Remembranço QXP - Université de Provence

Remembranço QXP - Université de Provence Remembranço QXP - Université de Provence

univ.provence.fr
from univ.provence.fr More from this publisher
13.05.2013 Views

councert meloudious! Veiren leis aubre plega souto la frucho, tóutei lei malautié s’esvaliran, e l’influenza, la tisié, vendran plus sega aquélei qu’aman... La Lèi Gramount sousto leis ase. Adounc fasès-n’en uno, de lèi, qu’en proutegènt leis auceloun vous souste vautre. LOU SÒU DÓU PICHOUN SAVOUIARD Lou bèu jour de Pandecousto, arribè dins Marsiho un pichot Savouiard poulit coumo un sòu. Avié la caro blanco coumo lou la, lei péu blound coumo lou blad quand es lèst à èstre sega, e d’uei blu coumo la nialo que li flouris au mitan. Dins lou clarun d’aquélei bèis uei si visié qu’aquéu bèu pichoun chifravo pèr saupre coumo faurié faire pèr gagna sa vido! Ero arriba l’adematin emé sa caisso de ciro-boto; mai dins sa caisso, l’avié ges de brosso, ges de ciràgi, e avié qu’un sòu, pecaire, que poudié pas croumpa tout ço que li falié pèr fa lou mestié que soun paire l’avié di. E pamens falié gagna sa vido! L’anavo pas de demanda la carita. — Aquéu pan vau rèn pèr qu pòu travaia! disié lou brave pitouet. E iéu, pouèdi pas emé moun sòu croumpa leis óutis que mi fau! Bouen Diéu, fasié, dounas-mi uno idèio; digas-mi coumo fau faire! Mai veici que tout à-n-un còup ausisse creida: La Sart a n! Demandas La Sart a n , journau coumique e rigolot, dous pié lou numerò!… Ero lei cridaire de La Sartan que desbarcavon sus la Canebiero. Sabès que tout ço qu’es nouvèu es bèu, e tout lou mounde si la derrabavo dei man. Noueste pichot Savouiard, qu’èro pas tròup crentous, demando à-n-un cridaire ço que couesto lou numerò. E lou creidaire li respouende: Couesto un sòu e lou vendèn dous! Acò fè duerbi d’uei coumo de quinquet à noueste nouvèu desbarca e subran diguè au cridaire: —Vendès-me n’en v-un coumo vous couesto! Lou cridaire li n’en dounè un numerò e l’ensignè lou burèu dóu journau. Soun proumié numerò fuguè vendu de la man à la man. Alor emé sei dous sòu, courrè au burèu mounte n’en croumpè dous; emé lei dardeno dei dous n’en croumpè quatre. Basto! de dous en quatre, de quatre en iue, en toujour doublant, lou sero avié acampa quatre franc! Ero la fourtuno pèr éu, mai malurousamen La Sartan si vènde qu’un còup pèr semano. E fau manja tóutei lei jour! E pièi soun paire l’avié di de cira de soulié e voulié pas li desoubeï en arribant à Marsiho. Adounc l’endeman croumpè de brosso emé de ciràgi e lou vaqui barrulant de carriero en carriero pèr gagna soun pan.

Un jour, pèr soun bouenur, que noueste pichoun decroutur èro ana demanda à la patrouno d’un magasin s’avié pas de soulié à cira, aquesto de vèire aquéu poulit mourroun, li demando de mounte èro? S’avié de fraire, de souerre? L’enfant respouendè à tóutei sei questien en diant qu’èro l’einat de sèt enfant, qu’avié douge an; qu’èro arriba de la mountagno emé soun pichot sòu; qu’avié croumpa La Sartan e que dins un jour avié gagna quatre franc e que n’avié croumpa seis óutis. Basto, la damo s’interessè à-n-éu, li faguè quita lou mestié de ciro-boto, li croumpè un bèu desabihé e lou placè encò d’un aubergisto. Pèr n’en fini, lou pichot travaio voulountié; tóuti lei sòu que gagno lei mete dins uno cacho-maio e quand a un escut lou pouerto à la Caisso d’Espargno: a deja vint escut e quàuquei dardeno. Tout en fènt d’espargno, noueste poulit bloundinet mando la mita de ço que gagno à soun paire qu’a encaro sèt enfant à nourri. E aquest es urous que noun sai, en sounjant que soun pitouet fara soun camin. Vaqui coumo em’ un pichoun sòu l’on pòu quàuquei fes acoumença sa fourtuno. Anàvi óublida de vous dire que noueste brave pichot Savouiard, qu’a foueço bouen couer, s’es despuei abouna à La Sartan!... LA COURSO DEIS AI A MANOSCO Carèu, moun ome! Es pas de garceja. Aquest an moun païs va faire charra d’éu: 1.600 franc pèr la courso dei chivau. Jamai, au grand jamai s’èro vist pariero generousita. Acò osco! es èstre largant pèr leis raço dóu cavalun. Mai qu sara pas countènt, qu sara bèn couiouna, es lei pàureis ai! Pas soulamen un bridoun pèr élei! Avien qu’aquéu jour pèr èstre festeja e vaquito que, tout d’un còup, lei coundanon à resta estaca lou franc diéu dóu jour à la grùpi. N’en aura meme, dins lou noumbre, que badaran touto la journado davans lou rastelié sènso qu’un brigoun de paio toumbe de la trapo. Ah! bràveis ai, qu’àutrei fes nous fasias tant rire, coumo sias de plagne encuei! Degun vòu plus si souveni qu’erias lei rèi de la courso; que l’avié que vàutrei que sabias nous faire escagassa dóu rire, quouro après que lei chivau avien courru, venié voueste tour. Mi sèmblo que li siéu sus d’aquelo badassiero de Sant-Sepiéucre, mounte sièis vo sèt milo gènt venien s’estaloueira sus la farigoulo en flour pèr vous vèire courre, estriha de fres e pimparra coumo noun si pòu mai, emé voueste bridoun flouca de riban rouge e blu. Vouéstei cavalié avien pas de besoun de sello pèr vous mounta dessus e nimai d’estriéu pèr si li teni: erias tant bounias!

