LIBER AMICORUM - IBR

LIBER AMICORUM - IBR LIBER AMICORUM - IBR

12.07.2013 Views

2.d. De ontwikkeling van het accountantsberoep 40-JARIG BESTAAN I.B.R. Een laatste factor die vele studies als bepalend aangeven voor de ontwikkeling van de externe verslaggeving is de ontwikkeling van het accountantsberoep in de verschillende landen. In die landen met een traditie van verspreid aandeelhoudersschap was er een sterkere behoefte aan betrouwbare informatie m.b.t. de financiele toestand van de bedrijven. Hierbij staat een verslag over de bedrijfseconomische prestaties van de ondernemingen centraal. Bovendien ontstond ook de behoefte om het beeld dat de bedrijven van zichzelf ophangen te verifieren. Vermits de meeste landen met verspreid aandeelhoudersschap een 'common law' stelsel hadden, werden de normen m.b.t. externe verslaggeving ontwikkeld door de accountants zelf, los van de wetgeving. Daarnaast diende men ook controlenormen en technische procedures te ontwikkelen volgens dewelke men de jaarrekeningen zou controleren. Deze behoefte aan regelgeving i.v.m. de externe verslaggeving en controlenormen ontstond in de landen met een traditie van verspreid aandeelhoudersschap reeds in de vorige eeuw (o.a. American Institute of Certified Public Accountants 1887, Institute of Chartered Accountants in England and Wales 1880, Institute of Chartered Accountants in Ireland 1888, Nederlands Instituut voor RegisterAccountants 1895). In de landen waar het aandeelhouderschap in handen is van enkele families, de banken of de overheid kwam de ontwikkeling van het zelfstandig accountantsberoep ten dienste van het maatschappelijk verkeer later op gang (bv. Belgie) of ontwikkelde zich vanuit het bankwezen (bv. Duitsland). Uit de bespreking van deze vier beTnvloedende factoren op de ontwikkeling van de externe verslaggeving, valt af te leiden dat we m.b.t. de functie, de doelgroep, de inhoud en de regelgeving van de jaarrekening in grote lijnen twee groepen van landen kunnen onderscheiden binnen de EG. Ten eerste zijn er de landen van continentaal Europa met uitzondering van Nederland en Denemarken. In deze landen verschaft de jaarrekening vooral informatie aan de verschaffers van vreemd vermogen en aan de overheid. De band tussen fiscaal resultaat en boekhoudkundig resultaat is zeer sterk. Bovendien verloopt de regelgeving m.b.t. het opstellen van een jaarrekening vooral via parlementaire weg. Ten tweede zijn er de Angelsaksische landen vergezeld van Nederland en Denemarken. Hier is het primair doel van een jaarrekening het verschaffen van bedrijfseconomische informatie over de prestaties van de onderneming aan de aandeelhouders van die onderneming. Fiscale bepalingen zijn bijna van geen betekenis bij het opstellen van een jaarrekening en het uitwerken van regelgeving op het gebied van de externe verslaggeving geschiedt vooral door het beroep. Wanneer men zich op het pad begeeft van de internationale ratio-vergelijking, dient men zich er van bewust te zijn tot welke groep een land behoort. Het' getrouw' beeld dat een onderneming in haar jaarrekening naar voren brengt is in deze gevallen niet onmiddellijk vergelijkbaar. Ter illustratie van deze hinderpalen op de weg van de internationale ratio-vergelijking wordt een aantal verschillen opgesomd welke resulteren uit historische achtergrond. 105

40· ANNIVERSAIRE I.R.E. 3. Enkele verschilpunten m.b.t. de voorstelling van de ondernemingssituatie in de jaarrekening tussen de verschillende EG-Ianden In alle EG-Ianden zullen revisoren verklaren dat de jaarrekening een getrouw beeld geeft van de financiele toestand van de onderneming, terwijl in hun achterhoofden andere historisch gegroeide concepten spelen. Hieronder wordt een aantal actuele verschilpunten opgesomd zonder de volledige lijst van verschillen uit te putten. 3.a. substance over legal form Deze uitdrukking vat de twee uitersten bondig samen waartussen de jaarrekening beweegt in de EG-Ianden. In alle EG-Ianden dienen de jaarrekeningen een getrouw beeld te geven van het vermogen, de financiele positie en het resultaat van de ondernemingen. Het concept van het getrouwe beeld is in het Verenigd Koninkrijk ontstaan vlak na de 2de Wereldoorlog. Het enige doel van de jaarverslaggeving in het Verenigd Koninkrijk was aan de aandeelhouders informatie verschaffen over de economische prestaties van een onderneming. 'A true and fair view' primeerde boven alles, d.w.z. dat men moest afwijken van de geldende accounting voorschriften als het getrouwe beeld in het gedrang kwam. Uit recent onderzoek {Nobes en Parker, 1991)3 bleek dat de Britse 'auditors' onder 'truth' verstaan dat 'the accounts are in accordance with the facts' en onder 'fair' dat 'the accounts are not misleading'. Op het continent, behalve bij Nederland en Denemarken, is de orientatie van de externe verslaggeving naar de aandeelhouder toe veel minder uitgesproken. Bovendien is de externe verslaggeving in deze landen ook veel meer geregeld door wettelijke bepalingen. D.w.z. dat over de jaren heen men steeds bij het opstellen van de jaarrekening veel aandacht heeft besteed aan het feit of alle wettelijke verplichtingen voldaan zijn. In het Verenigd Koninkrijk is men sinds lang begaan met het substance aspect, terwijl legal form al die jaren de bovenhand had op het continent. Met de implementatie van de 4de Richtlijn in de verschillende EG-Ianden is de naleving van het getrouwe beeld een verplichting geworden bij het opstellen van de jaarrekening. Volgens de 4de Richtlijn is het getrouwe beeld een 'overriding principle'. D.w.z. dat van individuele bepalingen moet worden afgeweken indien het getrouwe beeld in het gedrang komt. Voor de meeste van de continentale landen gaat het om een nieuw concept, waar men nog regelmatig mee worstelt. In de praktijk moeten we vaststellen dat het getrouw beeld nog wordt ge"interpreteerd als in overeenstemming met de individuele bepalingen. Een voorbeeld hiervan in Belgie is het reeds boeken van afschrijvingen op activa, die nog in aanbouw zijn zonder dat er enige bedrijfseconomische redenen voor deze minderwaarden zijn. Vanuit bedrijfseconomisch of 'substance' oogpunt is deze praktijk zeker niet goed te keuren. Het 'getrouwe' beeld is hier verstoord. Bovendien mag men zich beperken tot het aangeven van deze 106

