408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek 408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

04.05.2013 Views

630 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 N. 375 375. WILHELM ERNST TENTZEL AN LEIBNIZ Gotha, 3. (13.) November 1699. [369. 427.] Überlieferung: K Abfertigung: LBr. 915 Bl. 148. 4 o . 1 S. — Auf Bl. 148 v o L 2 von N. 427. Eodem die, quo Serenissimus Hassiae Landgravius huc veniebat, Tuas quoque lit- 5 teras accepi, Cassellano cuidam debitas: cumque bona fortuna Secretario Status bellique intimo, Johanni Balthas. Klauten innotescerem, litteras Tuas ei monstravi, qui statim conjecit, eas Papino, Mathematum Professori deberi; neque solum illi tradendas secum abstulit, sed etiam promisit, quoniam major sibi, quam Papino, apud Bibliothecarium Principis sit libertas, sese allaboraturum, ut desideriis Tuis de Herberti libro Ms to satis 10 fiat. Spero igitur, gratum Tibi fore epistolae Tuae errorem, tanto cum foenore emenda- tum. Caeterum Schediasmatis ex tempore mihi nati exemplar unum adjeci, alterum R mo Molano debitum addere non licet, alia itaque occasione mittam. De Bernone ut tandem tollatur nostra disceptatio, videre velim auctores, qui eum appellant Bennonem; et si nulla subsit dubitatio, Tibi tandem subscribam, quanquam difficulter admodum. Probe 15 enim nosti Bennonem Misnensem, qui a nemine unquam Bernardus, a multis vero Benedictus dictus est. Et talia plura adduci possunt exempla. Saltem nota est librariorum, recentiorum praesertim nostrique temporis, , frequenter in nominibus sibi ignotis n cum r confundentium. Puto igitur, qui antiquis dictus est Bernardus et Berno, Dux Billingani generis, eum recentiorum culpa, Bennonem appellatum. De palmae significa- 20 tione satis mihi est, statim accessisse Papebrochium, in his rebus, si quis unquam, probe versatum. Et quidni Abbatissae Ordini Teutonico accesserint, quem tot Principes, eorum Consanguinei et Agnati, sequuti sunt? Sed de his aliquando amplius videbimus. Nunc satis est dixisse de Pfannero, qui jam apud nos degit, magnaque pridem pro injuria habuit, si quis eum Archivarium dixit. Nam qui nunc Vinariae edere parat Annales Saxonicos, 25 jam a triginta et amplius annis Archivo praefectus est, Secretarii intimi munere fungens: Zu N. 375: K antwortet auf N. 353 u. N. 369 und wird beantwortet durch N. 427. Beilage war die Z. 11 erwähnte, nicht identifizierte Schrift. 4 Landgravius: Karl von Hessen-Kassel. 9 Herberti . . . Ms to : in Kassel Gesamthochschulbibl. lt. Auskunft vom 20. Januar 1997 nicht auffindbar. 20 accessisse Papebrochium: vgl. A c t a Sanctorum, Juni T. 3, 1701, S. 93, § 48. 24 qui . . . Saxonicos: J. S. Müller, Des Chur- und Fürstlichen Hauses Sachsen Ernestin- und Albertinischer Linien Annales von 1400–1700 , 1700.

N. 376 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 631 filius vero ejus ei adjunctus est, et varias ex antiquis litteris parat observationes. Ego jam totus sum in Historia Sagittarii Gothana evulganda, cum insigni augmento, cujus praecipua pars erunt Mutiani Rufi, hominis Erasmo, Melanchthoni, Eobano, Camerario, aliisque laudati, Epistolae plusquam quingentae, nunquam editae, multis tamen bonae frugis refertissimae. Vale. Gothae III. Novemb. CIICIC. 〈...〉 5 376. JEAN-JACQUES BOISOT AN LEIBNIZ Besançon, 15. November 1699. [309.] Überlieferung: K Abfertigung: LBr. 85 Bl. 8–9. 1 Bog. 8 o . 3 S. Bibl.verm. Monsieur Besançon 15 No bre 1699 Voicy les Copies que Vous m’avez demandé, je les envoye à M r l’Abbé Nicaise pour ne 10 scavoir pas une adresse plus asseurrée, faite moy Monsieur le plaisir de me [faire] scavoir celles dont Vous avez besoing pour les ouvrages que Vous voulez donner au Public, je Vous promets que Vous les recevray tousjours tres promtement puisques je ne souhaite rien avec plus de passion que de pouvoir meriter l’honneur de V re amitié, Et la qualité de 15 Monsieur Vostre tres humble Et tres obeissant Serviteur Boisot. 1 filius: Johannes Joachim Müller. Zu N. 376: K ist der letzte überlieferte Brief der Korrespondenz. Unser Stück, die Antwort auf N. 309, ging über Cl. Nicaise und Chr. Brosseau (vgl. dessen Brief vom 1. Januar 1700, Druck in I, 18). Das Paket mit den in Z. 10 erwähnten Kopien wurde separat geschickt und erreichte Leibniz — über Nicaise, F. Pinsson, Brosseau und die hannoversche Hofpost — erst im April 1700 (vgl. Brosseaus Brief an Leibniz vom 23. April 1700, Druck in I, 18). 10 Copies: die von Leibniz mit N. 309 bestellten Abschriften politischer Vertragstexte. In Leibniz’ Mantissa Cod. jur. gent. dipl., 1700, fanden sie — trotz einer Danksagung im Vorwort (Bl. a r o ) — keinen Eingang; sei es, daß die Sendung zu spät in Hannover eintraf, sei es, daß Leibniz dem Material ohnehin eine andere Verwendung (in einem der geplanten Fortsetzungsbände des Codex juris gentium oder in anderem Kontext, vgl. I, 13 N. 316) zugedacht hatte. 10 envoye: mit Begleitschreiben an Nicaise vom 15. November 1699 (LBr. 85 Bl. 10–11; Druck in Reihe II).

