408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek 408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

04.05.2013 Views

614 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 N. 369 369. LEIBNIZ AN WILHELM ERNST TENTZEL Hannover, 26. Oktober (5. November) 1699. [353. 375.] Überlieferung: L1 Abfertigung: Gotha Forschungs- u. Landesbibl. Chart. B 199 Bl. 455–456. 1 Bog. 4o . 2 S. 5 Aufschrift. Siegel. Postverm. (Unsere Druckvorlage.) L2 Auszug aus L1 : LBr. 915 Bl. 147. 4o . 1 S. mit der Überschrift: Ex meis ad Dn. Tenzelium ” 27 octob. 1699‘‘ (= Anfang – S. 615 Z. 4 unseres Textes). — Auf Bl. 147 vo Aufschrift: A ” Monsieur Monsieur Papin Medecin et Conseiller de S. A. S. franco Cassel‘‘. A Auszug nach L1 : Berlin Staatsbibl. Preuß. Kulturbesitz Ms. lat. fol. 311 C, Bl. 66 ro . 8o . 10 Nr. 61. 7 Z. von der Hand von Chr. G. v. Murr (entspr. Z. 16–19 Aveo . . . expungantur‘‘ ” unseres Textes). Vir Celeberrime Fautor Honoratissime Alius accepit literas meas ad Te scriptas et remisit. Itaque cum non dubitem vicissim meas ad illum Tibi redditas, decussato inscriptionis errore; eas ut remittas peto pro Tuis 15 quas nunc accipis. Aveo intelligere quid usui rei literariae moliaris. Arnoldi Historiam Ecclesiasticam nondum legi: cum magno multorum applausu legatur, dignam putem quae a viro egregie in illo studii genere versato, qualem Te esse agnoscimus presso pede examinetur, ut errores si qui insunt expungantur. Audio autorem multa dicere acriter et invidiose in ordinem 20 sacrum quod nollem. Nam si persuadere vult, non ea ratio valida est animos flectendi. Permissum cuique est sententiam dicere, dum fiat sine acerbitate. Vidi aliquando versus Germanicos qui eidem autori non vane credo attribuuntur. Ibi erant quaedam in eos qui nunc docent in Ecclesiis et Academiis quae animum exulceratum et odio in [eos] fla- 23 [eos] erg. nach L 2 Hrsg. Zu N. 369: L 1 wird zusammen mit N. 353 beantwortet durch N. 375. 5 Aufschrift: LBr. 915 Bl. 147 gehörte ursprünglich zu L von N. 353; diesen Brief hatte Leibniz zunächst irrtümlich an D. Papin adressiert, vgl. N. 375. 13 Alius: D. Papin. 13 literas meas: N. 353. 13 remisit: mit seinem Brief vom 23. Oktober (2. November) 1699 (LBr. 714 Bl. 112; Druck in Reihe III). 14 meas ad illum: Brief vom 20./30. Oktober 1699 (LBr. 714 Bl. 182–183; Druck in Reihe III). 16 Arnoldi Historiam Ecclesiasticam: G. Arnold, Unparteyische Kirchen- und Ketzer-Historie, T. 1, 1699. 21 f. Vidi . . . attribuuntur: vgl. N. 285 Erl.

