408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek 408 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

04.05.2013 Views

556 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 N. 333 Vir maxime Reverende et Celeberrime Fautor honoratissime Spe Tui videndi in Brunsvigensibus nundinis praeter expectationem excidi. Sed causa haud dubie fuit S mi ducis praevisa Tibi absentia. Rogare nuper in mentem venit, ut mihi communicare velis ex Codice quodam Ms o 5 Caesareo multa Hussitica et contra eos Joh. Fabri Episcopi Viennensis scripta continente, R e s p o n s u m a P a p a P i o I I. d a t u m L e g a t i s G e o r g i i P o d i e - b r a d i i B o h e m i a e R e g i s circa compactatorum observationem. Id enim in indiculo quem mihi inde communicaras reperio. Suspicor breviculum esse, alioqui nollem eo Tibi esse molestus. 10 Caeterum nolo Te nescire Dn. Hakemannum Cellensis aulae favore, obtinuisse, ut denuo mitteretur in Angliam, usurus concessione Regis ex Archivis Angliae excerpendi quae sint in rem nostram. Hucusque in finem certum summam obtinuisse 〈—〉 est. Sed cum hyeme in Archivis non posse[t] utiliter collocare tempus, constituit per circuitum iter instituere; et Romae jubilaei spectatorem agere, tum per Galliam in Angliam tendere: 15 quod iter tandem ut permitteretur obtinuit literis etiam commendatitiis concessis, si qua posset ob iter invenire utilia Historiae nostrae. Etsi extra Angliam aliquid in hoc genere ab ipso posse praestari non magna spes sit. Haec volui Tibi nota esse, ut si quid ei suggerere possis, quaerendum ad destinata S mi Ducis in tempore facere liceat. Viennam primum contendet, deinde Venetias, Mutinam, Romam ibit. Injunctum tamen ipsi est, 20 ut perquisitiones suas instituat (extra Angliam) tanquam propriae curiositatis motu. Opto ut aliquando fusius prosequaris cogitata Tua illustrandae Mosaicae Historiae ex publico Hebraeorum gentis jure, originibus et institutis. 2 videndi: Leibniz war vom 21. August bis zum 9. September zur Laurentiusmesse in Braunschweig und Wolfenbüttel gewesen. 3 Smi ducis: Rudolf August. 4 Codice: Wien Österr. Nationalbibl., Hs. 11843 [Theol. 124]. Mehrere Texte aus dieser Handschrift wurden von Leibniz in seiner Mantissa Cod. jur. gent. dipl., 1700 abgedruckt. 5 Joh. Fabri . . . scripta: Die — vornehmlich gegen die Lutheraner gerichteten — Schriften des Wiener Bischofs Johann Heigerlin (Giovanni Fabri) machen den größten Teil der Hs. aus. Beginnend auf Bl. 63 ro , finden sie sich verstreut bis zum Schluß. 6 R e s p o n s u m : Pius II. Papa (Aeneas Silvius Piccolomini), Responsum datum oratoribus regis Georgii Podiebrad declarans, Bohemos abuti compactatis (Bl. 38 ro –42 vo ), gedr. in: Leibniz, Mantissa Cod. jur. gent. dipl., 2, 1700, S. 159–163. 10 Dn. Hakemannum . . . obtinuisse: Die Zustimmung zu F. A. Hackmanns Englandreise war in der Hauskonferenz vom 19. (29.) August erteilt worden, vgl. N. 44, N. 46 u. N. 50. Zur Festlegung des veränderten Reiseplans vgl. N. 59, N. 66 u. N. 70. 19 Injunctum: vgl. N. 70. 21 cogitata Tua: vgl. N. 116; möglicherweise spielt Leibniz hier auch an auf H. v. d. Hardt, Ephemerides philologicae illustratae, 1696; vgl. I, 13 N. 127.

N. 334 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 557 Equidem Orientalibus linguis quae cum Hebraea sunt cognatae esse aliquid connexionis cum Occidentalibus per Europam receptis apparet; non tamen ideo necesse est nostros Babylone venisse; et possunt harmoniae linguarum altiores esse causae. Hanc vellem examinari diligentius. Quid Tibi videtur de Acoluthi sententia?, qui volebat linguam Armenam quae hodie 5 superest cum vetere Aegyptia eandem esse. Quanquam argumenta judicii sui nondum providerit, nam quae aliquando ea de re ad me perscripsit parum cogentia videbantur? Nescio an aliquis eruditorum collegerit Aegyptiaca ut alii Persica, Phrygica, Celtica collegere. Fortasse id fecit in Oedipo Kircherus, sed mihi inquirere tunc non vacat. Quod superest vale et fave. Dabam Hanoverae 6 Octobr. 1699 10 deditissimus G. G. Leibnitius. 334. LEIBNIZ AN JOHANN ANDREAS SCHMIDT Hannover, 6. (16.) Oktober 1699. [330. 337.] Überlieferung: L Abfertigung: Berlin Staatsbibl. Preuß. Kulturbesitz Ms. lat. qu. 551 Bl. 75. 8 o . 2 S. Mit 15 einigen Ergänzungen und Korrekturen. (Unsere Druckvorlage.) — Gedr.: Veesenmeyer, Epistolae, 1788, S. 86-87. A Teilabschrift von L: Halle Univ.- und Landesbibl. Hschr. Yg 8 o 23, D, Bl. 1 v o –2 r o . 2/3 S. von Hand des 18. Jhs, aus der Sammlung Johann Friedrich Pfaff (= S. 558 Z. 3–14 unseres Textes). 20 Vir Maxime Reverende et Celeberrime Fautor Honoratissime Nescio an consultum sit Dn. M. Wagnerum Noribergam ad Dn. Eimartum ire, antequam aliquid certius in rem suam ex aulis obtinuerit. Si non fuisset in multa distractus, 5 Acoluthi sententia: vgl. A. Acoluths Brief zu diesem Thema an Leibniz vom 27. August 1695 (I, 11 N. 438) sowie Leibniz’ Antwort darauf (I, 11 N. 493). Acoluths diesbezügliche Schrift Inventum Aegyptiacum, sive Lingua et sapientia Aegyptiaca restituta blieb unveröffentlicht. 7 aliquando . . . perscripsit: I, 11 N. 438. 9 Fortasse . . . Kircherus: A. Kircher, Oedipus Aegyptiacus, T. 1–3, 1652–1654. Zu N. 334: L antwortet auf N. 330 und wird beantwortet durch N. 337.

