Marius Bourrelly - Université de Provence

A-fin de courre sus lou laire
Que poudié pas, soulet, jougne; lou pantaiaire
Coumo aguè feni de parla,
L’ome li boutè lèu la sello emé la brido,
Li sautè sus l’esquino e courrèron bourrido;
E tout acò, pèr si venja.
Lou Cèrvi sieguè courreja,
Paguè sa fauto, de sa vido.
Lou Chivau, em’ un gramaci
D’èstre quìti si cres; mai l’ome, emé judìci,
Li dis: — Poues mi rendre servìci,
E t’enanaras pas d’eici.
Saras coucha sus la lichiero,
Dins ta grùpi li aura de fen,
De rasset, de civado; anaras à la fiero;
Rèsto emé nautre, saras bèn.
Sènso la liberta, tout acò valié rèn,
E lou Chivau veguè qu’avié fa ‘no esparrado
En metènt de lissiéu tròu caud sus la bugado;
Li sieguè plus à tèms. L’estable èro basti,
Lou fen èro croumpa, la paio e la civado,
E peréu l’esparset; avien tout alesti.
Leis arnés èron fa; l’araire, la carreto
E lou cabrioulet pèr ana proumena
Madamo emé moussu, quand voudrien s’enana
Tout èro lèst. Despièi, ase, muou e chivau
Plegon souto lou fais, de l’ome soun esclau,
E li a, pèr lei mena, lou fouit emé lou nèrvi.
Vaqui ço que si dis, ana croumpa soun mau.
Lou poudié pas leissa lou Cèrvi?
N’en es ansin d’acò coumo dei liberta
Qu’ei pople lei rèi de-fés dounon;
Se leis ome sabien lei faire respeta,
Li lei raubarien plus; mai leis un s’amoulounon,
Li a de gènt que soun tant lèu las,
D’autre, en si clinant sout lou bast
Si laisson mounta sus l’esquino,
E tre que li soun fan la mino.
La liberta, quand la tenès
Gardas-la bèn; mai vous empacho,
Dounas aqui dedins, tésto souto.