Un jour, pèr soun bouenur, que noueste pichoun <strong>de</strong>croutur èro ana <strong>de</strong>manda à la<br />

patrouno d’un magasin s’avié pas <strong>de</strong> soulié à cira, aquesto <strong>de</strong> vèire aquéu poulit<br />

mourroun, li <strong>de</strong>mando <strong>de</strong> mounte èro? S’avié <strong>de</strong> fraire, <strong>de</strong> souerre? L’enfant respouendè<br />

à tóutei sei questien en diant qu’èro l’einat <strong>de</strong> sèt enfant, qu’avié douge an; qu’èro arriba<br />

<strong>de</strong> la mountagno emé soun pichot sòu; qu’avié croumpa La Sartan e que dins un jour<br />

avié gagna quatre franc e que n’avié croumpa seis óutis.<br />

Basto, la damo s’interessè à-n-éu, li faguè quita lou mestié <strong>de</strong> ciro-boto, li croumpè<br />

un bèu <strong>de</strong>sabihé e lou placè encò d’un aubergisto.<br />

Pèr n’en fini, lou pichot travaio voulountié; tóuti lei sòu que gagno lei mete dins uno<br />

cacho-maio e quand a un escut lou pouerto à la Caisso d’Espargno: a <strong>de</strong>ja vint escut e<br />

quàuquei dar<strong>de</strong>no.<br />

Tout en fènt d’espargno, noueste poulit bloundinet mando la mita <strong>de</strong> ço que gagno à<br />

soun paire qu’a encaro sèt enfant à nourri. E aquest es urous que noun sai, en sounjant<br />

que soun pitouet fara soun camin.<br />

Vaqui coumo em’ un pichoun sòu l’on pòu quàuquei fes acoumença sa fourtuno.<br />

Anàvi óublida <strong>de</strong> vous dire que noueste brave pichot Savouiard, qu’a foueço bouen<br />

couer, s’es <strong>de</strong>spuei abouna à La Sartan!...<br />

LA COURSO DEIS AI A MANOSCO<br />

Carèu, moun ome! Es pas <strong>de</strong> garceja. Aquest an moun païs va faire charra d’éu: 1.600<br />

franc pèr la courso <strong>de</strong>i chivau. Jamai, au grand jamai s’èro vist pariero generousita. Acò<br />

osco! es èstre largant pèr leis raço dóu cavalun. Mai qu sara pas countènt, qu sara bèn<br />

couiouna, es lei pàureis ai! Pas soulamen un bridoun pèr élei! Avien qu’aquéu jour pèr<br />

èstre festeja e vaquito que, tout d’un còup, lei coundanon à resta estaca lou franc diéu<br />

dóu jour à la grùpi. N’en aura meme, dins lou noumbre, que badaran touto la journado<br />

davans lou rastelié sènso qu’un brigoun <strong>de</strong> paio toumbe <strong>de</strong> la trapo.<br />

Ah! bràveis ai, qu’àutrei fes nous fasias tant rire, coumo sias <strong>de</strong> plagne encuei! Degun<br />

vòu plus si souveni qu’erias lei rèi <strong>de</strong> la courso; que l’avié que vàutrei que sabias nous<br />

faire escagassa dóu rire, quouro après que lei chivau avien courru, venié voueste tour.<br />

Mi sèmblo que li siéu sus d’aquelo badassiero <strong>de</strong> Sant-Sepiéucre, mounte sièis vo sèt<br />

milo gènt venien s’estaloueira sus la farigoulo en flour pèr vous vèire courre, estriha <strong>de</strong><br />

fres e pimparra coumo noun si pòu mai, emé voueste bridoun flouca <strong>de</strong> riban rouge e<br />

blu. Vouéstei cavalié avien pas <strong>de</strong> besoun <strong>de</strong> sello pèr vous mounta <strong>de</strong>ssus e nimai<br />

d’estriéu pèr si li teni: erias tant bounias!

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!