556 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1699 N. 333<br />

Vir maxime Reverende et Celeberrime Fautor honoratissime<br />

Spe Tui videndi in Brunsvigensibus nundinis praeter expectationem excidi. Sed causa<br />

haud dubie fuit S mi ducis praevisa Tibi absentia.<br />

Rogare nuper in mentem venit, ut mihi communicare velis ex Codice quodam Ms o<br />

5 Caesareo multa Hussitica et contra eos Joh. Fabri Episcopi Viennensis scripta continente,<br />

R e s p o n s u m a P a p a P i o I I. d a t u m L e g a t i s G e o r g i i P o d i e -<br />

b r a d i i B o h e m i a e R e g i s circa compactatorum observationem. Id enim in indiculo<br />

quem mihi inde communicaras reperio. Suspicor breviculum esse, alioqui nollem eo<br />

Tibi esse molestus.<br />

10 Caeterum nolo Te nescire Dn. Hakemannum Cellensis aulae favore, obtinuisse, ut<br />

denuo mitteretur in Angliam, usurus concessione Regis ex Archivis Angliae excerpendi<br />

quae sint in rem nostram. Hucusque in finem certum summam obtinuisse 〈—〉 est. Sed<br />

cum hyeme in Archivis non posse[t] utiliter collocare tempus, constituit per circuitum iter<br />

instituere; et Romae jubilaei spectatorem agere, tum per Galliam in Angliam tendere:<br />

15 quod iter tandem ut permitteretur obtinuit literis etiam commendatitiis concessis, si qua<br />

posset ob iter invenire utilia Historiae nostrae. Etsi extra Angliam aliquid in hoc genere<br />

ab ipso posse praestari non magna spes sit. Haec volui Tibi nota esse, ut si quid ei<br />

suggerere possis, quaerendum ad destinata S mi Ducis in tempore facere liceat. Viennam<br />

primum contendet, deinde Venetias, Mutinam, Romam ibit. Injunctum tamen ipsi est,<br />

20 ut perquisitiones suas instituat (extra Angliam) tanquam propriae curiositatis motu.<br />

Opto ut aliquando fusius prosequaris cogitata Tua illustrandae Mosaicae Historiae<br />

ex publico Hebraeorum gentis jure, originibus et institutis.<br />

2 videndi: <strong>Leibniz</strong> war vom 21. August bis zum 9. September zur Laurentiusmesse in Braunschweig<br />

und Wolfenbüttel gewesen. 3 Smi ducis: Rudolf August. 4 Codice: Wien Österr. Nationalbibl., Hs.<br />

11843 [Theol. 124]. Mehrere Texte aus dieser Handschrift wurden von <strong>Leibniz</strong> in seiner Mantissa Cod.<br />

jur. gent. dipl., 1700 abgedruckt. 5 Joh. Fabri . . . scripta: Die — vornehmlich gegen die Lutheraner<br />

gerichteten — Schriften des Wiener Bischofs Johann Heigerlin (Giovanni Fabri) machen den größten Teil<br />

der Hs. aus. Beginnend auf Bl. 63 ro , finden sie sich verstreut bis zum Schluß. 6 R e s p o n s u m :<br />

Pius II. Papa (Aeneas Silvius Piccolomini), Responsum datum oratoribus regis Georgii Podiebrad declarans,<br />

Bohemos abuti compactatis (Bl. 38 ro –42 vo ), gedr. in: <strong>Leibniz</strong>, Mantissa Cod. jur. gent. dipl.,<br />

2, 1700, S. 159–163. 10 Dn. Hakemannum . . . obtinuisse: Die Zustimmung zu F. A. Hackmanns<br />

Englandreise war in der Hauskonferenz vom 19. (29.) August erteilt worden, vgl. N. 44, N. 46 u. N. 50.<br />

Zur Festlegung des veränderten Reiseplans vgl. N. 59, N. 66 u. N. 70. 19 Injunctum: vgl. N. 70.<br />

21 cogitata Tua: vgl. N. 116; möglicherweise spielt <strong>Leibniz</strong> hier auch an auf H. v. d. Hardt, Ephemerides<br />

philologicae illustratae, 1696; vgl. I, 13 N. 127.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!