Remembranço QXP - Université de Provence
Remembranço QXP - Université de Provence Remembranço QXP - Université de Provence
prendre plaço à la taulado de Santo-Estello. Sarié lou cas de dire que la peno passo lou plesi. Nous vesès pas, de gros patafloue coumo nàutrei, faire cinq lègo dins nouèstei sandalo! Ah! sarian bèu!... Se poudian arriba au Paradou, à 6 ouro de matin, acò sarié ‘n vertadié regòli, faire quatre o cinq lègo dintre lei farigoulo en flour sarié pèr nàutrei la meioue dei pitanço! arribarian, quand arribarian; mai au plan de miejour lou 6 de jun, ai bèn pòu que degun se decide; à mens que quauco boueno amo tengue à nouesto dispausicien, se noun de bèllei veituro, au mens de toumbarèu! Crèse que M. Mouné a escri à M. Charloun Rieu, dóu Paradou, en d’aquelo estiganço. Esperen sa respouenso pèr douna nouesto counsentido: vaqui ço que li a de plus agué vint an! Devès dire: Mai que basaruto, n’a jamai fini, aquelo laido Mouresco! que voulès, acò es la plus grando qualita dei fremo!.... E fau pas que fague menti la raço! Pamens ço que vau enca vous dire sara ‘n basaretùgi, que noun vous fara peno, vaqui: Vous mande doues peceto de pouësìo d’un tout jouine felibrihoun, qu’ai destrauca despièi que siéu revengudo de Maiano. En d’aquéu brave drole de 19 an, ai fa legi vouesto bello Mirèio, e lou vaqui tout enfiouca! Noun sai ço que fara, mai me sèmblo que li a fouesso soufle; l’ai presenta à l’escolo de la Mar, e lei proumié vers qu’a fa li soun esta ispira pèr la visto de voueste retra, e despièi n’en fai pèr tout lou mounde, si passo pas de jour sènso qu’arribe emé un sounet dins la pòchi. Moun pichot garçounet es tout plen de gàubi! e ço que me vo fai dire es que lou brave drouloun es un pichot gavouet qu’a viscu jusqu’aro dins leis Auteis-Aupo, mounte anavo garda lei cabro quouro sourtié de l’escolo, li a que sièis mes qu’es à Marsiho, vous lou presente coumo s’èro quaucun dóu miéu. La Cansoun de Sant-Brancai a bèn fa plesi i Manousquin. Gramaci, pèr tóuteis élei. Uno boueno babeto à vouesto bello e bono dono, e à vous de tout couer. LAZARINO.
Lou 20 desèmbre 1892. BOUEN MÈSTRE. Esperès encaro la fiero dei santoun, e à cop segur devès m’agué manda ‘no bello raisso de marrido tèsto? Lei darrié vers de voueste adorable Porto-aigo devon vous èstre revengu souvèn en memòri: Jouvènt anas-ié plan Emé aquélei bèu semblant, Car la fe dóu femelan Passo gaire l’an!.... Eh! bèn! se v’avès pensa n’en sarés pèr vouéstei fres d’eimaginacien: d’abor d’uno, es que siéu pas la rèino Pounsirado, un rousié, e la sariéu que noun voudriéu agué sus lou couer d’avé manca à ma paraulo. Adounc, bouen Mèstre, ço qu’es l’encauso que vous ai rèn manda es que desempièi lou nòu d’aquest mes ai tengu lou lié, e coumo pichot Barralié, aviéu ma boueno maire que m’adusié la tisano. Encuei vau miés bord que pouede vous escriéure, mai de fiero dei santoun faudra se n’en tourca. Ai uno Vèio de Nouvè, qu’aviéu fa l’an passa, vous la mande e se poudès n’en faire quaucarèn e que lou 27 siegue tròup tard, farés coumo jujarés à prepaus. D’eici à dissate 24, recebrè un pichot panieiret, li aura que li aura. Que que li ague sara de bouénei cavo e sarai bèn urouso se lou manjas tóuteis en santa. Nàutrei, li a dès an qu’avèn pas pausa cacho-fiò! Cresès qu’acò es dur! E pièi faudrié que li aguèsse encaro un infèr après aqueste? Vai bèn que lou bouen Diéu a pièi pieta de iéu e que, se dins ma vidasso ai fouesso marrit jour, n’en ai pièi de bèn bèu, e aquélei soun lei jour que pouede escriéure quàuquei rego d’aquelo bello lengo dóu brès, qu’avès tant divinamen cantado, e que regrete de la pas agué escricho plus lèu. Vous n’en dise pas mai pèr encuei, la plumo me peso. Passas de bouénei fèsto, vous emé vosto bello e bono dono, encuei mande un toumbarèu de poutoun. A vous de tout couer, LAZARINO.
