Remembranço QXP - Université de Provence

Remembranço QXP - Université de Provence Remembranço QXP - Université de Provence

univ.provence.fr
from univ.provence.fr More from this publisher
13.05.2013 Views

Quand nouesto Crècho èro alestido, esperavian em’ impaciènci l’ouro dóu soupa. — E perqué? me dirés. — Perqué? pèr-ço-que fasian riboto e que tout lou mounde fasié riboto, dins noueste oustau. Lei gènt, lei bèsti, tout fasié Nouvè! Moun paire, ma maire, que manjarien pas une avelano sènso la parteja ‘mé sa famiho, voulien que dins l’oustau tout siguèsse en fèsto. Lou proumié servi èro lou chivau. Coupavon un gros pan d’oustau dins uno grosso tiano e l’abéuravon d’un fiasco de bouen vin Quand lou pan èro bèn espoumpi, moun paire anavo lou metre dins la crùpi e lou chivau fasié Calèno. A la cardelino qu’avian en gàbi, li dounavo un moussèu de fougasso d’òli emé de sucre, d’aquelo boueno fougasso que ma maire avié pastado e qu’èro grosso coume la luno quand es pleno. Après venié lou tour dóu chin, dóu paure Choucho: à-n-aquest li dounavo un gros plat de tian emé de merlusso. Oh! se l’avias vist, coume èro urous, lou brave chin: gingoulavo, gassaiavo la coue, éu coumprenié que la joio èro dins l’oustau. Enterin que moun paire apasturavo tout soun bestiàri, ma maire metié la taulo, bèn pròchi de la chaminèio, mounte li avié un fue coume uno veiriero. Doues gròssei souco espetaclouo servien de cafue emé de Cacho-fue. Dessus aquéli gròssei souco metian un gros mouloun de boues bèn se, e poudès dire si flamejavo! Lei feissino d’óulivié passavon peréu au fougau. Basto èro lou fue de Nouvè, lou fue de joio de l’ivèr. Sus la taulo, mounte ma boueno maire avié mes uno touaio bèn blanco, li avié de gros plat blanc coucourucha de poumo, de pero de figo, d’amendo pistacho emé de nougat de Nouvè, que ma maire avié fa ‘mé de mèu, d’aquéu bouen mèu que lis abiho van cerca sus lei flour de la couelo de Luro. Aquéu mèu es lou meiour dóu mounde: es prouvençau!... Li avié peréu de liame de rasin pendoula au planchié, que semblavon nous dire: «— Nous óublidés pas, voulèn peréu èstre de la fèsto!» Avian peréu lou tian d’espinarc, lou tian de cougourdo, de merlusso fregido, de panet rous coume d’or, que ma maire avié couina dins l’òli nouvèu. Avian noueste gréu d’àpi bèn blanc, de bouen vin de la bouto, de soumoustat, de vin cue; e voulès que nàutrei, enfant de paure, fuguessian pas urous! Avans de coumença de manja, cantavian tóuteis ensèn aquest nouvè dóu paire Abriéu: Pastre de la bourgado, Levas-vous lèu; Veirés dins la valado Coume un soulèu! Un àngi foueço bèu Que vous anounço (bis), Un àngi foueço bèu Que vous-anounco un rèi nouvèu! Après agué canta aquéu nouvè, nous metian à taulo. Mai es lou cas de dire qu’avian mai d’uei que de vèntre. Tastavian un pau de tout, mai gaire: lou bouenur nous servié de nourrituro.

