Remembranço QXP - Université de Provence

Remembranço QXP - Université de Provence Remembranço QXP - Université de Provence

univ.provence.fr
from univ.provence.fr More from this publisher
13.05.2013 Views

prendre plaço à la taulado de Santo-Estello. Sarié lou cas de dire que la peno passo lou plesi. Nous vesès pas, de gros patafloue coumo nàutrei, faire cinq lègo dins nouèstei sandalo! Ah! sarian bèu!... Se poudian arriba au Paradou, à 6 ouro de matin, acò sarié ‘n vertadié regòli, faire quatre o cinq lègo dintre lei farigoulo en flour sarié pèr nàutrei la meioue dei pitanço! arribarian, quand arribarian; mai au plan de miejour lou 6 de jun, ai bèn pòu que degun se decide; à mens que quauco boueno amo tengue à nouesto dispausicien, se noun de bèllei veituro, au mens de toumbarèu! Crèse que M. Mouné a escri à M. Charloun Rieu, dóu Paradou, en d’aquelo estiganço. Esperen sa respouenso pèr douna nouesto counsentido: vaqui ço que li a de plus agué vint an! Devès dire: Mai que basaruto, n’a jamai fini, aquelo laido Mouresco! que voulès, acò es la plus grando qualita dei fremo!.... E fau pas que fague menti la raço! Pamens ço que vau enca vous dire sara ‘n basaretùgi, que noun vous fara peno, vaqui: Vous mande doues peceto de pouësìo d’un tout jouine felibrihoun, qu’ai destrauca despièi que siéu revengudo de Maiano. En d’aquéu brave drole de 19 an, ai fa legi vouesto bello Mirèio, e lou vaqui tout enfiouca! Noun sai ço que fara, mai me sèmblo que li a fouesso soufle; l’ai presenta à l’escolo de la Mar, e lei proumié vers qu’a fa li soun esta ispira pèr la visto de voueste retra, e despièi n’en fai pèr tout lou mounde, si passo pas de jour sènso qu’arribe emé un sounet dins la pòchi. Moun pichot garçounet es tout plen de gàubi! e ço que me vo fai dire es que lou brave drouloun es un pichot gavouet qu’a viscu jusqu’aro dins leis Auteis-Aupo, mounte anavo garda lei cabro quouro sourtié de l’escolo, li a que sièis mes qu’es à Marsiho, vous lou presente coumo s’èro quaucun dóu miéu. La Cansoun de Sant-Brancai a bèn fa plesi i Manousquin. Gramaci, pèr tóuteis élei. Uno boueno babeto à vouesto bello e bono dono, e à vous de tout couer. LAZARINO.

Lou 20 desèmbre 1892. BOUEN MÈSTRE. Esperès encaro la fiero dei santoun, e à cop segur devès m’agué manda ‘no bello raisso de marrido tèsto? Lei darrié vers de voueste adorable Porto-aigo devon vous èstre revengu souvèn en memòri: Jouvènt anas-ié plan Emé aquélei bèu semblant, Car la fe dóu femelan Passo gaire l’an!.... Eh! bèn! se v’avès pensa n’en sarés pèr vouéstei fres d’eimaginacien: d’abor d’uno, es que siéu pas la rèino Pounsirado, un rousié, e la sariéu que noun voudriéu agué sus lou couer d’avé manca à ma paraulo. Adounc, bouen Mèstre, ço qu’es l’encauso que vous ai rèn manda es que desempièi lou nòu d’aquest mes ai tengu lou lié, e coumo pichot Barralié, aviéu ma boueno maire que m’adusié la tisano. Encuei vau miés bord que pouede vous escriéure, mai de fiero dei santoun faudra se n’en tourca. Ai uno Vèio de Nouvè, qu’aviéu fa l’an passa, vous la mande e se poudès n’en faire quaucarèn e que lou 27 siegue tròup tard, farés coumo jujarés à prepaus. D’eici à dissate 24, recebrè un pichot panieiret, li aura que li aura. Que que li ague sara de bouénei cavo e sarai bèn urouso se lou manjas tóuteis en santa. Nàutrei, li a dès an qu’avèn pas pausa cacho-fiò! Cresès qu’acò es dur! E pièi faudrié que li aguèsse encaro un infèr après aqueste? Vai bèn que lou bouen Diéu a pièi pieta de iéu e que, se dins ma vidasso ai fouesso marrit jour, n’en ai pièi de bèn bèu, e aquélei soun lei jour que pouede escriéure quàuquei rego d’aquelo bello lengo dóu brès, qu’avès tant divinamen cantado, e que regrete de la pas agué escricho plus lèu. Vous n’en dise pas mai pèr encuei, la plumo me peso. Passas de bouénei fèsto, vous emé vosto bello e bono dono, encuei mande un toumbarèu de poutoun. A vous de tout couer, LAZARINO.