- Page 47 and 48: Quand avian fini de soupa, qu’avi
- Page 49 and 50: Aucèu envoula de moun nis, Ai souv
- Page 51 and 52: REMEMBRANÇO A PAU ARENO I Coumo lo
- Page 53 and 54: nouéstei cantaire, s’arrestè b
- Page 55 and 56: leis uei!… sa barbo èro blanco c
- Page 57 and 58: POUËSÌO
- Page 59 and 60: LOU PASTRIHOUN A Rimo-Sausso. Ai vi
- Page 61 and 62: Se quaucun lou disié, voudrias pas
- Page 63 and 64: EI PLUS BÈU NÒVI DÓU MOUNDE A la
- Page 65 and 66: Oh! ti priva de liberta, Sènte que
- Page 67 and 68: La campano en si desvirant Pecaire
- Page 69 and 70: L’AUTOUNO Vè! l’Autouno pico
- Page 71 and 72: N***, 10 juin 1891. SOUTO L’AUBER
- Page 73 and 74: COUER MATRASSA Lei blad roussejon c
- Page 75 and 76: LETRO A MOUN FRAIRE Oh! que ma fen
- Page 77 and 78: Adounc, voudriés qù’à la basti
- Page 79 and 80: A AUBANÈU Quand dins lei boues, é
- Page 81 and 82: LA BOUSCARLETO A Dono Mistral. Quan
- Page 83 and 84: Marsiho, lou 22 setèmbre 1891. A M
- Page 85 and 86: fatigo dei fèsto de Carpentras vou
- Page 87 and 88: Ero la proumiero fes que sentiéu t
- Page 89 and 90: Me semblavo que vous aurié fa ples
- Page 91 and 92: Mai, l’anen mai agué lou Paire S
- Page 93 and 94: Marsiho, lou 29 de mars 1892. BOUEN
- Page 95 and 96: Marsiho, lou 12 d’abriéu 1892. M
- Page 97: sei beloio, iéu, ame mai un cantou
- Page 101 and 102: pas se leissarai pas esquiha lou pr
- Page 103 and 104: Marsiho, lou 7 de janvié 1895. BOU
- Page 105 and 106: Marsiho, lou 30 d’óutobre 1895.
- Page 107 and 108: Marsiho, lou 17 de desèmbre 1896.
- Page 109 and 110: Marsiho, lou 29 de Janvié 1897, BO
- Page 111 and 112: Marsiho, lou 9 d’avoust 1897. BOU
- Page 113: Tèste integrau Còpi interdicho Re
Lou 20 <strong>de</strong>sèmbre 1892.<br />
BOUEN MÈSTRE.<br />
Esperès encaro la fiero <strong>de</strong>i santoun, e à cop segur <strong>de</strong>vès m’agué manda ‘no bello<br />
raisso <strong>de</strong> marrido tèsto?<br />
Lei darrié vers <strong>de</strong> voueste adorable Porto-aigo <strong>de</strong>von vous èstre revengu souvèn en<br />
memòri:<br />
Jouvènt anas-ié plan<br />
Emé aquélei bèu semblant,<br />
Car la fe dóu femelan<br />
Passo gaire l’an!....<br />
Eh! bèn! se v’avès pensa n’en sarés pèr vouéstei fres d’eimaginacien: d’abor d’uno,<br />
es que siéu pas la rèino Pounsirado, un rousié, e la sariéu que noun voudriéu agué sus<br />
lou couer d’avé manca à ma paraulo. Adounc, bouen Mèstre, ço qu’es l’encauso que<br />
vous ai rèn manda es que <strong>de</strong>sempièi lou nòu d’aquest mes ai tengu lou lié, e coumo<br />
pichot Barralié, aviéu ma boueno maire que m’adusié la tisano. Encuei vau miés bord<br />
que poue<strong>de</strong> vous escriéure, mai <strong>de</strong> fiero <strong>de</strong>i santoun faudra se n’en tourca.<br />
Ai uno Vèio <strong>de</strong> Nouvè, qu’aviéu fa l’an passa, vous la man<strong>de</strong> e se poudès n’en faire<br />
quaucarèn e que lou 27 siegue tròup tard, farés coumo jujarés à prepaus.<br />
D’eici à dissate 24, recebrè un pichot panieiret, li aura que li aura. Que que li ague<br />
sara <strong>de</strong> bouénei cavo e sarai bèn urouso se lou manjas tóuteis en santa.<br />
Nàutrei, li a dès an qu’avèn pas pausa cacho-fiò! Cresès qu’acò es dur! E pièi faudrié<br />
que li aguèsse encaro un infèr après aqueste? Vai bèn que lou bouen Diéu a pièi pieta <strong>de</strong><br />
iéu e que, se dins ma vidasso ai fouesso marrit jour, n’en ai pièi <strong>de</strong> bèn bèu, e aquélei<br />
soun lei jour que poue<strong>de</strong> escriéure quàuquei rego d’aquelo bello lengo dóu brès, qu’avès<br />
tant divinamen cantado, e que regrete <strong>de</strong> la pas agué escricho plus lèu.<br />
Vous n’en dise pas mai pèr encuei, la plumo me peso.<br />
Passas <strong>de</strong> bouénei fèsto, vous emé vosto bello e bono dono, encuei man<strong>de</strong> un<br />
toumbarèu <strong>de</strong> poutoun.<br />
A vous <strong>de</strong> tout couer,<br />
LAZARINO.