Quand avian fini de soupa, qu’avian turta au nouvèu vengu, nous metian tóutei davans la chaminèio qu’èro au caire de la Crècho, e aqui cantavian mai de nouvè, fin que lei campano sounèsson lou darrié de la messo de miejo-nue, enterin que brulavian nouéstei gavèu d’espi e que cantavian tóutei lei nouvè que sabian. Cantavian: E aquest: E aquel autre sus l’èr d’Enri IV: Tòni escouto un pau, Ause de brut dins la bastido.... Vesin Toubìo Mounte anas tant matin? Quouro à Marsiho Lou pople aguè sachu Que lou Messìo Enfin èro vengu, Tóutei lei classo Que gagnon quaucarèn Dessus la plaço Vouen li faire un presènt. E iéu auriéu vougu èstre tout aquéu brave pople Marsihés, que carguèron un gros bastimen de tout bèn de Diéu, pèr l’Enfant Jèsu! Iéu li aviéu rèn manda; tout ço que poudiéu li óufri, èro de faire nouesto poulido Crècho, e de pas óublida de garni lou vihouloun d’òli. Quand sounavon lou segound de la messo, touto l’oustalado partié emé soun pegoun d’espi à la man. Moun fraire emé iéu passavian davans e touto la famiho seguié. Nouésteis espi nous fasien lume, e acò èro bèn poulit, subre-tout quand fasié pas luno. La vèio de Nouvè es l’iàgi d’or pèr leis enfant. Es lou liame d’amistanço que recampo touto la famiho, que la sarro tout autour dei rèire-grand, quand l’on a lou bouenur de leis encaro avé. Pèr Nouvè lei lègo que separon leis enfant de l’oustau peirenau comton pas. L’on laisso travai e soucit de caire, pèr s’ana reviéuda autour dóu Cacho-fue de Nouvè e pèr ana faire de milié de poutoun ei bouen parènt en qu devèn la vido. De la messo de miejo-nue ai pas besoun de vous n’en rèndre comte. Qu es lou Prouvençau qu’a jamai entendu l’orgue de la glèiso mounte l’an bateja jouga l’èr dóu nouvè:

Quand avian fini <strong>de</strong> soupa, qu’avian turta au nouvèu vengu, nous metian tóutei<br />

davans la chaminèio qu’èro au caire <strong>de</strong> la Crècho, e aqui cantavian mai <strong>de</strong> nouvè, fin<br />

que lei campano sounèsson lou darrié <strong>de</strong> la messo <strong>de</strong> miejo-nue, enterin que brulavian<br />

nouéstei gavèu d’espi e que cantavian tóutei lei nouvè que sabian. Cantavian:<br />

E aquest:<br />

E aquel autre sus l’èr d’Enri IV:<br />

Tòni escouto un pau,<br />

Ause <strong>de</strong> brut dins la bastido....<br />

Vesin Toubìo<br />

Mounte anas tant matin?<br />

Quouro à Marsiho<br />

Lou pople aguè sachu<br />

Que lou Messìo<br />

Enfin èro vengu,<br />

Tóutei lei classo<br />

Que gagnon quaucarèn<br />

Dessus la plaço<br />

Vouen li faire un presènt.<br />

E iéu auriéu vougu èstre tout aquéu brave pople Marsihés, que carguèron un gros<br />

bastimen <strong>de</strong> tout bèn <strong>de</strong> Diéu, pèr l’Enfant Jèsu! Iéu li aviéu rèn manda; tout ço que<br />

poudiéu li óufri, èro <strong>de</strong> faire nouesto poulido Crècho, e <strong>de</strong> pas óublida <strong>de</strong> garni lou<br />

vihouloun d’òli.<br />

Quand sounavon lou segound <strong>de</strong> la messo, touto l’oustalado partié emé soun pegoun<br />

d’espi à la man. Moun fraire emé iéu passavian davans e touto la famiho seguié.<br />

Nouésteis espi nous fasien lume, e acò èro bèn poulit, subre-tout quand fasié pas luno.<br />

La vèio <strong>de</strong> Nouvè es l’iàgi d’or pèr leis enfant. Es lou liame d’amistanço que recampo<br />

touto la famiho, que la sarro tout autour <strong>de</strong>i rèire-grand, quand l’on a lou bouenur <strong>de</strong> leis<br />

encaro avé. Pèr Nouvè lei lègo que separon leis enfant <strong>de</strong> l’oustau peirenau comton pas.<br />

L’on laisso travai e soucit <strong>de</strong> caire, pèr s’ana reviéuda autour dóu Cacho-fue <strong>de</strong> Nouvè e<br />

pèr ana faire <strong>de</strong> milié <strong>de</strong> poutoun ei bouen parènt en qu <strong>de</strong>vèn la vido.<br />

De la messo <strong>de</strong> miejo-nue ai pas besoun <strong>de</strong> vous n’en rèndre comte. Qu es lou<br />

Prouvençau qu’a jamai entendu l’orgue <strong>de</strong> la glèiso mounte l’an bateja jouga l’èr dóu<br />

nouvè:

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!