Marius Bourrelly - Université de Provence

FABLO X
Lou Camèu e lei Bastoun floutant.
Pèr la proumiero fes, quand veguèri la mar,
En arribant de-z-Ais, dou bèu daut de la Visto
Durbèri de gros uei sus aquéu grand relarg;
Èro pèr iéu cauvo requisto.
Regardàvi d’en bas, regardàvi d’en aut;
Moun paire disié rèn, e mi leissavo faire,
En risènt, dins éu. Paure paire!
Erias urous, alor; iéu èri gai e siau:
Aviéu cinq an, e vuei n’en ai quàsi cinquanto;
Siéu encaro adamount e vous sias adavau.
Aro, ni mar ni croues m’estouno e m’espravanto.
Coumo la vido es bello au tèms que sias enfant!
Avès lou couer coumo de safre;
Mai quouro vous fès vièi, en travessant seis afre
Vèn dur coumo uno roco, e sèmblo, en vous fènt grand,
Que si doublo de fèrri blanc.
N’en es ansin de touto cauvo
Visto de luen, lou proumié còup;
Pau à pau la tèsto si pauvo:
Es pròchi, va toucas e n’en avès plus pòu.
Lou proumié que veguè ‘n Camèu vo droumadàri,
Si sentè referni davans un tau bestiàri;
Lou segound s’aflatè, e lou tresen, plan-plan,
Fenissè pèr manda la man.
Un jour li sautè sus l’esquino;
Vaqui l’ome emé lou Camèu
Sòci touei dous. Vesin, vesino
Ensèn, tout s’acoustumo lèu.
Un mouloun de gènt, sus la ribo
Regardavon de luen, sus la mar, quaucarèn
Que floutavo, fasié la gibo,
E si diguèron lèu: Dèu èstre un bastimen!
Sus la grand plano vanegavo: