28,8 MB - Euskaltzaindia

OIHENARTEN AMODIOZKO POESIEN AZTERKETA KONPARATIBOA
«Ni zuretzen has bezain sarri
Berhez nindizun bertarik,
Lehen hautatu maitagarri
Nituen, nindutenetarik,
Orai eta betiereko
Zureki tink egoiteko,
Eta berhez neholatan
Enankidizun gisatan» (XV)
Amodioa ezin kondatua da, segeretuzkoa; Petrarca-ren hitzak gogora
ditzagun:
«Ben sai, canzon, che quanti'io parlo è nulla
al celato amoroso mio pensero,
che dì e notte ne la mente porte»; (Dal Canzoniere, CXXVII)
Elgarretaratzea gehienetan zaila izanen da:
«Zu nahiz batu
Eta mintzatu,
Hora nol' erbiratzean,
Bazterrez bazter;
Bethiere laster
Ari naiz zure hatzean;
«Bana jagoiti
Beheiti, goiti,
Zenbat ere bainabila,
Zur' oldez, ehun
Bat enaint' ehun
Urtez behin zurekila;
Aldiz naiz latzen,
Bilhatuz batzen,
Ban'ez ber zaitudanean;
Zer gaitz jasaiten
Dudan erraiten
Ezin derauzudanean» (IV)
Beraz higanik
Egin, jadanik,
Noiz nakidana dakidan
Jin, eta nura,
Gorde-lekura,
Eta hi han bat akidan. (III)
Azken poema honetan atxematen den «kadran orratzaren» irudiak, zagi
edo nabalarena gogo arazten du karga erotiko handiago batekin.
[23]
423