28,8 MB - Euskaltzaindia

OIHENARTEN NEURTITZETAKO ADIZTEGIA
baitugu uste liburu horretan agortua dagoenik euskara zaharreko adiztegi osoa,
XVI. mendekoa bakarrik izan zuelarik ikergai; aitzitik zuzen onez uste dugu
badela Oihenartengan han aurkitzen ez den adizki berririk. Horrez gain Notes
pour une édition critique... izeneko artikulu baliosoa ere egina baitzeukan,
lehen esan bezala, gutxi falta zuen guk gaur dakarguna berak lehenago, eta
segurki hobeki, egiteko.
Falta zuen gutxi hori osatzera dator gure lan hau eta uste dugu egiteak
merezi zuela. Adizki guziak bildurik eta kidea kideari alderaturik ikustean
agertzen dira, izan ere, barreiaturik daudenean ikusten ez diren zenbait gauza.
Hala nola, zein diren adizki beraren aldaki soilak, zenbaitetan beren artean
aski desberdin diruditenak begiratu batera. Exenplu bat bakarrik aipatuko dut,
familia bereko —erro bereko eta bakarreko— diruditen adizki batzuk aztertuz
eta bide batez Lafonek inon argitzen ez duen adizki ilunsko bat azalduz.
[5]
Hona elkarren antzeko diruditen adizki batzuen sorta:
1. Eta hunqui-iin erran orde,
Ari SIZAUSAT belsuri (XXVII)
2. Nois ere bazen baiZIZAUZAT
Bidean iragaitean (I)
3. Eta iarzen SAUST erranes
Estesaquesul' eman, es (XXIII)
4. Min' iragaiten
SAUTan artean
Nehorat ioaiten
SAUSKIDanean (XVI)
5. Seren nic suri
Emanic bahi
Bihoz', izuri
BaiZAUSKIT nahi (XVI)
6. Bihozac SAUTAN-cal ehaiten,
Hur' ene soberaren doizen
Iarriric, ari sen... (XVII)
7. Harc SAUSTAN neureac eguiten (XVII)
8. Morroina beh' aurkinzetan
BaiZAUTEN, aldarte hetan (XXVI)
9. Eci bihoza su beti hala
Icussis guibel SAUSTADAIa (V)
10. Vzi sizadan manus baiZAUSAT
Exequiterago enis ausat (V)
83