2.d. De ontwikkeling van het accountantsberoep<br />

40-JARIG BESTAAN I.B.R.<br />

Een laatste factor die vele studies als bepalend aangeven voor de ontwikkeling van de<br />

externe verslaggeving is de ontwikkeling van het accountantsberoep in de verschillende<br />

landen. In die landen met een traditie van verspreid aandeelhoudersschap was<br />

er een sterkere behoefte aan betrouwbare informatie m.b.t. de financiele toestand<br />

van de bedrijven. Hierbij staat een verslag over de bedrijfseconomische prestaties van<br />

de ondernemingen centraal. Bovendien ontstond ook de behoefte om het beeld dat<br />

de bedrijven van zichzelf ophangen te verifieren. Vermits de meeste landen met verspreid<br />

aandeelhoudersschap een 'common law' stelsel hadden, werden de normen<br />

m.b.t. externe verslaggeving ontwikkeld door de accountants zelf, los van de wetgeving.<br />

Daarnaast diende men ook controlenormen en technische procedures te ontwikkelen<br />

volgens dewelke men de jaarrekeningen zou controleren.<br />

Deze behoefte aan regelgeving i.v.m. de externe verslaggeving en controlenormen<br />

ontstond in de landen met een traditie van verspreid aandeelhoudersschap reeds in de<br />

vorige eeuw (o.a. American Institute of Certified Public Accountants 1887, Institute of<br />

Chartered Accountants in England and Wales 1880, Institute of Chartered Accountants<br />

in Ireland 1888, Nederlands Instituut voor RegisterAccountants 1895).<br />

In de landen waar het aandeelhouderschap in handen is van enkele families, de banken<br />

of de overheid kwam de ontwikkeling van het zelfstandig accountantsberoep ten<br />

dienste van het maatschappelijk verkeer later op gang (bv. Belgie) of ontwikkelde zich<br />

vanuit het bankwezen (bv. Duitsland).<br />

Uit de bespreking van deze vier beTnvloedende factoren op de ontwikkeling van de<br />

externe verslaggeving, valt af te leiden dat we m.b.t. de functie, de doelgroep, de<br />

inhoud en de regelgeving van de jaarrekening in grote lijnen twee groepen van landen<br />

kunnen onderscheiden binnen de EG. Ten eerste zijn er de landen van continentaal<br />

Europa met uitzondering van Nederland en Denemarken. In deze landen verschaft<br />

de jaarrekening vooral informatie aan de verschaffers van vreemd vermogen en<br />

aan de overheid. De band tussen fiscaal resultaat en boekhoudkundig resultaat is zeer<br />

sterk. Bovendien verloopt de regelgeving m.b.t. het opstellen van een jaarrekening<br />

vooral via parlementaire weg. Ten tweede zijn er de Angelsaksische landen vergezeld<br />

van Nederland en Denemarken. Hier is het primair doel van een jaarrekening het verschaffen<br />

van bedrijfseconomische informatie over de prestaties van de onderneming<br />

aan de aandeelhouders van die onderneming. Fiscale bepalingen zijn bijna van geen<br />

betekenis bij het opstellen van een jaarrekening en het uitwerken van regelgeving op<br />

het gebied van de externe verslaggeving geschiedt vooral door het beroep.<br />

Wanneer men zich op het pad begeeft van de internationale ratio-vergelijking, dient<br />

men zich er van bewust te zijn tot welke groep een land behoort. Het' getrouw' beeld<br />

dat een onderneming in haar jaarrekening naar voren brengt is in deze gevallen niet<br />

onmiddellijk vergelijkbaar. Ter illustratie van deze hinderpalen op de weg van de internationale<br />

ratio-vergelijking wordt een aantal verschillen opgesomd welke resulteren<br />

uit historische achtergrond.<br />

105

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!