630 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 N. 375<br />

375. WILHELM ERNST TENTZEL AN LEIBNIZ<br />

Gotha, 3. (13.) November 1699. [369. 427.]<br />

Überlieferung: K Abfertigung: LBr. 915 Bl. 148. 4 o . 1 S. — Auf Bl. 148 v o L 2 von N. 427.<br />

Eodem die, quo Serenissimus Hassiae Landgravius huc veniebat, Tuas quoque lit-<br />

5 teras accepi, Cassellano cuidam debitas: cumque bona fortuna Secretario Status bellique<br />

intimo, Johanni Balthas. Klauten innotescerem, litteras Tuas ei monstravi, qui statim<br />

conjecit, eas Papino, Mathematum Professori deberi; neque solum illi tradendas secum<br />

abstulit, sed etiam promisit, quoniam major sibi, quam Papino, apud Bibliothecarium<br />

Principis sit libertas, sese allaboraturum, ut desideriis Tuis de Herberti libro Ms to satis<br />

10 fiat. Spero igitur, gratum Tibi fore epistolae Tuae errorem, tanto cum foenore emenda-<br />

tum. Caeterum Schediasmatis ex tempore mihi nati exemplar unum adjeci, alterum R mo<br />

Molano debitum addere non licet, alia itaque occasione mittam. De Bernone ut tandem<br />

tollatur nostra disceptatio, videre velim auctores, qui eum appellant Bennonem; et si<br />

nulla subsit dubitatio, Tibi tandem subscribam, quanquam difficulter admodum. Probe<br />

15 enim nosti Bennonem Misnensem, qui a nemine unquam Bernardus, a multis vero Benedictus<br />

dictus est. Et talia plura adduci possunt exempla. Saltem nota est librariorum,<br />

recentiorum praesertim nostrique temporis, , frequenter in nominibus sibi ignotis<br />

n cum r confundentium. Puto igitur, qui antiquis dictus est Bernardus et Berno, Dux<br />

Billingani generis, eum recentiorum culpa, Bennonem appellatum. De palmae significa-<br />

20 tione satis mihi est, statim accessisse Papebrochium, in his rebus, si quis unquam, probe<br />

versatum. Et quidni Abbatissae Ordini Teutonico accesserint, quem tot Principes, eorum<br />

Consanguinei et Agnati, sequuti sunt? Sed de his aliquando amplius videbimus. Nunc satis<br />

est dixisse de Pfannero, qui jam apud nos degit, magnaque pridem pro injuria habuit,<br />

si quis eum Archivarium dixit. Nam qui nunc Vinariae edere parat Annales Saxonicos,<br />

25 jam a triginta et amplius annis Archivo praefectus est, Secretarii intimi munere fungens:<br />

Zu N. 375: K antwortet auf N. 353 u. N. 369 und wird beantwortet durch N. 427. Beilage war die<br />

Z. 11 erwähnte, nicht identifizierte Schrift. 4 Landgravius: Karl von Hessen-Kassel. 9 Herberti<br />

. . . Ms to : in Kassel Gesamthochschulbibl. lt. Auskunft vom 20. Januar 1997 nicht auffindbar.<br />

20 accessisse Papebrochium: vgl. A c t a Sanctorum, Juni T. 3, 1701, S. 93, § 48. 24 qui . . . Saxonicos:<br />

J. S. Müller, Des Chur- und Fürstlichen Hauses Sachsen Ernestin- und Albertinischer Linien Annales<br />

von 1400–1700 , 1700.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!