Marius Bourrelly - Université de Provence
Marius Bourrelly - Université de Provence Marius Bourrelly - Université de Provence
Un lou bechas, l’autre l’araire, De tout coustat vague de faire De saunié dintre soun vièi champ. Troubavon rèn. Au bout de l’an La recordo sieguè doublado En liéume, blad, òrdi e civado; Lei souco avien carga de rin, Leis oulivié d’oulivo; e de pan, e de vin, D’òli, n’aguèron pèr l’annado, E pèr vèndre, peréu. De tresor n’i’avié ges E pèr élei valié bèn mies. Lou Lauraire, en partènt, eis Enfant faguè vèire Que lei counsèu dei vièi soun toujour bouen de crèire: La terro, dins sei flanc es touto pleno d’or, E li a que lou travai pèr douna de tresor. FABLO X La Mountagno que s’ajaço. Uno Couelo avié lei ramado, E cridavo tant fouert, que toutei lei vesin Dei quatre poun de l’encountrado Si metèron lèu en camin Pèr arriba d’uno cambado, E vèire se s’èro ajaçado D’un gigant autant gros coumo un roure. A la fin, La Couelo jieto un bram que douno leis esglàri; Èro lou quicha de la clau! Toutei jougnon lei man: Ai moun Diéu! que de mau! Emé tout aquéu brut e tout aquel auvàri Fenis pèr s’acoucha d’un Gàrri. Souvèntei fés leis escrivan En prouvençau, en franchiman, Car de pertout li a de manobro, Cridon, pèr espeli, vous diran, un cap-d’obro.
L’espèron, e tout acò vèn Emé lei bras dubèrt, pèr recebre lou libre D’aquéu moussu dou Nord, o bèn d’aquéu felibre Qu’an dou mau de nouesto jacènt. A la fin, la boufigo crèbo, E se vesias tout un cadun Coumo s’en van en fènt la bebo! Lou gros libre èro plen de fum. FABLO XI La Fourtuno e l’Enfantoun. Pèr lou mes de Setèmbre, au bèu tèms dei vacanço, Un pichot fouligau, de lassùgi rendu, Long d’uno pousaraco èro au sòu estendu Souto d’uno figuiero. Avié pres l’estiganço, Au bouen dou jour, au gros dou caud, De si li ana coucha pèr èstre à la fresquiero. Lou soulèu dardaiavo e pougnié, dins lou vau. A la frescour de l’aigo e souto la figuiero Poudié pas mies toumba, d’autre dirien pu mau. Un jour que lou pichoun vouiasso Èro alounga coumo un vedèu Tout en si tirassant la pèu, Madamo la Fourtuno passo, E destrassouno l’escoulan: — Vies, li dis, coumo siés enfant, De pas coumprendre lou dangié que ti menaço; Se toumbaves davau dins aquéu pous, moun fiéu, Ti negariés; lei gènt si n’en prendrien à iéu, E degun mancarié de dire Qu’es ma fauto; pamens, va vies, sarié la tiéu. Emé la mouert fau jamai rire. Ansin, escouto mei liçoun, E vai dourmi pu luen; courre, moun bèu pichoun. Diéu, lou sort, la Fourtuno an de bouèneis espalo,
- Page 119 and 120: — Oh! oh! lou meinagié li diguè
- Page 121 and 122: E pèrdi pas moun tèms, iéu, à f
- Page 123 and 124: De las emé de trebuquet N’en avi
- Page 125 and 126: FABLO V L’Ase e lou pichot Chin.
- Page 127 and 128: E tout acò partè. Lei rato, lei r
- Page 129 and 130: —Gramaci! tout acò quauque jour
- Page 131 and 132: L’Ome avié fremo, enfant, e perd
- Page 133 and 134: FABLO X Lou Camèu e lei Bastoun fl
- Page 135 and 136: — Veirés, ajusto la Granouio, Co
- Page 137 and 138: La mounino, en sautant, menavo aque
- Page 139 and 140: A-fin de courre sus lou laire Que p
- Page 141 and 142: FABLO XV Lou Loup, la Cabro e lou C
- Page 143 and 144: Se voues pas t’assoula vau fa ven
- Page 145 and 146: FABLO XVIII Lou Vièi e seis Enfant
- Page 147 and 148: Que l’un si tire à dia quand l
- Page 149 and 150: Si cabra contro la naturo, Es, pèr
- Page 151 and 152: FABLO XXI L’Uei dou Mèstre. Un c
- Page 153 and 154: FABLO XXII La Couquihado e sei pich
- Page 155 and 156: Mi parlès plus d’aquélei gènt,
- Page 157 and 158: LIBRE CINQUEN
- Page 159 and 160: Aro, s’avès coumprés, entamenen
- Page 161 and 162: — Ah! ço, anen, vène, bagasso!
