupa ‘m’ éu, e quàuquei sòci gai Qu’avien acoustuma de faire boueno vido, De s’amusa tant e pièi mai. Simounido, li tenié gaire A l’argènt, coumo lei troubaire, E vèn à la nue: maujo e béu; Escopas èro countènt d’éu E rèn li mancavo à sa taulo: Li’avié dé bouen pan, de bouen vin. Coumo arribavon à la fin, Un varlet drèisso la cadaulo, E dis à Simounido, à taulo apountela, Que dous jouvènt de boueno mino
- Page 1 and 2: Marius Bourrelly Centre Internation
- Page 3 and 4: FABLES DE LA FONTAINE EN VERS PROVE
- Page 5 and 6: Le provençal, malgré votre affect
- Page 7 and 8: A Moussu Paulin Talabot Direitour g
- Page 9 and 10: LIBRE PROUMIÉ
- Page 11 and 12: FABLO II Lou Groupatas e lou Reinar
- Page 13 and 14: Si gounflon coumo de baloun, Pèr t
- Page 15 and 16: FABLO V Lou Loup e lou Chin. Un Lou
- Page 17 and 18: FABLO VI La Vaqueto, la Cabro e la
- Page 19 and 20: L’ours arribo, e, li dis: — Mi
- Page 21 and 22: Que sameno dins tout soun bèn, E d
- Page 23 and 24: Faguèron de rataioun Que semblavo
- Page 25 and 26: FABLO X Lou Loup e l’Agnèu. Un A
- Page 27 and 28: En s’espassant dins lou campèstr
- Page 29: E la bèsti fenis pèr tant s’ent
- Page 33 and 34: Un jour, dins un moumen d’esglàr
- Page 35 and 36: Mai aquéstou v’èro pas proun, E
- Page 37 and 38: FABLO XVIII Lou Reinard e la Cigoug
- Page 39 and 40: FABLO XIX L’Enfant e lou Mèstre
- Page 41 and 42: Un saumin qu’èro las de courre,
- Page 43 and 44: Que ço que si fa vuei. Sièis mes
- Page 45 and 46: — Vous remarciéu, moussu lou Rou
- Page 47 and 48: FABLO I Contro aquélei qu’an lou
- Page 49 and 50: Car vuei pòu si vanta de pousqué
- Page 51 and 52: FABLO III Lou Loup pleidejant contr
- Page 53 and 54: La Granouio avié bèn resoun; Lou
- Page 55 and 56: Siegue gàrri, vo passeroun, Lei co
- Page 57 and 58: E semblas oublija de lei servi; ti
- Page 59 and 60: Jupitèr, que pensavo pas Qu’avi
- Page 61 and 62: E va dire pertout qu’a ficha sus
- Page 63 and 64: Uno fes anavo à la casso Lou Lien,
- Page 65 and 66: Lei bèsti lei pu pichouneto Nous d
- Page 67 and 68: Lei bastimen, sus mar, en desplegan
- Page 69 and 70: FABLO XIV La Lèbre e lei Granouio.
- Page 71 and 72: Avèn la pas! la pas tan bello! Tou
- Page 73 and 74: FABLO XVII Lou Pavoun si plagnènt
- Page 75 and 76: Noueste ome brulè tant de cièrgi
- Page 77 and 78: — O, respouende lou Lien, as de l
- Page 79 and 80: Tres; aquelo sieguè lei coumbo, le
E si prèn mai <strong>de</strong> mousco em’ un pauquet <strong>de</strong> mèu<br />
Qu’em’ uno bouto <strong>de</strong> vinaigre<br />
Simounido, un troubaire, un felibre, e <strong>de</strong>i gros,<br />
Mai <strong>de</strong>i vièi, qu’èro na dintre l’isclo <strong>de</strong> Cos,<br />
Dins l’Archipèu, mounte nasquèron Ipoucrato<br />
Em’ Apello, un bèu jour escrivé d Escopas<br />
La vido. Coumo aquéu li greissavo la pato<br />
Pèr si faire tuba l’encèns souto lou nas,<br />
Simounido troubè la cauvo pu facilo<br />
De lou coumpara ti Diéu, coumo antan èro l’us,<br />
E sènso se mai fa <strong>de</strong> bilo,<br />
Lou metè sus lou rèng <strong>de</strong> Castor e Polus.<br />
E vague <strong>de</strong> faire l’elògi<br />
D’aquélei Diéu! Mounto à l’apògi<br />
Escopas, Polus e Castor.<br />
Simounido avié parla d’or,<br />
Lei gènt venien à soun relògi<br />
Pèr prèndre l’ouro, dins soun ort.<br />
Quand agué feni soun oubràgi<br />
L’adus, Escopas li dis<br />
Qu’aquéu libre es à l’avantàgi<br />
Pu-lèu <strong>de</strong>i Diéu dou Paradis<br />
Qu’au siéu; e sus d’acò li pago<br />
Lou tiers <strong>de</strong> ço qu’an counvengu.<br />
Castor emé Polus <strong>de</strong>vien tapa la plago<br />
De ço que restavo <strong>de</strong>gu;<br />
E, sènso se brouia, lou sero lou counvido<br />
A veni soupa ‘m’ éu, e quàuquei sòci gai<br />
Qu’avien acoustuma <strong>de</strong> faire boueno vido,<br />
De s’amusa tant e pièi mai.<br />
Simounido, li tenié gaire<br />
A l’argènt, coumo lei troubaire,<br />
E vèn à la nue: maujo e béu;<br />
Escopas èro countènt d’éu<br />
E rèn li mancavo à sa taulo:<br />
Li’avié dé bouen pan, <strong>de</strong> bouen vin.<br />
Coumo arribavon à la fin,<br />
Un varlet drèisso la cadaulo,<br />
E dis à Simounido, à taulo apountela,<br />
Que dous jouvènt <strong>de</strong> boueno mino