prendre plaço à la taulado <strong>de</strong> Santo-Estello. Sarié lou cas <strong>de</strong> dire que la peno passo lou<br />

plesi. Nous vesès pas, <strong>de</strong> gros patafloue coumo nàutrei, faire cinq lègo dins nouèstei<br />

sandalo! Ah! sarian bèu!...<br />

Se poudian arriba au Paradou, à 6 ouro <strong>de</strong> matin, acò sarié ‘n vertadié regòli, faire<br />

quatre o cinq lègo dintre lei farigoulo en flour sarié pèr nàutrei la meioue <strong>de</strong>i pitanço!<br />

arribarian, quand arribarian; mai au plan <strong>de</strong> miejour lou 6 <strong>de</strong> jun, ai bèn pòu que <strong>de</strong>gun<br />

se <strong>de</strong>ci<strong>de</strong>; à mens que quauco boueno amo tengue à nouesto dispausicien, se noun <strong>de</strong><br />

bèllei veituro, au mens <strong>de</strong> toumbarèu!<br />

Crèse que M. Mouné a escri à M. Charloun Rieu, dóu Paradou, en d’aquelo estiganço.<br />

Esperen sa respouenso pèr douna nouesto counsentido: vaqui ço que li a <strong>de</strong> plus agué<br />

vint an!<br />

Devès dire: Mai que basaruto, n’a jamai fini, aquelo laido Mouresco! que voulès, acò<br />

es la plus grando qualita <strong>de</strong>i fremo!.... E fau pas que fague menti la raço! Pamens ço que<br />

vau enca vous dire sara ‘n basaretùgi, que noun vous fara peno, vaqui:<br />

Vous man<strong>de</strong> doues peceto <strong>de</strong> pouësìo d’un tout jouine felibrihoun, qu’ai <strong>de</strong>strauca<br />

<strong>de</strong>spièi que siéu revengudo <strong>de</strong> Maiano. En d’aquéu brave drole <strong>de</strong> 19 an, ai fa legi<br />

vouesto bello Mirèio, e lou vaqui tout enfiouca! Noun sai ço que fara, mai me sèmblo<br />

que li a fouesso soufle; l’ai presenta à l’escolo <strong>de</strong> la Mar, e lei proumié vers qu’a fa li<br />

soun esta ispira pèr la visto <strong>de</strong> voueste retra, e <strong>de</strong>spièi n’en fai pèr tout lou moun<strong>de</strong>, si<br />

passo pas <strong>de</strong> jour sènso qu’arribe emé un sounet dins la pòchi. Moun pichot garçounet es<br />

tout plen <strong>de</strong> gàubi! e ço que me vo fai dire es que lou brave drouloun es un pichot<br />

gavouet qu’a viscu jusqu’aro dins leis Auteis-Aupo, mounte anavo garda lei cabro<br />

quouro sourtié <strong>de</strong> l’escolo, li a que sièis mes qu’es à Marsiho, vous lou presente coumo<br />

s’èro quaucun dóu miéu.<br />

La Cansoun <strong>de</strong> Sant-Brancai a bèn fa plesi i Manousquin. Gramaci, pèr tóuteis élei.<br />

Uno boueno babeto à vouesto bello e bono dono, e à vous <strong>de</strong> tout couer.<br />

LAZARINO.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!