- Page 163 and 164: FABLO IV Leis Auriho de la Lèbre.
- Page 165 and 166: Es pèr s’entèndre sus d’un po
- Page 167 and 168: FABLO VII Lou Satire e lou Passant.
- Page 169: Fai mi vèire aquelo partido, La ca
- Page 173 and 174: FABLO XIII La Galino eis Uou d’or
- Page 175 and 176: FABLO XV Lou Cèrvi e la Vigno. Sou
- Page 177 and 178: FABLO XVII La Lèbre e la Perdris.
- Page 179 and 180: Qu pòu faire d’aucèu tant laid?
- Page 181 and 182: Alestido, la poudien vendre Quatre
- Page 183 and 184: FABLO XXI L’Ase vesti de la pèu
- Page 185 and 186: LIBRE SIEISEN
- Page 187 and 188: Lou satin, n’en fasien de raubo d
- Page 189 and 190: Quand li a degun, espéçon tout, A
- Page 191 and 192: Lou Cassaire, de luen, li respounde
- Page 193 and 194: Mai se lou vòu quicha dins d’est
- Page 195 and 196: Si mesfiso pas dei revòu, Deis est
- Page 197 and 198: Pèr contro, quand veirés camina l
- Page 199 and 200: E tout acò, pamens, cerco de v’
- Page 201 and 202: Mai, coumo es mèstre, vous coumand
- Page 203 and 204: Vau mies avé sus leis esquino La s
- Page 205 and 206: R lei vias, emé lou sang-plan, A c
- Page 207 and 208: Dessecaran lèu-lèu, lei flume, le
- Page 209 and 210: Quaucun li dis: — Bèn, intras pa
- Page 211 and 212: Ço que pareissira pu fouert, Coumo
- Page 213 and 214: Lei cantounié l’avien proun empe
- Page 215 and 216: Va diguèron au rèi, e lou mandè
- Page 217 and 218: Pensèron que dins lou meinàgi Pou
- Page 219 and 220: — Si, ma pichoto, e vau mai que G
L’espèron, e tout acò vèn<br />
Emé lei bras dubèrt, pèr recebre lou libre<br />
D’aquéu moussu dou Nord, o bèn d’aquéu felibre<br />
Qu’an dou mau <strong>de</strong> nouesto jacènt.<br />
A la fin, la boufigo crèbo,<br />
E se vesias tout un cadun<br />
Coumo s’en van en fènt la bebo!<br />
Lou gros libre èro plen <strong>de</strong> fum.<br />
FABLO XI<br />
La Fourtuno e l’Enfantoun.<br />
Pèr lou mes <strong>de</strong> Setèmbre, au bèu tèms <strong>de</strong>i vacanço,<br />
Un pichot fouligau, <strong>de</strong> lassùgi rendu,<br />
Long d’uno pousaraco èro au sòu estendu<br />
Souto d’uno figuiero. Avié pres l’estiganço,<br />
Au bouen dou jour, au gros dou caud,<br />
De si li ana coucha pèr èstre à la fresquiero.<br />
Lou soulèu dardaiavo e pougnié, dins lou vau.<br />
A la frescour <strong>de</strong> l’aigo e souto la figuiero<br />
Poudié pas mies toumba, d’autre dirien pu mau.<br />
Un jour que lou pichoun vouiasso<br />
Èro alounga coumo un vedèu<br />
Tout en si tirassant la pèu,<br />
Madamo la Fourtuno passo,<br />
E <strong>de</strong>strassouno l’escoulan:<br />
— Vies, li dis, coumo siés enfant,<br />
De pas coumprendre lou dangié que ti menaço;<br />
Se toumbaves davau dins aquéu pous, moun fiéu,<br />
Ti negariés; lei gènt si n’en prendrien à iéu,<br />
E <strong>de</strong>gun mancarié <strong>de</strong> dire<br />
Qu’es ma fauto; pamens, va vies, sarié la tiéu.<br />
Emé la mouert fau jamai rire.<br />
Ansin, escouto mei liçoun,<br />
E vai dourmi pu luen; courre, moun bèu pichoun.<br />
Diéu, lou sort, la Fourtuno an <strong>de</strong> bouèneis espalo,