28,8 MB - Euskaltzaindia

«Gauik, egunik
Eztinat hunik,
Hireki ezpaniz Argia:
Hireki ezpaniz Argia:
Itsu hutsa niz,
Zeren baihiz en' argia» (III)
AURELIA ARKOTXA
Eguna eta gaua, argia eta ilunaren arteko antitesiak arras erabiliak ziren,
hona etsenplu bat Petrarca-rengandik harrea:
«Non vidi mai Jopo notturna pioggia
gir per l'aere sereno stelle erranti,
e fiammeggiar fra la rugiada e '1 gielo,
ch'i non avesse i begli occhi davanti,
ove la stanca mia vita s'appoggia,
quali io gli vidi a l'ombra d'un bel velo;
(•)
li veggio sfavillare; ond'io sempre ardo.
Se '1 sol levarsi sguardo,
sento il lume apparir che m'innamora;
se tramontarsi al tardo,
parmel veder guando si volge altrove
lassando tenebroso onde si move». (Dal Canzoniere, CXXVII)
eta beste bat Juan Boscán-engandik:
EDERRAGO(A)
«Como en la mar, después de la tiniebla,
pone alborozo el asomar del día,
y entonces fue placer la noche oscura 23» (CXXIII)
Hona nola agertzen zaigun XXV. poeman, seguraski ederra baino haise
gehiago den «Ederragoa»:
«Zurekin ezagutze hartzen
Hasiz gero, Ederragoa
Sendire dizut nitan eihartzen,
Berzetratko amorioa,
Orai eta sekulakoz
Zure nizatelakoz ».
Ederra baino ederragoa den andre horren aipamen neo-platoniko horrek
gogo arazten du ere Ludovico Ariosto-ren soneto baten oihartzuna:
23 J. BOSCÁN-en baitan (1487/92-1542) atxematen den itxura ikus dezakegu gero SAN
JUAN DE LA CRUZ-ek (1542-1591) idatziko zuen Noche oscura poema hain famatu hartan.
438 [38]