Remembranço QXP - Université de Provence

Remembranço QXP - Université de Provence Remembranço QXP - Université de Provence

univ.provence.fr
from univ.provence.fr More from this publisher
13.05.2013 Views

Es aquelo Vièrgi Que nous a sauva; De l’estat de siègi Nous a deliéura. Dóu tèms de la pèsto E dóu tramblamen, Nous curbè la tèsto Fouert urousamen! Avès vist Marìo? Lou prèire es darrié, Pièi vèn la Meirìo Qu’a bouen capoulié: Es noueste bouen paire Coumo Jan Rafin, Laisso seis afaire Pèr lei Manousquin. Si la fèsto briho, S’apren bèn à-n-éu Qu’a fa tout de-filo Tres poulit drapèu! Fai gagna lou pople, L’ivèr, quand fai fre: Acò’s un couer noble: Vivo d’Audifret! Miejo-nue sounado, A fini lou trin; La vèio es passado, A deman matin: Toucaran la diano, Nous reviharan; Partènt de la plano, Recoumençaran. Vaqui la cansoun qu’èro lou mai en vogo pèr sant Brancai, à l’epoco ounte lei Manousquin sabien encaro s’amusa. Falié vèire qunt entrin, qunt afougamen li avié dins lou païs! La fèsto acoumençavo lou lendeman de Pasco, pèr fini que vue jour après lou

douge Mai, qu’èro lou dimenche de remerciamen. Sènso pòu d’èstre deimentido, pouede apoundre que sant Brancai èro la plus poulido fèsto que si faguèsse en Prouvènço. Perqué au jour-d’uei si fai plus? Sarié maleisa de lou dire, sènso faire de peno eis un emai eis autre. Mai d’abord que lei fremo, coumo dison, noun soun gènt e que li es pas permés de dire ço que pènson, viren l’aigo d’un autre caire e meten, se voulès, qu’es lou filoussera, qu’es l’encavo que la fèsto de moun païs noun si fai plus. Ansin degun crenihara, e belèu la jouinesso en qu lou péu fouletin pounchounejo au mentoun voudra la fa reviéure, e alor pourren mai dire: Osco, Manosco!… Lou mai de plagne es lou paure ermito! Si lou vesias, vous farié pieta. L’an passa, en anant à Manosco, vouguère ana dejuna à Touto-Auro, emé ma bello-sorre e quàuquei vesino. Garnisserian nouesto canestello de tout ço que nous falié pèr chica, mai pourterian ges de béure; coumtavian de n’en croumpa à l’ermito, pèr li fa gagna quàuquei dardèno. Mai quento fuguè pas nouesto debalausido, quouro lou bouen Cirile nous diguè qu’avié rèn que d’aigo dóu pous à nous óufri! Pas soulamen un grun de sucre, pas un brèu de cafè, pas un degout de vin nimai de trempo, rèn de rèn! Dias si faguerian aquelo bèbo! L’aigo dóu pous es foueço boueno, a meme rendu la santa en de feble de sang, perqu’es d’aigo ferrado. Mai acò fasié pas lou comte: èro de bouen vin que voulian emé de bouen cafè, e fauguè s’en tourca. Veici ço que nous diguè l’ermitan de sant Brancai: - Desempièi que si fai plus la fèsto e subre-tout desempièi que lei doues glèiso de la vilo an caduno croumpa un cors-sant, degun vèn plus à la capello vèire lou miéu — qu’es pamens lou meiour. Ma poulido capello es abandounado! Degun vèn plus ges fa dire de messo au grand sant Brancai, em’ à la Boueno Maire que sauvè Manosco dóu terro-tremo e de la pèsto. Eici, degun li vèn plus. Vese pas mai de jouvènt pèr s’amusa que de devot pèr prega. Sèmblo quasimen que la capello de Touto-Auro eisisto plus. E vaqui perqué, mei bràvei gènt, iéu ai plus rèn pèr vous óufri. Pèr iéu n’ai pas besoun... Vive coumo dèu viéure, pecaire, un ermitan. Pèr vuei vous n’en dise pas mai, car si vouliéu vous racounta de fiéu en courduro coumo si fasié la fèsto de sant Brancai, lou journau noun sarié proun grand. Ajustarai plus qu’uno causo, pèr vous douna ‘no idèio de ço que lei Manousquin amavon soun patroun. Uno fes li avié à Marsiho une fiheto que, dóu jour de l’an à sant Sivèstre, parlavo rèn que de sant Brancai. Pèr elo, coumo pèr tóutei lei Manousquin de l’epoco, ges de sant dins lou Paradis avié tant de poudé. Sei mèstre, entartuga d’ausi toujour la memo cansoun, finiguèron pèr li dire: — Ah! vau la peno! un poulit sant! a jamai pouscu trouva de plaço en galèro!» E la fiheto de rebeca: — N’aurié mai trouva que vautre! Li a ‘n prouvèrbi efetivamen, que dis: A coumo Brancàci, trouvo pas plaço en galèro.

Es aquelo Vièrgi<br />

Que nous a sauva;<br />

De l’estat <strong>de</strong> siègi<br />

Nous a <strong>de</strong>liéura.<br />

Dóu tèms <strong>de</strong> la pèsto<br />

E dóu tramblamen,<br />

Nous curbè la tèsto<br />

Fouert urousamen!<br />

Avès vist Marìo?<br />

Lou prèire es darrié,<br />

Pièi vèn la Meirìo<br />

Qu’a bouen capoulié:<br />

Es noueste bouen paire<br />

Coumo Jan Rafin,<br />

Laisso seis afaire<br />

Pèr lei Manousquin.<br />

Si la fèsto briho,<br />

S’apren bèn à-n-éu<br />

Qu’a fa tout <strong>de</strong>-filo<br />

Tres poulit drapèu!<br />

Fai gagna lou pople,<br />

L’ivèr, quand fai fre:<br />

Acò’s un couer noble:<br />

Vivo d’Audifret!<br />

Miejo-nue sounado,<br />

A fini lou trin;<br />

La vèio es passado,<br />

A <strong>de</strong>man matin:<br />

Toucaran la diano,<br />

Nous reviharan;<br />

Partènt <strong>de</strong> la plano,<br />

Recoumençaran.<br />

Vaqui la cansoun qu’èro lou mai en vogo pèr sant Brancai, à l’epoco ounte lei<br />

Manousquin sabien encaro s’amusa. Falié vèire qunt entrin, qunt afougamen li avié dins<br />

lou païs! La fèsto acoumençavo lou len<strong>de</strong>man <strong>de</strong> Pasco, pèr fini que vue jour après lou

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!