28,8 MB - Euskaltzaindia

PATRI URKIZU
zazpi silaba besterik ez delarik, elisioa gabe, ordea, zortzi lirateke. Eta emea
den hirugarren bertsolerroan, hamar silabez ondua izan arren, zortzi besterik
ez dira kontatu behar, zeren que eta aunque hitzen bukaeran aurkitzen diren
e letrak jan egiten diren. Hala nola lehen orrialdeko bertso hauetan:
Que a la insigne Barcelona
El muro antigo corona.
Lehen bertsolerroko Que hitzaren bukaeran aurkitzen den e-a kendu egin
behar da a-k jarraikitzen diolako, hala nola la hitzaren a bokala. Eta bigarren
bertsolerroan, sineresia medio, muro hitzaren o-a antigo hitzaren a-kin lotu
behar da.
Elisio hau ez da bakarrik gertatzen bokal edo silaba laburrekin, luzetan
ere gertatzen baita, hala nola Cervantesen 1°4 La Galatea-n aurki daitezkeen
bertsootan:
Muy bien podré ser llamado
Sobre todos desdichado,
Pues que vendré a perecer
Adonde el alma he dexado.
Hirugarren bertsolerroko vendré hitzaren bukaerako e-a kendu egiten da
luzea izan arren. Horrelakorik ez da ematen hizkuntza frantsesean, ondoren
frogatuko dudan bezala.
Poeta frantsesek elisioa e emez amaitzen diren hitzetan egiten dute soilik,
eta ez beste kasuetan. Hala, adibidez, Du Bartas-en 105 Premier Jour de la
Semaine-n
Providence et Bonté estoyent à tous momens
Bertsolerro honetan e emez amaitzen den providence hitzaren e-a jan egiten
da, eta ez bonté hitzaren e-a, hau barra eta luzca baita. Baina benetan bertsogile
latindarrek ez dute elisioa beti egiten, batzutan betetzen duten arren, mespretxatu
egiten baitute bestetan.
f20
Bernardo 106 deunak Jubilus izeneko poeman ere betetzen du, bertso hauetan
bezalaxe:
104 Aipt. lib., 682
1' Guillaume de Salluste, seigneur du Bartas (Montfort, 1544 - Paris, 1590) Ia Sepmaine
ou La Création du monde (1578-1584) Edizio. erkatua Yvonne Bellenger-ena, Paris, Librairie
Nizet, 1981, 4; 61. bl.
Providence et Bonté estoyent á tous momens
la sacré-sainct object de ses hauts pensemens.
106 Aip. lib., 1318
322 [28]