la scèno - Université de Provence

n’en perd lou sèn, n’en vèn calu. Vesès pas, de parti sans casqueto... de la laissa aqui,
coumo acò, encò dau mounde? Sièi segu que l’aviè toumbado e qu’ausè pas, davans tus,
se baissa per la ramassa... Alor, desempièi aièr es en pèus!
MARGARIDO
Sièi seguro que se n’en vai enraumassa.
TOUPINÈL
E iéu sièi segu que seriè vengu la quèrre aqueste matin, se m’aviè saupegu
soul à l’oustau mè coumo m’aviè vist passa e que te saviè tus touto souleto... a pas ausa!
Espèro aussi belèu que ié la porte. Quante bedigas sans lano! Eh! bèn, ié la vau
rescondre dins la cavo; vendra la demanda se vòu ; ié la faren cerca un briéu.
MARGARIDO
(bèn enmascado).
Fagues pas acò; à de-que vas t’amusa?
Fas coumo lous enfants.
(trono fort).
Boudiéu que trono; que iéu ai pòu; demoro aqui pròchi de iéu...
(à despart).
Grand Diéu, de-que vai se passa?
(Toupinèl es intra dins la cavo, ounte rèsto un briéulet).
SCÈNO V
MARGARIDO
(souleto, jougnis las mans e prego, lous iels au cièl.)
Ma maire, d’amount de voste cièl, se me vesès, malairouso coumo sièi, agas
pieta de iéu... Vous jure que lou reçauprai pas pus, moun Gustet... Oh! quanto bestige
que iéu ai facho... Aqui de-qu’es de pas èstre seriouso... Ma maire, prègo la Vierjo per ta
fiho!…
(Toupinèl revèn... A un èr bijarre).