Marius Bourrelly - Université de Provence

Mai, coumo es mèstre, vous coumando,
Acò coumenço d’ana mau,
Lei gènt mounton sus sei chivau
E si fa lèu doues o tres bando.
Adounc, vaqui la desunien,
La fau mai fa sauta, la vèsto,
Pèr si batre coumo de lien;
Au pu fouert la vitòri rèsto.
Tout lou mounde pòu pas faire lou còup de poung,
Enca mens coumanda, acò pourrié pas èstre;
Nous manco lou meiour pèr èsse toutei mèstre,
E lou meiour es la sagesso e la resoun.
FABLO IX
Lou Cèrvi que si ves dins l’aigo.
Au bord d’un riau que cascaiavo,
Un bèu Cèrvi si miraiavo
En lausant lou boues de soun su,
Qu’en s’esparpaiant en branqueto
Anavo, à la boueno franqueto,
Trauca leis èr, amount dessu.
Countentet de sei gràndei bano,
V’èro pas de sei cambo en fus,
Longo e primo coumo de cano
E qu’èron boueno, tout-bèu-just,
Pèr de lèbre, de chin de casso,
Vo de bèsti d’aquelo raço.
Disènt acò, ause japa;
Parte en courrént pèr s’escapa
De dous gros chin, que sus sei trousso
Avien manda, e pousso, pousso
Aperavau. Va dins lou boues,
Mai aqui, lei bano, mi voues?
A tout moumen s’embaragnavon,
E lei cambo sémpre fusavon.