N. 370 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 615 grantem significare videbantur. Quanto satius agerent qui pietatis promovendae studium prae se ferunt, si abstinentes turbulenta illa dicendi ratione quae schisma facere potest, exemplo mansuetudinis et caritatis argumentorumque pondere ostenderent. Profectum aliorum a se non plausum vulgi, vindictam, factiones quaeri. Sed haec Tibi non possunt non esse perspectissima. Vale et me ama. Dabam Hanoverae 26 Octob. 1699 5 deditissimus G. G. Leibnitius. A Monsieur Monsieur Tenzelius Historiographe de la S me Maison Ducale de Saxe Gotha franco Cassel 370. HERMANN VON DER HARDT AN LEIBNIZ Helmstedt, 26. Oktober (5. November) 1699. [356.] 10 Überlieferung: K Abfertigung: LBr. 366 Bl. 170–171. 1 Bog. 4 o . 3 S. Feirabetum resuscitare jussus, feriam omnem, praeter pauculas horas somno nocturno sacras, plane ignoro, qui singulis momentis in omnes partes distrahor. Concilium Constantiense sub finem hujus anni finem quaerit; Inveniet etiam, spero. Nisi typographus, illoque nequior bibliopola, moram injecerit, circulosque vel et terminos, ut solet 15 uterque, turbaverit. Taedium, quod in illo opere instruendo, ex illis rei literariae ministris vel servis potius devoravi, facile suaserit Feirabeti cultum atque amorem. Perfecti operis tot habebis exempla, quot in mea fuerint manu; Nec Anglorum immemores esse debebimus. Occupatus jam sum in adornando opere, haud exiguo, hactenus ut credo nondum impresso, Gubernaculo Conciliorum, Andreae, Episcopi Magorensis, 20 Hispani, qui Constantiensi Concilio interfuit, ac in memorabili Sessione quinta, coram toto Concilio solemnem orationem habuit. Sed quis ille Andreas, Episcopus Magorensis, Hispanus? Num A n d r e a s d e E n g u b i o , Decretorum Doctor, Generalis primum Zu N. 370: K antwortet auf N. 356. Der nächste Brief der Korrespondenz (v. d. Hardt an Leibniz) datiert vom 30. März 1700 (Druck in I, 18). 14 f. typographus: Chr. Gensch. 15 bibliopola: S. Schnorr. 20 f. Gubernaculo . . . Hispani: Andreas, Episcopus Magorensis, Gubernaculum Conciliorum, in: H. v. d. Hardt, Magnum oecumenicum Constantiense concilium, T. 6, 1700, Sp. 139–334. 23–616,1 Num . . . ordinis: Tatsächlich handelt es sich um den spanischen Benediktinermönch Andreas von Randuf.

N. 370 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 615<br />

grantem significare videbantur. Quanto satius agerent qui pietatis promovendae studium<br />

prae se ferunt, si abstinentes turbulenta illa dicendi ratione quae schisma facere potest,<br />

exemplo mansuetudinis et caritatis argumentorumque pondere ostenderent. Profectum<br />

aliorum a se non plausum vulgi, vindictam, factiones quaeri. Sed haec Tibi non possunt<br />

non esse perspectissima. Vale et me ama. Dabam Hanoverae 26 Octob. 1699 5<br />

deditissimus G. G. Leibnitius.<br />

A Monsieur Monsieur Tenzelius Historiographe de la S me Maison Ducale de Saxe<br />

Gotha franco Cassel<br />

370. HERMANN VON DER HARDT AN LEIBNIZ<br />

Helmstedt, 26. Oktober (5. November) 1699. [356.] 10<br />

Überlieferung: K Abfertigung: LBr. 366 Bl. 170–171. 1 Bog. 4 o . 3 S.<br />

Feirabetum resuscitare jussus, feriam omnem, praeter pauculas horas somno nocturno<br />

sacras, plane ignoro, qui singulis momentis in omnes partes distrahor. Concilium<br />

Constantiense sub finem hujus anni finem quaerit; Inveniet etiam, spero. Nisi typographus,<br />

illoque nequior bibliopola, moram injecerit, circulosque vel et terminos, ut solet 15<br />

uterque, turbaverit. Taedium, quod in illo opere instruendo, ex illis rei literariae ministris<br />

vel servis potius devoravi, facile suaserit Feirabeti cultum atque amorem.<br />

Perfecti operis tot habebis exempla, quot in mea fuerint manu; Nec Anglorum immemores<br />

esse debebimus. Occupatus jam sum in adornando opere, haud exiguo, hactenus<br />

ut credo nondum impresso, Gubernaculo Conciliorum, Andreae, Episcopi Magorensis, 20<br />

Hispani, qui Constantiensi Concilio interfuit, ac in memorabili Sessione quinta, coram<br />

toto Concilio solemnem orationem habuit. Sed quis ille Andreas, Episcopus Magorensis,<br />

Hispanus? Num A n d r e a s d e E n g u b i o , Decretorum Doctor, Generalis primum<br />

Zu N. 370: K antwortet auf N. 356. Der nächste Brief der Korrespondenz (v. d. Hardt an <strong>Leibniz</strong>)<br />

datiert vom 30. März 1700 (Druck in I, 18). 14 f. typographus: Chr. Gensch. 15 bibliopola:<br />

S. Schnorr. 20 f. Gubernaculo . . . Hispani: Andreas, Episcopus Magorensis, Gubernaculum Conciliorum,<br />

in: H. v. d. Hardt, Magnum oecumenicum Constantiense concilium, T. 6, 1700, Sp. 139–334.<br />

23–616,1 Num . . . ordinis: Tatsächlich handelt es sich um den spanischen Benediktinermönch Andreas<br />

von Randuf.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!